Werk & Studie
alle pijlers
Kunnen ze die sollicitatiegesprekken niet gewoon overslaan?!
vrijdag 7 november 2025 om 12:48
Ik heb vandaag een gesprek bij een bedrijf en ik ben weer op van de zenuwen, buikpijn, bang dat ik straks weer niet uit mijn woorden kom of een black out krijg. Het is niet dat ik me niet voorbereid maar het lukt gewoon op de een of andere manier niet hoe ik het zou willen als ik er dan eenmaal zit.
Ik weet dat het normaal is om zenuwachtig en gespannen te zijn voor een sollicitatiegesprek maar ik vraag me wel eens af of deze mate wel normaal is. Soms vraag ik me dus wel eens af of zo'n gesprek niet gewoon overgeslagen kan worden al weet ik dat dat niet handig is en juist weer een nadeel.
Moet over een uurtje weg en ik probeer nog even te ontspannen maar het lukt niet.
Ik weet dat het normaal is om zenuwachtig en gespannen te zijn voor een sollicitatiegesprek maar ik vraag me wel eens af of deze mate wel normaal is. Soms vraag ik me dus wel eens af of zo'n gesprek niet gewoon overgeslagen kan worden al weet ik dat dat niet handig is en juist weer een nadeel.
Moet over een uurtje weg en ik probeer nog even te ontspannen maar het lukt niet.
vrijdag 7 november 2025 om 12:57
Succes zometeen Hadalabo!
Vervelend dat je zo zenuwachtig bent en daardoor dicht slaat. vind het ook altijd spannend, ongeacht aan welke kant van de tafel ik zit trouwens. Misschien helpt het er zo naar te kijken: zo'n gesprek is gewoon voor beide partijen een manier om te zien of je een match bent. Dus voor hen om te zien of jij bij de functie & de organisatie past, maar óók voor jou om te zien of het bedrijf & de functie wel bij jou past. Ik probeer dus altijd op het moment dat ik de drempel over stap te denken: "Jullie hebben mij nodig, eens kijken of jullie dat waard zijn!" *
* Uiteraard straal ik dat niet uit, maar zo breng ik mezelf in balans. Anders zit ik er gegarandeerd bij zit als een schoolmeisje dat bang is om het verkeerde antwoord te geven.
Vervelend dat je zo zenuwachtig bent en daardoor dicht slaat. vind het ook altijd spannend, ongeacht aan welke kant van de tafel ik zit trouwens. Misschien helpt het er zo naar te kijken: zo'n gesprek is gewoon voor beide partijen een manier om te zien of je een match bent. Dus voor hen om te zien of jij bij de functie & de organisatie past, maar óók voor jou om te zien of het bedrijf & de functie wel bij jou past. Ik probeer dus altijd op het moment dat ik de drempel over stap te denken: "Jullie hebben mij nodig, eens kijken of jullie dat waard zijn!" *
* Uiteraard straal ik dat niet uit, maar zo breng ik mezelf in balans. Anders zit ik er gegarandeerd bij zit als een schoolmeisje dat bang is om het verkeerde antwoord te geven.
vrijdag 7 november 2025 om 12:59
Succes straks.
Ik voer veel sollicitatiegesprekken. Enige tip die ik heb is wees gewoon jezelf. Probeer het niet goed te gaan doen. Er zijn zoveel factoren buiten jezelf die bepalen of je wel of niet wordt aangenomen. Mensen die het niet geworden zijn, vragen weleens 'wat had ik anders kunnen doen'. Vaak weet ik niets te benoemen. Het is een bepaald profiel wat we zoeken en je voelt vaak binnen 1 minuut al of iemand erin past of niet.
Ik voer veel sollicitatiegesprekken. Enige tip die ik heb is wees gewoon jezelf. Probeer het niet goed te gaan doen. Er zijn zoveel factoren buiten jezelf die bepalen of je wel of niet wordt aangenomen. Mensen die het niet geworden zijn, vragen weleens 'wat had ik anders kunnen doen'. Vaak weet ik niets te benoemen. Het is een bepaald profiel wat we zoeken en je voelt vaak binnen 1 minuut al of iemand erin past of niet.
vrijdag 7 november 2025 om 13:13
Precies. Dat je goed genoeg bent weten ze al, ze hebben tenslotte je cv gelezen. Of het bedrijf bij jou past, zie je pas als je daar bent.
vrijdag 7 november 2025 om 13:18
Bedankt allemaal. Ik heb ook tegen mezelf gezegd van wie zien wel wat het wordt maar dan komt het allemaal steeds dichterbij en dan komen toch die zenuwen. Weet ook niet zeker of deze baan bij me gaat passen, geen ervaring mee nog en dat maakt het extra spannend. En het bedrijf heeft mij benaderd dus dat is ook een goed teken.
vrijdag 7 november 2025 om 16:14
Ik hoop dat het goed is gegaan!
