
In de bijstand...
vrijdag 13 november 2009 om 11:16
Helaas is mijn contract per 1 juli beeindigd en ben ik dus al een tijdje naarstig op zoek naar een leuke baan. Dat lukt alleen niet zo makkelijk als ik had gedacht. Ik ben dik 2 jaar geleden afgestudeerd aan het WO en voldeed nét niet aan de 4 uit 5 eis voor de ww. Resultaat is dus dat ik 3 maanden ww heb gekregen en nu van mijn spaargeld leef. Ook dat begint op te raken en ik zal dus binnenkort de bijstand in moeten.
*zucht*
Eigenlijk zie ik er ontzettend tegenop. De laatste keer dat ik met bijstandconsulentes te maken had was zo'n tien jaar geleden. Dat was niet prettig, erg betuttelend en een beetje neerbuigend. Gelukkig vond ik toen snel een baan en heb ik eigenlijk alleen maar het intakegesprek meegemaakt. Maar dat was al een verschrikking.
Wie zit in eenzelfde positie op dit moment?
*zucht*
Eigenlijk zie ik er ontzettend tegenop. De laatste keer dat ik met bijstandconsulentes te maken had was zo'n tien jaar geleden. Dat was niet prettig, erg betuttelend en een beetje neerbuigend. Gelukkig vond ik toen snel een baan en heb ik eigenlijk alleen maar het intakegesprek meegemaakt. Maar dat was al een verschrikking.
Wie zit in eenzelfde positie op dit moment?
vrijdag 13 november 2009 om 13:42
quote:Zwieber schreef op 13 november 2009 @ 13:27:
Ik zie dat je wil filosoferen met kinderen. Weet je wat een ingang kan zijn? Het HIQ forum! (da's voor hoogbegaafde kinderen). Ik denk dat als je daar een advertentie plaatst in de trant van: try-out lessen filosofie voor kinderen, dat het best storm loopt. Vraag er een vriendelijk prijsje voor en je kan aan de slag.wat een leuk idee!
Ik zie dat je wil filosoferen met kinderen. Weet je wat een ingang kan zijn? Het HIQ forum! (da's voor hoogbegaafde kinderen). Ik denk dat als je daar een advertentie plaatst in de trant van: try-out lessen filosofie voor kinderen, dat het best storm loopt. Vraag er een vriendelijk prijsje voor en je kan aan de slag.wat een leuk idee!
vrijdag 13 november 2009 om 13:47
quote:Friezin71 schreef op 13 november 2009 @ 13:36:
Zwieber, dank je wel! Het begint gelijk te kriebelen bij me! Zamirah, ik heb ook aan het onderwijs gedacht (volg ook de leraren topics hier) maar ik weet niet of ik dat wel aan zou kunnen. Om voor een grote groep te staan. Ook dat zou ik natuurlijk uit kunnen proberen door eens mee te lopen, maar daar ben ik eigenlijk nog niet mee bezig geweest. Het is heel gek, maar die 5 maanden zijn echt voorbij gevlogen.
Filosofie wordt alleen op het VWO gegeven, da's echt totaal anders dan op een VMBO ( niet beter dus, maar "anders". voordat ik het forum over me heen krijg)
VWO-ers zijn over het algemeen leergierig, slim, snel van begrip, en vindingrijk. Vakinhoudelijk gezien is het super om op een VWO les te geven.
Zwieber, dank je wel! Het begint gelijk te kriebelen bij me! Zamirah, ik heb ook aan het onderwijs gedacht (volg ook de leraren topics hier) maar ik weet niet of ik dat wel aan zou kunnen. Om voor een grote groep te staan. Ook dat zou ik natuurlijk uit kunnen proberen door eens mee te lopen, maar daar ben ik eigenlijk nog niet mee bezig geweest. Het is heel gek, maar die 5 maanden zijn echt voorbij gevlogen.
Filosofie wordt alleen op het VWO gegeven, da's echt totaal anders dan op een VMBO ( niet beter dus, maar "anders". voordat ik het forum over me heen krijg)
VWO-ers zijn over het algemeen leergierig, slim, snel van begrip, en vindingrijk. Vakinhoudelijk gezien is het super om op een VWO les te geven.
zaterdag 14 november 2009 om 01:00
zaterdag 14 november 2009 om 08:20
TO, niet om je aan te vallen, maar het lijkt er een beetje op als je het eigenlijk wel best vindt zo. Je hebt een droomidee,, maar er aanzitten om dat werkelijkheid te maken heb je niet gedaan. Bij alle opties die worden aangedragen geef je aan dat je niet weet of je dat wel kunt, etc.
Waarom niet nu je droomplan uitwerken en daar maandag meteen mee aan de slag, kijken wat de mogelijkheden zijn?
Waarom niet nu je droomplan uitwerken en daar maandag meteen mee aan de slag, kijken wat de mogelijkheden zijn?
zaterdag 14 november 2009 om 08:58
Ik heb hetzelfde gevoel als gizz. Je werpt veel barricades op. Je verhuizing heeft veel energie gekost, je weet niet of je het wel aankan... Als Zwieber als niet-werkzoekende in dezelfde regio gelijk met ideeen kan komen, op precies jouw vakgebied, waarom heb je die vacatures zelf nog niet gezien dan?
Tot zover mijn kritiek op je houding.
Het idee om iets met kinderen en filosofie te gaan doen op bijv een BSO lijkt me erg leuk. Waar ik woon staan dergelijk projecten in de kinderschoenen (niet perse filosofie maar andere BSO activiteiten zoals sport en spel), Ik als ouder zou het zeer toejuichen en de leidsters vast ook, als er meer activiteiten aangeboden zouden worden.
Tot zover mijn kritiek op je houding.

Het idee om iets met kinderen en filosofie te gaan doen op bijv een BSO lijkt me erg leuk. Waar ik woon staan dergelijk projecten in de kinderschoenen (niet perse filosofie maar andere BSO activiteiten zoals sport en spel), Ik als ouder zou het zeer toejuichen en de leidsters vast ook, als er meer activiteiten aangeboden zouden worden.
zaterdag 14 november 2009 om 09:31
Gizz, eigenlijk schrok ik er zelf een beetje van dat ik neertikte dat ik zou willen filosoferen met kinderen. Zo concreet had ik het nog nooit voor mezelf gemaakt. En je hebt gelijk, ik moet, nee ik wil er ook mee aan de slag. Maar eerst een baan, want het geld vliegt mijn zak uit. Vandaar dat mijn prioriteit bij werk zoeken heeft gelegen. Eerst nog naar een 'leuke' baan (waar er zat van zijn, maar zoals ik al zei, heb ik ook al een behoorlijk aantal afwijzingen gehad). Maar misschien ga ik nu maar op zoek naar 'een baan' en gebruik ik de rest van mijn tijd om dit plan uit te werken.
Nijntje, de barricades is ook een enorme voorzichtigheid omdat ik keihard op mijn bek ben gegaan. Ben altijd iemand geweest die alles aan kon, 80 dingen tegelijk deed en nog steeds kon lachen. Ik ben heel erg geschrokken door die burnout en ben misschien wel té voorzichtig. Overigens wees Zwieber op Aio posities en docenten functies en daar ben ik mee onderuit gegaan. Dus die liever niet
Nijntje, de barricades is ook een enorme voorzichtigheid omdat ik keihard op mijn bek ben gegaan. Ben altijd iemand geweest die alles aan kon, 80 dingen tegelijk deed en nog steeds kon lachen. Ik ben heel erg geschrokken door die burnout en ben misschien wel té voorzichtig. Overigens wees Zwieber op Aio posities en docenten functies en daar ben ik mee onderuit gegaan. Dus die liever niet


zaterdag 14 november 2009 om 10:34
quote:Friezin71 schreef op 13 november 2009 @ 11:16:
Helaas is mijn contract per 1 juli beeindigd en ben ik dus al een tijdje naarstig op zoek naar een leuke baan. Dat lukt alleen niet zo makkelijk als ik had gedacht. Ik ben dik 2 jaar geleden afgestudeerd aan het WO en voldeed nét niet aan de 4 uit 5 eis voor de ww. Resultaat is dus dat ik 3 maanden ww heb gekregen en nu van mijn spaargeld leef. Ook dat begint op te raken en ik zal dus binnenkort de bijstand in moeten.
*zucht*
Eigenlijk zie ik er ontzettend tegenop. De laatste keer dat ik met bijstandconsulentes te maken had was zo'n tien jaar geleden. Dat was niet prettig, erg betuttelend en een beetje neerbuigend. Gelukkig vond ik toen snel een baan en heb ik eigenlijk alleen maar het intakegesprek meegemaakt. Maar dat was al een verschrikking.
Wie zit in eenzelfde positie op dit moment?
Ik ben zo'n bijstandsconsulent en denk dat er genoeg bijstandsconsulenten zijn die absoluut niet zijn zoals jij hierboven beschrijft, mezelf inbegrepen. Daarentegen kan ik me je vrees wel voorstellen, omdat er idd best van dergelijke mensen rondlopen, niet alleen bij een gemeente, maar ook bijvoorbeeld bij het UWV of het WERK-bedrijf (CWI). Maar daar zou ik me echt niet door tegen laten houden.
In de gemeente waar ik werk worden mensen die een MBO diploma of hoger of veel werkervaring hebben de kans gegeven om zich ook op geschoold werk te richten; m.a.w. zij worden niet meteen naar een Work First traject gestuurd (ongeschoold werk) maar naar een werkmakelaar die specifieke contacten heeft binnen het uitzend- en detacheringswezen en het bedrijfsleven.
Wellicht is het Regionaal Bureau Zelfstandigen iets voor je. Die verstrekken een uitkering voor mensen die als zelfstandige aan de slag willen. Maar dan moet je idd wel gemotiveerd zijn en ook echte plannen hebben en er serieus mee door willen zetten.
Overigens, als je jonger bent dan 27 jaar dan val je per 01-10-2009 onder de Wet investering in jongeren (WIJ) i.p.v. de WWB. Deze wet is er juist op gericht om jongeren aan het werk te helpen, waarbij ze ook naar de wensen van de jongere kijken (mits deze uiteraard reeel zijn). Dus als het je echt niet lukt om aan de bak te komen is de gemeente helemaal nog niet zo'n slechte keuze.
Helaas is mijn contract per 1 juli beeindigd en ben ik dus al een tijdje naarstig op zoek naar een leuke baan. Dat lukt alleen niet zo makkelijk als ik had gedacht. Ik ben dik 2 jaar geleden afgestudeerd aan het WO en voldeed nét niet aan de 4 uit 5 eis voor de ww. Resultaat is dus dat ik 3 maanden ww heb gekregen en nu van mijn spaargeld leef. Ook dat begint op te raken en ik zal dus binnenkort de bijstand in moeten.
*zucht*
Eigenlijk zie ik er ontzettend tegenop. De laatste keer dat ik met bijstandconsulentes te maken had was zo'n tien jaar geleden. Dat was niet prettig, erg betuttelend en een beetje neerbuigend. Gelukkig vond ik toen snel een baan en heb ik eigenlijk alleen maar het intakegesprek meegemaakt. Maar dat was al een verschrikking.
Wie zit in eenzelfde positie op dit moment?
Ik ben zo'n bijstandsconsulent en denk dat er genoeg bijstandsconsulenten zijn die absoluut niet zijn zoals jij hierboven beschrijft, mezelf inbegrepen. Daarentegen kan ik me je vrees wel voorstellen, omdat er idd best van dergelijke mensen rondlopen, niet alleen bij een gemeente, maar ook bijvoorbeeld bij het UWV of het WERK-bedrijf (CWI). Maar daar zou ik me echt niet door tegen laten houden.
In de gemeente waar ik werk worden mensen die een MBO diploma of hoger of veel werkervaring hebben de kans gegeven om zich ook op geschoold werk te richten; m.a.w. zij worden niet meteen naar een Work First traject gestuurd (ongeschoold werk) maar naar een werkmakelaar die specifieke contacten heeft binnen het uitzend- en detacheringswezen en het bedrijfsleven.
Wellicht is het Regionaal Bureau Zelfstandigen iets voor je. Die verstrekken een uitkering voor mensen die als zelfstandige aan de slag willen. Maar dan moet je idd wel gemotiveerd zijn en ook echte plannen hebben en er serieus mee door willen zetten.
Overigens, als je jonger bent dan 27 jaar dan val je per 01-10-2009 onder de Wet investering in jongeren (WIJ) i.p.v. de WWB. Deze wet is er juist op gericht om jongeren aan het werk te helpen, waarbij ze ook naar de wensen van de jongere kijken (mits deze uiteraard reeel zijn). Dus als het je echt niet lukt om aan de bak te komen is de gemeente helemaal nog niet zo'n slechte keuze.
zaterdag 14 november 2009 om 14:38
Het beleid kan per gemeente erg verschillen. In sommige gemeentes kunnen kansrijke clienten nog eerst met een consulent aan de slag om een baan te vinden die een beetje passend is (lees dat betekend niet dat jij alle keuze hebt). Maar er zijn ook gemeenten waar je gewoon in een project/traject wordt gezet (soms tussen de randfiguren van deze maatschappij). En je bent altijd verplicht om iedere baan aan te nemen. Een weigering kan een flinke korting op je uiktering opleveren. De bijstand verschilt dus wel degelijk van de WW. Minder geld maar ook minder (en soms geen) keuzemogelijkheden. Daarbij moet je je met een bijstanduitkering aan tal van regels houden (terecht natuurlijk maar niet altijd leuk). Denk aan volledig inzicht over je geldzaken (bankafschriften waar vervolgens vragen over worden gesteld), onaangekondigede huisbezoeken om je woonsituatie te controleren, etc.
Ik dus alles aanpakken om daar weg te blijven.
Ik dus alles aanpakken om daar weg te blijven.
zaterdag 14 november 2009 om 22:29
Friezin, waarom het uitwerken van je droom en het zoeken van een baan (als de bijstand dreigt zou ik een leuke passende baan even opzij zetten) niet combineren? Ik bedoel Je zal niet 24 uur per dag bezig zijn met solliciteren, zoveel banen zijn er nu ook weer niet. Bepaal voor jezelf een gedeelte van de dag dat je inruimt om je droomidee te onderzoeken. Bestaat er al zoiets, waar zou je aan moeten voldoen (vergunningen?, belastingtechnisch etc.), hoe zou je dat willen inrichten, doelgroep etc. Als je concreet op papier hebt wat je wil en hoe je dat kunt bereiken dan kun je daar verder aan werken. Wellicht dat iemand bij het CWI je zou kunnen helpen? En tuurlijk is dat eng en gaat daar energie inzitten, zeker als je straks een baan hebt. Maar wetende dat je wellicht je droom kunt laten uitkomen lijkt me voldoende energie geven om er mee aan het werk te gaan.
Geloof me Bijstand op je CV staat echt niet goed.
Geloof me Bijstand op je CV staat echt niet goed.
zaterdag 28 november 2009 om 01:16
quote:Mlle_j schreef op 13 november 2009 @ 11:53:
Misschien is administratief werk een optie inderdaad, bv binnen een organisatie die je aanspreekt? Dan kun je in 32 uur flink meer verdienen dan dat je in de bijstand krijgt, bewaar je je spaargeld en houd je nog een dag over om te solliciteren naar leuk werk.
Dan MOET er wel administratief werk zijn. Ik uit Utrecht zoek mij rot naar een administratieve baan op MBO maar ook lager niveau, desnoods de hele dag maar data entry maar er is in mijn woonplaats en omgeving weinig te vinden of er solliciteren gelijk honderden anderen op de vacature. Ook via het uitzendbureau is er weinig te vinden wat langer duurt dan een maandje. Gek word ik ervan en ik zit nu nog in de ww maar volgend jaar augustus komt de bijstand in zicht. Ik hoop toch echt dat ik dan allang weer aan het werk ben, maar heb dan nog 615000 concurenten erbij.... En ik had een sollicitatiegesprek volgende week, heeft het bedrijf mij gemaild dat ze een interne kandidaat hebben aangenomen dus hoef niet op gesprek te komen, mijn eerste gesprek sinds maanden, niet te geloven toch?
En het is heel makkelijk gezegt om dan maar achter de kassa te gaan zitten (willen alleen 16 jarigen, mijn studerende zusje kan niet eens een bijbaan achter de kassa krijgen omdat ze te oud is) en in een fabriek, juist daar vielen de klappen en zij zitten juist met de deeltijd ww. Callenter, meestal outbound oftewel telemarketing, moet je wel kunnen en liggen, je moet dan vaak asstertief en commericieel voor zijn en het leuk vinden om targets te halen en onder flinke druk te werken. Niet iedereen kan dat of is geschikt voor dat werk.
Misschien is administratief werk een optie inderdaad, bv binnen een organisatie die je aanspreekt? Dan kun je in 32 uur flink meer verdienen dan dat je in de bijstand krijgt, bewaar je je spaargeld en houd je nog een dag over om te solliciteren naar leuk werk.
Dan MOET er wel administratief werk zijn. Ik uit Utrecht zoek mij rot naar een administratieve baan op MBO maar ook lager niveau, desnoods de hele dag maar data entry maar er is in mijn woonplaats en omgeving weinig te vinden of er solliciteren gelijk honderden anderen op de vacature. Ook via het uitzendbureau is er weinig te vinden wat langer duurt dan een maandje. Gek word ik ervan en ik zit nu nog in de ww maar volgend jaar augustus komt de bijstand in zicht. Ik hoop toch echt dat ik dan allang weer aan het werk ben, maar heb dan nog 615000 concurenten erbij.... En ik had een sollicitatiegesprek volgende week, heeft het bedrijf mij gemaild dat ze een interne kandidaat hebben aangenomen dus hoef niet op gesprek te komen, mijn eerste gesprek sinds maanden, niet te geloven toch?
En het is heel makkelijk gezegt om dan maar achter de kassa te gaan zitten (willen alleen 16 jarigen, mijn studerende zusje kan niet eens een bijbaan achter de kassa krijgen omdat ze te oud is) en in een fabriek, juist daar vielen de klappen en zij zitten juist met de deeltijd ww. Callenter, meestal outbound oftewel telemarketing, moet je wel kunnen en liggen, je moet dan vaak asstertief en commericieel voor zijn en het leuk vinden om targets te halen en onder flinke druk te werken. Niet iedereen kan dat of is geschikt voor dat werk.
Life is peachy, somethimes soft and sweet, somethimes hard and rotten

zondag 29 november 2009 om 23:17
quote:Friezin71 schreef op 13 november 2009 @ 13:02:
Wow Kastanje wat leuk! Het is echt een idee dat diep in mijn hart verstopt zit, hoor, het is nog weinig concreet. Ik heb ook echt geen idee of scholen hierop zitten te wachten, of ze hier uberhaupt tijd of geld voor hebben. Van BSO's weet ik helemaal weinig (heb zelf geen kinderen). Wat ik zeg, het is meer nog in droom-stadium, dan dat ik er voor ben ga zitten.
Is er, behalve een diep-in-je-hart-idee iets concreets in je leven, je opleiding of je ervaring, op grond waarvan je realistisch kan zeggen dat dit idee enige kans van slagen heeft?
Mijn kinderen zijn dol op Nietzsche, Kant en vooral Kierkengaard hoor, daar niet van, maar ik vrees dat ze voetballen, pokemon en playstation nog boeiender vinden.
Ik vind het hardtsikke rot voor je dat je de bijstand in aan het sukkelen bent, maar als ik zo lomp eerlijk mag zijn: je komt in dit topic over als iemand die inderdaad maar wat aansukkelt. Een beetje filosoferen met kinderen, maar ja, geen idee of iemand daar op zit te wachten.
Wat zou je denken van een hele grote bos in je reet, en aan de slag?
Werk een idee uit, doe marktonderzoek, ga de boer op. Komop, zelfvertrouwen en de beuk er in!
Wow Kastanje wat leuk! Het is echt een idee dat diep in mijn hart verstopt zit, hoor, het is nog weinig concreet. Ik heb ook echt geen idee of scholen hierop zitten te wachten, of ze hier uberhaupt tijd of geld voor hebben. Van BSO's weet ik helemaal weinig (heb zelf geen kinderen). Wat ik zeg, het is meer nog in droom-stadium, dan dat ik er voor ben ga zitten.
Is er, behalve een diep-in-je-hart-idee iets concreets in je leven, je opleiding of je ervaring, op grond waarvan je realistisch kan zeggen dat dit idee enige kans van slagen heeft?
Mijn kinderen zijn dol op Nietzsche, Kant en vooral Kierkengaard hoor, daar niet van, maar ik vrees dat ze voetballen, pokemon en playstation nog boeiender vinden.
Ik vind het hardtsikke rot voor je dat je de bijstand in aan het sukkelen bent, maar als ik zo lomp eerlijk mag zijn: je komt in dit topic over als iemand die inderdaad maar wat aansukkelt. Een beetje filosoferen met kinderen, maar ja, geen idee of iemand daar op zit te wachten.
Wat zou je denken van een hele grote bos in je reet, en aan de slag?
Werk een idee uit, doe marktonderzoek, ga de boer op. Komop, zelfvertrouwen en de beuk er in!
maandag 30 november 2009 om 17:17
Hi Rider,
dank je voor je peper
Het diep-in-mijn-hart idee is er hier, op het forum, 'uitgefloept' en ik heb er dus inderdaad geen concreet idee over. Het is zeker iets dat ik wil uitzoeken en met het weinige dat ik er nu nog van weet, lijkt het best wel mogelijkheden te hebben. Als ik heb op de juiste plaatsen ga 'verkopen'. Overigens is het duidelijk niet de bedoeling om die kinderen met Kierkengaard om de oren te slaan, dat vind ik voor volwassenen al zielig genoeg Het gaat meer om praktisch filosoferen, de methode van filosoferen ipv het bestuderen van filosofen.
Anyways, dit is nog even niet aan de order, prioriteit nummer 1 is werk waar ik geld mee verdien. Als ik lamballerig overkom kan dat ook te maken hebben met het moment van schrijven, de paniek die ontstond toen ik de bijstand in mijn nek voelde hijgen was niet écht fijn.
Maar, zou je ook even mijn andere topic willen bekijken? Ik ga namelijk stug door met solliciteren én wordt ook uitgenodigd (het is niet allemaal kommer en kwel...) maar de laatste keer liep ik aan tegen het part-time werken. Er werd getwijfeld aan mijn motivatie onder andere omdat ik nu part-time wil werken terwijl ik altijd full-time heb gewerkt. Enfin, in het topic staat het uitgelegd (na burnout part-time werken). Ik begrijp dat je zelf ondernemer bent, zou de verklaring voor jou plausibel zijn?
dank je voor je peper
Het diep-in-mijn-hart idee is er hier, op het forum, 'uitgefloept' en ik heb er dus inderdaad geen concreet idee over. Het is zeker iets dat ik wil uitzoeken en met het weinige dat ik er nu nog van weet, lijkt het best wel mogelijkheden te hebben. Als ik heb op de juiste plaatsen ga 'verkopen'. Overigens is het duidelijk niet de bedoeling om die kinderen met Kierkengaard om de oren te slaan, dat vind ik voor volwassenen al zielig genoeg Het gaat meer om praktisch filosoferen, de methode van filosoferen ipv het bestuderen van filosofen.
Anyways, dit is nog even niet aan de order, prioriteit nummer 1 is werk waar ik geld mee verdien. Als ik lamballerig overkom kan dat ook te maken hebben met het moment van schrijven, de paniek die ontstond toen ik de bijstand in mijn nek voelde hijgen was niet écht fijn.
Maar, zou je ook even mijn andere topic willen bekijken? Ik ga namelijk stug door met solliciteren én wordt ook uitgenodigd (het is niet allemaal kommer en kwel...) maar de laatste keer liep ik aan tegen het part-time werken. Er werd getwijfeld aan mijn motivatie onder andere omdat ik nu part-time wil werken terwijl ik altijd full-time heb gewerkt. Enfin, in het topic staat het uitgelegd (na burnout part-time werken). Ik begrijp dat je zelf ondernemer bent, zou de verklaring voor jou plausibel zijn?

maandag 30 november 2009 om 23:43
graag gedaan, ik deel graag peper uit
Maar, heel serieus, ik meende wat ik zei: ga er eens mee aan de slag! Ideeën die zo diep in je hart leven, zijn de beste ideeën om mee verder te gaan. Maar dan wel concreet maken, in beweging, en actie!
Ik zal heel eerlijk zijn, om misverstanden te voorkomen: ik kan me he-le-maal niets voorstellen bij je idee, ik zie niet in hoe je daar geld mee gaat verdienen. Maar, en dáár gaat het om: het boeit niet wat ik, of wie dan ook er in ziet. Waar het om gaat is dat JIJ met dit idee in je hart rond loopt. Dromen zijn er om na te jagen, om concreet te maken, om de wereld te verbazen en om werkelijkheid te maken. En of je idee nu goed is of niet, als jij er een passie voor hebt, en je gaat er iets van maken, dan kom je uiteindelijk bij iets waar jij gelukkig van wordt, en waar je een boterham mee kan verdienen.
Doen!
(en die verklaring: als iemand part-time wil werken, dan zie ik geen enkele reden om te denken dat ze eigenlijk full-time wil werken. Die burn-out, daar zou ik wel moeite mee hebben, tenzij je kan vertellen hoe je geleerd hebt dat te voorkomen)
Maar, heel serieus, ik meende wat ik zei: ga er eens mee aan de slag! Ideeën die zo diep in je hart leven, zijn de beste ideeën om mee verder te gaan. Maar dan wel concreet maken, in beweging, en actie!
Ik zal heel eerlijk zijn, om misverstanden te voorkomen: ik kan me he-le-maal niets voorstellen bij je idee, ik zie niet in hoe je daar geld mee gaat verdienen. Maar, en dáár gaat het om: het boeit niet wat ik, of wie dan ook er in ziet. Waar het om gaat is dat JIJ met dit idee in je hart rond loopt. Dromen zijn er om na te jagen, om concreet te maken, om de wereld te verbazen en om werkelijkheid te maken. En of je idee nu goed is of niet, als jij er een passie voor hebt, en je gaat er iets van maken, dan kom je uiteindelijk bij iets waar jij gelukkig van wordt, en waar je een boterham mee kan verdienen.
Doen!
(en die verklaring: als iemand part-time wil werken, dan zie ik geen enkele reden om te denken dat ze eigenlijk full-time wil werken. Die burn-out, daar zou ik wel moeite mee hebben, tenzij je kan vertellen hoe je geleerd hebt dat te voorkomen)