Relaties
alle pijlers
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
maandag 4 februari 2008 om 09:30
maandag 4 februari 2008 om 11:33
Lieve allemaal ik was idd upset en boos en heel dronken. Nergens achter gekomen gelukkig alleen dat ze nog steed puk is een heks en ik wil haar man hebben verhalen rondverteld, Ik hoef me gelukkig nooit voor te stellen want iedereen weet alles van me voor ze me leren kennen.
En natuurlijk is het zoals pukman zegt, laat maar lullen, ik weet ook dat een hoop mensen dit met een korrel zout nemen. Maar ik kan dat dus niet.
En natuurlijk is het zoals pukman zegt, laat maar lullen, ik weet ook dat een hoop mensen dit met een korrel zout nemen. Maar ik kan dat dus niet.
maandag 4 februari 2008 om 12:24
He ba puk kan begrijpen dat ze zo het bloed onder je nagels vandaan haalt.ergens is het ook wel om te lachen dat zo praat,ze kan duidelijk niet acpeteren dat jullie samen blijven.Tuurlijk ben jij in haar wereld de heks immers heb jij haar droom afgenomen,door achter de waarheid te komen.
Je bent ion haar ogen de concurrent,en niets zal dat veranderen.Het is makkelijk gezegd om te denken laat ze,maar wat kan je anders? Denk alleen door zo door te gaan als jullie nu doen,gewoon er zijn voor elkaar,want niets kwetst haar denk ik meer als dat.daarom probeert ze dit ook,ze wil jou ook kwetsen.succes
Je bent ion haar ogen de concurrent,en niets zal dat veranderen.Het is makkelijk gezegd om te denken laat ze,maar wat kan je anders? Denk alleen door zo door te gaan als jullie nu doen,gewoon er zijn voor elkaar,want niets kwetst haar denk ik meer als dat.daarom probeert ze dit ook,ze wil jou ook kwetsen.succes
dinsdag 5 februari 2008 om 09:24
[puk69/u]
Ja ook ikke kom toch nog even langs hier.
Mijn nummer 1 is geschiedenis.( kon er niet meer tegen)
Mijn contact met nummer 2 is steeds beter aan het worden.
ook hij heeft nog wat moeite met het einde van zijn relatie.
Dus we vinden steun bij elkaar.
Een relatie met hem is nu uit te boze.
waarom,
het geen zou aleen maar gebaseerd zijn op troost.
En ik weet eerlijk gezegd niet,
of ik nog wel een man wil
heb er de neus van vol.
De rest van de dames en heren
heel veel wijsheid en sterkte.
Ja ook ikke kom toch nog even langs hier.
Mijn nummer 1 is geschiedenis.( kon er niet meer tegen)
Mijn contact met nummer 2 is steeds beter aan het worden.
ook hij heeft nog wat moeite met het einde van zijn relatie.
Dus we vinden steun bij elkaar.
Een relatie met hem is nu uit te boze.
waarom,
het geen zou aleen maar gebaseerd zijn op troost.
En ik weet eerlijk gezegd niet,
of ik nog wel een man wil
heb er de neus van vol.
De rest van de dames en heren
heel veel wijsheid en sterkte.
dinsdag 5 februari 2008 om 15:50
Puk, je doet het hartstikke goed. Wie is er nu eigenlijk de heks. Zij toch zeker! Wat een idioot mens om jou zwart te maken. Fijn dat je er met je man over kunt praten. Sterkte!
Jaikke, waarschijnlijk goed om niet te hard van stapel te lopen met nr. 2.
Ik ben erg in mineur. Mis nr. 2 en kan nr. 1 moeilijk om me heen verdragen, laat staan knuffelen. Ik weet het, hij heeft dat niet verdient maar het voelt niet goed. Deze week stappen met mijn beste vriendin en weet je wat nou zo leuk is? Vroeger vond ik daarbij aandacht van mannen erg leuk. Kan me nu dus echt niet meer schelen, dus wat dat betreft net als Jaikke, m'n buik ervan vol. Verdorie, waar zit die aan- en uitknop toch? Hij schuift zelfs niet eens. Ben blij dat we steun aan elkaar hebben. Hug, J.
Jaikke, waarschijnlijk goed om niet te hard van stapel te lopen met nr. 2.
Ik ben erg in mineur. Mis nr. 2 en kan nr. 1 moeilijk om me heen verdragen, laat staan knuffelen. Ik weet het, hij heeft dat niet verdient maar het voelt niet goed. Deze week stappen met mijn beste vriendin en weet je wat nou zo leuk is? Vroeger vond ik daarbij aandacht van mannen erg leuk. Kan me nu dus echt niet meer schelen, dus wat dat betreft net als Jaikke, m'n buik ervan vol. Verdorie, waar zit die aan- en uitknop toch? Hij schuift zelfs niet eens. Ben blij dat we steun aan elkaar hebben. Hug, J.
dinsdag 5 februari 2008 om 17:21
jeetje meiden was is er veel geschreven..
Voor jullie allen een knuffel... Kan echt niet iedereen bij naam sorry..
Ben nogal warrig de laatste tijd met alle drukte enzo...zal me straks eens meer gaan verdiepen zodra ik verhuisd ben. Kan ik tenminste ongestoord schrijven zonder dat er iemand mee ken kijken.
Ik zit nog steeds op het oude stekkie, maar niet lang meer. Als het goed is ga ik van het weekend over. Zie er wel tegenop hoor weet dat ik nu al ga huilen als ik de sleutel teruggeef aan mijn nr 1.