Ik was vroeger ook altijd heel zenuwachtig. Nu vind ik het leuk, en ik zie het als een kijkje in een andere keuken. Hoe is de sfeer, wat doen ze precies, zou het bij mij passen? Ik ben dus vooral nieuwsgierig en zie het als leerervaring, ook als er geen match is. Dat haalt voor mij veel druk eraf.
En verder helpt het om een goed (persoonlijk) verhaal paraat te hebben. Over wie je bent, wat je drijft, en dat wat wrs relevant is om te weten voor de potentiele werkgever.
Ik was vroeger ook altijd heel zenuwachtig. Nu vind ik het leuk, en ik zie het als een kijkje in een andere keuken. Hoe is de sfeer, wat doen ze precies, zou het bij mij passen? Ik ben dus vooral nieuwsgierig en zie het als leerervaring, ook als er geen match is. Dat haalt voor mij veel druk eraf.
En verder helpt het om een goed (persoonlijk) verhaal paraat te hebben. Over wie je bent, wat je drijft, en dat wat wrs relevant is om te weten voor de potentiele werkgever.
vrijdag 7 november 2025 om 16:29
vrijdag 7 november 2025 om 17:15
Daar is het gesprek ook voor bedoeld. Je moet zelf ook zin hebben in de baan. Ik ben ook wel eens aangenomen terwijl ik zelf niet wilde.Hadalabo schreef: ↑07-11-2025 16:29Het gesprek ging goed maar ik twijfel of het iets voor mij is. Hoor eind volgende week meer.
Had nog wel extra stress door trein vertraging maar had een trein eerder gepakt voor meer speling. Zit nu in de bus naar huis want inmiddels is de hele trein uitgevallen. Heb ik weer...
Zelf ook goed nadenken wat je wil.
vrijdag 7 november 2025 om 21:42
Sorry hoor, maar wat een onzin is dit.Amaryllis schreef: ↑07-11-2025 12:57Succes zometeen Hadalabo!
Vervelend dat je zo zenuwachtig bent en daardoor dicht slaat. vind het ook altijd spannend, ongeacht aan welke kant van de tafel ik zit trouwens. Misschien helpt het er zo naar te kijken: zo'n gesprek is gewoon voor beide partijen een manier om te zien of je een match bent. Dus voor hen om te zien of jij bij de functie & de organisatie past, maar óók voor jou om te zien of het bedrijf & de functie wel bij jou past. Ik probeer dus altijd op het moment dat ik de drempel over stap te denken: "Jullie hebben mij nodig, eens kijken of jullie dat waard zijn!" *
* Uiteraard straal ik dat niet uit, maar zo breng ik mezelf in balans. Anders zit ik er gegarandeerd bij zit als een schoolmeisje dat bang is om het verkeerde antwoord te geven.
vrijdag 7 november 2025 om 22:57
Wat bedoel je precies? Geloof je niet dat ik het spannend vind om sollicitatiegesprekken te leiden? Of bedoel je dat het onzin is dat TO zich zo voelt?
Ik bedoelde er vooral mee dat de mensen aan de andere kant geen robots zijn, maar ook gewoon mensen. Dat leek me een geruststellende gedachte als je op gesprek moet en ziek van de spanning bent. Dat het gewoon mensen zijn, die misschien ook wel wakker hebben gelegen of hun best doen om normaal over te komen terwijl ze het spannend vinden.
