Werk & Studie
alle pijlers
Hoe word ik een echte adviseur?
dinsdag 13 oktober 2009 om 20:40
Op mijn kaartje staat communicatieadviseur. Maar dat ben ik eigenlijk nog helemaal niet. Ik doe heel veel uitvoerend werk. ik coordineer en organiseer veel dingen.
Nu heeft mijn leidinggevende (ja, die vage) aangegeven dat hij toch echt wat meer beleidsplannen uit mijn koker wil zien komen. Ik moet niet volgen, maar leiden. Ik moet hem niet om afvies komen vragen, maar hem ongevraagd van advies voorzien!
Sja. Ik snap het punt.
Maar hoe pak ik dat aan?
Nu heeft mijn leidinggevende (ja, die vage) aangegeven dat hij toch echt wat meer beleidsplannen uit mijn koker wil zien komen. Ik moet niet volgen, maar leiden. Ik moet hem niet om afvies komen vragen, maar hem ongevraagd van advies voorzien!
Sja. Ik snap het punt.
Maar hoe pak ik dat aan?
vrijdag 27 november 2009 om 18:20
Even een update van mij.
Mijn werksituatie is even niet zo top. Na het desastreuze gesprek met mijn collega, voel ik me iig niet veel beter dan daarvoor. Mijn leidinggevende geeft eigenlijk ook geen enkele feedback over de voortgang. Sterker: in het begin was hij ronduit open over het feit dat ik aangenomen was omdat ik anders ben dan mijn collega. En nu voel ik alsof ik mij eigenlijk veel meer zou moeten voegen naar haar stijl. Ja, perceptie, ik weet het. Maar toch, mijn voelsprieten zeggen het.
Ik heb hem gezegd dat ik een gesprek met hem wil over de voortgang van mijn werk. Omdat ik het gevoel heb dat ik nog steeds niet het juiste ritme te pakken heb. En wat ik daaraan kan doen.
Ik hoop dat ik daarmee wat kou uit de lucht kan halen.
Ik denk dat ik wel weet waar het aan ligt, bij mezelf. Ik heb dat wel vaker, ook in andere relaties. Dat ik te sterk overkom. Letterlijk. Ik straal uit: die redt zich wel. Terwijl ik juist over mijn werkprestaties vreselijk onzeker ben en echt feedback nodig heb. Ik heb haske faalangst. Presteren op het werk, en Slim Zijn is mijn achilleshiel.
Dus. Ik hoop dat ik door dit gesprek die (door mij veronderstelde) impasse kan doorbreken.
Mijn werksituatie is even niet zo top. Na het desastreuze gesprek met mijn collega, voel ik me iig niet veel beter dan daarvoor. Mijn leidinggevende geeft eigenlijk ook geen enkele feedback over de voortgang. Sterker: in het begin was hij ronduit open over het feit dat ik aangenomen was omdat ik anders ben dan mijn collega. En nu voel ik alsof ik mij eigenlijk veel meer zou moeten voegen naar haar stijl. Ja, perceptie, ik weet het. Maar toch, mijn voelsprieten zeggen het.
Ik heb hem gezegd dat ik een gesprek met hem wil over de voortgang van mijn werk. Omdat ik het gevoel heb dat ik nog steeds niet het juiste ritme te pakken heb. En wat ik daaraan kan doen.
Ik hoop dat ik daarmee wat kou uit de lucht kan halen.
Ik denk dat ik wel weet waar het aan ligt, bij mezelf. Ik heb dat wel vaker, ook in andere relaties. Dat ik te sterk overkom. Letterlijk. Ik straal uit: die redt zich wel. Terwijl ik juist over mijn werkprestaties vreselijk onzeker ben en echt feedback nodig heb. Ik heb haske faalangst. Presteren op het werk, en Slim Zijn is mijn achilleshiel.
Dus. Ik hoop dat ik door dit gesprek die (door mij veronderstelde) impasse kan doorbreken.
vrijdag 27 november 2009 om 18:40
Nou Nijn, als ik jou zo over je collega hoor, dan ligt het echt niet alleen aan jou... Het is goed dat je van jezelf weet hoe je in elkaar steekt en wellicht is jouw collega defensief als reactie op jouw uitstraling van "die redt zich wel", maar zolang je het niet bespreekt, heb je inderdaad alleen veronderstellingen en aannames.
Het lijkt me dat het tijd is voor nieuwe afspraken en het onderzoeken van:
- verwachtingen over werken als team
- verwachtingen en ideeen (met trema) over uitstraling communicatieafdeling richting het bedrijf. Wat pakken jullie wel op en wat niet en welke redenen hebben jullie daarvoor?
- wat voor een werksfeer willen jullie?
- wat verwacht jullie manager eigenlijk?
Ik zou in ieder geval niet alles op jouw functioneren gooien. It takes two to tango.
Het lijkt me dat het tijd is voor nieuwe afspraken en het onderzoeken van:
- verwachtingen over werken als team
- verwachtingen en ideeen (met trema) over uitstraling communicatieafdeling richting het bedrijf. Wat pakken jullie wel op en wat niet en welke redenen hebben jullie daarvoor?
- wat voor een werksfeer willen jullie?
- wat verwacht jullie manager eigenlijk?
Ik zou in ieder geval niet alles op jouw functioneren gooien. It takes two to tango.
vrijdag 27 november 2009 om 19:09
Hoi Didi, bedankt voor je reactie. Tuurlijk ligt het ook aan de andere party.
Maarrrrrrrrrrrr. Ik verwacht niks van haar. Ik kan haar niet veranderen. Ik kan wel mijn reactie op haar gedrag veranderen.
En ik kan heel veel leren van deze situatie.
Zo probeer ik er een positieve ervaring van te maken. Dit is namelijk de eerste stap van mijn tweede kans carriere. Het is dit of niks. Zo voelt het tenminste. Ik MOET hier iets mee. Of ik blijf hangen in halfbakken gelummel in de marge.
Maarrrrrrrrrrrr. Ik verwacht niks van haar. Ik kan haar niet veranderen. Ik kan wel mijn reactie op haar gedrag veranderen.
En ik kan heel veel leren van deze situatie.
Zo probeer ik er een positieve ervaring van te maken. Dit is namelijk de eerste stap van mijn tweede kans carriere. Het is dit of niks. Zo voelt het tenminste. Ik MOET hier iets mee. Of ik blijf hangen in halfbakken gelummel in de marge.
zondag 29 november 2009 om 23:00
quote:Nijntje schreef op 27 november 2009 @ 18:20:
Ik denk dat ik wel weet waar het aan ligt, bij mezelf. Ik heb dat wel vaker, ook in andere relaties. Dat ik te sterk overkom. Letterlijk. Ik straal uit: die redt zich wel. Terwijl ik juist over mijn werkprestaties vreselijk onzeker ben en echt feedback nodig heb. Ik heb haske faalangst. Presteren op het werk, en Slim Zijn is mijn achilleshiel.
Dus.
Op een schaal van
tot
heb jij de uitstraling van een
dus ja, ik kan me voorstellen dat als je die uitstraling combineert met faalangst en onzekerheid, dat wel een aandachtspuntje is. Maar aan de andere kant: die uitstraling is ook een gave, waar je best gebruik van kan & mag maken. Ik bedoel: je overdondert anderen, maar overdonder jezelf eens?
Ik denk dat ik wel weet waar het aan ligt, bij mezelf. Ik heb dat wel vaker, ook in andere relaties. Dat ik te sterk overkom. Letterlijk. Ik straal uit: die redt zich wel. Terwijl ik juist over mijn werkprestaties vreselijk onzeker ben en echt feedback nodig heb. Ik heb haske faalangst. Presteren op het werk, en Slim Zijn is mijn achilleshiel.
Dus.
Op een schaal van
tot
heb jij de uitstraling van een
dus ja, ik kan me voorstellen dat als je die uitstraling combineert met faalangst en onzekerheid, dat wel een aandachtspuntje is. Maar aan de andere kant: die uitstraling is ook een gave, waar je best gebruik van kan & mag maken. Ik bedoel: je overdondert anderen, maar overdonder jezelf eens?
dinsdag 1 december 2009 om 11:38
Eens met Rider. En Nijn, het kutterige van aangenomen worden omdat je zo 'anders bent dan je collega's' is dat het in de praktijk betekent dat jij je moet aanpassen aan het team. Been there, done that.
Ook al wil jouw leidinggevende nog zo graag dat je de boel opengooit, andere werkwijze of mentaliteit introduceert etc, als je collega ('s) op de rem gaan gaat staan dan ben je de Sjaak. Vooral omdat zij vaak degenen zijn met een vast contract. Is heel erg lullig.
