Werk & Studie
alle pijlers
Carrière switch: werken in het voortgezet onderwijs?
donderdag 18 februari 2010 om 11:26
Hi allen,
Ik post hier voor het eerst, dus misschien zijn er al veel berichten over dit onderwerp geplaatst, maar ik kon het zo snel niet vinden. Als het zo is, mijn excuses!
Goed, wat ik wil weten.. Ik ben eind 20 en denk erover na om van carrière te switchen. Een paar jaar geleden ben ik afgestudeerd in de richting 'sociale wetenschappen'. Ik heb hier een tijdje in gewerkt, maar vond mijn plaats niet zo bij dat bedrijf. Een nieuwe baan vinden in mijn vakgebied is nagenoeg onmogelijk (en ik heb het geprobeerd; op de meest saaie baan reageren met mij nog zo'n 200 anderen).
Nu denk ik erover om mij te laten omscholen tot docent in het voortgezet onderwijs. Alleen hoor ik hier zoveel nare berichten over en wordt er vanuit de opleidingsinstituten zo gehamerd op geschiktheid voor het beroep (meer in mijn ervaring dan bij andere opleidingen), dat ik twijfel of mijn beeld over het onderwijs wel klopt.
Het beeld wat ik erbij heb is als volgt: veel werken (incl. overwerk), soms leuke, soms lastige klassen waarbij een groot beroep wordt gedaan op je eigen creativiteit en vermogen informatie boeiend over te kunnen brengen. En natuurlijk ook ellenlange vergaderingen, ouderavonden en activiteiten die niet direct met lesgeven te maken hebben.
Behalve het staan voor groepen heb ik met alle andere aspecten wel veel ervaring en dit heb ik nooit als vervelend beschouwd. En ik heb genoeg gewerkt met lastige, vervelende en soms zelfs gevaarlijke mensen gewerkt, om te weten dat ik me daar niet zo snel van slag te laat brengen.
Dus nu is mijn vraag, wat klopt er niet in het plaatje wat ik hierboven geschetst heb? Wat is dat ene element dat het werken in het onderwijs onderscheidt van andere beroepen? Ik ben hier oprecht in geïnteresseerd, zodat het me kan helpen een goed geïnformeerde keuze te maken over of ik wel of niet voor de opleiding moet kiezen.
Alvast heel erg bedankt voor jullie input!
Liefs, Sara
PS Ik heb een keer voor de klas gestaan en ik moet zeggen dat het, ondanks mijn zenuwen, erg meeviel. Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik veel geluk had met de klas (lieve, rustige tweede jaars).
Ik post hier voor het eerst, dus misschien zijn er al veel berichten over dit onderwerp geplaatst, maar ik kon het zo snel niet vinden. Als het zo is, mijn excuses!
Goed, wat ik wil weten.. Ik ben eind 20 en denk erover na om van carrière te switchen. Een paar jaar geleden ben ik afgestudeerd in de richting 'sociale wetenschappen'. Ik heb hier een tijdje in gewerkt, maar vond mijn plaats niet zo bij dat bedrijf. Een nieuwe baan vinden in mijn vakgebied is nagenoeg onmogelijk (en ik heb het geprobeerd; op de meest saaie baan reageren met mij nog zo'n 200 anderen).
Nu denk ik erover om mij te laten omscholen tot docent in het voortgezet onderwijs. Alleen hoor ik hier zoveel nare berichten over en wordt er vanuit de opleidingsinstituten zo gehamerd op geschiktheid voor het beroep (meer in mijn ervaring dan bij andere opleidingen), dat ik twijfel of mijn beeld over het onderwijs wel klopt.
Het beeld wat ik erbij heb is als volgt: veel werken (incl. overwerk), soms leuke, soms lastige klassen waarbij een groot beroep wordt gedaan op je eigen creativiteit en vermogen informatie boeiend over te kunnen brengen. En natuurlijk ook ellenlange vergaderingen, ouderavonden en activiteiten die niet direct met lesgeven te maken hebben.
