Hoe verliep de inleiding bij jou? Feitelijk

08-09-2019 00:08 86 berichten
Alle reacties Link kopieren
De kans is groot dat ik komende week word ingeleid. Nu ben ik eigenlijk nieuwsgierig naar hoe dat in zn werk gaat.

Wat was de procedure bij jouw inleiding/bevalling?

Ik hoor het graag! Toch spannend allemaal.
Jullie mogen ook voor me duimen dat ons kleine aapje gewoon uit zichzelf komt🍀

Dank jullie wel voor jullie antwoorden!
Alle reacties Link kopieren
prima012 schreef:
08-09-2019 07:55
Ingeleid met 42wk
7u smorgens melden in ziekenhuis
1u ctg
Geen ontsluiting dus start met tabletten die vaginaal worden ingebracht
De hele dag weeën, helaas geen ontsluiting
Snachts prik in been als pijnstilling
3u snachts toch 2 cm en aan de monitor en infuus: opwekkers
5u snachts: 3cm en vliezen breken en elektrode. Baby had in vruchtwater gepoept zo bleek ook
7u ruggenprik
12.30 volgende dag: nog steeds maar 6cm en omdat hartslag daalde spoedkeizersnede
13u baby

Houd er rekening mee dat het lang kan duren. En bedenk voor jezelf waar de grens ligt. Achteraf gezien had ik nooit zo lang willen klooien met urenlang pijnlijke weeën wat uiteindelijk nergens toe leidde en nog een ks werd. Het is nog heel spannend geweest voor baby of ze het haalde en mijns inziens kwam dat mede doordat ik pas met 42wk naar ziekenhuis mocht. Neem daar geen risico in zoals al meerdere hebben gezegd

Had je mijn eerdere reactie al gelezen, Prima012?

zwanger010 schreef:
08-09-2019 07:02
Dank voor je aanvulling, maar net als Pandax draag ik lang. Maar niet langer dan 41 weken.
Natuurlijk zit ik niet op placenta-insufficiëntie te wachten! Of op de mogelijke uitkomst die je daarbij noemt.

Alleen ik ben niet over tijd, mijn situatie is niet eenduidig. Zelfs de richtlijn van de NVOG zegt over mijn situatie dan inleiden niet per definitie verstandig is. De inleiding kan bij mijn complicatie de kans erop zelfs vergroten met óók als risico een doodgeboren kindje. Dus wat is dan wijsheid????

Dat na 41 weken de kansen van een baby afnemen daarvan ben ik me bewust. Ik wil ook niet voorbij de 41 weken gaan, dus de kans op inleiding wordt steeds groter.
Ik ben nl bijna zo ver. Maandag heb ik weer een afspraak in het zkh. Daarom wilde ik ook weten wat er nu eigenlijk gebeurt bij een inleiding.

En dat er veel variatie is qua hoe de inleiding wordt ervaren, daarvan ben ik me bewust☺️
Dat maakt meteen dat het voor mij niet eenvoudig is om te zeggen: joh, ga er maar voor!
Alle reacties Link kopieren
Ingeleid met 37+5 ivm gezondheid van zowel mij als baby.
Zaterdagochtend 7.30 ballon.
Om 15.00 ballon uitgevallen, tabletje gekregen. 3 cm ontsluiting.
Weeën.
Zondag 8.30 had ik 5 cm ontsluiting.
Weeën opwekkers
12.00 nog steeds 5 cm ontsluiting.
Ruggenprik.
Even na 15.00 bevallen.
Vaginaal, op het laatste moment kwam hij toch... gynaecoloog io was al overleggen met gynaecoloog over spoedkeizersnede ivm slechte ctg’s.
Lichaam was nog niet klaar voor een bevalling maar voor baby was het echt beter dat hij niet langer bleef zitten
Alle reacties Link kopieren
Dinsdag op woensdag nacht vliezen gebroken, maar geen weeën. Eerst 24 uur eerste lijns gewacht op weeën. Toen controle in het ziekenhuis (donderdag ochtend) CTG was mooi, en omdat het vol lag op de verloskamers mocht ik nog een dag naar huis. Uiteindelijk vrijdag ochtend om 12 uur eerste tabletten (oraal) om de bmm te verweken, want nog geen ontsluiting. Om 16 uur tweede tabletten. En toen viel het kwartje bij mijn lichaam en kreeg ik een afschuwelijke weeën storm van 5 uur, met maar 3 cm ontsluiting als resultaat. Ruggenprik erin zodat ik kon ontspannen en de weeën (zonder infuus dus) hun werk konden doen. Uiteindelijk om 2 uur snachts volledige ontsluiting zonder persdrang. Ruggenprik uit gezet en toen 2 uur lang gewacht op linkerzij terwijl ik weer actief weeën weg moest puffen. Uiteindelijk wel persdrang en om 6.10 uur is zoon geboren na een grote knip. Uiteindelijk bijna 1,5 uur aan het persen geweest.
Zoon bleek een kilo groter dan geschat met de echo en hand langs z'n hoofdje.
Alle reacties Link kopieren
Eerste zwangerschap.. Ingeleid met 39 weken ivm hoge bloeddruk.. Donderdagmiddag ballon geplaatst, vrijdagochtend 10.30 viel ie eruit.. 2cm ontsluiting.. 11.30 vliezen gebroken.. 12.30 infuus met weeënopwekkers.. Sloegen goed aan, 4 krachtige weeën per 10 min.. 14.00 had ik 3/4cm ontsluiting.. En dat was nog steeds zo om 16.30... Ruggenprik om 17.30.. Anderhalf uur plezier van gehad want zat helaas niet goed.. Maar om 21.00 volledige ontsluiting.. 21.29 was zoon er :flirting:

Tuurlijk pijn gehad maar kijk er heel goed op terug! Zou het morgen zo weer doen :proud:
Alle reacties Link kopieren
Ik had zwangerschapsvergifitiging en werd met 38 wk ingeleid. Ik had al 3 cm ontsluiting. ‘s Morgens om 6.30u moesten we ons melden in het ziekenhuis. Ik kreeg een infuus en mijn vliezen werden doorgeprikt. Dochter bleek in het vruchtwater te hebben gepoept. Meteen een weeënstorm. Om 12.30u ruggenprik met de nodige complicaties. Om 16.30u mocht ik persen, om 18.30u werd dochter geboren. Placenta liet niet los dus ook daar complicaties bij.

Het was een zware bevalling met veel bloedverlies en andere complicaties, maar het heeft een prachtige dochter opgeleverd.
Alle reacties Link kopieren
Zondagavond ballon
Blijven slapen in ziekenhuis
Volgende (maandag-) ochtend controle. Ballon goed gewerkt maar baby verder omhoog gegaan dus vliezen breken was onveilig. Besloten om 24 uur af te wachten thuis.
Dinsdagochtend om 7.30 melden in ziekenhuis.
De eerste drie personen die de controle kwamen doen konden mijn baarmoedermond niet vinden. De assistent gynaecoloog direct. Vliezen gebroken (was toen +/- 10.30)

Infuus er aan.
Tot 14 uur ging prima. Toen een lange wee. Van 3 cm naar 8 cm.
Ruggenprik gekregen +🥳)
Rond 19.30 bijna tien centimeter.
Ruggenprik hadden ze alweer uit gezet.

Kleine geboren om 21.17

En ik zou het de volgende keer zo weer doen op deze manier. Kijk er goed en fijn op terug.
Alle reacties Link kopieren
Hoe het precies ging, weet ik niet meer, maar weet wel dat het twee keer in hetzelfde ziekenhuis heel anders ging. Zat nog geen 1,5 jaar tussen, dacht precies te weten hoe het zou gaan en ik was verbaasd dat alles ineens zo anders ging.

De eerste keer werd ik met 39 wkn ingeleid omdat ik een heftige fluxus had gehad bij mijn vorige (veel te lange) bevalling en ze deze keer niet wilden afwachten tot het misging.
Ik meldde me ‘s ochtends vroeg, kreeg een eigen kamer en was heel ontspannen.
Weet niet meer of ik een ballonnetje kreeg (volgens mij niet, vorige bevalling was pas 14 maanden geleden en dacht dat ik al 2-3 cm ontsluiting had, mijn vliezen werden gebroken en vrij snel aan een infuus ging...)
Ik weet dat ik de weeënopwekkers heel erg heftig vond en dat ik het slecht trok. Van 0 naar 100. Vorderde niet zo snel als ik had gehoopt bij een tweede bevalling. Ik vond het niet prettig.

Bij mijn derde werd ik weer ingeleid. Wederom rond 07.00 melden. Toen werd ik op een kamer met drie anderen gezet. Een iemand die aan het zuchten en steunen was, omdat ze er voor de tweede dag lag. Een ander was eerder ook al weer terug naar huis gestuurd. Dat ik echt dacht: maar ho eens even, ik ga er vanuit dat kind toch zeker vandaag geboren gaat worden! De hele ochtend geluid om me heen, teleurstelling van andere vrouwen...
Het zorgde niet zozeer voor stress, maar wel dat ik niet ontspannen was. Ik kreeg toen zo’n pilletje. Gelukkig deed dat bij mij zijn werk en ging deze bevalling toch weer vlotter dan de vorige. Maar nog steeds die heftigheid, het gevoel dat het allemaal te snel te heftig wordt.
Bevallen vind ik nog steeds geen feestje.

Ik had het graag zonder inleiden willen doen, omdat ik denk (en ook wel bij mijn eerste heb ervaren) dat een natuurlijk verloop rustiger opbouwt en je meer kan ‘wennen’.
Maar het risico was bij mij te groot om me door te laten lopen.
vitamined wijzigde dit bericht op 08-09-2019 08:50
7.04% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Bij ons 2e werd ik ingeleid. Ik had langdurig gebroken vliezen (avhteraf slechts scheurtje) maar helemaal geen tekenen van naderende bevalling (was 41.3 weken). Protocol is dan om na 48 in te gaan leiden met weeenopwekkers via infuus. Ik kreeg geen gel, ballon oid. Om half 11 ging het infuus erin en ontbrak er een heftige weeenstorm waarbij ik om 11u al tgen het plafond geplakt zat. Het was mijn 2e bevalling, de 1e was spontaan, en super gegaan. Nu vond ik de pijn zo anders, zo heftig. Ik kan het alleen maar omschrijven met 'onnatuurlijke weeen'. Niet lichaamseigen...

Ik gaf aan dat ik dit niet trok, ik wist niet waar ik het moest zoeken. Alles overkwam me... om 13.00 is toen onze zoon geboren. Erg snel en heftig, en heb heel de dag pittige naweeen gehad...

Ik keek er niet fijn op terug, ondanks dat alles, plat gezien, heel erg goed was gegaan.

Later sprak ik hierover met de gyn van het ziekenhuis. Hij zei letterlijk; 'het spijt me dat je het zo ervaren hebt. Echter was het enorm druk op de afdeling en waren we onderbezet. We hadden gelezen van je perfecte 1e bevalling, dus hebben we jouw infuus gelijk op volle kracht aangezeg, omdat we gelezen hadden dat jij snel kan bevallen...'

Dus geen opbouwende weeenopwekkers, gelijk volle kracht.

Ik kon mijn oren niet geloven en was enorm kwaad! Ze hadden me gewoon voor het blok gezet omdat het druk was?!

Bij ons derde kindje wist ik al een poosje dat ik heel ws ook ingeleid zou worden (ik was ziek). Ik keek er enorm tegenop. Dit heb ik vroeg kenbaar gemaakt in het ziekenhuis (zelfde ziekenhuis). Dit keer had ik een heel rustig team van zusters, en was het rustig. De weeen kwamen en snel voelde ik al diezelfde 'onnatuurlijke' pijn. Ik heb toen voor een ruggenprik gekozen, had dat al besproken. Bevalling duurde langer, zo'n 8 uren, maar het ging rustigaan op en voelde beter. Uiteindelijk rond 18e bevallen toen. Goede bevalling en blij met mijn keuze voor de ruggenprik!

Bij mijn 4e begon de bevalling uit zichzelf. Thuis... dit begon thuis en het ging zo goed en voelde fijn, dat ik uiteindelijk rhuis ben bevallen. De pijn voelde echt anders, net als bii nr 1. Ik had het me dus niet verbeeld!! Uiteindelijk snel bevallen, maar ging super!!

Bevallen is heeeeel persoonlijk. Ieder beleefd zijn eigen...
Alle reacties Link kopieren
1e kindje
8 uur savonds melden. Ballon om 11 uur geplaatst 2 uur viel die eruit. 3 uur braken spontaan mijn vliezen. 4cm ontsluiting. 4 uur ruggeprik gevraagd. Om 7 uur pas gekregen omdat ze toestand van kindje niet vertrouwden. Net voor ruggeprik weeenopwekkers aangezet. Om 9 uur weeenopwekkers uit hartslag van dochter viel weg tijdens weeen. 10.59 dochter geboren dmv keizersnede. Dunne navelstreng die strak om haar lichaam zat.

2e kindje
Savonds 8 uur melden ballon geplaatst. 48 uur gewacht. Amper 1cm ontsluiting. Ballon verwijderd en naar huis gestuurd. 2 dagen later gesprek op de poli en toen voor “geplande” keizersnede gegaan dag later.
Als er problemem zijn bij de uitdrijving, waarom wordt er dan voor een natuurlijke bevalling gekozen en geen keizersnede?
Alle reacties Link kopieren
zwanger010 schreef:
08-09-2019 00:40
Wat bedoel je hiermee? Ik begrijp het niet zo goed
Ik had een paar dagen daarvoor al van een verpleegkundige de hele uitleg gekregen over inleiden. Dus eerst checken of je al ontsluiting hebt, dan ballonnetje plaatsen indien nodig. Na hoeveel uur ze dan weer checken. Hoeveel dagen ze doorgaan met ballonnetje als het niet snel effect heeft. Dat ze daarna vliezen gaan breken. En dan een uur wachten en dan beslissen of ze weeënopwekkers gaan gebruiken. En dat dan heel uitgebreid, voor de 2e keer dus. En ik had zoiets: check nou gewoon eerst mn ontsluiting maar😂
Ik moest wat eerder bevallen (bij 37 weken). Geen ontsluiting dus ik moest geprimed worden. Woensdag geprimed, hele dag weeën, ‘s avonds naar huis, vrijdag weer terug, weer die gel... weer hele dag weeën, in de avond braken mijn vliezen, daarna infuus en weeënstorm en de volgende ochtend tegen een uur of zeven persen en toen was ze er.
Met de ballon heb ik nog rustig een rondje om het ziekenhuis gelopen met mijn man. Toen ik aan het infuus met weeënopwekkers zat zijn we niet verder gekomen dan een rondje afdeling en de koffiekamer. Ik heb nog best een tijd rond gelopen met die infuuspaal. Volgens mijn man deed ik bij een wee een paaldansje. Ze hadden de draadloze ctg band bij mij omgedaan. Een beetje rond lopen was ook het fijnste voor mij. Pas later is er een draadje op haar hoofd geplaatst, maar toen waren het te veel weeën om nog rond te lopen.

Ik wilde trouwens geen pijnstilling als het niet medisch noodzakelijk was. Een ruggenprik vond ik eng. Maar toen werd het een keizersnede en kreeg ik er toch eentje. Ik had op dat moment al zo veel houdingen geprobeerd om haar nog te laten draaien en de volledige ontsluiting te bereiken dat ik het wel prima vond en blij was dat het einde van de bevalling in zicht was.
O en een kleine toevoeging: om de anderhalf uur of zo kwam er wel iemand even voelen of er ontsluiting was... vaak met zijn drieën omdat die andere twee het nog moesten leren.
Alle reacties Link kopieren
Tess1981 schreef:
08-09-2019 09:37
Als er problemem zijn bij de uitdrijving, waarom wordt er dan voor een natuurlijke bevalling gekozen en geen keizersnede?

Omdat het niet een dusdanige complicatie is dat ik niet zelf kan bevallen. Ik kan gewoon bevallen. Alleen beter niet op mijn rug.
De nacht doormoeten gaat best hoor. Dat was bij mijn eerste bevalling ook mijn zorg, want ik ben echt een ochtendmens. Mijn dochter is toen om 06:20u geboren en de bevalling begon actief de dag ervoor om 15:00u. Ik ben er toch goed doorheen gekomen.

Ik ben ingeleid voor mijn tweede bevalling. Ik had toen al 3 cm ontsluiting. De vruchtzak is doorgeprikt en heb ik weenopwekkers gekregen. Rustig het moment afgewacht dat het moeilijk dragen werd en toen om de ruggenprik gevraagd. In 5 uurtjes was dochter er.
Alle reacties Link kopieren
zwanger010 schreef:
08-09-2019 07:56
Ik durf zelfs te beweren dat dat nog belangrijker is dan de inleiding an sich. Volgens mij helpt het als je je relaxed voelt bij degenen die voor je zorgen.

Mijn eerste bevalling was vrij gecompliceerd, maar toch kijk ik er goed op terug. Dat heeft er alles mee te maken dat ik me steeds in goede handen voelde.
Zeker weten, zij straalde zoveel vertrouwen uit zowel persoonlijk als professioneel. Wist precies hoe zij op mijn bevallende lichaam moest reageren en er mij op die manier prima doorheen hielp zelfs zonder ruggenprik. Dat terwijl mijn motto was: waarom onnodig pijn lijden?!
Maar voor ik het wist was ik zover dat ik kon persen. Ze heeft het na afloop een “inleiding uit het boekje” genoemd. Heb haar nog een dikke knuffel gegeven bij het afscheid en bedankt voor een fijne bevalling.
Gisteren paniek gezaaid, vandaag staat het al een meter hoog
Verkeerde inlog.
Alle reacties Link kopieren
Poging 2

2 x ingeleid ivm zwangerschapsdiabetes, met +/- 38 weken.

Bevallen in twee verschillende ziekenhuizen en ook twee verschillende manieren van inleiden.

Eerste bevalling opgewekt met tabletten om de 3 uur. Om 10 uur gemeld op een donderdagochtend, vrijdag om 12:00 uur konden ze met 3cm de vliezen breken en gingen de weeënopwekkers (infuus aan). Ging te snel en te hard, maar de ontsluiting bleef uit. Uiteindelijk tijdens een weeënstorm een ruggenprik, vielen de weeën weg. Geen persweeën gehad ook niet zichtbaar op de monitor. Zaterdag rond 1:00 uur was hij er eindelijk. Uiteindelijk geholpen met knip en vacuümpomp.

Tweede bevalling ingeleid d.m.v. balloncatheter. Dinsdagavond 20:00 opgenomen, ballon ingebracht en volgende ochtend om 8:00 verwijderd. Om 12:15 was zoon er. Top bevalling, geleidelijke weeën (infuus werd minder snel omhoog gezet, lichaam pakte het veel beter op). Geen verdoving en geen 'schade' dit keer.

De tweede bevalling zou ik zo over doen. Gelukkig is de balloncatheter in het ziekenhuis hier standaard. Daar reageert mijn lijf blijkbaar beter op. Of het kwam doordat het een tweede bevalling is. Je kunt er gewoon echt heel weinig over zeggen. Zelf weer zwanger en teken voor een inleiding zoals bij zoon 2.

Maar, wie weet dient jouw kindje zich toch nog zelf aan en anders wens ik je een hele voorspoedige inleiding. Het kan echt heel fijn zijn...!
Alle reacties Link kopieren
Ik ben bijna 20 jaar geleden ingeleid met 42 weken en 2 dagen.
11.15 uur infuus met weeënopwekkers gekregen, vliezen gebroken en een elektrode ingebracht om de baby te monitoren.
Ik had toen 3 cm ontsluiting maar dat had ik al sinds 7 maanden.
Rond 13.30 uur begonnen de weeën voorzichtig te komen. Die werden langzaamaan steeds heviger tot ze rond 18.30 uur zo hevig waren en zo snel achterelkaar kwamen dat mijn baby niet genoeg tijd meer had tussen de weeën door om bij te komen. Gelukkig had ik toen volledige ontsluiting en mocht ik gaan persen. 25 minuten later werd om 19.15 uur mijn dochter geboren dus precies 8 uur later.
Mijn placenta wilde niet loskomen en is na nog ruim een uur persen om hem er uit te krijgen uiteindelijk onder narcose verwijderd.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben op 1 augustus ingeleid. Liep al lange tijd rond met 3cm en strippen heeft ook niets nuttig gedaan.
Ik kwam aan in het ziekenhuis om 8u30 en kreeg gelijk een lavement om de darmen leeg te maken. Na een halfuurtje is de gynaecoloog gekomen om pillen op te steken, kwestie van de boel op gang te brengen. Daarna is het allemaal heel snel gegaan eigenlijk.
Begon wel meteen enorm veel pijn te hebben (had heel zware rugweeën), dus heb niet lang erna een ruggenprik gekregen. Samen met opwekkers om het nog wat sneller te laten gaan en een infuus.
Rond 11u ongeveer hebben ze mn vliezen gebroken, zat toen al op 6cm denk ik?
Om 11u30 gynaecoloog laten roepen omdat ik het gevoel had dat het wel eens het moment kon zijn.
Om 11u34 na drie keer persen is onze zoon geboren. Had niets van hechtingen nodig, dus was voor mij veel aangenamer dan de geboorte van onze dochter.
Om 19u was ik alweer thuis.
Alle reacties Link kopieren
Sue-Heck schreef:
08-09-2019 10:56
Zeker weten, zij straalde zoveel vertrouwen uit zowel persoonlijk als professioneel. Wist precies hoe zij op mijn bevallende lichaam moest reageren en er mij op die manier prima doorheen hielp zelfs zonder ruggenprik. Dat terwijl mijn motto was: waarom onnodig pijn lijden?!
Maar voor ik het wist was ik zover dat ik kon persen. Ze heeft het na afloop een “inleiding uit het boekje” genoemd. Heb haar nog een dikke knuffel gegeven bij het afscheid en bedankt voor een fijne bevalling.

