Werk & Studie
alle pijlers
ook zo lang over je studie gedaan?
woensdag 9 januari 2008 om 12:51
Ik ben 27 jaar en negendejaars student. Ik probeer er altijd zo lang mogelijk onderuit te komen om dat aan mensen te vertellen en ook nu voelt het wat onprettig dit hier zo te zien staan. Ben ik dat echt? Jazeker, dat ben ik. Had ik niet gewild dat het anders was gelopen? Ja, heel erg graag.
Ik heb waarschijnlijk 10 jaar nodig om mijn diploma's te halen. Ik doe weliswaar twee studies (WO letteren, bachelor en master), maar die overlappen deels waardoor dat ook wel weer meer lijkt dan het is. De voornaamste reden dat ik zo lang bezig ben is dat ik een aantal jaren erg met mijn ziel onder mijn arm heb gelopen. Ik ben een geboren piekeraar en ook nu blijft maar steeds zo'n stemmetje door mijn hoofd gonzen dat ik na mijn studie hoe dan ook geen baan op wo/hbo-niveau zal kunnen vinden omdat ik veel te lang heb gestudeerd. Ook al heb ik dan goede cijfers (maar wie maalt daar om in NL...) en straks ook een jaar stage-ervaring bij twee verschillende organisaties op zak, waarvan 1 in 'het buitenland'. En een half jaar studieverblijf aan een buitenlandse universiteit en wat bestuurswerk op mijn cv...
Nou ben ik heel benieuwd om eens van jullie te horen: wie zit/zat ook zo lang in de studiebanken, waarom, en vooral ook: (als je nu dan toch 'klaar' bent) hoe is het daarna gegaan?
Ik heb waarschijnlijk 10 jaar nodig om mijn diploma's te halen. Ik doe weliswaar twee studies (WO letteren, bachelor en master), maar die overlappen deels waardoor dat ook wel weer meer lijkt dan het is. De voornaamste reden dat ik zo lang bezig ben is dat ik een aantal jaren erg met mijn ziel onder mijn arm heb gelopen. Ik ben een geboren piekeraar en ook nu blijft maar steeds zo'n stemmetje door mijn hoofd gonzen dat ik na mijn studie hoe dan ook geen baan op wo/hbo-niveau zal kunnen vinden omdat ik veel te lang heb gestudeerd. Ook al heb ik dan goede cijfers (maar wie maalt daar om in NL...) en straks ook een jaar stage-ervaring bij twee verschillende organisaties op zak, waarvan 1 in 'het buitenland'. En een half jaar studieverblijf aan een buitenlandse universiteit en wat bestuurswerk op mijn cv...
Nou ben ik heel benieuwd om eens van jullie te horen: wie zit/zat ook zo lang in de studiebanken, waarom, en vooral ook: (als je nu dan toch 'klaar' bent) hoe is het daarna gegaan?
vrijdag 6 maart 2009 om 12:57
Ik heb er ook bijna tien jaar over gedaan. Uiteindelijk ben ik op m'n 29e als negendejaars afgestudeerd. Dat kostte nog wel wat moeite omdat het curriculum inmiddels al twee keer was gewijzigd.
Ik was al anderhalf jaar gestopt en had een leuke baan, maar miste een diploma om verder te komen. Toen heb ik mijn werk opgezegd, een lening en bijbaantje genomen om de hypotheek te kunnen blijven betalen en heb ik in tien maanden alsnog mijn studie afgerond.
Het heeft wel veel tijd en geld gekost maar ik heb er geen spijt van. Bijna drie jaar geleden ben ik afgestudeerd, ik heb mijn lening zo goed als afgerond en ik heb een veel leukere baan. Oja en natuurlijk een master/doctorandustitel
Ik was al anderhalf jaar gestopt en had een leuke baan, maar miste een diploma om verder te komen. Toen heb ik mijn werk opgezegd, een lening en bijbaantje genomen om de hypotheek te kunnen blijven betalen en heb ik in tien maanden alsnog mijn studie afgerond.
Het heeft wel veel tijd en geld gekost maar ik heb er geen spijt van. Bijna drie jaar geleden ben ik afgestudeerd, ik heb mijn lening zo goed als afgerond en ik heb een veel leukere baan. Oja en natuurlijk een master/doctorandustitel
vrijdag 6 maart 2009 om 18:52
Hoi Phien,
Ik heb inmiddels ook van jou een vriendenverzoek gehad. maar zie niet hoe ik je een bericht moet sturen.
Maar als het goed is heb je mijn emailadres inmiddels gehad.
Ik vind gewoon dat wij elkaar moeten pushen het af te maken. Geen enkel excuss is geldig om het niet te doen. Ik neem aan dat jij ook alle smoesjes kent.
Ik ken dat trouwens ook van mijn concentratie er niet bij kunnen houden, maar vaak gaat dat over als ik maar lang genoeg bezig ben. Zodra ik er eenmaal in ben kan ik goed werken, maar beginnen. Dat lukt mij niet.
Ik heb inmiddels ook van jou een vriendenverzoek gehad. maar zie niet hoe ik je een bericht moet sturen.
Maar als het goed is heb je mijn emailadres inmiddels gehad.
Ik vind gewoon dat wij elkaar moeten pushen het af te maken. Geen enkel excuss is geldig om het niet te doen. Ik neem aan dat jij ook alle smoesjes kent.
Ik ken dat trouwens ook van mijn concentratie er niet bij kunnen houden, maar vaak gaat dat over als ik maar lang genoeg bezig ben. Zodra ik er eenmaal in ben kan ik goed werken, maar beginnen. Dat lukt mij niet.
zondag 8 maart 2009 om 18:57
Hoi Phien
Bedankt voor je respons.
Het vreemde is misschien nog wel dat ik mijn studie ontzettend leuk vind. Ik heb ook een leuke stage gedaan en weet dus dat ik wel op het goede spoor zit. Mijn gezondheid is stukken beter - hoewel jezelf rot voelen natuurlijk nooit echt gezond kan zijn - en eigenlijk gaat alles dan ook wel lekker.
Waarom de gevoelens dan? Het continue geldgebrek, de totale teleurstelling die ik in mijn ouders en andere dierbaren zie en het idee dat het nog lang duren gaat voor dit over is wegen allemaal heel zwaar. De redelijke gedachte dat ik wel een goede keuze heb gemaakt en met de juiste dingen bezig ben kan door moeilijk tegenop.
Het komt allemaal goed, realiseer ik me, maar ja... tot die tijd ben ik niet echt gelukkig vrees ik
Bedankt voor je respons.
Het vreemde is misschien nog wel dat ik mijn studie ontzettend leuk vind. Ik heb ook een leuke stage gedaan en weet dus dat ik wel op het goede spoor zit. Mijn gezondheid is stukken beter - hoewel jezelf rot voelen natuurlijk nooit echt gezond kan zijn - en eigenlijk gaat alles dan ook wel lekker.
Waarom de gevoelens dan? Het continue geldgebrek, de totale teleurstelling die ik in mijn ouders en andere dierbaren zie en het idee dat het nog lang duren gaat voor dit over is wegen allemaal heel zwaar. De redelijke gedachte dat ik wel een goede keuze heb gemaakt en met de juiste dingen bezig ben kan door moeilijk tegenop.
Het komt allemaal goed, realiseer ik me, maar ja... tot die tijd ben ik niet echt gelukkig vrees ik
maandag 9 maart 2009 om 00:15
He Theeuw!
Herkenbaar hoor; Dat je het idee hebt op zich op de goede weg te zitten (studie, stage; fijn dat die goed bevielen/bevallen!). Maar ook dat het allemaal nog wel even duurt... met alle financiele en 'maatschappelijke' consequenties die daarbij horen.
Ik ben er op de een of andere manier ook van overtuigd dat ik pas weer echt gelukkig kan zijn als ik die studie heb afgerond. Hoe ireëel die gedachte ook mag zijn.
Ik weet niet of mijn ouders teleurgesteld zijn; ze zijn vooral erg bezorgd over mijn toekomst en daardoor voel ik me soms onder druk gezet. Het lijkt me zo lekker als ik niet langer het 'zorgenkind' zou zijn!
Aan vrienden zou ik vooral wel eens wat vaker een 'meevaller' willen vertellen, ipv weer een 'tegenvaller'.
En verder vind ik het vooral vervelend dat ik niet in m'n eigen onderhoud voorzie. Mijn vriend betaalt nu m'n studie; dat betekent dat ik het financieel niet heel krap heb en echt al m'n energie in het afmaken van m'n studie kan steken (heel erg prettig!) maar maakt onze relatie in dat opzicht ook ongelijkwaardig/scheef en dat zit me niet lekker. Het knaagt bovendien aan m'n zelfvertrouwen om niet m'n eigen geld binnen te brengen.
Zijn jouw ouders trouwens expliciet kritisch over je lange studieduur, of is het meer een suggestie die ze wekken? Werk jij er nu naast om in je onderhoud te voorzien en levert dat extra vertraging op?
Herkenbaar hoor; Dat je het idee hebt op zich op de goede weg te zitten (studie, stage; fijn dat die goed bevielen/bevallen!). Maar ook dat het allemaal nog wel even duurt... met alle financiele en 'maatschappelijke' consequenties die daarbij horen.
Ik ben er op de een of andere manier ook van overtuigd dat ik pas weer echt gelukkig kan zijn als ik die studie heb afgerond. Hoe ireëel die gedachte ook mag zijn.
Ik weet niet of mijn ouders teleurgesteld zijn; ze zijn vooral erg bezorgd over mijn toekomst en daardoor voel ik me soms onder druk gezet. Het lijkt me zo lekker als ik niet langer het 'zorgenkind' zou zijn!
Aan vrienden zou ik vooral wel eens wat vaker een 'meevaller' willen vertellen, ipv weer een 'tegenvaller'.
En verder vind ik het vooral vervelend dat ik niet in m'n eigen onderhoud voorzie. Mijn vriend betaalt nu m'n studie; dat betekent dat ik het financieel niet heel krap heb en echt al m'n energie in het afmaken van m'n studie kan steken (heel erg prettig!) maar maakt onze relatie in dat opzicht ook ongelijkwaardig/scheef en dat zit me niet lekker. Het knaagt bovendien aan m'n zelfvertrouwen om niet m'n eigen geld binnen te brengen.
Zijn jouw ouders trouwens expliciet kritisch over je lange studieduur, of is het meer een suggestie die ze wekken? Werk jij er nu naast om in je onderhoud te voorzien en levert dat extra vertraging op?
maandag 9 maart 2009 om 12:24
Herkenbare verhalen hier, ben zel fook al iets van 9 jaar bezig. Ik heb de eerste 3 jaren alles vrij netjes gedaan, maar ben toen al gaan werken (onderwijs, grote vraag) en toen kwam er van het studeren niks meer. Elk jaar wat meer uren en je wordt zo opgeslokt door je werk.
Toch heb ik nu na ruim 3 en een half jaar niks te hebben gedaan aan m'n studie (waarom zou ik, ik wek toch al...) in september de boel weer opgepikt. Met enige schroom heb ik mij naar de studieadviseur begeven en een plan gemaakt. Door de overgang naar de Ba/Ma structuur moest ik wel wat extra werk doen. Heb nu een flinke collegereeks gevolgd en tentamen en opdrachten gehaald en gisteren m'n bachelorscriptie ingeleverd. Dat diploma komt er dus aan.
Verder ben ik ook al begonnen met mastervakken en hoop ik over een jaar/anderhalf jaar helemaal klaar te zijn. Daarnaast werk ik nog wel, maar minder uren en doe ik nog veel vrijwilligerswerk. Wel volle dagen dus. Gelukkig is m'n motivatie wel weer terug, ben teruggekeerd als brave hardwerkende student.
Andere dames hier, we gaan ervoor!!
Toch heb ik nu na ruim 3 en een half jaar niks te hebben gedaan aan m'n studie (waarom zou ik, ik wek toch al...) in september de boel weer opgepikt. Met enige schroom heb ik mij naar de studieadviseur begeven en een plan gemaakt. Door de overgang naar de Ba/Ma structuur moest ik wel wat extra werk doen. Heb nu een flinke collegereeks gevolgd en tentamen en opdrachten gehaald en gisteren m'n bachelorscriptie ingeleverd. Dat diploma komt er dus aan.