@TO, fijn dat het gesprek goed ging, ondanks alle pech onderweg. Jammer dat het, als ik het goed begrijp, de functie het misschien toch niet is voor je.
amaryllis wijzigde dit bericht op 07-11-2025 23:15
Reden: Uitleg toegevoegd
Reden: Uitleg toegevoegd
50.05% gewijzigd
vrijdag 7 november 2025 om 23:13
De zenuwen vooraf voor een sollicitatiegesprek liggen doorgaans bij de sollicitant. Inclusief twijfels wat aan te trekken en een slapeloze nacht. En zoals TO zegt: buikpijn en op van de zenuwen. Niet bij diegene die al een baan heeft.Amaryllis schreef: ↑07-11-2025 22:57Wat bedoel je precies? Geloof je niet dat ik het spannend vind om sollicitatiegesprekken te leiden? Of bedoel je dat het onzin is hoe TO zich voelt?
@TO, fijn dat het gesprek goed ging ondanks alle pech onderweg. Jammer dat het, als ik het goed begrijp, de functie het misschien toch niet is voor je.
Misschien ben jij daar een uitzondering in. Maar dat is dusdanig uniek dat TO er niets aan heeft.
Maar je maakt mij niet wijs dat jij voor het afnemen van een sollicitatiegesprek op bent van de zenuwen, buikpuin hebt, bang bent voor een blackout etc.
vrijdag 7 november 2025 om 23:40
Want ja, tuurlijk zijn de zenuwen van een andere orde, of in ieder geval zijn de belangen anders. Je hebt inderdaad al een baan, dus daar hoef je niet wakker van te liggen. In mijn werk zoeken we wel altijd een speld in een hooiberg, waarbij het ook nog eens goed moet klikken omdat je jarenlang nauw gaat samenwerken. Ik sta dus zeker ook vantevoren voor de spiegel te dubben: trek je je gewone kloffie aan of iets formelers? En hoe formeel dan? Te formeel kan niet, want dan voelt de kandidaat zich underdressed en weerspiegelt de bedrijfscultuur niet goed, maar te informeel is ook raar als de sollicitanten in pak komen. De vorige keer droomde ik de nacht vantevoren over de gesprekken. Een gesprek liep niet soepel, daar heb ik de rest van de dag over gepiekerd. Toen ik degene die we wilden hebben mocht bellen zat ik toch echt met trillende handen, want diegene kan ons ook nog afwijzen.Paradise schreef: ↑07-11-2025 23:13De zenuwen vooraf voor een sollicitatiegesprek liggen doorgaans bij de sollicitant. Inclusief twijfels wat aan te trekken en een slapeloze nacht. En zoals TO zegt: buikpijn en op van de zenuwen. Niet bij diegene die al een baan heeft.
Misschien ben jij daar een uitzondering in. Maar dat is dusdanig uniek dat TO er niets aan heeft.
Maar je maakt mij niet wijs dat jij voor het afnemen van een sollicitatiegesprek op bent van de zenuwen, buikpuin hebt, bang bent voor een blackout etc.
Het ligt ongetwijfeld ook aan het werkveld en geroutineerde leidinggevende of recruiter van HR zal er vast anders bijzitten dan de gewone medewerker als ik die maar eens in de paar jaar zo'n sollicitatietraject meedraait.
Zo erg als ik zullen de meeste mensen het misschien niet hebben. Ik heb daarom bewust gezegd dat ik het ook aan de andere kant spannend vind, niet dat iedereen dat zo ervaart. Beetje flauw dat het dan gelijk als "onzin" en "uitzondering waar TO niets aan heeft" wordt weggezet.
amaryllis wijzigde dit bericht op 08-11-2025 00:07
19.61% gewijzigd
vrijdag 7 november 2025 om 23:56
Prima dat jij er zo instaat.Amaryllis schreef: ↑07-11-2025 23:40Bang voor een blackout of op van de zenuwen niet, maar dat ben ik voor een gesprek als sollicitant eerlijk gezegd ook niet en heb ik ook nergens beweerd. Dat is jouw invulling van "spannend vinden". Mij helpt het in de zenuwen bedwingen om te bedenken dat de ander ook gewoon een mens is met bijbehorende gevoelens. Ik snap nu dat het ook anders opgevat kan worden, als bagatellisering van TO's zenuwen. Zo was het niet bedoeld.
