Werk & Studie
alle pijlers
Behoorlijke pijn en wil/moet morgen werken
vrijdag 26 februari 2010 om 12:44
Dit topic open ik ook om even van mij af te schrijven.
Ik heb sinds 3 weken een heel leuke baan waar ik het naar mijn zin heb en waar ik mij 100% voor in wil zetten. Dit gaat prima. tot ik vorige week opeens pijn in mijn been kreeg (zie topic op gezondheid, Isschias) die steeds erger wordt.
Ik ben hiermee naar de huisarts geweest en die constateerde een kneuzing/ontsteking van de lange zenuw in het been.
Dit is iets waarvoor geen pijnstilling is en dat ongeveer een maand gaat duren. Nou ben ik geen watje, maar ik crepeer van de pijn. Het zijn scheuten, steken, krampen. Ik heb Diclofenac gekregen, maar dit helpt niet. Daarnaast slik ik nu zo'n 8 Ibuprofen per dag om de pijn heel ietsies minder te ervaren, maar het blijft vreselijk.
Vanmorgen tijdens het uitlaten van mijn honden ben ik van mijn stokje gegaan en opgeraapt door een buurvrouw. Die zei dat ik lijkbleek tot blauw oogde, ze gevraagd heeft wat er was en dat ik toen ben weggevallen. Ik ben nu bang, want ik heb wél een klein kind waar ik voor moet zorgen. Mijn honden liepen nu dus ook op straat en als niemand ze had gepakt dan was er misschien iets gebeurd. Of ik word misschien afgevoerd terwijl mijn twee-jarige nog voor de tv zit.
Het grote probleem is dat ik morgen van 7.30 tot 18.00 moet werken. Ik werk nog maar net daar en ik wil en kan niet mijzelf ziek melden voor mijn gevoel. Mijn baas is nogal een "harde", dus ik ben bang dat hij het al gauw als zeuren ziet en misschien niet met mij in zee wilt, ik zit nog in mijn proeftijd.
Ik zit er even helemaal doorheen, ik baal van mijn been, maar zie er erg tegenop om morgen met dat been 10 uur te gaan staan in de slagerij. Ik wil wel heel graag.
Wat is wijsheid in dit geval?
Ik heb sinds 3 weken een heel leuke baan waar ik het naar mijn zin heb en waar ik mij 100% voor in wil zetten. Dit gaat prima. tot ik vorige week opeens pijn in mijn been kreeg (zie topic op gezondheid, Isschias) die steeds erger wordt.
Ik ben hiermee naar de huisarts geweest en die constateerde een kneuzing/ontsteking van de lange zenuw in het been.
Dit is iets waarvoor geen pijnstilling is en dat ongeveer een maand gaat duren. Nou ben ik geen watje, maar ik crepeer van de pijn. Het zijn scheuten, steken, krampen. Ik heb Diclofenac gekregen, maar dit helpt niet. Daarnaast slik ik nu zo'n 8 Ibuprofen per dag om de pijn heel ietsies minder te ervaren, maar het blijft vreselijk.
Vanmorgen tijdens het uitlaten van mijn honden ben ik van mijn stokje gegaan en opgeraapt door een buurvrouw. Die zei dat ik lijkbleek tot blauw oogde, ze gevraagd heeft wat er was en dat ik toen ben weggevallen. Ik ben nu bang, want ik heb wél een klein kind waar ik voor moet zorgen. Mijn honden liepen nu dus ook op straat en als niemand ze had gepakt dan was er misschien iets gebeurd. Of ik word misschien afgevoerd terwijl mijn twee-jarige nog voor de tv zit.
Het grote probleem is dat ik morgen van 7.30 tot 18.00 moet werken. Ik werk nog maar net daar en ik wil en kan niet mijzelf ziek melden voor mijn gevoel. Mijn baas is nogal een "harde", dus ik ben bang dat hij het al gauw als zeuren ziet en misschien niet met mij in zee wilt, ik zit nog in mijn proeftijd.
Ik zit er even helemaal doorheen, ik baal van mijn been, maar zie er erg tegenop om morgen met dat been 10 uur te gaan staan in de slagerij. Ik wil wel heel graag.
Wat is wijsheid in dit geval?
vrijdag 26 februari 2010 om 14:53
Hi Pink,
ja, dat is misschien raar. Maar ik heb geen auo en geen rijbewijs en fietsen doet op dit moment veel minder pijn dan strompelen. Ik moet ook op de fiets naar de dokter.
Mijn werk is 2 straten verderop, vandaar.
Maar misschien kan ik beter even bellen na het doktersbezoek.
Het leek mij handig om gelijk langs te gaan met het doktersverhaal als ik toch op weg ben van de dokter naar huis. Die zit tegenover mijn werk.
Het is, wat mij betreft niet zo zeer dat ik te ziek ben om te werken maar niet ziek genoeg om niet lekker te kunnen fietsen.
ja, dat is misschien raar. Maar ik heb geen auo en geen rijbewijs en fietsen doet op dit moment veel minder pijn dan strompelen. Ik moet ook op de fiets naar de dokter.
