Zwanger
alle pijlers
2de bevalling na horror bevalling.
dinsdag 29 januari 2019 om 08:47
Hallo,
In 2017 ben ik bevallen van een prachtige dochter. Maar niet zonder slag of stoot. ( ingeleid)
Kort samen gevat, 32 uur, 5 uur persen ( mag niet, weet ik, maar kon niet meer anders ) een dubbele knip en een kindje wat uiteindelijk na de geboorte vast zat met haar schouders en daardoor op de high care terecht kwam.
Dit hakte er allemaal goed in.
Inmiddels zwanger van de tweede, vanwege de bevalling moest ik op gesprek komen in het zkh omdat ik verplicht ben daar nu te bevallen.
Met groeiecho’s zouden ze kijken hoe groot deze baby is ( dochter was redelijk groot ).
Bij de eerste afspraak was de gyn eigenlijk wel duidelijk. Vanwege alle risico’s zouden we keizersnee doen als ik mij hier ook in kon vinden.
Gister weer op controle, ik kreeg een andere arts ivm ziekte. Deze had duidelijk een andere mening. Gewoon weer proberen.
Zowel met onze dochter als nu merken we dat artsen elkaar veel tegen spreken en ik daardoor niet zo goed weet hoe en wat.
Ik wil af gaan op hun expertise en snap dat een bevalling niet te voorspellen is. Maar uiteindelijk moet er een knoop doorgehakt worden.
Zijn er vrouwen waarbij de eerste bevalling ook “slecht” ging en bij de tweede juist heel soepel? Of misschien vrouwen die zeggen, oh nee de tweede was weer zo rampzalig.
In 2017 ben ik bevallen van een prachtige dochter. Maar niet zonder slag of stoot. ( ingeleid)
Kort samen gevat, 32 uur, 5 uur persen ( mag niet, weet ik, maar kon niet meer anders ) een dubbele knip en een kindje wat uiteindelijk na de geboorte vast zat met haar schouders en daardoor op de high care terecht kwam.
Dit hakte er allemaal goed in.
Inmiddels zwanger van de tweede, vanwege de bevalling moest ik op gesprek komen in het zkh omdat ik verplicht ben daar nu te bevallen.
Met groeiecho’s zouden ze kijken hoe groot deze baby is ( dochter was redelijk groot ).
Bij de eerste afspraak was de gyn eigenlijk wel duidelijk. Vanwege alle risico’s zouden we keizersnee doen als ik mij hier ook in kon vinden.
Gister weer op controle, ik kreeg een andere arts ivm ziekte. Deze had duidelijk een andere mening. Gewoon weer proberen.
Zowel met onze dochter als nu merken we dat artsen elkaar veel tegen spreken en ik daardoor niet zo goed weet hoe en wat.
Ik wil af gaan op hun expertise en snap dat een bevalling niet te voorspellen is. Maar uiteindelijk moet er een knoop doorgehakt worden.
Zijn er vrouwen waarbij de eerste bevalling ook “slecht” ging en bij de tweede juist heel soepel? Of misschien vrouwen die zeggen, oh nee de tweede was weer zo rampzalig.
dinsdag 29 januari 2019 om 08:53
Mijn eerste was een drama, ingeleid, stagnerende ontsluiting vanaf 7 cm, sterrenkijker, drie uur persen, flinke knip en vacuüm.
Nummer 2 werd ook ingeleid, maar was er binnen twee uur, met twee keer persen, en maar een klein scheurtje. Dat terwijl ze met haar 4 kg groter was dan mijn oudste. Het maakt kennelijk alles uit hoe ze voor de uitgang liggen.
Nummer 2 werd ook ingeleid, maar was er binnen twee uur, met twee keer persen, en maar een klein scheurtje. Dat terwijl ze met haar 4 kg groter was dan mijn oudste. Het maakt kennelijk alles uit hoe ze voor de uitgang liggen.
dinsdag 29 januari 2019 om 08:54
Ik zou dit opnieuw bespreken met je eerste arts. Dat je tegenstrijdige adviezen krijgt en dat je graag wil weten waar dat op gebaseerd is omdat je zo geen keuze kan maken.
Ik heb zelf overigens gekozen voor een keizersnee, om de simpele reden dat er geen risico’s zijn en het stressloos is (gepland). Ik heb er bij de tweede voor gekozen na een eerste horrorbevallinh. Ik had het heel moeilijk met de keuze, voelde me falen, de makkelijke weg kiezen, was bang dat ik er spijt van zou krijgen. Maar achteraf was ik er zo blij mee. Ik heb eindelijk een ontspannen kraamtijd kunnen hebben en mezelf (nog) een trauma bespaard.
Ik heb zelf overigens gekozen voor een keizersnee, om de simpele reden dat er geen risico’s zijn en het stressloos is (gepland). Ik heb er bij de tweede voor gekozen na een eerste horrorbevallinh. Ik had het heel moeilijk met de keuze, voelde me falen, de makkelijke weg kiezen, was bang dat ik er spijt van zou krijgen. Maar achteraf was ik er zo blij mee. Ik heb eindelijk een ontspannen kraamtijd kunnen hebben en mezelf (nog) een trauma bespaard.
dinsdag 29 januari 2019 om 09:03
Mijn eerste bevalling was ook een drama. Totaal 68 uur met gebroken vliezen en weeën, maar geen ontsluiting. Uiteindelijk ingeleid en tenslotte flink ingeknipt en met de vacuümpomp bevallen. En ik had een kleine baby, maar 2650 gram!
De tweede bevalling, ook in het ziekenhuis ivm de vorige bevalling, was er een uit het boekje! Om 17.00 uur begonnen de weeën, om 21.00 uur braken mijn vliezen en om 3.00 uur was de baby er, helemaal op eigen kracht. En deze baby was een stuk groter, 3460 gram. De verloskundige zei ook dat dit een prima thuisbevalling had kunnen zijn. Niet dat ik daar behoefte aan had, maar om aan te geven dat alles gewoon goed was gegaan. Dus je kunt er niets van zeggen..........
De tweede bevalling, ook in het ziekenhuis ivm de vorige bevalling, was er een uit het boekje! Om 17.00 uur begonnen de weeën, om 21.00 uur braken mijn vliezen en om 3.00 uur was de baby er, helemaal op eigen kracht. En deze baby was een stuk groter, 3460 gram. De verloskundige zei ook dat dit een prima thuisbevalling had kunnen zijn. Niet dat ik daar behoefte aan had, maar om aan te geven dat alles gewoon goed was gegaan. Dus je kunt er niets van zeggen..........
dinsdag 29 januari 2019 om 09:13
dinsdag 29 januari 2019 om 09:26
1e bevalling inleiding, sterrenkijker, weeenstormen, ver ingeknipt en met behulp van vacuümpomp bevallen. 2L bloedverlies en bloedtransfusie gehad. Niet echt een pretje.
2e bevalling was geweldig. Begon thuis met weeën en ging super snel en makkelijk. Van 1e wee tot aan daadwerkelijke geboorte duurde het 2,5 uur. Weeën waren prima te doen en op een knip en wat scheurtjes na is alles perfect gelopen. Had ik van te voren, gezien t verloop van bevalling 1, niet op durven hopen!
2e bevalling was geweldig. Begon thuis met weeën en ging super snel en makkelijk. Van 1e wee tot aan daadwerkelijke geboorte duurde het 2,5 uur. Weeën waren prima te doen en op een knip en wat scheurtjes na is alles perfect gelopen. Had ik van te voren, gezien t verloop van bevalling 1, niet op durven hopen!
dinsdag 29 januari 2019 om 09:28
Ander perspectief: ik was de tweede baby. Was zo mogelijk een nog groter drama dan de eerste en is alsnog geëindigd met een keizersnede, maar ik ben er bijna in gebleven.
De gyn die er ten tijde van mijn zus bij was had meteen gezegd dat de volgende een keizersnede moest worden, maar bij mijn geboorte was er een andere die vond dat mijn moeder het toch maar gewoon moest proberen.
De gyn die er ten tijde van mijn zus bij was had meteen gezegd dat de volgende een keizersnede moest worden, maar bij mijn geboorte was er een andere die vond dat mijn moeder het toch maar gewoon moest proberen.
dinsdag 29 januari 2019 om 09:34
Mijn eerste bevalling liep moeizaam, want dochter was een sterrenkijkertje. Volgens deze verloskundige was de kans dat de tweede dat ook was extreem klein. Wel dus, en ook gedraaid in de navelstreng waardoor alles ineens spoed werd en kind op de NICU belandde.
No way dat ik ooit nog zo'n deskundig advies boven mijn eigen gemoedsrust zou stellen. Praat nogmaals met je eerste arts als je je niet goed voelt bij het tweede advies en volg je gevoel.
No way dat ik ooit nog zo'n deskundig advies boven mijn eigen gemoedsrust zou stellen. Praat nogmaals met je eerste arts als je je niet goed voelt bij het tweede advies en volg je gevoel.
dinsdag 29 januari 2019 om 09:35
Mijn eerste bevalling was ook niet al te tof. Gyn hield daarom voor de 2e aan, dat het een bevalling 'volgens het boekje' moest zijn en anders werd het spoed keizersnee. Dus 1 cm per uur erbij voor de ontsluiting, niet onnodig lang wachten.
Deze insteek heb ik vaker voorbij horen komen.
Mijn 2e ging ook volgens het boekje, ontsluiting vorderde etc, alleen besloot zoon om tijdens het indalen (was nog niet ingedaald), zijn hoofd dwars te gooien. Werd het alsnog een keizersnee.
Deze insteek heb ik vaker voorbij horen komen.
Mijn 2e ging ook volgens het boekje, ontsluiting vorderde etc, alleen besloot zoon om tijdens het indalen (was nog niet ingedaald), zijn hoofd dwars te gooien. Werd het alsnog een keizersnee.
dinsdag 29 januari 2019 om 09:39
Bah, ik kan me je gevoel goed voorstellen. Eerste bevalling hier ook behoorlijk traumatisch, tweede ging razendsnel en best makkelijk, derde ging nog sneller en nog gemakkelijker. Er is echt niets over te zeggen, want ieder lichaam is weer anders, maar kies iets waar je vertrouwen en een goed gevoel bij hebt. Schakel evt hulp in van een coach of doula, zij kunnen echt heel veel voor je betekenen. Sterkte.
dinsdag 29 januari 2019 om 09:55
Mijn eerste bevalling was een drama, 24 uur, ruim2 uur persen, dochter zat vast en is uit mijn buik geduwd. Zuurstof toegediend gekregen en 5 dagen in het ziekenhuis moeten blijven samen.
Mijn tweede bevalling ging een stuk beter. Goede controle, klaar om naar de OK te gaan mocht het nodig zijn. Net toen ze dat wilden gaan doen besloot zoon geboren te worden, met 2x persen was hij er. Totaal 6 uur en we mochten direct naar huis.
Ik was er ook bang voor, maar de tweede keer viel 100% mee dus.
Mijn tweede bevalling ging een stuk beter. Goede controle, klaar om naar de OK te gaan mocht het nodig zijn. Net toen ze dat wilden gaan doen besloot zoon geboren te worden, met 2x persen was hij er. Totaal 6 uur en we mochten direct naar huis.
Ik was er ook bang voor, maar de tweede keer viel 100% mee dus.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
dinsdag 29 januari 2019 om 10:02
Na een eerste bevalling kan een tweede bevalling prima gaan. Maar waar de alarmbellen bij mij afgaan, is dat jouw dochter vast zat met haar schouders. Jouw tweede kindje kan qua gewicht lichter zijn, maar nog steeds brede schouders hebben.
Mijn tweede heeft vastgezeten met zijn schouders waardoor hij uiteindelijk erbse parese heeft aan zijn rechterarm. Tijdens mijn zwangerschap heb ik regelmatig groeiecho's gehad (omdat mijn eerste ook zwaar was) maar helaas is het gewicht verkeerd geschat. Bij mijn derde heb ik uit voorzorg een keizersnede gehad. Toen de gynaecoloog de baby eruit haalde, zei ze, deze heeft ook brede schouders. Terwijl ze in gewicht lichter was dan baby 2.
Dus ik ben niet zo van "gewoon proberen" in deze situatie.
Mijn tweede heeft vastgezeten met zijn schouders waardoor hij uiteindelijk erbse parese heeft aan zijn rechterarm. Tijdens mijn zwangerschap heb ik regelmatig groeiecho's gehad (omdat mijn eerste ook zwaar was) maar helaas is het gewicht verkeerd geschat. Bij mijn derde heb ik uit voorzorg een keizersnede gehad. Toen de gynaecoloog de baby eruit haalde, zei ze, deze heeft ook brede schouders. Terwijl ze in gewicht lichter was dan baby 2.
Dus ik ben niet zo van "gewoon proberen" in deze situatie.
dinsdag 29 januari 2019 om 10:25
Ik heb ook een horrorbevalling gehad en de dag erna te horen gekregen dat natuurlijk bevallen niet meer zal gaan. Ik wil nu zwanger worden en wil ook een keizersnede, maar ben erg bang dat de gynaecoloog nu opeens zegt dat ik alsnog natuurlijk 'moet' bevallen, terwijl ik dat absoluut niet meer wil (vanwege het risico, ben er zelf vorige keer bijna in gebleven en het ging veel te snel).
dinsdag 29 januari 2019 om 10:44
Herkenbare angst! Mijn eerste was ook een horrorbevalling: 55 uur over gedaan, alle soorten weeen, weeenstorm, opwekkers en uiteindelijk alsnog keizersnede.
Mocht je weer zwanger worden dan mag je kiezen zeiden ze, want grote kans dat mijn bekken te klein is (wat hilarisch is aangezien ik nogal fors ben). Nu 26 weken zwanger en gekozen voor keizersnede (@Jonathanstrange ik was hier ook bang voor maar ze deden heel makkelijk!).
Ik zou proberen even de dokters compleet te negeren en doen wat je gevoel je zegt. Heb je vertrouwen er in dat je lichaam eventueel weer zo'n zware bevalling aan kan? Want je kunt er natuurlijk niets van zeggen van te voren, hoe het gaat lopen. Als je hier aan twijfelt zou ik kiezen voor een keizersnee. Het heeft mij in ieder geval uiteindelijk rust gegeven om een knoop door te hakken. Succes!
Mocht je weer zwanger worden dan mag je kiezen zeiden ze, want grote kans dat mijn bekken te klein is (wat hilarisch is aangezien ik nogal fors ben). Nu 26 weken zwanger en gekozen voor keizersnede (@Jonathanstrange ik was hier ook bang voor maar ze deden heel makkelijk!).
Ik zou proberen even de dokters compleet te negeren en doen wat je gevoel je zegt. Heb je vertrouwen er in dat je lichaam eventueel weer zo'n zware bevalling aan kan? Want je kunt er natuurlijk niets van zeggen van te voren, hoe het gaat lopen. Als je hier aan twijfelt zou ik kiezen voor een keizersnee. Het heeft mij in ieder geval uiteindelijk rust gegeven om een knoop door te hakken. Succes!
dinsdag 29 januari 2019 om 13:30
Mijn dochter had vermoedelijk ook erbse parese.Mary77 schreef: ↑29-01-2019 10:02Na een eerste bevalling kan een tweede bevalling prima gaan. Maar waar de alarmbellen bij mij afgaan, is dat jouw dochter vast zat met haar schouders. Jouw tweede kindje kan qua gewicht lichter zijn, maar nog steeds brede schouders hebben.
Mijn tweede heeft vastgezeten met zijn schouders waardoor hij uiteindelijk erbse parese heeft aan zijn rechterarm. Tijdens mijn zwangerschap heb ik regelmatig groeiecho's gehad (omdat mijn eerste ook zwaar was) maar helaas is het gewicht verkeerd geschat. Bij mijn derde heb ik uit voorzorg een keizersnede gehad. Toen de gynaecoloog de baby eruit haalde, zei ze, deze heeft ook brede schouders. Terwijl ze in gewicht lichter was dan baby 2.
Dus ik ben niet zo van "gewoon proberen" in deze situatie.
Uiteindelijk niet maar we hebben tot 9 maanden bij de kinderarts gelopen. Armpje keer uit de kom tot complete uitval.
Uiteindelijk met fysio alles goed gekomen.
De eerst arts zei idd dat dit een reden is voor keizersnee.
De arts van gister zei dat het te maken had met lange uitdrijving wat bij een tweede niet zo hoeft te zijn..
Heel tegenstrijdig allemaal dus!
dinsdag 29 januari 2019 om 13:38
dinsdag 29 januari 2019 om 13:52
Snap dat je hiermee worstelt na zo'n ervaring. Mijn eerste bevalling liep ook uit op urenlang persen en toen een keizersnee omdat er geen vooruitgang was. De tweede keer ben ik in hetzelfde ziekenhuis bevallen, en heb van te voren uitgebreid besproken dat ik het graag wel weer natuurlijk wilde proberen, maar alles in overleg. Dat zij dus zodra er maar enige twijfel was of het ging lukken dit meteen met mij zouden bespreken en andersom ook. Dat is ook echt opgeschreven in het dossier. Toen het dus zover was werden er dus steeds dingen gezegd als: "het gaat wat ons betreft nog goed zo, wat wil jij" etc. Uiteindelijk heb ik daar in goed overleg een uur geperst, weer zonder vooruitgang. Vervolgens zei de gyn: "ik zou nu de vacuum kunnen proberen, maar gezien je voorgeschiedenis, wat wil jij?" en ik zei: "nu keizersnede", en zo geschiedde. Ondanks dat deze tweede bevalling lichamelijk nog veel heftiger was dan de eerste, kijk ik er met veel meer tevredenheid op terug over hoe het is verlopen. Ik zou je dus adviseren om je zorgen goed te bespreken en aan te geven wat je het liefst wil, en zorg dat zij dat ook opschrijven.
dinsdag 29 januari 2019 om 16:57
Dat is een hele goede vraag.Bedjeindezon schreef: ↑29-01-2019 13:38Voel je je oké bij de rust en veiligheid van een geplande keizersnee en kan je omgaan met dat het dan even niet zo ‘natuurlijk’ gaat?
Of voel je je goed bij ‘het proberen’ van een natuurlijke bevalling met risico dat het weer een onprettige ervaring wordt?
Ik weet dat ik inleiden niet meer wil.
Een geplande keizersnee geeft mij wel rust dus sta ik opzich wel achter.
Maar opzich zou ik natuurlijk bevallen ook wel willen zonder inleiding, dat ik wacht dat zij zich aandiend, zonder alle toeters en bellen om mijn lijf waardoor ik niet kan bewegen. En dan ingrijpen op het moment dat het wel lang duurt. Zoals iemand hierboven ook mooi beschreef.
Daar ligt alleen een beetje mijn “probleem”
Bij de vorige bevalling zouden ze ook optijd ingrijpen ivm mijn psychise status.. en toen mijn man dit na 24 uur meldde zei de gyn. “ ze is sterker dan je denkt en kan best nog even door “
Dat vertrouwen van ingrijpen is een beetje weg.