Want ja, tuurlijk zijn de zenuwen van een andere orde, of in ieder geval zijn de belangen anders. Je hebt inderdaad al een baan, dus daar hoef je niet wakker van te liggen. In mijn werk zoeken we wel altijd een speld in een hooiberg, waarbij het ook nog eens goed moet klikken omdat je jarenlang nauw gaat samenwerken. Ik sta dus zeker ook vantevoren voor de spiegel te dubben: trek je je gewone kloffie aan of iets formelers? En hoe formeel dan? Te formeel kan niet, want dan voelt de kandidaat zich underdressed en weerspiegelt de bedrijfscultuur niet goed, maar te informeel is ook raar als de sollicitanten in pak komen. De vorige keer droomde ik de nacht vantevoren over de gesprekken. Een gesprek liep niet soepel, daar heb ik de rest van de dag over gepiekerd. Toen ik degene die we wilden hebben mocht bellen zat ik toch echt met trillende handen, want diegene kan ons ook nog afwijzen.
Het ligt ongetwijfeld ook aan het werkveld en geroutineerde leidinggevende of recruiter van HR zal er vast anders bijzitten dan de gewone medewerker als ik die maar eens in de paar jaar zo'n sollicitatietraject meedraait.
Zo erg als ik zullen de meeste mensen het misschien niet hebben. Ik heb daarom bewust gezegd dat ik het ook aan de andere kant spannend vind, niet dat iedereen dat zo ervaart. Beetje flauw dat het dan gelijk als "onzin" en "uitzondering waar TO niets aan heeft" wordt weggezet.
En ik snap je omdenken ook wel.
Maar het blijft een bagatellisering van intrinsiek ongelijke machtsverhoudingen. En die zijn er bij sollicitatiegesprekken bij uitstek. Ondanks de krapte op de arbeidsmarkt.
zaterdag 8 november 2025 om 00:04
Prima dat jij er zo in staat. Een sollicitatiegesprek insteken vanuit angst (denk ik?) voor ongelijke machtsverhoudingen lijkt mij dan weer niet helpend. Dat is nou eenmaal hoe het werkt: je hebt beiden iets te bieden en kan beiden "nee" zeggen tegen de ander, alleen mag degene met de vraag als eerste kiezen. Dat is een machtspositie, tegelijkertijd heeft de kandidaat het laatste woord als het tot een aanbod komt.
amaryllis wijzigde dit bericht op 08-11-2025 00:09
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
25.26% gewijzigd
zaterdag 8 november 2025 om 00:08
Echt spannend zal het nooit worden.Amaryllis schreef: ↑08-11-2025 00:04Prima dat jij er zo in staat. Een sollicitatiegesprek insteken vanuit angst (denk ik?) voor ongelijke machtsverhoudingen lijkt mij dan weer niet helpend. Heb je door dat je mijn gevoelens ook behoorlijk bagatelliseert door ze af te doen als 'onzin'? Die machtspositie zoals jij het ziet komt namelijk ook met een verantwoordelijkheid, die ook (weliswaar op een andere manier) spannend kan zijn.
En dat is denk ik wel van belang als je kijkt naar die machtsverhoudingen.
Verder eens dat angst geen goede insteek is. Maar die angst is er nu eenmaal, en vaak met een reden: kan ik mijn rekeningen blijven betalen; krijg ik de waardering op deze plek; kan ik mezelf blijven zijn etc.
Dat is radicaal anders als je het vergelijkt met iemand die gesprekken voert. Het valt terug te voeren op een basaal sociologisch principe: in- en uitsluiting.
zaterdag 8 november 2025 om 00:15
Het laatste woord is er alleen als er een aanbod komt. En bij een afwijzing verandert er weinig bij diegenen die het gesprek afnamen. Hoe anders is het voor diegene die op gesprek kwam als deze wordt afgewezen.Amaryllis schreef: ↑08-11-2025 00:04Prima dat jij er zo in staat. Een sollicitatiegesprek insteken vanuit angst (denk ik?) voor ongelijke machtsverhoudingen lijkt mij dan weer niet helpend. Dat is nou eenmaal hoe het werkt: je hebt beiden iets te bieden en kan beiden "nee" zeggen tegen de ander, alleen mag degene met de vraag als eerste kiezen. Dat is een machtspositie, tegelijkertijd heeft de kandidaat het laatste woord als het tot een aanbod komt.
zaterdag 8 november 2025 om 00:21
Volgens mij redeneren we allebei vanuit andere uitgangspunten: jij vanuit een werkloze situatie, ik vanuit een vaste baan. Dat maakt namelijk nogal veel verschil tussen hoeveel er van het gesprek afhangt.Paradise schreef: ↑08-11-2025 00:08Echt spannend zal het nooit worden.
