Zwanger
alle pijlers
Bevallen: de taboes!
zondag 20 februari 2011 om 22:41
Moeders van het forum, een oproep aan u allen!
Zij die nimmer bevallen zijn zijn nieuwsgierig! Nieuwsgierig naar de taboes, de verhalen waarover nooit gesproken wordt, en de ongemakken waarmee de orde der moeders nog jaren na het natuurgeweld mee te maken krijgt.
Ik open dit nieuwsgierig topic naar aanleiding van het topic " vrijwillige keizersnede", waar vluchtig geschreven wordt over een regiment (post-partum) vaginale ongemakken. Wat staat ons, onbezwangerden, nog allemaal te wachten qua lichamelijk ongemak?
Voor mij zal het geen verschil maken en voedt het alleen mijn ongecompliceerde nieuwsgierigheid. Al draag ik mijn linkerborst ter zijner tijd rechts door paarsgekleurde borstvoeding, of struikel ik over mijn gehavende schaamlippen, de ontmoeting met mijn toekomstige kind is waar ik het voor doe!
Mijn vriendinnen glimlachen flauwtjes als ik vraag naar hun post-partum anatomie, de slachtoffers van de totaalrupturen zwijgen als het graf. Natuurlijk doet de glimlach van de pasgeborene alle hechtingen terstond oplossen, maar .........
......zijn er enkele moeders die eens een tipje van hun slip sluier op zouden willen lichten met betrekken tot de gevolgen van een bevalling voor " down-under"?
Zij die nimmer bevallen zijn zijn nieuwsgierig! Nieuwsgierig naar de taboes, de verhalen waarover nooit gesproken wordt, en de ongemakken waarmee de orde der moeders nog jaren na het natuurgeweld mee te maken krijgt.
Ik open dit nieuwsgierig topic naar aanleiding van het topic " vrijwillige keizersnede", waar vluchtig geschreven wordt over een regiment (post-partum) vaginale ongemakken. Wat staat ons, onbezwangerden, nog allemaal te wachten qua lichamelijk ongemak?
Voor mij zal het geen verschil maken en voedt het alleen mijn ongecompliceerde nieuwsgierigheid. Al draag ik mijn linkerborst ter zijner tijd rechts door paarsgekleurde borstvoeding, of struikel ik over mijn gehavende schaamlippen, de ontmoeting met mijn toekomstige kind is waar ik het voor doe!
Mijn vriendinnen glimlachen flauwtjes als ik vraag naar hun post-partum anatomie, de slachtoffers van de totaalrupturen zwijgen als het graf. Natuurlijk doet de glimlach van de pasgeborene alle hechtingen terstond oplossen, maar .........
......zijn er enkele moeders die eens een tipje van hun slip sluier op zouden willen lichten met betrekken tot de gevolgen van een bevalling voor " down-under"?
woensdag 23 februari 2011 om 23:28
woensdag 23 februari 2011 om 23:45
Ik heb twee (half)zusjes, ik was niet bij de bevalling maar ik heb er wel met mijn stiefmoeder over gepraat.
De eerste bevalling scheen heel gemakkelijk te zijn, kind was ook supermakkelijk en superlief (en nu superverwend!) en stiefmoeder riep dat ze dit nog wel 10x wilde doen (maar dat mocht niet van mij, ik wil geen zus worden na mijn 20e!).
De tweede ging een stuk moeilijker. Mijn zusje zat tussen de weeen vast in het geboortekanaal. Mijn stiefma herinnert zich dat er mensen keihard op haar buik stonden te duwen. Toen mijn zusje er eenmaal uit was, leek het net een klein monstertje . Ze was helemaal blauw en die kleur heeft ze een tijdje gehouden. Ze was een mopperaar (later bleek dat door een zeer schoudertje, bevallingsblessure) en ik had echt zoiets... wat is dit nou weer. Ik vond het veel moeilijker om contact met dit kindje te maken dan met mijn zusje (ze is nu gelukkig een heel vrolijk en lief kind). Hierdoor vond ik haar in het begin niet zo leuk .
