Werk & Studie
alle pijlers
Scriptie: de wanhoop nabij/voorbij
zaterdag 29 februari 2020 17:18
Ik moet dus een scriptie schrijven, zoals zoveel studenten. Ik heb voor mijn bachelor ook een kleine scriptie geschreven en in mijn master ook eens iets vergelijkbaars. Ik doe een technische studie waarbij het vooral gaat om de inhoud (beschrijven wat ik gedaan heb en conclusies trekken) en veel minder over schrijfstijl en dergelijke. De oorspronkelijke deadline was augustus 2019. En toch zit ik hier nu nog steeds voor de zoveelste dag op rij huilend achter mijn beeldscherm.
Wat gaat er mis? Het is denk ik vooral de druk die ik voel doordat mijn scriptie-duur steeds langer wordt. Verder ben ik onzeker over mijn scriptieproject. Ik heb niet de doelen bereikt die ik wilde bereiken. Mijn begeleiders zien alsnog wel waarde in wat ik wél gedaan heb en waren best positief over mijn hoofdstukken tot nu toe. Zelf durf ik die hoofdstukken op dit moment niet eens te herlezen. Het is denk ik daarnaast ook de teleurstelling in mezelf. Ik heb in het verleden veel angstklachten gehad, maar die heb ik nooit écht mijn leven laten beïnvloeden en heb hard aan mezelf gewerkt. Ik dacht dat ik sterk was, maar nu laat ik zoiets sufs als een scriptie mijn hele leven beïnvloeden. Zodra ik weer aan mijn scriptie 'moet', verdwijnt al mijn energie, ik val letterlijk in slaap, ik word angstig voor/door de gekste dingen, ik krijg paniekaanvallen, duizeligheid, piekeren, zeer sterke neiging tot ontwijkend gedrag. En ja, regelmatig doe ik dan uiteindelijk niks aan mijn scriptie. (maar soms ook wel, hoewel altijd zonder écht succes/nut aangezien mijn hoofd dan nog steeds weigert om normaal te functioneren).
Ik weet dat uitstellen/vermijden juist datgene is wat je juist niet moet doen bij angst. Ik weet dat ik moet doorzetten, dat ik de angst niet moet laten winnen, maar het lukt (vaak) gewoon echt niet meer. Ik heb er al enorm vaak over gepraat met mijn psycholoog, met mijn moeder, met mijn vriend en met allerlei andere mensen. Mijn psycholoog weet het ook niet meer en begon laatst over medicatie (maar dat wil ik echt niet). Ik heb al zo'n beetje in alle openbare gebouwen van mijn stad gezeten, in de hoop dat het dáár beter lukt dan thuis. Ik ben samen met iemand gaan zitten schrijven (die ook met zijn scriptie bezig was), maar zijn scriptie is inmiddels al lang af natuurlijk. Ik heb pomodoro timers gebruikt. Ik heb het scriptie-schrijven een tijdje zelfs helemaal beperkt tot een half uur per dag en toen dat zelfs niet lukte tot 5 minuten per dag. Ik heb bewust een afspraak met mijn begeleiders gehad in de hoop dat hun (positieve) feedback en hulp mij weer op weg zou helpen. En sinds deze week heb ik zelfs een ambulant begeleider vanwege dit probleem, maar ik weet eigenlijk (nog) niet hoe zij mij zou kunnen helpen.
Heeft iemand nog suggesties die ik nog kan proberen? Ik wil echt (op korte termijn) die scriptie afronden, want veel langer hou ik dit gewoon niet vol. Ik moet alleen nog de laatste twee (zeer korte) hoofdstukken en nog wat kleine verbeteringen en toevoegingen in de andere hoofdstukken.