Maar aan de andere kant is daar dan mijn nr 2 met wie ik verder wil en die me steunt en troost en me niet alleen laat zitten met mijn verdriet.
Alleen maak ik me vreselijk veel zorgen om mijn kleintje. Ben bang voor de impact die het zal hebben op hem
Ik twijfel niet aan mijn keuze. Heb de juiste beslissing genomen. Mijn nr 1 weet inmiddels van mijn nr 2.
Nr 2 heeft open kaart gespeeld tegen nr 1 en verteld dat we verliefd op elkaar waren. Tsja, was wel pijnlijk voor nr 1 maar wel zo eerlijk. Als hij er later achter komt is de klap des te groter en bovendien verdrient hij dat we eerlijk tegen hem zijn.
Ben nu bezig met de laatste loodjes..het is zwaar hier in huis..
nr 1 maakt me het soms erg moeilijk
Dan is die boos en dan is die verdrietig. weet niet zo goed wat ik er mee aan moet. Wil hem graag troosten maar weet niet hoe en ben niet de juiste persoon ervoor.
En dat maakt me soms verdrietig en machteloos tegelijk....
Vind het vreselijk als iemand verdriet heeft en ik kan er niets meer aan doen als alleen eerlijk zijn.
Voor jullie allen een knuffel... Kan echt niet iedereen bij naam sorry..
Ben nogal warrig de laatste tijd met alle drukte enzo...zal me straks eens meer gaan verdiepen zodra ik verhuisd ben. Kan ik tenminste ongestoord schrijven zonder dat er iemand mee ken kijken.
Ik zit nog steeds op het oude stekkie, maar niet lang meer. Als het goed is ga ik van het weekend over. Zie er wel tegenop hoor weet dat ik nu al ga huilen als ik de sleutel teruggeef aan mijn nr 1.
Maar aan de andere kant is daar dan mijn nr 2 met wie ik verder wil en die me steunt en troost en me niet alleen laat zitten met mijn verdriet.
Alleen maak ik me vreselijk veel zorgen om mijn kleintje. Ben bang voor de impact die het zal hebben op hem
Ik twijfel niet aan mijn keuze. Heb de juiste beslissing genomen. Mijn nr 1 weet inmiddels van mijn nr 2.
Nr 2 heeft open kaart gespeeld tegen nr 1 en verteld dat we verliefd op elkaar waren. Tsja, was wel pijnlijk voor nr 1 maar wel zo eerlijk. Als hij er later achter komt is de klap des te groter en bovendien verdrient hij dat we eerlijk tegen hem zijn.
Ben nu bezig met de laatste loodjes..het is zwaar hier in huis..
nr 1 maakt me het soms erg moeilijk
Dan is die boos en dan is die verdrietig. weet niet zo goed wat ik er mee aan moet. Wil hem graag troosten maar weet niet hoe en ben niet de juiste persoon ervoor.
En dat maakt me soms verdrietig en machteloos tegelijk....
Vind het vreselijk als iemand verdriet heeft en ik kan er niets meer aan doen als alleen eerlijk zijn.
dinsdag 5 februari 2008 om 20:13
Teka, ik heb idd een stuk terug gelezen. Eigenlijk vind ik mijn adviezen nog steeds gelden. Ook uit wat je nu schrijft lees ik net als toen dat je gevoel voor nr. 1 niet is zoals dit zou moeten zijn. Wil je echt je nieuwe verworvenheden opgeven voor iemand waar je niet voor 100% voor kunt gaan? Met het risico om de stap van weer voor jezelf kiezen opnieuw te moeten maken? Ik zie geen verschil met toen, behalve dat je toen nog hoop had op nr. 2. Meid, je bent al zo ver. Ik snap dat je het moeilijk vindt om nr. 1 verdriet te doen, maar doe je jezelf hier uiteindelijk geen verdriet mee? En verdriet heb je toch al voldoende gehad. En zoals ik me herinner heb je geen kinderen, wat het allemaal nog veel moeilijker maakt. Ik hoop dat je voor jezelf kiest. Alleen is ook maar alleen, dat snap ik, maar jij verdient meer. Niet alleen iemand die voor 100% voor jou gaat, maar waar jij ook voor 100% voor gaat. En die relaties bestaan hoor!!! Zo, nu mijn advies ook nog even aan mezelf geven, maar ben bang om mijn kinderen.
Claartje, jouw vehaal zag ik dus ook terug. Wat is het allemaal snel gegaan he? Helemaal happy met nr. 2? Gaan jullie samenwonen of ga je lekker op jezelf. Kan me voorstellen dat het heel verdrietig zal zijn om komend weekend je sleutel in te leveren. Bouwen op scherven is nooit makkelijk denk ik. Hoe lang zou het duren voor je weer echt gelukkig kunt zijn. Wens je veel sterkte en maak je om je kleintje niet te veel zorgen. Als jij het met nr. 1 goed kunt regelen, elkaar met respect blijft behandelen en vooral aan je kindje laat zien dat jullie allebei van hem houden, komt dat allemaal wel goed. Toevallig is er zaterdag schedingsbeurs in Utrecht. Tja. Ze hebben ook een site: www.allesoverscheiden.nl Staan nog handige tips op.
Vraag me af waar iedereen is. Kwam bij het teruglezen zoveel namen tegen waar we nooit meer iets van horen. Allemaal geen nieuws of geen behoefte aan het forum?
Ik tik er hier maar lustig op los, want moet me bedwingen om geen mail of sms te sturen naar nr. 2. Had hem dus wel weer een mail gestuurd nadat nr. 1 en ik vrijdag zo'n emotioneel gesprek hadden en nr. 1 me naar nr. 2 stuurde. Kreeg hierop van nr. 2 een mail terug, waarin hij schrijft dat hij geduld heeft en niet zomaar weg is. Hij schrijft ook dat, als ik het echt niet meer kan houden, we elkaar toch maar een keer stiekem moeten zien. Wel verleidelijk, maar dat wil ik niet. Moet nu uitzoeken of er nog iets over is van gevoel voor nr. 1. Ben er alleen bang voor. Voel me naar hem toe ook helemaal niet schuldig om wat er gebeurd is en dat is ook raar. Het lastige is, hoe kun je iets opbouwen met nr. 1 terwijl je aan het rouwen bent om nr. 2. wil het echt tot het minimum beperken, maar kan niet garanderen dat ik vanaf nu geen mail of sms stuur aan nr. 2. Verlang zo naar hem.
Hoe is het met jullie allemaal? Rustig? Genieten van wat je hebt?
Groetjes, J.
Claartje, jouw vehaal zag ik dus ook terug. Wat is het allemaal snel gegaan he? Helemaal happy met nr. 2? Gaan jullie samenwonen of ga je lekker op jezelf. Kan me voorstellen dat het heel verdrietig zal zijn om komend weekend je sleutel in te leveren. Bouwen op scherven is nooit makkelijk denk ik. Hoe lang zou het duren voor je weer echt gelukkig kunt zijn. Wens je veel sterkte en maak je om je kleintje niet te veel zorgen. Als jij het met nr. 1 goed kunt regelen, elkaar met respect blijft behandelen en vooral aan je kindje laat zien dat jullie allebei van hem houden, komt dat allemaal wel goed. Toevallig is er zaterdag schedingsbeurs in Utrecht. Tja. Ze hebben ook een site: www.allesoverscheiden.nl Staan nog handige tips op.
Vraag me af waar iedereen is. Kwam bij het teruglezen zoveel namen tegen waar we nooit meer iets van horen. Allemaal geen nieuws of geen behoefte aan het forum?
Ik tik er hier maar lustig op los, want moet me bedwingen om geen mail of sms te sturen naar nr. 2. Had hem dus wel weer een mail gestuurd nadat nr. 1 en ik vrijdag zo'n emotioneel gesprek hadden en nr. 1 me naar nr. 2 stuurde. Kreeg hierop van nr. 2 een mail terug, waarin hij schrijft dat hij geduld heeft en niet zomaar weg is. Hij schrijft ook dat, als ik het echt niet meer kan houden, we elkaar toch maar een keer stiekem moeten zien. Wel verleidelijk, maar dat wil ik niet. Moet nu uitzoeken of er nog iets over is van gevoel voor nr. 1. Ben er alleen bang voor. Voel me naar hem toe ook helemaal niet schuldig om wat er gebeurd is en dat is ook raar. Het lastige is, hoe kun je iets opbouwen met nr. 1 terwijl je aan het rouwen bent om nr. 2. wil het echt tot het minimum beperken, maar kan niet garanderen dat ik vanaf nu geen mail of sms stuur aan nr. 2. Verlang zo naar hem.
Hoe is het met jullie allemaal? Rustig? Genieten van wat je hebt?
Groetjes, J.
dinsdag 5 februari 2008 om 21:42
Josephien, ik moest lachen om je laatste opmerking dat je er maar lustig op los tikt om maar niets naar nr2 te sturen! Sterk van je dat je toch probeert geen contact op te nemen en je tijd te gebruikt om uit te vinden hoe je staat tov nr1 zonder nr2.
Wat je schrijft over je adviezen in het verleden klopt, ze gelden idd nog steeds. Voor mij net zo goed als voor jou. Dat jouw angst vanwege je kinderen meespeelt begrijp ik heel goed.
De poging die we nu ondernemen is de laatste, dat hebben we afgesproken, het is buigen of barsten nu. Als het nu (nog) niet lukt, zal het ook niet meer lukken. Merk dat ik er toch anders in sta nu, me sterker voel omdat ik weet dat ik het alleen ook wel zal redden.
En voor jou; idd probeer je adviezen aan mij ook op jezelf te betrekken, ook jij verdient iemand aan wie je je liefde kwijt kunt!!
Neem je tijd, wat je zegt over iets opbouwen terwijl je rouwt om het verlies van een ander, is zo waar en ontzettend moeilijk.
X teKa
Wat je schrijft over je adviezen in het verleden klopt, ze gelden idd nog steeds. Voor mij net zo goed als voor jou. Dat jouw angst vanwege je kinderen meespeelt begrijp ik heel goed.
De poging die we nu ondernemen is de laatste, dat hebben we afgesproken, het is buigen of barsten nu. Als het nu (nog) niet lukt, zal het ook niet meer lukken. Merk dat ik er toch anders in sta nu, me sterker voel omdat ik weet dat ik het alleen ook wel zal redden.
En voor jou; idd probeer je adviezen aan mij ook op jezelf te betrekken, ook jij verdient iemand aan wie je je liefde kwijt kunt!!
Neem je tijd, wat je zegt over iets opbouwen terwijl je rouwt om het verlies van een ander, is zo waar en ontzettend moeilijk.
X teKa
dinsdag 5 februari 2008 om 21:42
jeetje, ik heb even een paar pagina's gelezen en door jullie verhalen weet ik eingelijk het antwoord op mijn verhaal al... mag ik het toch nog even doen? ik heb (waarschijnlijk) een schop onder mijn tere billetjes nodig, maar ook een beetje begrip... denk dat jullie het wel zullen snappen...
al een tijdje heb ik wat meer contact met een collega dan 'normaal'. We flirten eigenlijk al een behoorlijke tijd met elkaar... zover natuurlijk geen problemen.... vorige week ging het mis.... we hebben gezoend, geknuffeld en nog iets meer dan zou moeten..... en ik ben dus getrouwd.....
sindsdien kan ik niet stoppen met aan hem denken.... ik vind hem aantrekkellijk en lief en mijn hart maakt een klein sprongetje als ik hem zie...
vandaag heb ik hem gesproken en toen heeft hij me opgebiecht dat hij het er moeilijk mee heeft....er zijn dagen waarop hij alleen maar voelt en dezelfde gevoelens heeft als ik.... er zijn dagen waarop het verstand werkt en hij weet dat hij het niet zou moeten doen/willen.... hij is ook getrouwd.....
de aantrekkingskracht is zo ontzettend groot..... ik vind het zo ontzettend moeilijk.....
daarbij heeft hij me opgebiecht dat hij zo nu en dan al eens in de fout gaat met een ander.... ik zou dus niet nr 2, maar nr 3 zijn... (zou alle alarmbellen moeten laten rinkelen he? maar nee hoor, bord voor mijn hoofd!)
hij zei dat hij het rustig aan wilde doen om te kijken wat hij voelde/wilde/verwachtte.... maar, daarbij: wat in het vat zit, verzuurt niet...
ik weet dus geen raad met mijn eigen gevoelens, maar snap ook hem niet helemaal...
vanavond heb ik de stoute schoenen aangetrokken en mijn man verteld dat ik een stukje spanning/uitdaging mis.... (niet specifiek geent op mannen/sex etc)... hij zei dat hij heel goed wist wat ik bedoelde.... ook hij had dat gevoel wel eens als we weer eens samen op de bank zaten te zappen om te zien wat er op tv is....
je hele (jonge) leven werk je toe naar een bepaald punt.... alles goed, huisje, werk, liefde... en dan ben je er.... en dan in ene mis je die spanning die je had met studie/leven/daten etc.....
ik stond er van te kijken dat hij niet een soort van beledigd was.... ik had immers net gezegd dat ik het eigenlijk allemaal een soort van 'saai' vond... en daar hoorde hij dus bij....
nu zegt mijn verstand (en dat gaanjullie waarschijnlijk ook zeggen): blijf bij die man! hij is super.... hij zei dat hij me wilde helpen om weer uitdaging en spanning te vinden in alles.... maar goed, hij weet natuurlijk niet waar de huidige spanning vandaan komt.... en dat ga ik hem ook niet aandoen...
help me alsjeblieft! geef me die schop maar, maar probeer ook te begrijpen hoe ik me voel.... ergens ben ik bang dat ik stiekem een beetje verliefd ben.. maar aan de andere kant denk ik dat het puur spanning is... maar goed, hoe kom ik daar achter?
ik ben er een beetje verdrietig en onzeker van.....
nou, heel verhaal geworden, sorry...
al een tijdje heb ik wat meer contact met een collega dan 'normaal'. We flirten eigenlijk al een behoorlijke tijd met elkaar... zover natuurlijk geen problemen.... vorige week ging het mis.... we hebben gezoend, geknuffeld en nog iets meer dan zou moeten..... en ik ben dus getrouwd.....
sindsdien kan ik niet stoppen met aan hem denken.... ik vind hem aantrekkellijk en lief en mijn hart maakt een klein sprongetje als ik hem zie...
vandaag heb ik hem gesproken en toen heeft hij me opgebiecht dat hij het er moeilijk mee heeft....er zijn dagen waarop hij alleen maar voelt en dezelfde gevoelens heeft als ik.... er zijn dagen waarop het verstand werkt en hij weet dat hij het niet zou moeten doen/willen.... hij is ook getrouwd.....
de aantrekkingskracht is zo ontzettend groot..... ik vind het zo ontzettend moeilijk.....
daarbij heeft hij me opgebiecht dat hij zo nu en dan al eens in de fout gaat met een ander.... ik zou dus niet nr 2, maar nr 3 zijn... (zou alle alarmbellen moeten laten rinkelen he? maar nee hoor, bord voor mijn hoofd!)
hij zei dat hij het rustig aan wilde doen om te kijken wat hij voelde/wilde/verwachtte.... maar, daarbij: wat in het vat zit, verzuurt niet...
ik weet dus geen raad met mijn eigen gevoelens, maar snap ook hem niet helemaal...
vanavond heb ik de stoute schoenen aangetrokken en mijn man verteld dat ik een stukje spanning/uitdaging mis.... (niet specifiek geent op mannen/sex etc)... hij zei dat hij heel goed wist wat ik bedoelde.... ook hij had dat gevoel wel eens als we weer eens samen op de bank zaten te zappen om te zien wat er op tv is....
je hele (jonge) leven werk je toe naar een bepaald punt.... alles goed, huisje, werk, liefde... en dan ben je er.... en dan in ene mis je die spanning die je had met studie/leven/daten etc.....
ik stond er van te kijken dat hij niet een soort van beledigd was.... ik had immers net gezegd dat ik het eigenlijk allemaal een soort van 'saai' vond... en daar hoorde hij dus bij....