En dat is denk ik wel van belang als je kijkt naar die machtsverhoudingen.
Verder eens dat angst geen goede insteek is. Maar die angst is er nu eenmaal, en vaak met een reden: kan ik mijn rekeningen blijven betalen; krijg ik de waardering op deze plek; kan ik mezelf blijven zijn etc.
Dat is radicaal anders als je het vergelijkt met iemand die gesprekken voert. Het valt terug te voeren op een basaal sociologisch principe: in- en uitsluiting.
Overigens vraag ik me af of de dingen die jij noemt de zaken zijn die spanning geven vlak voor of tijdens een gesprek. De angst om rekeningen niet te kunnen betalen is verlammend, maar ik denk dat de angst voor persoonlijke afwijzing de boventoon voert tijdens zo'n gesprek (als sollicitant). Toen ik vanuit werkloosheid solliciteerde was dat namelijk wel zo: in het algemeen maakte ik me druk of ik wel op tijd een baan vond, tijdens het gesprek was ik vooral bang om door de mand te vallen/niet goed genoeg of niet aardig gevonden te worden. Kortom: om afgewezen te worden.
Maar misschien ben ik daar ook een uitzondering in. Ik ben ook geen HR deskundige en heb (gelukkig) weinig ervaring aan beide kanten. Bij je 30e sollicitatie op rij zit je misschien juist wel vooral met je rekeningen in je achterhoofd terwijl je je werkervaring toelicht.
Nou ja, ik ga maar eens slapen. Hopelijk is duidelijk dat ik TO's gevoelens serieus nam en niet onderschat dat het anders voelt als sollicitant dan als gespreksleider.
zaterdag 8 november 2025 om 00:27
Oh, mij helpt het ontzettend om te horen dat de andere kant van de tafel ook zenuwachtig kan zijn, dankjewel!!!
Ik heb de neiging om mezelf ontzettend minderwaardig te voelen, en tegen de ander op te kijken.
Het idee dat diegene er ook over gedroomd heeft, ook extra nagedacht heeft over kleding, het spannend vindt, en trilvingers heeft bij het bellen is voor mij echt heel helpend.
Het maakt de ander iets menselijker, en dat ik niet een lastig stom minkukel ben dat ze ook nog moeten spreken, maar iemand waar de ander ook over nagedacht heeft. Misschien wel op zit te wachten.
(En nee, dit zeg ik niet, en ik straal het volgens mij ook niet uit gelukkig)
Tnx Amaryllis
Ik heb de neiging om mezelf ontzettend minderwaardig te voelen, en tegen de ander op te kijken.
Het idee dat diegene er ook over gedroomd heeft, ook extra nagedacht heeft over kleding, het spannend vindt, en trilvingers heeft bij het bellen is voor mij echt heel helpend.
Het maakt de ander iets menselijker, en dat ik niet een lastig stom minkukel ben dat ze ook nog moeten spreken, maar iemand waar de ander ook over nagedacht heeft. Misschien wel op zit te wachten.
(En nee, dit zeg ik niet, en ik straal het volgens mij ook niet uit gelukkig)
Tnx Amaryllis
zaterdag 8 november 2025 om 09:57
Ik ben ook zenuwachtig als ik aan de werkgeverskant van het sollicitatiegesprek zit hoor. Absoluut zitten er andere belangen en zenuwen aan, maar ik ben ook gewoon maar een mens die zo'n gesprek retespannend vind. Fijn dat het helpt!Avocadeau schreef: ↑08-11-2025 00:27Oh, mij helpt het ontzettend om te horen dat de andere kant van de tafel ook zenuwachtig kan zijn, dankjewel!!!
Ik heb de neiging om mezelf ontzettend minderwaardig te voelen, en tegen de ander op te kijken.
Het idee dat diegene er ook over gedroomd heeft, ook extra nagedacht heeft over kleding, het spannend vindt, en trilvingers heeft bij het bellen is voor mij echt heel helpend.
Het maakt de ander iets menselijker, en dat ik niet een lastig stom minkukel ben dat ze ook nog moeten spreken, maar iemand waar de ander ook over nagedacht heeft. Misschien wel op zit te wachten.
(En nee, dit zeg ik niet, en ik straal het volgens mij ook niet uit gelukkig)
Tnx Amaryllis
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
