43 jaar en zwanger: Kind houden?

06-05-2018 15:30 328 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik zit momenteel met een moeilijk dilemma. Heb een week geleden ontdekt dat ik zwanger ben, ruim drie maanden. Dit is totaal onverwachts gebeurd. Ik ben 43 jaar en heb al twee dochters van 14 en 11 jaar oud. Mijn partner laat de beslissing aan mij over. Een derde kind is welkom, maar hij kan er ook mee leven als ik het weg laat halen. Op dit moment weet ik het gewoon echt niet. Aan de andere kant lijkt het me heel mooi om een baby in mijn armen te sluiten, in mijn hart is er plek voor. Onze relatie is stabiel en financieel kunnen we het ook wel lijden. Maar persoonlijk vind ik 43 jaar echt te oud om een kind te krijgen. Om straks als oude taart tussen de jonge meiden op het consultatiebureau te staan en weer te starten op het kinderdagverblijf en straks basisschool....

En hoe gaan mijn dochters op reageren? De ene is al flink aan het puberen. Die zit echt niet op een babybroertje of zusje te wachten. De jongste gaat volgend schooljaar naar de brugklas. Inmiddels een echo gehad. En alles ziet er goed uit. Ook de gynaecoloog is positief. In mijn hart is er ruimte voor. Maar mijn leeftijd... Ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen. Als ik het kindje houd, gaan we wel een NIPT-test doen. Maar ik moet nu wel snel een besluit maken. Hoe langer het kindje in mijn buik zit, hoe moeilijker het wordt om een abortus te laten uitvoeren.
redbulletje schreef:
06-05-2018 16:11
Zwangerschap afbreken is ook je verantwoordelijkheid dragen. Zeker naar de rest van haar gezin die er op in moet leveren.
Dat ben ik deels wel met je eens, maar dat haar gezin erop in moet leveren, sorry, maar dan had ze de zwangerschap moeten voorkomen.
Ik zou het zeker niet van de grote kinderen laten afhangen. Dat is toch een veel te grote last voor pubers.

Mijn broertje was ook rond die leeftijd toen er een half zusje bij kwam. Hij vond het de hele zwangerschap vreselijk en nu jaren later zijn die twee echt twee handen op één buik. In een normale gezonde situatie zal een baby broertje of zusje echt niet het einde van de wereld zijn.

Dus ik zou vooral naar jouw man en jijzelf kijken. Kunnen jullie het aan. Hebben jullie er zin in om over 5 jaar weer bij school te staan, ongeacht wat de mensen zullen denken. Gaan jullie het kindje kunnen geven wat het nodig heeft. En het allerbelangrijkste ga je er vrede mee hebben als je het weg laat halen.
anoniem_311761 wijzigde dit bericht op 06-05-2018 16:31
0.35% gewijzigd
Pubers hebben hun eigen privacy nodig en ruimte om te studeren zonder baby die hun in de nachten wakker houdt.

En testen sluiten niet uit dat je kind een huilbaby of autist wordt natuurlijk.

En wat moet je je pubers hier allemaal voor ontzeggen? Leukere gezinsvakanties omdat ze ouder worden? Hun ruimte in huis? Hun studie?
Alle reacties Link kopieren
Zeester44 schreef:
06-05-2018 16:26
En inderdaad, de baby kan het eerste jaar nog op onze kamer. Dan kunnen we verder kijken. Maar zou de meiden niet samen op één kamer willen geven. Financieel kan een derde erbij, maar groter gaan wonen zit er gewoon niet in. En ja, de oudste zit op het gymnasium en wil daarna een studie in Amsterdam gaan volgen (kan natuurlijk altijd nog veranderen hè...), maar dan zouden we weer een kamer over hebben natuurlijk....

Maar ja, een baby lijkt me heel mooi, maar de gedachte nog een puber in huis te hebben als ik zelf boven de zestig ben :roll:
Ergens een uitbouw/opbouw/aanbouw/weet ik veel wel een optie?
Als het inderdaad tijdelijk is (dochter die naar Amsterdam gaat), dan kan je allerlei creatieve oplossingen bedenken. Zeker als je vantevoren al weet dat het voor een bepaalde termijn is.

Edit: de creatieve oplossingen bedoel ik dan voor de jongste.
vitamined wijzigde dit bericht op 06-05-2018 16:32
3.46% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Zeester44 schreef:
06-05-2018 16:22
Vind het moeilijk om de beslissing te maken.
....
Had alleen nooit gedacht nog eens voor zo'n dilemma te komen staan. Wil zeker niet dat mijn dochters er op moeten inleveren. Ik ben toch vooral degene die beren op de weg ziet.

Dat moeten ze dus wél. Juist op de leeftijd dat ze behoefte hebben aan privacy, moeten een puber en een tiener hun kamer gaan delen. Leuk als er vriendinnen overkomen. Als een van de 2 huiswerk wil maken en de ander moet oefenen voor de schoolmusical.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Zeester44 schreef:
06-05-2018 16:26

Maar ja, een baby lijkt me heel mooi, maar de gedachte nog een puber in huis te hebben als ik zelf boven de zestig ben :roll:
En je nakomer heeft wellicht maar korte tijd met haar ouders omdat jullie al bejaard zijn als ze is afgestudeerd.
Met je huidige kinderen kun je geen leuke dingen doen die bij hun leeftijd horen vanwege de baby en met de jongste ben je er te oud voor.
Alle reacties Link kopieren
Voel je je dan werkelijk zo oud dat je je leeftijd als een probleem ervaart.
Mijn moeder was 40 toen ik kwam nooit last van gehad hoor ze is nu hoogbejaard en is er nog . Mijn vader was veel jonger en is ook nog eens jong overleden dus dat zegt ook niks .
Ik deelde een kamer met mijn zus en broers ook samen , niks mee geleden hoor ;)
En een kamer kun je ook splitsen bv .
Als ik naar mijn eigen kinderen kijk allebei een riante kamer maar zitten nooit maar dan ook nooit boven . Alleen om te slapen .
Altijd hier in de woonkamer ook als er vrienden over de vloer zijn of als ze studeren .
vitamined schreef:
06-05-2018 16:29
Ergens een uitbouw/opbouw/aanbouw/weet ik veel wel een optie?
Als het inderdaad tijdelijk is (dochter die naar Amsterdam gaat), dan kan je allerlei creatieve oplossingen bedenken. Zeker als je vantevoren al weet dat het voor een bepaalde termijn is.
Lekker dan als haar kamer wordt ingepikt als ze gaat studeren. Niet eens meer een plek om naar huis te kunnen komen. Bovendien wonen steeds meer jongeren tot ver boven de 20 thuis omdat wonen te duur is. Wil je je oudste dan maar op straat schoppen voor je babykriebels?
anoniem_109047 wijzigde dit bericht op 06-05-2018 16:35
0.42% gewijzigd
Ho ho ik bedoelde 'van de bestaande kinderen laten af hangen' niet als hen laten beslissen maar van uit hun perspectief denken.
Alle reacties Link kopieren
Simitçi schreef:
06-05-2018 16:33
Mijn moeder was 40 toen ik kwam nooit last van gehad hoor ze is nu hoogbejaard en is er nog . Mijn vader was veel jonger en is ook nog eens jong overleden dus dat zegt ook niks .
Ik deelde een kamer met mijn zus en broers ook samen , niks mee geleden hoor ;)
En een kamer kun je ook splitsen bv .
Als ik naar mijn eigen kinderen kijk allebei een riante kamer maar zitten nooit maar dan ook nooit boven . Alleen om te slapen .
Altijd hier in de woonkamer ook als er vrienden over de vloer zijn of als ze studeren .
Ik denk wel dat het nogal een verschil maakt of je van jongs af aan al een kamer deelt of dat je als 11- en 14-jarige plotseling samen op een kamer moet vanwege de nieuwe baby...
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
06-05-2018 16:34
Lekker dan als haar kamer wordt ingepikt als ze gaat studeren. Niet eens meer een plek om naar huis te kunnen komen. Bovendien wonen steeds meer jongeren tot ver boven de 20 thuis omdat wonen te duur is. Wil je je oudste dan maar op straat schoppen voor je babykriebels?
Ja, want dat is tenslotte exact wat ik schreef...
vitamined schreef:
06-05-2018 16:36
Ja, want dat is tenslotte exact wat ik schreef...
Laat gaan joh ,voor iedere situatie is wel een oplossing te bedenken en er zijn vele ergere dingen dan een kamer delen . Daar doe je je kind echt niet te kort mee hoor .
Alle reacties Link kopieren
Ik ben momenteel ook zwanger en bij het zwangerschapszwemmen is ook een vrouw van 43. Ze heeft al 2 zonen van 19 en 21. Hoe die situatie precies zit weet ik natuurlijk niet. wat ik zo lees zit de basis goed bij jullie dus lijkt me een lastige keuze.
.
Alle reacties Link kopieren
Bij mij ligt de grens op 40 jaar om bewust nog voor het moederschap te kiezen. 40 jaar voor beide ouders. Bij jullie is de zwangerschap onbewust gebeurd. Is je partner ook de vader van beide andere kinderen? Vind je het leeftijdsverschil tussen je dochters en dit kindje niet erg groot? Het kindje groeit grotendeels op als enig kind, tegen de tijd dat het kind naar groep 3 gaat zijn je andere kinderen al uitgevlogen. Past het echt nog in jullie leven nu? Want je kunt van je andere. Kinderen niet verwachten dat ze oppas worden voor dit kindje. Besef ook dat je als je oudste dochter op hun 30 zelf moeder worden, jij tegen en rond de 60 bent. Bij dit kind ben je 73. Kun je dan nog dezelfde grootmoeder zijn? Misschien ben je kwiek en fit, misschien niet. Misschien kun jij de gebroken nachten aan, maar je man niet. Toen je eerder moeder werd was je stukken jonger en zat je in een heel andere fase. Ik vind het knap dat je er in elk geval goed over nadenkt. Betrek je dochters daar niet bij. Laat het jullie beslissing zijn, van zowel jou als je man. Sterkte.
Laat in de herfst blaadjes in de tuin gewoon liggen of veeg ze op een hoop: goed voor insecten, vogels, eekhoorns en egels.
Ik ben absoluut pro baas van eigen buik. Wat ik niet begrijp is dat je weet dat je drie maanden ver bent en inmiddels al een week aan het twijfelen bent.
Simitçi schreef:
06-05-2018 16:39
Laat gaan joh ,voor iedere situatie is wel een oplossing te bedenken en er zijn vele ergere dingen dan een kamer delen . Daar doe je je kind echt niet te kort mee hoor .
Notmaal kun je met kinderen van TO's leeftijd eindelijk mooie reizen gaan maken. Unieke ervaring meegeven door een roadtrip door de USA bijv. Maar in plaats daarvan zullen de gezinsvakanties om een klein kind gaan draaien. En als je normaal met je 16/18-jarigen uit eten gaat, gaat shoppen en terrassen zitten de ouders weer aan een kleuter vast met alle verplichtingen die daarbij komen kijken. Zonde dat je niet van en met je huidige kinderen wil genieten voor ze het huis uit gaan.
Valt toch wel mee, 43? Gemiddeld gesproken kun je nog wel 43 jaar mee, dus om nou te zeggen dat je een potentieel weeshuisklantje op de wereld zet...

En als je straks je kind naar school moet brengen ben je 50, nou nou poe poe. Alsof alle vrouwen van vijftig eruit zien als ouwe opoes met paarse watergolf, een bloemetjesjurk en een rollator.
SweetFirefly schreef:
06-05-2018 16:43
Misschien kun jij de gebroken nachten aan, maar je man niet.
Misschien kunnen de pubers die gebroken nachten ook niet aan en loopt school daardoor mis.
Alle reacties Link kopieren
Weet het ook pas net ana_isabel. Dat maakt het ook zo moeilijk. Heb het hartje ook al horen kloppen. Ik weet ook niet of ik het emotioneel aan kan dit leven te laten beëindigen :"-(
redbulletje schreef:
06-05-2018 16:47
Notmaal kun je met kinderen van TO's leeftijd eindelijk mooie reizen gaan maken. Unieke ervaring meegeven door een roadtrip door de USA bijv. Maar in plaats daarvan zullen de gezinsvakanties om een klein kind gaan draaien. En als je normaal met je 16/18-jarigen uit eten gaat, gaat shoppen en terrassen zitten de ouders weer aan een kleuter vast met alle verplichtingen die daarbij komen kijken. Zonde dat je niet van en met je huidige kinderen wil genieten voor ze het huis uit gaan.
Niet iedereen zijn doel is om uiteindelijk mooie reizen te maken. En dan nog; ook kleine kinderen kunnen prima mee. Welke verplichtingen bedoel je?
redbulletje schreef:
06-05-2018 16:50
Misschien kunnen de pubers die gebroken nachten ook niet aan en loopt school daardoor mis.
Kom op zeg je plaat blijft een beetje hangen .
Alle reacties Link kopieren
Lady*Voldemort schreef:
06-05-2018 16:49

En als je straks je kind naar school moet brengen ben je 50, nou nou poe poe. Alsof alle vrouwen van vijftig eruit zien als ouwe opoes met paarse watergolf, een bloemetjesjurk en een rollator.
:rofl:
Alle reacties Link kopieren
We gaan weinig op vakantie @redbulletje en altijd binnen Nederland. Dus wat dat betreft verandert er voor de meiden op dat gebied weinig. Dat zit gewoon niet in ons om verre reizen te maken. Als onze meiden ver weg willen, moeten ze dat zelf maar doen als ze volwassen zin. Heb niet het idee dat ik ze zonder verre reizen ergens mee tekort doe, alhoewel ze soms wel een keer aangeven graag naar Spanje te willen.
redbulletje schreef:
06-05-2018 16:47
Notmaal kun je met kinderen van TO's leeftijd eindelijk mooie reizen gaan maken. Unieke ervaring meegeven door een roadtrip door de USA bijv. Maar in plaats daarvan zullen de gezinsvakanties om een klein kind gaan draaien. En als je normaal met je 16/18-jarigen uit eten gaat, gaat shoppen en terrassen zitten de ouders weer aan een kleuter vast met alle verplichtingen die daarbij komen kijken. Zonde dat je niet van en met je huidige kinderen wil genieten voor ze het huis uit gaan.
Roadtrippen en verre reizen maken heb ik nooit met mijn ouders gedaan hoor. En die hadden maar 2 kinderen. Verre reizen hebben we pas gemaakt toen we uit huis waren. En mijn ouders toen ook. :)

En shoppen en terraszitten, daar moeten je kinderen maar net van houden. De mijne niet echt.

Zulke dingen doen wij trouwens een op een.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven