Geld & Recht
alle pijlers
Vriend in de ellende, spanning relatie
dinsdag 12 april 2011 om 13:33
Hoi allemaal,
Wil heel graag het volgende even van mij afschrijven hier.
Heb nu ruim een jaar met mijn vriend máár hij zit nogal in de ellende door zijn vorige relatie. Ze heeft hem met een schuld achter gelaten en ze hebben een kindje samen, Die hij nog maar 1x gezien heeft. Hij is 2. Hele ingewikkelde situatie is het. Ze houd ieder contact tegen en er nu zelfs beslag gelegd op haar loon om ze maar niet terug wil betalen, wat door de rechter is besloten. Mijn vriend werkt zich te pletter om enigzins rond te kunnen komen.
Ik wist vrij snel van zijn situatie af maar was voor mij geen reden om hem meteen aan de kant te zetten. Ook al wist ik dat het best moeilijk kon worden. Dat begint het nu te worden, hij reageerd zijn frustratie, woede en verdriet steeds vaker op mij af. Geen lichamelijk geweld, dat absoluut niet maar hij snauwt mij compleet af. Dat begint mij nu op te breken máár hij vind het vreselijk, vaak zegt hij dit met tranen op zijn wangen. Hij kan mij niet geven wat hij wil en verdien dit niet.
Inderdaad máár ik zie ook hoeveel ellende hij met zich meedraagt (al 2 jaar) en de fijne momenten zijn in de meerderheid. Dan voel ik mij intens gelukkig. Vreselijk om hem zo te zien
Vind het ontzettend moeilijk om hem hierin te steunen en kan niks doen om hem te helpen in de zin van concrete oplossingen.
Sorry voor het toch nog lange verhaal
Lieve groetjes
Wil heel graag het volgende even van mij afschrijven hier.
Heb nu ruim een jaar met mijn vriend máár hij zit nogal in de ellende door zijn vorige relatie. Ze heeft hem met een schuld achter gelaten en ze hebben een kindje samen, Die hij nog maar 1x gezien heeft. Hij is 2. Hele ingewikkelde situatie is het. Ze houd ieder contact tegen en er nu zelfs beslag gelegd op haar loon om ze maar niet terug wil betalen, wat door de rechter is besloten. Mijn vriend werkt zich te pletter om enigzins rond te kunnen komen.
Ik wist vrij snel van zijn situatie af maar was voor mij geen reden om hem meteen aan de kant te zetten. Ook al wist ik dat het best moeilijk kon worden. Dat begint het nu te worden, hij reageerd zijn frustratie, woede en verdriet steeds vaker op mij af. Geen lichamelijk geweld, dat absoluut niet maar hij snauwt mij compleet af. Dat begint mij nu op te breken máár hij vind het vreselijk, vaak zegt hij dit met tranen op zijn wangen. Hij kan mij niet geven wat hij wil en verdien dit niet.
Inderdaad máár ik zie ook hoeveel ellende hij met zich meedraagt (al 2 jaar) en de fijne momenten zijn in de meerderheid. Dan voel ik mij intens gelukkig. Vreselijk om hem zo te zien
Vind het ontzettend moeilijk om hem hierin te steunen en kan niks doen om hem te helpen in de zin van concrete oplossingen.
Sorry voor het toch nog lange verhaal
Lieve groetjes
dinsdag 12 april 2011 om 13:36
Dit is geen geld en rechtprobleem maar een relatieprobleem lijkt mij. Hoeveel ellende hij ook heeft, dat geeft hem niet het recht om dat op jou af te reageren. Geef m een boksbal en stuur m via de huisarts naar psycholoog of maatschappelijk werk, die kunnen hem misschien wel helpen met concrete oplossingen.
dinsdag 12 april 2011 om 13:37
Ten 1e s6, in deze situatie en veel sterkte gewenst.
ik heb het persoonlijk niet meegemaakt maar ken wel een paar (voorheen stellen die zowel god als niet goed uit elkaar zijn gegaan helaas is dit nooit een pretje.
tips niet volhouden (en af ent oe leuke dingen doen met zijn 2en helpt heel veel)
misschein toch een therapeutische hulp voor je vriend (al is het maar om reeel te blijfen hierin, en de oude situatie enigsind slos te zine van de nieuwe) want ondanks dat je het snapt kan het natuurlijk ook te ver gaan, en is jullie rlatie straks ook over
ik heb het persoonlijk niet meegemaakt maar ken wel een paar (voorheen stellen die zowel god als niet goed uit elkaar zijn gegaan helaas is dit nooit een pretje.
