Relaties
alle pijlers
Gebroken
dinsdag 12 september 2017 09:38
Goedemorgen...
Ik ben echt gebroken, mijn vriend heeft na een relatie van zes jaar , ongeveer drie weken geleden een punt achter onze relatie gezet. Hij is 33 jaar en ik 29. Wij deden latten. De reden daarom kan ik heel moeilijk verkroppen.
Hij is letterlijk en figuurlijk te moe voor een relatie en kan mij niks meer bieden. Mijn vriend heeft een arbeidsongeschiktheids uitkering omdat hij meerdere keren een psychose heeft gehad en zijn hele leven al stemmen hoort. Hij doet twee dagen vrijwilligerswerk want een normale baan kan hij niet aan.
Ik begrijp wel dat hij moe is want hij slikt best heftige medicijnen, antipsychotica. Ook kan hij uit zichzelf niet slapen en moet veel medicatie innemen om te kunnen slapen maar is dan nooit uitgerust.
Hij heeft twee zoontjes van 7 en 13 die fulltime bij hem wonen omdat moeder uit de ouderlijke macht is gezet vanwege drugsverslaving. De kinderen zien hun moeder al jaren niet meer en zal niet meer gebeuren ook. Mijn vriend is echt een topvader, cijfert zichzelf compleet weg voor de kinderen. En nu komt het, zijn psychische ziekte is zijn tol gaan eisen en hij kan geen relatie meer zegt hij. Hij heeft alles nodig om voor zichzelf en zijn kinderen te zorgen.
Dat is zijn reden. Maar diep in mn hart weet ik ook dat het komt omdat ik de laatste twee jaar niet altijd lief voor hem ben geweest. Hij had heel veel liefde nodig en ik ben snel kattig en snauwerig. Hij is zo overgevoelig dat hij dat niet trok. Ik kon ook niet altijd begrip opbrengen dat hij altijd stemmen hoort en moe was.
Ik werk fulltime, ook ik ben moe. Hij werd onzeker door de stemmen en had bevestiging nodig, dit gaf ik hem niet. Ik raakte geïrriteerd en ging lopen katten.
Ik denk dat dit ook meespeelde hoe ik heb gedaan maar hij zegt dat het komt doordat hij niets meer kan, behalve voor zijn kinderen zorgen. Hij heeft ook teveel meegemaakt zegt hij (mishandeld in zijn jeugd, opgegroeid zonder vader). Het breekpunt is gekomen zei hij en ik zag het niet omdat ik dacht dat het wel meeviel, zijn ellende. Alles kost hem moeite zegt hij, opstaan boodschappen eten koken. Hij doet het wel allemaal en is echt een topvader.
Maar mennn, wat doet dit pijn. Ik hou nog zoveel van hem. Ik app hem dagelijks dat ik hem met alles wil helpen (wat ik hiervoor niet echt deed ivm mijn fulltime baan). Maar hij is op zegt hij, hij kan niet meer.
Maar ik kan niet zonder hem. Moeheid kan toch geen reden zijn om geen relatie meer aan te kunnen? Of zie ik dat verkeerd?
Ik ben echt gebroken, mijn vriend heeft na een relatie van zes jaar , ongeveer drie weken geleden een punt achter onze relatie gezet. Hij is 33 jaar en ik 29. Wij deden latten. De reden daarom kan ik heel moeilijk verkroppen.
Hij is letterlijk en figuurlijk te moe voor een relatie en kan mij niks meer bieden. Mijn vriend heeft een arbeidsongeschiktheids uitkering omdat hij meerdere keren een psychose heeft gehad en zijn hele leven al stemmen hoort. Hij doet twee dagen vrijwilligerswerk want een normale baan kan hij niet aan.
Ik begrijp wel dat hij moe is want hij slikt best heftige medicijnen, antipsychotica. Ook kan hij uit zichzelf niet slapen en moet veel medicatie innemen om te kunnen slapen maar is dan nooit uitgerust.
Hij heeft twee zoontjes van 7 en 13 die fulltime bij hem wonen omdat moeder uit de ouderlijke macht is gezet vanwege drugsverslaving. De kinderen zien hun moeder al jaren niet meer en zal niet meer gebeuren ook. Mijn vriend is echt een topvader, cijfert zichzelf compleet weg voor de kinderen. En nu komt het, zijn psychische ziekte is zijn tol gaan eisen en hij kan geen relatie meer zegt hij. Hij heeft alles nodig om voor zichzelf en zijn kinderen te zorgen.