Behalve het staan voor groepen heb ik met alle andere aspecten wel veel ervaring en dit heb ik nooit als vervelend beschouwd. En ik heb genoeg gewerkt met lastige, vervelende en soms zelfs gevaarlijke mensen gewerkt, om te weten dat ik me daar niet zo snel van slag te laat brengen.
Dus nu is mijn vraag, wat klopt er niet in het plaatje wat ik hierboven geschetst heb? Wat is dat ene element dat het werken in het onderwijs onderscheidt van andere beroepen? Ik ben hier oprecht in geïnteresseerd, zodat het me kan helpen een goed geïnformeerde keuze te maken over of ik wel of niet voor de opleiding moet kiezen.
Alvast heel erg bedankt voor jullie input!
Liefs, Sara
PS Ik heb een keer voor de klas gestaan en ik moet zeggen dat het, ondanks mijn zenuwen, erg meeviel. Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik veel geluk had met de klas (lieve, rustige tweede jaars).
dinsdag 23 februari 2010 om 20:41
quote:Elisabeth24 schreef op 20 februari 2010 @ 14:08:
[...]
De oudere docenten (zo boven de 50) blijven thuis bij het minste of geringste verkoudheidje, klagen dat de leerlingen zo veranderd, onbeschoft zijn en dat ze zo 'dom' zijn (echt gehoord, heel triest), gaan naar huis in alle tussenuren, vertrekken al vóór de officiële jaarsluiting op vakantie en klagen op verjaardagen in de omgeving over hoe verschrikkelijk ze de school vinden (erg goede reclame voor de school, not en heel erg niet netjes, want ze ondernemen zelf niks om dit te verbeteren). Ook willen ze taaktijd voor elk klusje dat erbij komt en wat er volgens mij gewoon bij hoort (iemand wilde eens taaktijd hebben om van lokaal naar lokaal te lopen...)
Vandaag voor de aardigheid even gekeken naar het ziekteverzuim van de afdeling waar ik de leiding over heb. Zowel vorig schooljaar als dit schooljaar tot nu toe verzuimen de "jongere" docenten veel meer dan de 50 plussers.......... Zij zijn eerder "oververmoeid" en daardoor blijkbaar eerder vatbaar en melden zich sneller ziek.
Verder is het bij ons op school zo dat de "ouderen" als vanzelfsprekend extra klussen op zich nemen, omdat ze wel weten dat het anders niet gebeurt. De jongere docent wil ieder uur verantwoord zien en zal geen uur buiten z'n "pip" (taakbelasting) gaan.
Eerder met vakantie gaan is er bij ons voor niemand bij, juist de laatste dagen voor een vakantie zijn superdruk.
En het bezwaar van in tussenuren even naar huis of naar buiten gaan zie ik niet.....
[...]
De oudere docenten (zo boven de 50) blijven thuis bij het minste of geringste verkoudheidje, klagen dat de leerlingen zo veranderd, onbeschoft zijn en dat ze zo 'dom' zijn (echt gehoord, heel triest), gaan naar huis in alle tussenuren, vertrekken al vóór de officiële jaarsluiting op vakantie en klagen op verjaardagen in de omgeving over hoe verschrikkelijk ze de school vinden (erg goede reclame voor de school, not en heel erg niet netjes, want ze ondernemen zelf niks om dit te verbeteren). Ook willen ze taaktijd voor elk klusje dat erbij komt en wat er volgens mij gewoon bij hoort (iemand wilde eens taaktijd hebben om van lokaal naar lokaal te lopen...)
Vandaag voor de aardigheid even gekeken naar het ziekteverzuim van de afdeling waar ik de leiding over heb. Zowel vorig schooljaar als dit schooljaar tot nu toe verzuimen de "jongere" docenten veel meer dan de 50 plussers.......... Zij zijn eerder "oververmoeid" en daardoor blijkbaar eerder vatbaar en melden zich sneller ziek.
Verder is het bij ons op school zo dat de "ouderen" als vanzelfsprekend extra klussen op zich nemen, omdat ze wel weten dat het anders niet gebeurt. De jongere docent wil ieder uur verantwoord zien en zal geen uur buiten z'n "pip" (taakbelasting) gaan.
