Zwanger
alle pijlers
Ik wil heel graag kinderen, zij heeft geen idee wanneer
vrijdag 12 juli 2024 13:03
Hallo allemaal,
Dit is misschien een ongebruikelijk onderwerp voor een man om hier te bespreken, maar ik denk dat ik wat vrouwelijk perspectief kan gebruiken. Ik ben een 32-jarige man met een 30-jarige vriendin en weet precies wat ik wil: een gezin. In mijn omgeving zie ik het geluk en de vervulling die jonge ouders (met alle nuances, stress en weinig slaap) ervaren, en ik wil echt graag een kindje. Financieel heb ik alles op orde met een goede, maar niet heel levensvervullende baan en een niet al te spannend leven. Voor mij is het absoluut tijd voor de volgende stap. Ik ben ervan overtuigd dat ik een liefdevolle en zorgzame vader zou zijn. Mijn vrienden zitten allemaal in de fase dat ze een gezin beginnen.
Mijn vriendin is echter nog erg zoekende. Terwijl andere vriendinnen praten over babykamers, zwanger worden of al een kleintje hebben, lijkt mijn vriendin alleen maar een grotere afkeer te krijgen. Ze heeft altijd gezegd dat ze 'ooit' kinderen wil, maar ze ziet enorm op tegen de verantwoordelijkheid, heeft volgens mij geen zin om zwanger te worden en praat negatief over kinderen. Er lijkt geen enkele urgentie te zijn, terwijl ze momenteel niet zoveel om handen heeft. Ze heeft geen drukke baan of een intens sociaal leven. Ze wil nog een kleine reis maken, maar is geen fervente reiziger. Toch biedt ze mij geen enkel houvast:
De afgelopen vier maanden heb ik het onderwerp niet meer aangekaart, maar het blijft in mijn binnenste broeien. Ik denk er elke dag aan en het werpt een schaduw over mijn leven. Op dit moment voel ik me aan het lijntje gehouden en begrijp ik niet waarom mijn vriendin op deze leeftijd niet concreter wil nadenken over onze gedeelde toekomst. Het gedeelde toekomstbeeld is er gewoon niet, ik heb niets om voor te vechten. Natuurlijk kan ik ook op mijn 40e nog vader worden, maar dat is niet wat ik wil.
Zijn er mensen die een soortgelijke ervaring hebben gehad met een partner die geen duidelijkheid gaf en waarbij het uiteindelijk toch nog goedkwam? En zijn er manieren voor mij om die enorme focus op mijn kinderwens los te laten? Want op deze manier ga ik er echt aan onderdoor.
Dit is misschien een ongebruikelijk onderwerp voor een man om hier te bespreken, maar ik denk dat ik wat vrouwelijk perspectief kan gebruiken. Ik ben een 32-jarige man met een 30-jarige vriendin en weet precies wat ik wil: een gezin. In mijn omgeving zie ik het geluk en de vervulling die jonge ouders (met alle nuances, stress en weinig slaap) ervaren, en ik wil echt graag een kindje. Financieel heb ik alles op orde met een goede, maar niet heel levensvervullende baan en een niet al te spannend leven. Voor mij is het absoluut tijd voor de volgende stap. Ik ben ervan overtuigd dat ik een liefdevolle en zorgzame vader zou zijn. Mijn vrienden zitten allemaal in de fase dat ze een gezin beginnen.
Mijn vriendin is echter nog erg zoekende. Terwijl andere vriendinnen praten over babykamers, zwanger worden of al een kleintje hebben, lijkt mijn vriendin alleen maar een grotere afkeer te krijgen. Ze heeft altijd gezegd dat ze 'ooit' kinderen wil, maar ze ziet enorm op tegen de verantwoordelijkheid, heeft volgens mij geen zin om zwanger te worden en praat negatief over kinderen. Er lijkt geen enkele urgentie te zijn, terwijl ze momenteel niet zoveel om handen heeft. Ze heeft geen drukke baan of een intens sociaal leven. Ze wil nog een kleine reis maken, maar is geen fervente reiziger. Toch biedt ze mij geen enkel houvast:
- Ze wil niet aangeven wat ze nog allemaal wil doen voordat ze kinderen wil.