Verder ben ik ook al begonnen met mastervakken en hoop ik over een jaar/anderhalf jaar helemaal klaar te zijn. Daarnaast werk ik nog wel, maar minder uren en doe ik nog veel vrijwilligerswerk. Wel volle dagen dus. Gelukkig is m'n motivatie wel weer terug, ben teruggekeerd als brave hardwerkende student.
Andere dames hier, we gaan ervoor!!
Everytime you make a typo, the errorists win.
maandag 9 maart 2009 om 13:25
Hoi!
Ik vind het toch 'grappig' dat er meer mensen met hetzelvde probleem zitten.
Infojunk, Theeuw, ik zie jullie verhalen net pas.
Die gedachtes over falen en eindelijk eens iets anders willen vertellen dan dat je nog steeds studeert....... En dat iedereen het beter doet dat jij....
Nou dat is dus niet zo. Hier op dit topic alleen zijn er blijkbaar al minstens 4 mensen (als ik van de meest recente postings uitga) die redelijk hetzelvde verhaal hebben. Hoewel Infojunk blijkbaar heel veel gewerkt heeft erbij.
Tel daarbij op de mensen die nooit zijn afgestudeerd.
Dus zo erg is het allemaal niet.
Het ligt er ook an hoe jezelf het brengt.
Ik weet nog dat ik een keer op een feestje met iemand in gesprek raakte en hij vroeg wat ik zoal deed. Ik begon met dat ik een mislukking was op studiegebied..... Waarop die jongen zei dat ik het niet zo negatief moest brengen. Omdat ik de focus op het negatieve legde.
De studie loopt niet goed, maar jezelf bent niet alleen maar je studie. Andere mensen denken echt veel minder negatief over jezelf dan jezelf. Het kan die anderen namelijk niet schelen of je die studie af hebt, alleen dat je gelukkig bent telt.
Hoewel, mijn vriend en zeker ook de vriend van Phien kan het wel wat schelen, want zij zien steeds weer de wanhoop. En eventueel de financiele consequenties. Al betaal ik alles zelf en kom goed rond van mijn baan van drie dagen per week. Als ik meer zou werken zouden wij wel meer kunnen sparen en ee buffer opbouwen. Ik voel mij dan ook niet schuldig tegenover mijn vriend.
Werk jij dan helemaal niet Phien?
Hier gaat het verder wel lekker. Van het weekend nog best wat gedaan, maar wel minder dan ik gepland had. Ik ben er nog lang niet, maar ik weiger mijzelf weer de put in te praten. Met kleine stapjes kom ik er ook wel.
Ik vind het toch 'grappig' dat er meer mensen met hetzelvde probleem zitten.
Infojunk, Theeuw, ik zie jullie verhalen net pas.
Die gedachtes over falen en eindelijk eens iets anders willen vertellen dan dat je nog steeds studeert....... En dat iedereen het beter doet dat jij....
Nou dat is dus niet zo. Hier op dit topic alleen zijn er blijkbaar al minstens 4 mensen (als ik van de meest recente postings uitga) die redelijk hetzelvde verhaal hebben. Hoewel Infojunk blijkbaar heel veel gewerkt heeft erbij.
Tel daarbij op de mensen die nooit zijn afgestudeerd.
Dus zo erg is het allemaal niet.
Het ligt er ook an hoe jezelf het brengt.
Ik weet nog dat ik een keer op een feestje met iemand in gesprek raakte en hij vroeg wat ik zoal deed. Ik begon met dat ik een mislukking was op studiegebied..... Waarop die jongen zei dat ik het niet zo negatief moest brengen. Omdat ik de focus op het negatieve legde.
De studie loopt niet goed, maar jezelf bent niet alleen maar je studie. Andere mensen denken echt veel minder negatief over jezelf dan jezelf. Het kan die anderen namelijk niet schelen of je die studie af hebt, alleen dat je gelukkig bent telt.
Hoewel, mijn vriend en zeker ook de vriend van Phien kan het wel wat schelen, want zij zien steeds weer de wanhoop. En eventueel de financiele consequenties. Al betaal ik alles zelf en kom goed rond van mijn baan van drie dagen per week. Als ik meer zou werken zouden wij wel meer kunnen sparen en ee buffer opbouwen. Ik voel mij dan ook niet schuldig tegenover mijn vriend.
Werk jij dan helemaal niet Phien?
Hier gaat het verder wel lekker. Van het weekend nog best wat gedaan, maar wel minder dan ik gepland had. Ik ben er nog lang niet, maar ik weiger mijzelf weer de put in te praten. Met kleine stapjes kom ik er ook wel.
maandag 9 maart 2009 om 15:05
@Es, nee ik werk er helemaal niet meer bij. Gaat direct ten koste van studietijd en aangezien ik als ik voor september niet klaar ben m'n masterbeurs aan de IBG terug zou moeten betalen (ca. 3000 euro) zet ik op dit moment liever alles op het op tijd afronden van studie. Voor ik stages ging lopen had ik wel een eigen bedrijfje; als ik er vertrouwen in krijg om die september-deadline te halen pak ik dat misschien weer op. Probleem is bij mij dat ik erg traag lees (vaak niet meer dan 4 blz per uur, want steeds afgeleid); daardoor slurpt bv ook het ene, kleine vak dat ik nu nog doe best veel tijd op.
Heb je trouwens m'n e-mail gehad?
Infojunk, welkom!
Es, je hebt wel gelijk dat een mens meer is dan z'n studie natuurlijk. Ik kan dat ook steeds weer meer zo zien. Naast mijn studie zijn dingen die het leven voor me de moeite waard maken ook oa teamsport, relatie, vriendschappen. Maar, terwijl dat voor sommige mensen ruimschoots voldoende zal zijn om een voldaan gevoel te krijgen, geeft het mij vooral voldoening om in samenwerking met anderen iets af te leveren dat een soort praktisch 'nut' heeft. Het zal m'n persoonlijkheid wel zijn; zo ben ik altijd al geweest iig. Vroeger heb ik om die reden ook altijd veel vrijwilligerswerk gedaan; nu niet meer (weer: vanwege ibg-deadline), maar stagelopen vond ik bv ook erg leuk, ik leefde helemaal op.
Ik denk soms dat ik, doordat ik die voldoening in m'n dagelijks leven mis, ook veel meer ruimte geef aan allerlei kritische gedachten over mezelf. Als ik met iets bezig bent waardoor ik gegrepen bent, heb ik nl helemaal geen tijd voor nare gedachten over mezelf; als ik iets doe wat me moeizaam afgaat en waar ik weinig voldoening uit haal (bv studieopdrachten) woekert die schaamte over hoe ik ben en wat ik doe er voor ik het weet lustig op los. Maar goed, zinnig of rationeel is het natuurlijk niet, dus inderdaad: stoppen die gedachten!
Heb je trouwens m'n e-mail gehad?
Infojunk, welkom!
Es, je hebt wel gelijk dat een mens meer is dan z'n studie natuurlijk. Ik kan dat ook steeds weer meer zo zien. Naast mijn studie zijn dingen die het leven voor me de moeite waard maken ook oa teamsport, relatie, vriendschappen. Maar, terwijl dat voor sommige mensen ruimschoots voldoende zal zijn om een voldaan gevoel te krijgen, geeft het mij vooral voldoening om in samenwerking met anderen iets af te leveren dat een soort praktisch 'nut' heeft. Het zal m'n persoonlijkheid wel zijn; zo ben ik altijd al geweest iig. Vroeger heb ik om die reden ook altijd veel vrijwilligerswerk gedaan; nu niet meer (weer: vanwege ibg-deadline), maar stagelopen vond ik bv ook erg leuk, ik leefde helemaal op.
