Werk & Studie
alle pijlers
'Dilemma' Wel of niet zeggen dat ik ADHD heb in solligesprek
woensdag 10 maart 2010 om 15:17
Hallo allemaal,
Ik heb net gehoord via een brief dat ik ben afgewezen voor een functie.......Dit kan gebeuren, hoe jammer ook. Ik ben wel blij dat ik op gesprek mocht komen, zodat ik weet hoe zoiets gaat.
Ik vond het toen lastig van te voren om te bepalen of ik nu wel of niet moet vertellen dat ik ADHD heb. Dit uit zich in: 'Veel praten', 'Druk in hoofd', Impulsief af en toe en ik wil duidelijkheid...
Ik ben zelf het liefst gewoon eerlijk....
Maar vergooi ik bij voorbaat al niet mijn kansen??
Ik overdrijf misschien, maar ik voel me nu gewoon verdrietig...Ik weet dat het erbij hoort, maar denk nu heel zwart/wit...Het komt vast door de ADHD....Stom om dat te denken, maar ik doe het toch....Ben ook erg moe (nachtdienst gehad) dus dat werkt ook niet mee....Plus dat het me erg leuk leek bij die functie ook al was het inval....
Maar wat zouden jullie doen? Wel of niet vertellen?
Groetjes MMR
Ik heb net gehoord via een brief dat ik ben afgewezen voor een functie.......Dit kan gebeuren, hoe jammer ook. Ik ben wel blij dat ik op gesprek mocht komen, zodat ik weet hoe zoiets gaat.
Ik vond het toen lastig van te voren om te bepalen of ik nu wel of niet moet vertellen dat ik ADHD heb. Dit uit zich in: 'Veel praten', 'Druk in hoofd', Impulsief af en toe en ik wil duidelijkheid...
Ik ben zelf het liefst gewoon eerlijk....
Maar vergooi ik bij voorbaat al niet mijn kansen??
Ik overdrijf misschien, maar ik voel me nu gewoon verdrietig...Ik weet dat het erbij hoort, maar denk nu heel zwart/wit...Het komt vast door de ADHD....Stom om dat te denken, maar ik doe het toch....Ben ook erg moe (nachtdienst gehad) dus dat werkt ook niet mee....Plus dat het me erg leuk leek bij die functie ook al was het inval....
Maar wat zouden jullie doen? Wel of niet vertellen?
Groetjes MMR
woensdag 10 maart 2010 om 15:28
Ik kan me niet goed voorstellen in hoeverre het je belemmert in je dagelijks werk, maar als jij dit in de hand kan houden, zou ik het niet zeggen. Je kunt wel eerlijk zeggen dat je een impulsief persoon bent (en daar dan de voordelen bij opnoemen en hoe je daar verder mee omgaat).
Dat je veel praat hebben ze vast na het gesprek al door...
Balen dat je die baan niet hebt, maar kop op, volgende keer beter!
Dat je veel praat hebben ze vast na het gesprek al door...
Balen dat je die baan niet hebt, maar kop op, volgende keer beter!
woensdag 10 maart 2010 om 15:30
Dat is waar ja...
Waarom wel? Omdat ik eerlijk wil zijn...En het er dan later wel uitkomt, omdat het fijn is als ze rekening met me kunnen houden...in de zin van duidelijkheid geven...
Ik praat wat meer...Moet daar allert op zijn dat het niet te wordt En kan soms wat vergeten, maar ja wie niet...
Jullie hebben zeker een punt...Er zijn idd veel vooroordelen, en ik ben net toch echt ff anders, dan mijn ex buurjongen met ADHD Elke ADHD-er is anders
Waarom wel? Omdat ik eerlijk wil zijn...En het er dan later wel uitkomt, omdat het fijn is als ze rekening met me kunnen houden...in de zin van duidelijkheid geven...
Ik praat wat meer...Moet daar allert op zijn dat het niet te wordt En kan soms wat vergeten, maar ja wie niet...
Jullie hebben zeker een punt...Er zijn idd veel vooroordelen, en ik ben net toch echt ff anders, dan mijn ex buurjongen met ADHD Elke ADHD-er is anders
woensdag 10 maart 2010 om 15:30
Zit met hetzelfde "dilemma". Wel of niet vertellen? Zolang het niet direct je functioneren kan schaden in de functie vertel ik het niet heb ik besloten.
Ben nu vrij ver in de sollicitatie voor gave baan en heb nog niets gezegd. Word ik aangenomen dan wil ik het na mijn proeftijd melden. Meer omdat ik nu wel ritalin gebruik en ik niet geheimzinnig wil doen over medicijn inname.
Tot nu toe ben ik iedere keer door gegaan (o.a.) vanwege enthousiasme en hoge dosis energie. Wel heb ik nadrukkelijk aangegeven waar mijn leerpunten liggen. Luisteren, niet teveel een stempel op een gesprek leggen en door overenthousiasme signalen van mensen missen.
Ik zie het zelf niet als een groot of nadelig iets. Het is iets wat deel uitmaakt van mijn karakter en wie ik ben.
De diagnose ADHD heeft me wel meer inzicht gegeven in waarom ik dingen op een bepaalde manier aanpak en nog beter laten zien wat mijn valkuilen zijn en ook hoe ik deze aan kan pakken.
Over een tijdje heb krijg ik begeleiding van een coach via het diagnosecentrum. Wil met name mijn uitstelgedrag aan gaan pakken omdat dit in werk een groot struikelblok (voor mijzelf) is.
Ik zie mijn ADHD dus niet als een last maar eerder als een ding dat bij mij hoort en ik ook goed kan inzetten om iets te bereiken wat ik wil.
Vind de meeste boeken en hulpverleners nogal zwaar ingaan op het "patientgevoel". Ik voel me géén patient, zeker niet. Nu moet ik zeggen dat ik helemaal geen bijkomende "stoornissen" heb zoals verslaving, angsten en depressies. Ik ben hoog opgeleid, heb een goede baan, fijne relatie en gezin en leef een stabiel leven. Wellicht maakt dit een groot verschil met sommige ADHD'ers die meerdere stoornissen hebben, uit gebroken gezinnen komen en "gefaald" hebben.
Lees anders het boek: Je bent er één of je kent er één : reis door het landschap van adhd bij volwassenen van Remko Iedema eens.
Een succesvolle kerel, met goede baan, leuk gezin en fijne vrienden. Hij beschrijft wat hij als "ervaringsdeskundige", als ADHD'er dus, heeft meegemaakt en hoe haar daar mee om is gegaan. Ik vond het een heerlijk verhelderend en positief boek.
Ben nu vrij ver in de sollicitatie voor gave baan en heb nog niets gezegd. Word ik aangenomen dan wil ik het na mijn proeftijd melden. Meer omdat ik nu wel ritalin gebruik en ik niet geheimzinnig wil doen over medicijn inname.
Tot nu toe ben ik iedere keer door gegaan (o.a.) vanwege enthousiasme en hoge dosis energie. Wel heb ik nadrukkelijk aangegeven waar mijn leerpunten liggen. Luisteren, niet teveel een stempel op een gesprek leggen en door overenthousiasme signalen van mensen missen.
Ik zie het zelf niet als een groot of nadelig iets. Het is iets wat deel uitmaakt van mijn karakter en wie ik ben.
De diagnose ADHD heeft me wel meer inzicht gegeven in waarom ik dingen op een bepaalde manier aanpak en nog beter laten zien wat mijn valkuilen zijn en ook hoe ik deze aan kan pakken.
Over een tijdje heb krijg ik begeleiding van een coach via het diagnosecentrum. Wil met name mijn uitstelgedrag aan gaan pakken omdat dit in werk een groot struikelblok (voor mijzelf) is.
