Overig
alle pijlers
Vriendin terecht gekrenkt?
woensdag 23 januari 2008 om 23:18
Graag wil ik jullie het volgende voorleggen.
Een goede vriendin van mij viert binnenkort haar verjaardag en wil dat ik ook graag kom. Nu ga ik er ieder jaar heen, maar ieder jaar zit ik er eigenlijk voor spek en bonen bij. Afgezien dat het altijd zo'n typische "kringverjaardag" is, zit ik (single) tussen de stellen en vooral een grote groep kleine kinderen. Een fatsoenlijk gesprek met iemand voeren is er niet bij, want de aandacht voor de kinderen voert de boventoon. Iedere poging tot een gesprek wordt al snel onderbroken door de aandacht voor een kind. Uiteindelijk grijp ik de eerste beste mogelijkheid altijd weer aan om te vertrekken.
Detail is ook dat ik nogal wat reistijd heb om bij haar te komen, maar dat is voor mij dus niet het grootste bezwaar.
Dit jaar heb ik daar dus geen zin meer in en heb haar een mailtje gestuurd dat ik liever een andere keer langskom en ook gewoon eerlijk gezegd dat ik die drukte gewoon niet zo trek.
Ik kreeg een mail van haar terug waaruit duidelijk bleek dat ze gekrenkt was. Ze had me er graag bij gehad liet ze me weten, en vervolgens krijg ik een hele mail psychologie van de koude grond over me heen. Ik moest maar accepteren dat kinderen bij haar leven horen en ze vond dat ik zwaar vermijdingsgedrag had en daar moest ik serieus iets mee doen.
Excuse me?? Ik heb gewoon geen zin meer om een schaarse vrije dag op te offeren voor zo'n verjaardag.
Ben ik nu onredelijk, ondanks dat dat ik met een alternatief kom? Of moet ik voortaan maar gewoon een smoes verzinnen?
Een goede vriendin van mij viert binnenkort haar verjaardag en wil dat ik ook graag kom. Nu ga ik er ieder jaar heen, maar ieder jaar zit ik er eigenlijk voor spek en bonen bij. Afgezien dat het altijd zo'n typische "kringverjaardag" is, zit ik (single) tussen de stellen en vooral een grote groep kleine kinderen. Een fatsoenlijk gesprek met iemand voeren is er niet bij, want de aandacht voor de kinderen voert de boventoon. Iedere poging tot een gesprek wordt al snel onderbroken door de aandacht voor een kind. Uiteindelijk grijp ik de eerste beste mogelijkheid altijd weer aan om te vertrekken.
Detail is ook dat ik nogal wat reistijd heb om bij haar te komen, maar dat is voor mij dus niet het grootste bezwaar.
Dit jaar heb ik daar dus geen zin meer in en heb haar een mailtje gestuurd dat ik liever een andere keer langskom en ook gewoon eerlijk gezegd dat ik die drukte gewoon niet zo trek.
Ik kreeg een mail van haar terug waaruit duidelijk bleek dat ze gekrenkt was. Ze had me er graag bij gehad liet ze me weten, en vervolgens krijg ik een hele mail psychologie van de koude grond over me heen. Ik moest maar accepteren dat kinderen bij haar leven horen en ze vond dat ik zwaar vermijdingsgedrag had en daar moest ik serieus iets mee doen.
Excuse me?? Ik heb gewoon geen zin meer om een schaarse vrije dag op te offeren voor zo'n verjaardag.
Ben ik nu onredelijk, ondanks dat dat ik met een alternatief kom? Of moet ik voortaan maar gewoon een smoes verzinnen?
donderdag 24 januari 2008 om 00:34
Ik snap het ook niet zo, van de 'sociale verplichtingen'. Zo ga ik binnenkort een wat groter feest geven en dan zou ik ook het liefst iedereen erbij hebben, maar als iemand liever een andere keer komt omdat hij/zij zich niet zo thuis zou voelen in de setting, kan ik daar ook prima mee leven.
