Werk & Studie
alle pijlers
stewardess klm
donderdag 30 augustus 2007 om 15:24
Of wil je dat even prive houden... Maargoe, het gaat er hard aantoe in CabinePersoneelland! Dat gaat nog wat worden!
zaterdag 22 december 2012 om 23:20
zaterdag 22 december 2012 om 23:24
Ohw, ben er openlijk in hoor... Ik voelde me een beetj anders dan de andere jongens, de meeste praatte altijd over hun "verkeringen" met meisjes, ik werd er heelmaal niet warm van en toen ik hem zag was ik al verkocht *kuchkuch gebeurde in de brugmugklas *. Het ging net uit met mijn relatie van 3 weken en toen ik andere leuke meiden zag voelde ik helemaal niks meer voor meiden... Dood, levenloos, komt niet meer terug en hoe. Uitleg gegeven. =D
zaterdag 22 december 2012 om 23:27
zaterdag 22 december 2012 om 23:30
zaterdag 22 december 2012 om 23:38
De " eenzaamheid" en onpersoonlijke vooral. Als ik nu op stop ga, weet ik zeker dat ik niks alleen hoef te doen. Ook weleens vervelend, maar vooral met eten vind ik het wel fijn. Als mijn rooster uitkomt, ken ik ongeveer 70% van de mensen die erop staan. Ik weet dan ook al van te voren of ik met leuke mensen vlieg. Als ik naar kantoor bel, weten ze al wie ik ben als ik alleen nog maar mijn voornaam heb gezegd.
zaterdag 22 december 2012 om 23:43
Dat laatste kan ik me voorstellen dat het prettig is, maar als ik bel naar mijn um, weten hij en de assistente ook wie ik ben, dus dat komt gauw genoeg. Op de route doe ik zelden iets alleen, de crew doet niet altijd iets als volledige groep, maar er vormen zich altijd wel groepjes of duo's. En zeker met het eten, ook de collegae die van hun rust genieten, willen vaak nog wel samen eten. Zeker als je zelf wat initiatief neemt, komt het echt goed. Ik kan me voorstellen dat het vertrouwder is met collegae die je al kent, maar voor ons geldt over het algemeen dat we allemaal niemand kennen, dus je zoekt elkaar wat actiever op.
zaterdag 22 december 2012 om 23:51
zondag 23 december 2012 om 00:04
Heb het even voor je nagekeken, de berichten in de wandelgangen gaan over het voorjaar, maar het betreft doorstroom vanuit KLC en aanname van ACC. Of het ook over aanname van buitenaf gaat, is niet helemaal helder.
En ik ben blij dat ik wat dingen kan verduidelijken voor je, is er nog meer dat je graag wilt weten of waar je tegenop ziet? Ik weet van de Martinaircollegae dat het gros het als een warm bad ervaren heeft. Natuurlijk zijn er een paar die hun oude maatschappij of oude werkmethodiek missen, maar dat zijn er maar enkelen op de hele groep.
En ik ben blij dat ik wat dingen kan verduidelijken voor je, is er nog meer dat je graag wilt weten of waar je tegenop ziet? Ik weet van de Martinaircollegae dat het gros het als een warm bad ervaren heeft. Natuurlijk zijn er een paar die hun oude maatschappij of oude werkmethodiek missen, maar dat zijn er maar enkelen op de hele groep.
zondag 23 december 2012 om 00:12
Er is in de Cao-onderhandelingen volgens mij net afgesproken dat het salaris even bevroren wordt. Maar het daggeld compenseert veel, afhankelijk van jezelf natuurlijk. Ik ben heel erg zuinig en houd altijd over. (Niet op alle bestemmingen ) Ik krijg elke maand netto ongeveer wat ik bruto verdien of iets meer.
zondag 23 december 2012 om 10:27
Papua,
Ik heb geen vergelijkingsmateriaal wat betreft het samen ondernemen op de route, maar wat STB schrijft is inderdaad zo.
Ik trek vaak graag mijn eigen plan, maar samen eten vind ik wel vaak heel gezellig. Na aankomst in het hotel wordt er vaak afgesproken wat we gaan doen. Ik haak dan meestal aan rond etenstijd, maar als ik eens samen pad wil, dan kan dat ook. Er is heel veel vrijheid. Ja, 9 van de 10 keer met mensen die je niet kent, dus inderdaad... tevoren weet je niet of het leuk of heel leuk gaat worden
Maar het is iets waar ik me vaak over verbaas - het kan vaak zo gezellig zijn, dat je al snel vergeet dat je met iemand (of een groepje) bent waarvan je niemand eigenlijk kent.
Aanhaken is altijd prima, je eigen plan trekken ook.
Ja, ruim 9000 (9500?) collega's hebben is onpersoonlijker dan als je er 1000 hebt (geen idee hoeveel je er nu hebt?). Maar ik voel me zelden een nummer, terwijl we dat wel zijn natuurlijk. Ik vind het heel bijzonder om te merken dat er echt sprake is van een soort 'grote familie' (zoals Hartman dat noemt). Met velen heb je een prima klik, met sommigen is het neutraal, maar in principe kan je met iedereen door een deur. Dat zal bij je huidige maatschappij net zo zijn, toch?
Wat STB al schreef: zelf het initiatief nemen en je voelt je dan echt niet alleen en verlaten in Verweggistan
Ik heb geen vergelijkingsmateriaal wat betreft het samen ondernemen op de route, maar wat STB schrijft is inderdaad zo.
Ik trek vaak graag mijn eigen plan, maar samen eten vind ik wel vaak heel gezellig. Na aankomst in het hotel wordt er vaak afgesproken wat we gaan doen. Ik haak dan meestal aan rond etenstijd, maar als ik eens samen pad wil, dan kan dat ook. Er is heel veel vrijheid. Ja, 9 van de 10 keer met mensen die je niet kent, dus inderdaad... tevoren weet je niet of het leuk of heel leuk gaat worden
Maar het is iets waar ik me vaak over verbaas - het kan vaak zo gezellig zijn, dat je al snel vergeet dat je met iemand (of een groepje) bent waarvan je niemand eigenlijk kent.
Aanhaken is altijd prima, je eigen plan trekken ook.
Ja, ruim 9000 (9500?) collega's hebben is onpersoonlijker dan als je er 1000 hebt (geen idee hoeveel je er nu hebt?). Maar ik voel me zelden een nummer, terwijl we dat wel zijn natuurlijk. Ik vind het heel bijzonder om te merken dat er echt sprake is van een soort 'grote familie' (zoals Hartman dat noemt). Met velen heb je een prima klik, met sommigen is het neutraal, maar in principe kan je met iedereen door een deur. Dat zal bij je huidige maatschappij net zo zijn, toch?
Wat STB al schreef: zelf het initiatief nemen en je voelt je dan echt niet alleen en verlaten in Verweggistan
zondag 23 december 2012 om 22:42
