
ook zo lang over je studie gedaan?
woensdag 9 januari 2008 om 12:51
Ik ben 27 jaar en negendejaars student. Ik probeer er altijd zo lang mogelijk onderuit te komen om dat aan mensen te vertellen en ook nu voelt het wat onprettig dit hier zo te zien staan. Ben ik dat echt? Jazeker, dat ben ik. Had ik niet gewild dat het anders was gelopen? Ja, heel erg graag.
Ik heb waarschijnlijk 10 jaar nodig om mijn diploma's te halen. Ik doe weliswaar twee studies (WO letteren, bachelor en master), maar die overlappen deels waardoor dat ook wel weer meer lijkt dan het is. De voornaamste reden dat ik zo lang bezig ben is dat ik een aantal jaren erg met mijn ziel onder mijn arm heb gelopen. Ik ben een geboren piekeraar en ook nu blijft maar steeds zo'n stemmetje door mijn hoofd gonzen dat ik na mijn studie hoe dan ook geen baan op wo/hbo-niveau zal kunnen vinden omdat ik veel te lang heb gestudeerd. Ook al heb ik dan goede cijfers (maar wie maalt daar om in NL...) en straks ook een jaar stage-ervaring bij twee verschillende organisaties op zak, waarvan 1 in 'het buitenland'. En een half jaar studieverblijf aan een buitenlandse universiteit en wat bestuurswerk op mijn cv...
Nou ben ik heel benieuwd om eens van jullie te horen: wie zit/zat ook zo lang in de studiebanken, waarom, en vooral ook: (als je nu dan toch 'klaar' bent) hoe is het daarna gegaan?
Ik heb waarschijnlijk 10 jaar nodig om mijn diploma's te halen. Ik doe weliswaar twee studies (WO letteren, bachelor en master), maar die overlappen deels waardoor dat ook wel weer meer lijkt dan het is. De voornaamste reden dat ik zo lang bezig ben is dat ik een aantal jaren erg met mijn ziel onder mijn arm heb gelopen. Ik ben een geboren piekeraar en ook nu blijft maar steeds zo'n stemmetje door mijn hoofd gonzen dat ik na mijn studie hoe dan ook geen baan op wo/hbo-niveau zal kunnen vinden omdat ik veel te lang heb gestudeerd. Ook al heb ik dan goede cijfers (maar wie maalt daar om in NL...) en straks ook een jaar stage-ervaring bij twee verschillende organisaties op zak, waarvan 1 in 'het buitenland'. En een half jaar studieverblijf aan een buitenlandse universiteit en wat bestuurswerk op mijn cv...
Nou ben ik heel benieuwd om eens van jullie te horen: wie zit/zat ook zo lang in de studiebanken, waarom, en vooral ook: (als je nu dan toch 'klaar' bent) hoe is het daarna gegaan?

woensdag 9 januari 2008 om 13:02
Geef jezelf wat meer credits, engelien. Jij bent een echte doorzetter!! Veel mensen redden het niet om een studie af te maken of geven er gewoon de brui aan als ze geen zin meer hebben. Ondanks jouw moeilijke periode ben je toch doorgegaan met je studies en het ziet er naar uit dat je je diploma's binnenkort zult gaan halen. Dus wees trots op jezelf en negeer dat negatieve stemmetje in je hoofd. Als je positief in het leven staat, komt er vast wel een goede en leuke baan op je pad, meid, succes!
woensdag 9 januari 2008 om 13:03
ja dat is waar. Ik ben ook al een tijd geleden voor mezelf begonnen, als bijbaantje (maar dat bleek wat te hoog gegrepen naast de stage. Maar misschien ga ik er daarna wel weer mee verder). Ik weet alleen niet goed of ik het goed&gelukkig vol zou kunnen houden zonder collega's. Aangezien ik zo goed in piekeren en somberen ben, en een beetje afleiding+van boven opgelegd werkritme daar bij mij bij uitstek tegen helpt... (waarschijnlijk had een hbo-studie voor mij om die reden ook veel beter uitgepakt. Maar dat is gepraat achteraf)
woensdag 9 januari 2008 om 13:09
Volgens mij kun je ook als 28-jarige nog best een baan vinden op je niveau hoor. Misschien niet overal, maar je laat in ieder geval zien iets af te willen maken. En er zijn volgens mij genoeg bedrijven die wél kicken op goede cijfers, bv als je een traineeship ergens gaat doen. Vergeet vooral ook niet om op je CV te zetten dat je naast je studie ook nog voor jezelf begonnen was. En inderdaad, wees trots op jezelf, je hebt straks wél mooi twee studies op je naam staan. Dat ze overlappen hoef je er echt niet bij te vertellen!
