Werk & Studie alle pijlers

Problemen eerste-generatiestudent. Bekrompen familie

10-08-2018 00:13 299 berichten
Alle reacties Link kopieren
_______________________________________
moderatorviva wijzigde dit bericht op 12-08-2018 15:48
Reden: We hebben maatregelen genomen ivm het verwijderen van de OP. Mvg Moderator Viva forum
0.00% gewijzigd
LizBakker schreef:
12-08-2018 14:49
Maar al deze voorbeelden hebben meer met geld dat er van huis uit was te maken, dan met opleiding. Ik ken ook ondernemers met goedlopende zaken die alles voor hun kinderen kochten, maar die verder niet gestudeerd hadden.
Ja daar zeg je wat
Echt rijke mensen (oud geld) zijn meestal in shock over dingen waar we in ons gezin dan wel weer geld aan uitgaven. Die kochten ook echt geen IKEA spullen, daar werd gewoon een rondje langs de zolders gedaan.
vrouwjagersma schreef:
12-08-2018 15:10
Tsss. Ik ben nog steeds #teamikea!

Ik moet altijd erg lachen om mensen die tijdens hun studententijd "arm" waren en dan heel uitvoerig bespreken wat voor armoedig voedsel ze moesten eten ("Ik moest altijd goedkope roomkaas door de zalm doen, kerel!"). En dan denk ik terug aan wat wij tijdens onze jeugd te eten kregen. Dat zal voor die mensen dan zo ongeveer vergelijkbaar met Ethiopië geweest zijn, ofzo.
Ja of dat geklaag over wat voor wijn ze dan moesten drinken :proud:

Het meest hilarische vond ik een meisje dat met een grote aardappel in de keel beweerde dat ze 'zelfs' keihard in een coffeeshop op de Wallen MOEST werken anders kwam ze niet rond.
Nee, iets anders is er niet te doen nee, in heel Amsterdam niet.
Je wil gewoon gratis jonko's en wat spanning, zeg dat dan gewoon.
Alle reacties Link kopieren
vrouwjagersma schreef:
12-08-2018 14:24
Luistervink: ik herken sommige dingen van je verhaal echt wel. Maar bij mij zaten de problemen thuis niet in een probleem met de academische wereld, denk ik. Dat zal een geluk geweest zijn (al waren de problemen op andere vlakken dan weer niet zo hilarisch :proud: ).
Bij mij speelde er inderdaad ook meer dan alleen dat...
vrouwjagersma schreef:
12-08-2018 14:24
Je gevoel dat je een oplichter bent, herken ik erg goed. Ook dat mensen soms, zonder dat ik het doorheb, al weten dat ik niet van hun soort ben en mij daarom minder vinden, herken ik helaas. De affiniteit met het ondersteunend personeel ook: mijn tantes en nichtjes zijn vaak werkzaam in de schoonmaak, bijvoorbeeld, dus nooit en te nimmer zou ik iemand negeren alleen omdat ze de schoonmaakster is. Als mijn ouder dat zou zien, zou ik een klap tegen mijn kop krijgen, bij wijze van. Ik merk dat er mensen zijn die dat ingewikkeld vinden, maar (en dit besef komt bij mij langzaam en de ene dag beter dan de andere) misschien zijn zij wel degenen die het niet begrijpen: aardig zijn tegen iedereen is echt geen slechte eigenschap en het is geen bewijs van je eigen status als je naar beneden schopt.
Wat mooi! Ik heb ook besloten om er te komen op mijn manier en door mezelf te blijven. In wrokkige buien (zoals nu) denk ik soms wel dat ik harder moet werken dan de gouden-lepeltjes-in-de-mond. Gelukkig heb ik meer sociale klimmers om me heen, dus kunnen we af en toe flink klagen, om vervolgens elkaar weer wat veren in elkaars reet te steken en weer lekker door te gaan met waar we goed in zijn. Dus hier ook wat veren voor jou! We komen er wel.
Alle reacties Link kopieren
Het-groepje schreef:
12-08-2018 14:38
Luistervink, ik herken wat je schrijft.
Ik heb een flinke stap 'naar beneden' gemaakt en vond dat heel prettig werken.
Helaas moet ik door omstandigheden weer 'omhoog' en ondanks dat ik blij ben met de complimenten en dat mensen veel in mij zien, en de gratis best dure scholing die ik mag volgen. Was ik liever tot mijn pensioen gewoon lekker blijven hangen in wat ik deed, het is niet vrijwillig.
Ik had nu een baan met wel de lusten van mijn opleidingsniveau (veel vrijheid, veel ontwikkelingskansen, spannend werkveld) en niet de lasten (nul prestige want niemand snapte wat ik deed. Wat nu dus tegen me werkt).
Dus ik begrijp precies wat je bedoelt. Heb ooit heel veel.moeite gedaan om 'aan de juiste tafel' mee te mogen beslissen en vond daar het niveau zo tegenvallen. Men doet overal maar wat leek.
Zo weinig inspirerende mensen, terwijl ik wat stapjes 'lager' voor mij veel inspirerender mensen tegenkom.
Grappig dat ik nu ga zeggen: Wat balen dat je weer een stap omhoog moet zetten! Maar ik begrijp wat je bedoelt. Ik mocht op mijn vorige werk een keer aanschuiven bij het managementoverleg en daar moest ik echt heel verguld mee zijn, want dat was nog nooit eerder voorgekomen dat iemand buiten het management iets mocht toelichten in dat overleg. :frusty:
Wat een omhooggevallen clubje. Echt, laat mij maar gewoon weer aan het werk gaan.
We komen er wel, precies!

Het raakt me nog wel eens, ook op dit forum. Bijvoorbeeld wanneer de positieve dingen die ik met mijn afkomst associeer afgebrand worden (de gastvrijheid, de feestjes, de sociale cohesie, alle dingen die écht anders zijn in de volkswijk). In het topic over Meghan Markle las je ook nog erg vaak dat zij "omhoog" wilde trouwen en dat dat niet gezond was en dat mensen beter in hun eigen milieu konden blijven. Dat steekt me zo immens.

Maar op de universiteit paste ik redelijk. Ligt ook aan de studie die ik deed, die was echt ernstig oncool. Ik heb wel een paar keer meegemaakt dat ik een project gevonden werd, overigens. Maar dat waren dan die mensen die "iets goeds wilden doen voor zo'n zielig arm meisje". Dat voelde onprettig.
Alle reacties Link kopieren
Luistervink schreef:
12-08-2018 14:52
Al is het ook altijd lastig om te peilen waarom mensen aardig doen tegen de conciërge. Ik ken ook dr profs die taalles geven aan vluchtelingen, maar het lijkt soms toch ook uit een soort volksverheffing of medelijden te komen. 'Wij hoogopgeleiden moeten het gepeupel helpen om hun leven te leiden', zeg maar. En daar jezelf weer voor op je borst slaan. Ik hoorde een dr prof ook eens zeggen over bouwvakkers: 'Toch fijn dat wij hebben kunnen studeren, anders hadden we ook op zo'n steiger moeten staan'. (Alsof jij kan metselen! Dat is ook een vak hoor!) Dat je fatsoenlijk doet of met ze wegloopt, wil niet zeggen dat je vindt dat ze evenveel waard zijn als jij.
En dit vind ik dan weer jammer. De vooroordelen gaan twee kanten op. Blijkbaar zijn er mensen die zich niet geaccepteerd voelen in het hoger onderwijs, dat is niet goed. Maar tegelijk wordt er graag laatdunkend gedaan over mensen die zich daar wel thuis voelen. Want hoogleraren (of eigenlijk iedereen met een titel) kunnen niks nuttigs, weten niet wat werken is, voelen zich boven ‘de normale mens’ verheven en ga zo maar door. Terwijl dat natuurlijk net zo goed complete onzin is. Zijn dit soort mensen er? Absoluut, het zijn net mensen. Maar er zijn er ook genoeg die ook gewoon hun eigen huis kunnen renoveren, aan auto’s sleutelen, en zelf de moersleutel pakken als de loodgieter maar niet komt. Die midden in de nacht vrijwillig gaan staan opereren, omdat er echt geen plek op het schema was, en ze vinden dat deze patient niet meer kan wachten. Die oprechte interesse hebben in de schoonmaker en de vrouw die de koffieautomaat bijvult.
En ik loop al een aardige tijd rond in de universitaire wereld, maar ik heb nog nooit iemand hoeven vragen of het ze zou believen als ik in nog een kopje koffie zou voorzien. Iedereen wordt met de voornaam aangesproken, en iedereen is jij.

Zoals ik al schreef, ben ik ook een eerste generatie student, al had ik me dat nooit gerealiseerd tot dit topic. Nee, mijn ouders wisten ook niet wat een p was, of een BSA. Maar dat was ook helemaal niet nodig, want dat leerde ik vanzelf. Ik ben vervolgens ook nog gepromoveerd, daar hadden ze al helemaal nooit van gehoord. En hun vrienden ook niet, dus ja, ik heb heus wel eens gehoord ‘of ik nou nog eens klaar was met die school’. Dan legde ik het nog maar eens uit, of haalde mijn schouders op.

Ik vind echt dat dingen hier opgehangen worden aan afkomst die daar niet per se mee te maken hebben. Niet iedereen voelt zich in elke omgeving thuis, dat is nou eenmaal zo. Maar om dan maar af te gaan geven op die omgeving is ook niet terecht. Net zo goed als alles afschuiven op je afkomst onzin is.
Nausicaa, ik wist ook oprecht niet dat het een issue was tot dit topic. Ik denk dat tegenwoordig bijna iedereen met de capaciteit kan studeren. Mijn familie vond het juist super leuk dat ik het kon, en steunden me ondanks dat ze niet wisten wat een P was. Dat zoek je toch ook gewoon op? Of je hoort het op een introductiedag? Of je vraagt het aan een mede-student? Kan er met mn pet niet bij dat je dat niet durft omdat je je dan minder zou voelen? Maar ik ben ook niet zo onzeker over dat soort dingen.

Het is al genoemd, en ik heb het een keer sarcastisch benoemd maar werd niet begrepen denk ik, maar ik denk dat de problemen in een omgekeerde situatie (ook) heel reëel kunnen zijn. Als mama en papa heel erg pushen maar het kind gewoon kapper wil worden en ook gewoon niet de capaciteiten heeft om door te studeren. In de brugklas zat echt een meisje te huilen vanwege lage cijfers want haar broer kon het toch ook en haar ouders wilden zo graag dat ze naar het vwo kon.
Alle reacties Link kopieren
nausicaa schreef:
12-08-2018 20:33
En dit vind ik dan weer jammer. De vooroordelen gaan twee kanten op. Blijkbaar zijn er mensen die zich niet geaccepteerd voelen in het hoger onderwijs, dat is niet goed. Maar tegelijk wordt er graag laatdunkend gedaan over mensen die zich daar wel thuis voelen. Want hoogleraren (of eigenlijk iedereen met een titel) kunnen niks nuttigs, weten niet wat werken is, voelen zich boven ‘de normale mens’ verheven en ga zo maar door. Terwijl dat natuurlijk net zo goed complete onzin is. Zijn dit soort mensen er? Absoluut, het zijn net mensen. Maar er zijn er ook genoeg die ook gewoon hun eigen huis kunnen renoveren, aan auto’s sleutelen, en zelf de moersleutel pakken als de loodgieter maar niet komt. Die midden in de nacht vrijwillig gaan staan opereren, omdat er echt geen plek op het schema was, en ze vinden dat deze patient niet meer kan wachten. Die oprechte interesse hebben in de schoonmaker en de vrouw die de koffieautomaat bijvult.
En ik loop al een aardige tijd rond in de universitaire wereld, maar ik heb nog nooit iemand hoeven vragen of het ze zou believen als ik in nog een kopje koffie zou voorzien. Iedereen wordt met de voornaam aangesproken, en iedereen is jij.

Zoals ik al schreef, ben ik ook een eerste generatie student, al had ik me dat nooit gerealiseerd tot dit topic. Nee, mijn ouders wisten ook niet wat een p was, of een BSA. Maar dat was ook helemaal niet nodig, want dat leerde ik vanzelf. Ik ben vervolgens ook nog gepromoveerd, daar hadden ze al helemaal nooit van gehoord. En hun vrienden ook niet, dus ja, ik heb heus wel eens gehoord ‘of ik nou nog eens klaar was met die school’. Dan legde ik het nog maar eens uit, of haalde mijn schouders op.

Ik vind echt dat dingen hier opgehangen worden aan afkomst die daar niet per se mee te maken hebben. Niet iedereen voelt zich in elke omgeving thuis, dat is nou eenmaal zo. Maar om dan maar af te gaan geven op die omgeving is ook niet terecht. Net zo goed als alles afschuiven op je afkomst onzin is.
Ik begrijp wat je bedoelt, ik heb mensen en werkplekken om me heen verzameld die net zo zijn als jij omschrijft. Gewoon normale mensen, niks omhooggevallen aan. Ook promovendi en hoogleraren reken ik onder mijn vrienden en kennissen.

Maar bij mijn vorige baan was het weer bal, en vierde de hiërarchie - en eigenlijk gewoon narcisme - hoogtij en voelde ik me niet geaccepteerd en vond ik de omgang met ondersteunend personeel echt niet senang. Zoals eerder gezegd: het ligt denk ik aan mijn afstudeerrichting en het zijn misschien uitzonderingen. Maar ik zag dit (voor ik op dit forum stuitte) als typisch universitair. Maar blijkbaar moet ik dit toch zien als niet zo prototypisch. Ik hoop het!
luistervink wijzigde dit bericht op 12-08-2018 21:09
1.21% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
..
luistervink wijzigde dit bericht op 12-08-2018 21:08
Reden: Dubbel
99.48% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Moezy schreef:
12-08-2018 20:54
Nausicaa, ik wist ook oprecht niet dat het een issue was tot dit topic. Ik denk dat tegenwoordig bijna iedereen met de capaciteit kan studeren.
Jij hebt blijkbaar geluk gehad, maar mensen met laagopgeleide ouders hebben minder kansen bij gelijke geschikheid, ik quote de onderwijsinspectie:

Ongelijkheid loopt op
De inspectie constateert dat de kansenongelijkheid in het onderwijs oploopt. De laatste jaren nemen de verschillen toe tussen leerlingen met lager en hoger opgeleide ouders. Hierdoor krijgen veel kinderen met laag opgeleide ouders niet het onderwijs dat ze aan zouden kunnen en blijft talent onderbenut.
Vergelijken we kinderen met dezelfde intelligentie, dan zien we dat leerlingen met laagopgeleide ouders vaker doorstromen naar een lager onderwijsniveau. Ze krijgen lagere basisschooladviezen en deze worden minder vaak bijgesteld op basis van de eindtoets. Ook in de eerste drie jaar van het voortgezet onderwijs stromen deze leerlingen vaker af. Bovendien gaan ze minder vaak naar het hoger onderwijs dan in eerdere jaren.

https://www.onderwijsinspectie.nl/actue ... eid-groeit
Alle reacties Link kopieren
En voor wie nog steeds de cultuurclash niet begrijpt: een mooi artikel uit de Volkskrant over hoe het is als je een tekort in sociaal en cultureel kapitaal hebt. Ik hoop dat TO nog meeleest?

https://www.volkskrant.nl/nieuws-achter ... ~b074df9b/
Alle reacties Link kopieren
Dat is an sich waar, al komt het volgens mij meer door de support van huis uit dan het opleidingsniveau. En support kan ook als je zelf niet gestudeerd hebt. Mijn ouders ondersteunden mijn opleiding wel, dat is natuurlijk een plus. Ik snap heus wel dat het een stuk lastiger is om ergens voor te kiezen als je hele omgeving je daar van af probeert te brengen. Dat geldt overigens ook voor ouders met een hogere opleiding. Ik ken inderdaad ook iemand die theaterwetenschappen heeft gestudeerd (en ja, een baan heeft ;-) ), en die nog steeds nauwelijks serieus genomen wordt door haar familie. Want dat is geen echte studie wat hen betreft.

Wat het stuk betreft dat jij quote, dat gaat vooral over kansen om hoger onderwijs te halen. TO en anderen hier hebben dat al gehaald. En dan komt er toch een moment en leeftijd waarin en het zelf moet doen, en je achtergrond minder van belang wordt. Waarop je zelf verantwoordelijkheid moet nemen als je iets niet snapt of weet hoe het werkt. En het feit dat je ouders het ook niet weten, geen excuus meer is.
Alle reacties Link kopieren
nausicaa schreef:
12-08-2018 21:39
Wat het stuk betreft dat jij quote, dat gaat vooral over kansen om hoger onderwijs te halen. TO en anderen hier hebben dat al gehaald. En dan komt er toch een moment en leeftijd waarin en het zelf moet doen, en je achtergrond minder van belang wordt. Waarop je zelf verantwoordelijkheid moet nemen als je iets niet snapt of weet hoe het werkt. En het feit dat je ouders het ook niet weten, geen excuus meer is.
TO had dat nog niet gehaald, ze had net haar eerste jaar afgerond. Ze kan nog steeds ontmoedigd raken wanneer haar ouders zeggen: ach, dat hbo, dat is toch niks voor ons. Of doordat het gewoon te veel wordt, omdat er te veel tegenwerkende krachten zijn.

Je zegt dus eigenlijk dat je bij ongelijke kansen gewoon een doorzetter moet zijn en als je het niet redt, dan is het je eigen schuld?
Alle reacties Link kopieren
Ik zeg dat zo veel mensen ongelijke kansen hebben, en dat je het toch ook zelf moet doen en niet alleen naar je achtergrond moet wijzen.
Er zijn uiteraard mensen die het veel makkelijker hebben, die geen zorgen hebben over geld, geen moeilijkheden in gezin enz enz. Maar er zijn er ook zo veel die dat niet hebben, en die het ook redden. En er zijn mensen die nog veel meer pech hebben (ziekten zelf of in omgeving, mishandeling, simpelweg in een verkeerd land geboren worden, weet ik veel) en daar op struikelen omdat daar niet overheen te komen was. Dat is niet ‘hun eigen schuld’.

Alleen maar een minder gunstige achtergrond vind ik een beperkt excuus. Als die achtergrond voldoende was om het tot hoger onderwijs te schoppen in Nederland, komt daar ook wel wat eigen verantwoordelijkheid bij kijken ja. Dan nog redt niet iedereen het, bij sommigen past het simpelweg niet. Dat is wat mij betreft ook geen kwestie van schuld, niet van degene zelf, maar ook niet van de grote boze omgeving. Ik ben geen topsporter, eenvoudigweg niet omdat ik het talent niet heb. Op de goede plek geboren, ouders hadden me vast wel gesteund, maar het zat er echt niet in. Dat is niet mijn schuld, maar ook niet van een topclub die mij geen kans wilde geven of zo.

Dus nee, niet alles is eigen schuld, sommige dingen zijn wat ze zijn. Maar de manier waarop hier gedaan wordt alsof je vanuit een bepaalde achtergrond eigenlijk al kansloos bent, ben ik het ook niet mee eens.
LizBakker schreef:
12-08-2018 14:00
Gek, mijn beide ouders hebben gestudeerd en mijn broers, zussen en ik ook. Maar wij waren een heel doorsnee gezin, we woonden in een rijtjeshuis Almere en mijn ouders hadden een gewone kantoorbaan/leraar middelbare school. Ik heb studeren en de universiteit nooit geassocieerd met elite of een andere wereld. Gewoon een manier om opleiding te volgen, als het je leerniveau is. Bij ons thuis werd studie gezien als je persoonlijke ontwikkeling, niet als een opstap naar een baan.

Dus ik herken dit echt totaal niet. We hebben allemaal prima banen, maar niks buitensporigs.
Maar is dat nou niet juist heel elitair? Ik herken de instelling hoor, de studie die ik koos was voor de leuk en het interessant en leidde niet op tot een baan tenzij er sprake was van uitzonderlijkheid- denk ik. Ik kan mij niet voorstellen dat er in de mensen/ouders waar het hier over gaat, een opleiding voor de 'persoonlijke ontwikkeling' toejuichen. Een opleiding moet toch leiden tot een baan?
anoniem_65f406179499f wijzigde dit bericht op 19-09-2018 21:58
5.92% gewijzigd
Ik vroeg mij laatst nog af, er schijnen veel jongeren met een burn-out te zijn, zou dat ook niet gerelateerd kunnen zijn aan dit soort problematiek? De 'klassieke' studenten voelen zich automatisch thuis op de universiteit, krijgen morele en financiële steun van ouders. De eerste generatiestudenten hebben heel wat meer 'lasten', zoals cultuurverschillen, meer ernaast moeten werken (minder financiële steun), misschien meer het gevoel iets te moeten bewijzen etc.

*Waar ik mijzelf eerst betrapte op de gedachte: wat een aanstellers, die jeugd van tegenwoordig, zouden bovenstaande factoren in elk geval een deel van de burn-outs op begrijpelijke wijze verklaren.
Voornu schreef:
12-08-2018 22:28
Maar is dat nou niet juist heel elitair? Ik herken de instelling hoor, van ouders thuis, en de eerste studie die ik koos (niet dat ik er meerdere heb gedaan, maar gestopt en paar jaar later iets anders gaan doen, kon toen nog) was voor de leuk en het interessant en leidde niet op tot een baan tenzij er sprake was van uitzonderlijkheid- denk ik. Ik kan mij niet voorstellen dat er in de mensen/ouders waar het hier over gaat, een opleiding voor de 'persoonlijke ontwikkeling' toejuichen. Een opleiding moet toch leiden tot een baan?
Ik vind dat niet elitair. Ik kom in ieder geval absoluut niet uit een rijk gezin en ook niet uit een gezin met een bijzondere achtergond. Mijn familie is aan de ene kant een boerenfamilie en aan de andere kant is hebben mensen allerhande gemiddelde kantoorbanen of men werkt in de zorg en het onderwijs. Heel gewoon. Maar misschien is het ook al elitair om te willen dat je kinderen een goede, passende opleiding volgen? Dat er mensen zijn, zoals de ouders van TO die daar niks om geven wil nog niet zeggen dat de mensen die dat wel belangrijk vinden meteen elitair zijn. Daar zit toch juist een heel stuk tussen; namelijk doorsnee Nederland.

