Zwanger
alle pijlers
IUI
zaterdag 14 december 2019 om 14:08
Hallo allemaal, ik ben nieuw hier op deze pagina & op zoek naar lotgenoten.
Ik zag dat er meerdere topics over iui bestonden maar deze zijn al wat ouder en de enige die nog bezig is kan ik niet openen dus dan maar even zo
Mijn vriend en ik proberen al 4 jaar zwanger te raken op de ‘ouderwetse’ manier maar helaas wilt dit niet lukken. Een paar maanden geleden naar het ziekenhuis gegaan om zijn zaad te onderzoeken en ik kreeg een echo en moest drie buisjes bloed afgeven.
Ah fijn, 4 weken later de uitslag en alles bleek in orde.. dus wat nu. Eerste stap iui.
Ik heb pronal meegekregen en ovitrelle, moest beginnen met spuiten op dag 3 en op dag 10 de echo; ik had twee cellen van 18 / 19 mm groot. Diezelfde avond 00:15 ovitrelle spuiten en vandaag werd ik geïnsemineerd.
Pff wat een ervaring. Toch wel erg zenuwachtig, vooral door alle verhalen over de bijwerkingen van de hormonen en die eendenbek met de inseminatie. Maar ik moet zeggen dat het me allemaal is meegevallen, ook al is dit niet de manier waarop je altijd dacht zwanger te raken.
Dus nu moet ik 18 dagen wachten en hopen dat mijn ongesteldheid uit blijft.
Een heel verhaal geworden maar moest het ook even van me af schrijven. Hoop graag van jullie nog andere ervaringen te horen
Ik zag dat er meerdere topics over iui bestonden maar deze zijn al wat ouder en de enige die nog bezig is kan ik niet openen dus dan maar even zo
Mijn vriend en ik proberen al 4 jaar zwanger te raken op de ‘ouderwetse’ manier maar helaas wilt dit niet lukken. Een paar maanden geleden naar het ziekenhuis gegaan om zijn zaad te onderzoeken en ik kreeg een echo en moest drie buisjes bloed afgeven.
Ah fijn, 4 weken later de uitslag en alles bleek in orde.. dus wat nu. Eerste stap iui.
Ik heb pronal meegekregen en ovitrelle, moest beginnen met spuiten op dag 3 en op dag 10 de echo; ik had twee cellen van 18 / 19 mm groot. Diezelfde avond 00:15 ovitrelle spuiten en vandaag werd ik geïnsemineerd.
Pff wat een ervaring. Toch wel erg zenuwachtig, vooral door alle verhalen over de bijwerkingen van de hormonen en die eendenbek met de inseminatie. Maar ik moet zeggen dat het me allemaal is meegevallen, ook al is dit niet de manier waarop je altijd dacht zwanger te raken.
Dus nu moet ik 18 dagen wachten en hopen dat mijn ongesteldheid uit blijft.
Een heel verhaal geworden maar moest het ook even van me af schrijven. Hoop graag van jullie nog andere ervaringen te horen
zaterdag 14 december 2019 om 17:00
zaterdag 14 december 2019 om 17:25
Er hoeft niet per se iets gevonden te worden waardoor het niet lukt. Ze proberen het al vier jaar. Wij zijn op dit moment 2,5 jaar bezig en gaan in januari ons eerste gesprek hebben. Als na onderzoeken blijkt dat er bij ons ook niets aan de hand is, maar er een kans is met een behandeling dan gaan wij daar ook voor.
zaterdag 14 december 2019 om 17:50
Maar waarom een behandeling als er bij beide partners niks mis is? Dat het dan na een aantal jaren nog niet "gelukt" is, is jammer, maar toch geen reden om een behandeling in te zetten? Dat doe je toch alleen als één van de partners eventueel niet in staat is om een kind te verwekken? Je gaat toch geen gemeenschapsgeld gebruiken omdat je zelf vindt dat het lang genoeg geduurd heeft?Falathiel schreef: ↑14-12-2019 17:25Er hoeft niet per se iets gevonden te worden waardoor het niet lukt. Ze proberen het al vier jaar. Wij zijn op dit moment 2,5 jaar bezig en gaan in januari ons eerste gesprek hebben. Als na onderzoeken blijkt dat er bij ons ook niets aan de hand is, maar er een kans is met een behandeling dan gaan wij daar ook voor.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 14 december 2019 om 18:34
Oh sorry, ik lees deze zure reactie te laat.pejeka schreef: ↑14-12-2019 17:50Maar waarom een behandeling als er bij beide partners niks mis is? Dat het dan na een aantal jaren nog niet "gelukt" is, is jammer, maar toch geen reden om een behandeling in te zetten? Dat doe je toch alleen als één van de partners eventueel niet in staat is om een kind te verwekken? Je gaat toch geen gemeenschapsgeld gebruiken omdat je zelf vindt dat het lang genoeg geduurd heeft?