woensdag 9 januari 2008 om 13:10
Het feit dat je je diploma's gaat halen, is iets om trots op te zijn! Genoeg studenten haken af, maar jij bent doorgegaan. Daarnaast heb je zo te zien een prima cv om te gaan solliciteren met ervaring in het buitenland, bestuurswerk, eigen zaakje. Dat zijn zaken waar P&O-functionarissen op letten, dus benadruk dat in je brieven.
Verder heb ik zelf 7 jaar over mijn studie gedaan en heb ik genoeg gesolliciteerd/van baan veranderd zonder ooit een vraag over mijn studieduur te krijgen.
Onlangs ben ik bij het afstuderen van een studiegenoot geweest die 13 jaar ingeschreven heeft gestaan. Het is hem gelukt en daar werd dan ook veel aandacht aan besteed.
Niet teveel piekeren en succes met de laatste loodjes!
Verder heb ik zelf 7 jaar over mijn studie gedaan en heb ik genoeg gesolliciteerd/van baan veranderd zonder ooit een vraag over mijn studieduur te krijgen.
Onlangs ben ik bij het afstuderen van een studiegenoot geweest die 13 jaar ingeschreven heeft gestaan. Het is hem gelukt en daar werd dan ook veel aandacht aan besteed.
Niet teveel piekeren en succes met de laatste loodjes!
woensdag 9 januari 2008 om 13:15
Als zelfstandige is het idd wel handig als je jezelf aan het werk weet te houden (en niet hele dagen op een Viva-forum rondhangt. Foei Rider, aan het werk!) en als je er tegen kan dat je geen collega's hebt.
Aan de andere kant, het hangt dan weer van je werk af of je geen mensen ziet. Ik zit nu thuis te werken, maar meestal zit ik bij mijn klanten en zie daardoor juist vrij veel mensen.
Maar het was deels een grapje hoor, ik kan me heel goed voorstellen dat een baan voordelen heeft. Wat ik je vooral wilde laten zien is dat er een optie is naast somberen. Want natuurlijk heb je een nadeel, natuurlijk zullen werkgevers zich vragen stellen bij je lange studieduur. Maar jij bent die studieduur niet. Je hebt een totaalpakket aan ervaringen, theoretische scholing, persoonlijkheid en karakter, die je geschikt maken voor het één en ongeschikt voor het ander.
Ik heb met enige regelmaat sollicitanten gesproken voor werkgevers, en nu ik zelf ondernemer ben en ik het druk krijg zit het er in dat ik het komende jaar ook iemand moet gaan aannemen, en ik kan je uit die ervaring vrijwel zeker garanderen: die lange studieduur komt ter sprake. En sommigen zullen vinden dat je een doorzetter bent, anderen zullen vinden dat je een treuzelaar bent. Sommigen zullen begrip hebben voor persoonlijke redenen, sommigen nodigen je niet eens uit als ze dit op je cv zien. Maar het punt is: nou en? Zo is er met iedereen wel iets, een schoon cv is voor sommige werkgevers ook weer eng, omdat het te steriel is, te onmenselijk. Waar het om gaat is toch dat jij weet wat je wil, en daar naar toe werkt. En als dat een baan is, dan een baan waar jij tot je recht komt, waar jij waarde toe voegt voor een werkgever. En dat is niet iedere werkgever, maar je bent echt niet bij voorbaat afgeschreven.
