
Afdelingsuitje...wel/niet heen??
maandag 31 augustus 2009 om 13:43
Het bedrijf waar ik werk regelt eens in de zoveel tijd een afdelingsuitje. Dit is gedeeltelijk in werktijd en gedeeltelijk in vrije tijd. Binnenkort gaat dit weer gebeuren, op een vrijdag en dat duurt dan tot een uur of 9 's avonds. Nu werk ik 40 uur per week en dus zie ik mijn collega's al heel vaak. Ik heb helemaal geen belang bij dit soort festiviteiten. Mijn vrije tijd is me heilig en heb geen zin om 's avonds ook nog met het werk "leuke" dingen te doen. Het weekend is al zo kort.
Maar als ik dit zeg vind bijna iedereen dit vreemd...krijg ik reacties als: is gezellig toch! tuurlijk ga je wel mee! doe niet zo flauw!
Kun je dit weigeren of moet je hier maar gewoon aan meedoen?
Maar als ik dit zeg vind bijna iedereen dit vreemd...krijg ik reacties als: is gezellig toch! tuurlijk ga je wel mee! doe niet zo flauw!
Kun je dit weigeren of moet je hier maar gewoon aan meedoen?
maandag 31 augustus 2009 om 20:26
quote:ziezo schreef op 31 augustus 2009 @ 20:03:
[...]
Kom op zeg, dit is echt zwaar overtrokken. Ik vind het nergens op slaan. Dus als jij een afdelingsuitje hebt en 1 van je collega's gaat niet mee dan denk je er zo over???? Dat zou ik wel heel erg kinderachtig vinden. Dat zal een lekker sfeertje geven...
Ik zal die collega niet opeens heel stom vinden, het is natuurlijk veel subtieler.
Stel je voor dat je een super bedrijfsuitje hebt gehad met je collega's. De volgende dag zie je die ene persoon die niet op kwam dagen. Deze persoon zie je nog steeds in zijn saaie stoffige werkcocon, terwijl je de rest van je collega's die vorige avond hebt leren kennen als gezellige, maffe, vriendelijke, grappige mensen. Je gaat naar hem toe en zegt triomfantelijk, en stiekum met enig meerderwaardigheidsgevoel, dat hij zo'n leuke dag gemist heeft. Dat gevoel vervaagt heus wel na een tijdje, en voor je het weet ben je weer normaal aan het werk met z'n allen. Maar de 'schade' is wel aangericht.
[...]
Kom op zeg, dit is echt zwaar overtrokken. Ik vind het nergens op slaan. Dus als jij een afdelingsuitje hebt en 1 van je collega's gaat niet mee dan denk je er zo over???? Dat zou ik wel heel erg kinderachtig vinden. Dat zal een lekker sfeertje geven...
Ik zal die collega niet opeens heel stom vinden, het is natuurlijk veel subtieler.
Stel je voor dat je een super bedrijfsuitje hebt gehad met je collega's. De volgende dag zie je die ene persoon die niet op kwam dagen. Deze persoon zie je nog steeds in zijn saaie stoffige werkcocon, terwijl je de rest van je collega's die vorige avond hebt leren kennen als gezellige, maffe, vriendelijke, grappige mensen. Je gaat naar hem toe en zegt triomfantelijk, en stiekum met enig meerderwaardigheidsgevoel, dat hij zo'n leuke dag gemist heeft. Dat gevoel vervaagt heus wel na een tijdje, en voor je het weet ben je weer normaal aan het werk met z'n allen. Maar de 'schade' is wel aangericht.
maandag 31 augustus 2009 om 20:33
quote:paloma schreef op 31 augustus 2009 @ 19:54:
[...]
Je weet het mooi te brengen maar ik ga toch echt niet mee
)). Ik ben echt niet negatief maar voor mijn werk kom ik bij heel veel bedrijven en heb het vaak genoeg geprobeerd om iedereen op sleeptouw te nemen om het maar zo gezellig mogelijk te maken. Wanneer mensen niet willen, dan willen ze niet en heeft het geen zin om ze te dwingen. Of soms gaan de mensen wel mee en doen ze mee met de activiteiten om vervolgens de volgende dag bij de koffieautomaat te gaan klagen dat er eigenlijk helemaal geen bal aan was terwijl bij de leidinggevende een positieve indruk wordt achtergelaten.Inderdaad, als de sfeer al zo verziekt is, dan helpt een uitje ook niet nee. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat de wegblijvers, zoals sommigen hier op het forum, sowiso een sociale instelling hebben die niet compatibel is met dat van de rest van hun collega's. Zo bekeken kunnen ze dus maar beter thuisblijven...
[...]
Je weet het mooi te brengen maar ik ga toch echt niet mee


maandag 31 augustus 2009 om 20:33
quote:Vl43inder schreef op 31 augustus 2009 @ 20:12:
[...]Dus wat er ook in de managementboeken staat, dit voorbeeld komt uit mijn praktijk, en ik ben helemaal geen manager, ik ben een consultant, consultancy zoals ik dat doe heeft eigenlijk nauwelijks iets te maken met hierarchisch leidinggeven, hoogstens met functioneel leiding geven en ook wel eens met lijding
Hiërarchisch leidinggevende of functioneel leidinggevende is op consultancy-/managementniveau wellicht een hemelsbreed verschil maar op de werkvloer (waarop ik mijn dag doorbreng) maakt het geen fluit uit. Een pot nat (ik kan mijn smileys niet gebruiken en je moet nu maar even denken aan die smiley die z'n tong uitsteekt en knipoogt).
Nah, echt ik weet oprecht dat leidinggevenden (inclusief consultants) het ook niet makkelijk hebben om de kliek maar gemotiveerd te krijgen laat staan te houden. Maar ik ben continue aanwezig op de werkvloer en als "jullie" eens zouden doorhebben hoe ongemotiveerd de mensen (in het algemeen) zijn, dan zou je misschien een heel klein beetje mijn standpunt kunnen begrijpen. Mijn ervaring is helaas dat leidinggevenden alleen horen wat ze willen horen en gevoelig zijn voor wanneer hun ijdelheid wordt gestreeld door een medewerker die klaagt bij de koffieautomaat maar ja en nee knikt richting hun baas. Ik heb collega's die verdienen een Oscar voor hun acteergedrag. Helaas ben ik gezegend (..) met eerlijkheid chromosomen en ben ik vaker de advocaat van de duivel dan mij lief is. Maar ook ik word een dagje ouder en wijzer en leer wat vaker mijn mond te houden; daarom kom ik hier om mijn mening frank en vrij te uiten
.
[...]Dus wat er ook in de managementboeken staat, dit voorbeeld komt uit mijn praktijk, en ik ben helemaal geen manager, ik ben een consultant, consultancy zoals ik dat doe heeft eigenlijk nauwelijks iets te maken met hierarchisch leidinggeven, hoogstens met functioneel leiding geven en ook wel eens met lijding
Hiërarchisch leidinggevende of functioneel leidinggevende is op consultancy-/managementniveau wellicht een hemelsbreed verschil maar op de werkvloer (waarop ik mijn dag doorbreng) maakt het geen fluit uit. Een pot nat (ik kan mijn smileys niet gebruiken en je moet nu maar even denken aan die smiley die z'n tong uitsteekt en knipoogt).
Nah, echt ik weet oprecht dat leidinggevenden (inclusief consultants) het ook niet makkelijk hebben om de kliek maar gemotiveerd te krijgen laat staan te houden. Maar ik ben continue aanwezig op de werkvloer en als "jullie" eens zouden doorhebben hoe ongemotiveerd de mensen (in het algemeen) zijn, dan zou je misschien een heel klein beetje mijn standpunt kunnen begrijpen. Mijn ervaring is helaas dat leidinggevenden alleen horen wat ze willen horen en gevoelig zijn voor wanneer hun ijdelheid wordt gestreeld door een medewerker die klaagt bij de koffieautomaat maar ja en nee knikt richting hun baas. Ik heb collega's die verdienen een Oscar voor hun acteergedrag. Helaas ben ik gezegend (..) met eerlijkheid chromosomen en ben ik vaker de advocaat van de duivel dan mij lief is. Maar ook ik word een dagje ouder en wijzer en leer wat vaker mijn mond te houden; daarom kom ik hier om mijn mening frank en vrij te uiten

maandag 31 augustus 2009 om 20:58
Consultants komen bij een bedrijf waar ze eigenlijk niks van weten, moeten de veranderen er door rammen en gaan weer weg. Van de voorgeschiedenis van een afdeling weten ze vaak niks. Je zegt zelf al dat je geen aandacht schenkt aan de mensen die dwars zijn, misschien zou dat wel eens moeten en horen wat zij te zeggen hebben en waarom ze niet mee willen. Maar goed dit gaat allang niet meer over mijn bedrijfsuitje...
