Kinderen
alle pijlers
Lompe opmerkingen in kraamtijd
woensdag 8 juni 2011 om 16:08
Ben benieuwd, wie wint de award?
Hoorde laatst van een vriendin een leuke toen ze met een verse baby aan haar borst lag:
'Jeeej, je buik ziet eruit alsof je nog moet bevallen.'
Een andere kennis van me was in tranen omdat haar schoonmoeder had gezegd dat ze de naam die ze hadden uitgekozen voor hun zoontje echt niet leuk vond. En daar bleef ze zich een aantal keer over verbazen. Prima, meningen verschillen. Maar moet dat nou op dat moment gezegd worden?
Wat is er tegen jou gezegd wat je onder invloed van alle hormonen net niet zo goed kon hebben op dat moment?
Hoorde laatst van een vriendin een leuke toen ze met een verse baby aan haar borst lag:
'Jeeej, je buik ziet eruit alsof je nog moet bevallen.'
Een andere kennis van me was in tranen omdat haar schoonmoeder had gezegd dat ze de naam die ze hadden uitgekozen voor hun zoontje echt niet leuk vond. En daar bleef ze zich een aantal keer over verbazen. Prima, meningen verschillen. Maar moet dat nou op dat moment gezegd worden?
Wat is er tegen jou gezegd wat je onder invloed van alle hormonen net niet zo goed kon hebben op dat moment?
woensdag 8 juni 2011 om 18:33
quote:xantippe schreef op 08 juni 2011 @ 18:26:
Gelukkig staat deze er nog niet bij: Een vriendin was op bezoek tegelijkertijd met broer. Broer heeft baby op armen en loopt te wiegen door de kamer. Opeens steekt hij zijn armen uit met kind erin en zegt tegen vriendin: 'Wil jij haar even vasthouden?', waarop vriendin vol afgrijnzen terugdeinst, haar handen afwerend, haar mond vertrokken, terwijl ze 'Oh nee' uitroept.
Die opmerking krijg je vaker te horen hoor. Sommige mensen vinden het gewoon eng op zo'n klein hummeltje vast te houden.
Ik was dus die vriendin Gelukkig kende de moeder me en hebben we er smakelijk om kunnen lachen, al besef ik door deze verhalen dat het misschien ook erg bot ofzo over is gekomen. We zijn overigens nog steeds vriendinnen, kind is nu 8. Of 9. Oeps.
Bij mijn eerste kraamvisite aldaar was ik ook al het zonnetje in huis: terwijl ik met de moeder op het balkon zit omdat ik het roken niet kon laten, stel ik de vraag: 'Wat gebeurt er met dochter als er iets met jullie beide gebeurt?'.... Later zei ze wel dat dat een goede vraag was en dat het door die vraag in ieder geval goed geregeld is geworden, maar toch, wil je een leuke kraamtijd, nodig dan vooral mij niet uit!
Ik geloof dat ik deze zelfde vraag aan mijn broer heb gesteld.
Gelukkig staat deze er nog niet bij: Een vriendin was op bezoek tegelijkertijd met broer. Broer heeft baby op armen en loopt te wiegen door de kamer. Opeens steekt hij zijn armen uit met kind erin en zegt tegen vriendin: 'Wil jij haar even vasthouden?', waarop vriendin vol afgrijnzen terugdeinst, haar handen afwerend, haar mond vertrokken, terwijl ze 'Oh nee' uitroept.
Die opmerking krijg je vaker te horen hoor. Sommige mensen vinden het gewoon eng op zo'n klein hummeltje vast te houden.
Ik was dus die vriendin Gelukkig kende de moeder me en hebben we er smakelijk om kunnen lachen, al besef ik door deze verhalen dat het misschien ook erg bot ofzo over is gekomen. We zijn overigens nog steeds vriendinnen, kind is nu 8. Of 9. Oeps.
Bij mijn eerste kraamvisite aldaar was ik ook al het zonnetje in huis: terwijl ik met de moeder op het balkon zit omdat ik het roken niet kon laten, stel ik de vraag: 'Wat gebeurt er met dochter als er iets met jullie beide gebeurt?'.... Later zei ze wel dat dat een goede vraag was en dat het door die vraag in ieder geval goed geregeld is geworden, maar toch, wil je een leuke kraamtijd, nodig dan vooral mij niet uit!
Ik geloof dat ik deze zelfde vraag aan mijn broer heb gesteld.
woensdag 8 juni 2011 om 18:35
Mijn toendertijd beste vriendin vertelde mij dat haar vriend haar aan de loopband vast zou binden als ze zo'n buik zou krijgen als ik had na mijn bevalling, waarop ik zei: nou je laat me wel weer beseffen hoe blij ik eigenlijk ben met mijn man, maar dan kan ik je adviseren, zoek voordat je aan kinderen begint, eerst iemand anders.
Daarna (en nog legio's andere kwetsende dingen die ze had gezegd) had ik ook geen behoefte meer aan haar gezelschap en heb ik de vriendschap maar laten verwateren
.
Daarna (en nog legio's andere kwetsende dingen die ze had gezegd) had ik ook geen behoefte meer aan haar gezelschap en heb ik de vriendschap maar laten verwateren
.
woensdag 8 juni 2011 om 18:38
quote:judith29 schreef op 08 juni 2011 @ 18:35:
Mijn toendertijd beste vriendin vertelde mij dat haar vriend haar aan de loopband vast zou binden als ze zo'n buik zou krijgen als ik had na mijn bevalling, waarop ik zei: nou je laat me wel weer beseffen hoe blij ik eigenlijk ben met mijn man, maar dan kan ik je adviseren, zoek voordat je aan kinderen begint, eerst iemand anders. Heerlijk assertief!
Mijn toendertijd beste vriendin vertelde mij dat haar vriend haar aan de loopband vast zou binden als ze zo'n buik zou krijgen als ik had na mijn bevalling, waarop ik zei: nou je laat me wel weer beseffen hoe blij ik eigenlijk ben met mijn man, maar dan kan ik je adviseren, zoek voordat je aan kinderen begint, eerst iemand anders. Heerlijk assertief!
woensdag 8 juni 2011 om 18:48
quote:carenza schreef op 08 juni 2011 @ 17:07:
Na eerste, doodgeboren zoontje bij 27 weken, iemand die zei: "och, dan heb je tenminste ook een bevalling meegemaakt" . . . . . Ehm, ik stond dus wel met lege handen! Was niet zo'n intelligente vrouw . . . . .
Tweede kindje, dochter, kwam met 32 weken via spoed-keizersnede, dus onder algehele narcose. Ik heb dus nooit een gewone bevalling meegemaakt, van een voldragen kindje . . . . . .
Na eerste, doodgeboren zoontje bij 27 weken, iemand die zei: "och, dan heb je tenminste ook een bevalling meegemaakt" . . . . . Ehm, ik stond dus wel met lege handen! Was niet zo'n intelligente vrouw . . . . .
Tweede kindje, dochter, kwam met 32 weken via spoed-keizersnede, dus onder algehele narcose. Ik heb dus nooit een gewone bevalling meegemaakt, van een voldragen kindje . . . . . .
woensdag 8 juni 2011 om 18:54
Ik moest hier wel om lachen, ik lag in het kraambed en mijn dochter is geboren tijdens een hittegolf en lag dus op de dekens. Zegt mijn buurjongetje van 3, nou buurvrouw, je mag je benen wel eens scheren Niet helemaal in de kraamtijd maar toen zoon 10 maanden was heeft hij 2 nachten in het ziekenhuis gelegen. Gelukkig weer helemaal opgeknapt en 10 minuten voordat we naar huis gingen kwam de arts langs om hem te ontslaan en vroeg terloops nog even of hij niet toevallig een mongooltje was omdat hij van die amandelvormige ogen heeft
Viel niet helemaal lekker zullen we maar zeggen...
Hij lijkt sprekend op mij, dus bedankt he !
Viel niet helemaal lekker zullen we maar zeggen...
