Werk & Studie
alle pijlers
Burnout/arbeidsconflict?
vrijdag 2 april 2021 10:17
Ik heb me recent ziek gemeld op het werk. Nadat ik niet meer in staat was om mijn werk goed uit te voeren. De druppel was een vergadering die onder mijn leiding uit de hand liep, omdat ik mijn aandacht er niet bij had. Toen een collega belde om te evalueren ben ik definitief gebroken.
De werkdruk is torenhoog en ik kom al weken niet uit met mijn uren. Het stomme is tot een halve dag daarvoor zat ik er juist goed in. En voelde dit als een droombaan en had ik geen last van de werkdruk.
Een paar maanden terug ontdekte ik dat bij mijn functie volgens de cao een veel hogere salarisschaal hoort. Ik ben geen junior maar zit al ruime tijd in deze functie. Ik heb dit voorgelegd aan mijn manager die mij op dat moment ook wel gelijk gaf dat daar naar gekeken moet worden. Ik vertrouwde erop dat dit een administratieve moeilijke kwestie zou worden, maar wel zou lukken. Desnoods met een afspraak voor het komende jaar hoe ik daarnaar toe kan groeien.
Nu kreeg ik dus vlak voor mijn uitval te horen dat er geen ruimte is voor aanpassing van mijn salaris schaal. En ook geen ruimte om afspraken te maken over welke doelen ik moet halen om het wel te krijgen. Voor mij heeft dat mijn motivatie zodanig naar beneden gehaald dat ik het Spaans benauwd krijg van de hoeveelheid werk die er ligt.
Nu heb ik dus in essentie een droombaan. En ik baal ervan dat ik dat niet los kan zien van de beloning. Heeft iemand in dezelfde situatie gezeten en tips hoe ik hier nu mee om moet gaan? Het liefst wil ik zo snel mogelijk weer gewoon aan het werk (wel minder projecten dan nu) en mijn arbeidsvreugde terug om dan op te termijn gewoon een nieuwe baan te vinden waar ik even veel plezier in heb.
Ik hoop dat iemand tips heeft.
De werkdruk is torenhoog en ik kom al weken niet uit met mijn uren. Het stomme is tot een halve dag daarvoor zat ik er juist goed in. En voelde dit als een droombaan en had ik geen last van de werkdruk.
Een paar maanden terug ontdekte ik dat bij mijn functie volgens de cao een veel hogere salarisschaal hoort. Ik ben geen junior maar zit al ruime tijd in deze functie. Ik heb dit voorgelegd aan mijn manager die mij op dat moment ook wel gelijk gaf dat daar naar gekeken moet worden. Ik vertrouwde erop dat dit een administratieve moeilijke kwestie zou worden, maar wel zou lukken. Desnoods met een afspraak voor het komende jaar hoe ik daarnaar toe kan groeien.
Nu kreeg ik dus vlak voor mijn uitval te horen dat er geen ruimte is voor aanpassing van mijn salaris schaal. En ook geen ruimte om afspraken te maken over welke doelen ik moet halen om het wel te krijgen. Voor mij heeft dat mijn motivatie zodanig naar beneden gehaald dat ik het Spaans benauwd krijg van de hoeveelheid werk die er ligt.
Nu heb ik dus in essentie een droombaan. En ik baal ervan dat ik dat niet los kan zien van de beloning. Heeft iemand in dezelfde situatie gezeten en tips hoe ik hier nu mee om moet gaan? Het liefst wil ik zo snel mogelijk weer gewoon aan het werk (wel minder projecten dan nu) en mijn arbeidsvreugde terug om dan op te termijn gewoon een nieuwe baan te vinden waar ik even veel plezier in heb.
