Werk & Studie
alle pijlers
Behoorlijke pijn en wil/moet morgen werken
vrijdag 26 februari 2010 om 12:44
Dit topic open ik ook om even van mij af te schrijven.
Ik heb sinds 3 weken een heel leuke baan waar ik het naar mijn zin heb en waar ik mij 100% voor in wil zetten. Dit gaat prima. tot ik vorige week opeens pijn in mijn been kreeg (zie topic op gezondheid, Isschias) die steeds erger wordt.
Ik ben hiermee naar de huisarts geweest en die constateerde een kneuzing/ontsteking van de lange zenuw in het been.
Dit is iets waarvoor geen pijnstilling is en dat ongeveer een maand gaat duren. Nou ben ik geen watje, maar ik crepeer van de pijn. Het zijn scheuten, steken, krampen. Ik heb Diclofenac gekregen, maar dit helpt niet. Daarnaast slik ik nu zo'n 8 Ibuprofen per dag om de pijn heel ietsies minder te ervaren, maar het blijft vreselijk.
Vanmorgen tijdens het uitlaten van mijn honden ben ik van mijn stokje gegaan en opgeraapt door een buurvrouw. Die zei dat ik lijkbleek tot blauw oogde, ze gevraagd heeft wat er was en dat ik toen ben weggevallen. Ik ben nu bang, want ik heb wél een klein kind waar ik voor moet zorgen. Mijn honden liepen nu dus ook op straat en als niemand ze had gepakt dan was er misschien iets gebeurd. Of ik word misschien afgevoerd terwijl mijn twee-jarige nog voor de tv zit.
Het grote probleem is dat ik morgen van 7.30 tot 18.00 moet werken. Ik werk nog maar net daar en ik wil en kan niet mijzelf ziek melden voor mijn gevoel. Mijn baas is nogal een "harde", dus ik ben bang dat hij het al gauw als zeuren ziet en misschien niet met mij in zee wilt, ik zit nog in mijn proeftijd.
Ik zit er even helemaal doorheen, ik baal van mijn been, maar zie er erg tegenop om morgen met dat been 10 uur te gaan staan in de slagerij. Ik wil wel heel graag.
Wat is wijsheid in dit geval?
Ik heb sinds 3 weken een heel leuke baan waar ik het naar mijn zin heb en waar ik mij 100% voor in wil zetten. Dit gaat prima. tot ik vorige week opeens pijn in mijn been kreeg (zie topic op gezondheid, Isschias) die steeds erger wordt.
Ik ben hiermee naar de huisarts geweest en die constateerde een kneuzing/ontsteking van de lange zenuw in het been.
Dit is iets waarvoor geen pijnstilling is en dat ongeveer een maand gaat duren. Nou ben ik geen watje, maar ik crepeer van de pijn. Het zijn scheuten, steken, krampen. Ik heb Diclofenac gekregen, maar dit helpt niet. Daarnaast slik ik nu zo'n 8 Ibuprofen per dag om de pijn heel ietsies minder te ervaren, maar het blijft vreselijk.
Vanmorgen tijdens het uitlaten van mijn honden ben ik van mijn stokje gegaan en opgeraapt door een buurvrouw. Die zei dat ik lijkbleek tot blauw oogde, ze gevraagd heeft wat er was en dat ik toen ben weggevallen. Ik ben nu bang, want ik heb wél een klein kind waar ik voor moet zorgen. Mijn honden liepen nu dus ook op straat en als niemand ze had gepakt dan was er misschien iets gebeurd. Of ik word misschien afgevoerd terwijl mijn twee-jarige nog voor de tv zit.
Het grote probleem is dat ik morgen van 7.30 tot 18.00 moet werken. Ik werk nog maar net daar en ik wil en kan niet mijzelf ziek melden voor mijn gevoel. Mijn baas is nogal een "harde", dus ik ben bang dat hij het al gauw als zeuren ziet en misschien niet met mij in zee wilt, ik zit nog in mijn proeftijd.
Ik zit er even helemaal doorheen, ik baal van mijn been, maar zie er erg tegenop om morgen met dat been 10 uur te gaan staan in de slagerij. Ik wil wel heel graag.
Wat is wijsheid in dit geval?
vrijdag 26 februari 2010 om 12:55
Zolang staan achter elkaar lijkt mij niet wijs
Gesprekje met je werkgever wel, en dan liever vandaag dan morgen zodat hij wat kan regelen.
Want als je halfweg onderuit gaat schieten jullie er allebei niks mee op.Misschien heeft hij nog klusjes die wat rustiger/zittend gedaan kunnen worden die anders toch maar blijven liggen.
Gesprekje met je werkgever wel, en dan liever vandaag dan morgen zodat hij wat kan regelen.
Want als je halfweg onderuit gaat schieten jullie er allebei niks mee op.Misschien heeft hij nog klusjes die wat rustiger/zittend gedaan kunnen worden die anders toch maar blijven liggen.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
vrijdag 26 februari 2010 om 12:55
vrijdag 26 februari 2010 om 12:56
quote:Nyxx schreef op 26 februari 2010 @ 12:51:
Eerlijk zijn tegen je baas en een doktersverklaring meenemen.
Je gezondheid gaat toch voor?
Jep, zo zou ik in de eerste instantie ook denken, máár........ ik heb veel moeite moeten doen om aan de bak te komen en te blijven en wil gewoon niet thuis komen te zitten.
Het is gewoon niet makkelijk, ik sta alleen in de zorg voor dochter, huishouden en alles en het is niet simpel om dit te combineren met werk. Ik ben dus dankbaar dat ik iets kan doen. Ik wil niet in de proeftijd weggebonjourt worden vanwege ziekmelding.
Ik weet het, klinkt als; je doet toch niks verkeerd/kan hier niks aan doen? Maar vaak hebben werkgevers helemaal geen begrip voor dingen. Voor jou 10 andere gevulde koeken. Is mijn ervaring.
Eerlijk zijn tegen je baas en een doktersverklaring meenemen.
Je gezondheid gaat toch voor?
Jep, zo zou ik in de eerste instantie ook denken, máár........ ik heb veel moeite moeten doen om aan de bak te komen en te blijven en wil gewoon niet thuis komen te zitten.
Het is gewoon niet makkelijk, ik sta alleen in de zorg voor dochter, huishouden en alles en het is niet simpel om dit te combineren met werk. Ik ben dus dankbaar dat ik iets kan doen. Ik wil niet in de proeftijd weggebonjourt worden vanwege ziekmelding.
Ik weet het, klinkt als; je doet toch niks verkeerd/kan hier niks aan doen? Maar vaak hebben werkgevers helemaal geen begrip voor dingen. Voor jou 10 andere gevulde koeken. Is mijn ervaring.
vrijdag 26 februari 2010 om 12:57
Als ik jou was toch ziek melden. Je moet niet nog meer schade aan je been aanbrengen en dat je dan nog langer last van je been hebt. Ook kun je de huisarts nog vragen om sterkere pijnstilling. Straks val je weer flauw met het gevolg andere verwondingen. Dan heb je helemaal een probleem met een klein kind.
Succes en beterschap
Succes en beterschap
vrijdag 26 februari 2010 om 12:57
Hoi Nastik,
Waardeloos dat je zo'n pijn hebt joh!
Alleen, wil je als de drommel stoppen met 8 ibuprofen per dag? Het lijken wel smarties maar dat zijn het niet hoor, 8 is echt fors overgedoseerd, je mag er max. 3 van 400 mg per etmaal.
Als diclofenac niet helpt ga dan naar je huisarts voor andere pijnstilling.