Dan zal ik je mijn traject besparen. Die is zó prijzig.
bedankt he!
zaterdag 14 december 2019 om 18:35
Als het ontstaan van een spontane zwangerschap een kans is volgens de doktoren wordt er ook geadviseerd geen behandeling te starten. Het wordt echt niet zomaar gestart hoor. Het is geen pretje mentaal gezien. Maar volgens mij ging het niet over of ze het wel of niet had moeten doen. Dus laten we dat lekker achter ons laten.pejeka schreef: ↑14-12-2019 17:50Maar waarom een behandeling als er bij beide partners niks mis is? Dat het dan na een aantal jaren nog niet "gelukt" is, is jammer, maar toch geen reden om een behandeling in te zetten? Dat doe je toch alleen als één van de partners eventueel niet in staat is om een kind te verwekken? Je gaat toch geen gemeenschapsgeld gebruiken omdat je zelf vindt dat het lang genoeg geduurd heeft?
zaterdag 14 december 2019 om 18:43
To, on topic:
Ik ben pril zwanger. Dit was de zesde poging via iui (alleenstaand en donorzaad). Ik spuit geen hormonen o.i.d. Alles in mijn eigen cyclus, dus in de weer met ovulatietesten. Gelukkig werkt mijn lichaam als een klokje. Stipt 14 dagen ei, stipt 14 dagen later ongesteld.
Afgelopen week dus niet ongesteld en dan weet ik eigenlijk al hoe laat het is. De test op dag 14 knalde (gaf 2-3 weken aan).
Bij de vijfde poging raakte ik ook in verwachting. Helaas een missed abortion.
De wachtweken zijn moeilijk. Maar eerlijk gezegd vind ik deze weken ook lastig. Is het vruchtje goed?
Ach, ik mag niet klagen hoor. Ik heb een positieve test in handen. Dat is een groot goed.
Voor jou hoop ik dat het snel raak is. Mag wel na vier jaar. Probeer deze weken afleiding te zoeken. Hoogstwaarschijnlijk zul je straks vanalles voelen. Dat hoort erbij, je bent er nu op gefocust. Accepteren is het makkelijkst.
Succes
Ik ben pril zwanger. Dit was de zesde poging via iui (alleenstaand en donorzaad). Ik spuit geen hormonen o.i.d. Alles in mijn eigen cyclus, dus in de weer met ovulatietesten. Gelukkig werkt mijn lichaam als een klokje. Stipt 14 dagen ei, stipt 14 dagen later ongesteld.
Afgelopen week dus niet ongesteld en dan weet ik eigenlijk al hoe laat het is. De test op dag 14 knalde (gaf 2-3 weken aan).
Bij de vijfde poging raakte ik ook in verwachting. Helaas een missed abortion.
De wachtweken zijn moeilijk. Maar eerlijk gezegd vind ik deze weken ook lastig. Is het vruchtje goed?
Ach, ik mag niet klagen hoor. Ik heb een positieve test in handen. Dat is een groot goed.
Voor jou hoop ik dat het snel raak is. Mag wel na vier jaar. Probeer deze weken afleiding te zoeken. Hoogstwaarschijnlijk zul je straks vanalles voelen. Dat hoort erbij, je bent er nu op gefocust. Accepteren is het makkelijkst.
Succes
zaterdag 14 december 2019 om 20:25
nachtvlinder1977 schreef: ↑14-12-2019 16:32Spannende tijd dus? En misschien extra kans m e t 2 eicellen?
Wij hebben 4 jaar geleden onze dochter gekregen na 4-5x IUI. Sterkte met de behandelingen, ik weet hoe zwaar het is.
Ja zeker spannende tijd! Ik lees gelukkig veel succes verhalen waaronder die van jou nu
Doet een mens toch goed als je iets zo graag wilt. Heel erg bedankt!
zaterdag 14 december 2019 om 20:31
Wauw.. indd een hele zure reactie.. ze starten niet zomaar zo’n traject zoals al eerder werd gezegd..pejeka schreef: ↑14-12-2019 17:50Maar waarom een behandeling als er bij beide partners niks mis is? Dat het dan na een aantal jaren nog niet "gelukt" is, is jammer, maar toch geen reden om een behandeling in te zetten? Dat doe je toch alleen als één van de partners eventueel niet in staat is om een kind te verwekken? Je gaat toch geen gemeenschapsgeld gebruiken omdat je zelf vindt dat het lang genoeg geduurd heeft?
in principe is 80% van de stellen na 2 jaar zwanger, wij hadden geen haast en hebben het naar mijn zeggen ruim de tijd gegeven, maar naar 4 jaar zo vaak al de prenatal in te zijn gelopen voor andere stellen terwijl ik er zo mijn best voor die om zelf zwanger te raken vind ik dat ik best wel een duwtje in de rug heb verdiend.
Als je het hier niet mee eens bent of het nodig vind om een discussie over ‘gemeenschapsgeld’ te beginnen moet je naar mijn zeggen een ander topic starten
zaterdag 14 december 2019 om 20:33
Oe spannend voor jullie dus ook! Heel veel geluk gewenst!Falathiel schreef: ↑14-12-2019 17:25Er hoeft niet per se iets gevonden te worden waardoor het niet lukt. Ze proberen het al vier jaar. Wij zijn op dit moment 2,5 jaar bezig en gaan in januari ons eerste gesprek hebben. Als na onderzoeken blijkt dat er bij ons ook niets aan de hand is, maar er een kans is met een behandeling dan gaan wij daar ook voor.
zaterdag 14 december 2019 om 20:35
Ja ik had dit al meer gelezen maar dat hebben ze bij mij helemaal niet getest.. vond ik wel vreemd. Maar goed het zaad is gefilterd en de beste zaadjes zijn hoog ingebracht dus hopen nu maarapestaartje30 schreef: ↑14-12-2019 18:32Het kan ook dat er vijandig baarmoederslijm is. Dan gaat het zaad dood zodra het bij de baarmoeder is. In dat geval is er iui, dan wordt het zaad in de baarmoeder gebracht, voorbij de baarmoederhals.
zaterdag 14 december 2019 om 20:41
Oh wat spannend allemaal! En van harte gefeliciteerd! Hoop dat alles goed blijft gaan voor je! En wat dapper alleenstaand! Toevallig een vriendin van mij ook 2 kinderen via donorzaad alleenstaand en die doet en bevalt het fantastisch dus hoop dat het jou net zo goed zal gaan!apestaartje30 schreef: ↑14-12-2019 18:43To, on topic:
Ik ben pril zwanger. Dit was de zesde poging via iui (alleenstaand en donorzaad). Ik spuit geen hormonen o.i.d. Alles in mijn eigen cyclus, dus in de weer met ovulatietesten. Gelukkig werkt mijn lichaam als een klokje. Stipt 14 dagen ei, stipt 14 dagen later ongesteld.
Afgelopen week dus niet ongesteld en dan weet ik eigenlijk al hoe laat het is. De test op dag 14 knalde (gaf 2-3 weken aan).
Bij de vijfde poging raakte ik ook in verwachting. Helaas een missed abortion.
De wachtweken zijn moeilijk. Maar eerlijk gezegd vind ik deze weken ook lastig. Is het vruchtje goed?
Ach, ik mag niet klagen hoor. Ik heb een positieve test in handen. Dat is een groot goed.
Voor jou hoop ik dat het snel raak is. Mag wel na vier jaar. Probeer deze weken afleiding te zoeken. Hoogstwaarschijnlijk zul je straks vanalles voelen. Dat hoort erbij, je bent er nu op gefocust. Accepteren is het makkelijkst.
Succes
Maar toch ook een beweegbare tijd achter de rug, zeker met een missed abortion, vooral ook mentaal gaat het zwaar wegen. Vind het altijd knap als je dan toch door blijft gaan en positief blijft.
Ja indd ik moet nog een week hard werken dus die dagen gaan heel snel en daarna een week vrij maar dan zitten we met kerst en alles dus komt vast goed
Ja precies dat zal indd wel, zal proberen mezelf niet te gek te maken, bedankt voor je tips
zaterdag 14 december 2019 om 20:44
Oh dankjewel
oh ook zo spannend! Hoop dat het traject je allemaal niet te zwaar valt, eventueel vragen kun je me gerust stellen. (Ben absoluut geen expert maar kan mijn ervaring met je delen) Ja dat hoop ik ook! Kunnen we mekaar er een beetje door heen slepen
zaterdag 14 december 2019 om 23:38
Snap ik. Ik weet hoe groot de wens kan zijn. Ik ben gek genoeg ook 3 keer spontaan zwanger geraakt in 24 jaar. Eén keer een missed abortion, één zoon en nu zwanger van nr.3. Dochter dus uit IUI. Ik spoot Gonal-f en gebruikte progesteron bolletjes na inseminatie. Weet de naam.nie t meer.
Sterkte met wachten en hopen.op goed resultaat
zaterdag 14 december 2019 om 23:41
Vind je reactie onnodig zuur en verwijtend. Je weet er blijkbaar de ballen van.pejeka schreef: ↑14-12-2019 17:50Maar waarom een behandeling als er bij beide partners niks mis is? Dat het dan na een aantal jaren nog niet "gelukt" is, is jammer, maar toch geen reden om een behandeling in te zetten? Dat doe je toch alleen als één van de partners eventueel niet in staat is om een kind te verwekken? Je gaat toch geen gemeenschapsgeld gebruiken omdat je zelf vindt dat het lang genoeg geduurd heeft?
Het feit dat er uit onderzoeken niks komt, betekent niet dat er niks mis is. En wie bepaalt dan wanneer de tijd rijp is voor behandeling? Ik ben heel jong begonnen en had dus veel tijd, maar 10 jaar kinderloosheid heeft er bij mij aardig ingehakt.