En net als jij, heb ik dat ook, een uitstraling dat je het allemaal wel kunt, maar wel om feedback zitten te springen.
Ik vraag er heel pro-actief om (niet teveel, maar vooral bij nieuwe dingen) dan mail ik een opzetje van 1 A4 en vraag om feedback.
En ik laat die zelfverzekerde houding aan de ene kant steeds meer varen door me kwetsbaar op te stellen. Het gekke is dat ik daardoor opeens veel zelfverzekerder ben en ik nog sterker uitstraal dat het me wel lukt. En dat ik daar best van overtuigd ben eigenlijk.
Is ook ervaring natuurlijk, als de dingen inderdaad steeds gewoon goed gaan, waarom dan onzeker zijn? En als je merkt dat fouten heus niet altijd worden afgestraft dan durf je ze ook te maken.
Ook al wil jouw leidinggevende nog zo graag dat je de boel opengooit, andere werkwijze of mentaliteit introduceert etc, als je collega ('s) op de rem gaan gaat staan dan ben je de Sjaak. Vooral omdat zij vaak degenen zijn met een vast contract. Is heel erg lullig.
En net als jij, heb ik dat ook, een uitstraling dat je het allemaal wel kunt, maar wel om feedback zitten te springen.
Ik vraag er heel pro-actief om (niet teveel, maar vooral bij nieuwe dingen) dan mail ik een opzetje van 1 A4 en vraag om feedback.
En ik laat die zelfverzekerde houding aan de ene kant steeds meer varen door me kwetsbaar op te stellen. Het gekke is dat ik daardoor opeens veel zelfverzekerder ben en ik nog sterker uitstraal dat het me wel lukt. En dat ik daar best van overtuigd ben eigenlijk.
Is ook ervaring natuurlijk, als de dingen inderdaad steeds gewoon goed gaan, waarom dan onzeker zijn? En als je merkt dat fouten heus niet altijd worden afgestraft dan durf je ze ook te maken.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 1 december 2009 om 12:04
quote:HoiPippiLangkous schreef op 01 december 2009 @ 11:38:
Ook al wil jouw leidinggevende nog zo graag dat je de boel opengooit, andere werkwijze of mentaliteit introduceert etc, als je collega ('s) op de rem gaan gaat staan dan ben je de Sjaak. Vooral omdat zij vaak degenen zijn met een vast contract. Is heel erg lullig.
En net als jij, heb ik dat ook, een uitstraling dat je het allemaal wel kunt, maar wel om feedback zitten te springen.
Ik vraag er heel pro-actief om (niet teveel, maar vooral bij nieuwe dingen) dan mail ik een opzetje van 1 A4 en vraag om feedback.
En ik laat die zelfverzekerde houding aan de ene kant steeds meer varen door me kwetsbaar op te stellen. Het gekke is dat ik daardoor opeens veel zelfverzekerder ben en ik nog sterker uitstraal dat het me wel lukt. En dat ik daar best van overtuigd ben eigenlijk.
Is ook ervaring natuurlijk, als de dingen inderdaad steeds gewoon goed gaan, waarom dan onzeker zijn? En als je merkt dat fouten heus niet altijd worden afgestraft dan durf je ze ook te maken.
Zohee, sla jij de spijker even op zijn kop.
Ik ga ook binnenkort praten met mijn baas, het stond gepland voor morgen maar ik zit nu ziek thuis, te griepen.
Rider, je kan het mooi verbeelden.
Het is heel moeilijk om zelf te zien hoe ik overkom. (Dat geldt voor iedereen, Roos Vonk zei het zelf in de Intermediair.) Ik ben op zich niet onzeker, maar voel me wel een onzettende dombo als ik op een fout gewezen word. Zeker op de manier waarop mijn collega dat doet (zie topic fouten maken). Zij heeft het inmiddels helemaal geschoten met mij, zo lijkt het. Terwijl ik mijn stinkende best doe om het goed te doen in haar ogen.
Het lijkt nu net of ik zwelg in zelfmedelijden en misschien is dat ook wel zo. ;-d Maar ik lig hier werkelijk al weken wakker van.
Ook al wil jouw leidinggevende nog zo graag dat je de boel opengooit, andere werkwijze of mentaliteit introduceert etc, als je collega ('s) op de rem gaan gaat staan dan ben je de Sjaak. Vooral omdat zij vaak degenen zijn met een vast contract. Is heel erg lullig.
En net als jij, heb ik dat ook, een uitstraling dat je het allemaal wel kunt, maar wel om feedback zitten te springen.
Ik vraag er heel pro-actief om (niet teveel, maar vooral bij nieuwe dingen) dan mail ik een opzetje van 1 A4 en vraag om feedback.
En ik laat die zelfverzekerde houding aan de ene kant steeds meer varen door me kwetsbaar op te stellen. Het gekke is dat ik daardoor opeens veel zelfverzekerder ben en ik nog sterker uitstraal dat het me wel lukt. En dat ik daar best van overtuigd ben eigenlijk.
Is ook ervaring natuurlijk, als de dingen inderdaad steeds gewoon goed gaan, waarom dan onzeker zijn? En als je merkt dat fouten heus niet altijd worden afgestraft dan durf je ze ook te maken.
Zohee, sla jij de spijker even op zijn kop.
Ik ga ook binnenkort praten met mijn baas, het stond gepland voor morgen maar ik zit nu ziek thuis, te griepen.
Rider, je kan het mooi verbeelden.
Het is heel moeilijk om zelf te zien hoe ik overkom. (Dat geldt voor iedereen, Roos Vonk zei het zelf in de Intermediair.) Ik ben op zich niet onzeker, maar voel me wel een onzettende dombo als ik op een fout gewezen word. Zeker op de manier waarop mijn collega dat doet (zie topic fouten maken). Zij heeft het inmiddels helemaal geschoten met mij, zo lijkt het. Terwijl ik mijn stinkende best doe om het goed te doen in haar ogen. Het lijkt nu net of ik zwelg in zelfmedelijden en misschien is dat ook wel zo. ;-d Maar ik lig hier werkelijk al weken wakker van.
dinsdag 1 december 2009 om 12:25
Omdat zij veel ervaring heeft. En ik als collega enorm tegenviel, want ze had iemand naast zich verwacht met ook veel ervaring.
Ik moest nog veel leren. Dat lijkt ze me niet te gunnen. Vanuit haar ogen gezien wel begrijpelijk. Zij ziet er de charme niet van in dat ik `anders` ben (zoals Kous ook schetst) en van buiten kom.
Maargoed, zoals ik al zei, ik ga hier asap met mijn baas over praten, want het is onhoudbaar geworden vind ik.
Ik moest nog veel leren. Dat lijkt ze me niet te gunnen. Vanuit haar ogen gezien wel begrijpelijk. Zij ziet er de charme niet van in dat ik `anders` ben (zoals Kous ook schetst) en van buiten kom.
Maargoed, zoals ik al zei, ik ga hier asap met mijn baas over praten, want het is onhoudbaar geworden vind ik.
dinsdag 1 december 2009 om 13:23
Nijn, hoe langer jij je stinkende best doet om het in haar ogen goed te doen, hoe slechter dat gaat lukken.
Door haar te pleasen geef je haar én macht, én de bevestiging dat jij niet goed genoeg bent. En omdat jij ook nog eens 'anders' bent en daarop bent aangenomen met die opdracht van je baas om de bezem erdoor te halen, gebruikt zij alles als munitie om jou af te schieten.
Waarschijnlijk is ze doodsbang dat ze moet veranderen en daarom stelt ze alles in hetw erk om je tegen te houden.
Ik ken het maar al te goed
Door haar te pleasen geef je haar én macht, én de bevestiging dat jij niet goed genoeg bent. En omdat jij ook nog eens 'anders' bent en daarop bent aangenomen met die opdracht van je baas om de bezem erdoor te halen, gebruikt zij alles als munitie om jou af te schieten.
Waarschijnlijk is ze doodsbang dat ze moet veranderen en daarom stelt ze alles in hetw erk om je tegen te houden.
Ik ken het maar al te goed
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 1 december 2009 om 15:15
Ghe Nijn, door jouw post over graag feedback willen besef ik dat dit topic voor mij ook een soort feedback is.
Ik schrijf hier dingen die ik vooral uit de praktijk heb geleerd, want heb na HAVO 4 niet meer zoveel opleiding.
Ik vind het soms doodeng om hier te posten omdat er echte pro's rondlopen. Maar de reacties (of het ontbreken van negatieve reacties) op mijn posts zeggen me dat ik best zinnige dingen schrijf. En ik durf het bijna niet te zeggen, maar dat vind ik me een partij leuk
Ik schrijf hier dingen die ik vooral uit de praktijk heb geleerd, want heb na HAVO 4 niet meer zoveel opleiding.
Ik vind het soms doodeng om hier te posten omdat er echte pro's rondlopen. Maar de reacties (of het ontbreken van negatieve reacties) op mijn posts zeggen me dat ik best zinnige dingen schrijf. En ik durf het bijna niet te zeggen, maar dat vind ik me een partij leuk
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 1 december 2009 om 15:55
quote:HoiPippiLangkous schreef op 01 december 2009 @ 15:15:
Ghe Nijn, door jouw post over graag feedback willen besef ik dat dit topic voor mij ook een soort feedback is.
Ik schrijf hier dingen die ik vooral uit de praktijk heb geleerd, want heb na HAVO 4 niet meer zoveel opleiding.
Ik vind het soms doodeng om hier te posten omdat er echte pro's rondlopen. Maar de reacties (of het ontbreken van negatieve reacties) op mijn posts zeggen me dat ik best zinnige dingen schrijf. En ik durf het bijna niet te zeggen, maar dat vind ik me een partij leuk
Good for you Kous!
Het was me al opgevallen dat je veel bezig bent met opleidingen en jezelf ontwikkelen, de laatste tijd. Waarom zou je jezelf dan eigenlijk geen pro mogen noemen? Wanneer ben je eigenlijk een pro? Ik voel me dat nog lang niet, hoewel het dus wel op mijn kaartje staat ahw (om maar weer even ontopic te gaan).
Anyway, ik vind dat je veel ten voordele bent veranderd, hier op het forum. Veel genuanceerder. En ik heb idd echt wat aan je tips.
Ghe Nijn, door jouw post over graag feedback willen besef ik dat dit topic voor mij ook een soort feedback is.
Ik schrijf hier dingen die ik vooral uit de praktijk heb geleerd, want heb na HAVO 4 niet meer zoveel opleiding.
Ik vind het soms doodeng om hier te posten omdat er echte pro's rondlopen. Maar de reacties (of het ontbreken van negatieve reacties) op mijn posts zeggen me dat ik best zinnige dingen schrijf. En ik durf het bijna niet te zeggen, maar dat vind ik me een partij leuk
Good for you Kous!
Het was me al opgevallen dat je veel bezig bent met opleidingen en jezelf ontwikkelen, de laatste tijd. Waarom zou je jezelf dan eigenlijk geen pro mogen noemen? Wanneer ben je eigenlijk een pro? Ik voel me dat nog lang niet, hoewel het dus wel op mijn kaartje staat ahw (om maar weer even ontopic te gaan).
Anyway, ik vind dat je veel ten voordele bent veranderd, hier op het forum. Veel genuanceerder. En ik heb idd echt wat aan je tips.
dinsdag 1 december 2009 om 18:48
Zeg, wat is dit een leuk topic! Ik lees al een aantal dagen mee vanaf m'n blackberry in de trein.
Ik ben ook communicatieadviseur. Bezig met SRM niveau C. Ik herken de dilemma's (heb ook een zeer dominante collega waarmee ik niet altijd lekker samen werk).
Ik heb anderhalf jaar geleden de overstap van medewerker naar adviseur gemaakt en het vraagt echt een verandering van houding. Ik moet nu de directeur adviseren en heb dan vaak het gevoel dat ik iets intelligents moet zeggen of vinden terwijl een goede vraag stellen, doorvragen me verder brengt.
Leuk vak.
Opleiding SRM is een echte aanrader vind ik.
Groetjes
Ik ben ook communicatieadviseur. Bezig met SRM niveau C. Ik herken de dilemma's (heb ook een zeer dominante collega waarmee ik niet altijd lekker samen werk).
Ik heb anderhalf jaar geleden de overstap van medewerker naar adviseur gemaakt en het vraagt echt een verandering van houding. Ik moet nu de directeur adviseren en heb dan vaak het gevoel dat ik iets intelligents moet zeggen of vinden terwijl een goede vraag stellen, doorvragen me verder brengt.
Leuk vak.
Opleiding SRM is een echte aanrader vind ik.