Je zou eventueel ook kunnen starten met gewone paracetamol, 3 x 2 tabletten per dag, mensen onderschatten heel vaak de werking hiervan, het heeft wel even tijd nodig voordat het goed zijn werk gaat doen.
En, als je die ibuprofen toch wil gebruiken mag je 3 x 1 ibuprofen en 3 x 2 paracetamol, deze 2 versterken elkaars werking en maken samen een hele sterke pijnstiller.
Maar....nog beter:
Terug naar de dokter!
Heel veel sterkte,
Groetjes,
NannieB.
Waardeloos dat je zo'n pijn hebt joh!
Alleen, wil je als de drommel stoppen met 8 ibuprofen per dag? Het lijken wel smarties maar dat zijn het niet hoor, 8 is echt fors overgedoseerd, je mag er max. 3 van 400 mg per etmaal.
Als diclofenac niet helpt ga dan naar je huisarts voor andere pijnstilling.
Je zou eventueel ook kunnen starten met gewone paracetamol, 3 x 2 tabletten per dag, mensen onderschatten heel vaak de werking hiervan, het heeft wel even tijd nodig voordat het goed zijn werk gaat doen.
En, als je die ibuprofen toch wil gebruiken mag je 3 x 1 ibuprofen en 3 x 2 paracetamol, deze 2 versterken elkaars werking en maken samen een hele sterke pijnstiller.
Maar....nog beter:
Terug naar de dokter!
Heel veel sterkte,
Groetjes,
NannieB.
vrijdag 26 februari 2010 om 12:58
quote:dangeensuus schreef op 26 februari 2010 @ 12:53:
even een hele andere vraag maar heb je ook laten prikken op trombose?
Nee. Ik moet zeggen dat ik ook wel snel weg was bij de huisarts. Ik had een invaller. Het was even de klachten bespreken, voelen en hup; de deur uit met een receptje voor Diclofenac.
Ik ben geen watje, maar ik heb zoiets als dit nog nooit gevoeld.
Mijn been voelt alsof er iemand non-stop aan de pezen trekt, echt van onderrug tot teen. Warm, koud en zo nu en dan lijkt het te 'slapen', een dood gevoel.
even een hele andere vraag maar heb je ook laten prikken op trombose?
Nee. Ik moet zeggen dat ik ook wel snel weg was bij de huisarts. Ik had een invaller. Het was even de klachten bespreken, voelen en hup; de deur uit met een receptje voor Diclofenac.
Ik ben geen watje, maar ik heb zoiets als dit nog nooit gevoeld.
Mijn been voelt alsof er iemand non-stop aan de pezen trekt, echt van onderrug tot teen. Warm, koud en zo nu en dan lijkt het te 'slapen', een dood gevoel.
vrijdag 26 februari 2010 om 13:03
Raar hoor, en hoe zou je volgens de huisarts aan die kneuzing komen? Ik heb zelf vorig jaar na een charmante kontlanding op het ijs dezelfde symptomen gehad, deze kwamen weg bij een breuk in mijn heiligbeen ( ja ik heb mijn kont gebroken) en er hierdoor een zenuw in de knel zat. Ik vind 8 brufen op een dag best veel eigenlijk en zeker nog even terug gaan naar je huisarts.
Diclofenac is trouwens ook pittig spul ( vraag om een maagbeschermer bij deze pijnstiller), ik weet niet of je mag rijden met die medicijnen in je mik
Diclofenac is trouwens ook pittig spul ( vraag om een maagbeschermer bij deze pijnstiller), ik weet niet of je mag rijden met die medicijnen in je mik
vrijdag 26 februari 2010 om 13:09
Ik weet niet hoe ik er aan kom. Het was er opeens. Ik dacht in de eerste instantie dat ik misschien wat spierpijn had omdat ik sinds 2 maanden met één van mijn honden train en vaak een uur of 2 per dag met hem wandel. Ik red nu nauwelijks een blokje om het huis.