Dat is zijn reden. Maar diep in mn hart weet ik ook dat het komt omdat ik de laatste twee jaar niet altijd lief voor hem ben geweest. Hij had heel veel liefde nodig en ik ben snel kattig en snauwerig. Hij is zo overgevoelig dat hij dat niet trok. Ik kon ook niet altijd begrip opbrengen dat hij altijd stemmen hoort en moe was.
Ik werk fulltime, ook ik ben moe. Hij werd onzeker door de stemmen en had bevestiging nodig, dit gaf ik hem niet. Ik raakte geïrriteerd en ging lopen katten.
Ik denk dat dit ook meespeelde hoe ik heb gedaan maar hij zegt dat het komt doordat hij niets meer kan, behalve voor zijn kinderen zorgen. Hij heeft ook teveel meegemaakt zegt hij (mishandeld in zijn jeugd, opgegroeid zonder vader). Het breekpunt is gekomen zei hij en ik zag het niet omdat ik dacht dat het wel meeviel, zijn ellende. Alles kost hem moeite zegt hij, opstaan boodschappen eten koken. Hij doet het wel allemaal en is echt een topvader.
Maar mennn, wat doet dit pijn. Ik hou nog zoveel van hem. Ik app hem dagelijks dat ik hem met alles wil helpen (wat ik hiervoor niet echt deed ivm mijn fulltime baan). Maar hij is op zegt hij, hij kan niet meer.
Maar ik kan niet zonder hem. Moeheid kan toch geen reden zijn om geen relatie meer aan te kunnen? Of zie ik dat verkeerd?
dinsdag 12 september 2017 14:59
Ik kan hem niet alleen laten nu hij het zo moeilijk heeft. Ik kan niet toestaan dat hij dit allemaal in zijn eentje opknapt.
Jawel hoor, blijkbaar is je dat jaren goed afgegaan.
Je zoekt een boel smoesjes om hem maar lastig te kunnen blijven vallen (want dat is wat je doet), en daar is dit er één van.
Jawel hoor, blijkbaar is je dat jaren goed afgegaan.
Je zoekt een boel smoesjes om hem maar lastig te kunnen blijven vallen (want dat is wat je doet), en daar is dit er één van.
dinsdag 12 september 2017 15:01
Maw het is je eigen domme schuld. Je vreselijke drammerige zeikgedrag heeft hem voorgoed weggejaagd. Leer ervan voor een eventuele volgende relatie.Sassygirl29 schreef: ↑12-09-2017 14:39Ik kan hem niet alleen laten nu hij het zo moeilijk heeft. Ik kan niet toestaan dat hij dit allemaal in zijn eentje opknapt.
Hij kwetst mij in zijn apjes die hij stuurde als ik aan bleef dringen om het nog één keer te proberen. Dan ging hij opsommen wat ik fout heb gedaan (snauwen, kortaf, chago). Dat kwetste mij want blijkbaar is het toch niet alleen de moeheid van hem die onze relatie de das om heeft gedaan. Dat doet enorm pijn
dinsdag 12 september 2017 15:01
PRECIES !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!LAgirl82 schreef: ↑12-09-2017 14:58MENS!!!! SNAP HET DAN TOCH EENS EN LAAT DIE ARME MAN MET RUST!!! GOOI JE TELEFOON DESNOODS IN HET WATER EN LAAT HEM LOS!!!
Oh man oh man, ik wordt al doodmoe van je, logisch dat die man zo vermoeid is. Ik hoop dat hij je snel blokkeert en hij door kan met zijn leven.
En jij moet ook echt dringend hulp zoeken, dit is geen liefde!
Maar zij is ziende blind Haar EX appt het haar al dat het over en uit is!!! en hier schrijft bijna iedereen ook dat ze een egoïstische bitch is.
DAt ze hem met rust moet laten. !!! maar neee gewoon in de verdediging, want zij weet het beter.
Die alleen maar zelfmedelijden heeft.
Zogenaamd gebroken.
dinsdag 12 september 2017 15:05
Schreeuw niet zo. Als je niet relt; reageer dan eens inhoudelijk op reacties en val niet zo in herhaling door steeds weer opnieuw dingen te zeggen waar mensen hier geïrriteerd van raken.
En doe niet alsof je de enige bent die snapt wat liefde is en hoe dat kan voelen. Het excuseert je gedrag gewoon niet, punt.
dinsdag 12 september 2017 15:06
En het gaat niet om jou!
Wat ben jij naar zeg, niet uit te houden dit. Zelfs het forum is je na een uur al spuugzat
dinsdag 12 september 2017 15:07
Het enige wat gebroken is, is d'r ego, en da's niet eens zogenaamdleclair schreef: ↑12-09-2017 15:01PRECIES !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Maar zij is ziende blind Haar EX appt het haar al dat het over en uit is!!! en hier schrijft bijna iedereen ook dat ze een egoïstische bitch is.
DAt ze hem met rust moet laten. !!! maar neee gewoon in de verdediging, want zij weet het beter.
Die alleen maar zelfmedelijden heeft.
Zogenaamd gebroken.
dinsdag 12 september 2017 15:12
Grobbekuiken schreef: ↑12-09-2017 15:07Het enige wat gebroken is, is d'r ego, en da's niet eens zogenaamd
dinsdag 12 september 2017 15:24
dinsdag 12 september 2017 15:36
nee preciesGrobbekuiken schreef: ↑12-09-2017 15:07Het enige wat gebroken is, is d'r ego, en da's niet eens zogenaamd
Mijn vader zou zeggen; "onze lieve heer heeft vreemde kostgangers "
en hij is niet eens gelovig 
dinsdag 12 september 2017 16:06
dinsdag 12 september 2017 19:42
Ik heb ook medicijnen geslikt een jaar omdat ik een psychose heb gehad. Laat ik je dit vertellen; je staat op en leeft en daar is alles mee gezegd. De dagelijkse dingen doe je, je vlakt af. Ik lees normaliter 3 boeken per week, hou van muziek en heb vele interesses. Dat hield allemaal op, ik deed mijn ding zorgde voor mijn dochter en was blij dat de dag over was. Zelfs toen ik van de psychiater het advies kreeg om te stoppen met dat spul heeft het echt een tijd geduurd voordat het weer normaal was.
Jouw vriend moet opstaan zijn medicijnen slikken die hem wel helpen, maar ook onderdrukkend zijn, dan nog zorgen dat zijn kinderen de nodige zorg en aandacht krijgen, vrijwilligerswerk en een vriendin die zich kan niet inleven. Het tekent voor hem dat hij nog zo in de relatie heeft gestaan.
Dus huil maar uit en ga verder dit gaat 'm niet meer worden want die man heeft al genoeg aan zichzelf en zijn kinderen. Misschien treft ie een vriendin die wel met hem mee leeft.
Jouw vriend moet opstaan zijn medicijnen slikken die hem wel helpen, maar ook onderdrukkend zijn, dan nog zorgen dat zijn kinderen de nodige zorg en aandacht krijgen, vrijwilligerswerk en een vriendin die zich kan niet inleven. Het tekent voor hem dat hij nog zo in de relatie heeft gestaan.
Dus huil maar uit en ga verder dit gaat 'm niet meer worden want die man heeft al genoeg aan zichzelf en zijn kinderen. Misschien treft ie een vriendin die wel met hem mee leeft.
dinsdag 12 september 2017 19:54
Nee, dat hoef je niet te merken aan iemand. Ik zit momenteel zelf in een depressie (en krijg daar hulp bij), maar wil per se "normaal" blijven presteren. Vandaag heb ik nog een presentatie gehouden van een belangrijk project op m'n werk. Deze werd goed ontvangen, terwijl ik me van binnen moedeloos, afgevlakt en gelaten voel. Ik kan het me om andere redenen gevoelsmatig niet permitteren om maar met m'n hoofd onder m'n dekbed te kruipen, maar dat betekent niet dat ik dat niet zo voel. Op de automatische piloot of omdat je vindt dat je iets móét doen, kun je echt heel veel.Sassygirl29 schreef: ↑12-09-2017 10:28Hij was 20 toen zijn eerste kind werd geboren. Maar wat ik oprecht niet kan begrijpen. Kan iemand die zichzelf en kinderen goed verzorgd, iemand die lief en behulpzaam is voor iedereen, overal heenrijden voor voetbaltraining kinderen. Kan zo iemand echt geestelijk een wrak zijn? Dan moet je dat toch merken aan iemand?
Vriend zei dat hij zich niet kon permitteren om aan iemand iets te laten merken want hij was bang dat zijn kinderen bij hem weggehaald zouden worden als hij zei hoe hij zich werkelijk voelde.
Maar dan cijferde hij zich weg voor zijn kinderen maar dat heeft ons wel onze relatie gekost....
Dat hij zich wegcijfert voor zijn kinderen vind ik begrijpelijk; die zullen het allerbelangrijkst zijn in zijn leven en de belangrijkste dingen houd je het langst vol. Ik herken (uit je latere posts in dit topic) ook wel het rigoureuze afkappen van dingen waar je al heel lang de balen van hebt, maar omdat je in de aard misschien (te) lief, aardig, etc. bent, wacht je daar te lang mee, totdat je écht niet meer kunt. Ik vind mezelf momenteel ook bijzonder onaardig (en daar ga ik dan nog meer van balen), maar ik kán niet meer. Misschien speelt bij jouw vriend ook zoiets.
dinsdag 12 september 2017 19:58
Ik lees nu nog even (goed) na, maar echt, laat hem met rust, TO, hoe moeilijk dat ook is (en ik geloof echt dat dat moeilijk voor je is en dat je je wanhopig voelt). Maar waarschijnlijk is hij al 100 keer over zijn eigen grenzen heen gegaan om alle ballen maar in de lucht te houden en wil hij rust.
Ik vind sommige reacties hier wel érg hard, maar jouw benadering van "hoe veel energie kunnen die jongens hem nu kosten" maakt wel dat ik denk dat je er écht niets van snapt. En dat je het niet begrijpt, blijkt in retroperspectief ook wel uit je eigen gedrag waar je nu spijt van hebt. Misschien is een psycholoog een goed idee om dit te verwerken én aan jezelf te werken.
Ik vind sommige reacties hier wel érg hard, maar jouw benadering van "hoe veel energie kunnen die jongens hem nu kosten" maakt wel dat ik denk dat je er écht niets van snapt. En dat je het niet begrijpt, blijkt in retroperspectief ook wel uit je eigen gedrag waar je nu spijt van hebt. Misschien is een psycholoog een goed idee om dit te verwerken én aan jezelf te werken.
annbritt79 wijzigde dit bericht op 12-09-2017 20:04
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
38.67% gewijzigd
dinsdag 12 september 2017 20:13
Wat ik niet snap is dit:
"Hij stond huilend boven de weekendtas niet meer wetend hoe hij hem in moest pakken"
"Hij liet nooit iets merken"
Waaat?
Hoe kun je zo blind zijn?
Hoe kun je niet beseffen wat er speelt?
Waarom zie je niet dat het allang teveel werd? Hij gaf je alles en nu het op is, eis je nog meer?!?
Ga aan jezelf werken, want alles wat je nog tegen hem zegt zuigt alleen nog maar meer van zijn energie weg. Elke letter in elk appje maakt hem verder kapot. Stop.
Stop.
Stop.
"Hij stond huilend boven de weekendtas niet meer wetend hoe hij hem in moest pakken"
"Hij liet nooit iets merken"
Waaat?
Hoe kun je zo blind zijn?
Hoe kun je niet beseffen wat er speelt?
Waarom zie je niet dat het allang teveel werd? Hij gaf je alles en nu het op is, eis je nog meer?!?
Ga aan jezelf werken, want alles wat je nog tegen hem zegt zuigt alleen nog maar meer van zijn energie weg. Elke letter in elk appje maakt hem verder kapot. Stop.
Stop.
Stop.
dinsdag 12 september 2017 21:24
Je houdt vooral van jezelf.
Je wilt helemaal niet het beste voor je ex, maar voor jezelf. Wat ben jij fout bezig.
Door jouw gedrag zal het alleen maar slechter gaan met je ex. Je doet hem meer kwaad dan goed.
Hoe ver ga je met je afschuwelijke gedrag? Totdat hij aangifte gaat doen tegen je?
Jeetje joh, je vader zou toch thuiskomen met een vrouw zoals jij, dat zou toch je grootste nachtmerrie zijn?
dinsdag 12 september 2017 22:09
dinsdag 12 september 2017 23:03
Je houdt niet van hem.
Jij houdt van jou en je wil dat hij dat ook doet.
Liefde vóór hem voelen betekent namelijk dat je wil dat het goed gaat met hém, dat hij zo gezond en gelukkig als maar mogelijk is, is.
En de beste keuzes maakt daarin voor hém (en zijn kinderen).
Ook al is dat dus niet met jou.
Jij houdt van jou en je wil dat hij dat ook doet.
Liefde vóór hem voelen betekent namelijk dat je wil dat het goed gaat met hém, dat hij zo gezond en gelukkig als maar mogelijk is, is.
En de beste keuzes maakt daarin voor hém (en zijn kinderen).
Ook al is dat dus niet met jou.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 13 september 2017 00:36
Sassygirl29 schreef: ↑12-09-2017 14:25Ik heb net weer een apje gekregen dat hij echt geen relatie meer kan en wil. Hij heeft me de afgelopen weken echt pijn gedaan met zijn afwijzende apjes. Oké soms blijf ik maar door appen en dan wordt hij kwetsend en gaat ook zeggen dat hij mijn boze buien niet meer trok en dat ik niet lief genoeg voor hem was. Maar een lieverd als hij is, hij zegt dat ik geen schuldgevoel hoef te hebben want het ligt voornamelijk aan hem en de moeheid.
Ondanks dat hij mij kwetst blijf ik van hem houden. Ik begrijp jullie harde woorden maar liefde kun je niet dwingen om afstand te nemen