- Ze wil geen leeftijd noemen, behalve dat ze het liefst voor haar 35e moeder wil worden.
- Het enige houvast dat ze biedt, is dat ze 'ooit' kinderen wil.
- Mijn pijn lijkt haar niet te interesseren of ze wuift het weg.
- Ze geeft regelmatig aan zich nog 'persoonlijk te willen ontwikkelen' voor ze kinderen wil, zonder concreet te maken wat dat inhoudt.
De afgelopen vier maanden heb ik het onderwerp niet meer aangekaart, maar het blijft in mijn binnenste broeien. Ik denk er elke dag aan en het werpt een schaduw over mijn leven. Op dit moment voel ik me aan het lijntje gehouden en begrijp ik niet waarom mijn vriendin op deze leeftijd niet concreter wil nadenken over onze gedeelde toekomst. Het gedeelde toekomstbeeld is er gewoon niet, ik heb niets om voor te vechten. Natuurlijk kan ik ook op mijn 40e nog vader worden, maar dat is niet wat ik wil.
Zijn er mensen die een soortgelijke ervaring hebben gehad met een partner die geen duidelijkheid gaf en waarbij het uiteindelijk toch nog goedkwam? En zijn er manieren voor mij om die enorme focus op mijn kinderwens los te laten? Want op deze manier ga ik er echt aan onderdoor.
zondag 14 juli 2024 09:05
Ik weet niet of ze nooit kinderen wil. Maar ja, we moeten op TO afgaan en het zou me niet verbazen als hij wat moeite heeft met het interpreteren van andere signalen dan wat er letterlijk gezegd wordt.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 14 juli 2024 09:12
Partners die nog niet zeker weten wat ze willen zijn eh... partners die nog niet zeker weten wat ze willen. Geen misdadigers. Ik vind het dan weer vreemd hoe jij schrijft over een relatie tussen twee volwassen personen.Femme1981 schreef: ↑13-07-2024 20:35Weet je waarmee ik dat heb? Onbuigzaamheid, koppigheid, starheid.
Wat zijn dit voor vreemde reacties? Er zijn vrouwen in dit topic die letterlijk hun kinderwens hebben moeten opgeven door partners die nog niet zeker wisten wat ze wilden. Zij blijven hun hele leven getraumatiseerd. Al die ellende had kunnen worden voorkomen door gewoon normaal te communiceren en naar elkaar toe te komen.
En zeg niet dat het hun eigen schuld is omdat ze in zo'n relatie blijven. Jij weet heel goed dat opnieuw gaan daten na je dertigste en alles opnieuw moeten opbouwen ook een vreselijk traject is.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 14 juli 2024 09:37
Geen advies maar een 34-jarige mannelijke collega heeft 2 jaar geleden zijn relatie verbroken omdat hij een kinderwens had en zijn toenmalige vriendin niet. Inmiddels is hij 2 jaar ouder en erachter gekomen dat het vinden van een partner, laat staan een partner met direct een kinderwens en zonder kinderen uit een vorige relatie, niet zo makkelijk is. Hij is inmiddels zo wanhopig dat elke vrouwelijke sollicitant wordt gezien als potentiële moeder van zijn kinderen. 
zondag 14 juli 2024 09:58
Goede keuze van hem om de relatie te verbreken. Na twee jaar nog geen nieuwe relatie hebben gevonden is niet zo vreemd, maar als hij sinds direct na het verbreken van de relatie direct op zoek is naar een broedmachine... Tja, dan is de kans ook reëel dat het niet gaat lukken. Wat dat betreft wel een advies aan TO, denk ik: het op zeer korte termijn de kinderwens verwezenlijken is dus sowieso - uitzonderingen daargelaten - niet realistisch. En die wens roept bij mij ook de vraag op in hoeverre je daarmee een gezonde basis gaat creëren voor een kind om in op te groeien.Sugarfree schreef: ↑14-07-2024 09:37Geen advies maar een 34-jarige mannelijke collega heeft 2 jaar geleden zijn relatie verbroken omdat hij een kinderwens had en zijn toenmalige vriendin niet. Inmiddels is hij 2 jaar ouder en erachter gekomen dat het vinden van een partner, laat staan een partner met direct een kinderwens en zonder kinderen uit een vorige relatie, niet zo makkelijk is. Hij is inmiddels zo wanhopig dat elke vrouwelijke sollicitant wordt gezien als potentiële moeder van zijn kinderen.