Groetjes
dinsdag 1 december 2009 om 19:50
quote:HoiPippiLangkous schreef op 01 december 2009 @ 13:23:
Nijn, hoe langer jij je stinkende best doet om het in haar ogen goed te doen, hoe slechter dat gaat lukken.
Door haar te pleasen geef je haar én macht, én de bevestiging dat jij niet goed genoeg bent. En omdat jij ook nog eens 'anders' bent en daarop bent aangenomen met die opdracht van je baas om de bezem erdoor te halen, gebruikt zij alles als munitie om jou af te schieten.
Waarschijnlijk is ze doodsbang dat ze moet veranderen en daarom stelt ze alles in hetw erk om je tegen te houden.
Ik ken het maar al te goed Scherp!
Nijn, hoe langer jij je stinkende best doet om het in haar ogen goed te doen, hoe slechter dat gaat lukken.
Door haar te pleasen geef je haar én macht, én de bevestiging dat jij niet goed genoeg bent. En omdat jij ook nog eens 'anders' bent en daarop bent aangenomen met die opdracht van je baas om de bezem erdoor te halen, gebruikt zij alles als munitie om jou af te schieten.
Waarschijnlijk is ze doodsbang dat ze moet veranderen en daarom stelt ze alles in hetw erk om je tegen te houden.
Ik ken het maar al te goed Scherp!
dinsdag 1 december 2009 om 21:32
Mag ik me er even mee bemoeien? Want niet werkzaam in de communicatie maar als advocaat (en dan ben ik eigenlijk toch ook adviseur).
Volgens mij noemen ze het 'het bedriegerssyndroom' en hebben met uitstek adviseurs er last van.
Als je timmerman bent timmer je aan een knappe tafel en daarna kan jijzelf en iedereen zien dat het een prachtige tafel is geworden. Je bent een vakman.
Maar adviezen zijn niet te zien en lang niet iedereen kan ze op kwaliteit beoordelen. Bovendien, als je al lang in hetzelfde vakgebied zit dan is de materie vaak gesneden koek voor je. Als je dan ook nog niet in een echte betahoek zit, dan denk je vaak dat je eigen adviezen niet zoveel om het lijf hebben, logisch zijn, door iedereen met wat boerenverstand te verzinnen en toch helemaal niet echt hogere wiskunde. Voila: voedingsbodem voor onzekerheid en het gevoel dat je de kluit belazerd omdat je niet zoveel bijzonders kunt.
En dan moet je jezelf ernstig toespreken dat dat dus niet zo is, dat je werk en adviezen niet vanzelfsprekend zijn en dat je wel degelijk een pro bent.
Zelf heb ik het geluk gehad dat mijn eerste baas een echte leermeester was en dat ik (toen) werkte op het hoogste niveau. Toen bleek dat ik als 27 jarige een lid van de Raad van Bestuur echt iets kon vertellen waar hij niet zomaar zelf op kwam is de zelfverzekerdheid over de inhoud van mijn werk geboren.
Maar wees gerust, er blijft genoeg onzekerheid over. Nu ik het al een tijd zonder die leermeester moet doen en geen vleugels meer heb waar ik onder kan schuilen voelt dat een stuk minder comfortabel. En ik voel me vaak onzeker of ik wel hard genoeg werk, wel effectief genoeg, of ik genoeg omzet draai, of ik niet eigenlijk een tandje bij moet zetten etc..
Volgens mij noemen ze het 'het bedriegerssyndroom' en hebben met uitstek adviseurs er last van.
Als je timmerman bent timmer je aan een knappe tafel en daarna kan jijzelf en iedereen zien dat het een prachtige tafel is geworden. Je bent een vakman.
Maar adviezen zijn niet te zien en lang niet iedereen kan ze op kwaliteit beoordelen. Bovendien, als je al lang in hetzelfde vakgebied zit dan is de materie vaak gesneden koek voor je. Als je dan ook nog niet in een echte betahoek zit, dan denk je vaak dat je eigen adviezen niet zoveel om het lijf hebben, logisch zijn, door iedereen met wat boerenverstand te verzinnen en toch helemaal niet echt hogere wiskunde. Voila: voedingsbodem voor onzekerheid en het gevoel dat je de kluit belazerd omdat je niet zoveel bijzonders kunt.
En dan moet je jezelf ernstig toespreken dat dat dus niet zo is, dat je werk en adviezen niet vanzelfsprekend zijn en dat je wel degelijk een pro bent.
Zelf heb ik het geluk gehad dat mijn eerste baas een echte leermeester was en dat ik (toen) werkte op het hoogste niveau. Toen bleek dat ik als 27 jarige een lid van de Raad van Bestuur echt iets kon vertellen waar hij niet zomaar zelf op kwam is de zelfverzekerdheid over de inhoud van mijn werk geboren.
Maar wees gerust, er blijft genoeg onzekerheid over. Nu ik het al een tijd zonder die leermeester moet doen en geen vleugels meer heb waar ik onder kan schuilen voelt dat een stuk minder comfortabel. En ik voel me vaak onzeker of ik wel hard genoeg werk, wel effectief genoeg, of ik genoeg omzet draai, of ik niet eigenlijk een tandje bij moet zetten etc..
dinsdag 1 december 2009 om 22:03
Bedankt voor je verhaal, Hiltje. Ik herken dat mechanisme op zich wel, dat je alles wat jijzelf goed kan, automatisch minder bijzonder vindt en bachataliseert. `Want dat is toch normaal?´
Gek eigenlijk om te ontdekken dat iedereen gewoon onzeker is en af en toe een schouderklopje nodig heeft. *diepe zucht*
Ik ben nu trouwens in het boekje Beinvloed anderen, begin bij jezelf bezig. Iemand hier had dat aanbevolen, ik weet niet meer wie. Het gaat over de Roos van Leary. Het is wel verhelderend. Wie weet kan ik er mijn voordeel mee doen om het negatieve patroon op mijn werk te doorbreken.
Gek eigenlijk om te ontdekken dat iedereen gewoon onzeker is en af en toe een schouderklopje nodig heeft. *diepe zucht*
Ik ben nu trouwens in het boekje Beinvloed anderen, begin bij jezelf bezig. Iemand hier had dat aanbevolen, ik weet niet meer wie. Het gaat over de Roos van Leary. Het is wel verhelderend. Wie weet kan ik er mijn voordeel mee doen om het negatieve patroon op mijn werk te doorbreken.
dinsdag 1 december 2009 om 22:29
Ken het boek niet, zal het onthouden.
Tja, ik stond deze week weer versteld van mijn eigen onzekerheid. Houd me wat meer met mezelf bezig de laatste tijd en dan vallen dit soort dingen, die bij mij soms wat meer onder de oppervlakte zitten meer op.
Ik kom ook erg sterk over op de buitenwereld... maar soms diep van binnen.
Ik heb mezelf echt vandaag moeten weerhouden, anders was ik om bevestiging gaan bedelen bij mijn meerderen.
Tja, ik stond deze week weer versteld van mijn eigen onzekerheid. Houd me wat meer met mezelf bezig de laatste tijd en dan vallen dit soort dingen, die bij mij soms wat meer onder de oppervlakte zitten meer op.
Ik kom ook erg sterk over op de buitenwereld... maar soms diep van binnen.
Ik heb mezelf echt vandaag moeten weerhouden, anders was ik om bevestiging gaan bedelen bij mijn meerderen.
dinsdag 1 december 2009 om 22:30
quote:HoiPippiLangkous schreef op 01 december 2009 @ 13:23:
Nijn, hoe langer jij je stinkende best doet om het in haar ogen goed te doen, hoe slechter dat gaat lukken.
Door haar te pleasen geef je haar én macht, én de bevestiging dat jij niet goed genoeg bent. En omdat jij ook nog eens 'anders' bent en daarop bent aangenomen met die opdracht van je baas om de bezem erdoor te halen, gebruikt zij alles als munitie om jou af te schieten.
Waarschijnlijk is ze doodsbang dat ze moet veranderen en daarom stelt ze alles in hetw erk om je tegen te houden.
Ik ken het maar al te goed luister naar HPL!
Nijn, hoe langer jij je stinkende best doet om het in haar ogen goed te doen, hoe slechter dat gaat lukken.
Door haar te pleasen geef je haar én macht, én de bevestiging dat jij niet goed genoeg bent. En omdat jij ook nog eens 'anders' bent en daarop bent aangenomen met die opdracht van je baas om de bezem erdoor te halen, gebruikt zij alles als munitie om jou af te schieten.
Waarschijnlijk is ze doodsbang dat ze moet veranderen en daarom stelt ze alles in hetw erk om je tegen te houden.