Ik zie mijn ADHD dus niet als een last maar eerder als een ding dat bij mij hoort en ik ook goed kan inzetten om iets te bereiken wat ik wil.
Vind de meeste boeken en hulpverleners nogal zwaar ingaan op het "patientgevoel". Ik voel me géén patient, zeker niet. Nu moet ik zeggen dat ik helemaal geen bijkomende "stoornissen" heb zoals verslaving, angsten en depressies. Ik ben hoog opgeleid, heb een goede baan, fijne relatie en gezin en leef een stabiel leven. Wellicht maakt dit een groot verschil met sommige ADHD'ers die meerdere stoornissen hebben, uit gebroken gezinnen komen en "gefaald" hebben.
Lees anders het boek: Je bent er één of je kent er één : reis door het landschap van adhd bij volwassenen van Remko Iedema eens.
Een succesvolle kerel, met goede baan, leuk gezin en fijne vrienden. Hij beschrijft wat hij als "ervaringsdeskundige", als ADHD'er dus, heeft meegemaakt en hoe haar daar mee om is gegaan. Ik vond het een heerlijk verhelderend en positief boek.
woensdag 10 maart 2010 om 15:31
Niet vertellen!
Als jouw karakter niet bij de bedrijfssfeer blijkt te passen, dan komt men daar in jouw proeftijd of tijdens je (half) jaar contract wel achter. Door niets te vertellen staan ze in elk geval blanco tegenover jou en krijg je eerder de kans jezelf te bewijzen dan wanneer je 'n mogelijk minpunt van je onder hun neus wrijft.
Als jouw karakter niet bij de bedrijfssfeer blijkt te passen, dan komt men daar in jouw proeftijd of tijdens je (half) jaar contract wel achter. Door niets te vertellen staan ze in elk geval blanco tegenover jou en krijg je eerder de kans jezelf te bewijzen dan wanneer je 'n mogelijk minpunt van je onder hun neus wrijft.
woensdag 10 maart 2010 om 15:32
woensdag 10 maart 2010 om 15:33
Ik weet idd hoe ik er mee om moet gaan...Dat scheelt al ja...
En weet je vaak staan mensen toch verbaasd te kijken dat ik ADHD heb...Ik kan druk zijn, maar dan vooral thuis, op mijn werk is het in kletsen, maar weet dat het een valkuil is...bv in eetsituaties dat iik dan de kids te veel afleid oeps, dit weet ik nu dus let ik er extra op En niet teveel willen...
En weet je vaak staan mensen toch verbaasd te kijken dat ik ADHD heb...Ik kan druk zijn, maar dan vooral thuis, op mijn werk is het in kletsen, maar weet dat het een valkuil is...bv in eetsituaties dat iik dan de kids te veel afleid oeps, dit weet ik nu dus let ik er extra op En niet teveel willen...
woensdag 10 maart 2010 om 15:35
Als werkgever ( ik moet nog ff wennen...) zal ik maar gewoon eerlijk zijn: het zou voor mij een knalrood alarmlampje doen branden tijdens een sollicitatiegesprek. Is dat eerlijk? Geen idee. Maar je zou wel héél veel moeten compenseren om nog aan een proeftijd te kunnen beginnen.
En aan de andere kant, als je het niet vertelt en het volgens je eigen idee ook niet nadelig is voor de functie, laat dat dan maar zien in de proeftijd/eerste tijdelijke contract.
Kortom, ik zou het wel willen weten, maar juist daarom zou ik het niet vertellen. (Logisch he )
En aan de andere kant, als je het niet vertelt en het volgens je eigen idee ook niet nadelig is voor de functie, laat dat dan maar zien in de proeftijd/eerste tijdelijke contract.
Kortom, ik zou het wel willen weten, maar juist daarom zou ik het niet vertellen. (Logisch he )
woensdag 10 maart 2010 om 15:36
Ik weet niet of ik het in jouw geval zou vertellen. Het hangt er vanaf of je mensen in je omgeving nodig hebt die rekening houden met je adhd of dat je het zonder dat mensen het weten, ook redt.
