Werk & Studie
alle pijlers
Droombaan of moederschap...
donderdag 19 november 2009 om 13:17
Dag allemaal!
Ik zit met een dilemma en ik kom er maar niet uit, misschien dat jullie mij op weg kunnen helpen..
Ik heb een te gekke baan aangeboden gekregen met alles erop en eraan wat ik maar wil, echt mijn droombaan maar.... ik ben moeder van 2 heerlijke kindjes en na de geboorte van de 1e ben ik bewust 24 uur gaan werken (3 dagen). In mijn nieuwe functie zou ik 32 tot 39 uur moeten gaan werken. Dit betekent dat de kindjes meer naar de opvang zouden moeten... Mijn man heeft net promotie gekregen dus die kan nu niet minder gaan werken. Ik wil heel graag de functie aannemen maar ben zo bang dat ik veel van de kindjes ga missen en ze zijn maar 1 keer zo klein...
Er zijn vast meer moeders die 32 tot 39 uur werken en dit combineren met een gezin met kleine kinderen. Hoe bevalt het, waar loop je tegen aan, heb je het gevoel de kids te weinig te zien en tekort te doen?? Ik hoor het heel graag!
Groetjes, Laura
Ik zit met een dilemma en ik kom er maar niet uit, misschien dat jullie mij op weg kunnen helpen..
Ik heb een te gekke baan aangeboden gekregen met alles erop en eraan wat ik maar wil, echt mijn droombaan maar.... ik ben moeder van 2 heerlijke kindjes en na de geboorte van de 1e ben ik bewust 24 uur gaan werken (3 dagen). In mijn nieuwe functie zou ik 32 tot 39 uur moeten gaan werken. Dit betekent dat de kindjes meer naar de opvang zouden moeten... Mijn man heeft net promotie gekregen dus die kan nu niet minder gaan werken. Ik wil heel graag de functie aannemen maar ben zo bang dat ik veel van de kindjes ga missen en ze zijn maar 1 keer zo klein...
Er zijn vast meer moeders die 32 tot 39 uur werken en dit combineren met een gezin met kleine kinderen. Hoe bevalt het, waar loop je tegen aan, heb je het gevoel de kids te weinig te zien en tekort te doen?? Ik hoor het heel graag!
Groetjes, Laura
dinsdag 24 november 2009 om 09:17
Ik zou wel voor de droombaan kiezen denk ik! Je zal meer gaan verdienen, dus dan kan je ook meer uitbesteden zoals een huishoudster nemen, boodschappen thuis laten bezorgen, en zo tijd besparen.
En ik neem aan dat het altijd makkelijker zal zijn om van droombaan een stapje terug te doen als het niet bevalt, dan als je kiest om het niet aan te nemen, daarop terug te komen.
En ik neem aan dat het altijd makkelijker zal zijn om van droombaan een stapje terug te doen als het niet bevalt, dan als je kiest om het niet aan te nemen, daarop terug te komen.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
dinsdag 24 november 2009 om 09:38
quote:MiracleGirl schreef op 24 november 2009 @ 09:12:
sorry, maar je kiest of voor carriere, OF voor kinderen.... ik vind niet dat als jij 5 dagen per week wil gaan werken je kids naar de kinderopvang moeten zodat iemand anders ze op kan voeden.....
oja... hou je er rekening mee dat als je besluit om de baan aan te nemen.. dat er bij de kinderopvang enorme wachtlijsten zijn...............Wat een onzin dit. Wat denk je van de moeders die geen keuze hebben? Petje af dat zij in staat zijn én te werken én er voor de kinderen te zijn. Vijf dagen per week 8 uur per dag fysieke afstand zegt niets over de werkelijke afstand tot het kind. Net zoals thuis bij het kind verbrengen daar ook niets over zegt. Voor veel moeders is werken en geld verdienen een stukje zorgen voor zichzelf. Op grond van de empirie blijkt dat telkens weer een voorwaarde te zijn voor het goed vervullen van de rol als moeder.
sorry, maar je kiest of voor carriere, OF voor kinderen.... ik vind niet dat als jij 5 dagen per week wil gaan werken je kids naar de kinderopvang moeten zodat iemand anders ze op kan voeden.....
