Werk & Studie
alle pijlers
Is er een dokter in de zaal?
zaterdag 22 augustus 2009 om 21:51
Nee, geen medische vraag. Ik ben nieuw op dit forum, althans, ik lees al 2 jaar af en toe mee maar wil nu toch iets voorleggen. De adviezen hier zijn altijd erg verhelderend.
Ik ben nu 23 jaar oud, woon op kamers en studeer psychologie. Ik heb na de havo het vwo gedaan omdat ik graag geneeskunde wilde studeren. Ik was niet echt een ster in beta-vakken en mijn gemiddelde op mijn eindlijst was een 7 toen ik slaagde voor het vwo. Helaas ben ik al twee keer uitgeloot en studeer ik nu noodgedwongen psychologie. Ik vind het alleen helemaal niet leuk, ik wil zoooo graag dokter worden. Een paar vriendinnen om mij heen zeggen dat ik mijn psychologie moet afmaken (moet nog 1,5 jaar) en dan verder kijken. Ook waarschuwen ze omdat het de moeilijkste opleiding zou zijn die er is en je erg goed moet kunnen leren. Maar ik denk dat ik het kan en eigenlijk wil ik gewoon mensen beter maken, medisch, en niet psychisch! Ik vind psychologie best een flutstudie, vind het te makkelijk.
Nu is mijn vraag, wie studeert er hier geneeskunde of is toevallig arts? Vonden jullie de opleiding zwaar? Kon je nog er naast werken? Zijn jullie snel ingeloot en zo niet, na hoeveel keer wel? Welk specialisme is makkelijk en welke moeilijk? Moet je heel erg goed zijn in exacte vakken of valt dat mee? Ik had altijd magere zesjes, mijn 7 gemiddeld kwam door mijn hoge cijfers voor andere vakken. Ben dus niet heel goed in wiskunde, natuurkunde etc. Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen de vragen te beantwoorden. Alvast heel erg bedankt!
Ik ben nu 23 jaar oud, woon op kamers en studeer psychologie. Ik heb na de havo het vwo gedaan omdat ik graag geneeskunde wilde studeren. Ik was niet echt een ster in beta-vakken en mijn gemiddelde op mijn eindlijst was een 7 toen ik slaagde voor het vwo. Helaas ben ik al twee keer uitgeloot en studeer ik nu noodgedwongen psychologie. Ik vind het alleen helemaal niet leuk, ik wil zoooo graag dokter worden. Een paar vriendinnen om mij heen zeggen dat ik mijn psychologie moet afmaken (moet nog 1,5 jaar) en dan verder kijken. Ook waarschuwen ze omdat het de moeilijkste opleiding zou zijn die er is en je erg goed moet kunnen leren. Maar ik denk dat ik het kan en eigenlijk wil ik gewoon mensen beter maken, medisch, en niet psychisch! Ik vind psychologie best een flutstudie, vind het te makkelijk.
Nu is mijn vraag, wie studeert er hier geneeskunde of is toevallig arts? Vonden jullie de opleiding zwaar? Kon je nog er naast werken? Zijn jullie snel ingeloot en zo niet, na hoeveel keer wel? Welk specialisme is makkelijk en welke moeilijk? Moet je heel erg goed zijn in exacte vakken of valt dat mee? Ik had altijd magere zesjes, mijn 7 gemiddeld kwam door mijn hoge cijfers voor andere vakken. Ben dus niet heel goed in wiskunde, natuurkunde etc. Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen de vragen te beantwoorden. Alvast heel erg bedankt!
dinsdag 25 augustus 2009 om 11:15
TO: ah, als je familie in de wereld hebt, weet je waarschijnlijk wel hoe het eraan toegaat. Een dagje meelopen lijkt me idd een goed idee, en waarschijnlijk vind je het ook leuk! Ik bedoelde meer dat er mensen zijn die geneeskunde gaan studeren omdat ze 'mensen beter willen maken'. En zich dan niet realiseren dat dat vaak niet gaat, en dat er ook veel bureaucratie (plekken vinden voor een patient die opgenomen moet worden, brieven schrijven) en politiek (omgaan met de hierarchie) aan te pas komt.
Nogmaals: wat betreft zwaarte zou ik me niet te druk maken, als je het echt graag wilt moet dat wel lukken. Ook je leeftijd lijkt me geen probleem. Ik geef onderwijs aan studenten geneeskunde, en mijn oudste student was 57 (hoewel ik daar zelf dan weer een beetje moeite mee had, die man zou op zijn 63e klaar zijn,en kon dus nog twee jaar werken voor zijn pensioen, om over specialisatie maar te zwijgen). Maar er zijn zat studenten van (ruim) in de twintig, vaak door uitloting, maar ook omdat ze eerst iets anders gekozen hebben. Het enige waar je tegenaan zou kunnen lopen, is dat sommige (langdurige) specialisaties moeilijker te bereiken worden. Zo weet ik bijvoorbeeld dat het lastig is om als chirurg in opleiding te komen als je boven de 30-32 bent. Wellicht dat er uitzonderingen zijn, maar het zal dan niet in je voordeel werken. Bij andere specialismes is het wellicht juist wel een voordeel als je geen 23 meer bent, zeker als je ook psychologie hebt gedaan (huisarts bijvoorbeeld).
Wat betreft dat laatste: ik vind huisarts juist een heel moeilijk specialisme, juist omdat de meerderheid van de patienten 'eigenlijk niks' heeft. De kunst is om die paar mensen eruit te pikken die wel iets hebben en die door te sturen. De specialisten zouden er niet echt blij van worden als die alle huisarts-patienten zelf moesten zien.... Het is alleen veel meer psycho-sociaal dan snijdend-medisch. Maar goed, dit is een andere discussie.
TO: als je het echt wilt, zou ik zoveel mogelijk opties proberen, dus ook decentrale selectie, zij-instroom etc. Ik denk niet dat er in NL een opleiding is die echt slecht is, het is sowieso altijd wat je er zelf van maakt (doe je alleen het voorgeschreven programma, of ook vanalles erbij, vindt je zesjes goed genoeg, of wil je altijd meer etc). Daar zou ik me dus niet door laten weerhouden. Succes!
Nogmaals: wat betreft zwaarte zou ik me niet te druk maken, als je het echt graag wilt moet dat wel lukken. Ook je leeftijd lijkt me geen probleem. Ik geef onderwijs aan studenten geneeskunde, en mijn oudste student was 57 (hoewel ik daar zelf dan weer een beetje moeite mee had, die man zou op zijn 63e klaar zijn,en kon dus nog twee jaar werken voor zijn pensioen, om over specialisatie maar te zwijgen). Maar er zijn zat studenten van (ruim) in de twintig, vaak door uitloting, maar ook omdat ze eerst iets anders gekozen hebben. Het enige waar je tegenaan zou kunnen lopen, is dat sommige (langdurige) specialisaties moeilijker te bereiken worden. Zo weet ik bijvoorbeeld dat het lastig is om als chirurg in opleiding te komen als je boven de 30-32 bent. Wellicht dat er uitzonderingen zijn, maar het zal dan niet in je voordeel werken. Bij andere specialismes is het wellicht juist wel een voordeel als je geen 23 meer bent, zeker als je ook psychologie hebt gedaan (huisarts bijvoorbeeld).
Wat betreft dat laatste: ik vind huisarts juist een heel moeilijk specialisme, juist omdat de meerderheid van de patienten 'eigenlijk niks' heeft. De kunst is om die paar mensen eruit te pikken die wel iets hebben en die door te sturen. De specialisten zouden er niet echt blij van worden als die alle huisarts-patienten zelf moesten zien.... Het is alleen veel meer psycho-sociaal dan snijdend-medisch. Maar goed, dit is een andere discussie.
TO: als je het echt wilt, zou ik zoveel mogelijk opties proberen, dus ook decentrale selectie, zij-instroom etc. Ik denk niet dat er in NL een opleiding is die echt slecht is, het is sowieso altijd wat je er zelf van maakt (doe je alleen het voorgeschreven programma, of ook vanalles erbij, vindt je zesjes goed genoeg, of wil je altijd meer etc). Daar zou ik me dus niet door laten weerhouden. Succes!