maandag 31 augustus 2009 om 21:00
quote:Nijntje schreef op 31 augustus 2009 @ 20:58:
Ja, idd duidelijke taal van Vlinder. En ik ben het helemaal met haar eens.
TO, als je mening al zo als een paal boven water staat, waarom open je dan dit topic om te vragen of je dit kan weigeren?Ik was gewoon benieuwd hoe anderen er over denken, daar is dit forum toch voor of vergis ik me nu?.
Ja, idd duidelijke taal van Vlinder. En ik ben het helemaal met haar eens.
TO, als je mening al zo als een paal boven water staat, waarom open je dan dit topic om te vragen of je dit kan weigeren?Ik was gewoon benieuwd hoe anderen er over denken, daar is dit forum toch voor of vergis ik me nu?.

maandag 31 augustus 2009 om 21:07
quote:ziezo schreef op 31 augustus 2009 @ 20:58:
Consultants komen bij een bedrijf waar ze eigenlijk niks van weten, moeten de veranderen er door rammen en gaan weer weg. Van de voorgeschiedenis van een afdeling weten ze vaak niks. Je zegt zelf al dat je geen aandacht schenkt aan de mensen die dwars zijn, misschien zou dat wel eens moeten en horen wat zij te zeggen hebben en waarom ze niet mee willen.Amen.
Consultants komen bij een bedrijf waar ze eigenlijk niks van weten, moeten de veranderen er door rammen en gaan weer weg. Van de voorgeschiedenis van een afdeling weten ze vaak niks. Je zegt zelf al dat je geen aandacht schenkt aan de mensen die dwars zijn, misschien zou dat wel eens moeten en horen wat zij te zeggen hebben en waarom ze niet mee willen.Amen.
maandag 31 augustus 2009 om 21:08
quote:JohnnyCake schreef op 31 augustus 2009 @ 19:46:
[...]
Precies om wat je zegt, dat coconnetje waar iedereen in zit! Wat is nou beter dan een bedrijfsuitje dat coconnetje te doorbreken? Wie weet wat voor mooie vlinders er dan tevoorschijn komen
Tja, ik ben het hier dus helemaal niet mee eens. Ik ken mijn collega's allemaal voor de mooie vlinders die ze zijn (leuke beeldspraak). Privé zijn we er voor elkaar als het moet, we gaan samen uit eten, bezoeken elkaars bruiloften en begrafenissen, etcetera.
Onlangs ben ik getrouwd en heb een behoorlijk aandeel collega's uitgenodigd, die er allemaal waren en die heel veel plezier hebben gehad op mijn bruiloft (zeggen ze althans). Maar degene die verstek liet gaan, dat was de leidinggevende. Want, zoals hij zei, hij wilde "werk en privé gescheiden houden".
Prima, maar dan kom ik ook niet op mijn vrije avond terug (alleen al de benzine kost me een week boodschappen) voor een borrel, omdat dat zo goed is voor de teamspirit. Laat me niet lachen zeg.
[...]
Precies om wat je zegt, dat coconnetje waar iedereen in zit! Wat is nou beter dan een bedrijfsuitje dat coconnetje te doorbreken? Wie weet wat voor mooie vlinders er dan tevoorschijn komen
Tja, ik ben het hier dus helemaal niet mee eens. Ik ken mijn collega's allemaal voor de mooie vlinders die ze zijn (leuke beeldspraak). Privé zijn we er voor elkaar als het moet, we gaan samen uit eten, bezoeken elkaars bruiloften en begrafenissen, etcetera.
Onlangs ben ik getrouwd en heb een behoorlijk aandeel collega's uitgenodigd, die er allemaal waren en die heel veel plezier hebben gehad op mijn bruiloft (zeggen ze althans). Maar degene die verstek liet gaan, dat was de leidinggevende. Want, zoals hij zei, hij wilde "werk en privé gescheiden houden".
Prima, maar dan kom ik ook niet op mijn vrije avond terug (alleen al de benzine kost me een week boodschappen) voor een borrel, omdat dat zo goed is voor de teamspirit. Laat me niet lachen zeg.
maandag 31 augustus 2009 om 21:09
quote:ziezo schreef op 31 augustus 2009 @ 21:00:
[...]
Ik was gewoon benieuwd hoe anderen er over denken, daar is dit forum toch voor of vergis ik me nu?.
Nee, dit forum is er helemaal niet voor om te peilen hoe anderen erover denken! Hoe kom je erbij. Het idee.
*grijns*
(Tegen de kinderen zeg ik altijd> domme vraag, dom antwoord)
[...]
Ik was gewoon benieuwd hoe anderen er over denken, daar is dit forum toch voor of vergis ik me nu?.
Nee, dit forum is er helemaal niet voor om te peilen hoe anderen erover denken! Hoe kom je erbij. Het idee.
*grijns*
(Tegen de kinderen zeg ik altijd> domme vraag, dom antwoord)

maandag 31 augustus 2009 om 21:25
quote:JohnnyCake schreef op 31 augustus 2009 @ 20:26:
[...]
Ik zal die collega niet opeens heel stom vinden, het is natuurlijk veel subtieler.
Stel je voor dat je een super bedrijfsuitje hebt gehad met je collega's. De volgende dag zie je die ene persoon die niet op kwam dagen. Deze persoon zie je nog steeds in zijn saaie stoffige werkcocon, terwijl je de rest van je collega's die vorige avond hebt leren kennen als gezellige, maffe, vriendelijke, grappige mensen. Je gaat naar hem toe en zegt triomfantelijk, en stiekum met enig meerderwaardigheidsgevoel, dat hij zo'n leuke dag gemist heeft. Dat gevoel vervaagt heus wel na een tijdje, en voor je het weet ben je weer normaal aan het werk met z'n allen. Maar de 'schade' is wel aangericht.De schade die jij dus aanricht, iedereen mag toch zelf beslissen. Beetje vreemd dat je daar dan 'schade' van krijgt. Het is toch geen kleuterschool meer. Ik zal een collega nooit kwalijk nemen dat hij of zij niet meegaat. En ik ken mijn collega's al behoorlijk goed hoor, met sommigen werk ik al 8 jaar samen.
[...]
Ik zal die collega niet opeens heel stom vinden, het is natuurlijk veel subtieler.
Stel je voor dat je een super bedrijfsuitje hebt gehad met je collega's. De volgende dag zie je die ene persoon die niet op kwam dagen. Deze persoon zie je nog steeds in zijn saaie stoffige werkcocon, terwijl je de rest van je collega's die vorige avond hebt leren kennen als gezellige, maffe, vriendelijke, grappige mensen. Je gaat naar hem toe en zegt triomfantelijk, en stiekum met enig meerderwaardigheidsgevoel, dat hij zo'n leuke dag gemist heeft. Dat gevoel vervaagt heus wel na een tijdje, en voor je het weet ben je weer normaal aan het werk met z'n allen. Maar de 'schade' is wel aangericht.De schade die jij dus aanricht, iedereen mag toch zelf beslissen. Beetje vreemd dat je daar dan 'schade' van krijgt. Het is toch geen kleuterschool meer. Ik zal een collega nooit kwalijk nemen dat hij of zij niet meegaat. En ik ken mijn collega's al behoorlijk goed hoor, met sommigen werk ik al 8 jaar samen.
maandag 31 augustus 2009 om 21:27
quote:VIVAfeelfree schreef op 31 augustus 2009 @ 21:08:
[...]
Tja, ik ben het hier dus helemaal niet mee eens. Ik ken mijn collega's allemaal voor de mooie vlinders die ze zijn (leuke beeldspraak). Privé zijn we er voor elkaar als het moet, we gaan samen uit eten, bezoeken elkaars bruiloften en begrafenissen, etcetera.
Onlangs ben ik getrouwd en heb een behoorlijk aandeel collega's uitgenodigd, die er allemaal waren en die heel veel plezier hebben gehad op mijn bruiloft (zeggen ze althans). Maar degene die verstek liet gaan, dat was de leidinggevende. Want, zoals hij zei, hij wilde "werk en privé gescheiden houden".
Prima, maar dan kom ik ook niet op mijn vrije avond terug (alleen al de benzine kost me een week boodschappen) voor een borrel, omdat dat zo goed is voor de teamspirit. Laat me niet lachen zeg.Maar waar ben je het dan niet mee eens? Wat jij schetst is een heel andere situatie dan die waar ik op reageerde met mensen in hun eigen coconnetje, of de situatie die ziezo beschrijft in haar OP.
[...]
Tja, ik ben het hier dus helemaal niet mee eens. Ik ken mijn collega's allemaal voor de mooie vlinders die ze zijn (leuke beeldspraak). Privé zijn we er voor elkaar als het moet, we gaan samen uit eten, bezoeken elkaars bruiloften en begrafenissen, etcetera.
Onlangs ben ik getrouwd en heb een behoorlijk aandeel collega's uitgenodigd, die er allemaal waren en die heel veel plezier hebben gehad op mijn bruiloft (zeggen ze althans). Maar degene die verstek liet gaan, dat was de leidinggevende. Want, zoals hij zei, hij wilde "werk en privé gescheiden houden".
Prima, maar dan kom ik ook niet op mijn vrije avond terug (alleen al de benzine kost me een week boodschappen) voor een borrel, omdat dat zo goed is voor de teamspirit. Laat me niet lachen zeg.Maar waar ben je het dan niet mee eens? Wat jij schetst is een heel andere situatie dan die waar ik op reageerde met mensen in hun eigen coconnetje, of de situatie die ziezo beschrijft in haar OP.

maandag 31 augustus 2009 om 21:32
quote:ziezo schreef op 31 augustus 2009 @ 21:17:
[...]Dat is dus een "grote" surprise...
)Oh God, zo een heb ik ook in het vooruitzicht *knipoog, steek tong uit* (ik ben zo onthand zonder die smileys
. Die vind ik het ergst. Een hele waslijst krijgen wat ik allemaal mee moet brengen aan schone kleding etc. Ik wil echt niet weten wat ze in petto hebben want ik weet nu al dat ik het niet leuk ga vinden. Buitenom de ongemotiveerde collega's, ben ik van mening dat het niveau veelal ver te zoeken is bij dit soort uitjes. Waarom moet het altijd iets zijn met klimmen, bouwen, droppings, puzzeltochten etc. Oh ja, voor de teambuilding
)).
[...]Dat is dus een "grote" surprise...



maandag 31 augustus 2009 om 21:34
Nou, dat bedrijfsuitstapjes "nodig" zouden zijn of "verplicht" (niet letterlijk, maar in moreel of sociaal-wenselijk opzicht), om die mensen buiten hun "coconnetjes" te zien.
Dat coconnetje kwam van Paloma, niet van TO trouwens, die zegt haar collega's allemaal goed te kennen.
Los daarvan: als mensen al ín hun coconnetjes zouden zitten, dan is het m.i. taak van een goede leidinggevende om dit te doorbreken, en mensen te motiveren om wél mee te doen aan dit soort activiteiten, ook als dat betekent dat het werktijd "kost".
Dat coconnetje kwam van Paloma, niet van TO trouwens, die zegt haar collega's allemaal goed te kennen.
Los daarvan: als mensen al ín hun coconnetjes zouden zitten, dan is het m.i. taak van een goede leidinggevende om dit te doorbreken, en mensen te motiveren om wél mee te doen aan dit soort activiteiten, ook als dat betekent dat het werktijd "kost".
maandag 31 augustus 2009 om 21:50
haha, één a twee keer per jaar geef je jezelf toch gewoon een schop onder de kont, doe je gezellig mee en leer je collega's eens op een andere manier kennen? Over 3 uur eigen tijd zou ik in ieder geval echt niet moeilijk doen!
Mijn ervaring van vorig jaar:
12 borrels, 3 (DRIE!!) weekenden, 5 keer een dag en twee grote feesten 's avonds.En dat is van mijn bedrijf/team. Met de teams van de klanten waar ik zit: 1 keer een dag weg, 1 activiteit van een middag(eigen tijd, eigen geld) en ongeveer 3/4 borrels. Een groot deel vind ik heel leuk, soms moet ik mezelf erheen slepen en ben ik na een uurtje weer weg en heel soms sla ik een borrel over. Maar ik ken mijn collega's (en interne collega's bij klanten) goed en vermaak me meestal prima als ik er ben.
Bij ons zijn het trouwens geen 'managers met manager-blabla' die ons dwingen, maar vaak gewoon collega's die iets organiseren omdat zij denken dat dat nodig is. We werken allemaal veel en hard en hebben niet veel tijd om tijdens de werkweek echt bij te praten. Dus dat soort momenten zijn daarvoor perfect. De vergaderingen erna hoef je met z'n allen alleen nog maar officieel te besluiten. Daar sta je dus mooi te kijken als je nooit mee gaat
Mijn ervaring van vorig jaar:
12 borrels, 3 (DRIE!!) weekenden, 5 keer een dag en twee grote feesten 's avonds.En dat is van mijn bedrijf/team. Met de teams van de klanten waar ik zit: 1 keer een dag weg, 1 activiteit van een middag(eigen tijd, eigen geld) en ongeveer 3/4 borrels. Een groot deel vind ik heel leuk, soms moet ik mezelf erheen slepen en ben ik na een uurtje weer weg en heel soms sla ik een borrel over. Maar ik ken mijn collega's (en interne collega's bij klanten) goed en vermaak me meestal prima als ik er ben.
Bij ons zijn het trouwens geen 'managers met manager-blabla' die ons dwingen, maar vaak gewoon collega's die iets organiseren omdat zij denken dat dat nodig is. We werken allemaal veel en hard en hebben niet veel tijd om tijdens de werkweek echt bij te praten. Dus dat soort momenten zijn daarvoor perfect. De vergaderingen erna hoef je met z'n allen alleen nog maar officieel te besluiten. Daar sta je dus mooi te kijken als je nooit mee gaat
Dat zeg ik....

maandag 31 augustus 2009 om 21:54
quote:ziezo schreef op 31 augustus 2009 @ 20:58:
Consultants komen bij een bedrijf waar ze eigenlijk niks van weten, moeten de veranderen er door rammen en gaan weer weg. Van de voorgeschiedenis van een afdeling weten ze vaak niks. Je zegt zelf al dat je geen aandacht schenkt aan de mensen die dwars zijn, misschien zou dat wel eens moeten en horen wat zij te zeggen hebben en waarom ze niet mee willen. Maar goed dit gaat allang niet meer over mijn bedrijfsuitje...
Ja hoor, feit dat iemand genegeerd wordt is de schuld van de consultant. Die persoon heeft namelijk zelf geen verantwoordelijkheid voor zijn/haar positie of rol in het geheel?
Regelmatig hoor ik ontevreden verhalen van de werkvloer, en inderdaad vaak bij het koffiezetapparaat of in het rookhok. Ik hoor ook vaak genoeg kritiek op het bedrijf waar ik zelf werk. Maar dat betekent nog niet dat ik mij op de dwarsen ga richten, alleen als ik het idee heb dat de kritiekvolle persoon in kwestie ook in staat is om kritisch naar zichzelf te kijken neem ik de informatie eigenlijk serieus. En die personen horen dan bijna automatisch weer niet bij de groep die je nooit mee zult krijgen.
Dwarspissers zuigen energie uit je, ik laat me daar het liefst uberhaupt niet mee in.
Consultants komen bij een bedrijf waar ze eigenlijk niks van weten, moeten de veranderen er door rammen en gaan weer weg. Van de voorgeschiedenis van een afdeling weten ze vaak niks. Je zegt zelf al dat je geen aandacht schenkt aan de mensen die dwars zijn, misschien zou dat wel eens moeten en horen wat zij te zeggen hebben en waarom ze niet mee willen. Maar goed dit gaat allang niet meer over mijn bedrijfsuitje...
Ja hoor, feit dat iemand genegeerd wordt is de schuld van de consultant. Die persoon heeft namelijk zelf geen verantwoordelijkheid voor zijn/haar positie of rol in het geheel?
Regelmatig hoor ik ontevreden verhalen van de werkvloer, en inderdaad vaak bij het koffiezetapparaat of in het rookhok. Ik hoor ook vaak genoeg kritiek op het bedrijf waar ik zelf werk. Maar dat betekent nog niet dat ik mij op de dwarsen ga richten, alleen als ik het idee heb dat de kritiekvolle persoon in kwestie ook in staat is om kritisch naar zichzelf te kijken neem ik de informatie eigenlijk serieus. En die personen horen dan bijna automatisch weer niet bij de groep die je nooit mee zult krijgen.
Dwarspissers zuigen energie uit je, ik laat me daar het liefst uberhaupt niet mee in.

maandag 31 augustus 2009 om 21:56
quote:websje schreef op 31 augustus 2009 @ 21:51:
Aanvulling: ik ga gerust maandelijks op stap met collega's, maar bij de eerste puzzeltocht haak ik af! Hehehe...verschrikkelijk die puzzeltochten! Ja, borrels en etentjes vind ik prima en nog gezellig ook maar alles waarvan ik een natte broek krijg (uit angst omdat ik een berg op moet of omdat we een stevige strandwandeling gaan maken) kan me gestolen worden.
Aanvulling: ik ga gerust maandelijks op stap met collega's, maar bij de eerste puzzeltocht haak ik af! Hehehe...verschrikkelijk die puzzeltochten! Ja, borrels en etentjes vind ik prima en nog gezellig ook maar alles waarvan ik een natte broek krijg (uit angst omdat ik een berg op moet of omdat we een stevige strandwandeling gaan maken) kan me gestolen worden.
maandag 31 augustus 2009 om 21:58
quote:paloma schreef op 31 augustus 2009 @ 21:56:
[...]
Hehehe...verschrikkelijk die puzzeltochten! Ja, borrels en etentjes vind ik prima en nog gezellig ook maar alles waarvan ik een natte broek krijg (uit angst omdat ik een berg op moet of omdat we een stevige strandwandeling gaan maken) kan me gestolen worden.Nee, het zijn bij mij alleen puzzeltochten. Ik werk met veel kerels, dus we hebben al een paar keer natte pakken of vieze outfits opgelopen. (en blessures ), maar puzzeltochten......die gaan zelfs mij te ver
[...]
Hehehe...verschrikkelijk die puzzeltochten! Ja, borrels en etentjes vind ik prima en nog gezellig ook maar alles waarvan ik een natte broek krijg (uit angst omdat ik een berg op moet of omdat we een stevige strandwandeling gaan maken) kan me gestolen worden.Nee, het zijn bij mij alleen puzzeltochten. Ik werk met veel kerels, dus we hebben al een paar keer natte pakken of vieze outfits opgelopen. (en blessures ), maar puzzeltochten......die gaan zelfs mij te ver
Dat zeg ik....
maandag 31 augustus 2009 om 22:11
quote:paloma schreef op 31 augustus 2009 @ 21:32:
[...]
Oh God, zo een heb ik ook in het vooruitzicht *knipoog, steek tong uit* (ik ben zo onthand zonder die smileys
. Die vind ik het ergst. Een hele waslijst krijgen wat ik allemaal mee moet brengen aan schone kleding etc. Ik wil echt niet weten wat ze in petto hebben want ik weet nu al dat ik het niet leuk ga vinden. Buitenom de ongemotiveerde collega's, ben ik van mening dat het niveau veelal ver te zoeken is bij dit soort uitjes. Waarom moet het altijd iets zijn met klimmen, bouwen, droppings, puzzeltochten etc. Oh ja, voor de teambuilding
)).
Hahaha...precies, dan staat in de uitnodiging:
tip: doe gemakkelijke schoenen aan...zucht...er gaat weer gewandeld worden op de hei...
[...]
Oh God, zo een heb ik ook in het vooruitzicht *knipoog, steek tong uit* (ik ben zo onthand zonder die smileys


Hahaha...precies, dan staat in de uitnodiging:
tip: doe gemakkelijke schoenen aan...zucht...er gaat weer gewandeld worden op de hei...