Eerder met vakantie gaan is er bij ons voor niemand bij, juist de laatste dagen voor een vakantie zijn superdruk.
En het bezwaar van in tussenuren even naar huis of naar buiten gaan zie ik niet.....
woensdag 24 februari 2010 om 00:49
Nu voel ik me toch geroepen de jonge docent te verdedigen, terwijl ik eerder de oudere verdedigde: dat de jongeren vaker ziek zijn zou heel goed te maken kunnen hebben met de zorg voor jonge kinderen. De 50-plussers van nu hebben in hun jongere jaren daarom misschien net zoveel verzuimd als de jongeren van nu.
En dat de jongeren beter op hun uren letten vind ik een goede ontwikkeling. De gewoonte om bovenop je gewone uren een heleboel vrijwilligerswerk op je te nemen "omdat het anders niet gebeurt" is heel nobel, maar heeft ook gezorgd voor onze reputatie van een baan waarin je je kapotwerkt voor een laag salaris en overuren nooit vergoed krijgt. Ik denk dat het een van de oorzaken is van het lerarentekort. Goed dus dat de jongere generatie dat nu een beetje ombuigt. Zo komen er op den duur misschien weer meer leraren bij.
En dat de jongeren beter op hun uren letten vind ik een goede ontwikkeling. De gewoonte om bovenop je gewone uren een heleboel vrijwilligerswerk op je te nemen "omdat het anders niet gebeurt" is heel nobel, maar heeft ook gezorgd voor onze reputatie van een baan waarin je je kapotwerkt voor een laag salaris en overuren nooit vergoed krijgt. Ik denk dat het een van de oorzaken is van het lerarentekort. Goed dus dat de jongere generatie dat nu een beetje ombuigt. Zo komen er op den duur misschien weer meer leraren bij.
woensdag 24 februari 2010 om 09:43
Het was van mij helemaal geen "aanval", dus hoeft ook niet verdedigd te worden. Het was gewoon een constatering van de feiten bij mij op school.
En een reactie op Elisabeth24, op de manier waarop zij een 50+ docent wegzet.
Overigens vind ik dat de zorg voor kinderen geen reden mag zijn voor ziekteverzuim.
En een reactie op Elisabeth24, op de manier waarop zij een 50+ docent wegzet.
Overigens vind ik dat de zorg voor kinderen geen reden mag zijn voor ziekteverzuim.
woensdag 24 februari 2010 om 10:17
Dat vind ik (als kinderloze) ook maar de praktijk is natuurlijk anders. Veel gebroken nachten kunnen je opbreken, en mensen melden zich soms ook ziek als het kind ziek is, omdat het dan niet naar de opvang mag.
Verder zou iemand met kleine kinderen ook weleens een grotere kans kunnen hebben om ziek te worden, vanwege de virussen die kleine kinderen bij zich dragen.
Uit onderzoek komt naar voren dat mensen tussen 25 en 35 zich het vaakst ziek melden (het ziekteverzuim onder ouderen is desondanks hoger, omdat zij vaker voor langere tijd uit de running zijn.) Bij jongere mensen is het meestal kort verzuim. Vrouwen melden zich vaker ziek dan mannen. Parttimers melden zich vaker ziek dan fulltimers. Ik denk dat dit allemaal veel met de zorg voor jonge kinderen te maken heeft. De combi (parttime) werken en moederschap is kennelijk gewoon erg zwaar.
In het onderwijs zul je nog meer dan in andere sectoren zien dat jongeren vaker verzuimen dan ouderen, omdat in het onderwijs de oudere werknemers vaker mannelijke fulltimers zijn, en de jongere vaker vrouwelijke parttimers.
Verder zou iemand met kleine kinderen ook weleens een grotere kans kunnen hebben om ziek te worden, vanwege de virussen die kleine kinderen bij zich dragen.
Uit onderzoek komt naar voren dat mensen tussen 25 en 35 zich het vaakst ziek melden (het ziekteverzuim onder ouderen is desondanks hoger, omdat zij vaker voor langere tijd uit de running zijn.) Bij jongere mensen is het meestal kort verzuim. Vrouwen melden zich vaker ziek dan mannen. Parttimers melden zich vaker ziek dan fulltimers. Ik denk dat dit allemaal veel met de zorg voor jonge kinderen te maken heeft. De combi (parttime) werken en moederschap is kennelijk gewoon erg zwaar.