Het is gevoel en dat zal gerust heel overheersend zijn, maar daar zul je zelf het hoofd aan moeten bieden TO, niet afwentelen op je zogenaamd koppige en starre partner. Ik zou je aanraden met iemand te gaan praten over hoe nu verder vanuit de situatie waarin jíj verkeert in plaats van de insteek om je vriendin over te halen.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 14 juli 2024 10:04
Een vriend van ons, had een duidelijke kinderwens, en geen relatie meer. (verbroken ivm zijn kinderwens)
Hij was ondertussen 40+, en is gaan online daten, met heel duidelijk ook die uitgesproken wens. Hij vond een hele leuke vrouw, ze kregen heel snel twee kinderen (denk aan: binnen half jaar na eerste date zwanger)
Omdat zij beiden zo'n duidelijke kinderwens hadden, werkt het.
Voor hun beiden was de kinderwens zo belangrijk, dat ze zorgen dat het werkt.
Soort verstandshuwelijk
Hij was ondertussen 40+, en is gaan online daten, met heel duidelijk ook die uitgesproken wens. Hij vond een hele leuke vrouw, ze kregen heel snel twee kinderen (denk aan: binnen half jaar na eerste date zwanger)
Omdat zij beiden zo'n duidelijke kinderwens hadden, werkt het.
Voor hun beiden was de kinderwens zo belangrijk, dat ze zorgen dat het werkt.
Soort verstandshuwelijk
zondag 14 juli 2024 10:04
Ja begrijp je nu waarom dit voor mij ook een allesbehalve aantrekkelijk perspectief is? Dit kan ook zo maar weer 3 tot 4 jaar duren, plus nog het verwerken van een verbroken lange relatie.Sugarfree schreef: ↑14-07-2024 09:37Geen advies maar een 34-jarige mannelijke collega heeft 2 jaar geleden zijn relatie verbroken omdat hij een kinderwens had en zijn toenmalige vriendin niet. Inmiddels is hij 2 jaar ouder en erachter gekomen dat het vinden van een partner, laat staan een partner met direct een kinderwens en zonder kinderen uit een vorige relatie, niet zo makkelijk is. Hij is inmiddels zo wanhopig dat elke vrouwelijke sollicitant wordt gezien als potentiële moeder van zijn kinderen.
zondag 14 juli 2024 10:09
Een hoopvol perspectief. Het kan dus ook nog zo laat.Lila-Linda schreef: ↑14-07-2024 10:04Een vriend van ons, had een duidelijke kinderwens, en geen relatie meer. (verbroken ivm zijn kinderwens)
Hij was ondertussen 40+, en is gaan online daten, met heel duidelijk ook die uitgesproken wens. Hij vond een hele leuke vrouw, ze kregen heel snel twee kinderen (denk aan: binnen half jaar na eerste date zwanger)
Omdat zij beiden zo'n duidelijke kinderwens hadden, werkt het.
Voor hun beiden was de kinderwens zo belangrijk, dat ze zorgen dat het werkt.
Soort verstandshuwelijk
zondag 14 juli 2024 10:12
Mijn man wilde ook eerder kinderen dan ik. Vond dat ook heel vervelend.
Ik kan me voorstellen dat als je wél wilt zoals jij, dat je wilt begrijpen waarom de ander NIET wilt. En dan komt zij met argumenten die in jouw ogen onzinnig of overkomelijk zijn.
Maar als je geen kinderen wilt, dan zijn ze niet overkomelijk.
Ik zou met haar en vooral met jezelf een tijdspad afspreken. Wanneer ga je een besluit nemen. Hoeveel tijd geef je jezelf nog?
Duidelijkheid krijg je nu toch niet, dus ik zou het beslismoment zo ver mogelijk uitstellen als jij kunt handelen en dan daarna je conclusies trekken.
Ik kan me voorstellen dat als je wél wilt zoals jij, dat je wilt begrijpen waarom de ander NIET wilt. En dan komt zij met argumenten die in jouw ogen onzinnig of overkomelijk zijn.
Maar als je geen kinderen wilt, dan zijn ze niet overkomelijk.
Ik zou met haar en vooral met jezelf een tijdspad afspreken. Wanneer ga je een besluit nemen. Hoeveel tijd geef je jezelf nog?
Duidelijkheid krijg je nu toch niet, dus ik zou het beslismoment zo ver mogelijk uitstellen als jij kunt handelen en dan daarna je conclusies trekken.
zondag 14 juli 2024 10:18
Je hebt hier met een relatiecoach over gesproken samen met je vriendin en die heeft ongetwijfeld adviezen gegeven.
Ik denk toch eigenlijk met dit soort dingen als mensen op essentiële zaken anders voelen, een andere mening hebben en het niet lukt om nader tot elkaar te komen dat je dan de conclusie moet trekken of je bij elkaar past ja of nee.
Aan de keuzes die je maakt zijn consequenties verbonden.
In de relatie blijven zoals nu heeft een consequentie
Wachten en hopen dat je vriendin het over een paar jaar wel weet, heeft een consequenties. Haar gevoelens van twijfel en onzekerheid zijn even legitiem en belangrijk als de wens van jou om het wel zeker te weten. Ik mis in je postings het respect daarin. Van beide kanten trouwens. Basis in een relatie lijkt me acceptatie van elkaar en elkaar respecteren in wie je bent en wat je verlangens zijn. Die van je vriendin zijn even belangrijk als de jouwe.
De relatie verbreken heeft een consequenties. En een ieder is verantwoordelijk voor de keuzes die het maakt ook als je ervoor kiest om bij een twijfelende partner te blijven omdat een andere keuze ook consequenties heeft, die je misschien niet zo leuk zijn, blijft.
Ik denk toch eigenlijk met dit soort dingen als mensen op essentiële zaken anders voelen, een andere mening hebben en het niet lukt om nader tot elkaar te komen dat je dan de conclusie moet trekken of je bij elkaar past ja of nee.
Aan de keuzes die je maakt zijn consequenties verbonden.
In de relatie blijven zoals nu heeft een consequentie
Wachten en hopen dat je vriendin het over een paar jaar wel weet, heeft een consequenties. Haar gevoelens van twijfel en onzekerheid zijn even legitiem en belangrijk als de wens van jou om het wel zeker te weten. Ik mis in je postings het respect daarin. Van beide kanten trouwens. Basis in een relatie lijkt me acceptatie van elkaar en elkaar respecteren in wie je bent en wat je verlangens zijn. Die van je vriendin zijn even belangrijk als de jouwe.
De relatie verbreken heeft een consequenties. En een ieder is verantwoordelijk voor de keuzes die het maakt ook als je ervoor kiest om bij een twijfelende partner te blijven omdat een andere keuze ook consequenties heeft, die je misschien niet zo leuk zijn, blijft.
zondag 14 juli 2024 10:28
Stop eens met die suggestieve aanvallende uitspraken van je de hele tijd. Hij geeft zelf toch aan dat hij dit onderwerp al 4 maanden niet meer opgeworpen heeft? Die man heeft alles opgekropt en uit zich dan nog steeds heel netjes.
Je hebt echt totaal niet door wat voor pijn en wanhoop hier achter zit volgens mij.
femme1981 wijzigde dit bericht op 14-07-2024 10:34
1.05% gewijzigd
zondag 14 juli 2024 10:33
Breng dan eens onder woorden waarom jij dat heel vervelend vond. Daar zaten rationele redenen achter neem ik aan? Want hij geeft duidelijk aan dat zij juist helemaal geen argumenten geeft. Zij komt dus niet met argumenten die in zijn ogen overkomelijk zijn, ze komt met niets.Browniedoc schreef: ↑14-07-2024 10:12Mijn man wilde ook eerder kinderen dan ik. Vond dat ook heel vervelend.
Ik kan me voorstellen dat als je wél wilt zoals jij, dat je wilt begrijpen waarom de ander NIET wilt. En dan komt zij met argumenten die in jouw ogen onzinnig of overkomelijk zijn.
Maar als je geen kinderen wilt, dan zijn ze niet overkomelijk.
Ik zou met haar en vooral met jezelf een tijdspad afspreken. Wanneer ga je een besluit nemen. Hoeveel tijd geef je jezelf nog?
Duidelijkheid krijg je nu toch niet, dus ik zou het beslismoment zo ver mogelijk uitstellen als jij kunt handelen en dan daarna je conclusies trekken.
Een tijdspad afspreken? Dat wil ze niet, dat is ook het erge van dit soort situaties. Jij klinkt als iemand waarmee nog wel rustig kon worden besproken waarom je nog geen kinderen wilde. Dat is bij de vriendin van TS absoluut niet het geval.
zondag 14 juli 2024 10:34
Dat geldt voor een twijfelende partner dan anders? Iemand maakt zelf de keuze om in de relatie te blijven. Dan moet je ook dealen met de consequenties die daarmee gepaard gaan. De gevoelens van de partner die twijfelt zijn even legitiem en even belangrijk.
zondag 14 juli 2024 10:43
Je hebt bij de gesprekken die ze met de relatiecoach hadden en die ze samen hebben gehad gezeten, begrijp ik aangezien je dit zo stellig stelt?
Ik lees namelijk wel een aantal redenen. Een daarvan is dat ze de relatie niet in orde is of het fundament ontbreekt.
Daarnaast geeft ze aan dat ze voor haar 35ste kinderen wil dus dat is binnen nu en 5 jaar. Verder geeft ze aan dat ze zich eerst nog verder wil ontwikkelen.
Dus wel degelijk dat ze dingen aangeeft enkel dit wordt door to als te onduidelijk en te vaag bestempeld. Dus ja, ze geeft wel dingen aan alleen heb ik niet de indruk dat daar voldoende naar wordt geluisterd en/of begrepen door mensen die wel duidelijk omschreven hebben wat ze willen en wat hun wensen zijn. Wat zij voelt en vindt is even belangrijk.
zondag 14 juli 2024 10:49
Hij negeert hier structureel elke tip voor een werkelijk, opbouwend en goed gesprek, in elk posting dramt zijn ikke-ikke-ikke erdoorheen. Dan vind ik het niet zo gek dat ik een tikkeltje vrees voor de gesprekken die hij voert met zijn partner. Dat die gesprekken al 4 maanden stilliggen maakt in deze niet uit, zijn vriendin voelt waarschijnlijk in álles dat er van haar verwacht wordt dat zij een knoop doorhakt.Femme1981 schreef: ↑14-07-2024 10:28Stop eens met die suggestieve aanvallende uitspraken van je de hele tijd. Hij geeft zelf toch aan dat hij dit onderwerp al 4 maanden niet meer opgeworpen heeft? Die man heeft alles opgekropt en uit zich dan nog steeds heel netjes.
Je hebt echt totaal niet door wat voor pijn en wanhoop hier achter zit volgens mij.
Wie weet hoeveel pijn en wanhoop zij heeft. Wie weet hoe angstig zij is voor zijn door roeien en ruiten gaande kinderwens die zij even mag vervullen voor hem.
En dan wellicht nog de angst dat hij er vandoor gaat bij haar definitieve nee.
Ik denk dat jij de andere kant niet helemaal lekker in kaart heb als ik eerlijk ben.
...
zondag 14 juli 2024 11:14
Ze hoeft helemaal geen argumenten te geven. Het is een gevoel.Femme1981 schreef: ↑14-07-2024 10:33Breng dan eens onder woorden waarom jij dat heel vervelend vond. Daar zaten rationele redenen achter neem ik aan? Want hij geeft duidelijk aan dat zij juist helemaal geen argumenten geeft. Zij komt dus niet met argumenten die in zijn ogen overkomelijk zijn, ze komt met niets.
Een tijdspad afspreken? Dat wil ze niet, dat is ook het erge van dit soort situaties. Jij klinkt als iemand waarmee nog wel rustig kon worden besproken waarom je nog geen kinderen wilde. Dat is bij de vriendin van TS absoluut niet het geval.
Net zoals jij werkelijk geen enkel goed argument hebt om wél kinderen te krijgen. Ook dat is "maar" een gevoel.
zondag 14 juli 2024 11:24
Plus: hij zegt dat hij het vier maanden niet over het onderwerp gehad heeft, maar ook dat het voor hem allesoverheersend is. M.a.w. in veel gesprekken speelt het onder de oppervlakte wel degeliik mee. Zijn vriendin is ook niet gek.Rooss4.0 schreef: ↑14-07-2024 10:49Hij negeert hier structureel elke tip voor een werkelijk, opbouwend en goed gesprek, in elk posting dramt zijn ikke-ikke-ikke erdoorheen. Dan vind ik het niet zo gek dat ik een tikkeltje vrees voor de gesprekken die hij voert met zijn partner. Dat die gesprekken al 4 maanden stilliggen maakt in deze niet uit, zijn vriendin voelt waarschijnlijk in álles dat er van haar verwacht wordt dat zij een knoop doorhakt.
Wie weet hoeveel pijn en wanhoop zij heeft. Wie weet hoe angstig zij is voor zijn door roeien en ruiten gaande kinderwens die zij even mag vervullen voor hem.
En dan wellicht nog de angst dat hij er vandoor gaat bij haar definitieve nee.
Ik denk dat jij de andere kant niet helemaal lekker in kaart heb als ik eerlijk ben.
Het is een mooi streven hoor, het onderwerp niet expliciet benoemen en ik kan me indenken dat 'uitschakelen' van de zwaarwegendheid die TO ervaart heel moeilijk is, maar dat maakt niet dat enkel zijn vriendin dan het probleem is hierin. Hij is dat ook en hij zal - los van welke weg hij dan ook volgt - daar ook zelf mee moeten leren dealen, aangezien een spoedige vervulling van zijn kinderwens niet heel erg realistisch is .
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 14 juli 2024 11:26
En dit. Rationele argumenten, hoe dan? Die heeft TO ook allesbehalve.
Waarom blijf jij hier zo op doorgaan, Femme1981?
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 14 juli 2024 11:36
Bedoel je dit nou echt als een hoopvol perspectief of was dit sarcastisch? Als jij een verstandshuwelijk een hoopvol perspectief vindt, dan zegt dat heel erg veel. Jouw vriendin geeft aan dat er het een en ander niet goed zit in de relatie. Jij wilt toch persé kinderen. Nu vind je een verstandshuwelijk met als doel kinderen ineens een goed toekomstperspectief. Zie je dan niet dat jouw vriendin dit heel anders ziet? Zij wil duidelijk geen verstandshuwelijk met kinderen. Trek hieruit je conclusies. Werk aan je relatie of ga dat verstandshuwelijk met iemand anders zoeken.
zondag 14 juli 2024 11:59
Ik dacht eerst dat je een grapje maakte, maar Hahahahaaaaaa DIT IS ECHT WAAR!
en TO komt nu bij mij in de categorie "psycho".
zondag 14 juli 2024 12:11
Nou ja, in ieder geval zodanig overtuigd van zijn eigen perspectief dat hij bijval georganiseerd heeft, haha. Maar misschien kan iemand die dit pareltje herkent het topic even bij zijn vriendin onder de neus schuiven. Dan is het probleem vlot opgelist, gok ik.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