Ik ken het maar al te goed luister naar HPL!
woensdag 2 december 2009 om 07:49
quote:rider schreef op 01 december 2009 @ 22:30:
[...]
luister naar HPL!
Dát zouden meer mensen moeten doen
(zeg ik altijd tegen mijn neefjes en nichtjes, na een 'ik heb het goed met je voor-preek'. 'Luister naar tante HPL! Dat zouden meer mensen moeten doen!)
Serieus: Thnx, ik vind het een compliment uit jouw mond.
Nijn, ook jij bedankt voor je compliment. Ik probeer hier ook wat genuanceerder te zijn, lukt niet altijd Op het werk ben ik er wel heel alert op, je komt niet ver als je op lange tenen en tere zieltjes trapt. Ik ben het begrip zelve, je zou verbaasd staan
[...]
luister naar HPL!
Dát zouden meer mensen moeten doen
(zeg ik altijd tegen mijn neefjes en nichtjes, na een 'ik heb het goed met je voor-preek'. 'Luister naar tante HPL! Dat zouden meer mensen moeten doen!)
Serieus: Thnx, ik vind het een compliment uit jouw mond.
Nijn, ook jij bedankt voor je compliment. Ik probeer hier ook wat genuanceerder te zijn, lukt niet altijd Op het werk ben ik er wel heel alert op, je komt niet ver als je op lange tenen en tere zieltjes trapt. Ik ben het begrip zelve, je zou verbaasd staan
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 2 december 2009 om 11:06
quote:hiltje schreef op 01 december 2009 @ 22:29:
Ken het boek niet, zal het onthouden.
Tja, ik stond deze week weer versteld van mijn eigen onzekerheid. Houd me wat meer met mezelf bezig de laatste tijd en dan vallen dit soort dingen, die bij mij soms wat meer onder de oppervlakte zitten meer op.
Ik kom ook erg sterk over op de buitenwereld... maar soms diep van binnen.
Ik heb mezelf echt vandaag moeten weerhouden, anders was ik om bevestiging gaan bedelen bij mijn meerderen.
En als je dat nou anders noemt, bijvoorbeeld `vragen om feedback´, is het dan niet juist logisch dat je dat zou doen?
Rider en Kous, bedankt dat jullie dit topic opluisteren met jullie positive kritiek en leuke houding. Doet een gekweld mens goed!
Ken het boek niet, zal het onthouden.
Tja, ik stond deze week weer versteld van mijn eigen onzekerheid. Houd me wat meer met mezelf bezig de laatste tijd en dan vallen dit soort dingen, die bij mij soms wat meer onder de oppervlakte zitten meer op.
Ik kom ook erg sterk over op de buitenwereld... maar soms diep van binnen.
Ik heb mezelf echt vandaag moeten weerhouden, anders was ik om bevestiging gaan bedelen bij mijn meerderen.
En als je dat nou anders noemt, bijvoorbeeld `vragen om feedback´, is het dan niet juist logisch dat je dat zou doen?
Rider en Kous, bedankt dat jullie dit topic opluisteren met jullie positive kritiek en leuke houding. Doet een gekweld mens goed!
woensdag 2 december 2009 om 11:32
quote:Nijntje schreef op 02 december 2009 @ 11:06:
[...]
Rider en Kous, bedankt dat jullie dit topic opluisteren met jullie positive kritiek en leuke houding. Doet een gekweld mens goed!Nog wat positiefs er bij dan: weet je dat als ik een keer zit met een gevoel van "wat is het toch allemaal weer zwaar klote & wat ben ik toch zielig & boehoehoe", ik op het viva-forum jouw berichten opzoek? Je power-nijn-imago bezorgt me eigenlijk altijd niet alleen een heel brede grijns op mijn hoofd maar ook een brandend gevoel van peper in het achterste.
[...]
Rider en Kous, bedankt dat jullie dit topic opluisteren met jullie positive kritiek en leuke houding. Doet een gekweld mens goed!Nog wat positiefs er bij dan: weet je dat als ik een keer zit met een gevoel van "wat is het toch allemaal weer zwaar klote & wat ben ik toch zielig & boehoehoe", ik op het viva-forum jouw berichten opzoek? Je power-nijn-imago bezorgt me eigenlijk altijd niet alleen een heel brede grijns op mijn hoofd maar ook een brandend gevoel van peper in het achterste.
woensdag 2 december 2009 om 12:02