Hij lijkt sprekend op mij, dus bedankt he !
woensdag 8 juni 2011 om 18:55
quote:Kokolientje schreef op 08 juni 2011 @ 18:54:
Ik moest hier wel om lachen, ik lag in het kraambed en mijn dochter is geboren tijdens een hittegolf en lag dus op de dekens. Zegt mijn buurjongetje van 3, nou buurvrouw, je mag je benen wel eens scheren Niet helemaal in de kraamtijd maar toen zoon 10 maanden was heeft hij 2 nachten in het ziekenhuis gelegen. Gelukkig weer helemaal opgeknapt en 10 minuten voordat we naar huis gingen kwam de arts langs om hem te ontslaan en vroeg terloops nog even of hij niet toevallig een mongooltje was omdat hij van die amandelvormige ogen heeft
Viel niet helemaal lekker zullen we maar zeggen...
Hij lijkt sprekend op mij, dus bedankt he ! Nou moe! Ken uw medisch dossier dokter!
Ik moest hier wel om lachen, ik lag in het kraambed en mijn dochter is geboren tijdens een hittegolf en lag dus op de dekens. Zegt mijn buurjongetje van 3, nou buurvrouw, je mag je benen wel eens scheren Niet helemaal in de kraamtijd maar toen zoon 10 maanden was heeft hij 2 nachten in het ziekenhuis gelegen. Gelukkig weer helemaal opgeknapt en 10 minuten voordat we naar huis gingen kwam de arts langs om hem te ontslaan en vroeg terloops nog even of hij niet toevallig een mongooltje was omdat hij van die amandelvormige ogen heeft
Viel niet helemaal lekker zullen we maar zeggen...
Hij lijkt sprekend op mij, dus bedankt he ! Nou moe! Ken uw medisch dossier dokter!
woensdag 8 juni 2011 om 19:02
quote:Vaatdoek schreef op 08 juni 2011 @ 16:14:
Mijn schoonloeder kwam binnen en wist te vertellen dat kleinzoon in niets op haar zoon leek en vast geen kind van haar zoon was.
Sommige genen zijn gewoon dominant.
Mijn neefje (4) lijkt zoveel op mijn broer en mijn vader dat ik me begin af te vragen wat het aandeel van mijn schoonzus in het geheel is geweest
Mijn schoonloeder kwam binnen en wist te vertellen dat kleinzoon in niets op haar zoon leek en vast geen kind van haar zoon was.
Sommige genen zijn gewoon dominant.
Mijn neefje (4) lijkt zoveel op mijn broer en mijn vader dat ik me begin af te vragen wat het aandeel van mijn schoonzus in het geheel is geweest
woensdag 8 juni 2011 om 19:17
Deze heb ik hier op het forum al wel eens genoemd, maar hij blijft lomp. De avond na mijn bevalling heb ik net aan schoonzus (toen een week of 16 zwanger) mijn bevallingsverhaal verteld: beenweeën, rugweeën, eindeloos overgeven, enorm veel pijn, ruggenprik, bloeddrukdaling, nog wat dipjes en na 18 uur een prachtig kind. Zegt schoonzus: ja fijn dat zo'n ruggenprik bestaat, maar ík ga die niet nodig hebben. (en toen dacht ik: dat kun jij nog helemaal niet weten, stomme kut. Over een week of acht moet zij bevallen, dus dan zullen we het weten.)
Als je een ruggenprik hebt gehad mag je trouwens ook naar Jan en alleman verantwoorden waarom je het niet 'gewoon zelf' hebt gedaan. Afhankelijk van wie het zegt is mijn reactie een meer of minder plastische versie van: die knip zat toch echt in mijn poes hoor, het is niet alsof de loodgieter hem er uit heeft gepoept.
En een beetje lomp maar stiekem ook wel grappig, de dag na mijn bevalling:
Ik: ...en toen namen ze mijn zoon mee, en...
Mijn vader: *begint heel hard te lachen*
Ik: ????
Mijn vader: Ja, 'mijn zoon', vind je dat zelf niet een beetje zwaar?