Een hele tijd na de bevalling heb ik mijn stiefmoeder verteld over mijn initiele gevoelens voor mijn zusje. En wat bleek, mijn stiefmoeder had precies hetzelfde! Ze zei: "ik had het gevoel, wat heb ik nou toch gekregen!". Gelukkig was ik dus niet de enige, want ik schaamde me een beetje voor mijn gevoelens. Het is allemaal goedgekomen.
De eerste bevalling scheen heel gemakkelijk te zijn, kind was ook supermakkelijk en superlief (en nu superverwend!) en stiefmoeder riep dat ze dit nog wel 10x wilde doen (maar dat mocht niet van mij, ik wil geen zus worden na mijn 20e!).
De tweede ging een stuk moeilijker. Mijn zusje zat tussen de weeen vast in het geboortekanaal. Mijn stiefma herinnert zich dat er mensen keihard op haar buik stonden te duwen. Toen mijn zusje er eenmaal uit was, leek het net een klein monstertje . Ze was helemaal blauw en die kleur heeft ze een tijdje gehouden. Ze was een mopperaar (later bleek dat door een zeer schoudertje, bevallingsblessure) en ik had echt zoiets... wat is dit nou weer. Ik vond het veel moeilijker om contact met dit kindje te maken dan met mijn zusje (ze is nu gelukkig een heel vrolijk en lief kind). Hierdoor vond ik haar in het begin niet zo leuk .
Een hele tijd na de bevalling heb ik mijn stiefmoeder verteld over mijn initiele gevoelens voor mijn zusje. En wat bleek, mijn stiefmoeder had precies hetzelfde! Ze zei: "ik had het gevoel, wat heb ik nou toch gekregen!". Gelukkig was ik dus niet de enige, want ik schaamde me een beetje voor mijn gevoelens. Het is allemaal goedgekomen.
donderdag 24 februari 2011 om 09:22
donderdag 24 februari 2011 om 09:53
quote:felice71 schreef op 23 februari 2011 @ 22:04:
[...]
Ik had mazzel, er zat een Nijntje rugzakje en Nijntje toilettas in... worden beiden intensief gebruikt. Overigens, ze lagen bovenop in de doos, de rest heb ik zo lang mogelijk niet bekeken!
Ja, die zitten ook in mijn kraampakket (via Unive). Ik vind ze ook best leuk.
De rest heb ik nog maar even gelaten voor wat het is, behalve dat ik nu uit voorzorg maar vast een zeiltje onder mijn hoeslaken heb gelegd. Het kraamverband laat ik nog maar even dichtzitten....
[...]
Ik had mazzel, er zat een Nijntje rugzakje en Nijntje toilettas in... worden beiden intensief gebruikt. Overigens, ze lagen bovenop in de doos, de rest heb ik zo lang mogelijk niet bekeken!
Ja, die zitten ook in mijn kraampakket (via Unive). Ik vind ze ook best leuk.
De rest heb ik nog maar even gelaten voor wat het is, behalve dat ik nu uit voorzorg maar vast een zeiltje onder mijn hoeslaken heb gelegd. Het kraamverband laat ik nog maar even dichtzitten....
donderdag 24 februari 2011 om 10:00
quote:GeorgetteDansLeTabac schreef op 24 februari 2011 @ 09:57:
Mocht je gek worden van het zeiltje... De Hema verkoopt waterdichte moltons die veel fijner zijn!Thanks voor de tip! Ik word idd helemaal gek van het zeiltje. Wordt er klef en zweterig van en omdraaien is al pijnlijk genoeg zonder dat ik ook nog eens rekening moet houden met een zeiltje wat anders aan alle kanten dubbel gaat zitten....
Mocht je gek worden van het zeiltje... De Hema verkoopt waterdichte moltons die veel fijner zijn!Thanks voor de tip! Ik word idd helemaal gek van het zeiltje. Wordt er klef en zweterig van en omdraaien is al pijnlijk genoeg zonder dat ik ook nog eens rekening moet houden met een zeiltje wat anders aan alle kanten dubbel gaat zitten....
donderdag 24 februari 2011 om 10:02
Man trok een beetje wit weg van de inhoud van het kraampakket. Hij had niet verwacht dat het een bloederige aangelegenheid zou worden en dat je dat meters verbanden, onderleggers en wat er allemaal wel niet inzat, moest gebruiken.