Mijn werk is 2 straten verderop, vandaar.
Maar misschien kan ik beter even bellen na het doktersbezoek.
Het leek mij handig om gelijk langs te gaan met het doktersverhaal als ik toch op weg ben van de dokter naar huis. Die zit tegenover mijn werk.
Het is, wat mij betreft niet zo zeer dat ik te ziek ben om te werken maar niet ziek genoeg om niet lekker te kunnen fietsen.
vrijdag 26 februari 2010 om 14:58
Zit die slagerij in een supermarkt of is het een slagerijwinkeltje?
Als het in een supermarkt is, zou je voor de komende tijd met je baas af kunnen spreken dat je misschien zolang achter de kassa kunt zitten. Misschien is dat minder belastend voor je been...
Maar mocht het echt niet gaan, dan zou ik me ziekmelden, alhoewel je ergens ook schrijft dat het je wel goed uitkomt want je hebt geen oppas voor je kind en dat je baas dat ook weet, dus is de vraag of je baas je ziekmelding dan serieus neemt ook maar de vraag.
Ik wil je toch veel sterkte wensen en luister altijd naar je lichaam!
Als het in een supermarkt is, zou je voor de komende tijd met je baas af kunnen spreken dat je misschien zolang achter de kassa kunt zitten. Misschien is dat minder belastend voor je been...
Maar mocht het echt niet gaan, dan zou ik me ziekmelden, alhoewel je ergens ook schrijft dat het je wel goed uitkomt want je hebt geen oppas voor je kind en dat je baas dat ook weet, dus is de vraag of je baas je ziekmelding dan serieus neemt ook maar de vraag.
Ik wil je toch veel sterkte wensen en luister altijd naar je lichaam!
vrijdag 26 februari 2010 om 15:06
Mijn moeder heeft ook regelmatig opspelende Ischias en ze is heel wat qua pijn gewent, het is echt een harde tante wat dat betreft. Maar die Ischias was dermate pijnlijk dat ze echt wanhopig werd van de pijn, ze lag echt volledig in de kreukels.
Daarmee wil ik zeggen: bagatelliseer het niet, het is echt een heel pijnlijke aandoening. Rust is een aanrader. En wat bij mijn moeder écht helpt is de manueel therapeut. Als haar Ischias weer opspeelt belt ze onmiddelijk de manueel en hij behandeld haar vaak diezelfde dag nog, het geeft elke keer bijna onmiddelijk verlichting. Haar HA had gezegd dat er niet veel aan te doen was en had ook enkel pijnstilling gegeven. Maar daarin had de HA zich schijnbaar vergist want die manueel die krijgt het echt elke keer weer voor elkaar om haar in 1 behandeling min of meer weer op de been te krijgen.
Dus Nastik, misschien een idee om ook een manueel te bellen?
Daarmee wil ik zeggen: bagatelliseer het niet, het is echt een heel pijnlijke aandoening. Rust is een aanrader. En wat bij mijn moeder écht helpt is de manueel therapeut. Als haar Ischias weer opspeelt belt ze onmiddelijk de manueel en hij behandeld haar vaak diezelfde dag nog, het geeft elke keer bijna onmiddelijk verlichting. Haar HA had gezegd dat er niet veel aan te doen was en had ook enkel pijnstilling gegeven. Maar daarin had de HA zich schijnbaar vergist want die manueel die krijgt het echt elke keer weer voor elkaar om haar in 1 behandeling min of meer weer op de been te krijgen.
Dus Nastik, misschien een idee om ook een manueel te bellen?
vrijdag 26 februari 2010 om 15:06
Nee, er is geen mogelijkheid tot zittend werk, het is een gewone slagerij.
Het probleem met het kind was ook al opgelost, er komt morgen gewoon om 7 uur een oppas. Dat heb ik mijn baas ook verteld.
Maar ik snap wel dat ie er waarschijnlijk het zijne van denkt. Ik ga nu naar de HA, ik hoop zo dat ze me iets tegen de pijn kunnen geven. Ik ben van plan te bellen, aan te geven te willen komen, maar wel op zo'n manier dat ik kan stoppen als het niet gaat. Half dagje ofzo.
Het probleem met het kind was ook al opgelost, er komt morgen gewoon om 7 uur een oppas. Dat heb ik mijn baas ook verteld.
Maar ik snap wel dat ie er waarschijnlijk het zijne van denkt. Ik ga nu naar de HA, ik hoop zo dat ze me iets tegen de pijn kunnen geven. Ik ben van plan te bellen, aan te geven te willen komen, maar wel op zo'n manier dat ik kan stoppen als het niet gaat. Half dagje ofzo.
vrijdag 26 februari 2010 om 15:10
O, oké overheen gelezen dat er toch een oppas zou komen...
Als je je baas belt en je geeft aan dat je wilt komen en je komt en hij ziet dat het niet gaat, dan zal hij toch wel naar huis sturen, hoop ik?
