KIND IN JE UPPIE - DEEL 7

Jeetje Jessy..

Wat is dit erg zeg!! Ik had dit echt niet verwacht en wat moet dit heftig voor je zijn! Weet echt even niet wat ik moet zeggen..

Ik wil je alle kracht en sterkte de komende tijd toewensen! Je bent altijd zo betrokken en dat jou dit nu moet overkomen..



Dan valt het feit dat het bij mij weer niet gelukt is echt helemaal in het niet!



Dikke knuffel..

Jessy, wat een verschrikkelijk nieuws....

Heel veel sterkte!!! Alle kracht toegewenst! Vreselijk om dit te moeten meemaken....

Jezus jessy. Wat verschrikkelijk voor je. Ik wens je heel veel sterkte toe met de crematie en de verwerking.

Wat vreselijk Jessy, dat is echt ieders nachtmerrie. Heel veel sterkte de komende tijd, ik hoop het het afscheid in elk geval zo kan als je graag wilt (hoewel ik natuurlijk begrijp dat je helemaal geen afscheid had willen nemen).

Jessy..wat een drama geen woorden voor..

Ik wens je veel sterkte voor nu en veel kracht bij de verwerking van deze zware tijd

Ok, ik ben nieuw hier en moet dit topic nog doorspitten. Voor op de lijst: fase 2, ZI vanaf aug. 2016.



Ik heb net 2x MOT 20 besteld bij Cryos...Alleen vreemd genoeg kon ik helemaal niet de optie 'Europa droog ijs extra' aanvinken, terwijl ze volgens de website ook droog ijs vervoeren naar Europa dus dat is niet zo handig. Ik heb maar Denemarken droog ijs gedaan en bij opmerkingen en in de mail gezet dat de bedoeling toch echt is Europa droog ijs.



Ik ben nu tamelijk zenuwachtig, of ik de timing goed ga krijgen! Zo staat er dat ze in het weekend niet leveren maar in NL wordt er toch heel vaak op zaterdag geleverd...en ik wil het vrijdag of zaterdag hebben...niet donderdag al en het risico lopen dat ik pas zondag of maandag kan insemineren...En dan zegt de LH test en Cryos zelf ook dat je moet insemineren binnen 24-36 uur na een positieve LH, maar ik voel mijn ovulatie vaak al op de dag dat de LH het hoogst is...DUS. Beetje in de stress.

Cryos rekent op 1-2 weekdagen voor bezorging in Europa en er wordt in principe niet op zaterdag bezorgd. Dat werd tegen mij gezegd: verzenddatum op donderdag is bezorging op vrijdag of...als het 2 dagen duurt..op maandag.

Daarom kun je bij bepaalde verzenddata alleen kiezen voor stikstoftank: blijven de rietjes langer bevroren als er tussen verzenden en bezorgen een weekend kan vallen.



Op website staat verder: De levering op een zaterdag kan geregeld worden voor bepaalde bestemmingen, tegen betaling van een meerprijs. Neem contact op met Cryos voor een prijsofferte.



Wanneer verwacht je je eisprong?

@maysun, bij mij wordt het altijd binnen 1 dag geleverd.. Het is 1 keer misgegaan (verkeerd gesorteerd waardoor het in zwitserland stond ) maar toen kwam het binnen 2 dagen binnen.



Ik bestel altijd met stikstof, het scheelt enorm veel stress omdat het dan langer houdbaar is.. Je moet namelijk de verzenddatum al meerekenen.

Als je het op zaterdag wil laten bezorgen kost het idd wat meer. In principe levert DHL namelijk niet op zaterdag.



Ik heb vandaag een evaluatie gehad in het ziekenhuis.. Ik ga nu ff sparen en wil in januari verder gaan. Dan zal ik een HSG onderzoek krijgen om erachter te komen of mijn eileiders goed doorgankelijk zijn en zal ik ook gaan beginnen met een follikelstimulerend hormoon..

Ik ben blij dat ze wel verder gaan kijken.. Ondanks dat het niet gek is dat het na 5 keer nog niet gelukt is ben ik blij dat ze meedenken om het wel te laten slagen!