Het is hem gelukkig bespaard gebleven en ik heb het kraampakket gedoneerd aan een goed doel (voor vrouwen in Afrika, geloof ik)
Het is hem gelukkig bespaard gebleven en ik heb het kraampakket gedoneerd aan een goed doel (voor vrouwen in Afrika, geloof ik)
donderdag 24 februari 2011 om 10:16
Nog een tip, maar dit keer voor je pasgeboren kindje.
Ik ergerde me er altijd aan dat, wanneer mijn dochtertjes zo'n slobpakje aanhadden (een pakje waar de "sokjes" vast zitten aan het broekje) ze altijd hun voetjes/beentjes uit dat broekje trappelden.
Zaten die beentjes helemaal opgetrokken tegen hun buikje en dan twee van die lege, slobberende broekspijpjes klem onder hun billen.
Ik had altijd een paar hele dikke, badstof haarelastieken klaarliggen. Die schoof ik dan om hun enkeltjes zodat ze hun voetjes niet binnen het broekspijpje omhoog konden wurmen.
Bleef prima zitten en het klemde ook niet af.
Kraamverpleegsters keken altijd wel raar op van die haarelastieken op de commode...
Ik ergerde me er altijd aan dat, wanneer mijn dochtertjes zo'n slobpakje aanhadden (een pakje waar de "sokjes" vast zitten aan het broekje) ze altijd hun voetjes/beentjes uit dat broekje trappelden.
Zaten die beentjes helemaal opgetrokken tegen hun buikje en dan twee van die lege, slobberende broekspijpjes klem onder hun billen.
Ik had altijd een paar hele dikke, badstof haarelastieken klaarliggen. Die schoof ik dan om hun enkeltjes zodat ze hun voetjes niet binnen het broekspijpje omhoog konden wurmen.
Bleef prima zitten en het klemde ook niet af.
Kraamverpleegsters keken altijd wel raar op van die haarelastieken op de commode...
donderdag 24 februari 2011 om 10:20
Een vriendin van mij vroeg niet lang na de bevalling: "wat dacht je toen het hoofdje stond?" En ik wist het zo snel niet meer. Zegt zij: "Ik dacht: mijn klit vliegt hier tegen het plafond!!" En ineens dacht ik: "Oh jaaaaa, dat moment..... " Het moment waarop ik dacht: "Ik krijg hier een aambei waar ik van mijn leven niet meer af kom!"
daar was ik ook erg bang voor geweest, aambeien. Maar het viel heel erg mee. Ik kreeg in de kraamweek een heel kleintje die eigenlijk geen pijn deed).
Ik heb me voorgenomen om bij een eventuele tweede wel te kijken hoe het kindje geboren wordt. Of kan dat niet? Kan je alleen zien dat het hoofdje staat en kan je niet zien hoe het echt helemaal geboren wordt? (klinkt wel logisch want die spiegel moet vast daar staan waar de vlos staat...)
daar was ik ook erg bang voor geweest, aambeien. Maar het viel heel erg mee. Ik kreeg in de kraamweek een heel kleintje die eigenlijk geen pijn deed).
Ik heb me voorgenomen om bij een eventuele tweede wel te kijken hoe het kindje geboren wordt. Of kan dat niet? Kan je alleen zien dat het hoofdje staat en kan je niet zien hoe het echt helemaal geboren wordt? (klinkt wel logisch want die spiegel moet vast daar staan waar de vlos staat...)
donderdag 24 februari 2011 om 10:32
quote:Chubbyxxl schreef op 24 februari 2011 @ 10:25:
Ik heb bij mijn tweede wel helemaal de geboorte kunnen zien.
Was een grote staande spiegel op wielen die ook nog eens gekanteld en gedraaid kon worden.Ik heb ooit bevallingsfoto's in mijn handen gedrukt gekregen, van de vriendin van iemand, terwijl wij haar niet eens goed kende (zag haar voor de 1ste keer!), gaf ze zo het fotomapje bij de koffie aan mij en mijn toenmalige vriend. Close-upjes van de hele boel. Zat ik helemaal niet op te wachten. Schaamrood stond op mijn kaken.
Vinden jullie dat normaal? Zoiets mag je toch wel even van te voren aangeven of vragen of men dat wel wil zien lijkt me...
Ik heb bij mijn tweede wel helemaal de geboorte kunnen zien.
Was een grote staande spiegel op wielen die ook nog eens gekanteld en gedraaid kon worden.Ik heb ooit bevallingsfoto's in mijn handen gedrukt gekregen, van de vriendin van iemand, terwijl wij haar niet eens goed kende (zag haar voor de 1ste keer!), gaf ze zo het fotomapje bij de koffie aan mij en mijn toenmalige vriend. Close-upjes van de hele boel. Zat ik helemaal niet op te wachten. Schaamrood stond op mijn kaken.
Vinden jullie dat normaal? Zoiets mag je toch wel even van te voren aangeven of vragen of men dat wel wil zien lijkt me...
donderdag 24 februari 2011 om 10:35
quote:Chubbyxxl schreef op 24 februari 2011 @ 10:16:
Nog een tip, maar dit keer voor je pasgeboren kindje.
Ik ergerde me er altijd aan dat, wanneer mijn dochtertjes zo'n slobpakje aanhadden (een pakje waar de "sokjes" vast zitten aan het broekje) ze altijd hun voetjes/beentjes uit dat broekje trappelden.
Zaten die beentjes helemaal opgetrokken tegen hun buikje en dan twee van die lege, slobberende broekspijpjes klem onder hun billen.
Ik had altijd een paar hele dikke, badstof haarelastieken klaarliggen. Die schoof ik dan om hun enkeltjes zodat ze hun voetjes niet binnen het broekspijpje omhoog konden wurmen.
Bleef prima zitten en het klemde ook niet af.
Kraamverpleegsters keken altijd wel raar op van die haarelastieken op de commode...Slim. Maar het moet idd niet afklemmen, heeft je kind ineens paarse voetjes...
Nog een tip, maar dit keer voor je pasgeboren kindje.
Ik ergerde me er altijd aan dat, wanneer mijn dochtertjes zo'n slobpakje aanhadden (een pakje waar de "sokjes" vast zitten aan het broekje) ze altijd hun voetjes/beentjes uit dat broekje trappelden.
Zaten die beentjes helemaal opgetrokken tegen hun buikje en dan twee van die lege, slobberende broekspijpjes klem onder hun billen.
Ik had altijd een paar hele dikke, badstof haarelastieken klaarliggen. Die schoof ik dan om hun enkeltjes zodat ze hun voetjes niet binnen het broekspijpje omhoog konden wurmen.
Bleef prima zitten en het klemde ook niet af.
Kraamverpleegsters keken altijd wel raar op van die haarelastieken op de commode...Slim. Maar het moet idd niet afklemmen, heeft je kind ineens paarse voetjes...
donderdag 24 februari 2011 om 10:38
quote:Sorcha_ schreef op 23 februari 2011 @ 23:45:
Ik heb twee (half)zusjes, ik was niet bij de bevalling maar ik heb er wel met mijn stiefmoeder over gepraat.
De eerste bevalling scheen heel gemakkelijk te zijn, kind was ook supermakkelijk en superlief (en nu superverwend!) en stiefmoeder riep dat ze dit nog wel 10x wilde doen (maar dat mocht niet van mij, ik wil geen zus worden na mijn 20e!).
De tweede ging een stuk moeilijker. Mijn zusje zat tussen de weeen vast in het geboortekanaal. Mijn stiefma herinnert zich dat er mensen keihard op haar buik stonden te duwen. Toen mijn zusje er eenmaal uit was, leek het net een klein monstertje . Ze was helemaal blauw en die kleur heeft ze een tijdje gehouden. Ze was een mopperaar (later bleek dat door een zeer schoudertje, bevallingsblessure) en ik had echt zoiets... wat is dit nou weer. Ik vond het veel moeilijker om contact met dit kindje te maken dan met mijn zusje (ze is nu gelukkig een heel vrolijk en lief kind). Hierdoor vond ik haar in het begin niet zo leuk .
Een hele tijd na de bevalling heb ik mijn stiefmoeder verteld over mijn initiele gevoelens voor mijn zusje. En wat bleek, mijn stiefmoeder had precies hetzelfde! Ze zei: "ik had het gevoel, wat heb ik nou toch gekregen!". Gelukkig was ik dus niet de enige, want ik schaamde me een beetje voor mijn gevoelens. Het is allemaal goedgekomen.
Ik kan me dat wel voorstellen. Misschien is dat nog wel het grootste taboe...
Gelukkig is het goedgekomen! Maar dat is ook wel fijn als je van te voren weet dat dat kan en dat het uiteindelijk wel goedkomt en het gevoel alsnog helemaal wordt wat het moet zijn.
Ik heb twee (half)zusjes, ik was niet bij de bevalling maar ik heb er wel met mijn stiefmoeder over gepraat.
De eerste bevalling scheen heel gemakkelijk te zijn, kind was ook supermakkelijk en superlief (en nu superverwend!) en stiefmoeder riep dat ze dit nog wel 10x wilde doen (maar dat mocht niet van mij, ik wil geen zus worden na mijn 20e!).
De tweede ging een stuk moeilijker. Mijn zusje zat tussen de weeen vast in het geboortekanaal. Mijn stiefma herinnert zich dat er mensen keihard op haar buik stonden te duwen. Toen mijn zusje er eenmaal uit was, leek het net een klein monstertje . Ze was helemaal blauw en die kleur heeft ze een tijdje gehouden. Ze was een mopperaar (later bleek dat door een zeer schoudertje, bevallingsblessure) en ik had echt zoiets... wat is dit nou weer. Ik vond het veel moeilijker om contact met dit kindje te maken dan met mijn zusje (ze is nu gelukkig een heel vrolijk en lief kind). Hierdoor vond ik haar in het begin niet zo leuk .
Een hele tijd na de bevalling heb ik mijn stiefmoeder verteld over mijn initiele gevoelens voor mijn zusje. En wat bleek, mijn stiefmoeder had precies hetzelfde! Ze zei: "ik had het gevoel, wat heb ik nou toch gekregen!". Gelukkig was ik dus niet de enige, want ik schaamde me een beetje voor mijn gevoelens. Het is allemaal goedgekomen.
Ik kan me dat wel voorstellen. Misschien is dat nog wel het grootste taboe...
Gelukkig is het goedgekomen! Maar dat is ook wel fijn als je van te voren weet dat dat kan en dat het uiteindelijk wel goedkomt en het gevoel alsnog helemaal wordt wat het moet zijn.
donderdag 24 februari 2011 om 10:39
Iwannalive, nee dat vind ik niet normaal! Ik heb niet eens aan iedereen foto's laten zien waar Kootje op mij ligt vlak na de geboorte omdat mijn tepel daar op staat op sommige foto's. En ik ben totaal niet preuts verder hoor. Maar dat wilde ik gewoon niet.
Bij een vriendin van mij mocht ik in het ziekenhuis de foto's op de camera bekijken. Klik baby klik baby klik baby klik PLACENTA klik klik klik klik aaaaaah, weg met dat beeld! Ik vond dat ze daar ook wel even voor had kunnen waarschuwen. Gelukkig keek ik op de camera en niet op een plasmascherm van 1 meter 8.
Mijn eigen placenta staat ook niet op de foto. Hoefde er eigenlijk ook niet naar te kijken...
Bij een vriendin van mij mocht ik in het ziekenhuis de foto's op de camera bekijken. Klik baby klik baby klik baby klik PLACENTA klik klik klik klik aaaaaah, weg met dat beeld! Ik vond dat ze daar ook wel even voor had kunnen waarschuwen. Gelukkig keek ik op de camera en niet op een plasmascherm van 1 meter 8.
Mijn eigen placenta staat ook niet op de foto. Hoefde er eigenlijk ook niet naar te kijken...
donderdag 24 februari 2011 om 10:39
Brr... explicite bevallingsfoto's, nee die hoef ik niet te zien. Ik heb wel de net bevallen foto's (ook erg privé vind ik) van mijn beste vriendinnen gezien en mijn beste vriendinnen die van ons. Maar zelfs die laat ik niet aan iedereen zien.
Ik heb trouwens serieus eens meegemaakt dat ik op kraamvisite was en dat de moeder vroeg of we de film van de bevalling wilde zien..... en ook nog aandrong toen ik beleefd weigerde. Uiteindelijk hoefde ik niet te kijken, maar ze vond mijn reactie wel vreemd...
Ik heb trouwens serieus eens meegemaakt dat ik op kraamvisite was en dat de moeder vroeg of we de film van de bevalling wilde zien..... en ook nog aandrong toen ik beleefd weigerde. Uiteindelijk hoefde ik niet te kijken, maar ze vond mijn reactie wel vreemd...
donderdag 24 februari 2011 om 10:42
quote:Iekx schreef op 23 februari 2011 @ 19:03:
Ik heb mijn trouwjurk op een pop in de gang (boven) staan. Tijdens het rondjes lopen in de gang om de weeen op te vangen heb ik mijn man gevraagd of hij de onderkant van de jurk goed wilde leggen, want ik vond die niet mooi liggen...
Hij heeft het braaf gedaan.
Verder ben ik ook wel aardig geweest geloof ik... geweldig.
Ik heb mijn trouwjurk op een pop in de gang (boven) staan. Tijdens het rondjes lopen in de gang om de weeen op te vangen heb ik mijn man gevraagd of hij de onderkant van de jurk goed wilde leggen, want ik vond die niet mooi liggen...
Hij heeft het braaf gedaan.Verder ben ik ook wel aardig geweest geloof ik... geweldig.
donderdag 24 februari 2011 om 10:43
quote:Iwannalive schreef op 24 februari 2011 @ 10:32:
[...]
Ik heb ooit bevallingsfoto's in mijn handen gedrukt gekregen, van de vriendin van iemand, terwijl wij haar niet eens goed kende (zag haar voor de 1ste keer!), gaf ze zo het fotomapje bij de koffie aan mij en mijn toenmalige vriend. Close-upjes van de hele boel. Zat ik helemaal niet op te wachten. Schaamrood stond op mijn kaken.
Vinden jullie dat normaal? Zoiets mag je toch wel even van te voren aangeven of vragen of men dat wel wil zien lijkt me...Mijn schoonzusje heeft ook in het babyfotoboek van mijn neefje, dat ze aan iedereen heeft laten zien, foto´s toegevoegd van de bevalling. In haar geval het uit de buik halen (keizersnede). En daarbij ook de laatste zwangerschapsfoto's, waarbij haar buik behoorlijk op springen stond. Ik vond het heel apart dat ze deze foto's ook toevoegde in een babyfoto-album en nog aparter dat ze deze aan iedereen liet zien.
[...]
Ik heb ooit bevallingsfoto's in mijn handen gedrukt gekregen, van de vriendin van iemand, terwijl wij haar niet eens goed kende (zag haar voor de 1ste keer!), gaf ze zo het fotomapje bij de koffie aan mij en mijn toenmalige vriend. Close-upjes van de hele boel. Zat ik helemaal niet op te wachten. Schaamrood stond op mijn kaken.
Vinden jullie dat normaal? Zoiets mag je toch wel even van te voren aangeven of vragen of men dat wel wil zien lijkt me...Mijn schoonzusje heeft ook in het babyfotoboek van mijn neefje, dat ze aan iedereen heeft laten zien, foto´s toegevoegd van de bevalling. In haar geval het uit de buik halen (keizersnede). En daarbij ook de laatste zwangerschapsfoto's, waarbij haar buik behoorlijk op springen stond. Ik vond het heel apart dat ze deze foto's ook toevoegde in een babyfoto-album en nog aparter dat ze deze aan iedereen liet zien.
donderdag 24 februari 2011 om 10:48
quote:kaetje schreef op 24 februari 2011 @ 10:39:
Iwannalive, nee dat vind ik niet normaal! Ik heb niet eens aan iedereen foto's laten zien waar Kootje op mij ligt vlak na de geboorte omdat mijn tepel daar op staat op sommige foto's. En ik ben totaal niet preuts verder hoor. Maar dat wilde ik gewoon niet.
Bij een vriendin van mij mocht ik in het ziekenhuis de foto's op de camera bekijken. Klik baby klik baby klik baby klik PLACENTA klik klik klik klik aaaaaah, weg met dat beeld! Ik vond dat ze daar ook wel even voor had kunnen waarschuwen. Gelukkig keek ik op de camera en niet op een plasmascherm van 1 meter 8.
Mijn eigen placenta staat ook niet op de foto. Hoefde er eigenlijk ook niet naar te kijken...Ja precies. Is toch te intiem (en bloederig.).
Iwannalive, nee dat vind ik niet normaal! Ik heb niet eens aan iedereen foto's laten zien waar Kootje op mij ligt vlak na de geboorte omdat mijn tepel daar op staat op sommige foto's. En ik ben totaal niet preuts verder hoor. Maar dat wilde ik gewoon niet.
Bij een vriendin van mij mocht ik in het ziekenhuis de foto's op de camera bekijken. Klik baby klik baby klik baby klik PLACENTA klik klik klik klik aaaaaah, weg met dat beeld! Ik vond dat ze daar ook wel even voor had kunnen waarschuwen. Gelukkig keek ik op de camera en niet op een plasmascherm van 1 meter 8.
Mijn eigen placenta staat ook niet op de foto. Hoefde er eigenlijk ook niet naar te kijken...Ja precies. Is toch te intiem (en bloederig.).
donderdag 24 februari 2011 om 10:51
quote:LadyDG schreef op 24 februari 2011 @ 10:39:
Brr... explicite bevallingsfoto's, nee die hoef ik niet te zien. Ik heb wel de net bevallen foto's (ook erg privé vind ik) van mijn beste vriendinnen gezien en mijn beste vriendinnen die van ons. Maar zelfs die laat ik niet aan iedereen zien.
Ik heb trouwens serieus eens meegemaakt dat ik op kraamvisite was en dat de moeder vroeg of we de film van de bevalling wilde zien..... en ook nog aandrong toen ik beleefd weigerde. Uiteindelijk hoefde ik niet te kijken, maar ze vond mijn reactie wel vreemd...
Apart he.
Wij zaten nadat we 10 minuten binnen waren zo in haar hele onderkant te kijken en zagen hoe haar anus naar buiten werd geduwd (had geen idee dat dat gebeurde tijdens een bevalling)... haar vriend wist zich ook niet echt raad met de situatie (hij had die foto's gemaakt). Uit beleefdheid hebben we het mapje snel door gebladerd. Maar wat moet je ook zeggen... "oh wat ben je lenig" ? Je hebt echt geen commentaar bij dat soort foto's.
Brr... explicite bevallingsfoto's, nee die hoef ik niet te zien. Ik heb wel de net bevallen foto's (ook erg privé vind ik) van mijn beste vriendinnen gezien en mijn beste vriendinnen die van ons. Maar zelfs die laat ik niet aan iedereen zien.
Ik heb trouwens serieus eens meegemaakt dat ik op kraamvisite was en dat de moeder vroeg of we de film van de bevalling wilde zien..... en ook nog aandrong toen ik beleefd weigerde. Uiteindelijk hoefde ik niet te kijken, maar ze vond mijn reactie wel vreemd...
Apart he.
Wij zaten nadat we 10 minuten binnen waren zo in haar hele onderkant te kijken en zagen hoe haar anus naar buiten werd geduwd (had geen idee dat dat gebeurde tijdens een bevalling)... haar vriend wist zich ook niet echt raad met de situatie (hij had die foto's gemaakt). Uit beleefdheid hebben we het mapje snel door gebladerd. Maar wat moet je ook zeggen... "oh wat ben je lenig" ? Je hebt echt geen commentaar bij dat soort foto's.
donderdag 24 februari 2011 om 10:53
quote:keeprunning schreef op 24 februari 2011 @ 10:43:
[...]
Mijn schoonzusje heeft ook in het babyfotoboek van mijn neefje, dat ze aan iedereen heeft laten zien, foto´s toegevoegd van de bevalling. In haar geval het uit de buik halen (keizersnede). En daarbij ook de laatste zwangerschapsfoto's, waarbij haar buik behoorlijk op springen stond. Ik vond het heel apart dat ze deze foto's ook toevoegde in een babyfoto-album en nog aparter dat ze deze aan iedereen liet zien.Idd apart... misschien is het de euforie... zijn ze zo trots op de geleverde topprestatie dat iedereen het mag zien...
[...]
Mijn schoonzusje heeft ook in het babyfotoboek van mijn neefje, dat ze aan iedereen heeft laten zien, foto´s toegevoegd van de bevalling. In haar geval het uit de buik halen (keizersnede). En daarbij ook de laatste zwangerschapsfoto's, waarbij haar buik behoorlijk op springen stond. Ik vond het heel apart dat ze deze foto's ook toevoegde in een babyfoto-album en nog aparter dat ze deze aan iedereen liet zien.Idd apart... misschien is het de euforie... zijn ze zo trots op de geleverde topprestatie dat iedereen het mag zien...
donderdag 24 februari 2011 om 10:58
quote:kaetje schreef op 24 februari 2011 @ 10:39:
Iwannalive, nee dat vind ik niet normaal! Ik heb niet eens aan iedereen foto's laten zien waar Kootje op mij ligt vlak na de geboorte omdat mijn tepel daar op staat op sommige foto's.Bij mij heeft de verpleegkundige deze foto's gemaakt, maar ze legde eerst wel het laken even over mijn borsten. Heb ik zelf natuurlijk geen seconde aan gedacht, maar zij had het vaker gedaan...
Iwannalive, nee dat vind ik niet normaal! Ik heb niet eens aan iedereen foto's laten zien waar Kootje op mij ligt vlak na de geboorte omdat mijn tepel daar op staat op sommige foto's.Bij mij heeft de verpleegkundige deze foto's gemaakt, maar ze legde eerst wel het laken even over mijn borsten. Heb ik zelf natuurlijk geen seconde aan gedacht, maar zij had het vaker gedaan...
donderdag 24 februari 2011 om 11:01
quote:Lariba schreef op 24 februari 2011 @ 10:58:
[...]
Bij mij heeft de verpleegkundige deze foto's gemaakt, maar ze legde eerst wel het laken even over mijn borsten. Heb ik zelf natuurlijk geen seconde aan gedacht, maar zij had het vaker gedaan...Wat goed zeg van haar, netjes. Kan me voorstellen dat je je daar zelf idd niet mee bezighoudt op zo een moment.
[...]
Bij mij heeft de verpleegkundige deze foto's gemaakt, maar ze legde eerst wel het laken even over mijn borsten. Heb ik zelf natuurlijk geen seconde aan gedacht, maar zij had het vaker gedaan...Wat goed zeg van haar, netjes. Kan me voorstellen dat je je daar zelf idd niet mee bezighoudt op zo een moment.
donderdag 24 februari 2011 om 11:04
Bij mijn broer (en schoonzus natuurlijk ) was ik min of meer toevallig bij de geboorte van hun eerste dochter. Ik had de camera, en probeerde wat foto's te maken, maar ze wilden eigenlijk niet eens foto's van haar met weeën, ik mocht pas foto's maken toen alles gepoetst en aangekleed was.
Bij de tweede werd het op het allerlaatste moment een ziekenhuis-bevalling, en de verloskundige die tot dat moment de thuisbevalling had begeleid, ging mee naar het ziekenhuis. De bevalling werd echter overgenomen door de ziekenhuis-VK, dus 'eigen' VK had weinig méér te doen dan... foto's maken! Daar zit dus een serie 'aktiefoto's' bij die ze nog net wel bewaard hebben, maar die buiten henzelf verder niemand ooit te zien heeft gekregen.
Bij de tweede werd het op het allerlaatste moment een ziekenhuis-bevalling, en de verloskundige die tot dat moment de thuisbevalling had begeleid, ging mee naar het ziekenhuis. De bevalling werd echter overgenomen door de ziekenhuis-VK, dus 'eigen' VK had weinig méér te doen dan... foto's maken! Daar zit dus een serie 'aktiefoto's' bij die ze nog net wel bewaard hebben, maar die buiten henzelf verder niemand ooit te zien heeft gekregen.