Je toont in ieder geval je goede wil doordat je wel wilt komen, maar nogmaals, als je pijn echt niet om te houden is, dan zou ik thuis blijven.
Als je je baas belt en je geeft aan dat je wilt komen en je komt en hij ziet dat het niet gaat, dan zal hij toch wel naar huis sturen, hoop ik?
Je toont in ieder geval je goede wil doordat je wel wilt komen, maar nogmaals, als je pijn echt niet om te houden is, dan zou ik thuis blijven.
vrijdag 26 februari 2010 om 15:20
quote:Nastik schreef op 26 februari 2010 @ 15:07:
Ik ga gelijk Googlen voor een Manueel therapeut! Bedankt voor de tip!O, nog een tip mbt maneel therapeut: deze word vaak niet vergoed door de zorgverzeraar. Maar fysiotherapeuten wel. Met een beetje mazzel kun je een manueel therapeut vinden die ook fysiotherapeut is (komt redelijk vaak voor...) dan kan die zijn behandeling wegschrijven als zijnde fysiotherapie en word het wel vergoed.
Ik ga gelijk Googlen voor een Manueel therapeut! Bedankt voor de tip!O, nog een tip mbt maneel therapeut: deze word vaak niet vergoed door de zorgverzeraar. Maar fysiotherapeuten wel. Met een beetje mazzel kun je een manueel therapeut vinden die ook fysiotherapeut is (komt redelijk vaak voor...) dan kan die zijn behandeling wegschrijven als zijnde fysiotherapie en word het wel vergoed.
vrijdag 26 februari 2010 om 18:07
Ik ben bij de huisarts geweest en heb een afspraak met verwijzing bij de fysio.
Helaas heb ik me voor mijn werk ziek moeten melden. De huisarts antwoordde met een zeer kordaat "NEE" op mijn "ik moet morgen écht werken..." verhaal, ze vond het onverantwoord en het zou meer schade aan kunnen richten. Baas was wel wat gepikeerd, maar ik ga morgen even langs.
Ik heb wat heftigere pijnstillers gekregen, codeïne en een hogere dosis Diclofenac. Hiermee mag ik ook geen machines bedienen. Ik baal wel ontzettend.
Helaas heb ik me voor mijn werk ziek moeten melden. De huisarts antwoordde met een zeer kordaat "NEE" op mijn "ik moet morgen écht werken..." verhaal, ze vond het onverantwoord en het zou meer schade aan kunnen richten. Baas was wel wat gepikeerd, maar ik ga morgen even langs.
Ik heb wat heftigere pijnstillers gekregen, codeïne en een hogere dosis Diclofenac. Hiermee mag ik ook geen machines bedienen. Ik baal wel ontzettend.
woensdag 3 maart 2010 om 20:26
Het gaat beter, ik heb nog pijn en een hoop pijnstillers. Inmiddels Diclofenac met Codeïne-asprines. Sinds 3 dagen is de pijn een nare kramp met een slapend gevoel.
Ik heb mijn baas op de hoogte gehouden en ook aangegeven dat ik voor mijn gevoel zo snel mogelijk weer kan beginnen en dat ook wil.
Helaas heeft hij mij vanavond teruggebeld dat hij toch afziet van het dienstverband. Als reden gaf hij op dat hij mij ontzettend leuk vond en ook een leuke werknemer in mij ziet, maar dat hij op dit moment op zoek is naar een iets pittigere tante die ook leiding kan geven. Ik baal dus flink.
Ik ga er vrijdag nog wel langs om mijn shirt in te leveren, tja.. Hij klonk zeker oprecht, maar je weet nooit zeker of dit ook was gebeurd als ik niet ziek was geworden.
Ik sta wel achter mijn beslissing om thuis te blijven, ik kon zaterdag niet meer uit bed komen van de pijn en mijn ouders moesten uiteindelijk komen om mijn dochter uit bed te tillen en de honden uit te laten. Het was geen pretje, weinig geslapen ook van de pijn.
Ik heb mijn baas op de hoogte gehouden en ook aangegeven dat ik voor mijn gevoel zo snel mogelijk weer kan beginnen en dat ook wil.
Helaas heeft hij mij vanavond teruggebeld dat hij toch afziet van het dienstverband. Als reden gaf hij op dat hij mij ontzettend leuk vond en ook een leuke werknemer in mij ziet, maar dat hij op dit moment op zoek is naar een iets pittigere tante die ook leiding kan geven. Ik baal dus flink.
Ik ga er vrijdag nog wel langs om mijn shirt in te leveren, tja.. Hij klonk zeker oprecht, maar je weet nooit zeker of dit ook was gebeurd als ik niet ziek was geworden.
Ik sta wel achter mijn beslissing om thuis te blijven, ik kon zaterdag niet meer uit bed komen van de pijn en mijn ouders moesten uiteindelijk komen om mijn dochter uit bed te tillen en de honden uit te laten. Het was geen pretje, weinig geslapen ook van de pijn.