Ik: Um, hij is mijn kind en een jongetje? Hoe moet ik hem dan noemen?
Mijn vader: ... oh. Ja, als je het zo zegt...
Het duurde even voor hij er aan gewend was dat zijn kleine meisje nu zelf ook moeder is
Als je een ruggenprik hebt gehad mag je trouwens ook naar Jan en alleman verantwoorden waarom je het niet 'gewoon zelf' hebt gedaan. Afhankelijk van wie het zegt is mijn reactie een meer of minder plastische versie van: die knip zat toch echt in mijn poes hoor, het is niet alsof de loodgieter hem er uit heeft gepoept.
En een beetje lomp maar stiekem ook wel grappig, de dag na mijn bevalling:
Ik: ...en toen namen ze mijn zoon mee, en...
Mijn vader: *begint heel hard te lachen*
Ik: ????
Mijn vader: Ja, 'mijn zoon', vind je dat zelf niet een beetje zwaar?
Ik: Um, hij is mijn kind en een jongetje? Hoe moet ik hem dan noemen?
Mijn vader: ... oh. Ja, als je het zo zegt...
Het duurde even voor hij er aan gewend was dat zijn kleine meisje nu zelf ook moeder is
woensdag 8 juni 2011 om 19:17
quote:mopke1982 schreef op 08 juni 2011 @ 18:22:
Met 28 weken ben ik bevallen van ons zoontje, hij was helaas overleden tijdens de zwangerschap. Waarna een vriendin van mij 1 dag nadat ik thuis was bij mij op bezoek kwam om over haar eigen kind uit te huilen, die die dag een beetje ziek was.
Diezelfde vriendin zei tegen mij dat mijn bevalling wel een stuk prettiger was dan die van haar. Want ik had maar een klein kindje, en bij haar hebben ze na een tijdje een keizersnee moeten plannen omdat het niet goed ging met de onstluiting.
Hierop heb ik gezegd dat ze wel een baby mee naar huis heeft gekregen die gezond was, en ik helemaal niks.
Wat vreselijk!!
fijn om te lezen dat je weer zwanger bent en alles goed gaat
Met 28 weken ben ik bevallen van ons zoontje, hij was helaas overleden tijdens de zwangerschap. Waarna een vriendin van mij 1 dag nadat ik thuis was bij mij op bezoek kwam om over haar eigen kind uit te huilen, die die dag een beetje ziek was.
Diezelfde vriendin zei tegen mij dat mijn bevalling wel een stuk prettiger was dan die van haar. Want ik had maar een klein kindje, en bij haar hebben ze na een tijdje een keizersnee moeten plannen omdat het niet goed ging met de onstluiting.
Hierop heb ik gezegd dat ze wel een baby mee naar huis heeft gekregen die gezond was, en ik helemaal niks.
Wat vreselijk!!
fijn om te lezen dat je weer zwanger bent en alles goed gaat
woensdag 8 juni 2011 om 19:23
woensdag 8 juni 2011 om 19:37
quote:Madieken schreef op 08 juni 2011 @ 19:17:
Deze heb ik hier op het forum al wel eens genoemd, maar hij blijft lomp. De avond na mijn bevalling heb ik net aan schoonzus (toen een week of 16 zwanger) mijn bevallingsverhaal verteld: beenweeën, rugweeën, eindeloos overgeven, enorm veel pijn, ruggenprik, bloeddrukdaling, nog wat dipjes en na 18 uur een prachtig kind. Zegt schoonzus: ja fijn dat zo'n ruggenprik bestaat, maar ík ga die niet nodig hebben. (en toen dacht ik: dat kun jij nog helemaal niet weten, stomme kut. Over een week of acht moet zij bevallen, dus dan zullen we het weten.)
Ooooh, wat herkenbaar.
Mijn schoonzusje zei dat ook tegen mij na mijn bevallingsverhaal. 'Voor mij geen ruggenprik hoor, ik wil het helemaal zelf doen!'.
