Wil ik dit nog wel (onderwijs)

... En wat kan ik dan in 's hemelsnaam gaan doen?


Een korte achtergrond. Ik werk nu 4 jaar in het onderwijs. Twee jaar vooral vervanging, afgelopen twee jaar op twee verschillende scholen gewerkt. Op de eerste school ging het niet lekker. Leerlingen waren brutaal tot het grove aan toe, er werd veel gepest en ik voelde mij niet gesteund door de leiding. Nu werk ik enkele maanden op een andere school, maar het gebeurt mij weer. En weer doet de leiding niks. Ik probeer aan de band te werken, leerlingen mogen bij mij veel, maar grove taal, aanvallend gedrag is meteen een uitstuurbrief. Die geef ik blijkbaar teveel, en ergens weet ik dat ook wel, maar ik trek het steeds slechter.

Kinderen van nu zijn ontzettend veeleisend. Ze willen overal het laatste woord, en weigeren te accepteren dat iets fout is, tot geschreeuw aan toe. Mail je de ouders over hun gedrag, dan krijg je als docent nog op je kop dat je geen rekening houdt met hun adhd/ass/odd. Want dat geeft een kind natuurlijk de vrijbrief om de les te storen, spullen van een medeleerling af te pakken, of de docent uit te schelden.

Ik ben eerstegraads en geef les op de havo, niet de doelgroep waar je van verwacht uitgescholden te worden voor k*hoer en andere 'mooie' termen. Ik ga met steeds meer tegenzin naar school. Laatst had ik langdurigere klachten na een operatie (waarmee ik wel geacht werd te werken), en ik merkte dat ik nog sneller geirriteerd raakte. Vandaag kreeg ik te horen dat ik niet goed functioneer de afgelopen tijd, en moet veranderen. Ik ben het ermee eens, ik was ook erg fel, maar ik ga nu twijfelen of ik het wel wíl,

Is het mij wel waard om soms met knallende koppijn en een vervelend gevoel te gaan slapen? De stress, het gevoel dat je niks bakt van je vak, De leiding die zogenaamd achter je staat maar ook niet, want de leerlingen brengen immers het geld binnen. Natuurlijk heb ik ook veel schatjes in mijn lessen, maar die raken vaak ondergesneeuwd door het gedram van de luide minderheid.

Als ik niet op deze school kan blijven volgend jaar ben ik bang dat ik gewoon echt niet meer verder wil. Blijkbaar ben ik, ondanks mijn bevoegdheid, gewoon niet geschikt, te streng, betrek ik alles te erg op mijzelf. Ik zit mezelf zo erg op te vreten op het moment, ik weet niet waar ik moet beginnen om de sfeer weer te verbeteren, om wat meer rust te creeeren in mijn hoofd, en al die andere problemen die ik tig keer per week van collega's meekrijg.

Maar wat moet ik dan? Ik heb een moderne Vreemde Taal gestudeerd, ik heb al die tijd alles in het onderwijs gedaan, van bijlessen in een huiswerkinstituut tot lesgeven zelf. Ooit heb ik nog kort in het klantcontact gewerkt, maar als ik iets nog erger haat is het volwassenen die mij uitschelden. Vertalen zou ik een onbetaalbare derde Master moeten halen, idem voor Tolken. Een tekstbureau neemt mij vast ook niet aan. Of een kantoorbaan met ' wo-werk- en-denkniveau? Moet men daar niet ook minstens 5 jaar ervaring voor hebben in de branche?

Ik weet het ook even niet meer....

Nemaìn’ schreef: ↑

28-11-2018 22:55

Daar kies je zelf voor.

Succes met het vinden van vacatures! En mss in de tussentijd wat anders doen.

Waarvoor? Geen geld hebben?

Sofietje1983 schreef: ↑

28-11-2018 22:57

Ik denk niet dat je de pabo nog hoeft te doen. Maargoed het kan zijn dat het niet jouw doelgroep is.
Ik voel me geen politieagent hoor en met de meeste ouders heb ik goed contact. Ze zijn erg betrokken, zo zie ik het ook i.p.v. op mijn lip.

Nou, ik weet niks over lesgeven aan jonge kinderen.

En ik ben het de rustige kinderen verschuldigd dat zij zich kunnen concentreren en de rest niet het lokaal afbreekt.

Heb je gelezen wat mij op deze school gebeurt? En niet alleen mij. Ik ben in 3 maanden vaker uitgescholden dan in 3 jaar en het MT doet niks.

Nemain, ik vergader, coach en bespreek me suf over mijn aanpak. Feit is wel dat zolang kinderen overal mee wegkomen steeds minder mensen nog genieten van hun vak.

Zodra er een geschikte vacature is schrijf ik het aan.

Maar ik vind lesgeven en mijn vak leuker dan op kantoor zitten.

Het werk wel maar de school en organisatie niet. Ik zit er vandaag zwaar doorheen. Wil thuisblijven maar weet niet wat te zeggen.