Laatste loodjes en ik zit er doorheen

Heb nu een baby van 7 maanden maar net babyboek ingeplakt. Laatste dagen voor de bevalling bijna geen foto’s meer en als ze er waren zat ik met een zuchtend hoofd. Was er zo klaar mee, waggelend over straat, niet goed meer kunnen slapen en dan inderdaad al dat geplas. Had ook veel last van maagzuur.

Nee I feel you, laatste loodjes zijn echt t zwaarst!

Sterkte!

Wat doen alle zwangeren hier zoal om de tijd een beetje door te komen en te verlichten?

Hier: lekkere gezichtscrème gekocht, aan een nieuw boek begonnen. Er ligt ook nog een puzzel klaar, Bridgerton kijken, en elke dag staat er iets gepland met de kids (een bepaalde knutsel, uitstapje naar m’n broer, tandarts, brood halen).

Ik probeer nog effe weer de focus te houden

mybestfriend schreef: ↑

17-01-2021 22:58

Fijn al die herkenning en lieve berichten!

Maagzuur heb ik -al maanden- medicijnen tegen die heel behoorlijk werken gelukkig.

Ben er nét achter gekomen dat ik tien kilo aangekomen ben in totaal. In mijn hoofd was ik nog steeds superslank, maar mijn hele lichaam voelde strak en niet passend meer. Hoe kan zo’n grote baby er ooit uitkomen??

Ik zie het echt allemaal niet helder meer hoor

10 kilo is voor het aantal weken dat je bent echt netjes hoor! Is gelukkig ook niet allemaal baby haha.

Bij mn vorige zwangerschap kwam ik 18 kilo aan. Na de bevalling had ik broekmaat 31 en boven maat 38/40. Een paar maanden later was het er allemaal af en zat ik weer op mn oude maten, broekmaat 27 en bovenmaat 36. Liep iedere dag al snel een half uur of meer achter de kinderwagen.

Deze zwangerschap bijna weer 18 kilo eraan en heb nog 3 weken te gaan tot de uitgerekende datum. Hoe dan ook, je lichaam verandert! Bij iedereen anders. Ik heb een blijvende deuk in mn buik en striae. Maar weet je, dat boeit me niet echt meer. Want heb wel een heerlijke dreumes rondlopen en straks een baby erbij.

Snap dat het een hele verandering is van je lichaam zo’n zwangerschap, maar hoop voor je dat je je gewicht een beetje kunt loslaten!

Petita schreef: ↑

18-01-2021 07:59

Wat doen alle zwangeren hier zoal om de tijd een beetje door te komen en te verlichten?

Hier: lekkere gezichtscrème gekocht, aan een nieuw boek begonnen. Er ligt ook nog een puzzel klaar, Bridgerton kijken, en elke dag staat er iets gepland met de kids (een bepaalde knutsel, uitstapje naar m’n broer, tandarts, brood halen).

Ik probeer nog effe weer de focus te houden

Klinkt relaxed! Mogen je kids naar de noodopvang?

Ik slijt mn tijd vooral met onze dreumes, als hij niet op de noodopvang zit. Gelukkig mag hij daar 2 ochtenden heen. De rest van de week komt alles op mij terecht dus die ochtenden heb ik even me-time. Ben ik heel dankbaar voor. Hopelijk gaat de opvang weer open na de 9e! Voor de komst van de kleine nu gelukkig wel alles klaar, dat geeft mij ook veel rust nu. Op dagen dat ik onze dreumes thuis heb, probeer ik er ook iedere dag uit te gaan. Speeltuin, in bad bij opa en oma, boodschap halen inderdaad, rondje fietsen. Probeer ook de focus te houden n tot nu toe helpt dat!

Juuuli schreef: ↑

18-01-2021 19:12

Klinkt relaxed! Mogen je kids naar de noodopvang?

Ik slijt mn tijd vooral met onze dreumes, als hij niet op de noodopvang zit. Gelukkig mag hij daar 2 ochtenden heen. De rest van de week komt alles op mij terecht dus die ochtenden heb ik even me-time. Ben ik heel dankbaar voor. Hopelijk gaat de opvang weer open na de 9e! Voor de komst van de kleine nu gelukkig wel alles klaar, dat geeft mij ook veel rust nu. Op dagen dat ik onze dreumes thuis heb, probeer ik er ook iedere dag uit te gaan. Speeltuin, in bad bij opa en oma, boodschap halen inderdaad, rondje fietsen. Probeer ook de focus te houden n tot nu toe helpt dat!

Ja, de focus in m’n bericht ligt vooral op wat wel lukt of ik probeer het iig. maar dat betekent niet per se dat ik er enorm aan toe kom. Als de kids op bed liggen is de tv toch de fijnste optie ‘s avonds en afhankelijk van manlief z’n diensten probeer ik vaak wel overdag even een uurtje boven op bed te duiken om te slapen of m’n boek te lezen (meestal wordt ‘t slapen - ik blijf al een tijdje haken op blz 23).

Maar iets als een lekkere gezichtscrème ofzo, daar kan ik dan ‘s ochtends wel ff blij van worden. Ook al vullen de uren zich daarna met kinderen, was, koken, etc. Dus ik was vooral nieuwsgierig waar de andere zwangeren blij van worden of dat jullie toch iets speciaals proberen te doen voor een beetje gevoel van verlof.

Petita schreef: ↑

18-01-2021 22:06

Ja, de focus in m’n bericht ligt vooral op wat wel lukt of ik probeer het iig. maar dat betekent niet per se dat ik er enorm aan toe kom. Als de kids op bed liggen is de tv toch de fijnste optie ‘s avonds en afhankelijk van manlief z’n diensten probeer ik vaak wel overdag even een uurtje boven op bed te duiken om te slapen of m’n boek te lezen (meestal wordt ‘t slapen - ik blijf al een tijdje haken op blz 23).

Maar iets als een lekkere gezichtscrème ofzo, daar kan ik dan ‘s ochtends wel ff blij van worden. Ook al vullen de uren zich daarna met kinderen, was, koken, etc. Dus ik was vooral nieuwsgierig waar de andere zwangeren blij van worden of dat jullie toch iets speciaals proberen te doen voor een beetje gevoel van verlof.

Ah zo! Nou ik doe momenteel niet echt iets speciaals. Had een massage gepland staan, maar die gaat natuurlijk niet door.

Slaap wel iedere middag mee met dreumes. 1,5 tot 2 uur. Dat voelt al als cadeautje. Net als iedere avond een lekkere warme douche, met wisselende douchezeep geuren. Koop er dus ook regelmatig een bij haha. En verder ontbijten in pyjama op de twee ochtenden dat dreumes naar de noodopvang mag. Man brengt hem op weg naar werk daarheen, kan ik relaxed opstarten. En soms koop ik een heerlijke koffie to go of een lekkere lunch. Maar eerlijk gezegd voelt verlof nu meer als “overleven” van de dagen met dreumes. Vanwege weinig energie.

Probeer net als jou iedere dag iets te plannen en dat werkt goed inderdaad. Speelgoed veeg ik gedurende de dag met mn voet uit de loop en ruimen man en ik eind van de dag op. Deze vrijdag ga ik een taart of cake bakken. Dus donderdagmiddaguitje met dreumes wordt naar de supermarkt haha.

Probeer er toch het beste van te maken. Je gaat de kleine dingen van het leven weer waarderen merk ik. Dat is ook wel weer mooi. En toch ondanks dat het pittig is, probeer ik te genieten van de tijd samen met dreumes. Want die komt niet meer terug.

mybestfriend schreef: ↑

17-01-2021 22:58

Fijn al die herkenning en lieve berichten!

Maagzuur heb ik -al maanden- medicijnen tegen die heel behoorlijk werken gelukkig.

Ben er nét achter gekomen dat ik tien kilo aangekomen ben in totaal. In mijn hoofd was ik nog steeds superslank, maar mijn hele lichaam voelde strak en niet passend meer. Hoe kan zo’n grote baby er ooit uitkomen??

Ik zie het echt allemaal niet helder meer hoor

Zo herkenbaar, zeker in coronatijd als je al een kleintje hebt. Nog even volhouden, het laatste stukje. Schroom ook geen hulp te vragen of te zoeken.
10 kilo is erg netjes trouwens!.

Ik woog 55.kg vóór mijn zwangerschap en einde 3e trimester.kwam er een getal meteen 8 in beeld.

Pfff echt respect voor alle mama's die al een kleine hebben en daar hoogzwanger mee thuis zitten. Ik vind het al zwaar dat ik mijn honden uit moet laten en ze aandacht moet geven

Wat ik een beetje doe overdag:

- aan de studie die ik volg, fijne afleiding
- een boek lezen (als ik concentratie heb)
- bulk koken en invriezen voor als ik beval
- bakken
- Netflix en disney+ kijken
- middag dutjes
- administratie bijhouden / financiën doen
- knuffelen met honden
- online shoppen
- mijn werkmail bijhouden (hoef ik niet te doen maar wil na verlof geen 2000+ mails moeten lezen)
- regel zaken voor thuis
- snacken
- een korte wandeling
- in mijn zwangerschapsboek schrijven
- op (zwangerschaps) fora lezen

Net weer een slechte nacht gehad, klaarwakker en veel onrust in buik. Dus nu maar weer proberen wat uurtjes te pakken met een onrustige baby in mijn buik.

Ik heb nu ook zoiets van dat ik het absoluut niet meer romantisch of leuk vind, dat hele zwanger zijn. Ik ben misschien te nuchter, maar ik vind het vooral een grote opoffering en een aanslag op mijn lijf,en dan valt het bij mij nog mee. Het urineverlies, de aambeien, de eerste striae streepjes die nu zichtbaar worden, de continue ongemak gevoelens, hoofdpijn, vermoeidheid, niet lekker meer kunnen eten, overmatig maagzuur etc etc etc. Allerlei kwalen en me zo niet fit voelen op 24jarige leeftijd terwijl leeftijdsgenootjes strak en zonder klachten er mee door kunnen en ik ben straks een uitgezakte, uitgebluste moeder met restklachten, een blubber striae buik en wallen tot aan mijn tenen

Maar ik ben het denk ik gewoon zat op dit termijn waardoor ik het zo zie. Maar zit nu echt op een punt dat ik denk, nou ik hoef geen tweede op deze manier.

Dramatisch he kijk er vast wel weer anders tegenaan na de bevalling.