Je kan natuurlijk wel het een en ander over jezelf zeggen zonder ADHD te noemen en zonder te liegen. Zo kan je bijvoorbeeld vertellen dat je van duidelijkheid houdt en zelf heel open en eerlijk bent. Dat klinkt al stukken beter dan als je zegt dat je rusteloos wordt van onduidelijkheden en een impulsieve flapuit bent.
Je kan natuurlijk wel het een en ander over jezelf zeggen zonder ADHD te noemen en zonder te liegen. Zo kan je bijvoorbeeld vertellen dat je van duidelijkheid houdt en zelf heel open en eerlijk bent. Dat klinkt al stukken beter dan als je zegt dat je rusteloos wordt van onduidelijkheden en een impulsieve flapuit bent.
woensdag 10 maart 2010 om 15:37
Ik zie het zelf vaak nog te negatief...Terwijl er ook pluspunten zijn
En als ik zelf zorg voor stabiliteit e.d. dan scheelt het al een hoop....
Ieder persoontje heeft idd wel iets...hihi. Het zou maar saai zijn anders
Bedankt dat jullie me helpen het te relativeren
En ik vind idd jammer van de functie....maar de onzekerheid kwam gelijk ff langs :-S En daar voel ik me rotter over...ik weet dat ik goed ben in mijn werk, dus what's the problem hihi
En als ik zelf zorg voor stabiliteit e.d. dan scheelt het al een hoop....
Ieder persoontje heeft idd wel iets...hihi. Het zou maar saai zijn anders
Bedankt dat jullie me helpen het te relativeren
En ik vind idd jammer van de functie....maar de onzekerheid kwam gelijk ff langs :-S En daar voel ik me rotter over...ik weet dat ik goed ben in mijn werk, dus what's the problem hihi
woensdag 10 maart 2010 om 15:41
quote:yette schreef op 10 maart 2010 @ 15:36:
Ik weet niet of ik het in jouw geval zou vertellen. Het hangt er vanaf of je mensen in je omgeving nodig hebt die rekening houden met je adhd of dat je het zonder dat mensen het weten, ook redt.
Je kan natuurlijk wel het een en ander over jezelf zeggen zonder ADHD te noemen en zonder te liegen. Zo kan je bijvoorbeeld vertellen dat je van duidelijkheid houdt en zelf heel open en eerlijk bent. Dat klinkt al stukken beter dan als je zegt dat je rusteloos wordt van onduidelijkheden en een impulsieve flapuit bent.
Mooi verwoord...Klopt ook zeker ja...
Of ik andere nodig heb? Soms, die zeggen: 'MMR houd je kop' hihi....Maar meer mijn vriend en ouders, die helpen sommige dingen te relativeren..of het Forum
Maar omdat mensen me niet echt een typisch ADHD-er vinden, niet wat ze verwachten (nav hun vooroordelen) is het idd niet nodig....
Ik zal het is aan mijn vriend vragen of hij het had vermoed als ik niks had gezegd
Ik weet niet of ik het in jouw geval zou vertellen. Het hangt er vanaf of je mensen in je omgeving nodig hebt die rekening houden met je adhd of dat je het zonder dat mensen het weten, ook redt.
Je kan natuurlijk wel het een en ander over jezelf zeggen zonder ADHD te noemen en zonder te liegen. Zo kan je bijvoorbeeld vertellen dat je van duidelijkheid houdt en zelf heel open en eerlijk bent. Dat klinkt al stukken beter dan als je zegt dat je rusteloos wordt van onduidelijkheden en een impulsieve flapuit bent.
Mooi verwoord...Klopt ook zeker ja...