oja... hou je er rekening mee dat als je besluit om de baan aan te nemen.. dat er bij de kinderopvang enorme wachtlijsten zijn...............Wat een onzin dit. Wat denk je van de moeders die geen keuze hebben? Petje af dat zij in staat zijn én te werken én er voor de kinderen te zijn. Vijf dagen per week 8 uur per dag fysieke afstand zegt niets over de werkelijke afstand tot het kind. Net zoals thuis bij het kind verbrengen daar ook niets over zegt. Voor veel moeders is werken en geld verdienen een stukje zorgen voor zichzelf. Op grond van de empirie blijkt dat telkens weer een voorwaarde te zijn voor het goed vervullen van de rol als moeder.
dinsdag 24 november 2009 om 09:38
dit geld ook voor mannen.....
sorry, maar dan kan je beter beide partime gaan werken, zodat er altijd iemand thuis is......
de meeste kinderen in de kinderopvang zijn niet gelukkig, of ze hebben het idee dat ze te weinig aandacht van hun ouders krijgen (dat zie je, en hoor je soms)
plus dat ik een aantal kinderen heb gezien die eerst super lief waren, en vervolgens na een half jaar kov, nog net niet onhandelbaar waren door tekort aan aandacht van hun ouders.....
o en in alle gevallen die ik heb gezien (en dat zijn er nogal wat) staan de kids op, ze wassen/douche, eten en worden aangekleed, vervolgens is het haasten naar de kov. ze worden opgehaald, eten, en naar bed..... dan zie je zelf dus niks van je kind behalve dat....
sorry, maar dan kan je beter beide partime gaan werken, zodat er altijd iemand thuis is......
de meeste kinderen in de kinderopvang zijn niet gelukkig, of ze hebben het idee dat ze te weinig aandacht van hun ouders krijgen (dat zie je, en hoor je soms)
plus dat ik een aantal kinderen heb gezien die eerst super lief waren, en vervolgens na een half jaar kov, nog net niet onhandelbaar waren door tekort aan aandacht van hun ouders.....
o en in alle gevallen die ik heb gezien (en dat zijn er nogal wat) staan de kids op, ze wassen/douche, eten en worden aangekleed, vervolgens is het haasten naar de kov. ze worden opgehaald, eten, en naar bed..... dan zie je zelf dus niks van je kind behalve dat....
dinsdag 24 november 2009 om 11:02
Wat een onzin MiracleGirl, echt grote onzin. Maar goed, dit vooroordeel zal altijd blijven bestaan.
TO, je weet nu al dat je ook dat soort negatieve reacties zal krijgen als je voor je droombaan gaat. Terwijl mensen je man er niet op aan zullen kijken. Zo scheef is het nou eenmaal.
TO, je weet nu al dat je ook dat soort negatieve reacties zal krijgen als je voor je droombaan gaat. Terwijl mensen je man er niet op aan zullen kijken. Zo scheef is het nou eenmaal.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
dinsdag 24 november 2009 om 11:11
Ik ben nu met verlof, maar ik ga straks weer 40 uur werken. Mijn partner werkt 36 uur. Beide kunnen we een dag thuis werken, en ons kind gaat straks 3 dagen naar de opvang. In september waarschijnlijk 4 dagen omdat ik dan niet meer thuis kan werken. En ik voel me daar helemaal niet schuldig onder
Overigens is er, in plaats van one-sample-gewauwel, ook wetenschappelijk onderzoek gedaan naar het welbevinden van kinderen in opvangsituaties. Deze kinderen blijken minstens zo gelukkig als kinderen die niet naar de opvang gaan, en doen het in sommige opzichten zelfs beter dan hun leeftijdsgenootjes die alleen thuis worden verzorgd. Overigens zit hier één sterk bepalende factor bij: het geldt vooral als hun verzorgers zich er niet schuldig of anderszins ongelukkig onder voelen.
Dus mocht je kiezen voor je baan, doe het dan met heel je hart. Alleen dan waarborg je het geluk van je gezin. Sterkte met je keus!
Overigens is er, in plaats van one-sample-gewauwel, ook wetenschappelijk onderzoek gedaan naar het welbevinden van kinderen in opvangsituaties. Deze kinderen blijken minstens zo gelukkig als kinderen die niet naar de opvang gaan, en doen het in sommige opzichten zelfs beter dan hun leeftijdsgenootjes die alleen thuis worden verzorgd. Overigens zit hier één sterk bepalende factor bij: het geldt vooral als hun verzorgers zich er niet schuldig of anderszins ongelukkig onder voelen.
Dus mocht je kiezen voor je baan, doe het dan met heel je hart. Alleen dan waarborg je het geluk van je gezin. Sterkte met je keus!
dinsdag 24 november 2009 om 11:20
Hoi Hoi,
Als geld geen probleem is, zou ik voor de kinderen thuisblijven, ik heb een zoontje van 2, mijn man werkt en ik ben thuis, ik hoef niet te werken voor het geld... daarom heb ik hier voor gekozen.
Wel studeer ik, en heb ik een eigen bedrijf, ik studeer en werk dus thuis, als mijn mannetje slaapt. Dus het is niet zo dat ik helemaal niets doe. Ik wilde mijn leven, naast de zorg voor mijn zoontje, ook andere invulling geven, maar mijn zoontje komt op de 1ste plaats.
Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om mijn zoontje 5 dagen in de week naar de opvang te brengen, vooral niet, zoals sommige moeders doen, als het kindje nog maar 10 weken oud is. Een kind heeft tot een bepaalde leeftijd zijn moeder nodig, en de leidsters op het knderdagverblijf kunnen een moeder echt niet vervangen.
Dus als het vor het geld niet hoeft, zou ik het niet doen.
groetjes
Als geld geen probleem is, zou ik voor de kinderen thuisblijven, ik heb een zoontje van 2, mijn man werkt en ik ben thuis, ik hoef niet te werken voor het geld... daarom heb ik hier voor gekozen.
Wel studeer ik, en heb ik een eigen bedrijf, ik studeer en werk dus thuis, als mijn mannetje slaapt. Dus het is niet zo dat ik helemaal niets doe. Ik wilde mijn leven, naast de zorg voor mijn zoontje, ook andere invulling geven, maar mijn zoontje komt op de 1ste plaats.
Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om mijn zoontje 5 dagen in de week naar de opvang te brengen, vooral niet, zoals sommige moeders doen, als het kindje nog maar 10 weken oud is. Een kind heeft tot een bepaalde leeftijd zijn moeder nodig, en de leidsters op het knderdagverblijf kunnen een moeder echt niet vervangen.
Dus als het vor het geld niet hoeft, zou ik het niet doen.
groetjes
We live in a free world
dinsdag 24 november 2009 om 12:20
dinsdag 24 november 2009 om 13:02
quote:witbloempje schreef op 24 november 2009 @ 11:20:
Hoi Hoi,
Als geld geen probleem is, zou ik voor de kinderen thuisblijven, ik heb een zoontje van 2, mijn man werkt en ik ben thuis, ik hoef niet te werken voor het geld... daarom heb ik hier voor gekozen.
Wel studeer ik, en heb ik een eigen bedrijf, ik studeer en werk dus thuis, als mijn mannetje slaapt. Dus het is niet zo dat ik helemaal niets doe. Ik wilde mijn leven, naast de zorg voor mijn zoontje, ook andere invulling geven, maar mijn zoontje komt op de 1ste plaats.
Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om mijn zoontje 5 dagen in de week naar de opvang te brengen, vooral niet, zoals sommige moeders doen, als het kindje nog maar 10 weken oud is. Een kind heeft tot een bepaalde leeftijd zijn moeder nodig, en de leidsters op het knderdagverblijf kunnen een moeder echt niet vervangen.
Dus als het vor het geld niet hoeft, zou ik het niet doen.
groetjes
Waarin heb je een eigen bedrijf dan? Ik kan mij niet voorstellen dat je én kunt studeren én een bedrijf kunt runnen op de momenten dat je kind slaapt.
Een groot deel van de vrouwen werken niet voor het geld, zij hebben andere motieven.
Hoi Hoi,
Als geld geen probleem is, zou ik voor de kinderen thuisblijven, ik heb een zoontje van 2, mijn man werkt en ik ben thuis, ik hoef niet te werken voor het geld... daarom heb ik hier voor gekozen.
Wel studeer ik, en heb ik een eigen bedrijf, ik studeer en werk dus thuis, als mijn mannetje slaapt. Dus het is niet zo dat ik helemaal niets doe. Ik wilde mijn leven, naast de zorg voor mijn zoontje, ook andere invulling geven, maar mijn zoontje komt op de 1ste plaats.
Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om mijn zoontje 5 dagen in de week naar de opvang te brengen, vooral niet, zoals sommige moeders doen, als het kindje nog maar 10 weken oud is. Een kind heeft tot een bepaalde leeftijd zijn moeder nodig, en de leidsters op het knderdagverblijf kunnen een moeder echt niet vervangen.
Dus als het vor het geld niet hoeft, zou ik het niet doen.
groetjes
Waarin heb je een eigen bedrijf dan? Ik kan mij niet voorstellen dat je én kunt studeren én een bedrijf kunt runnen op de momenten dat je kind slaapt.
Een groot deel van de vrouwen werken niet voor het geld, zij hebben andere motieven.
dinsdag 24 november 2009 om 17:31
Ik hoef het ook niet perse voor het geld te doen.
Maar tegelijkertijd vind ik dat zo n ridicuul argument. Alsof mijn opleiding en ontwikkeling en bijdrage aan de maatschappij er niet toe doen.
En alsof mijn financiele bijdrage aan het gezin er niet toe doet.
En alsof het niet zo is dat er altijd nog een kleine kans is dat PP over zoveel jaar ineens trek krijgt in een ander groen blaadje en ik hem dus de deur uit moet sodemieteren.
Maar tegelijkertijd vind ik dat zo n ridicuul argument. Alsof mijn opleiding en ontwikkeling en bijdrage aan de maatschappij er niet toe doen.
En alsof mijn financiele bijdrage aan het gezin er niet toe doet.
En alsof het niet zo is dat er altijd nog een kleine kans is dat PP over zoveel jaar ineens trek krijgt in een ander groen blaadje en ik hem dus de deur uit moet sodemieteren.
dinsdag 24 november 2009 om 19:46
Ik vind de info die je geeft nog wat beperkt en zou het van meerdere factoren af laten hangen:
-reistijd, blijft dit beperkt?
-hoe lang weet je van te voren de 32 of 39 uur?
-zal het vaak voorkomen dat het meer dan 39 uur is?
-ga je er in salaris dusdanig op vooruit dat je een hh kunt nemen?
-is voor jou en/ of je man 4*9 uur bespreekbaar? Of in ieder geval dusdanig dat 5 dagen crèche niet structureel zal zijn.
-kun je thuis werken? Stel je kindjes zijn ziek, wat dan?
-wat vind jij in het leven belangrijker, je gezin of je carrière?
Zo zijn er vast nog meer ounten die je op een rijtje kunt zetten en af zult moeten wegen.
-reistijd, blijft dit beperkt?
-hoe lang weet je van te voren de 32 of 39 uur?
-zal het vaak voorkomen dat het meer dan 39 uur is?
-ga je er in salaris dusdanig op vooruit dat je een hh kunt nemen?
-is voor jou en/ of je man 4*9 uur bespreekbaar? Of in ieder geval dusdanig dat 5 dagen crèche niet structureel zal zijn.
-kun je thuis werken? Stel je kindjes zijn ziek, wat dan?
-wat vind jij in het leven belangrijker, je gezin of je carrière?
Zo zijn er vast nog meer ounten die je op een rijtje kunt zetten en af zult moeten wegen.
woensdag 25 november 2009 om 09:40
quote:xxxfamke schreef op 24 november 2009 @ 19:46:
Ik vind de info die je geeft nog wat beperkt en zou het van meerdere factoren af laten hangen:
-reistijd, blijft dit beperkt?
-hoe lang weet je van te voren de 32 of 39 uur?
-zal het vaak voorkomen dat het meer dan 39 uur is?
-ga je er in salaris dusdanig op vooruit dat je een hh kunt nemen?
-is voor jou en/ of je man 4*9 uur bespreekbaar? Of in ieder geval dusdanig dat 5 dagen crèche niet structureel zal zijn.
-kun je thuis werken? Stel je kindjes zijn ziek, wat dan?
-wat vind jij in het leven belangrijker, je gezin of je carrière?
Zo zijn er vast nog meer ounten die je op een rijtje kunt zetten en af zult moeten wegen.
Hier ben ik het volkomen mee eens. En daarbij, een mens kan niet alles willen, je moet op een gegeven moment keuzes maken.
Mensen willen ook zoveel, beiden een carriere, kinderen, duure koopwoning, meerdere (duure) auto's, vakantie's, waarom zijn wij zo ontevreden met wat we hebben..... waardoor we onze kinderen 60 uur in de week naar de kinderopvang doen, vanaf dat ze 10 weken oud zijn.
Ik doe er niet aan mee.... wat ik belangrijk vind, is dat mijn kind, in een veilige en vertrouwde omgeving opgroeit(goede wijk), dat hij veel liefde in zijn leven krijgt (ook van zijn ouders), dat ik hem het 1 en ander kan geven, en dat ik zijn studie kan betalen, zodat hij een goede toekomtst tegemoet gaat.
En dit kan ik, dus zie ik geen noodzaak om buitenshuis te gaan werken, en mijn kind te laten opvoeden door de kinderopvang ondanks dat ik ook gestudeerd heb, en kans heb op een goede carriere.
groetjes
Ik vind de info die je geeft nog wat beperkt en zou het van meerdere factoren af laten hangen:
-reistijd, blijft dit beperkt?
-hoe lang weet je van te voren de 32 of 39 uur?
-zal het vaak voorkomen dat het meer dan 39 uur is?
-ga je er in salaris dusdanig op vooruit dat je een hh kunt nemen?
-is voor jou en/ of je man 4*9 uur bespreekbaar? Of in ieder geval dusdanig dat 5 dagen crèche niet structureel zal zijn.
-kun je thuis werken? Stel je kindjes zijn ziek, wat dan?
-wat vind jij in het leven belangrijker, je gezin of je carrière?
Zo zijn er vast nog meer ounten die je op een rijtje kunt zetten en af zult moeten wegen.
Hier ben ik het volkomen mee eens. En daarbij, een mens kan niet alles willen, je moet op een gegeven moment keuzes maken.
Mensen willen ook zoveel, beiden een carriere, kinderen, duure koopwoning, meerdere (duure) auto's, vakantie's, waarom zijn wij zo ontevreden met wat we hebben..... waardoor we onze kinderen 60 uur in de week naar de kinderopvang doen, vanaf dat ze 10 weken oud zijn.
Ik doe er niet aan mee.... wat ik belangrijk vind, is dat mijn kind, in een veilige en vertrouwde omgeving opgroeit(goede wijk), dat hij veel liefde in zijn leven krijgt (ook van zijn ouders), dat ik hem het 1 en ander kan geven, en dat ik zijn studie kan betalen, zodat hij een goede toekomtst tegemoet gaat.
En dit kan ik, dus zie ik geen noodzaak om buitenshuis te gaan werken, en mijn kind te laten opvoeden door de kinderopvang ondanks dat ik ook gestudeerd heb, en kans heb op een goede carriere.
groetjes
We live in a free world
donderdag 26 november 2009 om 20:02
quote:witbloempje schreef op 25 november 2009 @ 09:40:
[...]
Mensen willen ook zoveel, beiden een carriere, kinderen, duure koopwoning, meerdere (duure) auto's, vakantie's, waarom zijn wij zo ontevreden met wat we hebben..... waardoor we onze kinderen 60 uur in de week naar de kinderopvang doen, vanaf dat ze 10 weken oud zijn.
Guttegut, wat een vooroordelen weer over werkende moeders! Ken je die mensen, die alleen maar werken voor het geld, het dure huis, de auto's en de vakanties en hun kind 60 uur per week (dat zijn 5 dagen van 12 uur, zo lang is onze opvang niet eens open) naar de opvang brengen? Vast niet, want volgens mij bestaan ze niet.
Dat werkende moeders besloten hebben wel iets te doen met hun hersenen en hun opleiding maakt ze nog geen op geld beluste slechte moeders...echt heel jammer dat op elk topic over keuzes op werkgebied van een vrouw die toevallig ook moeder is, er meteen zulke bekrompen reacties komen.
[...]
Mensen willen ook zoveel, beiden een carriere, kinderen, duure koopwoning, meerdere (duure) auto's, vakantie's, waarom zijn wij zo ontevreden met wat we hebben..... waardoor we onze kinderen 60 uur in de week naar de kinderopvang doen, vanaf dat ze 10 weken oud zijn.
Guttegut, wat een vooroordelen weer over werkende moeders! Ken je die mensen, die alleen maar werken voor het geld, het dure huis, de auto's en de vakanties en hun kind 60 uur per week (dat zijn 5 dagen van 12 uur, zo lang is onze opvang niet eens open) naar de opvang brengen? Vast niet, want volgens mij bestaan ze niet.
Dat werkende moeders besloten hebben wel iets te doen met hun hersenen en hun opleiding maakt ze nog geen op geld beluste slechte moeders...echt heel jammer dat op elk topic over keuzes op werkgebied van een vrouw die toevallig ook moeder is, er meteen zulke bekrompen reacties komen.
donderdag 26 november 2009 om 20:13
quote:xxxfamke schreef op 24 november 2009 @ 19:46:
Ik vind de info die je geeft nog wat beperkt en zou het van meerdere factoren af laten hangen:
-reistijd, blijft dit beperkt?
-hoe lang weet je van te voren de 32 of 39 uur?
-zal het vaak voorkomen dat het meer dan 39 uur is?
-ga je er in salaris dusdanig op vooruit dat je een hh kunt nemen?
-is voor jou en/ of je man 4*9 uur bespreekbaar? Of in ieder geval dusdanig dat 5 dagen crèche niet structureel zal zijn.
-kun je thuis werken? Stel je kindjes zijn ziek, wat dan?
-wat vind jij in het leven belangrijker, je gezin of je carrière?Zo zijn er vast nog meer ounten die je op een rijtje kunt zetten en af zult moeten wegen.
Deze vind ik intrigerend. Of eigenlijk gewoon raar. Alsof er ook maar een ouder zal zijn die stelt dat zijn of haar carriere belangrijker is dan zijn of haar kinderen. Dit lijkt gewoon schuldgevoel aanpraten.
TO, man en ik werken fulltime en hadden ook nog een lange reistijd toen we twee jonge kinderen hadden. Het huishouden deden we ook nog helemaal zelf. We werkten beiden een dag thuis, en kinderen gingen drie dagen naar de creche. Het lastigste was de reistijd, want het openbaar vervoer leverde nog wel eens stress op. Maar met minder werken was dat probleem net zo groot geweest.
Je droombaan komt niet zo vaak langs en je kunt er heel veel voldoening uithalen. Ik zou het gewoon proberen; als je er dan achterkomt dat het je echt niet bevalt kun je toch altijd weer ontslag nemen?
Ik vind de info die je geeft nog wat beperkt en zou het van meerdere factoren af laten hangen:
-reistijd, blijft dit beperkt?
-hoe lang weet je van te voren de 32 of 39 uur?
-zal het vaak voorkomen dat het meer dan 39 uur is?
-ga je er in salaris dusdanig op vooruit dat je een hh kunt nemen?
-is voor jou en/ of je man 4*9 uur bespreekbaar? Of in ieder geval dusdanig dat 5 dagen crèche niet structureel zal zijn.
-kun je thuis werken? Stel je kindjes zijn ziek, wat dan?
-wat vind jij in het leven belangrijker, je gezin of je carrière?Zo zijn er vast nog meer ounten die je op een rijtje kunt zetten en af zult moeten wegen.
Deze vind ik intrigerend. Of eigenlijk gewoon raar. Alsof er ook maar een ouder zal zijn die stelt dat zijn of haar carriere belangrijker is dan zijn of haar kinderen. Dit lijkt gewoon schuldgevoel aanpraten.
TO, man en ik werken fulltime en hadden ook nog een lange reistijd toen we twee jonge kinderen hadden. Het huishouden deden we ook nog helemaal zelf. We werkten beiden een dag thuis, en kinderen gingen drie dagen naar de creche. Het lastigste was de reistijd, want het openbaar vervoer leverde nog wel eens stress op. Maar met minder werken was dat probleem net zo groot geweest.
Je droombaan komt niet zo vaak langs en je kunt er heel veel voldoening uithalen. Ik zou het gewoon proberen; als je er dan achterkomt dat het je echt niet bevalt kun je toch altijd weer ontslag nemen?
donderdag 26 november 2009 om 20:17
quote:witbloempje schreef op 25 november 2009 @ 09:40:
[...]
wat ik belangrijk vind, is dat mijn kind, in een veilige en vertrouwde omgeving opgroeit(goede wijk), dat hij veel liefde in zijn leven krijgt (ook van zijn ouders), dat ik hem het 1 en ander kan geven, en dat ik zijn studie kan betalen, zodat hij een goede toekomtst tegemoet gaat.
En dit kan ik, dus zie ik geen noodzaak om buitenshuis te gaan werken, en mijn kind te laten opvoeden door de kinderopvang ondanks dat ik ook gestudeerd heb, en kans heb op een goede carriere.
groetjesDeze is ook intrigerend. Vooral omdat ik het er helemaal mee eens ben, op de laatste zin na. Ik zie totaal niet wat de normen en waarden van de eerste zin (veiligheid, liefde, kansen en mogelijkheden) te maken zouden hebben met de keuze van de moeder om al of niet te werken (tenzij dat nodig is om de studie te betalen).
[...]
wat ik belangrijk vind, is dat mijn kind, in een veilige en vertrouwde omgeving opgroeit(goede wijk), dat hij veel liefde in zijn leven krijgt (ook van zijn ouders), dat ik hem het 1 en ander kan geven, en dat ik zijn studie kan betalen, zodat hij een goede toekomtst tegemoet gaat.
En dit kan ik, dus zie ik geen noodzaak om buitenshuis te gaan werken, en mijn kind te laten opvoeden door de kinderopvang ondanks dat ik ook gestudeerd heb, en kans heb op een goede carriere.
groetjesDeze is ook intrigerend. Vooral omdat ik het er helemaal mee eens ben, op de laatste zin na. Ik zie totaal niet wat de normen en waarden van de eerste zin (veiligheid, liefde, kansen en mogelijkheden) te maken zouden hebben met de keuze van de moeder om al of niet te werken (tenzij dat nodig is om de studie te betalen).
vrijdag 27 november 2009 om 12:10
Uit onderzoek is inmiddels ook gebleken dat kinderen van werkende moeders gelukkiger zijn dan kinderen van moeders die thuisblijven. O.a. omdat de werkende moeder haar eigen ding kan doen, zich ontwikkeld etc en daardoor vaak (hoeft niet natuurlijk) gelukkiger is. Enm een gelukkige moeder is een gelukkig kind. Daarnaast krijgt het kind een goed voorbeeld: voor je geld moet je werken, het is goed om jezelf te ontwikkelen, om zelfstandig te zijn etc.
Ik zou het denk ik gewoon proberen TO.
Ik zou het denk ik gewoon proberen TO.
vrijdag 27 november 2009 om 12:21
Banen komen en gaan, je kinderen zijn maar één keer babietjes en peutertjes.
Je kunt over aantal paar jaar nog makkelijk 20-30 jaar fulltime gaan werken, en dan is er vast wel weer een keer een hele leuke baan. Of al eerder, en dat je man dan een paar jaar een stapje terug doet.
In de kleinste leeftijd vond ik het heel fijn dat mijn man en ik veel thuis waren. (Wij werkten beide parttime, 50/50 verdeeld)
Kinderen moeten hun hele leven al van alles, dat begint eigenlijk echt met de basisschool, maar van 0-4 hoeven ze van mij nog helemaal niks, waren ze gewoon grotendeels lekker thuis.
Ik zou dus juist in deze periode
óf lekker vasthouden aan de baan die je hebt
óf kijken of mijn man één dag minder kan werken, en zelf bij de nieuwe baan max 32 uur voorstellen... en anders niet.
Maar goed, is heel persoonlijk natuurlijk, dat was en is mijn gevoel. Had ook de luxe dat wij makkelijk konden rondkomen met twee parttime banen, dat heeft niet iedereen natuurlijk.
Je kunt over aantal paar jaar nog makkelijk 20-30 jaar fulltime gaan werken, en dan is er vast wel weer een keer een hele leuke baan. Of al eerder, en dat je man dan een paar jaar een stapje terug doet.
In de kleinste leeftijd vond ik het heel fijn dat mijn man en ik veel thuis waren. (Wij werkten beide parttime, 50/50 verdeeld)
Kinderen moeten hun hele leven al van alles, dat begint eigenlijk echt met de basisschool, maar van 0-4 hoeven ze van mij nog helemaal niks, waren ze gewoon grotendeels lekker thuis.
Ik zou dus juist in deze periode
óf lekker vasthouden aan de baan die je hebt
óf kijken of mijn man één dag minder kan werken, en zelf bij de nieuwe baan max 32 uur voorstellen... en anders niet.
Maar goed, is heel persoonlijk natuurlijk, dat was en is mijn gevoel. Had ook de luxe dat wij makkelijk konden rondkomen met twee parttime banen, dat heeft niet iedereen natuurlijk.
vrijdag 27 november 2009 om 12:25
Helemaal niet werken is helemaal geen optie voor mij hoor, vind ook dat werken - naast heel leuk- een goed voorbeeld is voor kinderen.
Ik vind het echter nogal een verschil of je als stel een goede balans vindt tussen werken en kinderen, of dat je beide fulltime werkt.
Daat laatste vind ik niet wenselijk voor een gezin met hele kleintjes.
Ik vind het echter nogal een verschil of je als stel een goede balans vindt tussen werken en kinderen, of dat je beide fulltime werkt.
Daat laatste vind ik niet wenselijk voor een gezin met hele kleintjes.
vrijdag 27 november 2009 om 14:07
quote:Moondancer schreef op 27 november 2009 @ 12:10:
Uit onderzoek is inmiddels ook gebleken dat kinderen van werkende moeders gelukkiger zijn dan kinderen van moeders die thuisblijven. O.a. omdat de werkende moeder haar eigen ding kan doen, zich ontwikkeld etc en daardoor vaak (hoeft niet natuurlijk) gelukkiger is. Enm een gelukkige moeder is een gelukkig kind. Daarnaast krijgt het kind een goed voorbeeld: voor je geld moet je werken, het is goed om jezelf te ontwikkelen, om zelfstandig te zijn etc.
Ik zou het denk ik gewoon proberen TO.
Toen ik thuisblijfmoeder was deed ik ook mijn 'ding'... Meer nog dan toen ik werkte. Nu ik werkloos ben doe ik mijn 'ding' op de school van mijn kind. Van werken wordt IK niet gelukkig.
Maar serieus, wat jij nu zegt is net zo'n groot vooroordeel als het tegenovergestelde zoals de post over beiden carrière, groot huis, vakanties e.d.
Voor elk onderzoek die jij kan vinden waarin staat dat kinderen van werkende ouders gelukkiger zijn dat niet werkende ouders kan ik ze vinden waarin staat dat kinderen waarvan 1 ouder thuis is gelukkiger is. Aan jou 'wetenschappelijk bewezen feit' neem ik dus met een korreltje zout.
TO, ik ben van mening als jullie beide fulltime willen werken en dit zonder stress kunnen doen, zou ik het zeker doen. Stress is voor mij het belangrijkste factor. Als het zou betekenen dat jullie constant aan het regelen en haasten zijn om alles rond te krijgen, zou ik ervoor kiezen om beide minder te werken (dat is naar mijn mening dat net zoveel helaas voor je man betreffende zijn promotie als voor jou je droombaan).
Als jullie juist alles goed kunnen regelen, dan zou ik het echt niet laten.
Uit onderzoek is inmiddels ook gebleken dat kinderen van werkende moeders gelukkiger zijn dan kinderen van moeders die thuisblijven. O.a. omdat de werkende moeder haar eigen ding kan doen, zich ontwikkeld etc en daardoor vaak (hoeft niet natuurlijk) gelukkiger is. Enm een gelukkige moeder is een gelukkig kind. Daarnaast krijgt het kind een goed voorbeeld: voor je geld moet je werken, het is goed om jezelf te ontwikkelen, om zelfstandig te zijn etc.
Ik zou het denk ik gewoon proberen TO.
Toen ik thuisblijfmoeder was deed ik ook mijn 'ding'... Meer nog dan toen ik werkte. Nu ik werkloos ben doe ik mijn 'ding' op de school van mijn kind. Van werken wordt IK niet gelukkig.
Maar serieus, wat jij nu zegt is net zo'n groot vooroordeel als het tegenovergestelde zoals de post over beiden carrière, groot huis, vakanties e.d.
Voor elk onderzoek die jij kan vinden waarin staat dat kinderen van werkende ouders gelukkiger zijn dat niet werkende ouders kan ik ze vinden waarin staat dat kinderen waarvan 1 ouder thuis is gelukkiger is. Aan jou 'wetenschappelijk bewezen feit' neem ik dus met een korreltje zout.
TO, ik ben van mening als jullie beide fulltime willen werken en dit zonder stress kunnen doen, zou ik het zeker doen. Stress is voor mij het belangrijkste factor. Als het zou betekenen dat jullie constant aan het regelen en haasten zijn om alles rond te krijgen, zou ik ervoor kiezen om beide minder te werken (dat is naar mijn mening dat net zoveel helaas voor je man betreffende zijn promotie als voor jou je droombaan).
Als jullie juist alles goed kunnen regelen, dan zou ik het echt niet laten.