Zij is inmiddels wel bevallen, met ruggenprik, ze wil nooit meer anders en geeft mij nu groot gelijk
quote:Madieken schreef op 08 juni 2011 @ 19:17:
Als je een ruggenprik hebt gehad mag je trouwens ook naar Jan en alleman verantwoorden waarom je het niet 'gewoon zelf' hebt gedaan. Afhankelijk van wie het zegt is mijn reactie een meer of minder plastische versie van: die knip zat toch echt in mijn poes hoor, het is niet alsof de loodgieter hem er uit heeft gepoept.
Ja, erg is dat he?
Een goede vriendin van mij zei ook dat ze het toch wel zo geweldig van zichzelf vond dat ze geen pijnstilling had gehad. Tja... als je bevalling 24 uur korter duurt dan die van mij.....
Trouwens... dan nog. Mensen die dat roepen weten niet hoe heerlijk het is om zo'n prik te krijgen
Deze heb ik hier op het forum al wel eens genoemd, maar hij blijft lomp. De avond na mijn bevalling heb ik net aan schoonzus (toen een week of 16 zwanger) mijn bevallingsverhaal verteld: beenweeën, rugweeën, eindeloos overgeven, enorm veel pijn, ruggenprik, bloeddrukdaling, nog wat dipjes en na 18 uur een prachtig kind. Zegt schoonzus: ja fijn dat zo'n ruggenprik bestaat, maar ík ga die niet nodig hebben. (en toen dacht ik: dat kun jij nog helemaal niet weten, stomme kut. Over een week of acht moet zij bevallen, dus dan zullen we het weten.)
Ooooh, wat herkenbaar.
Mijn schoonzusje zei dat ook tegen mij na mijn bevallingsverhaal. 'Voor mij geen ruggenprik hoor, ik wil het helemaal zelf doen!'.
Zij is inmiddels wel bevallen, met ruggenprik, ze wil nooit meer anders en geeft mij nu groot gelijk
quote:Madieken schreef op 08 juni 2011 @ 19:17:
Als je een ruggenprik hebt gehad mag je trouwens ook naar Jan en alleman verantwoorden waarom je het niet 'gewoon zelf' hebt gedaan. Afhankelijk van wie het zegt is mijn reactie een meer of minder plastische versie van: die knip zat toch echt in mijn poes hoor, het is niet alsof de loodgieter hem er uit heeft gepoept.
Ja, erg is dat he?
Een goede vriendin van mij zei ook dat ze het toch wel zo geweldig van zichzelf vond dat ze geen pijnstilling had gehad. Tja... als je bevalling 24 uur korter duurt dan die van mij.....
Trouwens... dan nog. Mensen die dat roepen weten niet hoe heerlijk het is om zo'n prik te krijgen
woensdag 8 juni 2011 om 19:42
Mijn schoonmoeder stuurde tijdens mijn zwangerschappen wekelijks lijstjes met namen die zij geschilt vond. Onze zoons hebben namen die niet op haar lijstjes stonden. Daarom is ze bij de eerste pas na 5 dagen komen kijken en bij de 2e na 7 dagen. Om beide keren te zeggen "Leuk jongetje, maar die naam heb ik niet genoemd.... Ach arm jongetje, moet je met zo'n rare naam door het leven"( onze beide zoons hebben klassieke nederlandse namen waar echt niets raars aan is)
woensdag 8 juni 2011 om 19:47
quote:mopke1982 schreef op 08 juni 2011 @ 18:22:
Met 28 weken ben ik bevallen van ons zoontje, hij was helaas overleden tijdens de zwangerschap. Waarna een vriendin van mij 1 dag nadat ik thuis was bij mij op bezoek kwam om over haar eigen kind uit te huilen, die die dag een beetje ziek was.
Diezelfde vriendin zei tegen mij dat mijn bevalling wel een stuk prettiger was dan die van haar. Want ik had maar een klein kindje, en bij haar hebben ze na een tijdje een keizersnee moeten plannen omdat het niet goed ging met de onstluiting.
Hierop heb ik gezegd dat ze wel een baby mee naar huis heeft gekregen die gezond was, en ik helemaal niks.
