Zwanger
alle pijlers
Ik wil heel graag kinderen, zij heeft geen idee wanneer
vrijdag 12 juli 2024 om 13:03
Hallo allemaal,
Dit is misschien een ongebruikelijk onderwerp voor een man om hier te bespreken, maar ik denk dat ik wat vrouwelijk perspectief kan gebruiken. Ik ben een 32-jarige man met een 30-jarige vriendin en weet precies wat ik wil: een gezin. In mijn omgeving zie ik het geluk en de vervulling die jonge ouders (met alle nuances, stress en weinig slaap) ervaren, en ik wil echt graag een kindje. Financieel heb ik alles op orde met een goede, maar niet heel levensvervullende baan en een niet al te spannend leven. Voor mij is het absoluut tijd voor de volgende stap. Ik ben ervan overtuigd dat ik een liefdevolle en zorgzame vader zou zijn. Mijn vrienden zitten allemaal in de fase dat ze een gezin beginnen.
Mijn vriendin is echter nog erg zoekende. Terwijl andere vriendinnen praten over babykamers, zwanger worden of al een kleintje hebben, lijkt mijn vriendin alleen maar een grotere afkeer te krijgen. Ze heeft altijd gezegd dat ze 'ooit' kinderen wil, maar ze ziet enorm op tegen de verantwoordelijkheid, heeft volgens mij geen zin om zwanger te worden en praat negatief over kinderen. Er lijkt geen enkele urgentie te zijn, terwijl ze momenteel niet zoveel om handen heeft. Ze heeft geen drukke baan of een intens sociaal leven. Ze wil nog een kleine reis maken, maar is geen fervente reiziger. Toch biedt ze mij geen enkel houvast:
De afgelopen vier maanden heb ik het onderwerp niet meer aangekaart, maar het blijft in mijn binnenste broeien. Ik denk er elke dag aan en het werpt een schaduw over mijn leven. Op dit moment voel ik me aan het lijntje gehouden en begrijp ik niet waarom mijn vriendin op deze leeftijd niet concreter wil nadenken over onze gedeelde toekomst. Het gedeelde toekomstbeeld is er gewoon niet, ik heb niets om voor te vechten. Natuurlijk kan ik ook op mijn 40e nog vader worden, maar dat is niet wat ik wil.
Zijn er mensen die een soortgelijke ervaring hebben gehad met een partner die geen duidelijkheid gaf en waarbij het uiteindelijk toch nog goedkwam? En zijn er manieren voor mij om die enorme focus op mijn kinderwens los te laten? Want op deze manier ga ik er echt aan onderdoor.
Dit is misschien een ongebruikelijk onderwerp voor een man om hier te bespreken, maar ik denk dat ik wat vrouwelijk perspectief kan gebruiken. Ik ben een 32-jarige man met een 30-jarige vriendin en weet precies wat ik wil: een gezin. In mijn omgeving zie ik het geluk en de vervulling die jonge ouders (met alle nuances, stress en weinig slaap) ervaren, en ik wil echt graag een kindje. Financieel heb ik alles op orde met een goede, maar niet heel levensvervullende baan en een niet al te spannend leven. Voor mij is het absoluut tijd voor de volgende stap. Ik ben ervan overtuigd dat ik een liefdevolle en zorgzame vader zou zijn. Mijn vrienden zitten allemaal in de fase dat ze een gezin beginnen.
Mijn vriendin is echter nog erg zoekende. Terwijl andere vriendinnen praten over babykamers, zwanger worden of al een kleintje hebben, lijkt mijn vriendin alleen maar een grotere afkeer te krijgen. Ze heeft altijd gezegd dat ze 'ooit' kinderen wil, maar ze ziet enorm op tegen de verantwoordelijkheid, heeft volgens mij geen zin om zwanger te worden en praat negatief over kinderen. Er lijkt geen enkele urgentie te zijn, terwijl ze momenteel niet zoveel om handen heeft. Ze heeft geen drukke baan of een intens sociaal leven. Ze wil nog een kleine reis maken, maar is geen fervente reiziger. Toch biedt ze mij geen enkel houvast:
- Ze wil niet aangeven wat ze nog allemaal wil doen voordat ze kinderen wil.
- Ze wil geen leeftijd noemen, behalve dat ze het liefst voor haar 35e moeder wil worden.
- Het enige houvast dat ze biedt, is dat ze 'ooit' kinderen wil.
- Mijn pijn lijkt haar niet te interesseren of ze wuift het weg.
- Ze geeft regelmatig aan zich nog 'persoonlijk te willen ontwikkelen' voor ze kinderen wil, zonder concreet te maken wat dat inhoudt.
De afgelopen vier maanden heb ik het onderwerp niet meer aangekaart, maar het blijft in mijn binnenste broeien. Ik denk er elke dag aan en het werpt een schaduw over mijn leven. Op dit moment voel ik me aan het lijntje gehouden en begrijp ik niet waarom mijn vriendin op deze leeftijd niet concreter wil nadenken over onze gedeelde toekomst. Het gedeelde toekomstbeeld is er gewoon niet, ik heb niets om voor te vechten. Natuurlijk kan ik ook op mijn 40e nog vader worden, maar dat is niet wat ik wil.
Zijn er mensen die een soortgelijke ervaring hebben gehad met een partner die geen duidelijkheid gaf en waarbij het uiteindelijk toch nog goedkwam? En zijn er manieren voor mij om die enorme focus op mijn kinderwens los te laten? Want op deze manier ga ik er echt aan onderdoor.
zondag 14 juli 2024 om 12:25
Echt, hè. Als je kinderen wilt is je beste kans toch juist een partner met kinderen?Sugarfree schreef: ↑14-07-2024 09:37Geen advies maar een 34-jarige mannelijke collega heeft 2 jaar geleden zijn relatie verbroken omdat hij een kinderwens had en zijn toenmalige vriendin niet. Inmiddels is hij 2 jaar ouder en erachter gekomen dat het vinden van een partner, laat staan een partner met direct een kinderwens en zonder kinderen uit een vorige relatie, niet zo makkelijk is. Hij is inmiddels zo wanhopig dat elke vrouwelijke sollicitant wordt gezien als potentiële moeder van zijn kinderen.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
zondag 14 juli 2024 om 12:56
De bannelingen zijn 1 persoon. Vandaar ook het "dubbelnicken"Stokbroodje schreef: ↑14-07-2024 12:16Op zich wel een boeiende topic geworden. Maar zijn de bannelingen 1 persoon of wilde Femme lekker extra stroken.
zondag 14 juli 2024 om 16:05
Murgatroyd schreef: ↑14-07-2024 15:32TO: "snel, ik moet een vrouwelijke nick bedenken... Waarom schiet me nu geen vrouwennaam te binnen wat MOEILIJK"
De cijfercombinatie intrigeert me dan wel weer, maar misschien is gewoon zijn pin- of postcode.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 14 juli 2024 om 16:10
Murgatroyd schreef: ↑14-07-2024 15:32TO: "snel, ik moet een vrouwelijke nick bedenken... Waarom schiet me nu geen vrouwennaam te binnen wat MOEILIJK"
En dan de post nog goedgekeurd krijgen.
zondag 14 juli 2024 om 16:31
Dat lijkt me duidelijk het quasigeboortejaar van iemand die deze moeilijke fase al achter de rug heeft.canis-felis schreef: ↑14-07-2024 16:05
De cijfercombinatie intrigeert me dan wel weer, maar misschien is gewoon zijn pin- of postcode.
zondag 14 juli 2024 om 16:44
Want het moet per se van jezelf zijn? Wat wil je dan precies hebben? Geen kind maar een nakomeling?
Als je ergens in de 30 opnieuw op de markt komt is de kans nu eenmaal groot dat je iemand ontmoet die al een eerdere relatie heeft gehad en misschien ook kinderen. Misschien wil de vrouw in kwestie er nog een met jou, maar zo niet dan heb je iig een gezin.
Ah, lamaar.... To heeft een ban lees ik.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
zondag 14 juli 2024 om 17:05
Eigenlijk zou je je partner moeten vragen "wat zit er volgens jou fundamenteel scheef in onze relatie?" en "zie jij mij als vader van jouw kinderen?"
Persoonlijk ben ik van mening dat als je partner zegt dat er "iets" fundamenteel scheef zit, dat je partner dan ook moet kunnen benoemen wat dat "iets" is en wat er nodig is. Komt over als voor het blok zetten, dat is het min of meer ook, maar jouw partner houd jou aan het lijntje als het gaat om jullie relatie. Het kan ook zijn dat jullie niet matchen en dat de kinderwens dit nu aan de oppervlakte brengt.
Er is een grote kans dat je partner jou niet als vader van haar kinderen ziet (dat kan ook gevoelsmatig zijn) en / of er bij haar grote aversie tegen kinderen (of de bijbehorende verantwoordelijkheid) niet ziet zitten noch wilt.
Aan jou de vraag of jouw liefde jegens je partner dermate diep is dat je wilt wachten en haar alle ruimte en tijd gunt. Of dat je zegt op leeftijd x wil ik toch echt gesetteld zijn met een gezin, is het niet met jou dan maar met iemand anders (nog los van het feit dat het gegeven is natuurlijk).
Welke keuze(s) je ook maakt, iemand zal pijn gedaan worden. Veel sterkte.
Persoonlijk ben ik van mening dat als je partner zegt dat er "iets" fundamenteel scheef zit, dat je partner dan ook moet kunnen benoemen wat dat "iets" is en wat er nodig is. Komt over als voor het blok zetten, dat is het min of meer ook, maar jouw partner houd jou aan het lijntje als het gaat om jullie relatie. Het kan ook zijn dat jullie niet matchen en dat de kinderwens dit nu aan de oppervlakte brengt.
Er is een grote kans dat je partner jou niet als vader van haar kinderen ziet (dat kan ook gevoelsmatig zijn) en / of er bij haar grote aversie tegen kinderen (of de bijbehorende verantwoordelijkheid) niet ziet zitten noch wilt.
Aan jou de vraag of jouw liefde jegens je partner dermate diep is dat je wilt wachten en haar alle ruimte en tijd gunt. Of dat je zegt op leeftijd x wil ik toch echt gesetteld zijn met een gezin, is het niet met jou dan maar met iemand anders (nog los van het feit dat het gegeven is natuurlijk).
Welke keuze(s) je ook maakt, iemand zal pijn gedaan worden. Veel sterkte.
zondag 14 juli 2024 om 17:06
Of het begon als een oprechte vraag en toen viel de hoeveelheid bijval bij nader inzien toch wat tegen.Lady*Voldemort schreef: ↑14-07-2024 17:04De eerste post ging over stopcontacten in de keuken. Onze TO had zijn actie goed voorbereid
zondag 14 juli 2024 om 18:39
Nou dan gaf ie de moed wel heel snel op. Er zat maar een paar uur tussen zijn eerste post en die van zijn puppet, en dan moet je ook nog meerekenen dat het meestal wel een paar uur duurt voor een eerste post is goedgekeurd.
zondag 14 juli 2024 om 19:34
zondag 14 juli 2024 om 19:39
Dat had ik ook gezien, maar wilde toch even reageren op jouw post, vandaar.merano schreef: ↑14-07-2024 16:44Want het moet per se van jezelf zijn? Wat wil je dan precies hebben? Geen kind maar een nakomeling?
Als je ergens in de 30 opnieuw op de markt komt is de kans nu eenmaal groot dat je iemand ontmoet die al een eerdere relatie heeft gehad en misschien ook kinderen. Misschien wil de vrouw in kwestie er nog een met jou, maar zo niet dan heb je iig een gezin.
Ah, lamaar.... To heeft een ban lees ik.
Ik denk - voor mij geldt het niet, want geen kinderwens - dat veel mensen inderdaad een nakomeling willen. Het eigen vlees en bloed, weet ik wat, daar hoor en lees ik vaak over.
Maar in het algemeen word je niet de ouder van de kinderen van je partner, hè. En dus ook geen gezin. Je draait - als dat de wens is en zo loopt - als nieuwe partner mee in het gezin van je partner. Je vervult dan een rol in het leven van die kinderen. Maar dat is toch totaal niet vergelijkbaar met het ouderschap? Zou jij serieus gaan daten met de insteek van het vervullen van een ouderrol naar de kinderen van je toekomstige partner? Volgens mij is dat een grote kans op teleurstelling of zelfs ellende. Het kán zo lopen dat je een ouderrol krijgt, maar dat kun je op voorhand niet weten. Ook niet als je nieuwe partner weduwnaar of weduwe is.
Dat je vanaf een zekere leeftijd eerder iemand ontmoet die al kinderen heeft ben ik met je eens, maar staat volledig los van bovenstaande.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 14 juli 2024 om 20:00
Dat zou ik ook verdacht vindenLady*Voldemort schreef: ↑14-07-2024 19:34Nee, eerste post. Ze hebben mij na een woestelijke anonimisering wel eens een week laten wachten omdat ze niet geloofden dat ik het was. En ik postte alleen maar iets over het weer of zo.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
zondag 14 juli 2024 om 22:38
Nee, ik zou niet serieus gaan daten met de insteek om een ouderrol te vervullen, maar ik hoef ook geen kinderen.canis-felis schreef: ↑14-07-2024 19:39Dat had ik ook gezien, maar wilde toch even reageren op jouw post, vandaar.
Ik denk - voor mij geldt het niet, want geen kinderwens - dat veel mensen inderdaad een nakomeling willen. Het eigen vlees en bloed, weet ik wat, daar hoor en lees ik vaak over.
Maar in het algemeen word je niet de ouder van de kinderen van je partner, hè. En dus ook geen gezin. Je draait - als dat de wens is en zo loopt - als nieuwe partner mee in het gezin van je partner. Je vervult dan een rol in het leven van die kinderen. Maar dat is toch totaal niet vergelijkbaar met het ouderschap? Zou jij serieus gaan daten met de insteek van het vervullen van een ouderrol naar de kinderen van je toekomstige partner? Volgens mij is dat een grote kans op teleurstelling of zelfs ellende. Het kán zo lopen dat je een ouderrol krijgt, maar dat kun je op voorhand niet weten. Ook niet als je nieuwe partner weduwnaar of weduwe is.
Dat je vanaf een zekere leeftijd eerder iemand ontmoet die al kinderen heeft ben ik met je eens, maar staat volledig los van bovenstaande.
To gaat sowieso daten met de insteek om een ouderrol te vervullen. Mijn voorstel geeft hem alleen meer kans.
Met het concept "nakomeling van eigen vlees en bloed" heb ik echt helemaal niks. Wat voegt dat nou toe, tenzij je Willem Alexander bent?
Lijkt me zelfs fijner, dat je niet verantwoordelijk bent voor het doorgeven van de flaporen van opa, het kut-karakter van tante To, of je eigen sociale onhandigheid, of zo.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
zondag 14 juli 2024 om 22:46
Heel toevallig, (ik ben ook nieuw op dit forum)
Maar een vriend van mij had hetzelfde, die wilde graag een kind, maar zijn vriendin hield de boot af.
Toen heeft hij haar op een gegeven moment er gewoon mee geconfronteerd. Hij wilde kinderen, en als zij dat niet wilde, dan zou hij overwegen om de relatie te beëindigen, hij zei dat trouwens op een vrij nette manier.
Ik kan me voorstellen dat het bot over kan komen, maar het schept wel duidelijkheid, als je zo graag kinderen wilt, dan denk ik dat je daar later best spijt van kan krijgen. Ik heb zelf ook twee kinderen, en ik moet zeggen, ik ben heel blij dat ik ze heb.
Maar een vriend van mij had hetzelfde, die wilde graag een kind, maar zijn vriendin hield de boot af.
Toen heeft hij haar op een gegeven moment er gewoon mee geconfronteerd. Hij wilde kinderen, en als zij dat niet wilde, dan zou hij overwegen om de relatie te beëindigen, hij zei dat trouwens op een vrij nette manier.
Ik kan me voorstellen dat het bot over kan komen, maar het schept wel duidelijkheid, als je zo graag kinderen wilt, dan denk ik dat je daar later best spijt van kan krijgen. Ik heb zelf ook twee kinderen, en ik moet zeggen, ik ben heel blij dat ik ze heb.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