Maar misschien zei ik het verkeerd, ik bedoelde dat een opleiding niet speciaal was om tot een specifiek beroep opgeleid te worden, maar om je te ontwikkelen en natuurlijk ook voor een goede start op de arbeidsmarkt, maar je hoeft niet voorafgaand aan de studie te weten wat je er mee wil doen.
Alle reacties Link kopieren
LizBakker schreef:
12-08-2018 22:40
Maar misschien zei ik het verkeerd, ik bedoelde dat een opleiding niet speciaal was om tot een specifiek beroep opgeleid te worden, maar om je te ontwikkelen en natuurlijk ook voor een goede start op de arbeidsmarkt, maar je hoeft niet voorafgaand aan de studie te weten wat je er mee wil doen.
Dat was precies het argument waarom mijn ouders niet wilden dat ik naar de universiteit ging. Ze wilden dat ik een vak ging leren, zodat ik geld kon verdienen. Persoonlijke ontwikkeling dat doe je maar in je vrije tijd. Werken, werken, werken. Dat een bul sowieso al deuren opent, dat zagen ze niet. Hele heisa ook, dat ik niet doorging in het vak waarvoor ik opgeleid ben. Duizenden (toen nog) guldens weggegooid en weer terug bij af.
Luistervink schreef:
13-08-2018 14:50
Dat was precies het argument waarom mijn ouders niet wilden dat ik naar de universiteit ging. Ze wilden dat ik een vak ging leren, zodat ik geld kon verdienen. Persoonlijke ontwikkeling dat doe je maar in je vrije tijd. Werken, werken, werken. Dat een bul sowieso al deuren opent, dat zagen ze niet. Hele heisa ook, dat ik niet doorging in het vak waarvoor ik opgeleid ben. Duizenden (toen nog) guldens weggegooid en weer terug bij af.
Dat is inderdaad een ander uitgangspunt. Mijn ouders hebben zelf ook verkeerde studiekeuzes gemaakt en vinden 18 juist veel te jong om je al vast te moeten leggen.

Maar inderdaad, mijn ouders hebben gestudeerd, dus dat is anders. Ik had wilde alleen maar even uitleggen dat gestudeerd hebben nog niet betekent dat je advocaat of chirurg bent geworden. Ik heb echt een hele doorsnee achtergrond, maar ik realiseer me dat er ook gezinnen zijn waar die ruimte er helemaal niet is.
Alle reacties Link kopieren
Luistervink schreef:
12-08-2018 21:32
En voor wie nog steeds de cultuurclash niet begrijpt: een mooi artikel uit de Volkskrant over hoe het is als je een tekort in sociaal en cultureel kapitaal hebt. Ik hoop dat TO nog meeleest?

https://www.volkskrant.nl/nieuws-achter ... ~b074df9b/
Dat stuk uit de Volkskrant had ik al gelezen. Was voor mij erg herkenbaar.
1eGeneratieStudent schreef:
20-08-2018 07:57
Dat stuk uit de Volkskrant had ik al gelezen. Was voor mij erg herkenbaar.

Je hebt de OP gewist en er een streep onder gezet. Ik neem aan dat je dan bepaalde conclusies hebt getrokken.
Ik ben wel benieuwd naar wat je bevindingen zijn.
1eGeneratieStudent schreef:
20-08-2018 07:57
Dat stuk uit de Volkskrant had ik al gelezen. Was voor mij erg herkenbaar.

Los daarvan nog de volgende vraagstelling:
Het wissen van een OP wordt gezien als contraproductief voor het forum; je haalt de waarde uit het topic, reacties zijn niet meer herleidbaar en andere (toekomstige) lezers (met een vergelijkbare situatie?) ontneem je de mogelijkheid met je mee te leren. Los daarvan is het ook respectloos naar forummers die in het topic met je in gesprek gaan.

Wel fijn dat je dan toch weer mee komt praten, dat zie je meestal niet als dit gebeurt. Kan je aangeven wat je aanleiding was om de OP weg te halen? Kan je aangeven waarom je daar niet op terug komt maar wel weer mee komt praten (alsof het niet gebeurd is)? Kan je aangeven welke maatregelen Viva heeft getroffen?
Of gooide je per ongeluk je nicks door elkaar? :idee:
Alle reacties Link kopieren
nerdopviva schreef:
12-08-2018 10:27
Denk je dan dat een arts wiens zoon timmerman wil worden (en net vmbo en mbo aankan) zijn zoon goed kan begeleiden?
Ik had het ovet het opgroeien en dat staat helemaal los van studiekeuze kind. Dus ik blijf inderdaad bij mijn standpunt, ja.
Hakuna Matata

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven