Werk & Studie
alle pijlers
Burnout/arbeidsconflict?
vrijdag 2 april 2021 10:17
Ik heb me recent ziek gemeld op het werk. Nadat ik niet meer in staat was om mijn werk goed uit te voeren. De druppel was een vergadering die onder mijn leiding uit de hand liep, omdat ik mijn aandacht er niet bij had. Toen een collega belde om te evalueren ben ik definitief gebroken.
De werkdruk is torenhoog en ik kom al weken niet uit met mijn uren. Het stomme is tot een halve dag daarvoor zat ik er juist goed in. En voelde dit als een droombaan en had ik geen last van de werkdruk.
Een paar maanden terug ontdekte ik dat bij mijn functie volgens de cao een veel hogere salarisschaal hoort. Ik ben geen junior maar zit al ruime tijd in deze functie. Ik heb dit voorgelegd aan mijn manager die mij op dat moment ook wel gelijk gaf dat daar naar gekeken moet worden. Ik vertrouwde erop dat dit een administratieve moeilijke kwestie zou worden, maar wel zou lukken. Desnoods met een afspraak voor het komende jaar hoe ik daarnaar toe kan groeien.
Nu kreeg ik dus vlak voor mijn uitval te horen dat er geen ruimte is voor aanpassing van mijn salaris schaal. En ook geen ruimte om afspraken te maken over welke doelen ik moet halen om het wel te krijgen. Voor mij heeft dat mijn motivatie zodanig naar beneden gehaald dat ik het Spaans benauwd krijg van de hoeveelheid werk die er ligt.
Nu heb ik dus in essentie een droombaan. En ik baal ervan dat ik dat niet los kan zien van de beloning. Heeft iemand in dezelfde situatie gezeten en tips hoe ik hier nu mee om moet gaan? Het liefst wil ik zo snel mogelijk weer gewoon aan het werk (wel minder projecten dan nu) en mijn arbeidsvreugde terug om dan op te termijn gewoon een nieuwe baan te vinden waar ik even veel plezier in heb.
Ik hoop dat iemand tips heeft.
De werkdruk is torenhoog en ik kom al weken niet uit met mijn uren. Het stomme is tot een halve dag daarvoor zat ik er juist goed in. En voelde dit als een droombaan en had ik geen last van de werkdruk.
Een paar maanden terug ontdekte ik dat bij mijn functie volgens de cao een veel hogere salarisschaal hoort. Ik ben geen junior maar zit al ruime tijd in deze functie. Ik heb dit voorgelegd aan mijn manager die mij op dat moment ook wel gelijk gaf dat daar naar gekeken moet worden. Ik vertrouwde erop dat dit een administratieve moeilijke kwestie zou worden, maar wel zou lukken. Desnoods met een afspraak voor het komende jaar hoe ik daarnaar toe kan groeien.
Nu kreeg ik dus vlak voor mijn uitval te horen dat er geen ruimte is voor aanpassing van mijn salaris schaal. En ook geen ruimte om afspraken te maken over welke doelen ik moet halen om het wel te krijgen. Voor mij heeft dat mijn motivatie zodanig naar beneden gehaald dat ik het Spaans benauwd krijg van de hoeveelheid werk die er ligt.
Nu heb ik dus in essentie een droombaan. En ik baal ervan dat ik dat niet los kan zien van de beloning. Heeft iemand in dezelfde situatie gezeten en tips hoe ik hier nu mee om moet gaan? Het liefst wil ik zo snel mogelijk weer gewoon aan het werk (wel minder projecten dan nu) en mijn arbeidsvreugde terug om dan op te termijn gewoon een nieuwe baan te vinden waar ik even veel plezier in heb.
Ik hoop dat iemand tips heeft.
zondag 4 april 2021 19:55
Ik heb nooit gezegd dat het mij in het begin duidelijk was dat het een burnout was. Er staat niet voor niks een vraagteken in de topic titel.-Shifty- schreef: ↑04-04-2021 19:23Waarom was het jou eerst duidelijk dat het een burn-out was en is het je nu duidelijk dat het geen burn-out is? Je moet beginnen met zien dat je dus blijkbaar de situatie niet goed kan inschatten en dat je inschatting per dag varieert. Toch?
Je salaris is een administratief probleem. Werkdruk en wat je beschrijft over hoe je je voelt en wat je doet en hoe warrig je daarover bent is iets heel anders. Alleen al het feit dat je je salaris als oorzaak koppelt aan je mentaal en fysiek functioneren geeft mij aan dat je het overzicht niet hebt om de situatie goed in te schatten.