@saffronskies, hoe voel je je?

quote:Jessy010 schreef op 29 juli 2016 @ 15:22:

Mijn afgelopen 3 dagen waren een hel. Ik twijfelde of ik het hier moest schrijven maar wilde t toch laten weten. Afgelopen dinsdag kwamen ze er bij een standaard controle bij de verloskundige achter dat t hartje niet meer klopte. Daarna is het hele circus gestart en heb ik gisteren moeten bevallen van een dood kindje. Het zwaarste in mijn leven. Waar ik de kracht vandaan heb gehaald om te bevallen weet ik ook niet maar het is achter de rug. Nu me opmaken voor de crematie volgende week en daarna de tijd nemen om alles te verwerken.



Ik hoop dat t een ieder van jullie bespaard blijft en jullie al t gewenste geluk vinden. XIk zat gewoon een beetje te forummen en ik kwam op jouw bericht.. Ik wilde even zeggen dat ik er stil van ben. Ik ken je niet en ik ben nog nooit in dit topic geweest verder maar ik vind het echt vreselijk om dit te lezen. Heb je wel mensen die je steunen (buiten Viva)? Het lijkt me echt verschrikkelijk moeilijk om dit te moeten doorstaan en dan daarna weer door te gaan met je leven. Als alleenstaande al helemaal. Ik hoop dat je een manier kunt vinden om ermee om te gaan en dat er mensen zijn die je er een beetje mee kunnen helpen

@Hope: het is een hele spannende week hier..ik zou eigenlijk afgelopen zondag of maandag ongesteld moeten worden, maar tot op heden niks! Het voelt wel of het elk moment kan gebeuren, maar daarnaast was ik vorige week 2x een ochtend voor ik ging ontbijten heel eventjes misselijk. Zo'n vlaag van misselijkheid, heb ik echt nooit. Ik heb al dagen een lichte hoofdpijn en ben telkens duizelig als ik opsta (hoewel dat vandaag juist niet aan de hand is). Ik kan nog wel even doorgaan met al die vage klachten..(beetje buikpijn, beetje rugpijn, beetje zware benen, beetje pijnlijke tepels, van die dingen). Het gekke is: ik denk dat ik mezelf voor de gek aan het houden ben..dus ik stel het doen van een test uit haha. Stel je voor dat juist nu m'n cyclus iets langer duurt en ik morgen toch ongesteld word. Daarnaast, het zou toch ook echt te gek (in goede zin van het woord dan hè) voor woorden zijn..als het raak is.

quote:SaffronSkies schreef op 01 augustus 2016 @ 21:49:

Cryos rekent op 1-2 weekdagen voor bezorging in Europa en er wordt in principe niet op zaterdag bezorgd. Dat werd tegen mij gezegd: verzenddatum op donderdag is bezorging op vrijdag of...als het 2 dagen duurt..op maandag.

Daarom kun je bij bepaalde verzenddata alleen kiezen voor stikstoftank: blijven de rietjes langer bevroren als er tussen verzenden en bezorgen een weekend kan vallen.



Op website staat verder: De levering op een zaterdag kan geregeld worden voor bepaalde bestemmingen, tegen betaling van een meerprijs. Neem contact op met Cryos voor een prijsofferte.



Wanneer verwacht je je eisprong?



Nou, het is opgelost hoor. Kost wel weer € 75,- extra maar goed dan toch maar de stikstoftank. Ik dacht met 4-5 werkdagen wel uit te komen, maar blijkbaar niet. Was nog helemaal in de stress vanmorgen, omdat de order niet was doorgekomen. Ik denk dat het komt omdat ik aan het eind niet had betaald maar dat apart via de module op de website had gedaan.



Ze verzenden dus morgen de stikstof en ik verwacht te insemineren op zaterdag en zondag. LH testjes en thermometer heb ik in de aanslag, ik bid zelfs tot de lieve heer (ben niet gelovig) dat de timing goed is. Eén poging kost me een jaar sparen namelijk dus....



Achteraf gezien had ik me beter kunnen aanmelden bij een kliniek, maar ik wilde het liever op mijn eigen manier doen. Als het nu niet lukt ga ik me denk ik sowieso aanmelden, dan kan ik die wachttijd in. Ik zat en zit alleen met dat gesprek met de psycholoog. Op sommige sites staat dat het geen toelatingsexamen is, maar als ik lees dat het UMC een uitdraai wilt van je medische geschiedenis bij de huisarts klinkt me dat niet oriënterend of ondersteunend in de oren. Vind zoiets best wel een schending van privacy.



Ik zal later nog verder lezen in dit topic en mijn reacties plaatsen waar relevant.

@maysun: Gelukkig is het goed gekomen en natuurlijk hopen we allemaal dat het de eerste keer gewoon raak is voor jou.

Ik heb 10 aug mijn intake bij UMC en moet inderdaad een uitdraai van 5 jaar meenemen. Dat vind ik ook niet heel prettig. Staan bijv wel wat ziekenhuis opnames op terwijl het nu heel goed gaat met mij en ik dat dus wel lastig vind. Wat als dat dan maakt dat ze mij niet "goedkeuren". Maar ik denk dat we het groter maken dan het is.

@ SaffronSkies

Ik zie dat je eerder nog vroeg om advies in je keuze voor anoniem/niet anoniem of basis/uitgebreid profiel. Ik geloof dat je je keuze al hebt gemaakt, maar voor wie nog met deze vraag zit, my 2 cents:



Ik zelf was in de veronderstelling dat in Nederland anoniem sowieso niet meer mag, dus heb er daarom niet lang bij stil gestaan. Maar ik heb wel nagedacht over de verschillende opties: iemand vragen die ik ken, 'de kroeg' induiken, iemand zoeken op internet die zich aanbied, etc. En toen viel voor mij de kroegoptie bv al af, onder meer omdat ik het belangrijk vind dat mijn kind later contact op kan nemen met de vader mocht hij/zij dat willen.



Ik heb zelf gekozen dus voor niet anoniem en uitgebreid vanuit het idee, dan heeft mijn kind tot zijn 18e genoeg 'materiaal' om zich een idee te vormen en als dat niet voldoende is, kan er ook altijd contact gezocht worden. Het is wel iets megagroots wat ik de wereld inwerp, letterlijk haha, namelijk een heel leven en je zou maar rondlopen met alsmaar vragen van wie ben ik en waar kom ik vandaan. Ik wil daar niet verantwoordelijk voor zijn. Als er alleen maar anoniem zou kunnen, dan had ik denk ik toch nog eerder iemand uit mijn omgeving gevraagd om als donor te fungeren. Maar dat is mijn idee erover, ik snap wel dat het niet voor iedereen eenvoudig ligt.



En de wetgeving is ook niet in elk land hetzelfde dus het is geen ethisch uitgemaakte kwestie. Het zou wel helpen als ik weet dat er bijv. hulpverlening is of stichtingen voor donorkinderen van anonieme donors waarin mensen samen kunnen komen. En volgens mij is dat er wel.

@ Jessy

Heel verdrietig is het om je kindje te verliezen. Ik ben er altijd stil van. Ik hoop dat je veel steun hebt aan familie/vrienden.

quote:maysun schreef op 02 augustus 2016 @ 12:55:

[...]



Achteraf gezien had ik me beter kunnen aanmelden bij een kliniek, maar ik wilde het liever op mijn eigen manier doen. Als het nu niet lukt ga ik me denk ik sowieso aanmelden, dan kan ik die wachttijd in. Ik zat en zit alleen met dat gesprek met de psycholoog. Op sommige sites staat dat het geen toelatingsexamen is, maar als ik lees dat het UMC een uitdraai wilt van je medische geschiedenis bij de huisarts klinkt me dat niet oriënterend of ondersteunend in de oren. Vind zoiets best wel een schending van privacy.



Ik zal later nog verder lezen in dit topic en mijn reacties plaatsen waar relevant.



Hmm, ik had ook best wat moeite met het idee dat iemand me 'goed moest keuren', maar dat ze een overzicht van je medische gegevens willen vind ik dan weer helemaal niet gek. Zij worden medisch verantwoordelijk, dan willen ze het wel even weten als er iets te melden is.

Bereid je trouwens uberhaupt maar voor op een gebrek aan privacy. Ook als je eenmaal zwanger bent/een kind hebt, willen mensen allerlei dingen van je weten. En als je alleen een kind hebt, zul je toch open moeten zijn over waar dat kind vandaan komt. Hoe normaler jij het vindt om over KID te praten, hoe makkelijker het ook voor je kind is.



Ik heb gisteren het eerste gesprek gehad, en dat viel mij heel erg mee. Ze willen volgens mij vooral weten of je er goed over nagedacht hebt etc. Vragen over je situatie, maar dan moet je denken aan 'heb je een baan, hoe zie je de opvang voor je?'. Ik kreeg niet het gevoel dat er een fout antwoord was, zolang je er maar over nagedacht hebt. Ze vragen ook naar je inkomen, maar ook daar denk ik niet dat er een 'minimum' is of zo. Zolang je maar een realistisch plan hebt.

@saffronskies, wat spannend joh!! Ik ga voor je duimen hoor.. Zou idd heel bizar zijn maar de kans bestaat!



Ik herken het wel wat je zegt met al die vage klachtjes.. Je voelt van alles!

Ben benieuwd!!

Jessy, wat ontzettend verdrietig.. Heel veel sterkte gewenst!



Ik was vandaag op kraambezoek. Een perfect lief klein baby-meisje van een van mijn beste vriendinnen. Zo lief. En ze heeft heel lang in m'n armen liggen slapen. Zo heerlijk.

Maak me nu wel meer zorgen om die eerste tijd.. Vriendin heeft keizersnede gehad en kan heel weinig zelf, haar vriend doet t meeste. Hoe moet ik dat allemaal alleen kunnen als ik n keizersnede krijg? Of ander lichamelijk leed?

@vivadiva, ik heb daar ook wel eens over nagedacht hoor! Nu denk en hoop ik dat mijn netwerk zo betrokken is dat ze mij hierbij gaan helpen als het zover is. Ik verwacht wel dat dat goed komt.

Ik heb zelf ook nog een hond en er is zelfs al een aanbod gedaan om hem 's avonds uit te laten!

@vivadiva: Ik denk daar inderdaad ook al wel aan. Nu denk ik dat ik misschien mijn zusje of vader vraag om bij mij te blijven de eerste week of misschien twee.. Dat lijkt mij voor nu wel een prettig idee maar tegen die tijd zullen we zien hoe ik er in sta en of zij dat zien zitten.

@jessy: heel erg veel sterkte de komende tijd, ik hoop dat je het goed kan verwerken en goede steun hebt van je naasten.



Keizersnede;

Bij mij is het ook een keizersnede geworden.

de eerste twee weken was dat erg lastig.

Ik ben op donderdagavond bevallen en zondagavond mocht ik naar huis, maar ben toen nog naar het geboortecentrum gegaan tot dinsdagmiddag. Ik kon het thuis wel alleen(met hulp van de kraamzorg) aan dacht ik, maar uiteindelijk toch moeders gebeld en zij heeft hier nog een week geslapen.

Vanaf de derde week voelde ik me al een stuk beter lichamelijk, maar feit blijft dat je de eerste 6 weken in principe alleen je kind mag verzorgen en verder niets. Auto rijden mag zeer waarschijnlijk niet (ligt aan je verzekering)

Hier ben ik me erg op verkeken, vooral mentaal was het een lastig iets om door te komen.

Sinds vorige week heb ik wel een huishoudelijke hulp in huis na contact met de gemeente, dat had ik eerder moeten weten, maar goed komende twee maanden komt ze nog 1x in de week, dus ik pluk er nog maar even de vruchten van

Vanochtend wakker met bloedverlies en toen toch nog maar getest: negatief. Tegenvaller

quote:nausicaa schreef op 02 augustus 2016 @ 20:13:

[...]





Hmm, ik had ook best wat moeite met het idee dat iemand me 'goed moest keuren', maar dat ze een overzicht van je medische gegevens willen vind ik dan weer helemaal niet gek. Zij worden medisch verantwoordelijk, dan willen ze het wel even weten als er iets te melden is.

Bereid je trouwens uberhaupt maar voor op een gebrek aan privacy. Ook als je eenmaal zwanger bent/een kind hebt, willen mensen allerlei dingen van je weten. En als je alleen een kind hebt, zul je toch open moeten zijn over waar dat kind vandaan komt. Hoe normaler jij het vindt om over KID te praten, hoe makkelijker het ook voor je kind is.



Ik heb gisteren het eerste gesprek gehad, en dat viel mij heel erg mee. Ze willen volgens mij vooral weten of je er goed over nagedacht hebt etc. Vragen over je situatie, maar dan moet je denken aan 'heb je een baan, hoe zie je de opvang voor je?'. Ik kreeg niet het gevoel dat er een fout antwoord was, zolang je er maar over nagedacht hebt. Ze vragen ook naar je inkomen, maar ook daar denk ik niet dat er een 'minimum' is of zo. Zolang je maar een realistisch plan hebt.



Fijn dat het je is meegevallen!



Ik heb er geen moeite mee om mensen te vertellen over KID of mijn keuze om het op deze manier te doen. Iedereen in mijn omgeving weet het ook, zelfs mijn collega's en leidinggevende. Het voelt een beetje zo van: ik kies voor dit kind en op deze manier dus ik sta er ook voor (of achter) en dat mogen de mensen best weten. Maar ik vind het nogal een verschil of ik uit eigen beweging iets vertel of moet vertellen omdat ik afhankelijk ben van het oordeel van een ander.



Ik snap wel dat zo'n kliniek wil weten of er medische contra-indicaties zijn, maar dat kan ook gewoon door er naar te vragen. Een medisch uittreksel lijkt mij dan nogal grof geschut, er staat alles op waarvoor je een arts hebt gezien, ook irrelevante dingen. Ik zou het als keuzemogelijkheid bieden: je kunt een medisch uittreksel meenemen of we hebben het er mondeling over. Dat geeft meer vertrouwen.



Wat mij trouwens opvalt is dat maar weinig mensen vragen naar mijn 'vorderingen' met KID, zelfs al ben ik er zelf over begonnen en heel open over. Misschien omdat ze het toch een lastig onderwerp vinden of het als privé zien. Het zou me niets verbazen als er wat mensen van staan te kijken als ik zwanger blijk te zijn, terwijl het in feite een hele aanloop heeft gehad van 1,5-2 jaar.



Ik weet niet precies wat je verder bedoelt met dat mensen tijdens/na zwangerschap van alles willen weten. Het consultatiebureau kijk ik in deze ook niet zo naar uit; wat ik ervan hoor wordt er nogal eens één bepaalde visie opgedrongen als zijnde de waarheid van hoe je het moet doen en is het een paar jaar later weer helemaal anders. Dat normatieve hoeft van mij niet en heb ik moeite mee. Misschien dat je om dat goed te begrijpen vaker te maken hebben gehad met een of ander van bovenaf georganiseerd circuit zoals de GGZ, een lang ziektebed, verzorgingshuis of bijstand. In mijn geval stond ik als kind bekend als probleemkind met een aantal misdiagnoses en heb heel lang moeten vechten om niet alleen normaal mee te draaien maar ook als 'normaal' gezien te worden. Het consultatiebureau zou wat mij betreft moeten aansluiten bij wat moeder en kind nodig hebben en kan aangeven dat zus en zo manieren zijn om ergens mee om te gaan; dat zus OP DIT MOMENT de lijn is die de overheid en het bureau volgt en nu het beste (wetenschappelijk) onderbouwd is. Maar enige hand in eigen boezem en oog voor de context en geschiedenis lijken me noodzaak.



Mocht je meer bedoelen: mensen in het algemeen, vrienden, familie, collega's, in publieke ruimten e.d. Dat vind ik dus een ander verhaal. Ik kan dan tenminste zelf kiezen wat ik wel en niet vertel, er hangt niet zoveel van af.

quote:vivadiva85 schreef op 02 augustus 2016 @ 22:12:

Jessy, wat ontzettend verdrietig.. Heel veel sterkte gewenst!



Ik was vandaag op kraambezoek. Een perfect lief klein baby-meisje van een van mijn beste vriendinnen. Zo lief. En ze heeft heel lang in m'n armen liggen slapen. Zo heerlijk.

Maak me nu wel meer zorgen om die eerste tijd.. Vriendin heeft keizersnede gehad en kan heel weinig zelf, haar vriend doet t meeste. Hoe moet ik dat allemaal alleen kunnen als ik n keizersnede krijg? Of ander lichamelijk leed?Ik weet er niet heel veel van, maar wat ik hoor van mensen is dat het sterk verschilt per vrouw hoe snel je dingen kunt en herstelt. De twee vrouwen die ik ken die een keizersnede hebben gehad hadden er nauwelijks last van en stonden binnen de kortste keren alles te doen, maar voor hoeveel % van de vrouwen dat geldt weet ik niet...Misschien toch een arts vragen? En kraamzorg helpt natuurlijk ook mee, misschien ook wat vrienden/familie vragen als je die hebt of desnoods de buren om je in wat dingen te ondersteunen. Voor een paar weken vinden ze dat vaak helemaal niet erg.

Ik ben het met je eens dat bv het consultatie bureau regelmatig dingen vraagt die helemaal niet relevant zijn, en daar vervolgens conclusies aan verbinden die helemaal niet hoeven kloppen. Ken inderdaad ook een geval waar het flink wat moeite kostte om een totaal niet bestaand probleem uit de papieren te krijgen.

Zoals ik al zei, ik heb ook wel wat moeite met de 'keuring'. Want zo noemen ze het niet, maar daar komt het wel een beetje op neer natuurlijk. Maar aan de andere kant weet ik ook niet hoe het anders zou moeten. Ik werk zelf in een ziekenhuis, en weet dat je simpelweg niet gewoon kunt vragen of er relalevante medische dingen zijn. Mensen kunnen dat namelijk helemaal niet altijd inschatten. Het hoeft bv totaal niet gynaecologisch te zijn om toch heel relevant te zijn. Op het moment dat er iets misgaat tijdens een procedure, en er is iets wat ze hadden kunnen weten, zijn zij wel verantwoordelijk. Ik snap echt niet wat daar het bezwaar tegen is.

Overigens ging het bij mij wel ongeveer zoals je beschrijft. Ze pakte het papier aan en vroeg toen aan mij of ik dacht dat er iets relevants op stond. Daarna keek ze er even snel doorheen. Maar het kan ze echt niet schelen of jij ooit een soa test hebt laten doen oid.



Persoonlijk vind ik de vraag naar je inkomen eigenlijk inpertinenter. Zij worden niet financieel verantwoordelijk voor jou of het kind, dus waarom moeten ze dat weten. Het maakt mij persoonlijk niet uit, ik vertel iedereen die het wil weten wat ik verdien, en het is dusdanig dat dat geen enkel probleem gaat vormen, maar ik vond het wel een beetje een rare vraag.



Maar nogmaals, ik kreeg heel erg het gevoel dat ze vooral even wilden kijken of je er reeel over nagedacht had. Dat er op de meeste vragen geen fout antwoord was, als je er maar over nagedacht had. En dat als er een medische belemmering is, ze daar vast aan kunnen werken voor je begint met pogingen.



En daarnaast: wat heb je te verliezen? Wat je nu doet blijft altijd een optie, zelfs als een ziekenhuis nee zou zeggen. Maar goed, dat was mijn redenatie, dat kan voor jou anders zijn natuurlijk.

Even over het CB. Je kunt toch zelf weten wat je uiteindelijk doet met hun adviezen? Want het zijn gewoon adviezen en als jij daar niet achter staat dan is het gewoon ene oor in en ene oor weer uit.