Afschuwelijke opmerking.
Kan er niet overuit. Deze staat met stip op 1.
Met 28 weken ben ik bevallen van ons zoontje, hij was helaas overleden tijdens de zwangerschap. Waarna een vriendin van mij 1 dag nadat ik thuis was bij mij op bezoek kwam om over haar eigen kind uit te huilen, die die dag een beetje ziek was.
Diezelfde vriendin zei tegen mij dat mijn bevalling wel een stuk prettiger was dan die van haar. Want ik had maar een klein kindje, en bij haar hebben ze na een tijdje een keizersnee moeten plannen omdat het niet goed ging met de onstluiting.
Hierop heb ik gezegd dat ze wel een baby mee naar huis heeft gekregen die gezond was, en ik helemaal niks.
Afschuwelijke opmerking.
Kan er niet overuit. Deze staat met stip op 1.
woensdag 8 juni 2011 om 19:59
woensdag 8 juni 2011 om 20:01
quote:feder schreef op 08 juni 2011 @ 19:02:
[...]
Sommige genen zijn gewoon dominant.
Mijn neefje (4) lijkt zoveel op mijn broer en mijn vader dat ik me begin af te vragen wat het aandeel van mijn schoonzus in het geheel is geweest Moet ook eerlijk bekennen dat ik na een jaar tegen haar heb gezegd dat ik erg blij was dat onze zoon zo duidelijk niet haar genen heeft. Gemeen misschien maar o, zo fijn en het was een hele poos stil
[...]
Sommige genen zijn gewoon dominant.
Mijn neefje (4) lijkt zoveel op mijn broer en mijn vader dat ik me begin af te vragen wat het aandeel van mijn schoonzus in het geheel is geweest Moet ook eerlijk bekennen dat ik na een jaar tegen haar heb gezegd dat ik erg blij was dat onze zoon zo duidelijk niet haar genen heeft. Gemeen misschien maar o, zo fijn en het was een hele poos stil
woensdag 8 juni 2011 om 20:04
Wat kunnen mensen toch lomp zijn!
Ik heb nog een verhaal van mijn moeder.
Haar oudere zus vond zichzelf ontzettend knap en mijn moeder was maar het lelijke eendje. Mijn moeder heeft o.a. daardoor een rotjeugd gehad.
Tante loopt rond met mijn zus op de arm in een kamer vol visite 'Ik kan niet geloven dat zo'n lelijke moeder zo'n mooi kind kan krijgen. Moeten jullie toch kijken' ondertussen mijn zus aan iedereen laten zien en met afschuw naar mijn moeder kijkend.
Maar haar kinderen waren lelijk als baby en zijn ook niet zo mooi opgedroogd, Karma!
woensdag 8 juni 2011 om 20:06
quote:mjdh schreef op 08 juni 2011 @ 19:59:
Mijn schoonouders kwamen de dag na de bevalling (zwangerschapsvergiftiging, spoedkeizersnede, zoontje veel te vroeg geboren en ik nog suf als een garnaal van de morfine), was de eerste vraag van mijn schoonmoeder of mijn menstruatie al weer een beetje op gang was gekomen...
Niet te geloven!
En toen? Wat heb je in vredesnaam gezegd?
Mijn schoonouders kwamen de dag na de bevalling (zwangerschapsvergiftiging, spoedkeizersnede, zoontje veel te vroeg geboren en ik nog suf als een garnaal van de morfine), was de eerste vraag van mijn schoonmoeder of mijn menstruatie al weer een beetje op gang was gekomen...
Niet te geloven!
En toen? Wat heb je in vredesnaam gezegd?
woensdag 8 juni 2011 om 20:10
Wat een verhalen! Die met de heks tante spant echt de kroon. Type sensatie zoeker ofzo?
