Werk & Studie
alle pijlers
Negatief zelfbeeld in vak
woensdag 14 april 2021 20:16
Ik lees al enige tijd mee in het Vivaforum en aangezien ik goede adviezen voorbij zie komen, heb ik ook maar even een account aangemaakt.
Ik ben met veel plezier werkzaam als kinderverpleegkundige. Ik kijk heel erg op tegen collega's die analytisch heel sterk zijn, snel kunnen schakelen, klinisch redeneren. Ik kan dit uiteraard ook, maar blink hier niet in uit. Als ik kijk naar mijn kwaliteiten dan is dat communicatie en omgang met de kinderen. Ik gebruik (onbewust) regelmatig humor waardoor ik hoop de zorg iets draaglijker voor de kinderen te maken. Ik kreeg dit tijdens mijn studie terug van mijn begeleider en dat dit ook een kwaliteit is. Toch voelt het voor mij niet zo. Het voelt als vanzelfsprekend en ik ben dan ook niet trots op deze 'kwaliteit'. Ik voel mij dan eerlijk gezegd een beetje een nietszeggende nietsnut. Als kinderverpleegkundige is het toch heel normaal om makkelijk en soepel in de omgang met kinderen te zijn. Is dat dan het enige, denk ik dan?
Zijn er meer forummers, misschien ook wel zorgmedewerkers die zich hierin herkennen? En hoe buig je het negatieve om naar een kwaliteit?
Ik ben met veel plezier werkzaam als kinderverpleegkundige. Ik kijk heel erg op tegen collega's die analytisch heel sterk zijn, snel kunnen schakelen, klinisch redeneren. Ik kan dit uiteraard ook, maar blink hier niet in uit. Als ik kijk naar mijn kwaliteiten dan is dat communicatie en omgang met de kinderen. Ik gebruik (onbewust) regelmatig humor waardoor ik hoop de zorg iets draaglijker voor de kinderen te maken. Ik kreeg dit tijdens mijn studie terug van mijn begeleider en dat dit ook een kwaliteit is. Toch voelt het voor mij niet zo. Het voelt als vanzelfsprekend en ik ben dan ook niet trots op deze 'kwaliteit'. Ik voel mij dan eerlijk gezegd een beetje een nietszeggende nietsnut. Als kinderverpleegkundige is het toch heel normaal om makkelijk en soepel in de omgang met kinderen te zijn. Is dat dan het enige, denk ik dan?
Zijn er meer forummers, misschien ook wel zorgmedewerkers die zich hierin herkennen? En hoe buig je het negatieve om naar een kwaliteit?
woensdag 14 april 2021 22:23
woensdag 14 april 2021 22:32
O ja, dat herken ik zeker! Ik behandel ook kinderen. En ik kan heel goed contact maken, ik hou ook van grapjes, kinderen voelen zich op hun gemak en vertellen veel. Maar ik ben ook jaloers op collega’s die juist heel goed van afstand kunnen kijken, die veel weten en onthouden, die theorie scherper hebben dan ik en kunnen toepassen.
Impostersyndrom noemen ze het ook. Angst om door de mand te vallen.
Maar inmiddels weet ik wel: theorie en toepassen daarvan is te leren. Maar dat goed contact kunnen maken en kinderen zich op hun gemak laten voelen, dat kun je niet echt leren als je dat niet in je hebt.
Dus ik zie het toch maar als gave.
Ook omdat er anders zo weinig overblijft
Impostersyndrom noemen ze het ook. Angst om door de mand te vallen.
Maar inmiddels weet ik wel: theorie en toepassen daarvan is te leren. Maar dat goed contact kunnen maken en kinderen zich op hun gemak laten voelen, dat kun je niet echt leren als je dat niet in je hebt.
Dus ik zie het toch maar als gave.
Ook omdat er anders zo weinig overblijft
donderdag 15 april 2021 00:09
Oh ja, heel herkenbaar! Ik werk in een heel andere branche, maar mijn kwaliteiten vind ik ook lang niet zo goed als sommige die anderen hebben en ik juist niet. Gek genoeg precies omgekeerd aan de jouwe 
Veel weten of snel kunnen schakelen kunnen er zoveel, maar op een charismatische manier en met humor vlot kunnen communiceren is echt een talent waar je wat aan hebt.
Veel weten of snel kunnen schakelen kunnen er zoveel, maar op een charismatische manier en met humor vlot kunnen communiceren is echt een talent waar je wat aan hebt.
zaterdag 17 april 2021 09:49
Hier ook een verpleegkundige! Maar dan niet op een kinderafdeling,een weet je waarom? Ik kan juist niet goed communiceren met kinderen en 'durf' daarom niet eens op een kinderafdeling te werken.
Jou kwaliteit is dus ontzettend waardevol! Je bent een goede aanvulling in een team en je hebt elkaar nodig. Jij kunt op hen terug vallen als een klinische situatie je even boven je pet gaat, en zij op jou als ze geen kant op kunnen met die dwarse 6 jarige die een infuusje moet.
Jou kwaliteit is dus ontzettend waardevol! Je bent een goede aanvulling in een team en je hebt elkaar nodig. Jij kunt op hen terug vallen als een klinische situatie je even boven je pet gaat, en zij op jou als ze geen kant op kunnen met die dwarse 6 jarige die een infuusje moet.
zaterdag 17 april 2021 22:51
Hier ook een vpk. Altijd bewondering gehad voor vpks die met kinderen werken. Eerlijk? Ook omdat ik communicatieve vaardigheden lastig vind, heb ik dat ook enorm ontweken in mijn carrière. Ik ben juist van het analytische soort maar voel me een enorme imposter.
Dit is gelukkig maar af en toe en kan mijzelf hier goed uit redeneren. Inderdaad denk ik dat wat je kern kwaliteiten zijn of wat goed bij je karakter past, gaat je makkelijk af en voelt niet als een vanzelfsprekendheid.
Maar neem maar van mij aan, je bezit een giga-kwaliteit als verpleegkundige. Die voor mij zeker niet vanzelfsprekend is en ik enorm bewonder.
Dit is gelukkig maar af en toe en kan mijzelf hier goed uit redeneren. Inderdaad denk ik dat wat je kern kwaliteiten zijn of wat goed bij je karakter past, gaat je makkelijk af en voelt niet als een vanzelfsprekendheid.
Maar neem maar van mij aan, je bezit een giga-kwaliteit als verpleegkundige. Die voor mij zeker niet vanzelfsprekend is en ik enorm bewonder.
- Fight for your right to party -
zondag 18 april 2021 11:14
Ik werkte graag samen met verpleegkundigen die goed zijn in omgang met de patient. Dat sterk analytische komt namelijk óók met de jaren en is bij uitstek juist iets wat je kunt dragen met je hele team. Diversiteit in een team is ook heel belangrijk; niet alle patienten zijn immers gelijk, ook de kinderen niet.
Hoe een patientje op jou reageert kan een collega je niet bij helpen. Probeer je pluis/niet pluis gevoel goed te ontwikkelen en wees nooit bang om twijfels te bespreken met je directe collega vpk's en artsen. Zo ontwikkel je dat.
Blijf lekker zoals je bent zou ik zeggen.
Hoe een patientje op jou reageert kan een collega je niet bij helpen. Probeer je pluis/niet pluis gevoel goed te ontwikkelen en wees nooit bang om twijfels te bespreken met je directe collega vpk's en artsen. Zo ontwikkel je dat.
Blijf lekker zoals je bent zou ik zeggen
.
zondag 18 april 2021 12:45
Hier ook een pleeg. Ik werk ook in een categorie patienten waarbij communicatie heel belangrijk is. Dit gaat mij goed af, ik straal snel begrip en steun uit, dat zit blijkbaar in mijn blik. Patienten zijn vaak eerlijk en open naar mij. Dus ik word er vaak bijgehaald als iemand erg gesloten is en wij meer willen weten van een patient (hebben wij nodig in deze categorie). Ik kan fantastisch klinisch redeneren, maar dan weer voor geen meter onthouden welke medicatie iemand precies gebruikt (wel wát maar geen dosering en dergelijk), daar heb ik het systeem voor nodig, terwijl collega's soms woordelijk kunnen opsommen wat iemand wanneer en hoeveel gebruikt.
Ieder z'n kracht en daarom zijn wij een team!
Ieder z'n kracht en daarom zijn wij een team!
zondag 18 april 2021 13:33
Zo ben ik ontzettend slecht in verpleegtechnisch handelen en ook heel erg onzeker daarin. Ik verstijf gewoon nog steeds na 9 jaar ervaring. Heb daarom lang gedacht dat ik echt een veel mindere vpk was dan de rest. Toen ontdekte ik dat ik heeele andere kwaliteiten had.
Iedereen is uniek.
Iedereen is uniek.
- Fight for your right to party -
woensdag 21 april 2021 10:44
Wat goed om deze reacties te lezen. Ik denk dat ik mijn kwaliteiten onderschat, omdat ze voor mij zo normaal zijn en ik daar geen studie voor heb hoeven volgen. En daarnaast kunnen de collega's die analytisch heel goed zijn, grotendeels ook leuk omgaan met kinderen, dus vind ik mijn kwaliteit eigenlijk geen kwaliteit.
vrijdag 23 april 2021 17:51
Ik werk ook op de kinderafdeling, niet als verpleegkundige, maar zie ze wel vaak aan het werk daardoor. Maar ik vind echt niet dat alle kinderverpleegkundigen heel goed met kinderen om kunnen gaan. Sterker... bij sommige vraag ik me oprecht af waarom ze voor die specialisatie hebben gekozen. Moet wel zeggen dat dit vaak al de wat "oudere" collega's zijn en die dat wellicht niet meer kunnen opbrengen? Die komen vaak de kamer op om hun handeling te doen en verdwijnen weer. Dan ben ik blij dat er een pedagogisch team aanwezig is om het voor de kinderen wat minder spannend te maken. Fijner zou zijn als verpleegkundigen zelf ook die rust nemen. Dus ik denk zeker dat het een kwaliteit is. Die je weliswaar niet leert door te studeren, maar daarom ook des te belangrijker is. Als je dat dus al niet hebt, dan is het ook heel moeilijk om het nog te leren.
vrijdag 23 april 2021 17:57
Ik denk dat het heel normaal is om een beetje jaloers te zijn op de kwaliteiten van je collega’s, ik ben zelf leidinggevende en zorg er ook juist voor dat er verschillende, elkaar aanvullende talenten in m’n team zitten. 
Gelukkig zie je wel je eigen kwaliteiten, en die zouden jouw collega’s waarschijnlijk weer willen hebben!
Gelukkig zie je wel je eigen kwaliteiten, en die zouden jouw collega’s waarschijnlijk weer willen hebben!
vrijdag 23 april 2021 19:47
Je onderschat je kwaliteiten.
Ik heb een PTSS opgelopen door die klinische houding. De artsen zagen wel direct wat er aan de hand was, maar ondanks mijn herhaaldelijke vraag mij te helpen omdat ik het zo eng vond wat er gebeurde (zeer weinig voorkomende complicatie die ik duidelijk meekreeg), maar niemand was in staat met mij als patiënt te communiceren en gerust te stellen. Mensen in de zorg zoals jij zijn meer dan goud waard.
Ik heb een PTSS opgelopen door die klinische houding. De artsen zagen wel direct wat er aan de hand was, maar ondanks mijn herhaaldelijke vraag mij te helpen omdat ik het zo eng vond wat er gebeurde (zeer weinig voorkomende complicatie die ik duidelijk meekreeg), maar niemand was in staat met mij als patiënt te communiceren en gerust te stellen. Mensen in de zorg zoals jij zijn meer dan goud waard.
zaterdag 24 april 2021 00:50
Dit klopt en naast loopbaancoach ben ik ook werkzaam als verpleegkundige. En hoe onzeker ik ook begon omdat ik me niet bewust was van mijn kwaliteiten, hoe zeker ik me nu voel en weet wat ik waard ben. Dat heeft jaren geduurd en heeft ook een stukje te maken met innerlijke groei.
En nog steeds sta ik er van te kijken hoeveel - niet geschikte- collega's aan bed staan. Zo'n compliment is goud waard omdat je iets heel waardevols over brengt naar de kinderen.
Je zal vast meer kunnen maar zo'n compliment kun je niet aan leren en het is niet vanzelf sprekend dat elk kinder verpleegkundige dit bij zich draagt. Een sterke basis!!