In het onderwijs zul je nog meer dan in andere sectoren zien dat jongeren vaker verzuimen dan ouderen, omdat in het onderwijs de oudere werknemers vaker mannelijke fulltimers zijn, en de jongere vaker vrouwelijke parttimers.
woensdag 24 februari 2010 om 10:43
hoi SaraX,
misschien kan je eens een weekje meelopen met iemand die les geeft in het vak dat jij leuk zou vinden om te geven, op een soort school waar jij jezelf wel ziet werken.
Ik ben het met de meeste berichten die ik heb gelezen eens, maar iedereen gaat anders met "de druk" om. Al die extra dingen die genoemd zijn (veel avonden, opendag, kamp, etc) zijn wel zwaar en vermoeiend, maar ook juist gezellig om te doen als je in een leuk team werkt.
Dan heb je lol voor 10 en prijs je jezelf gelukkig met je baan. Vooral als het lekker weer wordt en je weer buitenschoolse activiteiten hebt.. heerlijk!
Soms heb je het inderdaad zo druk dat je niet eens tijd hebt om te eten (of naar de wc te gaan) maar soms heb je ook gewoon zomaar even tijd om een half uurtje koffie te drinken en te kletsen met een collega (tegelijkertijd een tussenuur en beide even toe aan niks doen...) Voordeel is ook wel dat je slank blijft als je geen tijd hebt om te eten
Plezier in je werk, affiniteit met de doelgroep en leuke collega's hebben zijn volgenmij drie van de belangrijkste dingen.
misschien kan je eens een weekje meelopen met iemand die les geeft in het vak dat jij leuk zou vinden om te geven, op een soort school waar jij jezelf wel ziet werken.
Ik ben het met de meeste berichten die ik heb gelezen eens, maar iedereen gaat anders met "de druk" om. Al die extra dingen die genoemd zijn (veel avonden, opendag, kamp, etc) zijn wel zwaar en vermoeiend, maar ook juist gezellig om te doen als je in een leuk team werkt.
Dan heb je lol voor 10 en prijs je jezelf gelukkig met je baan. Vooral als het lekker weer wordt en je weer buitenschoolse activiteiten hebt.. heerlijk!
Soms heb je het inderdaad zo druk dat je niet eens tijd hebt om te eten (of naar de wc te gaan) maar soms heb je ook gewoon zomaar even tijd om een half uurtje koffie te drinken en te kletsen met een collega (tegelijkertijd een tussenuur en beide even toe aan niks doen...) Voordeel is ook wel dat je slank blijft als je geen tijd hebt om te eten
Plezier in je werk, affiniteit met de doelgroep en leuke collega's hebben zijn volgenmij drie van de belangrijkste dingen.
woensdag 24 februari 2010 om 10:47
Klopt, dat zijn gewoon de feiten. Dat maakt het hogere ziekteverzuim als gevolg van het hebben van kleine kinderen natuurlijk niet goéd.
Juist in het onderwijs is het zo dat als iemand zich ziek meldt het werk tóch door moet gaan............ dus draait een collega er voor op! Dubbele groepen, extra (onbetaalde) lessen enz. enz.
Je zal dus juist in het onderwijs je privéomstandigheden extra goed moeten regelen. Je kan bij oververmoeidheid niet even een snipperdagje nemen.....
Maar goed, voor mij blijft voor mij het het leukste werk dat er is!! Zou niet anders willen. Ik ben in het bedrijfsleven begonnen, gaf daar ook trainingen. Was ook heel leuk. Zit nu al 25 jaar in het voortgezet onderwijs en geniet nog (bijna) iedere dag.
Ik heb me gelukkig vrijwel nooit ziek gemeld, ook niet toen de kinderen klein waren en nu als 51-jarige ook niet.
(waarschijnlijk komt dat ook omdat ik altijd parttime werk en gewerkt heb, dus áls ik me wat minder voelde altijd kon bijtanken op m'n vrije dagen)
Juist in het onderwijs is het zo dat als iemand zich ziek meldt het werk tóch door moet gaan............ dus draait een collega er voor op! Dubbele groepen, extra (onbetaalde) lessen enz. enz.
Je zal dus juist in het onderwijs je privéomstandigheden extra goed moeten regelen. Je kan bij oververmoeidheid niet even een snipperdagje nemen.....
Maar goed, voor mij blijft voor mij het het leukste werk dat er is!! Zou niet anders willen. Ik ben in het bedrijfsleven begonnen, gaf daar ook trainingen. Was ook heel leuk. Zit nu al 25 jaar in het voortgezet onderwijs en geniet nog (bijna) iedere dag.
Ik heb me gelukkig vrijwel nooit ziek gemeld, ook niet toen de kinderen klein waren en nu als 51-jarige ook niet.
(waarschijnlijk komt dat ook omdat ik altijd parttime werk en gewerkt heb, dus áls ik me wat minder voelde altijd kon bijtanken op m'n vrije dagen)
woensdag 24 februari 2010 om 11:14
Ik begon fulltime als beginnend net afgestudeerde docent, maar werkte standaard 60 uur in de week. Alle avonden, weekenden en vakanties werkte ik door. (ik overdijf niet) Helemaal als beginnend docent is het zwaar.
Je hebt meer moeite met de klassen, (dus vermoeiender) en je moet al je lessen nog stuk voor stuk ontwikkelen, omdat je niet teert op 25 jaar ervaring.
Ik werk nu 4 dagen en dat bevalt me goed. Heb ik 1 dagje om een beetje thuis te rommelen en m'n lessen voor te bereiden (ja... op m'n vrijde dag werk ik dus...)
Hoe langer je werkt hoe leuker het wordt, omdat je steeds beter in je werk wordt, en alles je dan minder energie kost, en je je daardoor niet uitgeblust voelt.
Maar dat geldt denk ik niet alleen voor het onderwijs, dat zal op heel veel werk plekken zo gaan.
Je hebt meer moeite met de klassen, (dus vermoeiender) en je moet al je lessen nog stuk voor stuk ontwikkelen, omdat je niet teert op 25 jaar ervaring.
Ik werk nu 4 dagen en dat bevalt me goed. Heb ik 1 dagje om een beetje thuis te rommelen en m'n lessen voor te bereiden (ja... op m'n vrijde dag werk ik dus...)
Hoe langer je werkt hoe leuker het wordt, omdat je steeds beter in je werk wordt, en alles je dan minder energie kost, en je je daardoor niet uitgeblust voelt.
Maar dat geldt denk ik niet alleen voor het onderwijs, dat zal op heel veel werk plekken zo gaan.
woensdag 24 februari 2010 om 11:27
HIer nog een jonge docent. Ik ben van mening dat het zo ontzettend afhankelijk is van de begeleiding die je vanuit de school krijgt. Op mijn school hebben ze voor zowel leerlingen als docenten goede begeleiding. Ik ben nu 2e jaar voor de klas en krijg vanuit de vaksectie, school en teamleider coaching. NIet omdat het slecht gaat, maar juist om de enorme hoeveelheid die op je afkomt als beginnend docent te kunnen behappen. Want je moet idd alles de eerste jaren zelf voorbereiden, bij mijn vak denk ik zelfs dat ik elk jaar moet gaan voorbereiden.
Hoewel ik op een enorme school werk ( totaal ruim 2500 leerlingen) en ook nog eens van VMBO-basis tot Tvwo lesgeef, ga ik elke dag met zoveel plezier naar mijn werk. Sommige piekweken ( mentoravonden, enz) zijn erg druk, maar over mijn rooster heb ik niets te klagen. Ik kom van ver ( 40 minuten met de auto) en daar houden ze spitstechnisch gewoon rekening mee. Dat is ook een vorm van begeleiding. Alles wat veel energie kost aanzetten. Mijn persoonlijk begeleider is een "oudje"van in de 50, maar die ontzettend bevlogen mij begeleidt alsof ik zijn dochter ben haha.
Hoewel ik op een enorme school werk ( totaal ruim 2500 leerlingen) en ook nog eens van VMBO-basis tot Tvwo lesgeef, ga ik elke dag met zoveel plezier naar mijn werk. Sommige piekweken ( mentoravonden, enz) zijn erg druk, maar over mijn rooster heb ik niets te klagen. Ik kom van ver ( 40 minuten met de auto) en daar houden ze spitstechnisch gewoon rekening mee. Dat is ook een vorm van begeleiding. Alles wat veel energie kost aanzetten. Mijn persoonlijk begeleider is een "oudje"van in de 50, maar die ontzettend bevlogen mij begeleidt alsof ik zijn dochter ben haha.
woensdag 24 februari 2010 om 11:36
Ja dat klopt, goede begeleiding is belangrijk!! Ik had pech toen ik begon, er was geen begeleiding, ze hadden me gelijk mentor gemaakt terwijl ik zelf mijn 'eerste jaar' deed (wist ik veel) en met die taakuren mindering was helemaal geen rekening gehouden. Ik kwam er pas achter nadat ik me dat eerste jaar helemaal over de kop had gewerkt. Een slechte start dus, en geen goede reclame voor het onderwijs. Alles ging zoals het niet moest.
Maar ach, bewijst maar weer eens wat een doorzettingsvermogen ik heb (girl powerrrrr) En nu 3 jaar later is het helemaal leuk, dus ben blij dat ik het begin heb doorstaan.
Maar ach, bewijst maar weer eens wat een doorzettingsvermogen ik heb (girl powerrrrr
) En nu 3 jaar later is het helemaal leuk, dus ben blij dat ik het begin heb doorstaan.
woensdag 24 februari 2010 om 13:49
Intussen heb ik teveel werk liggen om allemaal in dit weekje vakantie te kunnen doen. Maar na de vakantie is het weer zo druk met ouderavonden en rapportvergaderingen, dan kan ik ze ook niet doen (en bovendien kan ik ze ook niet te lang laten liggen). En ik heb afspraken staan voor de twee weekends na de vakantie. Dat komt me nu dus slecht uit, maar tegelijkertijd vind ik het ook idioot als je zelfs geen weekends meer kunt hebben terwijl je je vakantie al hebt opgeofferd.
Op de school waar ik nu werk zit het er niet in om minder werkdruk te krijgen. Ik hoop dus een andere school te vinden. Als ik de verhalen van sommigen hier lees lijkt het erop dat het op andere scholen beter geregeld is. Liever nog hoop ik werk te vinden buiten het onderwijs, maar dat is lastig met mijn opleiding. Ik voel me een beetje vastzitten, omdat ik met deze werkdruk ook niet kan omscholen om meer kans te maken op ander werk. Een andere school zou dus een eerste stap in de goede richting kunnen zijn.
De moraal van dit verhaal voor de TO: zoek een school die bij je past. Het kan een wereld van verschil maken als je directe collega's en je directie ondersteunend zijn.
En ga niet het onderwijs in voor de vakanties .
Op de school waar ik nu werk zit het er niet in om minder werkdruk te krijgen. Ik hoop dus een andere school te vinden. Als ik de verhalen van sommigen hier lees lijkt het erop dat het op andere scholen beter geregeld is. Liever nog hoop ik werk te vinden buiten het onderwijs, maar dat is lastig met mijn opleiding. Ik voel me een beetje vastzitten, omdat ik met deze werkdruk ook niet kan omscholen om meer kans te maken op ander werk. Een andere school zou dus een eerste stap in de goede richting kunnen zijn.
De moraal van dit verhaal voor de TO: zoek een school die bij je past. Het kan een wereld van verschil maken als je directe collega's en je directie ondersteunend zijn.
En ga niet het onderwijs in voor de vakanties .
woensdag 24 februari 2010 om 14:49
Op de school waar ik nu werk zit het er niet in om minder werkdruk te krijgen.
Hier heb je recht op! Dit is CAO bepaald en dus verplicht voor scholen. Wel kunnen ze iets schuiven met uren e.d. maar dat moet altijd in overleg gaan. Zo heb ik ook meer taakuren door mentoraat, maar dat is mijn eigen keuze geweest.
Het klopt helemaal dat een school bij je moet passen. Bij mijn sollicitatiegesprek voelde ik gelijk al dat het goed was. Goede sfeer, werd gelijk door iedereen op weg geholpen binnen het gebouw en leuke gesprek met de directeur. Nu 2 jaar later merk je dat het nog steeds hetzelfde is. We helpen de nieuwelingen, geven fouten toe ( en dat is vaak nog een taboe!) en we gaan gezamelijk aan het werk. Zeuren gebeurt natuurlijk regelmatig,maar dat wordt ook wel eens een onderwijsziekte genoemd.Kortom: volg je gevoel en schrijf het onderwijs niet te snel om werkdruk e.d. af. De leerlingen kunnen daar immers toch echt niets aan doen.
Hier heb je recht op! Dit is CAO bepaald en dus verplicht voor scholen. Wel kunnen ze iets schuiven met uren e.d. maar dat moet altijd in overleg gaan. Zo heb ik ook meer taakuren door mentoraat, maar dat is mijn eigen keuze geweest.
Het klopt helemaal dat een school bij je moet passen. Bij mijn sollicitatiegesprek voelde ik gelijk al dat het goed was. Goede sfeer, werd gelijk door iedereen op weg geholpen binnen het gebouw en leuke gesprek met de directeur. Nu 2 jaar later merk je dat het nog steeds hetzelfde is. We helpen de nieuwelingen, geven fouten toe ( en dat is vaak nog een taboe!) en we gaan gezamelijk aan het werk. Zeuren gebeurt natuurlijk regelmatig,maar dat wordt ook wel eens een onderwijsziekte genoemd.Kortom: volg je gevoel en schrijf het onderwijs niet te snel om werkdruk e.d. af. De leerlingen kunnen daar immers toch echt niets aan doen.
woensdag 24 februari 2010 om 15:35
Ja, de CAO ken ik wel, maar als de school in overleg met de MR bepaalt dat je 25 uur krijgt voor een mentoraat, en iedereen steekt er meer tijd in, dan kun jij niet na 25 uur gaan zeggen: "sorry meneer, dat uw zoon wordt gepest, maar ik heb geen uren meer over".
Zo zijn er bij ons veel taken die veel meer tijd kosten dan je ervoor krijgt. De vergoeding is de afgelopen jaren ook verminderd. Zo kun je mensen steeds meer taken geven terwijl ze op papier niet meer uren gaan werken.
Geloof me, ik heb het echt wel geprobeerd . Maar dit is een reden waarom ik denk dat een andere school wel een verschil kan maken. Wat ik hierboven beschreef heeft te maken met hoe zuinig een directie is op z'n medewerkers. En daarnaast maakt het ook veel uit hoe de samenwerking is met je directe collega's. Die van mij hebben niet zoveel energie, laten het vaak afweten en ik ben dus degene die de kar trekt. Ik zou graag ergens gaan werken waar we de kar samen trekken!
Zo zijn er bij ons veel taken die veel meer tijd kosten dan je ervoor krijgt. De vergoeding is de afgelopen jaren ook verminderd. Zo kun je mensen steeds meer taken geven terwijl ze op papier niet meer uren gaan werken.
Geloof me, ik heb het echt wel geprobeerd . Maar dit is een reden waarom ik denk dat een andere school wel een verschil kan maken. Wat ik hierboven beschreef heeft te maken met hoe zuinig een directie is op z'n medewerkers. En daarnaast maakt het ook veel uit hoe de samenwerking is met je directe collega's. Die van mij hebben niet zoveel energie, laten het vaak afweten en ik ben dus degene die de kar trekt. Ik zou graag ergens gaan werken waar we de kar samen trekken!
vrijdag 26 februari 2010 om 14:14
Ik wil ook nog mijn duit in het zakje doen. Dit is mijn vierde lesjaar voor de klas en ik vind het geweldig! Contacten met leerlingen zijn geweldig en ik heb elke dag minstens één leuk verhaal om te vertellen thuis. Vriend vindt het daarom ook erg leuk dat ik dit werk doe. Het contact is dus een gigaplus. Verder vind ik mijn vakken leuk ( GS en MA) en mijn mentoraat.
Maar ik werk wel rustig 50 uur in de week gemiddeld. Waarom, voor het nakijken van een gewone toets ben ik al makkelijk 4 uur kwijt. Ik werk fulltime is 12 klassen. Mijn vakanties gebruik ik om bij te werken en vooruit te werken.
Als je in het onderwijs gaat moet je ook bekijken hoe belangrijk je salaris is voor jou. Het is niet hoog, helemaal niet voor de uren die je maakt. Verder moet je altijd in het hoogseizoen op vakantie = extra kosten. Als je dit niet erg vindt.... kom maar op. Het is het allemaal waard!
Maar ik werk wel rustig 50 uur in de week gemiddeld. Waarom, voor het nakijken van een gewone toets ben ik al makkelijk 4 uur kwijt. Ik werk fulltime is 12 klassen. Mijn vakanties gebruik ik om bij te werken en vooruit te werken.
Als je in het onderwijs gaat moet je ook bekijken hoe belangrijk je salaris is voor jou. Het is niet hoog, helemaal niet voor de uren die je maakt. Verder moet je altijd in het hoogseizoen op vakantie = extra kosten. Als je dit niet erg vindt.... kom maar op. Het is het allemaal waard!
zaterdag 27 februari 2010 om 15:32
Hee Sara,
Ook ik werk inmiddels 5 jaar in het onderwijs en ik ga het steeds leuker vinden. Heb 2 stagiaires, superleuke klassen, fijne collega's en veel vrijheid. Natuurlijk is de werkdruk hoog, maar aangezien ik muziek geef heb ik minder nakijkwerk dan bij andere vakken. (= tijd die ik overigens rustig inhaal bij het plannen van alle muzilkale activiteiten) Ik vind het een heel dankbaar beroep, wat wel onderschat wordt door de meeste mensen, die alleen maar de vele vakanties zien... maar daar leg ik me maar gewoon bij neer. De kinderen bij ons op school zijn geweldig en ik heb inmiddels mijn vak zo weten te profileren dat het echt betekenis heeft. Dat is een fijn gevoel. Het mentoraat is best zwaar met 28 leerlingen, maar als ze dan bijna allemaal overgaan of gewoon even komen kletsen in de pauze is het ook wel erg gezellig....
Het ligt volgens mij aan de school waarop je werkt, je instelling en je wil om het te redden. Als je voor een taal als Frans of Duits kiest kun je volgens mij overal aan de slag, het is heel moeilijk om daar tegenwoordig nog mensen voor te vinden...
Enne je kunt altijd een keer een dagje of een paar dagen meelopen op een school....? misschien is dat een idee?
Ook ik werk inmiddels 5 jaar in het onderwijs en ik ga het steeds leuker vinden. Heb 2 stagiaires, superleuke klassen, fijne collega's en veel vrijheid. Natuurlijk is de werkdruk hoog, maar aangezien ik muziek geef heb ik minder nakijkwerk dan bij andere vakken. (= tijd die ik overigens rustig inhaal bij het plannen van alle muzilkale activiteiten) Ik vind het een heel dankbaar beroep, wat wel onderschat wordt door de meeste mensen, die alleen maar de vele vakanties zien... maar daar leg ik me maar gewoon bij neer. De kinderen bij ons op school zijn geweldig en ik heb inmiddels mijn vak zo weten te profileren dat het echt betekenis heeft. Dat is een fijn gevoel. Het mentoraat is best zwaar met 28 leerlingen, maar als ze dan bijna allemaal overgaan of gewoon even komen kletsen in de pauze is het ook wel erg gezellig....
Het ligt volgens mij aan de school waarop je werkt, je instelling en je wil om het te redden. Als je voor een taal als Frans of Duits kiest kun je volgens mij overal aan de slag, het is heel moeilijk om daar tegenwoordig nog mensen voor te vinden...
Enne je kunt altijd een keer een dagje of een paar dagen meelopen op een school....? misschien is dat een idee?