Wat wil je overigens gaan doen met WO Letteren? (Daar zou ik meer moeite mee hebben dan met die negen jaar
)
Aan de andere kant, het hangt dan weer van je werk af of je geen mensen ziet. Ik zit nu thuis te werken, maar meestal zit ik bij mijn klanten en zie daardoor juist vrij veel mensen.
Maar het was deels een grapje hoor, ik kan me heel goed voorstellen dat een baan voordelen heeft. Wat ik je vooral wilde laten zien is dat er een optie is naast somberen. Want natuurlijk heb je een nadeel, natuurlijk zullen werkgevers zich vragen stellen bij je lange studieduur. Maar jij bent die studieduur niet. Je hebt een totaalpakket aan ervaringen, theoretische scholing, persoonlijkheid en karakter, die je geschikt maken voor het één en ongeschikt voor het ander.
Ik heb met enige regelmaat sollicitanten gesproken voor werkgevers, en nu ik zelf ondernemer ben en ik het druk krijg zit het er in dat ik het komende jaar ook iemand moet gaan aannemen, en ik kan je uit die ervaring vrijwel zeker garanderen: die lange studieduur komt ter sprake. En sommigen zullen vinden dat je een doorzetter bent, anderen zullen vinden dat je een treuzelaar bent. Sommigen zullen begrip hebben voor persoonlijke redenen, sommigen nodigen je niet eens uit als ze dit op je cv zien. Maar het punt is: nou en? Zo is er met iedereen wel iets, een schoon cv is voor sommige werkgevers ook weer eng, omdat het te steriel is, te onmenselijk. Waar het om gaat is toch dat jij weet wat je wil, en daar naar toe werkt. En als dat een baan is, dan een baan waar jij tot je recht komt, waar jij waarde toe voegt voor een werkgever. En dat is niet iedere werkgever, maar je bent echt niet bij voorbaat afgeschreven.
Wat wil je overigens gaan doen met WO Letteren? (Daar zou ik meer moeite mee hebben dan met die negen jaar

woensdag 9 januari 2008 om 13:15
Als je twee studies tegelijk doet, ben je toch eigenlijk niet 'gewoon' negende jaars, maar meer 'voor de tweede keer vierdejaars' . Ik zou me er niet te druk om maken, wat mij betreft klinkt je CV best goed. Buitenlandervaring telt tegenwoordig zwaar, en een externe stage is heel goed, en heeft zeker niet iedereen in de letteren gedaan. En ja, dan kost het dus wat meer tijd. Maar zo oud ben je nou ook weer niet, dus volgens mij moet dat gewoon helemaal goedkomen hoor!
Misschien een idee: als je eenmaal naar een baan gaat zoeken, laat dan eens iemand die je goed kent naar je CV kijken. Jij lijkt me iemand die de neiging heeft om zichzelf omlaag te halen (zo van 'ach dat hoeft er niet op, zo veel stelde het niet voor') en dat zou zonde zijn. Ik heb het ook zo gedaan, en bij mijn laatste sollicitatie was ik bijna onder de indruk van mijn eigen CV, terwijl er geen woord van gelogen of overdreven was!
Misschien een idee: als je eenmaal naar een baan gaat zoeken, laat dan eens iemand die je goed kent naar je CV kijken. Jij lijkt me iemand die de neiging heeft om zichzelf omlaag te halen (zo van 'ach dat hoeft er niet op, zo veel stelde het niet voor') en dat zou zonde zijn. Ik heb het ook zo gedaan, en bij mijn laatste sollicitatie was ik bijna onder de indruk van mijn eigen CV, terwijl er geen woord van gelogen of overdreven was!
woensdag 9 januari 2008 om 13:25
tsja, over mijn keuze voor letteren maar ik me dan weer minder zorgen. Mijn ene studie zit erg tegen sociale wetenschappen aan, en mensen hebben daarmee vaak niet buitensporig veel moeite om werk te vinden.