Waarom zou je daar geen hulp bij zoeken?
Ben jij nog nooit zo boos of gefrustreerd geweest dat je even niet helder was en niet wist wat te doen? Dat je bijvoorbeeld dingen hebt gezegd die je niet had willen zeggen? Dat komt toch ook omdat je op dat moment even niet de ruimte hebt om te beseffen wat er gebeurd en hoe je daar mee om moet gaan. Is de woede eenmaal gezakt dan weet je meestal wel weer hoe je verder moet.
Ik denk dat je het in dat licht moet zien. Ik was te emotioneel en kon even niet helder denken en besluiten hoe te handelen. Ik kon even niet zien welke problemen er waren en welke uitwerking die problemen hadden. Er was ook geen tijd en ruimte om pas op de plaats te maken, om even een uur een wandeling te maken om even op adem te komen. Überhaupt was er geen stilte er gebeurde zoveel die ochtend. Ik werd om de haverklap mijn meetings uit getrokken om even snel ergens over te beslissen, de urgente e-mails alles. En ja dat is stressvol en ik heb dat op dat moment gekoppeld aan de negatieve gevoelens van onrecht en bedrog. Dat dat niet juist is snap ik nu in alle rust ook wel, maar op dat moment niet. En ook niet op het moment van openen van dit topic.
Overigens heb ik de goede gewoonte om eens in de drie jaar naar mijn vaste Job coach/psycholoog te gaan. Dus als het nodig blijkt te zijn, dan is dat voor mij geen grote drempel.
zondag 4 april 2021 19:59
Mijn partner kent me. Die weet dat ik veel energie en plezier uit mijn werk haal. Hij kent ook mijn valkuilen en wijst mij daar ook wel op als ik te veel op dreig te gaan in mijn werk.
Maar over het algemeen ben ik juist heel relaxed. Het moederschap gaat mij goed af en ik geniet enorm van de combinatie. Ik zorg er ook altijd voor dat het nooit ten koste gaat van mijn dochter. Zelfs niet als ik zoals nu even te veel werk, dan doe ik dat vooral als zij slaapt.
zondag 4 april 2021 20:12
Wat zou er op tegen kunnen zijn om je vaste Job Coach/Psycholoog nu direct hiervoor in te schakelen?
zondag 4 april 2021 20:21
Secret01 schreef: ↑03-04-2021 13:12Inderdaad een leerervaring die ik er ook aan overhoud. Ik had beter onderzoek moeten doen. En niet moeten geloven toen ze zeiden dat dit conform cao was wat ze konden bieden. Neem ik ook zeker mee voor de toekomst.
Op basis van het advies van sommige anderen hier. Heb ik uitgezocht of dit volgens arbeidsrecht mag en het antwoord is nee. Kortom ik kan dit afdwingen en ik overweeg ook om dit alsnog te gaan doen eventueel zelfs met terugwerkende kracht tot vijf jaar terug.
En ik heb mijn ogen en oren weer geopend voor dezelfde functie elders. Want ik besef me dat deze strijd aangaan ook kan leiden tot een verstoorde arbeidsrelatie en tot baanverlies.
Hoe kom je al 5 jaar in deze situatie als je een job-coach/psycholoog hebt die je elke drie jaar raadpleegt?
Zou deze job-coach/psycholoog je niet ook nu al moeten helpen met het potentiele arbeidsconflict?
Hoe komt het dat je wel toegang hebt tot hulp wat heel expliciet voor dit soort situaties is, maar je daar toch geen gebruik van maakt?
zondag 4 april 2021 20:31
Niet overzien dat je het wel nodig hebt is wel een heel specifiek symptoom. De manier waarop je de situatie beschrijft komt op mij over dat je juist alle hulp kan gebruiken die je tot je beschikking hebt.
Wat zou er op tegen zijn om de professional die je kent, en die jou kent, te vragen of deze kan beoordelen of je verdere ondersteuning nodig hebt? Dan sluit je in elk geval uit dat je het zelf mogelijk niet goed in schat.
zondag 4 april 2021 20:35
Omdat ik tot voor kort dacht dat ik al die jaren gewoon hetzelfde betaald kreeg als anderen. Er was tot op heden nooit sprake van een gevoel van onderwaardering en dus is daar ook nooit over gesproken. Er was eerder sprake van het tegenovergestelde.-Shifty- schreef: ↑04-04-2021 20:21Hoe kom je al 5 jaar in deze situatie als je een job-coach/psycholoog hebt die je elke drie jaar raadpleegt?
Zou deze job-coach/psycholoog je niet ook nu al moeten helpen met het potentiele arbeidsconflict?
Hoe komt het dat je wel toegang hebt tot hulp wat heel expliciet voor dit soort situaties is, maar je daar toch geen gebruik van maakt?
Dat gevoel is er nu wel en het is geen onterecht gevoel. Het heeft even mijn leven beheerst, maar inmiddels doet het dat al niet meer. Ik kan het weer loskoppelen van mijn werk ansich. Ik heb weer zin in mijn werk. Dus wat denk jij dan dat een psycholoog dan nu voor mij gaat toevoegen?
zondag 4 april 2021 20:38
Er is een collega recent overspannen geraakt en daar heb ik deels werk van overgenomen. Meer collega's hebben daar last van, tot we een tijdelijke kracht erbij krijgen. Ik ga niet uit van kwade opzet.
zondag 4 april 2021 20:39
Ik ga deze discussie nu even verder niet aan. Dank voor het meedenken.-Shifty- schreef: ↑04-04-2021 20:31Niet overzien dat je het wel nodig hebt is wel een heel specifiek symptoom. De manier waarop je de situatie beschrijft komt op mij over dat je juist alle hulp kan gebruiken die je tot je beschikking hebt.
Wat zou er op tegen zijn om de professional die je kent, en die jou kent, te vragen of deze kan beoordelen of je verdere ondersteuning nodig hebt? Dan sluit je in elk geval uit dat je het zelf mogelijk niet goed in schat.
zondag 4 april 2021 22:43
Dan juist zorgen dat je voor je gevoel niet meer het sulletje bent en zorgt dat je met terugwerkende kracht uitbetaald krijgt conform cao. Je verhouding tov je manager hoeft niet negatief te veranderen. Wel zakelijker en ik denk dat dit nu juist is wat je goed kunt gebruiken.
zondag 4 april 2021 22:46
En wie vond het een goed idee om het werk van een overspannen werknemer bovenop het werk van de toch al overbelaste andere werknemers te stapelen? Want als we gaan dan gaan we met z'n allen? Eén overspannen werknemer is ook maar zo alleen?
zondag 4 april 2021 22:54
Dan is het aan jouw manager om jouw belangen hogerop te verdedigen. Jouw manager is degene die jou opzadelt met een project van een andere afdeling naast je eigen werk, zonder iets van je normale werk weg te halen. jouw manager is degene die samen met jou je grenzen moet bewaken en moet voorkomen dat je overwerkt raakt. Jouw manager is degene die jou laat werken volgens een functie waarvoor je niet volgens de bijbehorende schaal wordt beloond.
Fijn dat jij gelooft dat hij er niet achter staat, maar toont hij dat ook werkelijk in daden? Breekt hij een lans voor jou hogerop? Toont hij HR jouw functieomschrijving om aan te tonen dat je in de verkeerde loonschaal zit? Denkt hij mee over de workload die jij krijgt en wat je kunt afstoten (tijdelijk)?
zondag 4 april 2021 23:08
Ik ga het toch zeggen: van welk redderssyndroom heb jij last?Secret01 schreef: ↑04-04-2021 19:12Ik heb een contract voor 32 uur. Ik werk nu al 3 weken 55 uur. En daar schrijf ik wekelijks 40 uur voor. Overigens heb ik daarover al twee weken terug aan de bel getrokken omdat 55 uur voor mij lastig haalbaar is met mijn gezin. Het kost mij enorm veel geregeld om dan extra oppas in te schakelen. Dus ook als ze 55 uur zouden betalen wil ik dat niet structureel.
Zoveel werken is dus niet structureel. En ik weet dat mijn manager werkt aan een oplossing. Het is een paar keer eerder voorgekomen en dan werd het ook altijd opgelost. Als ik goed in mijn vel zit, is het ook best even te doen.
Hoezo schrijf je 40 uur als je er 55 werkt? Krijg je soms betaald als manager? Nee toch? Je zit in de schaal die past bij medewerker. En ze weigeren dit aan te passen.
Ik zie dat je hele bijzondere redeneringen hebt en totaal niet zakelijk bent. Misschien ben je goed in het oplossen van problemen. Maar je bent duidelijk niet goed in het managen van je eigen carrière. En daarmee bedoel ik niet dat je als doel hebt om hogerop te komen, maar dat jouw insteek vooral pleasen is en de mening van anderen ten koste van jezelf. Stop daarmee. Hoe wil je ooit onderhandelingen ingaan bij een nieuwe werkgever, terwijl je te boek staat als medewerker en je ook zo gedraagt? Een manager zorgt niet alleen voor de projecten, maar ook voor zichzelf.
zondag 4 april 2021 23:16
Ik denk ook dat je jouw manager meer credits geeft dan hij zij verdient. Jouw manager is er namelijk niet voor jou als puntje bij paaltje komt en vindt het wel mooi makkelijk dat patiënten jou tevreden kan houden met zijn vermoorde onschuld, terwijl je nog steeds meer werk en uren blijft doen dan waarvoor je gewaardeerd wordt. Wie hou je nou voor de gek?Marana schreef: ↑04-04-2021 22:54Dan is het aan jouw manager om jouw belangen hogerop te verdedigen. Jouw manager is degene die jou opzadelt met een project van een andere afdeling naast je eigen werk, zonder iets van je normale werk weg te halen. jouw manager is degene die samen met jou je grenzen moet bewaken en moet voorkomen dat je overwerkt raakt. Jouw manager is degene die jou laat werken volgens een functie waarvoor je niet volgens de bijbehorende schaal wordt beloond.
Fijn dat jij gelooft dat hij er niet achter staat, maar toont hij dat ook werkelijk in daden? Breekt hij een lans voor jou hogerop? Toont hij HR jouw functieomschrijving om aan te tonen dat je in de verkeerde loonschaal zit? Denkt hij mee over de workload die jij krijgt en wat je kunt afstoten (tijdelijk)?
Nogmaals, je hoeft geen conflict op te zoeken. Maar je moet gewoon je gewerkte uren schrijven én met terugwerkende kracht de cao laten aanpassen én het gesprek voeren over werkload. Drie dingen die nu allemaal op je bordje liggen. En als alles dan recht getrokken is, kun je alsnog bedenken of je nog voor deze werkgever wilt blijven werken of dat je gaat solliciteren. Maar je hebt eerst een hoop open eindjes weg te werken als het op jezelf aankomt.
maandag 5 april 2021 08:51
@diyer de reacties van jou raken doel. Ik heb twee grote valkuilen de eerste is ik ben een pleaser en wil mijn collega's altijd helpen. De tweede is dat ik jarenlang enorm onzeker ben geweest over mijn werk. Ik was voor mijn gevoel nooit goed genoeg. Ik kreeg vaak te horen hoe goed werk ik leverde, maar voelde dan vooral opluchting dat ze niet door hadden wat een prutser ik eigenlijk was. Die onzekerheid heb ik veel aan gewerkt met een goede psycholoog. Ik ben nu eindelijk overtuigd dat ik het verdien om te zijn waar ik ben.
Alleen nu blijkt dus dat ik door die jaren waarin ik nergens om durfde te vragen, omdat ik het volgens mij zelf niet waard was een enorme achterstand heb opgelopen.
Ik zie het nu als een fout die recht gezet moet worden. Dit gat had nooit zo mogen ontstaan en aan mij de taak om dat recht te zetten. En net zoals in mijn werk betekent dat soms dat je moet escaleren. Ik probeer het te zien als een project. Even iets in de kantlijn dat met een beetje inspanning wel wordt opgelost.
@marana, @shifty en @diyer. Ik zie dat jullie allemaal min of meer dezelfde mening hebben over mijn manager. Misschien hebben jullie gelijk. Maar als ik het nu persoonlijk maak, dan zijn de emoties veel heftiger dan wanneer ik het zie als een log bedrijf waarin er gewoonweg geen procedures bestaan voor dit soort situaties.
Mijn ervaring tot op heden is dat als ik aan geef dat er iets moet veranderen zoals werkdruk dat ik altijd budget krijg om een tijdelijke kracht in te huren. Feit is dat voordat je er iemand bij hebt en hebt ingewerkt je ook een paar weken verder bent. Mijn manager kan natuurlijk ook niet toveren. En hij werkt zelf structureel over (ik zie dat ook als zijn probleem en niet het mijne). Het komt ook niet vaak voor want ik kan goed plannen dus zolang er geen gekke dingen gebeuren wordt ik ook niet overvallen door te veel werk. Uitval op een andere afdeling, aannemers die failliet gaan dat zijn de dingen waardoor ik die paar keer even een flinke stap bij heb gezet.
Alleen nu blijkt dus dat ik door die jaren waarin ik nergens om durfde te vragen, omdat ik het volgens mij zelf niet waard was een enorme achterstand heb opgelopen.
Ik zie het nu als een fout die recht gezet moet worden. Dit gat had nooit zo mogen ontstaan en aan mij de taak om dat recht te zetten. En net zoals in mijn werk betekent dat soms dat je moet escaleren. Ik probeer het te zien als een project. Even iets in de kantlijn dat met een beetje inspanning wel wordt opgelost.
@marana, @shifty en @diyer. Ik zie dat jullie allemaal min of meer dezelfde mening hebben over mijn manager. Misschien hebben jullie gelijk. Maar als ik het nu persoonlijk maak, dan zijn de emoties veel heftiger dan wanneer ik het zie als een log bedrijf waarin er gewoonweg geen procedures bestaan voor dit soort situaties.
Mijn ervaring tot op heden is dat als ik aan geef dat er iets moet veranderen zoals werkdruk dat ik altijd budget krijg om een tijdelijke kracht in te huren. Feit is dat voordat je er iemand bij hebt en hebt ingewerkt je ook een paar weken verder bent. Mijn manager kan natuurlijk ook niet toveren. En hij werkt zelf structureel over (ik zie dat ook als zijn probleem en niet het mijne). Het komt ook niet vaak voor want ik kan goed plannen dus zolang er geen gekke dingen gebeuren wordt ik ook niet overvallen door te veel werk. Uitval op een andere afdeling, aannemers die failliet gaan dat zijn de dingen waardoor ik die paar keer even een flinke stap bij heb gezet.
maandag 5 april 2021 08:56
Secret01 schreef: ↑05-04-2021 08:51
@marana, @shifty en @diyer. Ik zie dat jullie allemaal min of meer dezelfde mening hebben over mijn manager. Misschien hebben jullie gelijk. Maar als ik het nu persoonlijk maak, dan zijn de emoties veel heftiger dan wanneer ik het zie als een log bedrijf waarin er gewoonweg geen procedures bestaan voor dit soort situaties.
Ik snap dat je je emoties erbuiten wilt houden. Maar dat logge bedrijf kun jij moeilijker in beweging krijgen dan je manager. Leg de verantwoordelijkheid daar waar die hoort.
Waar ik bang voor ben is dat jij morgen of woensdag weer naar je werk gaat en gewoon gaat doen wat je 2 weken geleden ook allemaal deed. Vijf dagen kunnen uitrusten en nu weer aan de bak. En dat gaat niet, dan brand je vanzelf wel een keer op. Het eerste waar je aandacht aan moet besteden is je workload. Die moet minder worden. En dan kun je daarna het gevecht aangaan over je functie en de bijbehorende loonschaal.
maandag 5 april 2021 09:36
Ja ik realiseer me dat ik het logge bedrijf alleen ook niet in beweging ga krijgen. Datzelfde geldt vrees ik ook voor mijn manager. Ik ga nog één keer aankloppen bij HR met een ernstig vermoeden van ongelijke behandeling. En daarna start ik een procedure. Er is al een keer eerder sprake geweest van discriminatie binnen ditzelfde bedrijf omdat ik zwanger was. Er staat letterlijk op papier dat dat de reden voor afwijzing was. Dus als ik dan toch juridische stappen moet ondernemen dan neem ik die ook meteen mee.Marana schreef: ↑05-04-2021 08:56Ik snap dat je je emoties erbuiten wilt houden. Maar dat logge bedrijf kun jij moeilijker in beweging krijgen dan je manager. Leg de verantwoordelijkheid daar waar die hoort.
Waar ik bang voor ben is dat jij morgen of woensdag weer naar je werk gaat en gewoon gaat doen wat je 2 weken geleden ook allemaal deed. Vijf dagen kunnen uitrusten en nu weer aan de bak. En dat gaat niet, dan brand je vanzelf wel een keer op. Het eerste waar je aandacht aan moet besteden is je workload. Die moet minder worden. En dan kun je daarna het gevecht aangaan over je functie en de bijbehorende loonschaal.
We hebben het overigens over een oerhollands en groot bedrijf. Ik vermoed dat er een fout is gemaakt toen ik overgezet werd naar deze functie. Ik heb namelijk tegen de procedure in niet hoeven solliciteren. Daardoor is HR niet betrokken en is er dus denk ik nu achteraf ook nooit goed naar inschaling gekeken.
Ik heb daarom nog wel een soort hoop dat als ik dit nu bij HR neerleg dat zij wel begrijpen dat er hier iets heel erg is misgegaan en dat dit zo snel mogelijk in stilte recht getrokken moet worden.
maandag 5 april 2021 09:55
Een manager die structureel overwerkt, collega die overwerkt is en geen marge om calamiteiten op te vangen. Klinkt als een structureel probleem.
Ik vind overigens niet dat je het persoonlijk moet maken maar wel het probleem mag benoemen en voor een oplossing mag kijken naar degene die daar over gaat; je manager.
Ik vind overigens niet dat je het persoonlijk moet maken maar wel het probleem mag benoemen en voor een oplossing mag kijken naar degene die daar over gaat; je manager.
maandag 5 april 2021 10:05
Maar boven alles vind ik dat je in een hele lastige situatie zit met veel verschillende aspecten, waarbij je van jezelf weet dat je valkuilen hebt die je mogelijk in de weg kunnen zitten bij het oplossen hiervan.
Volgens mij zou je enorm veel kunnen hebben aan reflectie op deze situatie met bijvoorbeeld je psycholoog; die je kent en die je helpt met je valkuilen in het arbeidsproces. Ik denk dat je veel meer energie kwijt bent aan proberen te worstelen zonder hulp dan de energie die het zou kosten om er hulp bij te halen. En ik denk dat je met hulp een veel beter resultaat kan behalen.
Maar goed, dat zijn mijn gedachten erbij omdat ik je graag hier goed uit zie komen. Ik zal er over ophouden.
Volgens mij zou je enorm veel kunnen hebben aan reflectie op deze situatie met bijvoorbeeld je psycholoog; die je kent en die je helpt met je valkuilen in het arbeidsproces. Ik denk dat je veel meer energie kwijt bent aan proberen te worstelen zonder hulp dan de energie die het zou kosten om er hulp bij te halen. En ik denk dat je met hulp een veel beter resultaat kan behalen.
Maar goed, dat zijn mijn gedachten erbij omdat ik je graag hier goed uit zie komen. Ik zal er over ophouden.
maandag 5 april 2021 10:30
Klopt er is een structureel capaciteitsprobleem. En ik laat ook geen kans onbenut om dat aan te geven. Ik heb daarin ook veel gehad aan mijn coach.-Shifty- schreef: ↑05-04-2021 09:55Een manager die structureel overwerkt, collega die overwerkt is en geen marge om calamiteiten op te vangen. Klinkt als een structureel probleem.
Ik vind overigens niet dat je het persoonlijk moet maken maar wel het probleem mag benoemen en voor een oplossing mag kijken naar degene die daar over gaat; je manager.
Ik zie mijn manager vast lopen op zijn manager. Hij krijgt het niet voor elkaar er structureel genoeg capaciteit bij te krijgen en in plaats van dingen te laten liggen pakt hij het op zijn vrije tijd. Ik vind dat zijn probleem en dat moet hij weten. Zolang hij het maar niet mijn probleem maakt en mij structureel te veel werk geeft.
Het is gewoon even rot dat het nu allemaal zo samen komt. Over het algemeen heb ik mijn eigen werk goed op orde en laat ik mij niet gek maken/opjagen. Ik kan veel leren van deze situatie en vooral waarom ik ja heb gezegd, terwijl ik wist dat het echt heel veel werk zou zijn. Ik heb veel handvatten en huiswerk opdrachten gekregen van mijn coach om in dit soort gevallen zelf op onderzoek uit te gaan. Dus dat ga ik er zeker even bijpakken om te begrijpen hoe ik in deze situatie terecht ben gekomen.
dinsdag 6 april 2021 11:56
dinsdag 6 april 2021 12:42
Kun je via je werkgever het bedrijfsmaatschappelijk werk inschakelen?
Zij kunnen je helpen met je klachten, maar ook het duidelijk worden/maken van waar nu precies de knelpunten zitten.
Ook kunnen ze je adviseren wat te ondernemen m.b.t. je werkgever en hoe, ze kunnen daarbij ook gesprekspartner zijn. (ik ben zelf bedrijfsmaatschappelijk werker)
Zij kunnen je helpen met je klachten, maar ook het duidelijk worden/maken van waar nu precies de knelpunten zitten.
Ook kunnen ze je adviseren wat te ondernemen m.b.t. je werkgever en hoe, ze kunnen daarbij ook gesprekspartner zijn. (ik ben zelf bedrijfsmaatschappelijk werker)