nu zegt mijn verstand (en dat gaanjullie waarschijnlijk ook zeggen): blijf bij die man! hij is super.... hij zei dat hij me wilde helpen om weer uitdaging en spanning te vinden in alles.... maar goed, hij weet natuurlijk niet waar de huidige spanning vandaan komt.... en dat ga ik hem ook niet aandoen...
help me alsjeblieft! geef me die schop maar, maar probeer ook te begrijpen hoe ik me voel.... ergens ben ik bang dat ik stiekem een beetje verliefd ben.. maar aan de andere kant denk ik dat het puur spanning is... maar goed, hoe kom ik daar achter?
ik ben er een beetje verdrietig en onzeker van.....
nou, heel verhaal geworden, sorry...
dinsdag 5 februari 2008 om 22:07
dinsdag 5 februari 2008 om 22:21
Teka, en als het dan toch niet lukt, kun je iig zeggen dat je alles geprobeerd hebt. Maar ga niet voor minder dan the full monty meid! Heel veel sterkte!
Tantetje, kan je alleen maar adviseren: NEEEEEEEEEEEEEEE!!!! Het levert je uiteindelijk alleen maar veel verdriet op, hoe leuk en spannend het nu lijkt, zeker als je nog van je man houdt. Veel wijsheid gewenst. Helaas ondervinden de meesten van ons hier dat ze dit advies ook krijgen, maar het toch zelf moeten ondervinden en dan is het te laat. Gevoelens te diep, keuzes maken, verlies etc. Groetjes, J.
Tantetje, kan je alleen maar adviseren: NEEEEEEEEEEEEEEE!!!! Het levert je uiteindelijk alleen maar veel verdriet op, hoe leuk en spannend het nu lijkt, zeker als je nog van je man houdt. Veel wijsheid gewenst. Helaas ondervinden de meesten van ons hier dat ze dit advies ook krijgen, maar het toch zelf moeten ondervinden en dan is het te laat. Gevoelens te diep, keuzes maken, verlies etc. Groetjes, J.
woensdag 6 februari 2008 om 00:27
Goedenacht forummers, Een tijd niks van me laten horen maar ik lees en leef nog steeds mee,
Teka, fijn om weer berichtjes van je te lezen. Je kwam altijd heel sterk over en dat is nog steeds zo. Ik hoop dat je eindelijk wat meer duidelijkheid voor jezelf krijgt wat betreft je gevoelens voor nr1. Heel veel sterkte.
Josephien, onze verhalen lijken echt ontzettend op elkaar, waarschijnlijk omdat onze nr2 geen partner hebben. Ik weet precies hoe moeilijk je het hebt.
Ik heb een tijd niet geschreven omdat ik niet goed weet wat ik zal vertellen. Ik zit nu ook achter de computer en wil mijn hart luchten en weet niet waar ik moet beginnen. Ik mis nr2 verschrikkelijk en ik weet dat hij mij ook mist. We zien elkaar op het werk en hebben af entoe telefonisch of mail contact. Nr1 heeft het moeilijk. Aan de ene kant is hij bang dat ik hem alsnog zal verlaten voor nr2. Aan de andere kant is hij bang dat ik bij hem blijf terwijl mijn hart bij nr2 is. Op het moment is dat ook zo en ik hoop dat hier weer verandering in komt. Ik weet nu nog beter dan voor dat dit hele verhaal begon, wat een goede en trouwe man ik heb. Ik kan weinig zinnigs over de situatie zeggen. Ik ben verdrietig omdat ik zoveel mensen pijn doe. Ik ben bang de verkeerde keuze te maken.
Heel veel sterkte allemaal en bedankt dat ik hier mijn hart kan luchten,
Teka, fijn om weer berichtjes van je te lezen. Je kwam altijd heel sterk over en dat is nog steeds zo. Ik hoop dat je eindelijk wat meer duidelijkheid voor jezelf krijgt wat betreft je gevoelens voor nr1. Heel veel sterkte.
Josephien, onze verhalen lijken echt ontzettend op elkaar, waarschijnlijk omdat onze nr2 geen partner hebben. Ik weet precies hoe moeilijk je het hebt.
Ik heb een tijd niet geschreven omdat ik niet goed weet wat ik zal vertellen. Ik zit nu ook achter de computer en wil mijn hart luchten en weet niet waar ik moet beginnen. Ik mis nr2 verschrikkelijk en ik weet dat hij mij ook mist. We zien elkaar op het werk en hebben af entoe telefonisch of mail contact. Nr1 heeft het moeilijk. Aan de ene kant is hij bang dat ik hem alsnog zal verlaten voor nr2. Aan de andere kant is hij bang dat ik bij hem blijf terwijl mijn hart bij nr2 is. Op het moment is dat ook zo en ik hoop dat hier weer verandering in komt. Ik weet nu nog beter dan voor dat dit hele verhaal begon, wat een goede en trouwe man ik heb. Ik kan weinig zinnigs over de situatie zeggen. Ik ben verdrietig omdat ik zoveel mensen pijn doe. Ik ben bang de verkeerde keuze te maken.
Heel veel sterkte allemaal en bedankt dat ik hier mijn hart kan luchten,
woensdag 6 februari 2008 om 08:49
Hallo allemaal, big hug!!!
Tantetje, wees inderdaad verstandig, begin er niet aan! Je kunt hier lezen hoeveel verdriet je misschien gaat krijgen en in welke emotionele achtbaan je terechtkomt. Er zijn slechts enkelingen die gelukkig zijn met een tweede liefde.
Als ik voor de rest zo jullie verhalen lees, zie ik veel herkenning. Een vriendin van mij is sinds het weekend de ene week van huis en de andere week thuis, waarbij in die andere week haar nr. 1 weg is. Een proefscheiding dus, jeetje wat herken ik haar emoties door de verhalen hier!
Hier is alles heel erg rustig, nr. 1 is erg lief voor me. Mijn nr. 2 mis ik, hij is even niet bereikbaar. Het gekke is dat ik hem wel mis, maar daar geen verdriet van heb, gewoon omdat ik weet waar hij is en we elkaar weer snel spreken.
Soms vind ik het moeilijk hoor, om te lezen hoeveel verdriet jullie hebben, hoe moeilijk de keuzes zijn en durf ik eigenlijk niet te vertellen dat ik gewoon heel gelukkig ben met deze situatie.
Een hele grote hug van mij, heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
Tantetje, wees inderdaad verstandig, begin er niet aan! Je kunt hier lezen hoeveel verdriet je misschien gaat krijgen en in welke emotionele achtbaan je terechtkomt. Er zijn slechts enkelingen die gelukkig zijn met een tweede liefde.
Als ik voor de rest zo jullie verhalen lees, zie ik veel herkenning. Een vriendin van mij is sinds het weekend de ene week van huis en de andere week thuis, waarbij in die andere week haar nr. 1 weg is. Een proefscheiding dus, jeetje wat herken ik haar emoties door de verhalen hier!
Hier is alles heel erg rustig, nr. 1 is erg lief voor me. Mijn nr. 2 mis ik, hij is even niet bereikbaar. Het gekke is dat ik hem wel mis, maar daar geen verdriet van heb, gewoon omdat ik weet waar hij is en we elkaar weer snel spreken.
Soms vind ik het moeilijk hoor, om te lezen hoeveel verdriet jullie hebben, hoe moeilijk de keuzes zijn en durf ik eigenlijk niet te vertellen dat ik gewoon heel gelukkig ben met deze situatie.
Een hele grote hug van mij, heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
woensdag 6 februari 2008 om 10:42
daarbij heeft hij me opgebiecht dat hij zo nu en dan al eens in de fout gaat met een ander.... ik zou dus niet nr 2, maar nr 3 zijn... (zou alle alarmbellen moeten laten rinkelen he? maar nee hoor, bord voor mijn hoofd!)
Tantjetje dat ziet er niet best uit! Nu is het nog spannend en leuk,maar als je er in meegaat zal dat niet lang duren,verliefdheid en aantrekking moet vooral positief werken.en niet verdrietig zijn.Veel wijsheid gewenst
Tantjetje dat ziet er niet best uit! Nu is het nog spannend en leuk,maar als je er in meegaat zal dat niet lang duren,verliefdheid en aantrekking moet vooral positief werken.en niet verdrietig zijn.Veel wijsheid gewenst
woensdag 6 februari 2008 om 20:21
Tantjetje, alleen doen als je spanning & risico zoekt. Als je oprechte liefde, warmte en aandacht zoekt heel hard wegrennen. Ben bang dat je eindigt met groot verdriet anders.
En kijk eens even in de spiegel wil je iemands nr3 of meer zijn? Wil je alles op de helling zetten voor iemand die wel vaker een zijsprong maakt? Is het antwoord ja, gewoon doorgaan, is het antwoord nee, dan nu door die zure appel heen. Ik heb niet snel vooroordelen maar de kans dat hij in jou de grote ware liefde ziet is wel heel klein.
Eh zie minnaressen-forum, pukman is goed voor me geweest, zo goed. Ik geniet zoals jullie genieten van een overwachts sms-je in het weekend van je Nr 2.
En kijk eens even in de spiegel wil je iemands nr3 of meer zijn? Wil je alles op de helling zetten voor iemand die wel vaker een zijsprong maakt? Is het antwoord ja, gewoon doorgaan, is het antwoord nee, dan nu door die zure appel heen. Ik heb niet snel vooroordelen maar de kans dat hij in jou de grote ware liefde ziet is wel heel klein.
Eh zie minnaressen-forum, pukman is goed voor me geweest, zo goed. Ik geniet zoals jullie genieten van een overwachts sms-je in het weekend van je Nr 2.
donderdag 7 februari 2008 om 10:39
Puk, ik ben blij dat het goed gaat tussen jezelf en pukman.
Tantetje, ik hoop dat je naar de adviezen hier luistert, je bespaart jezelf en anderen een hoop verdriet als je dat doet.
Ik kreeg vandaag een enthousiast maar zakelijk emailtje van collega mbt het internetbedrijfje dat we aan het opzetten zijn. Ik moet dus wel reageren maar eigenlijk wil ik dat niet. Ik ben heel de week zo sterk geweest en heb geen contact gezocht. Ik ben bang dat zo gauw we weer contact hebben er ook weer lange privé gesprekken volgen.
Flamenco, leuk weer even wat van je te horen.
Tantetje, ik hoop dat je naar de adviezen hier luistert, je bespaart jezelf en anderen een hoop verdriet als je dat doet.
Ik kreeg vandaag een enthousiast maar zakelijk emailtje van collega mbt het internetbedrijfje dat we aan het opzetten zijn. Ik moet dus wel reageren maar eigenlijk wil ik dat niet. Ik ben heel de week zo sterk geweest en heb geen contact gezocht. Ik ben bang dat zo gauw we weer contact hebben er ook weer lange privé gesprekken volgen.
Flamenco, leuk weer even wat van je te horen.
donderdag 7 februari 2008 om 11:15
Tantetje: ik kan je eigenlijk maar 1 advies geven, dat aansluit bij de rest. Stop ermee nu het nog kan en probeer weer nieuw leven in je huidige relatie te blazen. Dat klinkt makkelijk maar ik weet nu uit eigen ervaring dat het kan.
Flamenco: goed om eens weer wat van je te horen. Probeer jezelf, net als Josehphien een tijd te stellen om te kijken wat je nog van je relatie kunt maken. Ik kan me de angst van je nr1 voorstellen, zeker als ik lees dat je hart nog steeds bij nr2 is. Hug!
Knipoogje: geniet nu maar gewoon lekker van je huidige situatie. En van mij mag je het gewoon vertellen hier hoor.
TeKa, voor jou ook een hug! Dapper dat je het toch nog een kans geeft.
Thea: moeilijk he, om het zakelijk te houden. Ik zou zo ook niet weten hoe je dat gescheiden zou kunnen houden. Misschien toch een mail terug die alleen zakelijk is. En ook de gesprekken zo zakelijk mogelijk proberen te houden. Klinkt wel makkelijk als ik het nu zo lees, maar dat is het natuurlijk niet.
Wij hebben door een stom voorval (lang verhaal) gisteren sms contact gehad. Was wel erg fijn, het begon luchtig maar eindigde toch wel weer gevoelig. Pff, dat houd me nu wel even weer bezig. Ik wil nu weer zo sterk zijn dat ik nu niet verder ga met sms-en en hoop dat hij dat ook niet doet. Het ging zo goed met me.
Flamenco: goed om eens weer wat van je te horen. Probeer jezelf, net als Josehphien een tijd te stellen om te kijken wat je nog van je relatie kunt maken. Ik kan me de angst van je nr1 voorstellen, zeker als ik lees dat je hart nog steeds bij nr2 is. Hug!
Knipoogje: geniet nu maar gewoon lekker van je huidige situatie. En van mij mag je het gewoon vertellen hier hoor.
TeKa, voor jou ook een hug! Dapper dat je het toch nog een kans geeft.
Thea: moeilijk he, om het zakelijk te houden. Ik zou zo ook niet weten hoe je dat gescheiden zou kunnen houden. Misschien toch een mail terug die alleen zakelijk is. En ook de gesprekken zo zakelijk mogelijk proberen te houden. Klinkt wel makkelijk als ik het nu zo lees, maar dat is het natuurlijk niet.
Wij hebben door een stom voorval (lang verhaal) gisteren sms contact gehad. Was wel erg fijn, het begon luchtig maar eindigde toch wel weer gevoelig. Pff, dat houd me nu wel even weer bezig. Ik wil nu weer zo sterk zijn dat ik nu niet verder ga met sms-en en hoop dat hij dat ook niet doet. Het ging zo goed met me.
donderdag 7 februari 2008 om 16:49
tantetje, ja, ik sluit mij ook aan, maar je weet zelf al wat je wil ?
Flamenco en Josephine, jullie nr1ns voelen zich hetzelfde als Puk , toch bang dat jullie alsnog voor nr2 kiezen, in beider schoenen is het moeilijk staan denk,
Puk, zo knap zoals jij iedere keer sterker wordt, ben zo blij dat hij bij jou blijft,
Knipoogje, zoals je weet is mijn nr2 weer geheel terug, en net wat je zegt, ik wordt nuniet meer zenuwachtig als ik even niks hoor, beantwoord smsjes ook niet meer meteen, hi, en merk dat hij steeds dichterbij komt dan, afstand nemen helpt echt, wat je loslaat komt vanzelf terug, heerlijk, we genieten van de 'tijd' die we hebben en de gesprekjes over de telefoon over de dagelijkse dingetjes, die gesprekjes die zo een uur duren, hi,weet nu ook waarom hij 2x 'verdwenen' was, omdat hij ALLES wou, niet meer dat stiekume, maar hij kan toch niet zonder mij, maar ik blijf toch reserves houden hoor, stukje eigenbescherming,
groetjes Anna
Flamenco en Josephine, jullie nr1ns voelen zich hetzelfde als Puk , toch bang dat jullie alsnog voor nr2 kiezen, in beider schoenen is het moeilijk staan denk,
Puk, zo knap zoals jij iedere keer sterker wordt, ben zo blij dat hij bij jou blijft,
Knipoogje, zoals je weet is mijn nr2 weer geheel terug, en net wat je zegt, ik wordt nuniet meer zenuwachtig als ik even niks hoor, beantwoord smsjes ook niet meer meteen, hi, en merk dat hij steeds dichterbij komt dan, afstand nemen helpt echt, wat je loslaat komt vanzelf terug, heerlijk, we genieten van de 'tijd' die we hebben en de gesprekjes over de telefoon over de dagelijkse dingetjes, die gesprekjes die zo een uur duren, hi,weet nu ook waarom hij 2x 'verdwenen' was, omdat hij ALLES wou, niet meer dat stiekume, maar hij kan toch niet zonder mij, maar ik blijf toch reserves houden hoor, stukje eigenbescherming,
groetjes Anna
donderdag 7 februari 2008 om 17:16
Flamenco, ik voel zo met je mee. Wat een dilemma he? Echt verscheurd. Zie je jezelf oud worden samen met nr. 1? Je weet wat je hebt en niet wat je krijgt, want een nr. 2 is toch een soort vakantie. Je ziet natuurlijk lang niet alles van elkaar. En idd, wat als je de verkeerde keuze maakt.
Knipoogjes, voel je niet schuldig, geniet gewoon. Heb ik ook gedaan hoor toen dat nog kon. Zou het terug willen draaien, maar helaas dat kan niet. Dit geeft je vleugels he?
Puk, wat fijn dat het zo goed gaat tussen Pukman en jou. Eindelijk de vruchten plukken van deze strijd?
Thea, wat vreselijk moeilijk om in deze situatie samen een bedrijfje op te zetten. Zou mooi zijn als je het zakelijk kunt houden, maar de verleiding is groot he?
Jeetje Muril, zo maar ineens een sms? Aan de ene kant fijn (hij denkt ook aan jou), maar aan de andere kant zo verwarrend. Op deze manier word je weer zo'n stuk terug geworpen he? Hoop echt voor je dat je dit nu weer los kunt laten. Sterkte!
Anna, ik voel je genieten. Toch maar weer die bevestiging he, die we zo hard nodig hebben. Maakt dit het moeilijker om toch bij je nr. 1 te blijven of kunnen jullie dit beiden hanteren.
Ik ga straks met een vriendin stappen. Hoop op een onbezorgd avondje genieten. Vandaag gaat het eigenlijk wel goed met me. De laatste dagen helemaal niet. De spanning was steeds te snijden. Nr. 1 gaf nogmaals aan dat ik nr. 2 wel mag zien, maar dan vriendschappelijk. Dat gaat niet werken, dus doe ik het niet. Gisteravond zat nr. 1 zo aangeslagen op de bank. Had zo met hem te doen. Hij was ook al aan het bedenken hoe het zou moeten als we uit elkaar zouden gaan. En ik was ook al bezig om de zaken op een rijtje te zetten financieel en zo. Toen we in bed lagen voelde ik me ineens wel dicht bij hem. Zo verrassend, maar ook heel verwarrend. Nr. 1 werd hier helemaal blij van en heeft weer hoop voor de toekomst. Voor mij maakt het 't gemakkelijker om nu geen contact op te nemen met nr. 2. Wist ik gisteren eigenlijk bijna zeker dat het niet meer zou gaan werken tussen nr. 1 en mij, vandaag gloort er bij mij ook weer een sprankje hoop. Zo, ga nu even een ander muziekje opzetten want dochter heeft U2, all that you can't leave behind opgezet en daar word je dus weer niet vrolijk van. Voor degenen die het fijn hebben: geniet! Alle anderen veel sterkte. X
Knipoogjes, voel je niet schuldig, geniet gewoon. Heb ik ook gedaan hoor toen dat nog kon. Zou het terug willen draaien, maar helaas dat kan niet. Dit geeft je vleugels he?
Puk, wat fijn dat het zo goed gaat tussen Pukman en jou. Eindelijk de vruchten plukken van deze strijd?
Thea, wat vreselijk moeilijk om in deze situatie samen een bedrijfje op te zetten. Zou mooi zijn als je het zakelijk kunt houden, maar de verleiding is groot he?
Jeetje Muril, zo maar ineens een sms? Aan de ene kant fijn (hij denkt ook aan jou), maar aan de andere kant zo verwarrend. Op deze manier word je weer zo'n stuk terug geworpen he? Hoop echt voor je dat je dit nu weer los kunt laten. Sterkte!
Anna, ik voel je genieten. Toch maar weer die bevestiging he, die we zo hard nodig hebben. Maakt dit het moeilijker om toch bij je nr. 1 te blijven of kunnen jullie dit beiden hanteren.
Ik ga straks met een vriendin stappen. Hoop op een onbezorgd avondje genieten. Vandaag gaat het eigenlijk wel goed met me. De laatste dagen helemaal niet. De spanning was steeds te snijden. Nr. 1 gaf nogmaals aan dat ik nr. 2 wel mag zien, maar dan vriendschappelijk. Dat gaat niet werken, dus doe ik het niet. Gisteravond zat nr. 1 zo aangeslagen op de bank. Had zo met hem te doen. Hij was ook al aan het bedenken hoe het zou moeten als we uit elkaar zouden gaan. En ik was ook al bezig om de zaken op een rijtje te zetten financieel en zo. Toen we in bed lagen voelde ik me ineens wel dicht bij hem. Zo verrassend, maar ook heel verwarrend. Nr. 1 werd hier helemaal blij van en heeft weer hoop voor de toekomst. Voor mij maakt het 't gemakkelijker om nu geen contact op te nemen met nr. 2. Wist ik gisteren eigenlijk bijna zeker dat het niet meer zou gaan werken tussen nr. 1 en mij, vandaag gloort er bij mij ook weer een sprankje hoop. Zo, ga nu even een ander muziekje opzetten want dochter heeft U2, all that you can't leave behind opgezet en daar word je dus weer niet vrolijk van. Voor degenen die het fijn hebben: geniet! Alle anderen veel sterkte. X
donderdag 7 februari 2008 om 17:18
Anna, fijn dat het goed met je gaat. Je klinkt positiever dan een jaar geleden.
Ik heb een zakelijk mailtje terug gestuurd. Ik heb het mailtje ook gestuurd naar een andere partner zodat het echt absoluut niets persoonlijks kon zijn.
Maar merk nu al weer dat ik zit te wachten op een antwoord.Het gaf zo'n rust zonder dat afwachten!.
Ik heb een zakelijk mailtje terug gestuurd. Ik heb het mailtje ook gestuurd naar een andere partner zodat het echt absoluut niets persoonlijks kon zijn.
Maar merk nu al weer dat ik zit te wachten op een antwoord.Het gaf zo'n rust zonder dat afwachten!.