Wat gaat er mis? Het is denk ik vooral de druk die ik voel doordat mijn scriptie-duur steeds langer wordt. Verder ben ik onzeker over mijn scriptieproject. Ik heb niet de doelen bereikt die ik wilde bereiken. Mijn begeleiders zien alsnog wel waarde in wat ik wél gedaan heb en waren best positief over mijn hoofdstukken tot nu toe. Zelf durf ik die hoofdstukken op dit moment niet eens te herlezen. Het is denk ik daarnaast ook de teleurstelling in mezelf. Ik heb in het verleden veel angstklachten gehad, maar die heb ik nooit écht mijn leven laten beïnvloeden en heb hard aan mezelf gewerkt. Ik dacht dat ik sterk was, maar nu laat ik zoiets sufs als een scriptie mijn hele leven beïnvloeden. Zodra ik weer aan mijn scriptie 'moet', verdwijnt al mijn energie, ik val letterlijk in slaap, ik word angstig voor/door de gekste dingen, ik krijg paniekaanvallen, duizeligheid, piekeren, zeer sterke neiging tot ontwijkend gedrag. En ja, regelmatig doe ik dan uiteindelijk niks aan mijn scriptie. (maar soms ook wel, hoewel altijd zonder écht succes/nut aangezien mijn hoofd dan nog steeds weigert om normaal te functioneren).
Ik weet dat uitstellen/vermijden juist datgene is wat je juist niet moet doen bij angst. Ik weet dat ik moet doorzetten, dat ik de angst niet moet laten winnen, maar het lukt (vaak) gewoon echt niet meer. Ik heb er al enorm vaak over gepraat met mijn psycholoog, met mijn moeder, met mijn vriend en met allerlei andere mensen. Mijn psycholoog weet het ook niet meer en begon laatst over medicatie (maar dat wil ik echt niet). Ik heb al zo'n beetje in alle openbare gebouwen van mijn stad gezeten, in de hoop dat het dáár beter lukt dan thuis. Ik ben samen met iemand gaan zitten schrijven (die ook met zijn scriptie bezig was), maar zijn scriptie is inmiddels al lang af natuurlijk. Ik heb pomodoro timers gebruikt. Ik heb het scriptie-schrijven een tijdje zelfs helemaal beperkt tot een half uur per dag en toen dat zelfs niet lukte tot 5 minuten per dag. Ik heb bewust een afspraak met mijn begeleiders gehad in de hoop dat hun (positieve) feedback en hulp mij weer op weg zou helpen. En sinds deze week heb ik zelfs een ambulant begeleider vanwege dit probleem, maar ik weet eigenlijk (nog) niet hoe zij mij zou kunnen helpen.
Heeft iemand nog suggesties die ik nog kan proberen? Ik wil echt (op korte termijn) die scriptie afronden, want veel langer hou ik dit gewoon niet vol. Ik moet alleen nog de laatste twee (zeer korte) hoofdstukken en nog wat kleine verbeteringen en toevoegingen in de andere hoofdstukken.
zaterdag 29 februari 2020 23:56
Dus je hebt al een heel groot gedeelte al af, dat is geweldig! Je hebt al laten zien dat je het kan, dus als je hier voordat je gaat slapen, aandacht aan besteed aan die positieve resultaten van al veel wel al af, dan bouw je beter gevoel erover op. Je bent ondertussen een expert in piekeren geworden, door te focussen op wat niet af is ( laatste 2 hoofdstukken) dat je vergeet wat je al wel hebt gedaan. Keer het om, zou ik zeggen, glas is echt bijna vol, en wauw, heb je toch al mooi gedaan!
kheb je een PM gestuurd.
kheb je een PM gestuurd.
anoniem_636ec96671ca6 wijzigde dit bericht op 01-03-2020 08:59
67.40% gewijzigd
zondag 1 maart 2020 01:27
Je hebt je scriptie bijna af, want je moet nog maar 2 korte hoofdstukken, dus waar praat je over. Hoeveel regels moet je ongeveer nog schrijven? Bepaal voor jezelf het aantal dagen waarbinnen je je scriptie af wilt hebben. Dan reken je uit hoeveel regels je per dag moet schrijven om binnen die dagen je scriptie af te hebben. Vervolgens dwing je jezelf om iedere dag minimaal het berekende aantal regels te schrijven.
Het voordeel van deze werkwijze is dat je precies weet hoeveel je iedere dag moet schrijven en dat het te overzien is. Als je aan het einde van de dag je limiet gehaald hebt, weet je dat je weer een stapje dichter bij het eindpunt bent.
Het voordeel van deze werkwijze is dat je precies weet hoeveel je iedere dag moet schrijven en dat het te overzien is. Als je aan het einde van de dag je limiet gehaald hebt, weet je dat je weer een stapje dichter bij het eindpunt bent.
zondag 1 maart 2020 02:16
Misschien zou TO dan moeten overwegen te stoppen met de studie en een opleiding op een lager niveau te volgen. Ik zeg maar wat geks.realhwmakfsd schreef: ↑29-02-2020 19:10TO doet er alles aan om beter om te gaan met angsten, waaronder de psycholoog en een ambulante begeleider. Ik refereerde naar het feit dat een ziektewet bestaat mocht TO mentaal nog steeds te ziek zijn om te werken na de studie. Roepen dat TO na de studie toch ook geen baan kan volhouden door angst klachten gaan de angst klachten ook niet helpen, het feit dat er een vangnet voor zieken bestaat wel. Maar deze TO is goed op weg om beter te worden.
TO, die scriptie moet gewoon geschreven worden, en dat is het, een kwestie van doen. Met 5 minuten per dag ga je dat niet redden en dat weet jij ook. Dus ga doorzetten of stop er mee.
Met urenlange gesprekken met een psycholoog krijg je geen scriptie geschreven. Ben je er toe in staat, doe het dan. Ben je er niet toe is staat, stop dan met excuses bedenken en ga dan wat anders doen.
zondag 1 maart 2020 02:18
+1makreel schreef: ↑29-02-2020 20:00Ik denk niet dat iemand hier met een oplossing komt die jij zelf niet allang bedacht zou kunnen hebben.
Lijkt me dat er niks anders op zit dan vrede te sluiten met de gedachte dat je waarschijnlijk een goede student bent, dat je het tot nu toe prima hebt gered, maar dat de scriptie je niet lukt.
En door.
(En als je dat niet ziet zitten: dan toch maar die twee kleine rothoofdstukjes tikken)
zondag 1 maart 2020 04:04
Misschien kun je jezelf verwijderen uit de omgeving waar je nu bent (stad) en kun je ergens even verblijven in een ander huis, in een andere plek van het land ( misschien gaat vriendin of familie op vakantie en kun je ergens housesitten)
Dan gebruik je die tijd daar om je scriptie af te maken
Verder wou ik nog even opmerken dat het sabotage gedrag in jezelf best sterk is en dat je misschien toch een keer moet overwegen om medicijnen te gebruiken, stel in het geval de sabotage op andere delen van je leven invloed krijgt.
Dan gebruik je die tijd daar om je scriptie af te maken
Verder wou ik nog even opmerken dat het sabotage gedrag in jezelf best sterk is en dat je misschien toch een keer moet overwegen om medicijnen te gebruiken, stel in het geval de sabotage op andere delen van je leven invloed krijgt.
zondag 1 maart 2020 07:46
Dit. Je hebt zo te lezen alle tips en trucs al toegepast.
Dit is niet zomaar uitstelgedrag, dit zijn angstklachten. Waarom wil je geen medicijnen? Je hebt al zoveel geprobeerd, misschien geven medicijnen je net dat ene duwtje waardoor je angst niet meer allesbepalend is.
Als je echt denkt dat er nog een truc is die wel werkt, zou je ‘The artists way’ van Julia Cameron eens kunnen lezen. Dat gaat over de enorme blokkades die je kunt hebben bij creatief werk (en een scriptie schrijven ís creatief werk), met oefeningen om het op te lossen. Alleen: dat kost je zo weer een paar maanden en dat wil je niet.
zondag 1 maart 2020 08:03
Als je in augustus gestart was met medicijnen dan had je misschien nu al een scriptie.
Ik lees heel erg veel angsten.
Wat iedereen van je zal vinden.
Dat je zwak bent.
Dat het niet goed genoeg is.
Ik ken al wel de angst dat het leven begint na de scriptie, dat is voor veel mensen al moeilijk genoeg.
Wat een drama al dat gepanikeer, de huilbuien en andere ellende. Wat doe je jezelf aan?
Over medicatie: als een diabetes patiënt een stofje niet afmaakt ( insuline) moet hij dat ook erbij krijgen, waarin is dat anders als er een serotonine variant onvoldoende gemaakt wordt?
Eigenlijk maak je jezelf veel te belangrijk. Alsof andere mensen de hele dag alleen maar denken over wat ze van jou vinden. Nee joh, die denken aan zichzelf, net als iedereen.
Ik lees heel erg veel angsten.
Wat iedereen van je zal vinden.
Dat je zwak bent.
Dat het niet goed genoeg is.
Ik ken al wel de angst dat het leven begint na de scriptie, dat is voor veel mensen al moeilijk genoeg.
Wat een drama al dat gepanikeer, de huilbuien en andere ellende. Wat doe je jezelf aan?
Over medicatie: als een diabetes patiënt een stofje niet afmaakt ( insuline) moet hij dat ook erbij krijgen, waarin is dat anders als er een serotonine variant onvoldoende gemaakt wordt?
Eigenlijk maak je jezelf veel te belangrijk. Alsof andere mensen de hele dag alleen maar denken over wat ze van jou vinden. Nee joh, die denken aan zichzelf, net als iedereen.
zondag 1 maart 2020 08:09
Dat is misschien de bron van sommige (puberale) angsten. De meeste angstklachten en fobiën zijn echter terug te leiden op doodsangst, angst om niet meer te bestaan. (Las ik toevallig deze week ergens, weet helaas niet meer waar.)
zondag 1 maart 2020 08:35
Het is een Bachelors scriptie geen PhD proefschrift. Probeer het in perspectief te zien.
Onderzoek doen betekent ook vaak dat je niet de resultaten krijgt waarop je gehoopt hebt. Dat wil dan niet zeggen dat je scriptie nutteloos is of verspilde moeite. Jouw data en informatie kan juist heel waardevol zijn!
Wees tevreden wat je hebt, en het wel of niet teruglezen zal de inhoud echt niet veranderen. Het is jouw werk, neem daar dan ook de verantwoordelijkheid voor. Lees het terug, kijk er neutraal naar, niet of dat het je verwachtingen haalt. Luister naar je begeleiders.
En af is gewoon af. Weinig mensen doen nog wat met hun (Bachelor) scriptie. Het is een oefening / leerdoel om op een goede manier informatie te verzamelen en daar gestructureerd wat over te zeggen. Iets wat je later vast vaker zal moeten doen.
Onderzoek doen betekent ook vaak dat je niet de resultaten krijgt waarop je gehoopt hebt. Dat wil dan niet zeggen dat je scriptie nutteloos is of verspilde moeite. Jouw data en informatie kan juist heel waardevol zijn!
Wees tevreden wat je hebt, en het wel of niet teruglezen zal de inhoud echt niet veranderen. Het is jouw werk, neem daar dan ook de verantwoordelijkheid voor. Lees het terug, kijk er neutraal naar, niet of dat het je verwachtingen haalt. Luister naar je begeleiders.
En af is gewoon af. Weinig mensen doen nog wat met hun (Bachelor) scriptie. Het is een oefening / leerdoel om op een goede manier informatie te verzamelen en daar gestructureerd wat over te zeggen. Iets wat je later vast vaker zal moeten doen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
zondag 1 maart 2020 09:10
Heel herkenbaar. Ik ben er nog steeds niet trots op. Maar ik begreep later dat het vergelijkbaar is met het halen van je rijbewijs. Je scriptie geeft alleen aan dat je over de startkwalificaties beschikt, goed worden komt daarna pas.
Uiteindelijk gaat het om loslaten, heb ik ooit zelf ervaren. Je hoeft het niet leuk te vinden, te kunnen, perfect te doen of wat je er dan ook maar bij haalt. Blijkbaar moet je flink tot de bodem voor je dat lukt.
Het is niet meer dan toepassen wat je al weet. En accepteren dat je jezelf knettergek maakt met al je gedoe, maar dat het blijkbaar een noodzakelijke doorgangsfase is. Ik zie het als groeipijn.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zondag 1 maart 2020 09:20
Ja mee eens, practise does not make perfect, but makes progress. Om dat laatste gaat het, dat je vooruitgang boekt.lolapaloeza schreef: ↑01-03-2020 09:10Heel herkenbaar. Ik ben er nog steeds niet trots op. Maar ik begreep later dat het vergelijkbaar is met het halen van je rijbewijs. Je scriptie geeft alleen aan dat je over de startkwalificaties beschikt, goed worden komt daarna pas.
Uiteindelijk gaat het om loslaten, heb ik ooit zelf ervaren. Je hoeft het niet leuk te vinden, te kunnen, perfect te doen of wat je er dan ook maar bij haalt. Blijkbaar moet je flink tot de bodem voor je dat lukt.
Het is niet meer dan toepassen wat je al weet. En accepteren dat je jezelf knettergek maakt met al je gedoe, maar dat het blijkbaar een noodzakelijke doorgangsfase is. Ik zie het als groeipijn.
zondag 1 maart 2020 10:24
Misschien onderschat je hetgeen al af is? Je begeleider is tevreden!
Doet me denken aan mijn kind. Vond haar hbo stage maar matig afgerond. Toen ik op ging noemen wat hij allemaal gedaan had, aan had meegewerkt en kennis mee had gemaakt viel het kwartje. Kreeg ook een goede voldoende hiervoor.
Super dat je er aan bent gaan zitten.
En als je in de flow zit dan ook maar gelijk door hé!
Doet me denken aan mijn kind. Vond haar hbo stage maar matig afgerond. Toen ik op ging noemen wat hij allemaal gedaan had, aan had meegewerkt en kennis mee had gemaakt viel het kwartje. Kreeg ook een goede voldoende hiervoor.
Super dat je er aan bent gaan zitten.
En als je in de flow zit dan ook maar gelijk door hé!
zondag 1 maart 2020 12:21
Is er een mogelijkheid om alleen nog maar in een (openbare/universiteits)bieb te gaan werken aan je scriptie? Zodat je thuis echt vrij bent en kunt doen en laten wat je wilt. Continu het idee hebben "Ik moet nog..., .... en ... en ... en ..." gaat je ook niet verder helpen. Af en toe heb je ook rust nodig en moet je ook gewoon dingen kunnen doen zonder je schuldig te voelen omdat je nog van alles "moet" doen.
Maak een planning voor je week waarin je bijvoorbeeld op drie dagen twee uur aan je scriptie zit en de rest van de week vrij bent voor andere dingen. Je kunt beter zes uur goed gefocust werken dan een hele week niets doen.
Maak een planning voor je week waarin je bijvoorbeeld op drie dagen twee uur aan je scriptie zit en de rest van de week vrij bent voor andere dingen. Je kunt beter zes uur goed gefocust werken dan een hele week niets doen.
zondag 1 maart 2020 12:40
Bij het schrijven van een scriptie ben je volledig op jezelf aangewezen. Als het goed is is dat bij je eerste baan niet direct zo en word je fatsoenlijk ingewerkt waardoor de overgang veel meer geleidelijk is...pejeka schreef: ↑29-02-2020 18:35Wat ik me nou afvraag is: dan heb je straks met hangen en wurgen die scriptie af, en dan krijg je een baan. En in die baan moet je dan bepaalde zaken op schrift stellen, zaken die je moet uitzoeken/onderzoeken, daar een analyse op loslaten, enz. En dat document moet binnen twee maanden op tafel liggen. Denk je dan dat je het ook kunt maken om 6 maanden na dato nóg niks op papier te hebben en dan alleen maar je te beroepen op je persoonlijke issues en dat de werkgever dan zegt: Oh, nee joh, als het zo zit, neem je tijd, dan zien we je bijdrage volgend jaar wel een keer...
zondag 1 maart 2020 13:25
Kom op zeg, in de OP staat dat TO ook al eerder een scriptie voor haar master heeft geschreven. Ook bij een nieuwe baan waarbij je ingewerkt wordt, wordt er, zeker op het niveau van TO, van je verwacht dat je zelfstandig kunt werken. TO is geen 18 meer en het is ook niet zo dat ze nog geen enkele feedback op haar werk heeft gekregen.
zondag 1 maart 2020 13:28
Ik zeg alleen dat je dan eerder in een spiraal raakt waar je eigen angsten je grootste vijand zijn.Fizz schreef: ↑01-03-2020 13:25Kom op zeg, in de OP staat dat TO ook al eerder een scriptie voor haar master heeft geschreven. Ook bij een nieuwe baan waarbij je ingewerkt wordt, wordt er, zeker op het niveau van TO, van je verwacht dat je zelfstandig kunt werken. TO is geen 18 meer en het is ook niet zo dat ze nog geen enkele feedback op haar werk heeft gekregen.
En als je zelfstandig kan werken hoef je niet meer ingewerkt te worden?
Ja misschien als het heel eenvoudig hapklaar werk is, maar dat verwacht ik niet op dit niveau.
zondag 1 maart 2020 13:40
Ik zeg toch niet dat je niet ingewerkt hoeft te worden? Inwerken wil nog niet zeggen dat je niet zelfstandig aan de slag zou hoeven te gaan. Als TO al moeite heeft met nog 2 kleine hoofdstukken, hoeveel kan ze dan wel maximaal op papier zetten?Roseaux schreef: ↑01-03-2020 13:28Ik zeg alleen dat je dan eerder in een spiraal raakt waar je eigen angsten je grootste vijand zijn.
En als je zelfstandig kan werken hoef je niet meer ingewerkt te worden?
zondag 1 maart 2020 17:14
In veel banen ben je ook gewoon op jezelf aangewezen. Als jij een beleidsnota of een ander document moet produceren, dien je dat op een vastgestelde datum klaar te hebben. Dan hoef je ook niet aan te komen met "Ik kan me er niet toe zetten".
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 1 maart 2020 17:34
enwatnu schreef: ↑29-02-2020 22:27En ik worstel er nu al erg mee dat ik zoveel moeite heb met mijn scriptie. Ik ben bang dat (bijvoorbeeld) mijn ouders en mijn vriend mij altijd zullen blijven zien als een 'zwak' persoon omdat ik zoveel moeite heb gehad met mijn scriptie en daar zelfs hulp voor nodig gehad heb. Als ik daarbij ook nog 'hulp' krijg in de vorm van medicatie maakt die schaamte nog groter.
Wat een ontzettend ongezonde gedachtegang. Je hangt je hele zelfbeeld op aan die scriptie, vind je het gek dat je zo blokkeert? Hangt je bestaansrecht ook van dit soort prestaties af?
zondag 1 maart 2020 21:08
Sorry dat ik zo laat pas weer reageer.
Ik heb vandaag weer een aantal uur aan mijn scriptie gewerkt en ook helemaal geen paniek gehad.
Ik heb een hoofdstuk verbeterd en uitgebreid (omdat ik ondertusssen nog wat praktisch werk gedaan had, aangezien ik nog niet tevreden was met mijn resultaten) en dit ook naar mijn begeleiders gestuurd.
Morgen wil ik dan eindelijk aan het één na laatste hoofdstuk gaan beginnen. Hopelijk lukt dat, want ik moet morgen en dinsdag ook werken en 's avonds ben ik dan vaak moe (en dan raak ik ook sneller in paniek...), maar als ik een dag/dagen niks doet wordt de drempel om te beginnen meteen weer heel hoog.
Ik kan niet op iedereen reageren, maar in het kort:
- voor het slapen aan positieve dingen denken: dit doe ik al zo af en toe en soms schrijf ik ook alle positieve dingen van die dag op, maar wel een goede tip om wat bewuster te kijken naar de positieve dingen wat betreft mijn scriptie.
- Zelfhulpboek: Ik lees op het moment toevallig al een boek over mindfulness/perfectionisme (Goed Genoeg van Pavel Somov)
- Medicatie: dat wil ik echt pas als er geen andere optie meer is, of misschien stop ik dan zelfs nog liever gewoon met mijn scriptie...
- Stoppen: Dat heb ik eerder wel serieus overwogen, maar uiteindelijk is dat ook niet beter voor mijn zelfvertrouwen (mijn psycholoog vond het geen goed idee in ieder geval).
- Planning maken: Ik weet nooit wat realistisch is, omdat het zo vaak niet lukt. Maar áls het gewoon lukt dan zou ik hem binnen een paar weken af moeten hebben. En 'over een maand of langer' klinkt meteen weer extreem lang, aangezien ik vind dat ik het al maanden geleden af had moeten hebben en mezelf dus geen extra maand(en) gun.
Ik heb vandaag weer een aantal uur aan mijn scriptie gewerkt en ook helemaal geen paniek gehad.
Ik heb een hoofdstuk verbeterd en uitgebreid (omdat ik ondertusssen nog wat praktisch werk gedaan had, aangezien ik nog niet tevreden was met mijn resultaten) en dit ook naar mijn begeleiders gestuurd. Morgen wil ik dan eindelijk aan het één na laatste hoofdstuk gaan beginnen. Hopelijk lukt dat, want ik moet morgen en dinsdag ook werken en 's avonds ben ik dan vaak moe (en dan raak ik ook sneller in paniek...), maar als ik een dag/dagen niks doet wordt de drempel om te beginnen meteen weer heel hoog.
Ik kan niet op iedereen reageren, maar in het kort:
- voor het slapen aan positieve dingen denken: dit doe ik al zo af en toe en soms schrijf ik ook alle positieve dingen van die dag op, maar wel een goede tip om wat bewuster te kijken naar de positieve dingen wat betreft mijn scriptie.
- Zelfhulpboek: Ik lees op het moment toevallig al een boek over mindfulness/perfectionisme (Goed Genoeg van Pavel Somov)
- Medicatie: dat wil ik echt pas als er geen andere optie meer is, of misschien stop ik dan zelfs nog liever gewoon met mijn scriptie...
- Stoppen: Dat heb ik eerder wel serieus overwogen, maar uiteindelijk is dat ook niet beter voor mijn zelfvertrouwen (mijn psycholoog vond het geen goed idee in ieder geval).
- Planning maken: Ik weet nooit wat realistisch is, omdat het zo vaak niet lukt. Maar áls het gewoon lukt dan zou ik hem binnen een paar weken af moeten hebben. En 'over een maand of langer' klinkt meteen weer extreem lang, aangezien ik vind dat ik het al maanden geleden af had moeten hebben en mezelf dus geen extra maand(en) gun.
zondag 1 maart 2020 21:12
zondag 1 maart 2020 21:28
Geen reacties gelezen, maar ik herken wel een beetje wat je schrijft.
Ik moest onlangs alleen een inleiding schrijven en ben daar volledig van in paniek geweest. Ging wat mij betreft veel verder dan 'gewoon' uitstelgedrag.
Nu ben ik onlangs gestart met medicatie die de concentratie helpt verhogen en dat was net het extra zetje om dat stuk af te maken, want met die medicijnen kan ik een paar uur achter elkaar doorwerken.
Ik moest onlangs alleen een inleiding schrijven en ben daar volledig van in paniek geweest. Ging wat mij betreft veel verder dan 'gewoon' uitstelgedrag.
Nu ben ik onlangs gestart met medicatie die de concentratie helpt verhogen en dat was net het extra zetje om dat stuk af te maken, want met die medicijnen kan ik een paar uur achter elkaar doorwerken.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zondag 1 maart 2020 21:34
Haha mooi... als je dan nog.lasy heb ga maar de ziektewet in... Nee zulke mensen wil je heel graag in loondienst hoor, doe mij er maar een stuk of 10 lekker in het MKB leven en dan vreemd vinden dat bedrijven angstig zijn voor vaste contracten.realhwmakfsd schreef: ↑29-02-2020 18:59Dan zit er geen enorme studieschuld en studie druk op, simpel. Mocht TO er wel nog zo last van hebben kan TO eventueel de ziektewet in. Een baan is echt een heel andere situatie.
Ik denk wanneer je nu al niet met de deuk van een scriptie om kunt gaan je wellicht beter af bent met een lichtere studie cq baan die bij je niveau en psyche aansluit...
Maarja ik heb dan ook niet gestudeerd en ben niet van de millennium generatie...
zondag 1 maart 2020 21:35
Precies dit dusMevrKakel schreef: ↑01-03-2020 02:16Misschien zou TO dan moeten overwegen te stoppen met de studie en een opleiding op een lager niveau te volgen. Ik zeg maar wat geks.
TO, die scriptie moet gewoon geschreven worden, en dat is het, een kwestie van doen. Met 5 minuten per dag ga je dat niet redden en dat weet jij ook. Dus ga doorzetten of stop er mee.
Met urenlange gesprekken met een psycholoog krijg je geen scriptie geschreven. Ben je er toe in staat, doe het dan. Ben je er niet toe is staat, stop dan met excuses bedenken en ga dan wat anders doen.
