Zwanger
alle pijlers
De Prikbitches
donderdag 8 maart 2012 om 08:45
voor Dolfijn. Ik duim voor je zo hard ik kan en ik weet dat er een heleboel dames meeduimen. De onzekerheid is killing en als ik een glazen bol had gehad had ik je uit deze onzekerheid kunnen helpen. Maar ik heb hem niet. Meid, hou nog even vol. Pin je niet vast op allerlei nietszeggende zwangerschapsverschijnselen. Veel succes vandaag.
En dan komt de bekentenis van de dag: toen ik in het traject zat werd ik natuurlijk ook regelmatig geconfronteerd met baby's van anderen. Ik vond ze allemaal stom! Alle babies waren stom en alle ouders ook. Dus Dolfijn, alle babies zijn stom (totdat je er zelf eentje in je buik hebt!)
En dan komt de bekentenis van de dag: toen ik in het traject zat werd ik natuurlijk ook regelmatig geconfronteerd met baby's van anderen. Ik vond ze allemaal stom! Alle babies waren stom en alle ouders ook. Dus Dolfijn, alle babies zijn stom (totdat je er zelf eentje in je buik hebt!)
donderdag 8 maart 2012 om 09:03
donderdag 8 maart 2012 om 10:46
Dolfijn, o zo begrijpelijk die angst en ik hoop zo met je mee dat je dit keer wel weer een positieve test in handen krijgt. Ben het wel met Kaetje eens of je wel aan het werk moet zijn/gaan? Zeker als je daarbij te maken hebt met andere baby's, zou ik me kunnen voorstellen dat het niet eens afleiding is maar gewoon een keiharde confrontatie.
In ieder geval sterkte!
In ieder geval sterkte!
donderdag 8 maart 2012 om 12:19
Ach lieve Dolfijn, als er maar iets was wat ik kon doen om je te helpen dan deed ik dat. Maar dat kan niet, dat lukt niet...jullie/ jij zelf moet er door heen. De tijd lijkt stil te staan, het schiet niet op.... Ik begrijp een beetje hoe jij je voelt, maar de angst die je hebt is zoveel erger dan ik ooit gekend heb.
Ik duim zo vreselijk voor je......ik stuur alle zonnestralen jouw kant op, jij hebt ze nu het hardst nodig!
Ik duim zo vreselijk voor je......ik stuur alle zonnestralen jouw kant op, jij hebt ze nu het hardst nodig!
donderdag 8 maart 2012 om 15:31
Och lieverds, bedankt voor alle knuffels en lieve woorden. Ze doen me zo goed!
Ik voel me alweer een stuk beter gelukkig. Toen ik op m'n werk aankwam was mijn teamleidtser er en die zag natuurlijk gelijk dat het niet ging. Lang gesprek gehad en ik mag stoppen wanneer ik het niet meer trek, ik moet gewoon aangeven wat wel en niet gaat. Vrij lastig aangezien ik nooit weet welke verhalen ik te horen krijg, maar het luchtte me wel op. Daarna 2 super leuke huisbezoeken gehad waar ik wel weer energie van kreeg. Het blijft confronterend die kleintjes, maar zolang ik niet nadenk dan gaat het prima.
En de donderdag is alweer bijna voorbij, nog 6 nachtjes en dan heb ik de bloedtest. Pfff, duurt nog lang. Maar als ik maandag haal om niet ongesteld te worden, dan ben ik al een HEEL eind. Hoop het, maar vrees het ergste.
Ik voel me alweer een stuk beter gelukkig. Toen ik op m'n werk aankwam was mijn teamleidtser er en die zag natuurlijk gelijk dat het niet ging. Lang gesprek gehad en ik mag stoppen wanneer ik het niet meer trek, ik moet gewoon aangeven wat wel en niet gaat. Vrij lastig aangezien ik nooit weet welke verhalen ik te horen krijg, maar het luchtte me wel op. Daarna 2 super leuke huisbezoeken gehad waar ik wel weer energie van kreeg. Het blijft confronterend die kleintjes, maar zolang ik niet nadenk dan gaat het prima.
En de donderdag is alweer bijna voorbij, nog 6 nachtjes en dan heb ik de bloedtest. Pfff, duurt nog lang. Maar als ik maandag haal om niet ongesteld te worden, dan ben ik al een HEEL eind. Hoop het, maar vrees het ergste.
donderdag 8 maart 2012 om 16:17
Dolfijn, ik kom je nog maar even een knuffel geven
Wat fijn dat er op je werk begrip is. Ik denk dat het toch scheelt dat je in een "vrouwenberoep" zit. Ik merkte tenminste dat ik ook altijd veel begrip kreeg voor het hele ziekenhuisgebeuren van mijn vrouwelijke collega's. Mijn directeur had geen kans om me geen vrij te geven want mij direct leidinggevende was/is een vrouw en die zei hem gewoon dat ik vrij moest hebben. Heel fijn is dat, dat je je daar niet druk over hoeft te maken. Dat doen je dan evengoed wel maar het scheelt al dat je collega's je steeds op het hart drukken dat dat niet hoeft...
Wat fijn dat er op je werk begrip is. Ik denk dat het toch scheelt dat je in een "vrouwenberoep" zit. Ik merkte tenminste dat ik ook altijd veel begrip kreeg voor het hele ziekenhuisgebeuren van mijn vrouwelijke collega's. Mijn directeur had geen kans om me geen vrij te geven want mij direct leidinggevende was/is een vrouw en die zei hem gewoon dat ik vrij moest hebben. Heel fijn is dat, dat je je daar niet druk over hoeft te maken. Dat doen je dan evengoed wel maar het scheelt al dat je collega's je steeds op het hart drukken dat dat niet hoeft...
donderdag 8 maart 2012 om 16:24
Dikke knuffel voor iedereen, maar effe in het bijzonder voor Slalom en Dolfijn!
En sookie, wat je zegt over die rode loper... helemaal waar! Dan maakt het ook niet uit of het een man of een vrouw hebt.
Zelf heb ik een mindere ervaring met mannelijke verplegers die een katheter in moesten brengen (op de IC 2 jaar geleden) Ik was hartstikke ziek en dat ding móest erin. Zegt de ene tegen de andere (na heel veel gefrummel en gedoe) "wat denk jij? Zit ie goed... ik denk ut nie..." De dagen ervoor werd het gedaan door een vrouwelijke verpleegkundige en dat ging binnen een paar seconden. Dit gepiel duurde zeker 10 minuten en ik werd het zó zat. Doordat ik behoorlijk onder de morfine zat en daardoor iets minder gêne had voor wat ik zei, zei ik op behoorlijk boze toon "Ga jij maar eens goed oefenen op je vriendinnetje met zo'n ding en roep er nu maar iemand bij die er wél verstand van heeft..!" (ik schaam me met terugwerkende kracht!)
En wat betreft de co's die meelopen.... Mijn lichaam is niet echt wat je doorsnee kunt noemen. Behoorlijk misvormd door de amputaties en niet echt zo dat ik er dan in zo'n pose bij wil liggen. Ik krijg in dit zh echter wel steeds te horen (waar ik gewoon zélf bij zit!) dat 'mevrouw' zo'n apart geval is en dat het zo'n heftig verhaal is.... Dan baal je best wel een beetje, want het gaat over jou!
Hier ondertussen erg druk. Maandag werd ik gebeld met de mededeling dat 'mijn verhaal' uitgezonden gaat worden op t.v. en dat ze daar volgende dinsdag en woensdag de hele dag voor komen opnemen! Wah.. spannend!!!!!! Het verhaal gaat over mijn ziekte (exclusief het medische misser-verhaal ivm de rechtszaak/procedure die nog in volle gang is)
Ben natuurlijk een ontzettende muts dat ik dit in de groep gooi, hahaha... omdat iedereen onbekend probeert te blijven op een forum, maar goed... Voor degenen die een gezicht willen zien achter het verhaal en de posts op dit forum, binnenkort zal ik de datum en de omroep noemen en kunnen jullie mij dus echt zien op de tv... (Ojee, wat doe ik nu toch allemaal weer?!)
Vanmiddag dus maar lekker een nieuwe outfit geshopt, had nu een goede reden! En.... door alle drukte vergeet ik de stres voor maandag a.s. 'de uitslag van de medisch-ethische vergadering'.... Ik hou jullie op de hoogte!!
En sookie, wat je zegt over die rode loper... helemaal waar! Dan maakt het ook niet uit of het een man of een vrouw hebt.
Zelf heb ik een mindere ervaring met mannelijke verplegers die een katheter in moesten brengen (op de IC 2 jaar geleden) Ik was hartstikke ziek en dat ding móest erin. Zegt de ene tegen de andere (na heel veel gefrummel en gedoe) "wat denk jij? Zit ie goed... ik denk ut nie..." De dagen ervoor werd het gedaan door een vrouwelijke verpleegkundige en dat ging binnen een paar seconden. Dit gepiel duurde zeker 10 minuten en ik werd het zó zat. Doordat ik behoorlijk onder de morfine zat en daardoor iets minder gêne had voor wat ik zei, zei ik op behoorlijk boze toon "Ga jij maar eens goed oefenen op je vriendinnetje met zo'n ding en roep er nu maar iemand bij die er wél verstand van heeft..!" (ik schaam me met terugwerkende kracht!)
En wat betreft de co's die meelopen.... Mijn lichaam is niet echt wat je doorsnee kunt noemen. Behoorlijk misvormd door de amputaties en niet echt zo dat ik er dan in zo'n pose bij wil liggen. Ik krijg in dit zh echter wel steeds te horen (waar ik gewoon zélf bij zit!) dat 'mevrouw' zo'n apart geval is en dat het zo'n heftig verhaal is.... Dan baal je best wel een beetje, want het gaat over jou!
Hier ondertussen erg druk. Maandag werd ik gebeld met de mededeling dat 'mijn verhaal' uitgezonden gaat worden op t.v. en dat ze daar volgende dinsdag en woensdag de hele dag voor komen opnemen! Wah.. spannend!!!!!! Het verhaal gaat over mijn ziekte (exclusief het medische misser-verhaal ivm de rechtszaak/procedure die nog in volle gang is)
Ben natuurlijk een ontzettende muts dat ik dit in de groep gooi, hahaha... omdat iedereen onbekend probeert te blijven op een forum, maar goed... Voor degenen die een gezicht willen zien achter het verhaal en de posts op dit forum, binnenkort zal ik de datum en de omroep noemen en kunnen jullie mij dus echt zien op de tv... (Ojee, wat doe ik nu toch allemaal weer?!)
Vanmiddag dus maar lekker een nieuwe outfit geshopt, had nu een goede reden! En.... door alle drukte vergeet ik de stres voor maandag a.s. 'de uitslag van de medisch-ethische vergadering'.... Ik hou jullie op de hoogte!!
donderdag 8 maart 2012 om 16:37
Kuuk: wat stoer dat je verhaal op tv komt. Je lijkt me echt een superstoer wijf! (dat bedoel ik positief, hè!) Wóów, heb echt bewondering voor je. Je verhaal heeft hier trouwens wel indruk gemaakt. Ik werd midden in de nacht wakker van een nachtmerrie. Ik droomde namelijk dat ik jou was en dat die medische misser e.d. mij dus was overkomen. Ik was in mijn droom geloof ik een stuk minder stoer dan jij bent.
donderdag 8 maart 2012 om 16:44
Dolfijntje, we gaan duimen voor je. Als ik toverstaaf je had dan wist ik het wel.
Met mij gaat het goed. Vermoeidheid is voorbij we zijn bijna klaar met babykamer. Alle spullentjes zijn besteld.
Ben nog steeds wel bang dat het mis gaat zoals bij dolfijntje.
dat zal blijven.
Eva, fijn dat je snel kan beginnen.
Ga echt voor jullie duimen.
Op een roze wolk zitten is zo apart hahaaha.
Met mij gaat het goed. Vermoeidheid is voorbij we zijn bijna klaar met babykamer. Alle spullentjes zijn besteld.
Ben nog steeds wel bang dat het mis gaat zoals bij dolfijntje.
dat zal blijven.
Eva, fijn dat je snel kan beginnen.
Ga echt voor jullie duimen.
Op een roze wolk zitten is zo apart hahaaha.
donderdag 8 maart 2012 om 16:49
*bloos* Heb ook zat minder stoere dagen en gevoelens hoor blogbabe! Maar bedankt voor het compliment!
Ik moet ook heel eerlijk zeggen dat ik af en toe even op de bank ga zitten en alles even 'stil zet' en terugkijk... En dan heb ik wel zoiets van 'shit! Wat is er terecht gekomen van alle dromen die ik als kind had?' en 'is dit mijn leven of zit ik nog steeds in een hele foute droom?'
Als ik alles op een rijtje zet dan is het allemaal best veel... En toen ik hoorde dat het absoluut nog niet zeker is of we wel icsi mogen gaan doen dacht ik wel even 'tja, waarom ook niet he? waarom zou het een keer goed gaan... Kom maar weer op met alle shit, het was kennelijk nog niet genoeg!'
Ik heb er overigens wel voor gekozen om niets op tv te gaan zeggen over onze kinderwens... dan kunnen ze er nl een dubbele uitzending van maken
en snapt de kijker er helemaal geen reet meer van!
Wahaha... niet meer over mij dromen he?!!
Ik moet ook heel eerlijk zeggen dat ik af en toe even op de bank ga zitten en alles even 'stil zet' en terugkijk... En dan heb ik wel zoiets van 'shit! Wat is er terecht gekomen van alle dromen die ik als kind had?' en 'is dit mijn leven of zit ik nog steeds in een hele foute droom?'
Als ik alles op een rijtje zet dan is het allemaal best veel... En toen ik hoorde dat het absoluut nog niet zeker is of we wel icsi mogen gaan doen dacht ik wel even 'tja, waarom ook niet he? waarom zou het een keer goed gaan... Kom maar weer op met alle shit, het was kennelijk nog niet genoeg!'
Ik heb er overigens wel voor gekozen om niets op tv te gaan zeggen over onze kinderwens... dan kunnen ze er nl een dubbele uitzending van maken
en snapt de kijker er helemaal geen reet meer van! Wahaha... niet meer over mij dromen he?!!
donderdag 8 maart 2012 om 17:07
donderdag 8 maart 2012 om 17:16
Dolfijn, wat goed dat je zoveel begrip krijgt op je werk en dat je teamleidster aan je ziet dat je je niet lekker voelde. Dat geeft aan dat ze echt meeleven en naar je kijken denk ik dan. Mijn (mannelijke) baas is ook zo meelevend en heeft meteen door hoe ik me voel als hij me ziet. Een goed open gesprek kan dan heel fijn zijn.
Sterkte de komende dagen .
Sterkte de komende dagen .
donderdag 8 maart 2012 om 19:32
Ah lieve Dolfijntje... Voor jou een extra dikke Blij om te horen dat je de dag een beetje goed bent door gekomen, maar wat zijn die wachtweken toch zwaar! Houd vol meis! Nog 6 dagen... Ik hoop zooo dat er een dikke vette plus verschijnt op het venstertje! Een broetje of zusje voor Jasmijn* dat zou toch fantastisch zijn!
donderdag 8 maart 2012 om 19:54
Hallo lieve meiden,
zet je een paar dagen je laptop niet aan, in verband met vermoeidheid, op tijd naar bed enzo, is er ineens zoveel geschreven, dat het niet bij te houden is. Alles wel gelezen, maar lastig om te onthouden. In ieder geval wel een knuffel voor iedereen!
Ik zal proberen iets meer bij te blijven.
Begin deze maand aangemeld voor onze 3e ronde ICSI, gelukkig is er deze keer geen wachtlijst en ben dus woensdag gebeld dat we deze keer mogen starten! Ik mag morgen alle medicijnen ophalen. Vind het heel spannend, aangezien het de laatste keer is die vergoed wordt, maar tegelijkertijd heb ik ook 'zin' om te beginnen. Klinkt natuurlijk raar, want wie heeft nu zin om zich een paar weken vol te spuiten met hormonen en in een medische achtbaan terecht te komen, maar toch..
Vond het tenenkrommend om te lezen hoe sommige mensen kunnen reageren. En nog erger is het dat mensen die een medisch beroep hebben, zoals de bedrijfsarts, zouden moeten weten waar ze het over hebben, maar dan nog zulke domme opmerkingen maken! Ontslaan die zogenaamde artsen!!!
Ik moet nu ook op het werk gaan vertellen dat we gaan beginnen met ICSI (tijdens vorige 2 pogingen had ik een andere werkgever), en vind dat erg lastig, vooral om aan collega's te vertellen, de meeste hebben al kinderen en dat ging allemaal redelijk makkelijk. Iemand tips hoe je dit het beste kan aanpakken? Alvast bedankt
Trouwens, werkgever zelf weet het al wel.
zet je een paar dagen je laptop niet aan, in verband met vermoeidheid, op tijd naar bed enzo, is er ineens zoveel geschreven, dat het niet bij te houden is. Alles wel gelezen, maar lastig om te onthouden. In ieder geval wel een knuffel voor iedereen!
Ik zal proberen iets meer bij te blijven.
Begin deze maand aangemeld voor onze 3e ronde ICSI, gelukkig is er deze keer geen wachtlijst en ben dus woensdag gebeld dat we deze keer mogen starten! Ik mag morgen alle medicijnen ophalen. Vind het heel spannend, aangezien het de laatste keer is die vergoed wordt, maar tegelijkertijd heb ik ook 'zin' om te beginnen. Klinkt natuurlijk raar, want wie heeft nu zin om zich een paar weken vol te spuiten met hormonen en in een medische achtbaan terecht te komen, maar toch..
Vond het tenenkrommend om te lezen hoe sommige mensen kunnen reageren. En nog erger is het dat mensen die een medisch beroep hebben, zoals de bedrijfsarts, zouden moeten weten waar ze het over hebben, maar dan nog zulke domme opmerkingen maken! Ontslaan die zogenaamde artsen!!!
Ik moet nu ook op het werk gaan vertellen dat we gaan beginnen met ICSI (tijdens vorige 2 pogingen had ik een andere werkgever), en vind dat erg lastig, vooral om aan collega's te vertellen, de meeste hebben al kinderen en dat ging allemaal redelijk makkelijk. Iemand tips hoe je dit het beste kan aanpakken? Alvast bedankt
Trouwens, werkgever zelf weet het al wel.
