Werk & Studie
alle pijlers
Baan in SIngapore
dinsdag 14 juli 2009 om 20:43
Hoi,
Mijn man heeft vandaag een baan aangeboden gekregen voor 4 jaar in Singapore. Dit vind ik supergaaf maar ook wel eng.
De situatie is als volgt, ik werk momenteel niet omdat hij carriere wil en kan maken (hier geen vooroordelen over want deze discussie is toch eindeloos). We hebben 2 kinderen in de leeftijd van 3 en 5 jaar dus als we terug zijn dan zijn ze 7 en 9.
Mijn schoonvader leeft niet meer maar schoonmoeder (70 jaar) wel en deze heeft bepaalde lichamelijke klachten waardoor het
reizen voor haar moeilijk is en ze zal nooit in een vliegtuig stappen.
Mijn ouders leven beide nog en zijn 61 en 63 jaar oud en die zullen ons zeker wel opzoeken.
Heeft hier iemand ervaring mee en is dit bevallen voor jezelf als voor de kinderen. Hoe is dit voor de thuisblijvers.
Bedankt alvast.
Mijn man heeft vandaag een baan aangeboden gekregen voor 4 jaar in Singapore. Dit vind ik supergaaf maar ook wel eng.
De situatie is als volgt, ik werk momenteel niet omdat hij carriere wil en kan maken (hier geen vooroordelen over want deze discussie is toch eindeloos). We hebben 2 kinderen in de leeftijd van 3 en 5 jaar dus als we terug zijn dan zijn ze 7 en 9.
Mijn schoonvader leeft niet meer maar schoonmoeder (70 jaar) wel en deze heeft bepaalde lichamelijke klachten waardoor het
reizen voor haar moeilijk is en ze zal nooit in een vliegtuig stappen.
Mijn ouders leven beide nog en zijn 61 en 63 jaar oud en die zullen ons zeker wel opzoeken.
Heeft hier iemand ervaring mee en is dit bevallen voor jezelf als voor de kinderen. Hoe is dit voor de thuisblijvers.
Bedankt alvast.
donderdag 16 juli 2009 om 22:09
Hoi Missbee,
Mijn ouders hadden het helemaal niet aan zien komen, ook dacht mijn tante van wel. Mijn ouders dachten meer aan een termijn van 20 jaar na dato maar dan zijn de kinderen zo oud dat je ook niet meer wilt gaan.
Ik had overigens in '99 al een maand of 4 in australie gezeten maar toen ben ik door heimwee weer terug gekomen dus dat ik die stap nog een keer waag kunnen ze met de kop niet bij.,
het lijkt wel of het iedere keer erger wordt als ik een van mijn ouders zie., ze komen elke keer met andere dingen aanzetten.
echt moedeloos wordt je ervan. De hele familie staat op de achterste benen momenteel.
Ik weet nu ook niet meer wat ik moet: of alles terugdraaien en hier blijven of mijn zin doordrijven ten koste van de relatie met mijn ouders.
ik wil hun ook niet kwijt. Wil gewoon kunnen bellen of skypen van daaruit.
Ik hoop dat jouw ouders het beter opvatten dan die van mij want mijn hele enthousiasme is weg van het afgelopen jaar.
groetjes heidi
Mijn ouders hadden het helemaal niet aan zien komen, ook dacht mijn tante van wel. Mijn ouders dachten meer aan een termijn van 20 jaar na dato maar dan zijn de kinderen zo oud dat je ook niet meer wilt gaan.
Ik had overigens in '99 al een maand of 4 in australie gezeten maar toen ben ik door heimwee weer terug gekomen dus dat ik die stap nog een keer waag kunnen ze met de kop niet bij.,
het lijkt wel of het iedere keer erger wordt als ik een van mijn ouders zie., ze komen elke keer met andere dingen aanzetten.
echt moedeloos wordt je ervan. De hele familie staat op de achterste benen momenteel.
Ik weet nu ook niet meer wat ik moet: of alles terugdraaien en hier blijven of mijn zin doordrijven ten koste van de relatie met mijn ouders.
ik wil hun ook niet kwijt. Wil gewoon kunnen bellen of skypen van daaruit.
Ik hoop dat jouw ouders het beter opvatten dan die van mij want mijn hele enthousiasme is weg van het afgelopen jaar.
groetjes heidi
donderdag 16 juli 2009 om 23:49
quote:heidi76 schreef op 16 juli 2009 @ 22:09:
Ik weet nu ook niet meer wat ik moet: of alles terugdraaien en hier blijven of mijn zin doordrijven ten koste van de relatie met mijn ouders.
ik wil hun ook niet kwijt. Wil gewoon kunnen bellen of skypen van daaruit.
Heidi, sorry dat ik me er mee bemoei, maar als je al je eigen plannen in de wacht zet omdat je ouders je min of meer dwingen (al dan niet met zoveel woorden), dan gaat dat ook ten koste van de relatie die je met ze hebt hoor!
Maar zij staan daar blijkbaar niet zoveel bij stil als jij.
Waarmee ik niet wil zeggen dat het slechte ouders zijn of niet van je houden, ik heb zelf een vriendin van wie de moeder al zo ongeveer bezwijkt dat ze 20 km. verderop wil gaan wonen (en die moeder is volgens mij net vijftig of nog niet), maar uiteindelijk went ook weer iedereen aan de nieuwe situatie, is mijn ervaring. Want jouw ouders willen je ook niet kwijt en als je besluit te gaan, dan moeten ze wel skypen en mailen en bellen, en zal je zien dat ze het dan ook zo onder de knie hebben.
Ik woon zelf in het buitenland, wil binnen Europa dus niet 'echt'. Ik heb ook in Latijns Amerika gewoond, toen hebben mijn ouders leren msnen en we belden eens per maand, en dat ging hartstikke prima, ze waren véél meer op de hoogte van mijn leven dan toen ik daarna aan de andere kant van Nederland ging wonen. Ik ken ook mensen die dertig jaar geleden geëmigreerd zijn (dus vóór mobieltjes, telefoon overal, mail enzovoort) en de band die zij met hun familie in Nederland hebben is net zo goed hecht.
Nu zie ik mijn ouders ongeveer even vaak als mijn vriendinnen die dus wel in Nederland wonen maar bv. in Groningen en ouders in Limburg.
Het is meer het idee dat je er niet zomaar even naartoe kan gaan, dan dat het in de praktijk een groot gemis is. Ik heb geen kinderen dus daar durf ik niets over te zeggen.
Ik weet nu ook niet meer wat ik moet: of alles terugdraaien en hier blijven of mijn zin doordrijven ten koste van de relatie met mijn ouders.
ik wil hun ook niet kwijt. Wil gewoon kunnen bellen of skypen van daaruit.
Heidi, sorry dat ik me er mee bemoei, maar als je al je eigen plannen in de wacht zet omdat je ouders je min of meer dwingen (al dan niet met zoveel woorden), dan gaat dat ook ten koste van de relatie die je met ze hebt hoor!
Maar zij staan daar blijkbaar niet zoveel bij stil als jij.
Waarmee ik niet wil zeggen dat het slechte ouders zijn of niet van je houden, ik heb zelf een vriendin van wie de moeder al zo ongeveer bezwijkt dat ze 20 km. verderop wil gaan wonen (en die moeder is volgens mij net vijftig of nog niet), maar uiteindelijk went ook weer iedereen aan de nieuwe situatie, is mijn ervaring. Want jouw ouders willen je ook niet kwijt en als je besluit te gaan, dan moeten ze wel skypen en mailen en bellen, en zal je zien dat ze het dan ook zo onder de knie hebben.
Ik woon zelf in het buitenland, wil binnen Europa dus niet 'echt'. Ik heb ook in Latijns Amerika gewoond, toen hebben mijn ouders leren msnen en we belden eens per maand, en dat ging hartstikke prima, ze waren véél meer op de hoogte van mijn leven dan toen ik daarna aan de andere kant van Nederland ging wonen. Ik ken ook mensen die dertig jaar geleden geëmigreerd zijn (dus vóór mobieltjes, telefoon overal, mail enzovoort) en de band die zij met hun familie in Nederland hebben is net zo goed hecht.
Nu zie ik mijn ouders ongeveer even vaak als mijn vriendinnen die dus wel in Nederland wonen maar bv. in Groningen en ouders in Limburg.
Het is meer het idee dat je er niet zomaar even naartoe kan gaan, dan dat het in de praktijk een groot gemis is. Ik heb geen kinderen dus daar durf ik niets over te zeggen.
donderdag 16 juli 2009 om 23:51
Ik wil wel kinderen, en heb een buitenlandse vriend dus wij zullen altijd met het probleem zitten dat tenminste één paar ouders niet in de buurt woont. Ik heb er vaak over nagedacht en ik kan me voorstellen dat kinderen, als ze wat groter zijn, bijvoorbeeld hele zomers doorbrengen in Nederland met mijn ouders (bv. een maand) en ik kan me ook voorstellen (dat is eigenlijk mijn droom) dat wij bij ons huis een extra gastenverblijf hebben, met eigen keukentje en badkamer enzo, waar ouders rustig twee of drie maanden aan een stuk kunnen bivakkeren. Is dat een idee?
vrijdag 17 juli 2009 om 12:00
Hoi margaretha2,
Het zou inderdaad een oplossing zijn want mijn relatie met mijn moeder was toch al niet je van het. Ik merkte aan alles dat mijn broer een streepje voor had en nog heeft. Ze zal het zelf ontkennen maar mijn oom en tante is het al wel opgevallen dus ik heb het me niet verbeeld.
Ik had me in australie voorgesteld in een nieuwbouwwijk en dan wordt het wel lastiger om een guesthouse er bij te bouwen, de eerste tijd zal het dus niks geven.
Daarbij had mijn moeder ook al gezegd dat ze niet kwam want ze kon het niet verkropppen om maar 1 maand in de 3 jaar opa en oma te zijn. Het zijn zowieso al geen wereldreizigers en ze kijken niet verder dan hun neus lang is; heb al vanalles aangeboden maar ze nemen niks van me aan want ze willen eerst zien of het wel wat gaat worden.; hoezo zwartkijken??
Ik zou er wel tegenopzien om mijn ouders en dan voornamelijk mijn moeder, 4 weken in huis te hebben. ben de laatste jaren ook hemelsblij dat ik mijn eigen leven heb, al denken hun er anders over.
zoals gezegd; de relatie met mijn moeder was voorheen al niet goed en het zal er vast niet beter op worden.
maar ik vind dan ook wel dat ze me als een kind behandelen; als je had gehoord wat me allemaal al voor de voeten is gegooid van de week; dat is verre van normaal.
groetjes heidi
Het zou inderdaad een oplossing zijn want mijn relatie met mijn moeder was toch al niet je van het. Ik merkte aan alles dat mijn broer een streepje voor had en nog heeft. Ze zal het zelf ontkennen maar mijn oom en tante is het al wel opgevallen dus ik heb het me niet verbeeld.
Ik had me in australie voorgesteld in een nieuwbouwwijk en dan wordt het wel lastiger om een guesthouse er bij te bouwen, de eerste tijd zal het dus niks geven.
Daarbij had mijn moeder ook al gezegd dat ze niet kwam want ze kon het niet verkropppen om maar 1 maand in de 3 jaar opa en oma te zijn. Het zijn zowieso al geen wereldreizigers en ze kijken niet verder dan hun neus lang is; heb al vanalles aangeboden maar ze nemen niks van me aan want ze willen eerst zien of het wel wat gaat worden.; hoezo zwartkijken??
Ik zou er wel tegenopzien om mijn ouders en dan voornamelijk mijn moeder, 4 weken in huis te hebben. ben de laatste jaren ook hemelsblij dat ik mijn eigen leven heb, al denken hun er anders over.
zoals gezegd; de relatie met mijn moeder was voorheen al niet goed en het zal er vast niet beter op worden.
maar ik vind dan ook wel dat ze me als een kind behandelen; als je had gehoord wat me allemaal al voor de voeten is gegooid van de week; dat is verre van normaal.
groetjes heidi
zaterdag 18 juli 2009 om 12:42
We hebben eergisteren trouwens gehoord dat het niet in Singapore zou zijn, daar zit een hele andere tak van het bedrijf.
Het is in Penang, Noord-west Maleisie en ligt ook een behoorlijk stuk van Singapore vandaan maar wel weer dichter bij Thailand.
Nog meer ervaringen hiermee??
Groet Missbee
Het is in Penang, Noord-west Maleisie en ligt ook een behoorlijk stuk van Singapore vandaan maar wel weer dichter bij Thailand.
Nog meer ervaringen hiermee??
Groet Missbee
anoniem_72532 wijzigde dit bericht op 18-07-2009 12:47
Reden: was west ipv oost
Reden: was west ipv oost
% gewijzigd
zaterdag 18 juli 2009 om 17:50
Wij vonden de sfeer niet leuk. Het hoofdstad (Georgetown geloof ik?) vonden we vies, ongezellig en stinken. De kust waaraan we zaten was net een soort Benidorm vol met hoogbouw (gerust 15 verdiepingen of meer), maar dan jaren '70. Vergane glorie zeg maar. De stranden waren vies.
Maar goed, op internet en in de boekjes zie je inderdaad mooie plaatjes. Misschien zijn we niet aan de goede kant geweest maar we hadden er al een rondje Maleisie opzitten en vonden het zo'n enorme domper toen we daar aan kwamen. Moet eerlijk zeggen dat we niet meer de tijd hebben genomen heel Penang te gaan bekijken maar zo snel mogelijk weg wilden. Dus wat ik al zeg, misschien is de andere kant van het eiland wel mooi.
Is het een optie dat jullie er van tevoren eens naar toe gaan voor een vakantie (desnoods een korte). Misschien kan je man wel bedingen dat hij eerst een paar tickets vergoed wil zien, en er zelf gaat kijken voor hij ja of nee zegt. Of zeg ik iets heel raars?
Maar goed, op internet en in de boekjes zie je inderdaad mooie plaatjes. Misschien zijn we niet aan de goede kant geweest maar we hadden er al een rondje Maleisie opzitten en vonden het zo'n enorme domper toen we daar aan kwamen. Moet eerlijk zeggen dat we niet meer de tijd hebben genomen heel Penang te gaan bekijken maar zo snel mogelijk weg wilden. Dus wat ik al zeg, misschien is de andere kant van het eiland wel mooi.
Is het een optie dat jullie er van tevoren eens naar toe gaan voor een vakantie (desnoods een korte). Misschien kan je man wel bedingen dat hij eerst een paar tickets vergoed wil zien, en er zelf gaat kijken voor hij ja of nee zegt. Of zeg ik iets heel raars?
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
zaterdag 18 juli 2009 om 19:13
Zo'n rondreis hebben wij ook een keer gehad in Eypte. De binnenlanden waren precies zoals wij het ons hadden voorgesteld maar Hurghada kon ook inderdaad Spanje zijn. Super toeristisch en westers met veel nieuwbouw.
Die optie om er van tevoren naartoe te gaan willen wij zeker bedingen want ik ga niet zonder te kijken mijn hele gezin voor 4 jaar daar laten wonen. Dan weet je echt niet waar je aan begint. Wij mogen wel als wij akkoord gaan ons eigen huis/appartement gaan uitzoeken dus kunnen wij misschien in het mooie gedeelte gaan wonen.
Nu maar afwachten hoe dit verder gaat lopen want we weten het nog maar net. Man gaat ook eerst met collega's praten die er ook hebben gewoont.
Die optie om er van tevoren naartoe te gaan willen wij zeker bedingen want ik ga niet zonder te kijken mijn hele gezin voor 4 jaar daar laten wonen. Dan weet je echt niet waar je aan begint. Wij mogen wel als wij akkoord gaan ons eigen huis/appartement gaan uitzoeken dus kunnen wij misschien in het mooie gedeelte gaan wonen.
Nu maar afwachten hoe dit verder gaat lopen want we weten het nog maar net. Man gaat ook eerst met collega's praten die er ook hebben gewoont.
donderdag 23 juli 2009 om 13:03
Hoi Missbee,
Ik ben zelf ook 1 maand in maleisie geweest en ook op Penang.
En vond het helemaal niet zo verschrikkelijk, ik denk dat het voor iedereen gewoon anders is.
Mijn vriendin met vriend wonen nu ook op Penang, ze zijn vanuit Phillips voor 3 jaar daar gestationeerd.
Als je wat vragen hebt, kan ik jouw altijd een email adres geven.
Ze wonen daar in een huis en hebben het erg naar hun zin, ze verwachten 3 augustus hun eerste kindje.
Veel succes ....
Ik ben zelf ook 1 maand in maleisie geweest en ook op Penang.
En vond het helemaal niet zo verschrikkelijk, ik denk dat het voor iedereen gewoon anders is.
Mijn vriendin met vriend wonen nu ook op Penang, ze zijn vanuit Phillips voor 3 jaar daar gestationeerd.
Als je wat vragen hebt, kan ik jouw altijd een email adres geven.
Ze wonen daar in een huis en hebben het erg naar hun zin, ze verwachten 3 augustus hun eerste kindje.
Veel succes ....