tips niet volhouden (en af ent oe leuke dingen doen met zijn 2en helpt heel veel)
misschein toch een therapeutische hulp voor je vriend (al is het maar om reeel te blijfen hierin, en de oude situatie enigsind slos te zine van de nieuwe) want ondanks dat je het snapt kan het natuurlijk ook te ver gaan, en is jullie rlatie straks ook over
dinsdag 12 april 2011 om 13:41
Ik zou eens heel goed bij mezelf te rade gaan wat er ook alweer zo leuk is aan mijn partner en onze relatie en wat ik van de toekomst verwacht. Dit lijkt me geen leuke partner, geen leuke relatie en geen rooskleurige toekomst.
Verder is het meestal de schuld van iemand anders, wanneer iemand in de geldproblemen zit. De persoon met de schulden, vindt zichzelf het slachtoffer.
Verder is het meestal de schuld van iemand anders, wanneer iemand in de geldproblemen zit. De persoon met de schulden, vindt zichzelf het slachtoffer.
dinsdag 12 april 2011 om 13:48
Het is heel moeilijk ja en misschien is hij inderdaad ook geen leuke partner en zitten we nu in een relatiedip maar dat zijn momenten. En we willen hier samen uitkomen. Hebben het ook zeker fijn en doen leuke dingen! Hebben plannen om te gaan samenwonen maar wil eerst dat hij hieraan werkt..
@nike hij is ook het slachtoffer
Bedankt voor jullie reacties!
@nike hij is ook het slachtoffer
Bedankt voor jullie reacties!
dinsdag 12 april 2011 om 14:24
Je vriend is inderdaad in zijn ogen het slachtoffer hierin. In hoeverre is hij dat ook? Je zegt dat ex hem achterliet met schulden. Hoe moet ik dat zien? Zij heeft op zijn naam allemaal dingen besteld? Of was hij in gemeenschap van goederen met haar getrouwd en ze heeft achter zijn rug om allemaal woekerpolissen afgesloten?
In principe maakt het niet uit hoe de schulden ontstaan zijn, maar feit is dat de persoon die de schulden heeft hier altijd in zekere mate (meestal in hele grote mate) een hand in heeft gehad. In welke mate heeft jouw vriend hier zelf de hand in gehad? Dit om te bepalen in hoeverre hij zijn kop in het zand steekt met zijn slachtofferrol.
Schulden hoeven inderdaad zeker geen reden te zijn om een relatie te beeindigen. Iemand kan domme fouten hebben gemaakt en een beetje pech hebben gehad en daardoor in zo'n situatie komen. Wat voor mij erg belangrijk zou zijn is hoe hij ermee omgaat? Neemt hij zijn verantwoordelijkheid en werkt hij aan oplossingen? Of laat hij het gebeuren over zich heenkomen? Dit laatste zou voor mij een dealbreaker zijn.
Het relationele aspect is een tweede punt: klaarblijkelijk gaat hij erg onvolwassen om met zijn frustraties. Afsnauwen geeft aan dat hij geen grip op zichzelf heeft. En natuurlijk heeft hij daar achteraf spijt van (het zou nog erger zijn als hij dat niet had), maar dat maakt het niet minder erg.
Het feit dat hij dus niet op een normale manier kan communiceren als hij gefrustreerd is, gecombineerd met de houding die hij lijkt te hebben wat betreft zijn eigen aandeel in de problemen, schetsen voor mij een beeld van een onvlowassen persoon. Iemand die zich niet in de hand heeft en die geen verantwoordelijkheden neemt. Hoe hij nu reageert geeft aan hoe hij in de toekomst met eventuele nieuwe problemen om zal gaan. De vraag is of jij dit acceptabel vindt en hiermee kunt leven. Ik zou dit niet kunnen.
In principe maakt het niet uit hoe de schulden ontstaan zijn, maar feit is dat de persoon die de schulden heeft hier altijd in zekere mate (meestal in hele grote mate) een hand in heeft gehad. In welke mate heeft jouw vriend hier zelf de hand in gehad? Dit om te bepalen in hoeverre hij zijn kop in het zand steekt met zijn slachtofferrol.
Schulden hoeven inderdaad zeker geen reden te zijn om een relatie te beeindigen. Iemand kan domme fouten hebben gemaakt en een beetje pech hebben gehad en daardoor in zo'n situatie komen. Wat voor mij erg belangrijk zou zijn is hoe hij ermee omgaat? Neemt hij zijn verantwoordelijkheid en werkt hij aan oplossingen? Of laat hij het gebeuren over zich heenkomen? Dit laatste zou voor mij een dealbreaker zijn.
Het relationele aspect is een tweede punt: klaarblijkelijk gaat hij erg onvolwassen om met zijn frustraties. Afsnauwen geeft aan dat hij geen grip op zichzelf heeft. En natuurlijk heeft hij daar achteraf spijt van (het zou nog erger zijn als hij dat niet had), maar dat maakt het niet minder erg.
Het feit dat hij dus niet op een normale manier kan communiceren als hij gefrustreerd is, gecombineerd met de houding die hij lijkt te hebben wat betreft zijn eigen aandeel in de problemen, schetsen voor mij een beeld van een onvlowassen persoon. Iemand die zich niet in de hand heeft en die geen verantwoordelijkheden neemt. Hoe hij nu reageert geeft aan hoe hij in de toekomst met eventuele nieuwe problemen om zal gaan. De vraag is of jij dit acceptabel vindt en hiermee kunt leven. Ik zou dit niet kunnen.
dinsdag 12 april 2011 om 14:32
Wonen jullie samen? Zo ja, ga dan weer latten en daten. Ga leuke dingen doen op zo'n date. En mocht ie je afsnauwen, geef dan duidelijk aan dat je daar niet van gediend ben, en stap meteen op. Je laat hem nu compleet over je grenzen heen gaan! En dat zal hij blijven doen als jij daar niet meteen op reageert.
En verder is het voor hem geen schande om eens bij een therapeut aan te kloppen, want dit IS ook een hele zware tijd! En zo lang hij zich op jou blijft afreageren, vind ik dat je hem dit best mag vragen...
En verder is het voor hem geen schande om eens bij een therapeut aan te kloppen, want dit IS ook een hele zware tijd! En zo lang hij zich op jou blijft afreageren, vind ik dat je hem dit best mag vragen...
dinsdag 12 april 2011 om 14:53
Ik ben niet zo een hele grote reageerder, maar moet dit nu wel doen. Toen ik bij mijn ex wegging, hadden we SAMEN een schuld
van tegen de 45.000. Zij is de WSNP ingegaan en is er dus helemaal met een schone lei uitgekomen. Oftewel die 45.000 kan
ik helemaal alleen gaan betalen. Mijn dochter van bijna 15 zie ik
minder en minder, ene kant dat ze groter word en meer en meer
een eigen leven gaat leiden en andere kant dat mama toch wel het
1 en ander influistert.
Meteen uit de relatie, ben ik bij mijn huidige vrouw gaan wonen, ze
wist van alle schuld en ook hoe mn (h)ex was en is. We zijn dus wel op huwelijkse voorwaarden getrouwd zodat zij NOOIT aansprakelijk gesteld kan worden voor mijn schuld.
Ik heb dus ook regelmatig stres gehad van de schulden en mijn dochter niet zien (laatste keer half november vorig jaar en met geluk zie ik haar volgende maand). Maar hoe slecht de situatie
voor mij ook was, ik heb dit (zo goed als) NOOIT op mijn partner
afgereageerd, doe je dat wel, dan ligt dat toch grotendeels in je
persoonlijkheid, hoe te reageren bij onmacht. En dan tekeer kan
is een teken aan de wand
van tegen de 45.000. Zij is de WSNP ingegaan en is er dus helemaal met een schone lei uitgekomen. Oftewel die 45.000 kan
ik helemaal alleen gaan betalen. Mijn dochter van bijna 15 zie ik
minder en minder, ene kant dat ze groter word en meer en meer
een eigen leven gaat leiden en andere kant dat mama toch wel het
1 en ander influistert.
Meteen uit de relatie, ben ik bij mijn huidige vrouw gaan wonen, ze
wist van alle schuld en ook hoe mn (h)ex was en is. We zijn dus wel op huwelijkse voorwaarden getrouwd zodat zij NOOIT aansprakelijk gesteld kan worden voor mijn schuld.
Ik heb dus ook regelmatig stres gehad van de schulden en mijn dochter niet zien (laatste keer half november vorig jaar en met geluk zie ik haar volgende maand). Maar hoe slecht de situatie
voor mij ook was, ik heb dit (zo goed als) NOOIT op mijn partner
afgereageerd, doe je dat wel, dan ligt dat toch grotendeels in je
persoonlijkheid, hoe te reageren bij onmacht. En dan tekeer kan
is een teken aan de wand
dinsdag 12 april 2011 om 15:22
quote:Quacker schreef op 12 april 2011 @ 14:41:
Waarom ziet hij zijn kind niet? Is er een omgangsregeling afgesproken bij de rechter?
Toen zij zwanger was is ze er vandoor gegaan, ze woonde samen en hadden geen samenlevingscontract. Ze bestelde van alles, op zijn adres dus. Zij deed de financieen, mijn vriend werkte bij de defensie en was periodes weg. Heel stom van mijn vriend dat hij dacht dat het allemaal wel goed zou zijn. Dus ja op dat punt kan je hem zelf ook schuldig noemen. Maar als je goed van vertrouwen bent? Later vond hij op gekke plekken rekeningen, aanmaningen en zelfs van de deurwaarder. Ik verwijt zijn felle gedrag eerder aan zijn verleden als militair verpleegkundigen.
Wat zijn kindje betreft, hij heeft alle rechtzaken gewonnen en het kindje erkend. Er is afgesproken om de 14 dagen op de vrijdag een ontmoeiting van een uur. Moet ie naar Groningen want daar woont ze. Mocht dit goed gaan zou dit omgezet worden in wekelijks 2 uur. Ze heeft iedere keer een smoes....dat hij (kindje) in het zh ligt, ziek is en dat ze het opeens niet eens is met de afgesproken dag.
Het is nu overgenomen door bureau jeugdzorg, voorheen humanitas. Of we nou vertrouwen moeten hebben in jeugdzorg geen idee..heel recentelijk gebeurd dus hopelijk eerdaags nieuws.
Waarom ziet hij zijn kind niet? Is er een omgangsregeling afgesproken bij de rechter?
Toen zij zwanger was is ze er vandoor gegaan, ze woonde samen en hadden geen samenlevingscontract. Ze bestelde van alles, op zijn adres dus. Zij deed de financieen, mijn vriend werkte bij de defensie en was periodes weg. Heel stom van mijn vriend dat hij dacht dat het allemaal wel goed zou zijn. Dus ja op dat punt kan je hem zelf ook schuldig noemen. Maar als je goed van vertrouwen bent? Later vond hij op gekke plekken rekeningen, aanmaningen en zelfs van de deurwaarder. Ik verwijt zijn felle gedrag eerder aan zijn verleden als militair verpleegkundigen.
Wat zijn kindje betreft, hij heeft alle rechtzaken gewonnen en het kindje erkend. Er is afgesproken om de 14 dagen op de vrijdag een ontmoeiting van een uur. Moet ie naar Groningen want daar woont ze. Mocht dit goed gaan zou dit omgezet worden in wekelijks 2 uur. Ze heeft iedere keer een smoes....dat hij (kindje) in het zh ligt, ziek is en dat ze het opeens niet eens is met de afgesproken dag.
Het is nu overgenomen door bureau jeugdzorg, voorheen humanitas. Of we nou vertrouwen moeten hebben in jeugdzorg geen idee..heel recentelijk gebeurd dus hopelijk eerdaags nieuws.
dinsdag 12 april 2011 om 15:36
Er is dus een omgangsregeling waar ze zich aan moet houden. Hij moet er echter ook wel echt achteraan zitten en zich niet laten afschepen. Ik kan uit je stukje niet opmaken of hij dat doet of niet. En al woont moeder aan de andere kant van het land, als vader ga je tóch, want het is je kind, lijkt mij.
Wat bedoel je met dat 'het' is overgenomen door Humanitas/Jeugdzorg?
Je mag ook best kritisch naar het aandeel van je vriend kijken lijkt me, uit wat je schrijft maak ik geen daadkrachtige houding op. Maar dat kan ik ook onjuist interpreteren uiteraard .
Toevoeging: een úúr omgang om de week? Dat klinkt als heel weinig. Waarom, zo kan hij geen band met zijn kind opbouwen toch? Dat is toch wel de bedoeling?
Wat bedoel je met dat 'het' is overgenomen door Humanitas/Jeugdzorg?
Je mag ook best kritisch naar het aandeel van je vriend kijken lijkt me, uit wat je schrijft maak ik geen daadkrachtige houding op. Maar dat kan ik ook onjuist interpreteren uiteraard .
Toevoeging: een úúr omgang om de week? Dat klinkt als heel weinig. Waarom, zo kan hij geen band met zijn kind opbouwen toch? Dat is toch wel de bedoeling?
dinsdag 12 april 2011 om 15:52
zijn zaak werd tot voor kort behandeld door humanitas, vrijwilligers organisatie. Maar omdat mevrouw alles tegen loopt te werken konden ze niks meer doen. Zaak is voor hun te hoog gegrepen dus nu gaat het via bureau jeugdzorg. Waarom precies 1 uur geen idee, dat is uit het rapport gekomen.
Mijn vriend is nu zelfs op het punt gekomen, hij gaat er zowat aan onder door dat hij er niet mee verder wil. In de hoop dan dat zijn kind later naar hem op zoek gaat. Hij belt zijn advocaat geregeld over de stand van zaken. Daarnaast werkt hij veel en probeerd hogerop te komen. Hij doet alles wat hij kan.
Mijn vriend is nu zelfs op het punt gekomen, hij gaat er zowat aan onder door dat hij er niet mee verder wil. In de hoop dan dat zijn kind later naar hem op zoek gaat. Hij belt zijn advocaat geregeld over de stand van zaken. Daarnaast werkt hij veel en probeerd hogerop te komen. Hij doet alles wat hij kan.
dinsdag 12 april 2011 om 17:01
quote:Sweety486 schreef op 12 april 2011 @ 15:22:
[...]
Toen zij zwanger was is ze er vandoor gegaan, ze woonde samen en hadden geen samenlevingscontract. Ze bestelde van alles, op zijn adres dus. Zij deed de financieen, mijn vriend werkte bij de defensie en was periodes weg. Heel stom van mijn vriend dat hij dacht dat het allemaal wel goed zou zijn. Dus ja op dat punt kan je hem zelf ook schuldig noemen. Maar als je goed van vertrouwen bent? Later vond hij op gekke plekken rekeningen, aanmaningen en zelfs van de deurwaarder.<
En hij heeft niets gedaan om dit recht te zetten toen hij heir achter kwam?
Zij heeft dus dingen op haar eigen naam gekocht op zijn adres? Dan zouden er geen schulden op zijn naam staan, maar op haar naam. Wat hij op zou kunnen lossen daar haar juiste adres door te geven aan de schuldeisers.
Mocht zij wel op zijn naam besteld hebben en er dus spullen op zijn naam staan, dan moet hij aangeven bij de schuldeisers dat hij die spullen nooit besteld heeft. Als zij geen overeenkomst hebben kunnen ze ook geen nakoming eisen.
raar verhaal hoor...
[...]
Toen zij zwanger was is ze er vandoor gegaan, ze woonde samen en hadden geen samenlevingscontract. Ze bestelde van alles, op zijn adres dus. Zij deed de financieen, mijn vriend werkte bij de defensie en was periodes weg. Heel stom van mijn vriend dat hij dacht dat het allemaal wel goed zou zijn. Dus ja op dat punt kan je hem zelf ook schuldig noemen. Maar als je goed van vertrouwen bent? Later vond hij op gekke plekken rekeningen, aanmaningen en zelfs van de deurwaarder.<
En hij heeft niets gedaan om dit recht te zetten toen hij heir achter kwam?
Zij heeft dus dingen op haar eigen naam gekocht op zijn adres? Dan zouden er geen schulden op zijn naam staan, maar op haar naam. Wat hij op zou kunnen lossen daar haar juiste adres door te geven aan de schuldeisers.
Mocht zij wel op zijn naam besteld hebben en er dus spullen op zijn naam staan, dan moet hij aangeven bij de schuldeisers dat hij die spullen nooit besteld heeft. Als zij geen overeenkomst hebben kunnen ze ook geen nakoming eisen.
raar verhaal hoor...
dinsdag 12 april 2011 om 19:14
quote:Kastanjez schreef op 12 april 2011 @ 18:08:
Eens met Gember. Ik weet er niet veel van, zo wel niet van schulden als van omgangsregelingen, maar een regeling waarbij de vader het kind maar één uur in de week mag zien, die komt er volgens mij niet zo maar dus ook dat vind ik best vreemd.
