Relaties
alle pijlers
Polyamorie
zondag 27 januari 2008 om 16:23
Hai,
Weet niet of hier al een topic over is maar ik ben naar opzoek naar ervaringen in de vorm van relaties.
Ik heb een vriend waar ik een relatie mee heb, die is getrouwd. Zijn vrouw heeft een relatie naast het huwelijk. Deze man woont bij hun in.
Ik heb mijn eigen woning elders.
Wie heeft hier nog meer ervaring mee?
Weet niet of hier al een topic over is maar ik ben naar opzoek naar ervaringen in de vorm van relaties.
Ik heb een vriend waar ik een relatie mee heb, die is getrouwd. Zijn vrouw heeft een relatie naast het huwelijk. Deze man woont bij hun in.
Ik heb mijn eigen woning elders.
Wie heeft hier nog meer ervaring mee?
zondag 27 januari 2008 om 18:11
zondag 27 januari 2008 om 18:13
quote:ElleMichelle schreef op 27 januari 2008 @ 18:09:
Hebben ze toch goed opgelost.
Ik zou het niet kunnen(te jaloers voor)maar ik vind het best goed als je het op deze manier je huwelijk door kunt zetten.
Je kunt het ook oplossen door ieder met je nieuwe partner verder te gaan en na de scheiding als vrienden verder gaan.
Een scheiding hoeft niet altijd op haat en nijd uit te draaien, daar ben je nog altijd zelf bij.
Was ook een optie geweest.
Hebben ze toch goed opgelost.
Ik zou het niet kunnen(te jaloers voor)maar ik vind het best goed als je het op deze manier je huwelijk door kunt zetten.
Je kunt het ook oplossen door ieder met je nieuwe partner verder te gaan en na de scheiding als vrienden verder gaan.
Een scheiding hoeft niet altijd op haat en nijd uit te draaien, daar ben je nog altijd zelf bij.
Was ook een optie geweest.
zondag 27 januari 2008 om 18:16
Er zijn toch echt wel meerdere gezinnen die op deze manier leven, alleen zul je die niet 123 hier op het forum vinden, reacties zoals die van Ikkezelf zullen daar o.a. debet aan zijn. Maar als de volwassenen in het verhaal er geen problemen mee hebben, er geen jaloezie om de hoek komt kijken, en iedereen zich hierbij gelukkig voelt, zie ik verder geen problemen voor het kind. Er zullen altijd mensen/"hulpverlenders" zijn die hier heel anders over denken, maar ach, daar hoef jij dan weer geen relatie mee te hebben....toch?
zondag 27 januari 2008 om 18:19
quote:blijfgewoonbianca schreef op 27 januari 2008 @ 17:39:
Traincha , als de vriend het kindje op een andere manier had kunnen erkennen was er geen eens een scheiding geweest .
Zelfs op de manier waarop deze mensen hun relatie vorm geven zijn alle huwelijkse rechten , plichten toch nog gewoon van kracht ?Ja dat ook wel, maar toch....noem me gerust naief, maar ik vind het huwelijk toch wel iets exclusiefs. Ik ben gewoon een ouderwetse muts.
Traincha , als de vriend het kindje op een andere manier had kunnen erkennen was er geen eens een scheiding geweest .
Zelfs op de manier waarop deze mensen hun relatie vorm geven zijn alle huwelijkse rechten , plichten toch nog gewoon van kracht ?Ja dat ook wel, maar toch....noem me gerust naief, maar ik vind het huwelijk toch wel iets exclusiefs. Ik ben gewoon een ouderwetse muts.
zondag 27 januari 2008 om 18:23
quote:Nietjuh schreef op 27 januari 2008 @ 17:59:
[...]
Nee dat niet maar wat niet is kan nog komen. Mijn kindje heeft( jaja er is nog een kind in het spel) heeft moeite met als ie weer met mij mee naar huis gaat. Hij mist de kids dan
Hoe leg je dat je kindje dan uit? En snappen de mensen jou in je omgeving, en de kinderen van jouw kind?
In sommige landen is deze levensvorm meer gebruikelijker dan hier. Heb daar wel wat steun/vrienden/forum waar je terecht kan?
[...]
Nee dat niet maar wat niet is kan nog komen. Mijn kindje heeft( jaja er is nog een kind in het spel) heeft moeite met als ie weer met mij mee naar huis gaat. Hij mist de kids dan
Hoe leg je dat je kindje dan uit? En snappen de mensen jou in je omgeving, en de kinderen van jouw kind?
In sommige landen is deze levensvorm meer gebruikelijker dan hier. Heb daar wel wat steun/vrienden/forum waar je terecht kan?
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zondag 27 januari 2008 om 18:27
zondag 27 januari 2008 om 18:35
Zelf geen ervaring, maar ik ken een gezin in deze situatie (Vroeg me al af of jij dat was, maar zij leven al meer dan 10 jaar zo). Voor zover ik het van een afstandje kan beoordelen proberen ze het ook allemaal in goed overleg te doen, maar zijn er regelmatig problemen en is het daardoor nog wel eens 'uit' tussen deze en gene
Wat ik vooral heb meegekregen, is de ervaring van de kinderen hiermee. Hoewel ze het inderdaad heel gezellig vonden, geven ze ook aan dat ze veel liever in een 'normaal' gezin zouden zijn opgegroeid. Deels doordat ze altijd te maken krijgen met vragen en meningen van de omgeving, maar vooral omdat het voor ze zelf ook heel verwarrend en onzeker was. Problemen in één van de relaties spelen namelijk altijd door in het hele samengestelde gezin...
Wat ik vooral heb meegekregen, is de ervaring van de kinderen hiermee. Hoewel ze het inderdaad heel gezellig vonden, geven ze ook aan dat ze veel liever in een 'normaal' gezin zouden zijn opgegroeid. Deels doordat ze altijd te maken krijgen met vragen en meningen van de omgeving, maar vooral omdat het voor ze zelf ook heel verwarrend en onzeker was. Problemen in één van de relaties spelen namelijk altijd door in het hele samengestelde gezin...
Dat zeg ik....
zondag 27 januari 2008 om 18:39
Bestaan er nog wel ' normale " gezinnen ? Als een op de drie huwelijken strandt , welk gezin is dan normaal ? Die met de stiefvader in huis ? Of die waarin pa en ma elkaar het leven zuurmaken maar ( nog ) niet scheiden ? Of die uitzondering met een mama en een papa die alleen kinderen bij/met/van elkaar hebben ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 27 januari 2008 om 18:45
zondag 27 januari 2008 om 18:45
Wat ik niet snap; als mensen scheiden dan roept men altijd dat het kind de dupe is omdat de papa en mama niet bij elkaar wonen. Maar als het om polyamorie gaat dan zou datzelfde kind er niks aan overhouden? Het lijkt me op z'n minst knap verwarrend, zo'n man die komt en gaat of als je in 2 verschillende huizen in totaal verschillende omstandigheden woont.
Daarbij, als zo'n kind wat ouder wordt wil het vooral dat de ouders normaal zijn. En dat is gewoon zoals bij het gros van z'n vriendjes. Een mama wiens vriend ook nog een vrouw heeft en dat die vrouw dan ook weer een andere vent heeft, leg dat maar eens uit in de brugklas.
Voor mij is een relatie sowieso exclusief, kids of geen kids.
BGB dat heeft niks te maken met het onvermogen om van meer mensen (bijna) evenveel te houden, ik kan me best voorstellen dat dat kán. Ik kan me alleen niet voorstellen dat je zoiets moois en exclusiefs als een relatie met je geliefde überhaupt wil delen. Dan is die ene relatie toch niet speciaal meer?
Daarbij, als zo'n kind wat ouder wordt wil het vooral dat de ouders normaal zijn. En dat is gewoon zoals bij het gros van z'n vriendjes. Een mama wiens vriend ook nog een vrouw heeft en dat die vrouw dan ook weer een andere vent heeft, leg dat maar eens uit in de brugklas.
Voor mij is een relatie sowieso exclusief, kids of geen kids.
BGB dat heeft niks te maken met het onvermogen om van meer mensen (bijna) evenveel te houden, ik kan me best voorstellen dat dat kán. Ik kan me alleen niet voorstellen dat je zoiets moois en exclusiefs als een relatie met je geliefde überhaupt wil delen. Dan is die ene relatie toch niet speciaal meer?
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zondag 27 januari 2008 om 18:53
Ik heb geen idee , Zuss , of de hoofdrelatie zoals ik dat maar even noem , niet toch net iets extra's heeft . Maar er zullen best mensen zijn die niet het gevoel hebben iets exclusiefs te moeten houden .
Er wordt ook altijd gezegd dat iets wat je lekker vindt dat je dat niet elke dag moet eten , of dat als je lang op iets wacht je er dan gelukkiger mee bent , dat begrijp ik dan weer niet maar het zal net zoiets zijn .
Er wordt ook altijd gezegd dat iets wat je lekker vindt dat je dat niet elke dag moet eten , of dat als je lang op iets wacht je er dan gelukkiger mee bent , dat begrijp ik dan weer niet maar het zal net zoiets zijn .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 27 januari 2008 om 18:56
quote:Zuss schreef op 27 januari 2008 @ 18:45:
Wat ik niet snap; als mensen scheiden dan roept men altijd dat het kind de dupe is omdat de papa en mama niet bij elkaar wonen. Maar als het om polyamorie gaat dan zou datzelfde kind er niks aan overhouden?
Dat geloof ik best , dat je er " wat " van overhoudt als je ouders of een van je ouders zo'n relatievorm heeft . Maar ik ga er maar even voor het gemak van uit dat zulks niet slechter is dan wanneer je ouders scheiden . En dat is toch voor de ouders zelf een risico wat ze nemen , al weten ze dat er altijd ( kans op ) psychische schade bij hun kinderen is , hoe groot of hoe klein dan ook .
Dus in dát licht gezien snap ik dan wel weer dat er ouders zijn die deze keus maken , al zou het ook niet mijn keus zijn.
Wat ik niet snap; als mensen scheiden dan roept men altijd dat het kind de dupe is omdat de papa en mama niet bij elkaar wonen. Maar als het om polyamorie gaat dan zou datzelfde kind er niks aan overhouden?
Dat geloof ik best , dat je er " wat " van overhoudt als je ouders of een van je ouders zo'n relatievorm heeft . Maar ik ga er maar even voor het gemak van uit dat zulks niet slechter is dan wanneer je ouders scheiden . En dat is toch voor de ouders zelf een risico wat ze nemen , al weten ze dat er altijd ( kans op ) psychische schade bij hun kinderen is , hoe groot of hoe klein dan ook .
Dus in dát licht gezien snap ik dan wel weer dat er ouders zijn die deze keus maken , al zou het ook niet mijn keus zijn.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 27 januari 2008 om 19:06
Als zowat elke scheiding-aanvragende ouder ermee weg komt of gesteund wordt door anderen door woorden als " een kind wordt pas gelukkig als zijn ouders gelukkig zijn " of iets in die strekking , dan gaan die woorden hier toch ook op ? Of het waar is is punt twee .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 27 januari 2008 om 19:19
Of het kind gelukkig wordt/is als de ouders gelukkig zijn, dat betwijfel ik wel hoor. Want er zullen genoeg scenario's zijn waarin ma of pa gelukkig is maar het kind doodongelukkig. Nieuwe vriend van ma bijvoorbeeld, ma zielsgelukkig, maar het kind dus ook? Dat vind ik dus een nogal snelle conclusie. Als je als vader of moeder voor een polygame relatie kiest maar het kind raakt daardoor totaal in de war of wordt er ongelukkig van, dan vind ik dat je als ouder voor je kind moet kiezen.
zondag 27 januari 2008 om 19:31
Dat je zo wil leven prima! Geen problemen mee maar om als volwassenen te kiezen daar een kind tussen te zetten???????Dat gaat te ver!
Die worden dus al groot met het idee dat alles kan...doe het met wie je wil en ach wie papa of mama nou precies is?? Who cares?
Maar afijn...sorry dat was de vraag niet.
Die worden dus al groot met het idee dat alles kan...doe het met wie je wil en ach wie papa of mama nou precies is?? Who cares?
Maar afijn...sorry dat was de vraag niet.
zondag 27 januari 2008 om 19:40
Ik zeg niet zo snel dat een kind gelukkig wordt als de ouders maar gelukkg zijn. Ik heb liever dat mensen wat harder en langer doorzetten als het ff slecht gaat. Maar goed, da's off topic.
BGB, het zal best dat er mensen zijn die niets hebben met exclusiviteit als het om relaties gaat. Ik probeer dat echt te begrijpen hoor maar het lukt me niet zo.
BGB, het zal best dat er mensen zijn die niets hebben met exclusiviteit als het om relaties gaat. Ik probeer dat echt te begrijpen hoor maar het lukt me niet zo.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zondag 27 januari 2008 om 19:46
Huh?!?!
"Die worden dus al groot met het idee dat alles kan...doe het met wie je wil en ach wie papa of mama nou precies is?? Who cares?"
Wie zegt dat papa en mama in deze situatie het doen met wie ze willen?! Je kan een kind die in zo'n situatie nog wel enig moraal bijbrengen hoor. Jeetje, wat een reactie weer... En hoe zit dat dan met Swingers? Hoe gaan die met hun kinderen om? Die kinderen zijn zeker ook al 'verpest' door de leefstijl van hun ouders?
En ik denk dat een kind die in zo'n situatie zit wel degelijk weet wie zijn papa of mama nou precies is. Hij/zij zal vast niet tegen andere-vriendin-van-papa 'mama' zeggen. En ook qua karakter zal hij/zij dat wel weten.
Ik daarentegen -kind van inmiddels gescheiden ouders, wel een 'normale' jeugd gehad, ouders waren toen wel (gelukkig) samen- weet NIET wie mijn vader is. Ik ben wel met hem opgegroeid, maar toen puntje bij paaltje kwam bleek ik hem niet te kennen, simpelweg omdat hij niet meer de vader is die hij vroeger was.
"Die worden dus al groot met het idee dat alles kan...doe het met wie je wil en ach wie papa of mama nou precies is?? Who cares?"
Wie zegt dat papa en mama in deze situatie het doen met wie ze willen?! Je kan een kind die in zo'n situatie nog wel enig moraal bijbrengen hoor. Jeetje, wat een reactie weer... En hoe zit dat dan met Swingers? Hoe gaan die met hun kinderen om? Die kinderen zijn zeker ook al 'verpest' door de leefstijl van hun ouders?
En ik denk dat een kind die in zo'n situatie zit wel degelijk weet wie zijn papa of mama nou precies is. Hij/zij zal vast niet tegen andere-vriendin-van-papa 'mama' zeggen. En ook qua karakter zal hij/zij dat wel weten.
Ik daarentegen -kind van inmiddels gescheiden ouders, wel een 'normale' jeugd gehad, ouders waren toen wel (gelukkig) samen- weet NIET wie mijn vader is. Ik ben wel met hem opgegroeid, maar toen puntje bij paaltje kwam bleek ik hem niet te kennen, simpelweg omdat hij niet meer de vader is die hij vroeger was.
zondag 27 januari 2008 om 19:52
quote:blijfgewoonbianca schreef op 27 januari 2008 @ 19:25:
Jascenca ; kun je als ouder wel gelukkig zijn als je kind het niet is ?
We dwalen wel ietwat af geloof ik .
Lijkt me niet BGB, jij als moeder moet daar eerder als ik (niet moeder) een antwoord op hebben denk ik.
Ik ken overigens wel een gezin die heeft gekozen voor een polygame relatie, al heel lang geleden. Hoe ze het precies hebben ingevuld weet ik niet, maar er waren in totaal 5 kinderen in het spel en daar speelde ik als kind mee. Ik hoorde ze er nooit over, voor hun was het heel gewoon. Ook als ze bij andere "normale" gezinnen thuis kwamen keken ze niet raar op. Ik denk dus dat dat gezin heel goed met de kinderen communiceerden over hun gezinssituatie.
Jascenca ; kun je als ouder wel gelukkig zijn als je kind het niet is ?
We dwalen wel ietwat af geloof ik .
Lijkt me niet BGB, jij als moeder moet daar eerder als ik (niet moeder) een antwoord op hebben denk ik.
Ik ken overigens wel een gezin die heeft gekozen voor een polygame relatie, al heel lang geleden. Hoe ze het precies hebben ingevuld weet ik niet, maar er waren in totaal 5 kinderen in het spel en daar speelde ik als kind mee. Ik hoorde ze er nooit over, voor hun was het heel gewoon. Ook als ze bij andere "normale" gezinnen thuis kwamen keken ze niet raar op. Ik denk dus dat dat gezin heel goed met de kinderen communiceerden over hun gezinssituatie.
zondag 27 januari 2008 om 19:52
Nietjuh... snap best dat je dit topic opent. Situatie waarin jij zit is niet normaal en je zult dus vaak op onbegrip stuiten of met situaties moeten omgaan die niet alledaags zijn. Dan is het lekker om dat gewoon eens kwijt te kunnen aan anderen die in hetzelfde schuitje zitten en hun visie erop kunnen geven. Sowieso is het best fijn om de verhalen van anderen in dezelfde situatie te lezen omdat je daar altijd watvan kunt meepikken waar jij in jouw omgeving wat aan hebt!
Helaas hier niet echt een ervaringsdeskundige, ik zou er (nu?) te jaloers voor zijn. Maar mijn vader is op zijn 19e getrouwd en kreeg al gauw daarna twee kinderen. Zijn vrouw was een lieve mooie huisvrouw. (maar ook weer niet het type dat thuis op de bank zat. Ze zat in degemeenteraad en kraakte een huis waarvan ze het zonde vond dat het gesloopt werd.)
Mijn vader ontwikkelde zich een andere kant op kwam op zijn werk mijn moeder tegen, met wie hij dingen kon bespreken die hij niet met zijn vrouw kon bespreken, gewoon omdat ze heel anders is. Behoorlijke feministe. In een ander milieu opgegroeid. Ander karakter. Ook op haar werd hij verliefd.
Na heel veel met zijn drieën gepraat te hebben hebben ze besloten om het ook met zijn drieën verder te proberen. Ze hebben ook met z'n allen een huis gekocht.
Nou is dat deels ook voortgekomen uit het tijdperk waarin alles zich afspeelde.. maar ze zijn toch een tijd met zijn allen erg gelukkig geweest. Alleen begon bij die eerste vrouw toch jaloezie te overheersen en die heeft hem uiteindelijk verteld dat ze bij hem wegging. Dat is wel een pijnlijke tijd geweest voor iedereen... maar als ik ze er nu over hoor lijkt iedereen toch blij dat ze het op deze wijze geprobeerd hebben. Mijn vader is nu nog bij mijn moeder. Mijn (half) broer en zus zijn ook gek op mijn moeder.. ook op mijn vader (ze nemen hem dus ook niks kwalijk) en ook nog op hun eigen moeder die inmiddels weer gelukkig is met een nieuwe man.
Oké, dit is een andere situatie dan de jouwe maar ik wil er in ieder geval mee aangeven dat het niet altijd pijnlijk is voor kinderen.
Helaas hier niet echt een ervaringsdeskundige, ik zou er (nu?) te jaloers voor zijn. Maar mijn vader is op zijn 19e getrouwd en kreeg al gauw daarna twee kinderen. Zijn vrouw was een lieve mooie huisvrouw. (maar ook weer niet het type dat thuis op de bank zat. Ze zat in degemeenteraad en kraakte een huis waarvan ze het zonde vond dat het gesloopt werd.)
Mijn vader ontwikkelde zich een andere kant op kwam op zijn werk mijn moeder tegen, met wie hij dingen kon bespreken die hij niet met zijn vrouw kon bespreken, gewoon omdat ze heel anders is. Behoorlijke feministe. In een ander milieu opgegroeid. Ander karakter. Ook op haar werd hij verliefd.
Na heel veel met zijn drieën gepraat te hebben hebben ze besloten om het ook met zijn drieën verder te proberen. Ze hebben ook met z'n allen een huis gekocht.
Nou is dat deels ook voortgekomen uit het tijdperk waarin alles zich afspeelde.. maar ze zijn toch een tijd met zijn allen erg gelukkig geweest. Alleen begon bij die eerste vrouw toch jaloezie te overheersen en die heeft hem uiteindelijk verteld dat ze bij hem wegging. Dat is wel een pijnlijke tijd geweest voor iedereen... maar als ik ze er nu over hoor lijkt iedereen toch blij dat ze het op deze wijze geprobeerd hebben. Mijn vader is nu nog bij mijn moeder. Mijn (half) broer en zus zijn ook gek op mijn moeder.. ook op mijn vader (ze nemen hem dus ook niks kwalijk) en ook nog op hun eigen moeder die inmiddels weer gelukkig is met een nieuwe man.
Oké, dit is een andere situatie dan de jouwe maar ik wil er in ieder geval mee aangeven dat het niet altijd pijnlijk is voor kinderen.