wat ik zou willen... nonprofitsector (maar door mijn stage twijfel ik daar ook wel weer over) of iets anders waar ik mijn idealen in kwijt kan. Of toch de journalistiek in... Feitelijk is dat laatste wat vrienden, familie en bekenden me al sinds mijn derde aanraden (bij wijze van spreken), maar ik weet zelf nog niet zo best of dat echt wat voor me is, juist omdat ik dan al snel een 'vanuithuiswerker' zou worden. Ik kick ook niet echt op harde nieuwsgaring, dus werken op een krantenredactie valt dan ook af... (als ik daar al tussen zou kunnen komen). Dat 'werk met idealen' sluit wel aan bij mijn opleidingen en dat schrijven ook wel (want waar sluiten letterenopleidingen niet bij aan, zolang het maar breed genoeg is;)
Nou ja. Iets met schrijven en idealen dus. (het is wel concreter dan dat, maar ik houd het toch even zo vaag omdat ik liever enigszins onherkenbaar wil blijven)
wat ik zou willen... nonprofitsector (maar door mijn stage twijfel ik daar ook wel weer over) of iets anders waar ik mijn idealen in kwijt kan. Of toch de journalistiek in... Feitelijk is dat laatste wat vrienden, familie en bekenden me al sinds mijn derde aanraden (bij wijze van spreken), maar ik weet zelf nog niet zo best of dat echt wat voor me is, juist omdat ik dan al snel een 'vanuithuiswerker' zou worden. Ik kick ook niet echt op harde nieuwsgaring, dus werken op een krantenredactie valt dan ook af... (als ik daar al tussen zou kunnen komen). Dat 'werk met idealen' sluit wel aan bij mijn opleidingen en dat schrijven ook wel (want waar sluiten letterenopleidingen niet bij aan, zolang het maar breed genoeg is;)
Nou ja. Iets met schrijven en idealen dus. (het is wel concreter dan dat, maar ik houd het toch even zo vaag omdat ik liever enigszins onherkenbaar wil blijven)
woensdag 9 januari 2008 om 13:34
Hoi!
Sorry voor de flauwe reactie net.
Ja ik ken die piekergedachtes, maar het gaat nu goed. Ligt er ook aan dat ik nu al meer dan een jaar een prima baan heb, vanwege de baan hoef ik niet meer afstuderen. Als ik op korte termijn denk dan. Want op de lange termijn ga ik er toch vanuit dat ik met een diploma veel verder kom. En dat ik mijzelf ervoor ga haten als ik het niet doe en net voor de eindsteeep ga afhaken.
Wel heeft mij het feit een goede en leuke baan te hebben veel geholpen en ik ben nu niet meer zo bang voor de toekomst. Want mijn zelfvertrouwen was natuurlijk ver te zoeken de afgelopen paar jaar. Ik weet nu dat ik dat diploma (de diploma's) puur voor mijzelf moet halen. Dus als ik het niet doe dan heb ik er alleen mijzelf mee, maar is dat ook een keuze. En die keuze betekent gelukkig niet dat ik op een houtje zal moeten bijten.
Volgens mij wordt mijn verhaal te wazig, maar ik zit dan nu ook ziek thuis en mijn hooft explodeert bijna
Maar ik kom wel nog weer kijken en dan gaan wij elkaar motiveren om de diplomas te halen!!!!!!
Sorry voor de flauwe reactie net.
Ja ik ken die piekergedachtes, maar het gaat nu goed. Ligt er ook aan dat ik nu al meer dan een jaar een prima baan heb, vanwege de baan hoef ik niet meer afstuderen. Als ik op korte termijn denk dan. Want op de lange termijn ga ik er toch vanuit dat ik met een diploma veel verder kom. En dat ik mijzelf ervoor ga haten als ik het niet doe en net voor de eindsteeep ga afhaken.
Wel heeft mij het feit een goede en leuke baan te hebben veel geholpen en ik ben nu niet meer zo bang voor de toekomst. Want mijn zelfvertrouwen was natuurlijk ver te zoeken de afgelopen paar jaar. Ik weet nu dat ik dat diploma (de diploma's) puur voor mijzelf moet halen. Dus als ik het niet doe dan heb ik er alleen mijzelf mee, maar is dat ook een keuze. En die keuze betekent gelukkig niet dat ik op een houtje zal moeten bijten.