Jullie kunnen toch best begrijpen dat zoiets langzaam opgebouwd moet worden. Er word ineens een wilde vreemde je papa genoemd, ok in hoeverre kan zo'n kindje van 2 daarop reageren..overstuur was hij in ieder geval. Er word naar alles gekeken...situatie van moeder (zijn ex dus) en zijn situatie. En wat haalbaar is.
Sommige reacties hebben mij eerlijk gezegt een rot gevoel bezorgt want hij is er meteen eerlijk over geweest en heb meteen alle documenten in mogen zien. Máár moet eerlijk zeggen dat ik het natuurlijk ook erg ingewikkeld vind en zelfs ook te weinig weet hoe het allemaal werkt. Maar dat komt meer omdat, als ik er naar vraag, ik aan mijn vriend merk dat het een gevoelig onderwerp is en ik het niet moeilijker wil maken. En via internet word ik ook niet veel wijzer.
Wat de schulden betreft, natuurlijk heeft hij actie ondernomen. Helaas heeft hij niet alles aan kunnen tonen met bewijzen omdat ze het ook onder zijn naam deed of gewoon geld van zijn rekening haalde. Wat hij te laat zag.
Dus ja ik begrijp dat sommige hier zeggen dat het ook zijn schuld is.
Eens met Gember. Ik weet er niet veel van, zo wel niet van schulden als van omgangsregelingen, maar een regeling waarbij de vader het kind maar één uur in de week mag zien, die komt er volgens mij niet zo maar dus ook dat vind ik best vreemd.
Jullie kunnen toch best begrijpen dat zoiets langzaam opgebouwd moet worden. Er word ineens een wilde vreemde je papa genoemd, ok in hoeverre kan zo'n kindje van 2 daarop reageren..overstuur was hij in ieder geval. Er word naar alles gekeken...situatie van moeder (zijn ex dus) en zijn situatie. En wat haalbaar is.
Sommige reacties hebben mij eerlijk gezegt een rot gevoel bezorgt want hij is er meteen eerlijk over geweest en heb meteen alle documenten in mogen zien. Máár moet eerlijk zeggen dat ik het natuurlijk ook erg ingewikkeld vind en zelfs ook te weinig weet hoe het allemaal werkt. Maar dat komt meer omdat, als ik er naar vraag, ik aan mijn vriend merk dat het een gevoelig onderwerp is en ik het niet moeilijker wil maken. En via internet word ik ook niet veel wijzer.
Wat de schulden betreft, natuurlijk heeft hij actie ondernomen. Helaas heeft hij niet alles aan kunnen tonen met bewijzen omdat ze het ook onder zijn naam deed of gewoon geld van zijn rekening haalde. Wat hij te laat zag.
Dus ja ik begrijp dat sommige hier zeggen dat het ook zijn schuld is.
dinsdag 12 april 2011 om 19:14
quote:Kastanjez schreef op 12 april 2011 @ 18:08:
Eens met Gember. Ik weet er niet veel van, zo wel niet van schulden als van omgangsregelingen, maar een regeling waarbij de vader het kind maar één uur in de week mag zien, die komt er volgens mij niet zo maar dus ook dat vind ik best vreemd.
Jullie kunnen toch best begrijpen dat zoiets langzaam opgebouwd moet worden. Er word ineens een wilde vreemde je papa genoemd, ok in hoeverre kan zo'n kindje van 2 daarop reageren..overstuur was hij in ieder geval. Er word naar alles gekeken...situatie van moeder (zijn ex dus) en zijn situatie. En wat haalbaar is.
Sommige reacties hebben mij eerlijk gezegt een rot gevoel bezorgt want hij is er meteen eerlijk over geweest en heb meteen alle documenten in mogen zien. Máár moet eerlijk zeggen dat ik het natuurlijk ook erg ingewikkeld vind en zelfs ook te weinig weet hoe het allemaal werkt. Maar dat komt meer omdat, als ik er naar vraag, ik aan mijn vriend merk dat het een gevoelig onderwerp is en ik het niet moeilijker wil maken. En via internet word ik ook niet veel wijzer.
Wat de schulden betreft, natuurlijk heeft hij actie ondernomen. Helaas heeft hij niet alles aan kunnen tonen met bewijzen omdat ze het ook onder zijn naam deed of gewoon geld van zijn rekening haalde. Wat hij te laat zag.
Dus ja ik begrijp dat sommige hier zeggen dat het ook zijn schuld is.
Eens met Gember. Ik weet er niet veel van, zo wel niet van schulden als van omgangsregelingen, maar een regeling waarbij de vader het kind maar één uur in de week mag zien, die komt er volgens mij niet zo maar dus ook dat vind ik best vreemd.
Jullie kunnen toch best begrijpen dat zoiets langzaam opgebouwd moet worden. Er word ineens een wilde vreemde je papa genoemd, ok in hoeverre kan zo'n kindje van 2 daarop reageren..overstuur was hij in ieder geval. Er word naar alles gekeken...situatie van moeder (zijn ex dus) en zijn situatie. En wat haalbaar is.
Sommige reacties hebben mij eerlijk gezegt een rot gevoel bezorgt want hij is er meteen eerlijk over geweest en heb meteen alle documenten in mogen zien. Máár moet eerlijk zeggen dat ik het natuurlijk ook erg ingewikkeld vind en zelfs ook te weinig weet hoe het allemaal werkt. Maar dat komt meer omdat, als ik er naar vraag, ik aan mijn vriend merk dat het een gevoelig onderwerp is en ik het niet moeilijker wil maken. En via internet word ik ook niet veel wijzer.
Wat de schulden betreft, natuurlijk heeft hij actie ondernomen. Helaas heeft hij niet alles aan kunnen tonen met bewijzen omdat ze het ook onder zijn naam deed of gewoon geld van zijn rekening haalde. Wat hij te laat zag.
Dus ja ik begrijp dat sommige hier zeggen dat het ook zijn schuld is.
dinsdag 12 april 2011 om 19:18
TO, het is niet dat ik je niet geloof hoor. Ik geloof zeker dat dit allemaal aan de hand is. En ik heb totaal geen verstan van bezoekregelingen, dus daar zal ik ook niets over zeggen.
Mijn kritische vragen zijn niet bedoeld naar of het waar is wat je vriend zegt, maar om duidelijk te krijgen hoe zijn houding is in deze problemen. Het komt op mij allemaal slachtoffer-rol-achtig over. En daar gaan mijn alarmbellen van rinkelen.Niet zozeer om de situatie waar hij in zit, maar om hoe hij omgaat met die situatie.
Mijn kritische vragen zijn niet bedoeld naar of het waar is wat je vriend zegt, maar om duidelijk te krijgen hoe zijn houding is in deze problemen. Het komt op mij allemaal slachtoffer-rol-achtig over. En daar gaan mijn alarmbellen van rinkelen.Niet zozeer om de situatie waar hij in zit, maar om hoe hij omgaat met die situatie.
dinsdag 12 april 2011 om 19:34
dinsdag 12 april 2011 om 20:06
Jullie krijgen het idee daardoor dus dat hij iets heel belangrijks achterhoud?
Ik heb zelf, als ik me rot voel of stress heb, zoals nu. Dan kan ik ook feller en chagerijnig zijn en soms even lekker vloeken als ik voor de zoveelste keer iets laat vallen of de boter in de kast wil zetten de hagelslag in de koelkast. Omdat ik er met mijn gedachten niet bij ben.
Hij is ook best onzeker en is bang.
Heb zelf niet het idee dat hij dingen achterhoud voor me..maar vind wel dat hij er nu weer meer achteraan moet. Anders wil ik nog niet gaan samenwonen.
Bedankt voor jullie eerlijke meningen!
Ik heb zelf, als ik me rot voel of stress heb, zoals nu. Dan kan ik ook feller en chagerijnig zijn en soms even lekker vloeken als ik voor de zoveelste keer iets laat vallen of de boter in de kast wil zetten de hagelslag in de koelkast. Omdat ik er met mijn gedachten niet bij ben.
Hij is ook best onzeker en is bang.
Heb zelf niet het idee dat hij dingen achterhoud voor me..maar vind wel dat hij er nu weer meer achteraan moet. Anders wil ik nog niet gaan samenwonen.
Bedankt voor jullie eerlijke meningen!