Ik heb zelf vooral ervaring met verjaardagen waar dan mensen zitten die allemaal eenzelfde hobby hebben die ik niet bepaald deel (en elkaar 'dus' ook goed kennen). Daar heb ik ook geen zin meer in hoor. Ik bedoel, ben best bereid wat kinderen te 'verdagen', maar als je daar alleen maar er een beetje bij zit te hangen omdat niemand tijd heeft om een gesprekje met jou te voeren, dan vind ik het je goed recht om niet te gaan. Ik snap dan ook neit dat zo'n vriendin zich dat dan kennelijk niet kan indenken. Misschien was ze in de veronderstelling dat je het altijd leuk had en schrikt ze een beetje van je bericht. Voelt ze zich eigenlijk wat schuldig omdat het haar nooit opviel en legt ze dat onhandig bij jou. Even bellen zou wel goed zijn. Ik heb zelf al meermalen ervaren dat mail erg verradelijk kan zijn. Soms lezen mensen een zin waar ze over struikelen, waarna alle nuanceringen of bijkomende mededelingen niet gelezen of gewoon genegeerd worden. Succes!
Ik heb zelf vooral ervaring met verjaardagen waar dan mensen zitten die allemaal eenzelfde hobby hebben die ik niet bepaald deel (en elkaar 'dus' ook goed kennen). Daar heb ik ook geen zin meer in hoor. Ik bedoel, ben best bereid wat kinderen te 'verdagen', maar als je daar alleen maar er een beetje bij zit te hangen omdat niemand tijd heeft om een gesprekje met jou te voeren, dan vind ik het je goed recht om niet te gaan. Ik snap dan ook neit dat zo'n vriendin zich dat dan kennelijk niet kan indenken. Misschien was ze in de veronderstelling dat je het altijd leuk had en schrikt ze een beetje van je bericht. Voelt ze zich eigenlijk wat schuldig omdat het haar nooit opviel en legt ze dat onhandig bij jou. Even bellen zou wel goed zijn. Ik heb zelf al meermalen ervaren dat mail erg verradelijk kan zijn. Soms lezen mensen een zin waar ze over struikelen, waarna alle nuanceringen of bijkomende mededelingen niet gelezen of gewoon genegeerd worden. Succes!
donderdag 24 januari 2008 om 00:41
Ik vier om die reden verjaardagen niet meer met alles en iedereen op een dag. Anders ren ik me het vuur uit m'n schoenen voor familie en vrienden die ik zelden zie en spreekt en voor wie ik vooral op verjaardagen eigenlijk helemaal geen tijd heb
Ze komen bijna allemaal van ver en ik vind het zo suf als je alleen tijdens het gedag zoenen een volzin aan ze kan besteden: "Jammer *smak* dat we elkaar *smak* amper hebben gesproken *smak*. Goede reis! "
Nadeel is wel dat ik dus meerdere dagen feest heb. Nou ja, nadeel
Ze komen bijna allemaal van ver en ik vind het zo suf als je alleen tijdens het gedag zoenen een volzin aan ze kan besteden: "Jammer *smak* dat we elkaar *smak* amper hebben gesproken *smak*. Goede reis! "
Nadeel is wel dat ik dus meerdere dagen feest heb. Nou ja, nadeel
donderdag 24 januari 2008 om 00:44
Trinny, ik vind je helemaal niet onredelijk. Ik heb zelf ook geen kinderen, heb ook zeker geen hekel aan kinderen, maar voel me tussen allemaal stelletjes met kinderen ook een beetje verloren. Als zij echt een goede vriendin is, moet ze ook jouw kant begrijpen. Ze heeft er ook niets aan als je wel komt, het niet naar je zin hebt en zit te wachten op het moment dat je met goed fatsoen naar huis kunt.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 24 januari 2008 om 08:58
Ik vind je helemaal niet onredelijk! Feitelijk gezien heb je een lange reistijd naar een feestje waar je je stierlijk zit te vervelen, amper aan de gesprekken deel kan nemen, je vriendin spreek je misschien twee seconden én het kost je één van je schaarse dagen?
Zou ik lekker ook niet gaan.