Volgens mij wordt mijn verhaal te wazig, maar ik zit dan nu ook ziek thuis en mijn hooft explodeert bijna

woensdag 9 januari 2008 om 13:43
est1450: ik vind je verhaal niet wazig klinken (je hoeft niet te schrikken als je hier later weer koortsvrij terug komt, denk ik). Als je studietijd zo anders verloopt dan gehoopt kan de deuk in je zelfvertrouwen inderdaad niet mis zijn. Ik verbaas me er zelf wel eens over hoezeer dit hele gebeuren van invloed is geweest op mijn zelfbeeld. En wat mooi zeg dat jij nu 'gewoon' een leuke baan hebt gevonden! Elkaar oppeppen om door te zetten lijkt me een prima idee.
woensdag 9 januari 2008 om 13:44
Hoi Engelien,
je verhaal is ozo herkenbaar voor mij. het had mijn eigen verhaal kunnen zijn, zo ongeveer dan. Ik kwam in 1998 van de Havo, ben toen naar de HBO-V (Verpleegkunde) gegaan. Na mijn 2e jaar gestopt (ivm gezondheidsproblemen, twijfels, etc etc), toen ben ik gaan werken, een andere deeltijdstudie gaan doen (was overigens een waardeloze studie). En eind 2005 kwam ik tot de ontdekking dat ik toch liever de HBO-V zou afmaken. Dus feb. 2006 zat ik weer in de schoolbanken.
Nu bijna 2 jaar verder lijkt voor mij het eindpunt dan nog niet helemaal in zicht (tegenvallende stages). Mijn huidige stage is net verlengd met 10 weken, waardoor ik ws mijn afstuderen moet uitstellen tot september.
Als mijn afstuderen uitgesteld wordt, dan ben ik pas eind januari 2009 klaar met mijn studie. Normale duur is 4 jaar! En ik doe er dan dus een jaar langer over.
En ook ik heb dan last van frustraties; mijn beste vriendinnen en beste vriend werken al als verpleegkundige en doen al een vervolgopleiding, zijn carriere aan het maken, terwijl het lijkt of ik de eeuwige student bent. ook ik ken dat negatieve stemmetje in mijn hoofd dat zo nu en dan wel es zeurt tegen me.
Maar de moed geef ik niet op!! Ik ga ervoor! En van alle tegenslagen die ik heb gehad, heb ik veel geleerd. En er zijn ook mooie dingen van gekomen. Als ik was doorgegaan met mijn studie dan had ik ws MrDubbelFriss nooit ontmoet! En nu ben ik gewoon heel happy naast het feit dat ik nog student ben!
Liefs MDF
je verhaal is ozo herkenbaar voor mij. het had mijn eigen verhaal kunnen zijn, zo ongeveer dan. Ik kwam in 1998 van de Havo, ben toen naar de HBO-V (Verpleegkunde) gegaan. Na mijn 2e jaar gestopt (ivm gezondheidsproblemen, twijfels, etc etc), toen ben ik gaan werken, een andere deeltijdstudie gaan doen (was overigens een waardeloze studie). En eind 2005 kwam ik tot de ontdekking dat ik toch liever de HBO-V zou afmaken. Dus feb. 2006 zat ik weer in de schoolbanken.
Nu bijna 2 jaar verder lijkt voor mij het eindpunt dan nog niet helemaal in zicht (tegenvallende stages). Mijn huidige stage is net verlengd met 10 weken, waardoor ik ws mijn afstuderen moet uitstellen tot september.
Als mijn afstuderen uitgesteld wordt, dan ben ik pas eind januari 2009 klaar met mijn studie. Normale duur is 4 jaar! En ik doe er dan dus een jaar langer over.
En ook ik heb dan last van frustraties; mijn beste vriendinnen en beste vriend werken al als verpleegkundige en doen al een vervolgopleiding, zijn carriere aan het maken, terwijl het lijkt of ik de eeuwige student bent. ook ik ken dat negatieve stemmetje in mijn hoofd dat zo nu en dan wel es zeurt tegen me.
Maar de moed geef ik niet op!! Ik ga ervoor! En van alle tegenslagen die ik heb gehad, heb ik veel geleerd. En er zijn ook mooie dingen van gekomen. Als ik was doorgegaan met mijn studie dan had ik ws MrDubbelFriss nooit ontmoet! En nu ben ik gewoon heel happy naast het feit dat ik nog student ben!