Mijn schoonmoeder is niet zo'n loeder, maar in de kraamtijd van mijn dochter.... Dochter is geboren na een inleiding van 5 dagen em een spoedkeizersnede op dinsdag. Ze werd gelijk afgevoerd naar de hartbewaking op de neonatalogie. Ik heb haar die avond heeel even vastgehouden en gezien, (schoon) ouders mochten van achter het raam kijken. Donderdag avond zijn schoonouders nog langs gewest en mochten wederom alleen kijken, dat was het beleid op die afdeling. Op dat moment was nog niet bekend hoe lang ze daar zou blijven. Op vrijdagmiddag mocht ze eindelijk naar de kraam afdeling, mijn zus en moeder waren er op dat moment en die hebben haar vastgehouden. Vriend zijn zus ook trouwens. Zaterdag mochten we naar huis. Die nacht hebben wij geen oog dicht bedam omdat dochter met geen mogelijkheid wilde drinken. Wij zondagochtend aardig in paniek, de kraamverzorgster stelde gelukkig orde op zake. Schoonouders zouden ergens die ochtend langskomen. Dat werd tien voor twaalf tuten dochter met lekker lag te slapen en ik ook in bed klaar voor mijn middag dut. Schoonouders hebben even gekeken 'goh, wat ligt ze lekker te slapen' zeiden ze nog, koffie gedronken met vriend en weer weg. Die middag kwam vriend zijn broer en zei dat vriend even zijn ouders moest bellen. Vriend kreeg een huilende moeder aan de lijn, helemaal overstuur omdat ze haar kleindochter nu nog niet vast had kunnen houden... Vriend ook aan het huilen en ik boos. Als het aan mij had gelegen had ze dochter een uur na hart geboorte vast mogen houden, dit had ik allemaal ook niet voorzien! Zo egoïstisch. O ja, we hadden ook nog niet sport enthousiast gereageerd op de kraammand. Sorry, we waren even met andere dingen bezig.
En dan nog een hele lompe van vriend. Na de geboorte van onze zoon lag ik op de kamer met een vrouw die ik via via kende. Meervoudig gehandicapt, moeilijke zwangerschap enz. Vriend wist dit niet. Ze liep met een rollater naar de wc. Zegt vriend ' ach joh, nu gaat het nog wat lastig, over een paar dagen ben je weer de oude'. Gelukkig is het een heel tof mens
.
Mijn schoonmoeder is niet zo'n loeder, maar in de kraamtijd van mijn dochter.... Dochter is geboren na een inleiding van 5 dagen em een spoedkeizersnede op dinsdag. Ze werd gelijk afgevoerd naar de hartbewaking op de neonatalogie. Ik heb haar die avond heeel even vastgehouden en gezien, (schoon) ouders mochten van achter het raam kijken. Donderdag avond zijn schoonouders nog langs gewest en mochten wederom alleen kijken, dat was het beleid op die afdeling. Op dat moment was nog niet bekend hoe lang ze daar zou blijven. Op vrijdagmiddag mocht ze eindelijk naar de kraam afdeling, mijn zus en moeder waren er op dat moment en die hebben haar vastgehouden. Vriend zijn zus ook trouwens. Zaterdag mochten we naar huis. Die nacht hebben wij geen oog dicht bedam omdat dochter met geen mogelijkheid wilde drinken. Wij zondagochtend aardig in paniek, de kraamverzorgster stelde gelukkig orde op zake. Schoonouders zouden ergens die ochtend langskomen. Dat werd tien voor twaalf tuten dochter met lekker lag te slapen en ik ook in bed klaar voor mijn middag dut. Schoonouders hebben even gekeken 'goh, wat ligt ze lekker te slapen' zeiden ze nog, koffie gedronken met vriend en weer weg. Die middag kwam vriend zijn broer en zei dat vriend even zijn ouders moest bellen. Vriend kreeg een huilende moeder aan de lijn, helemaal overstuur omdat ze haar kleindochter nu nog niet vast had kunnen houden... Vriend ook aan het huilen en ik boos. Als het aan mij had gelegen had ze dochter een uur na hart geboorte vast mogen houden, dit had ik allemaal ook niet voorzien! Zo egoïstisch. O ja, we hadden ook nog niet sport enthousiast gereageerd op de kraammand. Sorry, we waren even met andere dingen bezig.
En dan nog een hele lompe van vriend. Na de geboorte van onze zoon lag ik op de kamer met een vrouw die ik via via kende. Meervoudig gehandicapt, moeilijke zwangerschap enz. Vriend wist dit niet. Ze liep met een rollater naar de wc. Zegt vriend ' ach joh, nu gaat het nog wat lastig, over een paar dagen ben je weer de oude'. Gelukkig is het een heel tof mens
.
woensdag 8 juni 2011 om 20:14
mijn vliezen braken bijna 1,5 maand te vroeg, dus moest naar t ziekenhuis.
mijn zoontje was een goeie 6 pond, alleen zijn voetjes hadden model banaan, dus de volgende ochtend om 8 uur zou er een kinderarts langskomen.
ik had de hele nacht wakker naar hem liggen kijken, die voetjes was ik helemaal niet ongerust over.
tot de kinderarts kwam.
,,Dat kind heeft klompvoeten, zal nooit normaal kunnen lopen,,
was t enige wat hij zei. en we moesten maar naar de orthopeed.
die kon pas om 14.00.u, man en ik in de zenuwen.
bleek dat mijn zoon geen klompvoeten had, maar vervormd, hij had te weinig ruimte.
alles is goedgekomen.
maar wat een hark die vent zeg, dat zoiets kinderarts is.
mijn zoontje was een goeie 6 pond, alleen zijn voetjes hadden model banaan, dus de volgende ochtend om 8 uur zou er een kinderarts langskomen.
ik had de hele nacht wakker naar hem liggen kijken, die voetjes was ik helemaal niet ongerust over.
tot de kinderarts kwam.
,,Dat kind heeft klompvoeten, zal nooit normaal kunnen lopen,,
was t enige wat hij zei. en we moesten maar naar de orthopeed.
die kon pas om 14.00.u, man en ik in de zenuwen.
bleek dat mijn zoon geen klompvoeten had, maar vervormd, hij had te weinig ruimte.
alles is goedgekomen.
maar wat een hark die vent zeg, dat zoiets kinderarts is.
wij slapen nooit.
woensdag 8 juni 2011 om 20:14
woensdag 8 juni 2011 om 20:16
quote:Dibbes1 schreef op 08 juni 2011 @ 18:13:
Al doorlezende schiet me er ineens weer de opmerking van de assistent gyneacoloog te binnen: (hij had nl. gelezen dat vader van zoonlief was verongelukt tijdens mijn zwangerschap), en kwam heel onbeholpen (vast bedoeld uit sympathie) binnen met de opmerking: mijn schoonzus is overleden tijdens haar bevalling. Wss niet eens zozeer bedoeld als in 'het kan erger', wss meer uit het idee, 'ik leef met je mee'. Qua timing was het nogal rottig .
Mijn vader was des duivels over die opmerking en die wordt echt zelden kwaad.Maar dat mag ook helemaal niet .. Een héle belangrijke regel als arts is dat je nóóit.. Maar ook echt nóóóóit met/bij de patiënt over je eigen situatie begint.. voor jou trouwens dat je zo iets zwaars hebt meegemaakt.
Al doorlezende schiet me er ineens weer de opmerking van de assistent gyneacoloog te binnen: (hij had nl. gelezen dat vader van zoonlief was verongelukt tijdens mijn zwangerschap), en kwam heel onbeholpen (vast bedoeld uit sympathie) binnen met de opmerking: mijn schoonzus is overleden tijdens haar bevalling. Wss niet eens zozeer bedoeld als in 'het kan erger', wss meer uit het idee, 'ik leef met je mee'. Qua timing was het nogal rottig .
Mijn vader was des duivels over die opmerking en die wordt echt zelden kwaad.Maar dat mag ook helemaal niet .. Een héle belangrijke regel als arts is dat je nóóit.. Maar ook echt nóóóóit met/bij de patiënt over je eigen situatie begint.. voor jou trouwens dat je zo iets zwaars hebt meegemaakt.