Of ik andere nodig heb? Soms, die zeggen: 'MMR houd je kop' hihi....Maar meer mijn vriend en ouders, die helpen sommige dingen te relativeren..of het Forum
Maar omdat mensen me niet echt een typisch ADHD-er vinden, niet wat ze verwachten (nav hun vooroordelen) is het idd niet nodig....
Ik zal het is aan mijn vriend vragen of hij het had vermoed als ik niks had gezegd
woensdag 10 maart 2010 om 16:02
ik heb net (op mijn 30ste) te horen gekregen dat ik ADHD heb. Zit nu in het riedeltje van eventuele medicatie ed.
Ik heb het op mijn werk wel verteld omdat er voor mij een hele hoop duidelijk werd. Nu waren ze daar al duidelijk tegen me, dan was het gewoon "itsme even kappen nou, we gaan nu thee drinken"
Maar nu snappen ze wel beter waar dingen vandaan komen. Ik moet overigens zeggen dat deze mensen mijn beter begrijpen als sommige vrienden, waar ik me tegen moet verdedigen
Ik zou het zelf ook niet zeggen. Aan mij merk je het soms wel. Als ik mezelf niet onder controle heb. Maar ik heb mezelf veel aangeleerd en ik heb dus ook vaak de controle. Alleen thuis verlies ik die over het algemeen en dan is het niet zo erg.
Ik heb het op mijn werk wel verteld omdat er voor mij een hele hoop duidelijk werd. Nu waren ze daar al duidelijk tegen me, dan was het gewoon "itsme even kappen nou, we gaan nu thee drinken"
Maar nu snappen ze wel beter waar dingen vandaan komen. Ik moet overigens zeggen dat deze mensen mijn beter begrijpen als sommige vrienden, waar ik me tegen moet verdedigen
Ik zou het zelf ook niet zeggen. Aan mij merk je het soms wel. Als ik mezelf niet onder controle heb. Maar ik heb mezelf veel aangeleerd en ik heb dus ook vaak de controle. Alleen thuis verlies ik die over het algemeen en dan is het niet zo erg.
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
woensdag 10 maart 2010 om 18:06
quote:elninjoo schreef op 10 maart 2010 @ 15:31:
Niet vertellen!
Als jouw karakter niet bij de bedrijfssfeer blijkt te passen, dan komt men daar in jouw proeftijd of tijdens je (half) jaar contract wel achter. Door niets te vertellen staan ze in elk geval blanco tegenover jou en krijg je eerder de kans jezelf te bewijzen dan wanneer je 'n mogelijk minpunt van je onder hun neus wrijft.Helemaal mee eens.
Niet vertellen!
Als jouw karakter niet bij de bedrijfssfeer blijkt te passen, dan komt men daar in jouw proeftijd of tijdens je (half) jaar contract wel achter. Door niets te vertellen staan ze in elk geval blanco tegenover jou en krijg je eerder de kans jezelf te bewijzen dan wanneer je 'n mogelijk minpunt van je onder hun neus wrijft.Helemaal mee eens.
woensdag 10 maart 2010 om 19:22
Niet vertellen, maar zelf je verantwoordleijkheid nemen. Net zoals iedereen. Dus je weet waar je op moet letten, wat je zwakke punten zijn, dan ben jij zelf degene die daarmee aan de slag moet in je baan. Het is dus niet andersom, dat mensen rekening met jou moeten houden, ook al lijkt dat een stuk prettiger.
woensdag 10 maart 2010 om 20:40
quote:Stoeptegel schreef op 10 maart 2010 @ 19:22:
Niet vertellen, maar zelf je verantwoordleijkheid nemen. Net zoals iedereen. Dus je weet waar je op moet letten, wat je zwakke punten zijn, dan ben jij zelf degene die daarmee aan de slag moet in je baan. Het is dus niet andersom, dat mensen rekening met jou moeten houden, ook al lijkt dat een stuk prettiger.Eens.
Niet vertellen, maar zelf je verantwoordleijkheid nemen. Net zoals iedereen. Dus je weet waar je op moet letten, wat je zwakke punten zijn, dan ben jij zelf degene die daarmee aan de slag moet in je baan. Het is dus niet andersom, dat mensen rekening met jou moeten houden, ook al lijkt dat een stuk prettiger.Eens.
woensdag 10 maart 2010 om 20:50
Ik zou het niet vertellen als het niet zo van belang is dat ze het weten. Dan krijg je meteen een stempel terwijl dat vaak niet eens nodig is. Het wel vertellen werkt eerder in je nadeel dan je voordeel. Vind het ook niet echt een kwestie van wel of niet eerlijk zijn want vaak word er volgens mij niet eens naar gevraagd of je iets mankeert. En waarom zou je meteen je hele hebben en houden op tafel gooien? Doen hun toch ook niet?
woensdag 10 maart 2010 om 21:40
quote:itsme26 schreef op 10 maart 2010 @ 16:02:
Ik zou het zelf ook niet zeggen. Aan mij merk je het soms wel. Als ik mezelf niet onder controle heb. Maar ik heb mezelf veel aangeleerd en ik heb dus ook vaak de controle. Alleen thuis verlies ik die over het algemeen en dan is het niet zo erg.Herkenbaar. Ik heb er vooral op mijn werk last van (lees stage en bijbaan) als ik over het algemeen geen duidelijkheid had, zoals de periode voor dat ik klaar was met school, ik dacht toen wat gaat er in feb komen enz enz...Ik werd er erg onrustig van :-S Nu weet ik waar ik op moet letten!
Ik zou het zelf ook niet zeggen. Aan mij merk je het soms wel. Als ik mezelf niet onder controle heb. Maar ik heb mezelf veel aangeleerd en ik heb dus ook vaak de controle. Alleen thuis verlies ik die over het algemeen en dan is het niet zo erg.Herkenbaar. Ik heb er vooral op mijn werk last van (lees stage en bijbaan) als ik over het algemeen geen duidelijkheid had, zoals de periode voor dat ik klaar was met school, ik dacht toen wat gaat er in feb komen enz enz...Ik werd er erg onrustig van :-S Nu weet ik waar ik op moet letten!
woensdag 10 maart 2010 om 21:44
quote:Stoeptegel schreef op 10 maart 2010 @ 19:22:
Niet vertellen, maar zelf je verantwoordleijkheid nemen. Net zoals iedereen. Dus je weet waar je op moet letten, wat je zwakke punten zijn, dan ben jij zelf degene die daarmee aan de slag moet in je baan. Het is dus niet andersom, dat mensen rekening met jou moeten houden, ook al lijkt dat een stuk prettiger.
Ik ben het daar ook zeker mee eens!! En ik ben ook zeker bezig met mijn zwakke punten. Maar met het punte dat andere rekening met mij moeten houden bedoel ik meer, dat ze me duidelijkheid geven als ik dat nodig heb...En ze kunnen het me geven en als ik er om vraag....En me daarin te gemoed komen en niet zeggen van 'doe niet zo moeilijk,' zoiets. Maar het is mijn verantwoording!
Ook ben ik het eens met elninjoo....
Niet vertellen, maar zelf je verantwoordleijkheid nemen. Net zoals iedereen. Dus je weet waar je op moet letten, wat je zwakke punten zijn, dan ben jij zelf degene die daarmee aan de slag moet in je baan. Het is dus niet andersom, dat mensen rekening met jou moeten houden, ook al lijkt dat een stuk prettiger.
Ik ben het daar ook zeker mee eens!! En ik ben ook zeker bezig met mijn zwakke punten. Maar met het punte dat andere rekening met mij moeten houden bedoel ik meer, dat ze me duidelijkheid geven als ik dat nodig heb...En ze kunnen het me geven en als ik er om vraag....En me daarin te gemoed komen en niet zeggen van 'doe niet zo moeilijk,' zoiets. Maar het is mijn verantwoording!
Ook ben ik het eens met elninjoo....