Liefs MDF
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!

woensdag 9 januari 2008 om 14:09
Er is geen enkele reden om aan jezelf te twijfelen. Je hebt 2 heel verschillende studies gekozen en je gaat ze ook nog eens beiden afronden. Je lijkt mij een ideale werknemer.
Om eventuele uitsluitingen op basis van je CV te voorkomen, kun je er voor kiezen om de duur van je studie gewoon uit je CV te laten. Zet alleen de opleiding erop, het feit dat je een diploma behaald hebt en eventueel het jaar van afstuderen, dat is echt meer dan voldoende info voor op een CV.
Vervolgens maak je een aparte rubriek met "nevenactiviteiten" en daar vermeld je in (omgekeerd chronologische!) volgorde wat je allemaal naast je studie hebt gedaan. Lijkt mij een prachtig CV!
Om eventuele uitsluitingen op basis van je CV te voorkomen, kun je er voor kiezen om de duur van je studie gewoon uit je CV te laten. Zet alleen de opleiding erop, het feit dat je een diploma behaald hebt en eventueel het jaar van afstuderen, dat is echt meer dan voldoende info voor op een CV.
Vervolgens maak je een aparte rubriek met "nevenactiviteiten" en daar vermeld je in (omgekeerd chronologische!) volgorde wat je allemaal naast je studie hebt gedaan. Lijkt mij een prachtig CV!
woensdag 9 januari 2008 om 15:18
Hallo allemaal,
Ik herken je twijfels Engelien. Ikzelf zal ook al 28 zijn wanneer ik ga solliciteren voor een ''echte'' baan. Heb in de tussentijd wel een HBO diploma behaald, twee keer met een studie gekapt en beide keren daarna een tijdje gewerkt.
Heb nu het gevoel dat ik tijd verkloot heb maar ongetwijfelt heb ik veel levenservaring opgedaan over m'n (mislukte) keuzes en tussentijds werken.
Heb zelf altijd het idee gehad dat 30 de grens is bij sollicitanten die ''vers'' van de schoolbanken komen. Zou graag horen van sollicitatie-afnemers of dit waar is...
Ik herken je twijfels Engelien. Ikzelf zal ook al 28 zijn wanneer ik ga solliciteren voor een ''echte'' baan. Heb in de tussentijd wel een HBO diploma behaald, twee keer met een studie gekapt en beide keren daarna een tijdje gewerkt.
Heb nu het gevoel dat ik tijd verkloot heb maar ongetwijfelt heb ik veel levenservaring opgedaan over m'n (mislukte) keuzes en tussentijds werken.
Heb zelf altijd het idee gehad dat 30 de grens is bij sollicitanten die ''vers'' van de schoolbanken komen. Zou graag horen van sollicitatie-afnemers of dit waar is...
woensdag 9 januari 2008 om 18:43
dank voor de tips, nummerzoveel en kiks! (al duurt het nog wel even voor ik ze toe kan gaan passen)... Sagrera, jij bent dus nog bezig met de laatste loodjes? Lukt het een beetje de motivatie op te brengen? 30 jaar als bovengrens... gekker moet je het idd denk ik echt niet maken. Maar ook ik ben wel benieuwd naar de meningen van 'sollicitatie-afnemers' wat dit betreft. En ook nog steeds naar verhalen van 'eeuwige studenten' die inmiddels een baan hebben gevonden (of niet...)
woensdag 9 januari 2008 om 21:59
quote:Heb zelf altijd het idee gehad dat 30 de grens is bij sollicitanten die ''vers'' van de schoolbanken komen. Zou graag horen van sollicitatie-afnemers of dit waar is...Poeh... persoonlijk zou ik zelf niet zo snel iemand aannemen van 29/30 die net begint. Of er moeten wel hele goede redenen zijn voor de studieduur. 27 vind ik toch eigenlijk wel een beetje de max. Wanneer je gaat studeren heb je vanaf je 18e genoeg tijd gehad om ook nog allerlei nevenactiviteiten en bijbaantjes te doen. Eventuele 2e studie kan ook makkelijk dan.