Tis niet praktisch dit, zeker niet met paarden, kind en honden.
Ik ga na 2-en bellen voor de huisarts, zij hebben nu pauze.
Tis niet praktisch dit, zeker niet met paarden, kind en honden.
Ik ga na 2-en bellen voor de huisarts, zij hebben nu pauze.
vrijdag 26 februari 2010 om 13:20
Nastik, wat vervelend! Ik kan me voorstellen dat je even niet weet wat je moet doen in relatie tot je werk, maar uiteindelijk gaat je gezondheid toch echt boven alles. Zeker als je de verantwoording draagt voor een klein kind en allemaal huisdieren. Wat nou als het erger wordt?
Daarnaast is het werk in de slagerij best gevaarlijk, met alle (snij)machines e.d. Meldt dat ook bij je dokter, want bij veel medicijnen mag je geen machines bedienen. En neem daarin ook vooral geen risico's, want je functioneert echt minder alert, ook als je zelf denkt dat het wel mee zal vallen.
Mocht je toch aan het werk kunnen, al dan niet met medicijnen, neem dan evengoed vandaag alvast contact op met je werkgever om de situatie uit te leggen. Op die manier stel je hem niet voor een voldongen feit met een medewerker op halve kracht morgen. En als je wel aan het werk gaat, overleg dan of je wellicht wat meer zittend werk kunt doen in plaats van achter de toonbank te staan de hele dag.
Daarnaast is het werk in de slagerij best gevaarlijk, met alle (snij)machines e.d. Meldt dat ook bij je dokter, want bij veel medicijnen mag je geen machines bedienen. En neem daarin ook vooral geen risico's, want je functioneert echt minder alert, ook als je zelf denkt dat het wel mee zal vallen.
Mocht je toch aan het werk kunnen, al dan niet met medicijnen, neem dan evengoed vandaag alvast contact op met je werkgever om de situatie uit te leggen. Op die manier stel je hem niet voor een voldongen feit met een medewerker op halve kracht morgen. En als je wel aan het werk gaat, overleg dan of je wellicht wat meer zittend werk kunt doen in plaats van achter de toonbank te staan de hele dag.
vrijdag 26 februari 2010 om 13:23
Bel alvast je baas, vertel dat je bent flauwgevallen en zo'n pijn hebt. Vertel hem ook dat je zo de huisarts gaat bellen in de hoop dat die je nog kan helpen. Dan laat je je baas zien dat je het probeer op te lossen. Eerlijk gezegd verwacht ik wel een stukje menselijkheid van zijn kant, en daarnaast verwacht ik ook dat hij geen bedienend personeel in zijn zaak wil hebben staan die flauw kan vallen van de pijn. Dat is nl. erg slechte reclame voor de zaak.
En verder veel succes met je keuze, ik begrijp hoe moeilijk dit is. Maar dit is geen kwestie meer van niet willen, maar van niet kunnen.
En verder veel succes met je keuze, ik begrijp hoe moeilijk dit is. Maar dit is geen kwestie meer van niet willen, maar van niet kunnen.
vrijdag 26 februari 2010 om 13:26
Ik heb de dokter gebeld en kan zo terecht. Baas krijg ik niet te pakken, maar ik kan er zo wel even langsfietsen, dan leg ik het uit.
Ik snap ook niet waarom ik zo bang ben voor reactie van bazen, maar ben daar gewoon erg onzeker in. Ik kon morgen zowiezo niet werken omdat ik geen opvang voor mijn kind op zaterdag heb. Dat werd al niet met gejuich ontvangen terwijl ik duidelijk en helder ben geweest in mijn beschikbaarheid. Dus ik laat mijn oppas dus om 7 uur 's ochtends komen om te kunnen gaan.
Al met al, wat dingetjes waar ik mij gewoon rot over voel. Misschien denk Baas wel dat ik een smoes bedenk omdat ik morgen eigenlijk niet kon. Maar ik zal een doktersverklaring vragen.
Ik snap ook niet waarom ik zo bang ben voor reactie van bazen, maar ben daar gewoon erg onzeker in. Ik kon morgen zowiezo niet werken omdat ik geen opvang voor mijn kind op zaterdag heb. Dat werd al niet met gejuich ontvangen terwijl ik duidelijk en helder ben geweest in mijn beschikbaarheid. Dus ik laat mijn oppas dus om 7 uur 's ochtends komen om te kunnen gaan.
Al met al, wat dingetjes waar ik mij gewoon rot over voel. Misschien denk Baas wel dat ik een smoes bedenk omdat ik morgen eigenlijk niet kon. Maar ik zal een doktersverklaring vragen.
vrijdag 26 februari 2010 om 13:31
vrijdag 26 februari 2010 om 13:33
Nastik, eerlijk gezegd KAN je helemaal niet werken. Wat als je morgen midden in de winkel van je stokje gaat? Wees gewoon eerlijk en zeg dat je heel graag wil werken maar simpelweg niet kan omdat het gewoon niet gaat. Dan laat je zien dat je absoluut wil maar dat het niet veilig is om jou daar te laten staan. Desnoods neem je inderdaad die doktersverklaring mee. Luister naar je lichaam! Snap dat je je baan niet kwijt wil maar je wil denk ik ook dat het zo snel mogelijk over is toch?
vrijdag 26 februari 2010 om 13:59
Ik begrijp je wel hoor Nastik. Ik was ooit op de eerste hulp terecht gekomen omdat mijn arm weer eens uit de kom was geschoten, ik had ontzettende pijn, was zwaar verdoofd en melde me ziek. Dag erna meteen gaan werken want stel je voor..... hoorde later via mijn enige leuke collega dat een paar leidinggevende vonden dat ik wel snel thuis bleef. Wat ik geleerd heb bij die werkgever is dat als ze dit soort situaties niet accepteren verdienen ze jou iet als personeel!
En verder, zeker maagbescherming bij Diclofenac! Anders kan je echt heel ziek worden.
En verder, zeker maagbescherming bij Diclofenac! Anders kan je echt heel ziek worden.
vrijdag 26 februari 2010 om 14:15
1: GEEN diclofenac en ibuprofen samen nemen!!!! Is super slecht voor je maag, dit mag echt niet samen!
2. Je valt flauw van de pijn tijdens het uitlaten van je honden. Hoe wil je dan morgen een hele dag gaan staan/lopen in een slagerij...Denk dat je je baas (en jezelf) er meer plezier mee doet door nu op te bellen zodat hij een vervanger kan regelen, dan dat je morgen gaat werken en na een uurtje weer naar huis kunt gaan. Geef je been rust! Des te sneller zul je zijn opgeknapt, en kun je gewoon weer aan het werk.
Succes!
2. Je valt flauw van de pijn tijdens het uitlaten van je honden. Hoe wil je dan morgen een hele dag gaan staan/lopen in een slagerij...Denk dat je je baas (en jezelf) er meer plezier mee doet door nu op te bellen zodat hij een vervanger kan regelen, dan dat je morgen gaat werken en na een uurtje weer naar huis kunt gaan. Geef je been rust! Des te sneller zul je zijn opgeknapt, en kun je gewoon weer aan het werk.
Succes!
vrijdag 26 februari 2010 om 14:16
quote:Nastik schreef op 26 februari 2010 @ 13:26:
Ik heb de dokter gebeld en kan zo terecht. Baas krijg ik niet te pakken, maar ik kan er zo wel even langsfietsen, dan leg ik het uit.
Ik snap ook niet waarom ik zo bang ben voor reactie van bazen, maar ben daar gewoon erg onzeker in. Ik kon morgen zowiezo niet werken omdat ik geen opvang voor mijn kind op zaterdag heb. Dat werd al niet met gejuich ontvangen terwijl ik duidelijk en helder ben geweest in mijn beschikbaarheid. Dus ik laat mijn oppas dus om 7 uur 's ochtends komen om te kunnen gaan.
Al met al, wat dingetjes waar ik mij gewoon rot over voel. Misschien denk Baas wel dat ik een smoes bedenk omdat ik morgen eigenlijk niet kon. Maar ik zal een doktersverklaring vragen.Ik vind niet kunnen werken 'ivm geen oppas' iets heel anders dan niet kunnen werken 'ivm ziek zijn'!!
Ik heb de dokter gebeld en kan zo terecht. Baas krijg ik niet te pakken, maar ik kan er zo wel even langsfietsen, dan leg ik het uit.
Ik snap ook niet waarom ik zo bang ben voor reactie van bazen, maar ben daar gewoon erg onzeker in. Ik kon morgen zowiezo niet werken omdat ik geen opvang voor mijn kind op zaterdag heb. Dat werd al niet met gejuich ontvangen terwijl ik duidelijk en helder ben geweest in mijn beschikbaarheid. Dus ik laat mijn oppas dus om 7 uur 's ochtends komen om te kunnen gaan.
Al met al, wat dingetjes waar ik mij gewoon rot over voel. Misschien denk Baas wel dat ik een smoes bedenk omdat ik morgen eigenlijk niet kon. Maar ik zal een doktersverklaring vragen.Ik vind niet kunnen werken 'ivm geen oppas' iets heel anders dan niet kunnen werken 'ivm ziek zijn'!!
vrijdag 26 februari 2010 om 14:23
vrijdag 26 februari 2010 om 14:46
Wat een rot situatie! Ik vind het goed dat je nog even naar de huisarts gaat. Ik begrijp ook heel goed dat je het moeilijk vindt om je ziek te melden. Ik zelf zou gewoon gaan, met alle gevolgen van dien. Als het dan niet gaat, zien ze het zelf daar en weten ze ook dat je je best hebt gedaan.
Ik heb hier een super coulante baas, dus bij deze werkgever zou ik mezelf ongetwijfeld hebben ziek gemeld met deze klachten. Maar ja, ik werk er dan ook al een hele tijd en op een longontsteking na nooit afgemeld.
Ik vind het wel gek als je je ziek gaat melden door er langs te fietsen. Dan ben ik ook een rotmens en zou me afvragen waarom je wel kan fietsen en niet kan werken...
Tuurlijk weet ik dat er mensen zijn die er anders over denken. Maar zo zit ik in elkaar. Mijn collega meldt zich ziek voor vandaag (echt gebeurd trouwens) maar rijdt wel naar zijn moeder in Hamburg vanaf Haarlem?! Dat kan er bij mij niet in. Te ziek om te werken en niet te ziek om zo'n stuk zelf te rijden! Doei! Dan ben je niet ziek genoeg in mijn ogen.
Hard maar waar.
Ik heb hier een super coulante baas, dus bij deze werkgever zou ik mezelf ongetwijfeld hebben ziek gemeld met deze klachten. Maar ja, ik werk er dan ook al een hele tijd en op een longontsteking na nooit afgemeld.
Ik vind het wel gek als je je ziek gaat melden door er langs te fietsen. Dan ben ik ook een rotmens en zou me afvragen waarom je wel kan fietsen en niet kan werken...
Tuurlijk weet ik dat er mensen zijn die er anders over denken. Maar zo zit ik in elkaar. Mijn collega meldt zich ziek voor vandaag (echt gebeurd trouwens) maar rijdt wel naar zijn moeder in Hamburg vanaf Haarlem?! Dat kan er bij mij niet in. Te ziek om te werken en niet te ziek om zo'n stuk zelf te rijden! Doei! Dan ben je niet ziek genoeg in mijn ogen.
Hard maar waar.
Volg je hart. Dat klopt.
