solliciteren: wat vertellen bij hiaat en geen opleiding?

N.a.v. mijn andere topic + het feit dat ook ik graag gebruik wil maken van de markt om te kijken of ik een carriere stap kan maken, wil ik graag een voor mij gevoelige vraag bespreekbaar maken.

Ik heb jarenlang (door eigen onzekerheid) onder mijn nivo gewerkt en pas de afgelopen jaren als ZZP er opgeklommen in werkzaamheden. Het opklimmen heb ik bereikt door te laten zien wat ik in mijn mars heb en niet door diploma's. Mijn werk wordt echter niet heel goed betaald, mijn opdrachtgevers zijn gewend dat ik altijd voor weinig geld bereid was complexere klussen te doen en ik hoef nu niet bij deze opdrachtgevers ineens met eisen te komen. Zo kennen ze mij niet (ik werk met best wat bokito mannen die altijd het hoogste woord voeren en ik kan de vragen al dromen die ik dan krijg) en zo wil ik mezelf ook niet presenteren daar.

Ik wil graag mijn wat verlegenere imago van me afschudden, vers beginnen en ergens anders mijn 'nieuwe zelf' op de markt aanbieden. Daarvoor zoek ik uberhaupt in een wat vriendelijker werkgebied. Dat is mij bevallen en ik wil er graag blijven plakken.

Maar nu mijn probleem: ik ben half veertig, heb geen HBO opleiding afgemaakt vanwege goede redenen en kom dus als groentje binnenvallen. Toch is mijn nivo HBO (+) en heb ik verder geen twijfel over of ik bepaalde dingen aan zal kunnen. ik vind het uiteraard niet erg om op MBO nivo te beginnen. Daar vind ik mijn weg ongetwijfeld ook, maar ook daar zullen er logischerwijs verwachtingen zijn. Ik ben door mijn achtergrond gewend om autodidactisch in werk te staan, altijd geweest, dus snel de benodigde kennis erbij slepen om vast aan de gang te kunnen en verder leer ik goed in de praktijk).
Er bieden zich nu arbeidsmarkt kansen aan waar ik gebruik van wil maken, nu ik mezelf de afgelopen twee jaar steeds serieuzer ben gaan nemen.

Maar, hoe moet ik mezelf verkopen? Ik voel me in vergelijking met andere leeftijdgenoten heel klein als je daar bij mij naar doorvraagt (waarom heb je geen opleiding afgemaakt? waarom ben je er een paar jaar tussenuit geweest) en ik weet niet zo goed welke antwoorden ik zou moeten geven die NIET maken dat ik al meteen op de NEE stapel beland. Hoe hebben anderen dit gedaan, of als je een werkgever bent, hoe kijk je hier zelf tegenaan?

Laat ik erbij vertellen (dat vind ik belangrijk om mee te wegen) dat niemand dit op het eerste oog achter mij zoekt. Iedereen denkt dat ik gestudeerd heb en vast ergens een dikke baan heb (not en not). Dat heeft te maken met hoe ik blijkbaar overkom en in welke kringen ik me ongetwijfeld begeef. Als piet, truus en sofia gestuurdeerd hebben, dan ik vast ook. Dat maakt ook dat het voor mij als zo'n struikelblok voelt, omdat ik denk dat de verwachting er ligt en daardoor de verbazing groter zal zijn. Dan wil ik graag wegkruipen. Mijn overkomen aan de buitenkant en hoe ik me voel aan de binnenkant, kloppen dus niet helemaal. Dit wil ik graag in lijn brengen met elkaar, maar zonder dat dit arbeidskansen heel sterk limiteert.

Hoe kan ik die kloof overbruggen en geen valste verwachtingen wekken en toch ook niet mijn eigen glazen ingooien? Wat waarderen jullie in een sollicitatiebrief of gesprek? Ik hoop dat jullie mij willen helpen. Ik wil af van die twee verschillende Hoerabanaans. Ik wil graag trots op mezelf kunnen zijn, zonder me groter te maken dan ik ben of me kleiner te voelen dan nodig is. Als de tip is: ga coaching doen, dan wil ik dat ook graag overwegen, maar dan hoop ik dat jullie een goede tip hiervoor hebben ; )

Youk79 schreef: ↑

13-05-2023 22:04

Mogelijke zinnen om je op weg te helpen:

Dat is gewoon zo gelopen maar ik heb er later geen last van ondervonden en ruime werkervaring opgedaan.
Studeren is niet zo mijn ding, ik leer niet goed vanuit een boekje. In de praktijk echter pak ik enorm snel dingen op.

Wow, dat zijn mooie zinnen. Ik zou eigenlijk moeten oefenen met sollicitaties, want ik heb hier te weinig ervaring in en ben altijd bang dat de waarom vragen van een heel eerlijk antwoord moeten worden voorzien. Dat hoeft dus niet?

hoe ver in het verleden is relevant eigenlijk? Zijn de laatste tien jaren genoeg?

lemoos2 schreef: ↑

13-05-2023 22:08

Ik zou (als dat kan voor die baan) ook niet zomaar akkoord gaan met ‘lager’ beginnen. Want dan zou iemand in jouw situatie het loon krijgen van tig treetjes lager terwijl wel de output wordt verwacht van iemand aan het einde van die schaal. Dan ben je een dief van eigen portemonnee.

Ah ok, goede. Ik zou natuurlijk niet reageren als ik zou twijfelen of ik dit kan leveren, dus de output is idd hetzelfde ongeacht achtergrond. Niet bescheiden zijn dus?

SimpeleZiel schreef: ↑

13-05-2023 22:33

Eigenlijk is juist die voorzichtigheid en onzekerheid iets waardoor je bij mij eerder op de nee-stapel zou belanden. Die onzekerheid snap ik bij een pas afgestudeerde maar niet bij iemand die al een half leven inclusief werkervaring verder is. Sorry als dat hard klinkt.

Nee hoor, is niet hard : )
Snap ik ook goed, want je zoekt iemand waarin je het vertrouwen kunt leggen dat deze de baan aankan en een hakkelend onzeker iemand doet dat natuurlijk niet. Dat snap ik.
Ik moet leren vertrouwen dat mijn vaardigheden en ervaring veel belangrijker zijn en dat ik niet meer leef in de tijd dat het draaide om papiertjes. Ik heb mezelf daardoor een buitenkant aangemeten die niet klopt. Die moet ik (onzichtbaar hoor, dat is een proces in mezelf) afbreken om daar een nieuwe ik achter vandaan te toveren.

Mia schreef: ↑

13-05-2023 22:38

Waarom niet iets specifieker, je schrijft zelf dat je goede redenen hebt?

Mijn goede reden is psychiatrie. Niet iets waar ik mee te koop wil lopen vanwege allerlei taboe's. Dat heeft de afgebroken opleiding en mijn hiaat veroorzaakt en weet bijna niemand. Ik ben halverwege twintig moeder geworden, heb toen een een paar jaar een baan gehad, ben in overleg met partner thuis gebleven bij een zorgintensief kind en sinds 10 jaar dus mijn tenen weer in de werkvijver gestoken. Van schoonmaakwerk naar nu iemand die in de technische branche werkt als zzp er en een gewaardeerd freelance collega met opdrachten die een jaar geleden op gebied van beleid en ontwikkeling lagen. Maar wel een beetje afwijkend pad dus.

Ook vrienden van de afgelopen tien jaar weten hier niks van. Denken dat ik al mijn hele leven een ZZP'er ben, hebben zelf ook geen verstand van mijn werk (en weinig affiniteit met techniek) dus vragen er ook niet veel over. Meestal luister ik gewoon naar hen haha. En ze denken dat mijn schoonmaakwerk iets was vanuit mijn studententijd. En oudere vrienden/familie weten dat ze daar niet met anderen over moeten praten. Dus een stuk verleden heb ik altijd een smoes omheen verzonnen. Geen gelogen dingen, maar wel zo dat de echte reden erachter verborgen bleef.