donderdag 10 januari 2008 om 09:17
De tijd van de eeuwige studenten is voorbij, maar volgens mij ben ik een van de recordhouders van dit moment. Ik ben begonnen op de universiteit toen ik 19 was (na het gymnasium eerst een jaar een secretaresse-opleiding gevolgd om alvast een afgeronde beroepsopleiding achter de hand te hebben). In mijn studietijd heb ik altijd meer gewerkt en ben ik meer met mijn 'sport' (dansen op hoog niveau) bezig geweest dan daadwerkelijk gestudeerd. Toen de geldkraan uit Groningen dicht werd gedraaid heb ik een fulltime baan gezocht (ben op mijn 27e fulltime gaan werken, tot die tijd bij de werkgever waar ik een bijbaan had parttime) en in de jaren erna heb ik af en toe ingeschreven gestaan en een paar vakken per jaar gehaald (overigens ook Letteren, met bijvakken bij B&B en Rechten). In '02-'03 wilde ik eigenlijk af gaan studeren, maar aan het begin van het studiejaar werd ik zwanger van een tweeling en voelde me dermate ziek, zwak en misselijk dat ik naast mijn werk de energie om mijn scriptie te schrijven niet op kon brengen. Uiteindelijk, vanwege de gewijzigde universitaire structuur (van drs. naar ba/ma) kon ik alleen afgelopen studiejaar nog afstuderen, daarna zou een hoop vervallen, en dat heb ik dan ook gedaan. Ik ben nu 38 en heb er dus de helft van mijn leven over gedaan om af te studeren.
In die afgelopen 11 jaar waarin ik werk, hoofdzakelijk in de financiële dienstverlening, heb ik nooit vragen gehad over mijn lange studieduur of over het niet afmaken van mijn studie. Zolang er in je werkervaring, als je eenmaal begint met werken, een ononderbroken lijn zit en het verhaal achter je studie duidelijk is, hoeft het geen probleem te zijn. Je moet wel zorgen dat je met je cv en brief mensen triggert om je uit te nodigen, je eigen persoonlijkheid kan de rest doen tijdens het gesprek als je eenmaal bent uitgenodigd. Ervoor zorgen dat je wordt uitgenodigd en door je motivatiebrief en de manier waarop je alles in je cv omschrijft is belangrijker dan je werkelijke studieduur. Wel zou ik, als ik jou was, ervoor zorgen dat ik langzamerhand relevante werkervaring kreeg. Zorg ervoor dat je een beetje helder voor je krijgt wat je nou precies wilt gaan doen met je studie, dat lijkt me op dit moment eigenlijk voor jou ook wel belangrijk. Er zijn genoeg traineeships waarvoor een afgeronde WO-opleiding wordt gevraagd zonder daar een specifieke richting bij te geven.
In die afgelopen 11 jaar waarin ik werk, hoofdzakelijk in de financiële dienstverlening, heb ik nooit vragen gehad over mijn lange studieduur of over het niet afmaken van mijn studie. Zolang er in je werkervaring, als je eenmaal begint met werken, een ononderbroken lijn zit en het verhaal achter je studie duidelijk is, hoeft het geen probleem te zijn. Je moet wel zorgen dat je met je cv en brief mensen triggert om je uit te nodigen, je eigen persoonlijkheid kan de rest doen tijdens het gesprek als je eenmaal bent uitgenodigd. Ervoor zorgen dat je wordt uitgenodigd en door je motivatiebrief en de manier waarop je alles in je cv omschrijft is belangrijker dan je werkelijke studieduur. Wel zou ik, als ik jou was, ervoor zorgen dat ik langzamerhand relevante werkervaring kreeg. Zorg ervoor dat je een beetje helder voor je krijgt wat je nou precies wilt gaan doen met je studie, dat lijkt me op dit moment eigenlijk voor jou ook wel belangrijk. Er zijn genoeg traineeships waarvoor een afgeronde WO-opleiding wordt gevraagd zonder daar een specifieke richting bij te geven.