Ik denk soms dat ik, doordat ik die voldoening in m'n dagelijks leven mis, ook veel meer ruimte geef aan allerlei kritische gedachten over mezelf. Als ik met iets bezig bent waardoor ik gegrepen bent, heb ik nl helemaal geen tijd voor nare gedachten over mezelf; als ik iets doe wat me moeizaam afgaat en waar ik weinig voldoening uit haal (bv studieopdrachten) woekert die schaamte over hoe ik ben en wat ik doe er voor ik het weet lustig op los. Maar goed, zinnig of rationeel is het natuurlijk niet, dus inderdaad: stoppen die gedachten!
maandag 9 maart 2009 om 15:22
Phien ik heb je mailtje niet gehad. Heb net nog in mijn junk gekeken. Niets.
Heb je van de Angel het @student.uva.nl adres gehad?
Oh ja die IB-deadline heb ik ook. Maar ik ga er vanuit dat ik het haal. Ik moet natuurlijk alleen nog maar een klein stukje voor een studie.
Kun jij dan niet ook beter een enkele scriptie schrijven? Dan ben je sneller klaar.
Heb je van de Angel het @student.uva.nl adres gehad?
Oh ja die IB-deadline heb ik ook. Maar ik ga er vanuit dat ik het haal. Ik moet natuurlijk alleen nog maar een klein stukje voor een studie.
Kun jij dan niet ook beter een enkele scriptie schrijven? Dan ben je sneller klaar.
maandag 9 maart 2009 om 16:00
nee, een hotmail-adres! Dan mag je de engel nog even opnieuw instrueren...
Die deadline is voor mij idd de reden om scripties nu weer op te willen splitsen. Op het moment dat m'n voorstel werd goedgekeurd (voor 2 stages van elk 5 maanden) was die deadline nog veilig ver weg, maar nu... Afgezien daarvan denk dat het dan sowieso wat behapbaarder wordt.
Voor jou is komende 31 augustus dus ook de max?
Die deadline is voor mij idd de reden om scripties nu weer op te willen splitsen. Op het moment dat m'n voorstel werd goedgekeurd (voor 2 stages van elk 5 maanden) was die deadline nog veilig ver weg, maar nu... Afgezien daarvan denk dat het dan sowieso wat behapbaarder wordt.
Voor jou is komende 31 augustus dus ook de max?
dinsdag 10 maart 2009 om 19:49
Jij hebt mail terug.
Ja, mijn deadline is ook 31 augustus. Hoewel mijn persoonlijke deadline voor scriptie 1 31 maart is. Dat zou fijn zijn. Maar daarvoor moet er nog heel veel gebeuren.
En mogen er niet meer veel dagen als vandaag zijn, dat ik helemaal niets heb uitgespookt op studiegebied. Dikke min voor mijzelf. Ga NU maar nog wat doen.
Ja, mijn deadline is ook 31 augustus. Hoewel mijn persoonlijke deadline voor scriptie 1 31 maart is. Dat zou fijn zijn. Maar daarvoor moet er nog heel veel gebeuren.
En mogen er niet meer veel dagen als vandaag zijn, dat ik helemaal niets heb uitgespookt op studiegebied. Dikke min voor mijzelf. Ga NU maar nog wat doen.
vrijdag 20 maart 2009 om 23:06
Ja, ik werk wel om nog een beetje geld te hebben. Moet alleen binnenkort toch bij mijn ouders bedelen om meer geld, want ik red het niet op deze manier (geen OV meer = hoge reiskosten).
Ze zijn wel expliciet kritisch. Begrijpelijk en terecht. Ze maken zich gewoon zorgen om me. Ik ben dan ook huiverig om voor geld aan te kloppen, maar mijn poging om van één dag werken en de rest van de week studeren rond te komen is niet zo geslaagd.
Zucht... ik wou dat het over was en ik mijn paps en mams geld kon geven ipv andersom
Ze zijn wel expliciet kritisch. Begrijpelijk en terecht. Ze maken zich gewoon zorgen om me. Ik ben dan ook huiverig om voor geld aan te kloppen, maar mijn poging om van één dag werken en de rest van de week studeren rond te komen is niet zo geslaagd.
Zucht... ik wou dat het over was en ik mijn paps en mams geld kon geven ipv andersom
donderdag 6 augustus 2009 om 17:23
Hoi!
Even dit topic gezocht (via Google ), want eindelijk vandaag te horen gekregen dat ik afgestudeerd ben. Scriptie was al langer ingeleverd, maar nu ook echt het okay van de tweede lezer en ik heb binnen tien jaar mijn master gehaald!
Hoe is het met andere schrijfsters op dit topic? Theeuw? Engelien/Phien?
Even dit topic gezocht (via Google ), want eindelijk vandaag te horen gekregen dat ik afgestudeerd ben. Scriptie was al langer ingeleverd, maar nu ook echt het okay van de tweede lezer en ik heb binnen tien jaar mijn master gehaald!
Hoe is het met andere schrijfsters op dit topic? Theeuw? Engelien/Phien?
donderdag 6 augustus 2009 om 17:27
quote:riderm schreef op 09 januari 2008 @ 13:15:
Wat wil je overigens gaan doen met WO Letteren? (Daar zou ik meer moeite mee hebben dan met die negen jaar
)Zelfstandig vertaler, redacteur en tekstschrijver worden zoals ik . Heb ook eindeloos over mijn studies gedaan (deels door bestuurs- en commissiewerk maar zeker ook door de geneugten van het studentenleven).
Wat wil je overigens gaan doen met WO Letteren? (Daar zou ik meer moeite mee hebben dan met die negen jaar
)Zelfstandig vertaler, redacteur en tekstschrijver worden zoals ik . Heb ook eindeloos over mijn studies gedaan (deels door bestuurs- en commissiewerk maar zeker ook door de geneugten van het studentenleven).
donderdag 6 augustus 2009 om 17:34
Zoals het ernaar uitziet doe ik 5 jaar over mijn bachelor en hopelijk in totaal 6 jaar een master behaald. Sja, werken ernaast, depressie, maar wel -als het goed is- twee stages, talloze jobs en altijd in mijn eigen onderhoud voorzien, in vier landen gewoond en gewerkt. Ik lul me hopelijk er wel doorheen.
zaterdag 8 augustus 2009 om 11:14
Ik ben in 1983 begonnen en in 1995 afgestudeerd. In die tijd 2 kinderen gekregen en naar het buitenland verhuisd met mijn (ex)man. Maar toch afgeronde studie geschiedenis. Daar was het een onmogelijkheid om een baan te vinden en in die tijd huisvrouw geweest.
Ik was 35 toen ik ben gaan werken hier in Nederland en sta nu al 9 jaar vol plezier voor de klas.
Ik was 35 toen ik ben gaan werken hier in Nederland en sta nu al 9 jaar vol plezier voor de klas.
maandag 10 augustus 2009 om 11:13
He meiden,
wat een hoop herkenbare verhalen hier. Voel me op mijn 28ste ook zo'n eeuwige student, haha. Ben in 2000 begonnen aan mijn eerste Hbo-studie (conservatorim) en daar na een halfjaar mee gestopt. Vervolgens ben ik in september (2001) begonnen aan de Vertaalacademie. Daar ben ik na een jaar gestop, ik vond het wel leuk om te doen maar niet voor de rest van mijn leven. Toen ben ik een jaar gaan werken om erachter te komen wat ik nou echt wilde. Vervolgens dus in septemebr 2003 begonnen met mijn huidige studie, namelijk Journalistiek. Door troubles met mijn scriptie en het herkansen van 2 projecten ben ik nog bezig en hoop ik in november eindelijk klaar te zijn.
Inmiddels heb ik wel een baan in mijn richting voor 20 uur, die binnenkort uitgebreid wordt naar 33 uur. Wordt dus flink aanpoten, maar we gaan ervoor !
wat een hoop herkenbare verhalen hier. Voel me op mijn 28ste ook zo'n eeuwige student, haha. Ben in 2000 begonnen aan mijn eerste Hbo-studie (conservatorim) en daar na een halfjaar mee gestopt. Vervolgens ben ik in september (2001) begonnen aan de Vertaalacademie. Daar ben ik na een jaar gestop, ik vond het wel leuk om te doen maar niet voor de rest van mijn leven. Toen ben ik een jaar gaan werken om erachter te komen wat ik nou echt wilde. Vervolgens dus in septemebr 2003 begonnen met mijn huidige studie, namelijk Journalistiek. Door troubles met mijn scriptie en het herkansen van 2 projecten ben ik nog bezig en hoop ik in november eindelijk klaar te zijn.
Inmiddels heb ik wel een baan in mijn richting voor 20 uur, die binnenkort uitgebreid wordt naar 33 uur. Wordt dus flink aanpoten, maar we gaan ervoor !
maandag 10 augustus 2009 om 17:53
Ik heb 7 jaar over mijn 4-jarige studie gedaan. 't Ging allemaal prima, alles in 1x gehaald, totdat ik ziek werd en daardoor 2,5 jaar niet heb kunnen studeren. En omdat ik vóór mijn studie al een jaartje gereisd had was ik al ouder dan mijn studiegenootjes dus had echt het gevoel volkomen misplaatst te zijn daar.
Schaamde me altijd rot voor mijn lange studieduur, maar weet je, het kon echt helemaal niemand wat schelen. Toen ik ging solliciteren had ik mijn praatje al helemaal klaar voor als de onvermijdelijke vraag zo komen waarom ik in vredesnaam zo lang over mijn studie gedaan had... en ze hebben er niet eens naar gevraagd. Ze waren alleen geïnteresseerd in wat ik kon en wat ik wilde en de rest boeit geen hond. Nou had ik wel nog wat nevenactiviteiten op mijn cv staan, misschien hebben ze gedacht dat ik daar de tijd mee gevuld had?
Anyway, niet druk om maken, je vindt heus wel een baan en dan hoeft het nooit meer ter sprake te komen. En al komt het wel ter sprake: je vindt hetzelfde waarschijnlijk veel erger/rotter/genanter/verbazingwekkender dan anderen.
Schaamde me altijd rot voor mijn lange studieduur, maar weet je, het kon echt helemaal niemand wat schelen. Toen ik ging solliciteren had ik mijn praatje al helemaal klaar voor als de onvermijdelijke vraag zo komen waarom ik in vredesnaam zo lang over mijn studie gedaan had... en ze hebben er niet eens naar gevraagd. Ze waren alleen geïnteresseerd in wat ik kon en wat ik wilde en de rest boeit geen hond. Nou had ik wel nog wat nevenactiviteiten op mijn cv staan, misschien hebben ze gedacht dat ik daar de tijd mee gevuld had?
Anyway, niet druk om maken, je vindt heus wel een baan en dan hoeft het nooit meer ter sprake te komen. En al komt het wel ter sprake: je vindt hetzelfde waarschijnlijk veel erger/rotter/genanter/verbazingwekkender dan anderen.
dinsdag 11 augustus 2009 om 18:51
Ach ja, weet je. Wanneer je eenmaal gaat werken en een baan hebt gehad maalt niemand meer om je studieduur. Zelf heb ik drie opleidingen gedaan 1x 4jaar HBO, daarna naast een baan een 2jarige opleiding HBO+ in 1 jaar een een 6 jarige deeltijd WO studie in 3 jaar. Dubbel tempo dus. En denk je dat er iemand is die er nog om maalt? Nee hoor. Zoals gezegd gaat het om het totaal pakket. Iemand die alleen maar in de studieboeken heeft gezeten en geen buitenlandervaring etc. heeft, kan wel eens minder interessant zijn dan jij. In een gesprek kun jij juist scoren met die ervaring. Niet piekeren dus en jezelf en al je pluspunten goed verkopen.
vrijdag 14 augustus 2009 om 23:30
Als ik zeg dat ik ook tegen de IBG 10 jaar grens aanzat, voel ik me zo'n loser. Maar in werkelijkheid heb ik gewoon een HBO netjes in 4 jaar gedaan en een master in 2,5, een half jaartje langer dan het officiele. In de tussentijd 1,5 jaar kwijt aan verkeerde studiekeuzes en verder gewerkt. Je hebt inderdaad meer ontwikkeling dan je mede-afstudeerders die de hele rit netjes in 5 jaar hebben gedaan. Aan de andere kant voel ik me toch alsof ik ergens 5 jaar kwijt ben geraakt en nu geen tijd meer heb voor wereldreizen o.i.d (heb al in buitenland gestudeerd).