Maar ondertussen is je vriendin gepikeerd, terwijl je hebt aangegeven dat je graag een andere keer langs komt.
Ik hou er ook niet van om een smoes te moeten verzinnen en vind het zelf heel verfrissend wanneer er eens iemand meldt niet te komen omdat ze daar geen zin in hebben en liever gaan zitten schaken. Kan ik me helemaal voorstellen.
Maar soms werkt een smoes helaas beter, zeker als je een ander niet wil krenken.
Zou ik lekker ook niet gaan.
Maar ondertussen is je vriendin gepikeerd, terwijl je hebt aangegeven dat je graag een andere keer langs komt.
Ik hou er ook niet van om een smoes te moeten verzinnen en vind het zelf heel verfrissend wanneer er eens iemand meldt niet te komen omdat ze daar geen zin in hebben en liever gaan zitten schaken. Kan ik me helemaal voorstellen.
Maar soms werkt een smoes helaas beter, zeker als je een ander niet wil krenken.
donderdag 24 januari 2008 om 09:14
Dank voor jullie reacties!
Ik heb er i.i.g. van geleerd een volgende keer toch maar een smoes te verzinnen, ben er blijkbaar ten onrechte vanuit gegaan dat ze liever de waarheid hoorde dan een smoes. En die waarheid is wellicht te confronterend voor haar geweest.
Ik zal haar zeker nog bellen en nogmaals uitleggen waarom ik niet wil komen en hopelijk begrijpt ze het dan wel, hoewel ik weet dat ze het best wel begrijpt, maar ik denk dat ik onbedoeld op haar moederhart heb getrapt en dat ze daarom zo heftig reageerde.
Maar feit blijft dat het toch altijd aanpassen van mijn kant is, onder het mom van, jij bent single en hebt toch tijd. Die tijd heb ik dus niet. Ik heb een meer dan fulltime baan en mijn vrije tijd is mij kostbaar. Die besteed ik liever aan een afspraak met haar (als haar kinderen daarbij zijn heb ik daar geen bezwaar tegen) alleen dan zo'n gruwelijke kringverjaardag.
Ik heb er i.i.g. van geleerd een volgende keer toch maar een smoes te verzinnen, ben er blijkbaar ten onrechte vanuit gegaan dat ze liever de waarheid hoorde dan een smoes. En die waarheid is wellicht te confronterend voor haar geweest.
Ik zal haar zeker nog bellen en nogmaals uitleggen waarom ik niet wil komen en hopelijk begrijpt ze het dan wel, hoewel ik weet dat ze het best wel begrijpt, maar ik denk dat ik onbedoeld op haar moederhart heb getrapt en dat ze daarom zo heftig reageerde.
Maar feit blijft dat het toch altijd aanpassen van mijn kant is, onder het mom van, jij bent single en hebt toch tijd. Die tijd heb ik dus niet. Ik heb een meer dan fulltime baan en mijn vrije tijd is mij kostbaar. Die besteed ik liever aan een afspraak met haar (als haar kinderen daarbij zijn heb ik daar geen bezwaar tegen) alleen dan zo'n gruwelijke kringverjaardag.
donderdag 24 januari 2008 om 09:29
Ik voel volledig met je mee Trinny en snap je vriendin echt niet. Toen mijn beste vriendin destijds kinderen kreeg en ik naar haar verjaardag ging, heb ik blijkbaar 'n paar keer tussen het kindergekwaak zo ongelukkig zitten te kijken, dat zij slap van 't lachen tegen het aanrecht hing. Ze zei dat ik de volgende keer maar lekker 's avonds of de dag erop moest komen (had me er 'n paar uurtjes vrij voor genomen). Wat heeft ze nou liever: dat ze jou op de verjaardag amper spreekt, of dat je gezellig 'n keertje apart komt en jullie samen wat leuks gaan doen? Jammer hoor dat ze zo reageert, ze moet zich ook eens verplaatsen in jou.
donderdag 24 januari 2008 om 09:31
Kinderen krijgen is een hobby. Een ontzettende tijdslurpende hobby, die nogal opdringerig aanwezig is. Mensen met kinderen zijn vaak zo vol over hun kind, dat er gewoonweg geen ruimte meer is voor de gedachte dat niet iedereen vol over hun kind is. Hoe veel ik van mijn kat Bertje houd, niemand hoeft hem op schoot te nemen, te aaien of betekenis te hechten aan zijn betekenisloze gemiauw. En zo is het met kinderen ook. Zodra kinderen hoofdzaak worden op een sociale ontmoeting, zijn deze mensen bezig met hun egotrip. Tuurlijk zijn kinderen belangrijk, en wondertjes van de natuur, en daar mag best 5 minuten over gepraat worden, daarna weer iets anders. Maar wat jij beschrijft is een verafgoodsessie waar jij verplicht aan deel moet nemen en zoniet, dan mankeer je wat. Ammehoela.
Spreek lekker met die vriendin af op een ander tijdstip. Dan snapt die vriendin ook wel dat je haar een prima meid vind. Maar dat je hier geen zin meer in hebt, groot gelijk.
Spreek lekker met die vriendin af op een ander tijdstip. Dan snapt die vriendin ook wel dat je haar een prima meid vind. Maar dat je hier geen zin meer in hebt, groot gelijk.
donderdag 24 januari 2008 om 09:35
Ook ik vind je totaal niet onredelijk! Ik ben zelf ook helemaal geen fan van verjaardagen. Degene waar je voor komt heeft nooit tijd voor je en daarom snap ik het ook nooit als iemand er zoveel waarde aan hecht dat je komt. Ik heb zelf kinderen maar zeg altijd tegen vrienden, zonder kinderen dat ze van harte welkom zijn op verjaardagen maar dat ik het heel goed begrijp als ze er geen zin in hebben (ik had er ook een gruwelijke hekel aan toen ik nog geen kinderen had!). Mijn beste vriendin woont erg ver weg en we zien elkaar erg weinig maar we zien elkaar zeker niet op onze verjaardagen want als we elkaar zien willen we ongestoord kletsen. Jammer dat jouw vriendin er niet zo over denkt. Hopelijk heeft ze wat meer begrip als je haar belt.
donderdag 24 januari 2008 om 09:37
quote:Antonio schreef op 24 januari 2008 @ 09:31:
Kinderen krijgen is een hobby. Een ontzettende tijdslurpende hobby, die nogal opdringerig aanwezig is. Mensen met kinderen zijn vaak zo vol over hun kind, dat er gewoonweg geen ruimte meer is voor de gedachte dat niet iedereen vol over hun kind is. Hoe veel ik van mijn kat Bertje houd, niemand hoeft hem op schoot te nemen, te aaien of betekenis te hechten aan zijn betekenisloze gemiauw. En zo is het met kinderen ook. Zodra kinderen hoofdzaak worden op een sociale ontmoeting, zijn deze mensen bezig met hun egotrip. Tuurlijk zijn kinderen belangrijk, en wondertjes van de natuur, en daar mag best 5 minuten over gepraat worden, daarna weer iets anders. Maar wat jij beschrijft is een verafgoodsessie waar jij verplicht aan deel moet nemen en zoniet, dan mankeer je wat. Ammehoela.
Spreek lekker met die vriendin af op een ander tijdstip. Dan snapt die vriendin ook wel dat je haar een prima meid vind. Maar dat je hier geen zin meer in hebt, groot gelijk.Ik ben het voor het eerst helemaal met je eens!
Kinderen krijgen is een hobby. Een ontzettende tijdslurpende hobby, die nogal opdringerig aanwezig is. Mensen met kinderen zijn vaak zo vol over hun kind, dat er gewoonweg geen ruimte meer is voor de gedachte dat niet iedereen vol over hun kind is. Hoe veel ik van mijn kat Bertje houd, niemand hoeft hem op schoot te nemen, te aaien of betekenis te hechten aan zijn betekenisloze gemiauw. En zo is het met kinderen ook. Zodra kinderen hoofdzaak worden op een sociale ontmoeting, zijn deze mensen bezig met hun egotrip. Tuurlijk zijn kinderen belangrijk, en wondertjes van de natuur, en daar mag best 5 minuten over gepraat worden, daarna weer iets anders. Maar wat jij beschrijft is een verafgoodsessie waar jij verplicht aan deel moet nemen en zoniet, dan mankeer je wat. Ammehoela.
