Wil ik dit nog wel (onderwijs)

... En wat kan ik dan in 's hemelsnaam gaan doen?


Een korte achtergrond. Ik werk nu 4 jaar in het onderwijs. Twee jaar vooral vervanging, afgelopen twee jaar op twee verschillende scholen gewerkt. Op de eerste school ging het niet lekker. Leerlingen waren brutaal tot het grove aan toe, er werd veel gepest en ik voelde mij niet gesteund door de leiding. Nu werk ik enkele maanden op een andere school, maar het gebeurt mij weer. En weer doet de leiding niks. Ik probeer aan de band te werken, leerlingen mogen bij mij veel, maar grove taal, aanvallend gedrag is meteen een uitstuurbrief. Die geef ik blijkbaar teveel, en ergens weet ik dat ook wel, maar ik trek het steeds slechter.

Kinderen van nu zijn ontzettend veeleisend. Ze willen overal het laatste woord, en weigeren te accepteren dat iets fout is, tot geschreeuw aan toe. Mail je de ouders over hun gedrag, dan krijg je als docent nog op je kop dat je geen rekening houdt met hun adhd/ass/odd. Want dat geeft een kind natuurlijk de vrijbrief om de les te storen, spullen van een medeleerling af te pakken, of de docent uit te schelden.

Ik ben eerstegraads en geef les op de havo, niet de doelgroep waar je van verwacht uitgescholden te worden voor k*hoer en andere 'mooie' termen. Ik ga met steeds meer tegenzin naar school. Laatst had ik langdurigere klachten na een operatie (waarmee ik wel geacht werd te werken), en ik merkte dat ik nog sneller geirriteerd raakte. Vandaag kreeg ik te horen dat ik niet goed functioneer de afgelopen tijd, en moet veranderen. Ik ben het ermee eens, ik was ook erg fel, maar ik ga nu twijfelen of ik het wel wíl,

Is het mij wel waard om soms met knallende koppijn en een vervelend gevoel te gaan slapen? De stress, het gevoel dat je niks bakt van je vak, De leiding die zogenaamd achter je staat maar ook niet, want de leerlingen brengen immers het geld binnen. Natuurlijk heb ik ook veel schatjes in mijn lessen, maar die raken vaak ondergesneeuwd door het gedram van de luide minderheid.

Als ik niet op deze school kan blijven volgend jaar ben ik bang dat ik gewoon echt niet meer verder wil. Blijkbaar ben ik, ondanks mijn bevoegdheid, gewoon niet geschikt, te streng, betrek ik alles te erg op mijzelf. Ik zit mezelf zo erg op te vreten op het moment, ik weet niet waar ik moet beginnen om de sfeer weer te verbeteren, om wat meer rust te creeeren in mijn hoofd, en al die andere problemen die ik tig keer per week van collega's meekrijg.

Maar wat moet ik dan? Ik heb een moderne Vreemde Taal gestudeerd, ik heb al die tijd alles in het onderwijs gedaan, van bijlessen in een huiswerkinstituut tot lesgeven zelf. Ooit heb ik nog kort in het klantcontact gewerkt, maar als ik iets nog erger haat is het volwassenen die mij uitschelden. Vertalen zou ik een onbetaalbare derde Master moeten halen, idem voor Tolken. Een tekstbureau neemt mij vast ook niet aan. Of een kantoorbaan met ' wo-werk- en-denkniveau? Moet men daar niet ook minstens 5 jaar ervaring voor hebben in de branche?

Ik weet het ook even niet meer....

multomap schreef: ↑

25-11-2018 15:28

Dan zou ik toch die tips over een loopbaancoach serieus nemen en gaan onderzoeken wat je wilt.

Ik ga dat sowieso doen.

Vandaag heeft een mentor naar mij geschreeuwd omdat ik een 1 gaf voor spieken en praten tijdens de toets. Dat moest ik van bovenaf weer aanpassen, kind moest een kams krijgen terwijl ze me vanaf de gang stond uit te schelden.

Ik heb net een uur met een vriendin gebeld en ben er zo klaar mee. Ik kijk vanaf nu regelmatig naar vacatures op mbo's en hbo's... helaas nog niks.

dima77 schreef: ↑

25-11-2018 23:50

Hallo,


Ik heb vrijwel dezelfde gedachten op dit moment. Ik geef zelf beeldende vorming.
Als ik niet op deze school wil of kan blijven stop ik met onderwijs op vo-niveau. Bij mij is de reden dat ik o.a. al ben geïntimideerd door een jongen, andere keren loopt hij boos weg, gooit me een kruk. Leerlingen zijn gigantisch druk, hebben geen respect voor jou als docent en zijn constant bezig gezag te ondermijnen. Ik doe dit maar 2 dagen per week (rest werk ik freelance), maar ik merk dat ik nu al vaak of geïrriteerd ben of dat ik denk: over een paar uur is de dag weer voorbij.

Maar het ergste vind ik nog intimidatie en agressiviteit. Wat ik ook doe veel bij mezelf zoeken, net als jij. En ik begin steeds meer te denken dat ik ook niet geschikt ben of verkeerd reageer omdat dit werk dingen in mijn 'triggeren' die in het verleden zijn gebeurd, waardoor ik onvoldoende in staat ben om als een docent te reageren. Of denken dat ik er niet geschikt voor ben. Ik vraag collega's mee te kijken in de les. Ik ben heel open over wat er gebeurd in de les. Die vinden het dan wel meevallen, maar punt is dat zij er dan bijzitten dus houden lln zich in vermoed ik. In die zin krijg ik wel steun van het team. Maar dat gedoe bijna iedere les is gewoon niet vol te houden. Of een leerling die je schoffeert.
Maar eigenlijk kost het me vooral energie en van lesgeven komt niet veel. Dat het nieuwe school is etc etc en dat ze je uittesten weet ik wel.

Jeetje Dima, ik voel het zo erg wat jij zegt... houd me op de hoogte. Geen baan is het waard om ons zo rot te voelen. Ik merk het gewoon. Ik ben twee Katherine's, prive en op het werk.

HartstikkeDROOG schreef: ↑

28-11-2018 19:37

Wat jij beschrijft over die school is zeker geen normaal gedrag. Ik zou daar stoppen met werken.

Als ik wat beters vind...

CleopatraVII schreef: ↑

28-11-2018 21:11

Echt waar? Een collega heeft tegen je geschreeuwd? En je teamleider vindt het goed dat kinderen spieken en praten tijdens een toets dus moest je het cijfer aanpassen? Wat heb je tegen hem/haar gezegd???

Wat een slecht beleid. Ga heeeeel snel ergens anders heen! Er zijn echt leuke scholen met teams die je ondersteunen in plaats van zo reageren. Misschien pas je ook gewoon niet in dit team.

Mentor heeft geschreeuwd. TL was er niet bij. Coach gaf deze tip.


Maar heb al zoveel scholen gezien en maar 2 waren 'normaal', helaas te ver reizen.

Timetraveler schreef: ↑

28-11-2018 21:20

Wow. En dan ben je als docent dus de enige die last heeft van het spieken. De leerling kan heerlijk op een ander moment de toets maken en als docent moet je in ieder geval zorgen voor een andere toets, of die dus nog helemaal zelf maken (veel werk!). En met pech ook nog bij die leerling zitten terwijl die de toets maakt. Ongelofelijk.

Ik heb deze week al 2x thuis zitten janken. Mijn gezonde verstand en gevoel worden constant gemanipuleerd. En de lieve kinderen die ik ook heb lijden hier onder. Mijn mentorkids zijn bijna allemaal schatjes, leuke oudergesprekken gehad.

Maar dan weer het gevoel hebben dat ik faal... ik zoek hbo vacatures, mbo vacatures als docent in mijn taal, indeed en MB zijn nog leeg helaas.

Onderwijs-UZB's heb ik slechte ervaringen mee. Ze lezen niet wat je kan en wil en bellen je voor vacatures in Lutjebroek 2 uur treinen van jou vandaan.

Hopelijk is dat niet zo bij de reguliere.

tyche schreef: ↑

28-11-2018 21:39

Nee, dit gaat zekerniet overal zo. Wat een bizarre gang van zaken.

Katherine, wat is het schoolbeleid bij spieken? En kun je naar je leidinggevende met dit conflict? Loopt je collega toevallig ook op zijn/haar tandvlees? Niet dat dat een excuus is voor schreeuwen, maar het zou in elk geval iets verklaren, en het zou me ook niets verbazen na het beeld dat je schetst van de sfeer in de school.

Is daar nu stoppen echt, echt niet mogelijk? Vanuit een tijdelijke andere baan kun je ook verder kijken naar iets beters, maar deze situatie lijkt me voor niemand goed.

Binnen onze sectie van 10 zijn er 3 overspannen en 2 bijna. Het is niet goed.

Ik ben aan het kijken voor werk op volwassenenonderwijs. Ik ben te hoog opgeleid voor studentenbaantjes, kreeg ik altijd te horen bij UZB's

Sofietje1983 schreef: ↑

28-11-2018 21:34

Tja dan is de enige optie blijven he als je bij alles beren op de weg ziet. Heb je die loopbaancoach al gesproken? Waarom maak je er niet direct werk van? Waarom wachten tot je opgebrand bent?

Ik heb nog geen tijd gehad joh, zit midden in oudergesprekken. Wel mijn coach op school. En ik twijfel al langer over Volwassenenonderwijs.

Ik heb een vo-diploma en geen geld om nog de pabo te doen. Maar ik wil juist met volwassenen werken. Ben het politieagent spelen zo zat. Met kleine kinderen is dat nog tien keer erger en zitten de ouders nog meer op je lip.