Ik hoop dat iemand tips heeft.
zaterdag 3 april 2021 00:59
zaterdag 3 april 2021 10:34
Je hebt een baan geaccepteerd onder bepaalde voorwaarden en in een bepaalde salarisschaal. Heb je zelf gedaan. Gaandeweg vind je dan dat jou tekort wordt gedaan qua beloning en raak je daardoor in de stress. Niet door het werk op zich, maar door het feit dat je je "niet gewaardeerd" voelt (wat een nogal breed begrip is en waar een werkgever ook niks mee kan als je dat niet concreter maakt). In dit geval wil je meer geld, daar komt het op neer, maar als er geen FTE's zijn voor de door jou begeerde hogere functietrap, houdt het op. Jij bent zelf akkoord gegaan met functie en beloning bij indiensttreding en je nu ziekmelden of overspannen melden, fijn dat heel veel mensen dan redeneren dat je vooral aan jezelf moet denken, maar wie denkt aan de werkgever? Want jouw functie moet dan wel opgevangen worden, en meestal betekent dat in eerste instantie extra belasting voor je collega's...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 3 april 2021 13:12
Inderdaad een leerervaring die ik er ook aan overhoud. Ik had beter onderzoek moeten doen. En niet moeten geloven toen ze zeiden dat dit conform cao was wat ze konden bieden. Neem ik ook zeker mee voor de toekomst.pejeka schreef: ↑03-04-2021 10:34Je hebt een baan geaccepteerd onder bepaalde voorwaarden en in een bepaalde salarisschaal. Heb je zelf gedaan. Gaandeweg vind je dan dat jou tekort wordt gedaan qua beloning en raak je daardoor in de stress. Niet door het werk op zich, maar door het feit dat je je "niet gewaardeerd" voelt (wat een nogal breed begrip is en waar een werkgever ook niks mee kan als je dat niet concreter maakt). In dit geval wil je meer geld, daar komt het op neer, maar als er geen FTE's zijn voor de door jou begeerde hogere functietrap, houdt het op. Jij bent zelf akkoord gegaan met functie en beloning bij indiensttreding en je nu ziekmelden of overspannen melden, fijn dat heel veel mensen dan redeneren dat je vooral aan jezelf moet denken, maar wie denkt aan de werkgever? Want jouw functie moet dan wel opgevangen worden, en meestal betekent dat in eerste instantie extra belasting voor je collega's...
Op basis van het advies van sommige anderen hier. Heb ik uitgezocht of dit volgens arbeidsrecht mag en het antwoord is nee. Kortom ik kan dit afdwingen en ik overweeg ook om dit alsnog te gaan doen eventueel zelfs met terugwerkende kracht tot vijf jaar terug.
En ik heb mijn ogen en oren weer geopend voor dezelfde functie elders. Want ik besef me dat deze strijd aangaan ook kan leiden tot een verstoorde arbeidsrelatie en tot baanverlies.
zaterdag 3 april 2021 14:32
pejeka schreef: ↑03-04-2021 10:34Je hebt een baan geaccepteerd onder bepaalde voorwaarden en in een bepaalde salarisschaal. Heb je zelf gedaan. Gaandeweg vind je dan dat jou tekort wordt gedaan qua beloning en raak je daardoor in de stress. Niet door het werk op zich, maar door het feit dat je je "niet gewaardeerd" voelt (wat een nogal breed begrip is en waar een werkgever ook niks mee kan als je dat niet concreter maakt). In dit geval wil je meer geld, daar komt het op neer, maar als er geen FTE's zijn voor de door jou begeerde hogere functietrap, houdt het op. Jij bent zelf akkoord gegaan met functie en beloning bij indiensttreding en je nu ziekmelden of overspannen melden, fijn dat heel veel mensen dan redeneren dat je vooral aan jezelf moet denken, maar wie denkt aan de werkgever? Want jouw functie moet dan wel opgevangen worden, en meestal betekent dat in eerste instantie extra belasting voor je collega's...
Ik lees meerdere mensen die zeggen dat de stress door het gebrek aan uitzicht op promotie komt, en dat ziekmelden daarom niet passend of niet geloofwaardig is.
Als ik de berichten van TO lees, denk ik eerder dat ze al een tijd over haar grenzen aan het gaan was (55 uur per week werken, en dat ook nog bij een contract van 32 uur, plus veel tijdsdruk), en dat die klap sowieso eraan zat te komen.
De teleurstelling rondom de promotie heeft dat denk ik versneld, opeens kun je dan niet meer en voel je pas dat het eigenlijk al niet echt meer ging (maar dat je vooral op adrenaline leefde).
Is ook een aanname, ik ben TO niet. Maar zeggen dat ze zich om niets ziek meldt, lijkt me niet fair.
zaterdag 3 april 2021 14:53
Ik vind dat je groot gelijk hebt! Laat je goed voorlichten zodat je goed weet wat je rechten zijn voordat je die strijd aangaat. Zakelijk blijven lijkt me erg verstandigSecret01 schreef: ↑03-04-2021 13:12Inderdaad een leerervaring die ik er ook aan overhoud. Ik had beter onderzoek moeten doen. En niet moeten geloven toen ze zeiden dat dit conform cao was wat ze konden bieden. Neem ik ook zeker mee voor de toekomst.
Op basis van het advies van sommige anderen hier. Heb ik uitgezocht of dit volgens arbeidsrecht mag en het antwoord is nee. Kortom ik kan dit afdwingen en ik overweeg ook om dit alsnog te gaan doen eventueel zelfs met terugwerkende kracht tot vijf jaar terug.
En ik heb mijn ogen en oren weer geopend voor dezelfde functie elders. Want ik besef me dat deze strijd aangaan ook kan leiden tot een verstoorde arbeidsrelatie en tot baanverlies.
zaterdag 3 april 2021 16:10
Dank ik denk dat je gelijk hebt. Het ene staat niet los van het andere.hannaaah schreef: ↑03-04-2021 14:32Ik lees meerdere mensen die zeggen dat de stress door het gebrek aan uitzicht op promotie komt, en dat ziekmelden daarom niet passend of niet geloofwaardig is.
Als ik de berichten van TO lees, denk ik eerder dat ze al een tijd over haar grenzen aan het gaan was (55 uur per week werken, en dat ook nog bij een contract van 32 uur, plus veel tijdsdruk), en dat die klap sowieso eraan zat te komen.
De teleurstelling rondom de promotie heeft dat denk ik versneld, opeens kun je dan niet meer en voel je pas dat het eigenlijk al niet echt meer ging (maar dat je vooral op adrenaline leefde).
Is ook een aanname, ik ben TO niet. Maar zeggen dat ze zich om niets ziek meldt, lijkt me niet fair.
Nu ik wat afstand heb genomen kan ik wel de emoties van teleurstelling los zien van de functie zelf. Het is een goede waarschuwing dat als je op de grenzen van je eigen kunnen balanceert je er ook zomaar overheen kan donderen. Dus met die werkdruk moet wel per direct iets gebeuren. Op die manier hoop ik volgende teleurstellingen beter te kunnen opvangen en te voorkomen dat het direct zo'n negatieve invloed heeft op mijn motivatie en prestatie.
zaterdag 3 april 2021 17:24
Secret01 schreef: ↑03-04-2021 16:10Dank ik denk dat je gelijk hebt. Het ene staat niet los van het andere.
Nu ik wat afstand heb genomen kan ik wel de emoties van teleurstelling los zien van de functie zelf. Het is een goede waarschuwing dat als je op de grenzen van je eigen kunnen balanceert je er ook zomaar overheen kan donderen. Dus met die werkdruk moet wel per direct iets gebeuren. Op die manier hoop ik volgende teleurstellingen beter te kunnen opvangen en te voorkomen dat het direct zo'n negatieve invloed heeft op mijn motivatie en prestatie.
zaterdag 3 april 2021 19:44
Tuurlijk is hier wel sprake van onderbetaling.
Als voorbeeld: ik heb jaren als leerkrachtondersteuner gewerkt. Maar eerst heette het gewoon onderwijsassistent. Ik ging steeds meer taken doen, maar kwam al heel snel aan de bovenkant van de schaal uit. En daar kom je niet meer uit. Tenzij ze je in de "nieuwe" schaal van leerkrachtondersteuner plaatsen. Maar dat gebeurde niet. Ik heb jaren vastgezeten op hetzelfde salaris, terwijl mijn taken veel verantwoordelijker waren. Ik wist, tot het laatste jaar, niet eens dat de taken die ik deed, een "hogere" functie waren, met een (veel) hogere schaal, waarin ik wél nog jaren had kunnen groeien.
zondag 4 april 2021 01:26
zondag 4 april 2021 17:04
To, zolang jij je zelf niet op juiste waarde neerzet, gaan zij dat ook niet doen. Je manager kan wel een heel leuk persoon zijn, maar hij/zij gebruikt je gewoon.
Je zit niet in de juiste schaal, en je werkt periodes meer dan 20 uur extra per week. Lekker makkelijk voor hem/haar.
Al te goed is 's werelds gek en dat ben jij nu.
Als jij meteen toen je in dienst kwam in de juiste schaal was gekomen had je nu al veel hoger gezeten dan je zit. Ze hebben je ook misleid als ik het goed lees, door te zeggen dat je in de juiste schaal zat voor je functie.
dat die manager zo leuk is, is juist je valkuil nu. Dit is je werk. Niet je eigen bedrijf. Niet je familie.
Ik zou eisen dat ik met terugwerkende kracht, en dan moet jezelf kijken hoe lang terug je wilt, in de juiste schaal en op de juiste trede gezet werd, en dat ik mijn overwerk uitbetaald krijg of kan compenseren, maar daar moet je dan wel afspraken over maken wanneer dan.
Als ze dat niet doen dan ga je asap weg.
Je kunt ook nog zeggen, ok, ik ben zelf degene die zo hard heeft gewerkt en die over mijn eigen grenzen is gegaan. Maar dan zou ik het wel vanaf 1-1-2021 rechtgetrokken willen hebben en een deel van het overwerk gecompenseerd willen hebben.
Je zit niet in de juiste schaal, en je werkt periodes meer dan 20 uur extra per week. Lekker makkelijk voor hem/haar.
Al te goed is 's werelds gek en dat ben jij nu.
Als jij meteen toen je in dienst kwam in de juiste schaal was gekomen had je nu al veel hoger gezeten dan je zit. Ze hebben je ook misleid als ik het goed lees, door te zeggen dat je in de juiste schaal zat voor je functie.
dat die manager zo leuk is, is juist je valkuil nu. Dit is je werk. Niet je eigen bedrijf. Niet je familie.
Ik zou eisen dat ik met terugwerkende kracht, en dan moet jezelf kijken hoe lang terug je wilt, in de juiste schaal en op de juiste trede gezet werd, en dat ik mijn overwerk uitbetaald krijg of kan compenseren, maar daar moet je dan wel afspraken over maken wanneer dan.
Als ze dat niet doen dan ga je asap weg.
Je kunt ook nog zeggen, ok, ik ben zelf degene die zo hard heeft gewerkt en die over mijn eigen grenzen is gegaan. Maar dan zou ik het wel vanaf 1-1-2021 rechtgetrokken willen hebben en een deel van het overwerk gecompenseerd willen hebben.
zondag 4 april 2021 17:26
Bedankt, ik denk inderdaad dat het belangrijk is om nu de werkdruk omlaag te krijgen. Dan blijft er ook tijd en energie over om te besteden aan het vinden van een nieuwe baan. Tijd die er nu niet is, door het vele overwerk en mijn gezin waar ik ook graag aandacht aanbesteed.Farizia schreef: ↑04-04-2021 01:26Ik zou ook elders solliciteren al vergt een nieuwe job veel energie, zorg dat je hersteld bent voor je ergens anders gaat werken. Ik zou niet teveel denken i' termen als "ik heb mezelf voor schut gezet". Heb je niks aan en enkel jij denkt hier nog over na, collega's etc zijn daar niet mee bezig.
zondag 4 april 2021 17:35
Inderdaad de goede relatie met mijn manager is mijn valkuil. Ik geloof overigens oprecht dat hij hier niet achterstaat en ook maar het beleid van hogerhand moet uitvoeren.fifty schreef: ↑04-04-2021 17:04To, zolang jij je zelf niet op juiste waarde neerzet, gaan zij dat ook niet doen. Je manager kan wel een heel leuk persoon zijn, maar hij/zij gebruikt je gewoon.
Je zit niet in de juiste schaal, en je werkt periodes meer dan 20 uur extra per week. Lekker makkelijk voor hem/haar.
Al te goed is 's werelds gek en dat ben jij nu.
Als jij meteen toen je in dienst kwam in de juiste schaal was gekomen had je nu al veel hoger gezeten dan je zit. Ze hebben je ook misleid als ik het goed lees, door te zeggen dat je in de juiste schaal zat voor je functie.
dat die manager zo leuk is, is juist je valkuil nu. Dit is je werk. Niet je eigen bedrijf. Niet je familie.
Ik zou eisen dat ik met terugwerkende kracht, en dan moet jezelf kijken hoe lang terug je wilt, in de juiste schaal en op de juiste trede gezet werd, en dat ik mijn overwerk uitbetaald krijg of kan compenseren, maar daar moet je dan wel afspraken over maken wanneer dan.
Als ze dat niet doen dan ga je asap weg.
Je kunt ook nog zeggen, ok, ik ben zelf degene die zo hard heeft gewerkt en die over mijn eigen grenzen is gegaan. Maar dan zou ik het wel vanaf 1-1-2021 rechtgetrokken willen hebben en een deel van het overwerk gecompenseerd willen hebben.
Ik ben wel overtuigd van mijn waarde en ik heb ook het gevoel dat ik mezelf verloochen als ik daar niet voor op kom.
Met mijn manager ga ik er niet uitkomen, die heeft de middelen gewoon niet. Ik ga HR wijzen op mijn ernstige vermoeden van ongelijke behandeling en verzoeken mijn salaris aan te passen in lijn met de collega's met zelfde functie.
Komt daar niks uit dan ga ik all-in. Dan kies ik het juridisch pad en laat ik met terugwerkende kracht loon vorderen.
zondag 4 april 2021 18:19
Ik denk dat je vooral niet overziet wat er nou eigenlijk mis gaat. En dat je dat allemaal koppelt aan zaken die niet bepalend zijn.
Je koppelt bijvoorbeeld je salaris aan je burn-out/werkdruk. Alsof je morgen weer fris en fruitig aan de slag zou kunnen gaan als ze je salaris omhoog gooien?
"De werkdruk is torenhoog en ik kom al weken niet uit met mijn uren. Het stomme is tot een halve dag daarvoor zat ik er juist goed in. En voelde dit als een droombaan en had ik geen last van de werkdruk."
Dit is ook zo'n zin die gewoonweg niet te rijmen is.
Het lijkt me echt heel duidelijk dat je de situatie waar je in zit en de oorzaak daarvan echt niet goed overziet. Kan je daar hulp bij zoeken?
Je koppelt bijvoorbeeld je salaris aan je burn-out/werkdruk. Alsof je morgen weer fris en fruitig aan de slag zou kunnen gaan als ze je salaris omhoog gooien?
"De werkdruk is torenhoog en ik kom al weken niet uit met mijn uren. Het stomme is tot een halve dag daarvoor zat ik er juist goed in. En voelde dit als een droombaan en had ik geen last van de werkdruk."
Dit is ook zo'n zin die gewoonweg niet te rijmen is.
Het lijkt me echt heel duidelijk dat je de situatie waar je in zit en de oorzaak daarvan echt niet goed overziet. Kan je daar hulp bij zoeken?
zondag 4 april 2021 18:28
Los van wat er aan de hand is, als je inderdaad jaren onderbetaald bent dan is het niet zo gek om daar met terugwerkende kracht te vragen het te laten aan passen. Met juridische hulp.-Shifty- schreef: ↑04-04-2021 18:19Ik denk dat je vooral niet overziet wat er nou eigenlijk mis gaat. En dat je dat allemaal koppelt aan zaken die niet bepalend zijn.
Je koppelt bijvoorbeeld je salaris aan je burn-out/werkdruk. Alsof je morgen weer fris en fruitig aan de slag zou kunnen gaan als ze je salaris omhoog gooien?
"De werkdruk is torenhoog en ik kom al weken niet uit met mijn uren. Het stomme is tot een halve dag daarvoor zat ik er juist goed in. En voelde dit als een droombaan en had ik geen last van de werkdruk."
Dit is ook zo'n zin die gewoonweg niet te rijmen is.
Het lijkt me echt heel duidelijk dat je de situatie waar je in zit en de oorzaak daarvan echt niet goed overziet. Kan je daar hulp bij zoeken?
To je zegt dat je zelf naar HR gaat, maar ik zou voordat je dat doet eerst bij een arbeidsrechtjurist voor advies aankloppen
Een zebra is geen paard met strepen
zondag 4 april 2021 18:34
Ik begrijp dat TO een contract heeft voor 20 uur, en al langere tijd 55 uur per week werkt zonder daarvoor te worden gecompenseerd? Dan zou mijn eerste vraag zijn: waarom heb je niet gelijk aan de bel getrokken? Dat je een keer een uurtje extra pakt zonder daarover direct moeilijk te doen, OK, maar dit is van een andere orde.Jamaarhoe schreef: ↑04-04-2021 18:28Los van wat er aan de hand is, als je inderdaad jaren onderbetaald bent dan is het niet zo gek om daar met terugwerkende kracht te vragen het te laten aan passen. Met juridische hulp.
To je zegt dat je zelf naar HR gaat, maar ik zou voordat je dat doet eerst bij een arbeidsrechtjurist voor advies aankloppen
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 4 april 2021 19:04
Ik denk dat je gelijk hebt op het moment van openen van dit topic, overzag ik het ook helemaal niet. Mede dankzij de reacties hier zie ik dat er twee losstaande problemen zijn. 1 de werkdruk en 2 de beloning. En beide vragen om een oplossing.-Shifty- schreef: ↑04-04-2021 18:19Ik denk dat je vooral niet overziet wat er nou eigenlijk mis gaat. En dat je dat allemaal koppelt aan zaken die niet bepalend zijn.
Je koppelt bijvoorbeeld je salaris aan je burn-out/werkdruk. Alsof je morgen weer fris en fruitig aan de slag zou kunnen gaan als ze je salaris omhoog gooien?
"De werkdruk is torenhoog en ik kom al weken niet uit met mijn uren. Het stomme is tot een halve dag daarvoor zat ik er juist goed in. En voelde dit als een droombaan en had ik geen last van de werkdruk."
Dit is ook zo'n zin die gewoonweg niet te rijmen is.
Het lijkt me echt heel duidelijk dat je de situatie waar je in zit en de oorzaak daarvan echt niet goed overziet. Kan je daar hulp bij zoeken?
Overigens is me inmiddels ook duidelijk dat dit geen burnout is. Ik kan inmiddels weer uitkijken naar de eerstvolgende werkdag. Wel ga ik dan ook praten over mijn werkdruk en ga ik bepaalde deadlines verschuiven.
zondag 4 april 2021 19:06
Ik heb advies gevraagd aan een arbeidsrecht advocaat. Het advies luidde doe nog eenmaal een schriftelijk verzoek tot aanpassing van loon bij HR.Jamaarhoe schreef: ↑04-04-2021 18:28Los van wat er aan de hand is, als je inderdaad jaren onderbetaald bent dan is het niet zo gek om daar met terugwerkende kracht te vragen het te laten aan passen. Met juridische hulp.
To je zegt dat je zelf naar HR gaat, maar ik zou voordat je dat doet eerst bij een arbeidsrechtjurist voor advies aankloppen
zondag 4 april 2021 19:11
Jamaarhoe schreef: ↑04-04-2021 18:28Los van wat er aan de hand is, als je inderdaad jaren onderbetaald bent dan is het niet zo gek om daar met terugwerkende kracht te vragen het te laten aan passen. Met juridische hulp.
To je zegt dat je zelf naar HR gaat, maar ik zou voordat je dat doet eerst bij een arbeidsrechtjurist voor advies aankloppen
Het burn-out-achtige melt-down probleem van TO lost niemand op met advies over het salaris. Ik denk juist dat TO daarmee compleet het verkeerde signaal afgeeft. Mensen gaan denken dat het zich ziek melden een salarisonderhandeling is. En anderen gaan TO helpen met een beter salaris om te proberen het probleem van TO op te lossen.
Maar dat heeft er volgens mij niks mee te maken dat je zit te huilen voor een bespreking.
zondag 4 april 2021 19:12
Ik heb een contract voor 32 uur. Ik werk nu al 3 weken 55 uur. En daar schrijf ik wekelijks 40 uur voor. Overigens heb ik daarover al twee weken terug aan de bel getrokken omdat 55 uur voor mij lastig haalbaar is met mijn gezin. Het kost mij enorm veel geregeld om dan extra oppas in te schakelen. Dus ook als ze 55 uur zouden betalen wil ik dat niet structureel.pejeka schreef: ↑04-04-2021 18:34Ik begrijp dat TO een contract heeft voor 20 uur, en al langere tijd 55 uur per week werkt zonder daarvoor te worden gecompenseerd? Dan zou mijn eerste vraag zijn: waarom heb je niet gelijk aan de bel getrokken? Dat je een keer een uurtje extra pakt zonder daarover direct moeilijk te doen, OK, maar dit is van een andere orde.
Zoveel werken is dus niet structureel. En ik weet dat mijn manager werkt aan een oplossing. Het is een paar keer eerder voorgekomen en dan werd het ook altijd opgelost. Als ik goed in mijn vel zit, is het ook best even te doen.
zondag 4 april 2021 19:19
Goede raad en welgemeend advies: kaart het voortaan direct aan. Want dit gaat niet over een keer een uurtje extra. En durf ook nee te zeggen: beste manager, ik kan deze week best 6 uur extra werken boven mijn contract, en dat doe ik met plezier als het een keer nodig is, maar geen 23 uur.Secret01 schreef: ↑04-04-2021 19:12Ik heb een contract voor 32 uur. Ik werk nu al 3 weken 55 uur. En daar schrijf ik wekelijks 40 uur voor. Overigens heb ik daarover al twee weken terug aan de bel getrokken omdat 55 uur voor mij lastig haalbaar is met mijn gezin. Het kost mij enorm veel geregeld om dan extra oppas in te schakelen. Dus ook als ze 55 uur zouden betalen wil ik dat niet structureel.
Zoveel werken is dus niet structureel. En ik weet dat mijn manager werkt aan een oplossing. Het is een paar keer eerder voorgekomen en dan werd het ook altijd opgelost. Als ik goed in mijn vel zit, is het ook best even te doen.
En je moet dus geen 40 uur schrijven, maar 55 uur. Waarom zou je die 15 uur "weggeven"? Als jij 15 uur te wéinig werkt, krijg je dat toch ook niet cadeau? Wordt dat toch ook afgetrokken van je salaris? Gewoon de werkelijk gewerkte uren schrijven en over de manier waarop die vergoed worden, kan je praten: extra verlofdagen, of extra betaling, of wat dan ook. Maar ik zou ze zeker registreren.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 4 april 2021 19:23
Secret01 schreef: ↑04-04-2021 19:04Ik denk dat je gelijk hebt op het moment van openen van dit topic, overzag ik het ook helemaal niet. Mede dankzij de reacties hier zie ik dat er twee losstaande problemen zijn. 1 de werkdruk en 2 de beloning. En beide vragen om een oplossing.
Overigens is me inmiddels ook duidelijk dat dit geen burnout is. Ik kan inmiddels weer uitkijken naar de eerstvolgende werkdag. Wel ga ik dan ook praten over mijn werkdruk en ga ik bepaalde deadlines verschuiven.
Waarom was het jou eerst duidelijk dat het een burn-out was en is het je nu duidelijk dat het geen burn-out is? Je moet beginnen met zien dat je dus blijkbaar de situatie niet goed kan inschatten en dat je inschatting per dag varieert. Toch?
Je salaris is een administratief probleem. Werkdruk en wat je beschrijft over hoe je je voelt en wat je doet en hoe warrig je daarover bent is iets heel anders. Alleen al het feit dat je je salaris als oorzaak koppelt aan je mentaal en fysiek functioneren geeft mij aan dat je het overzicht niet hebt om de situatie goed in te schatten.
Waarom zou je daar geen hulp bij zoeken?
zondag 4 april 2021 19:28
Bedankt voor het advies. Ik ga het wel overwegen de volgende keer. Reden waarom ik het niet heb gedaan is, omdat ik volgens cao eigenlijk geen recht heb op overuren met deze functie. En omdat ik ook gewoon een ambitie heb. Nu blijkt dat ik ook niet volgens functie betaald wordt en er geen enkele ruimte is om die ambitie te laten uitbetalen denk ik inderdaad ook had ik het maar gewoon geschreven.pejeka schreef: ↑04-04-2021 19:19Goede raad en welgemeend advies: kaart het voortaan direct aan. Want dit gaat niet over een keer een uurtje extra. En durf ook nee te zeggen: beste manager, ik kan deze week best 6 uur extra werken boven mijn contract, en dat doe ik met plezier als het een keer nodig is, maar geen 23 uur.
En je moet dus geen 40 uur schrijven, maar 55 uur. Waarom zou je die 15 uur "weggeven"? Als jij 15 uur te wéinig werkt, krijg je dat toch ook niet cadeau? Wordt dat toch ook afgetrokken van je salaris? Gewoon de werkelijk gewerkte uren schrijven en over de manier waarop die vergoed worden, kan je praten: extra verlofdagen, of extra betaling, of wat dan ook. Maar ik zou ze zeker registreren.