Spreek lekker met die vriendin af op een ander tijdstip. Dan snapt die vriendin ook wel dat je haar een prima meid vind. Maar dat je hier geen zin meer in hebt, groot gelijk.Ik ben het voor het eerst helemaal met je eens!
donderdag 24 januari 2008 om 09:40
Ik vind je helemaal niet onredelijk. Maar ik snap dan ook niet zo goed wat mensen er leuk aan vinden om in een kring naast elkaar te zitten en elkaar amper te spreken. Met mijn beste vriendin, die niet eens kinderen heeft, spreek ik altijd op een ander moment af. Kunnen we samen wat leuks gaan doen en spreken we elkaar ook nog, hartstikke leuk. Meestal is dat ook gelijk ons cadeau aan elkaar. Met mijn verjaardag organiseert zij iets voor mij en met haar verjaardag omgekeerd. Bevalt ons prima!
donderdag 24 januari 2008 om 09:44
Ik hecht zelf niet zoveel waarde aan verjaardagen.
Ikzelf geef altijd 's avonds een staanverjaardag waar lekker gedronken en gerookt mag worden, dus niet geschikt voor kinderen. Ik heb een vriendin met kinderen die ik niet wekelijks zie. Ik belde haar wel en zei dat ze welkom was, maar dat ik dacht dat ze er meer aan zou hebben om gewoon een keertje op zaterdagmiddag met de kids langs zou komen. Ze kent mijn vriendengroep verder toch niet en dan moest ze oppas regelen. Dat beaamde ze zelf ook al.
Ik probeer er zelf juist altijd voor te zorgen dat mensen het naar hun zin hebben op mijn verjaardag en niet gedwongen de hele tijd tussen mijn familie en eventuele kinderen te hoeven zitten. Familie komt gewoon lekker een avondje eten en vrienden een avondje drinken
Ondanks dat ik kan begrijpen dat jouw vriendin teleurgesteld is, begrijp ik niet dat ze dan niet voor een leukere verjaardag zorgt, of mensen met kinderen apart uitnodigt. Zelf vind ik zulke verjaardagen namelijk ook vreselijk. Ik begrijp helemaal dat je haar dan liever een dag voor jou alleen hebt, dan dat je daar tussen moet zitten.
Het is geen leuke mail van haar, maar als ik jou was zou ik haar toch even opbellen. Een mail kent nu eenmaal geen intonatie en wie weet heeft ze de mail wel heel anders gelezen dan jouw bedoeling was.
Ikzelf geef altijd 's avonds een staanverjaardag waar lekker gedronken en gerookt mag worden, dus niet geschikt voor kinderen. Ik heb een vriendin met kinderen die ik niet wekelijks zie. Ik belde haar wel en zei dat ze welkom was, maar dat ik dacht dat ze er meer aan zou hebben om gewoon een keertje op zaterdagmiddag met de kids langs zou komen. Ze kent mijn vriendengroep verder toch niet en dan moest ze oppas regelen. Dat beaamde ze zelf ook al.
Ik probeer er zelf juist altijd voor te zorgen dat mensen het naar hun zin hebben op mijn verjaardag en niet gedwongen de hele tijd tussen mijn familie en eventuele kinderen te hoeven zitten. Familie komt gewoon lekker een avondje eten en vrienden een avondje drinken
Ondanks dat ik kan begrijpen dat jouw vriendin teleurgesteld is, begrijp ik niet dat ze dan niet voor een leukere verjaardag zorgt, of mensen met kinderen apart uitnodigt. Zelf vind ik zulke verjaardagen namelijk ook vreselijk. Ik begrijp helemaal dat je haar dan liever een dag voor jou alleen hebt, dan dat je daar tussen moet zitten.
Het is geen leuke mail van haar, maar als ik jou was zou ik haar toch even opbellen. Een mail kent nu eenmaal geen intonatie en wie weet heeft ze de mail wel heel anders gelezen dan jouw bedoeling was.
donderdag 24 januari 2008 om 16:09
Ik snap jou wel TO, en ken je niet eens persoonlijk. Als zij echt een goede vriendin is moet zij dat dan toch helemaal snappen, lijkt me.
Wij gaan bijvoorbeeld niet naar de verjaardag van vrienden die 2 uur rijden van ons vandaan wonen, omdat we het niet leuk vinden om ze niet "exclusief" te hebben. Gewoon overlegd met ons viertjes en nu komen we op een andere dag bij elkaar. Moet kunnen, heeft niets met vermijdbaar gedrag te maken hoor, maar gewoon met begrip voor elkaars situatie.
Wij gaan bijvoorbeeld niet naar de verjaardag van vrienden die 2 uur rijden van ons vandaan wonen, omdat we het niet leuk vinden om ze niet "exclusief" te hebben. Gewoon overlegd met ons viertjes en nu komen we op een andere dag bij elkaar. Moet kunnen, heeft niets met vermijdbaar gedrag te maken hoor, maar gewoon met begrip voor elkaars situatie.
donderdag 24 januari 2008 om 16:17
Nee hoor, je hebt gelijk. En je moet een eind reizen om er te komen, dan is het toch ook leuk om weer even lekker bij te kletsen. In een volle huiskamer met visite en veel kinderen gaat dat toch niet? Nee gewoon bellen dat het niets persoonlijks is maar dat je en geen zin in die drukte hebt en liever even samen wil bijkletsen onder een etentje of zo.
Wat iemand anders al zei, jij moet van haar begrijpen dat kinderen bij haar hoort maar zij moet ook inzien dat jij er zo een beetje "verloren" bij zit. Wat heb je daar nou aan?
Gewoon even uitpraten.
Mocht ze oppas hebben dan meteen een afspraak maken wanneer jullie wat samen gaan doen/drinken/eten, en anders even inplannen.
Succes.
Wat iemand anders al zei, jij moet van haar begrijpen dat kinderen bij haar hoort maar zij moet ook inzien dat jij er zo een beetje "verloren" bij zit. Wat heb je daar nou aan?
Gewoon even uitpraten.
Mocht ze oppas hebben dan meteen een afspraak maken wanneer jullie wat samen gaan doen/drinken/eten, en anders even inplannen.
Succes.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 2 februari 2008 om 17:20
Ik vind jou helemaal niet raar hoor. Nu heb ik zowieso een hekel aan verjaardagen maar dan met kinderen erbij als je zelf geen kinderen hebt, de drukte.... Je had beter gewoon een smoesje kunnen verzinnen om de lieve vrede te bewaren... Ik ben wel een trouwe vriendin die dan altijd een ander keertje komt met een leuk cadeautje.....
zaterdag 2 februari 2008 om 18:21
Ik vind je absoluut niet raar en ik zou je eerlijkheid alleen maar waarderen.
Maar ervaring leert dat je dit soort dingen beter niet over de mail uit kan spreken. (Van beide kanten trouwens ook haar reactie op jou.) Geschreven woorden kunnen heel anders aan komen dan je ze bedoeld en andersom kan jij ze ook heel anders lezen dan dat ze bedoeld waren. Beter is dit soort dingen over de telefoon of in een persoonlijk gesprek uit te spreken.
Het advies is al meerdere keren gegeven gewoon vriendin bellen en e.e.a. uitpsreken.
succes!
Maar ervaring leert dat je dit soort dingen beter niet over de mail uit kan spreken. (Van beide kanten trouwens ook haar reactie op jou.) Geschreven woorden kunnen heel anders aan komen dan je ze bedoeld en andersom kan jij ze ook heel anders lezen dan dat ze bedoeld waren. Beter is dit soort dingen over de telefoon of in een persoonlijk gesprek uit te spreken.
Het advies is al meerdere keren gegeven gewoon vriendin bellen en e.e.a. uitpsreken.
succes!
De wonderen zijn de wereld nog niet uit en ik geloof ik wonderen.