Dank je wel voor je vertrouwwekkende verhaal! Dat helpt enorm :gift:
Alle reacties Link kopieren
Devils_Choir_x schreef:
08-09-2019 12:02
Ik ben op 1 augustus ingeleid. Liep al lange tijd rond met 3cm en strippen heeft ook niets nuttig gedaan.
Ik kwam aan in het ziekenhuis om 8u30 en kreeg gelijk een lavement om de darmen leeg te maken. Na een halfuurtje is de gynaecoloog gekomen om pillen op te steken, kwestie van de boel op gang te brengen. Daarna is het allemaal heel snel gegaan eigenlijk.
Begon wel meteen enorm veel pijn te hebben (had heel zware rugweeën), dus heb niet lang erna een ruggenprik gekregen. Samen met opwekkers om het nog wat sneller te laten gaan en een infuus.
Rond 11u ongeveer hebben ze mn vliezen gebroken, zat toen al op 6cm denk ik?
Om 11u30 gynaecoloog laten roepen omdat ik het gevoel had dat het wel eens het moment kon zijn.
Om 11u34 na drie keer persen is onze zoon geboren. Had niets van hechtingen nodig, dus was voor mij veel aangenamer dan de geboorte van onze dochter.
Om 19u was ik alweer thuis.

Wat fijn!
Alle reacties Link kopieren
Domninoz schreef:
08-09-2019 11:06
Poging 2

2 x ingeleid ivm zwangerschapsdiabetes, met +/- 38 weken.

Bevallen in twee verschillende ziekenhuizen en ook twee verschillende manieren van inleiden.

Eerste bevalling opgewekt met tabletten om de 3 uur. Om 10 uur gemeld op een donderdagochtend, vrijdag om 12:00 uur konden ze met 3cm de vliezen breken en gingen de weeënopwekkers (infuus aan). Ging te snel en te hard, maar de ontsluiting bleef uit. Uiteindelijk tijdens een weeënstorm een ruggenprik, vielen de weeën weg. Geen persweeën gehad ook niet zichtbaar op de monitor. Zaterdag rond 1:00 uur was hij er eindelijk. Uiteindelijk geholpen met knip en vacuümpomp.

Tweede bevalling ingeleid d.m.v. balloncatheter. Dinsdagavond 20:00 opgenomen, ballon ingebracht en volgende ochtend om 8:00 verwijderd. Om 12:15 was zoon er. Top bevalling, geleidelijke weeën (infuus werd minder snel omhoog gezet, lichaam pakte het veel beter op). Geen verdoving en geen 'schade' dit keer.

De tweede bevalling zou ik zo over doen. Gelukkig is de balloncatheter in het ziekenhuis hier standaard. Daar reageert mijn lijf blijkbaar beter op. Of het kwam doordat het een tweede bevalling is. Je kunt er gewoon echt heel weinig over zeggen. Zelf weer zwanger en teken voor een inleiding zoals bij zoon 2.

Maar, wie weet dient jouw kindje zich toch nog zelf aan en anders wens ik je een hele voorspoedige inleiding. Het kan echt heel fijn zijn...!

Dank je wel! Ik heb zoals SallySpectra me aanraadde op de site van het ziekenhuis gekeken en ze geven ook aan te starten met balloncatheter als dat nodig is.

Ik beval nu niet meer in hetzelfde ziekenhuis als bij de vorige bevalling. We zijn nl verhuisd.
Alle reacties Link kopieren
Opgenomen met 38 weken precies. 3x p dag toucheren plus tabletten om te primen, dat was echt vreselijk pijnlijk. (Het toucheren, niet de tabletten.) De volgende avond een ballon geplaatst, dit deed geen pijn. Hij zat er de volgende ochtend nog en toen hebben ze mijn vliezen gebroken en een infuus aangesloten. Baby werd in de gaten gehouden met een meetgeval op het hoofdje. Na een paar uur kreeg ik ontzettend weeën, is er toen de hartslag van de baby okee was een ruggenprik gezet en ben ik einde van de middag bevallen (mbv vacuumpomp en knip) Ik was toen 38+2 en ik ben ingeleid omdat ik insuline spuit. We mochten de volgende ochtend naar huis.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven