Zwanger
alle pijlers
Man en zwangerschap pff
donderdag 13 december 2018 22:52
Hallo allemaal,
Na heel lang alleen maar verhalen gelezen te hebben heb ik besloten nu ook een account aan te maken omdat ik me nu echt even geen raad weet.
Over een kleine 10 weken verwachten mijn man en ik ons tweede kindje. Samen hebben we al een dochter van 2,5 jaar. Deze zwangerschap was er een stuk eerder dan gepland maar daardoor niet minder gewenst. Tenminste niet voor mij.
Heel veel interesse heeft mijn man de hele zwangerschap niet echt in getoont. Als echo's al langer duurde dan 10 minuten dan moest ik wel even aanhoren dat het lang duurde en dat hij het na 10 minuten eigenlijk allemaal wel gezien had. Dit vond ik ooit pijnlijk gezien ik om medische reden bij een gynaecoloog zit maar ik kon me er goed overheen zetten.
Mijn man is nooit een prater en ik wel dus als ik ergens mee zit dna vertel ik hem dit ook. Zo kwam vanavond ter sprake dat ik het af en toe best wel eng idee vind om dalijk 2 kindjes te hebben. Dit meer omdat ik snel aan mezelf twijfel en soms bang ben dat ik het niet aankan en een baby en een peuter. Normaal negeert hij mij gevoel maar nu zei hij al voor de zoveelste x Maar vooral voor de 3e x in 2 dagen dat hij toch had gezegd dat we het maar bij 1 hadden moeten laten. Ik heb aangegeven dat dit bij mij hard aankwam aangezien hij al 8 maanden voor mijn gevoel weinig interesse toont een mij meerdere malen heeft verteld dat we het beter bij 1 konden laten. Hij begon dat ik wou dat hij erover sprak en nu was het volgens hem nog niet goed. Terwijl het mij pijn doet ik wil gewoon dat dit kindje net zo welkom is bij beide ouders als het eerste kindje.
Omdat ik nu tijdens de zwangerschap wel al zovaak heb moeten horen dat we het maar bij 1 kindje hadden moeten houden was k het nu moe en heb ik gezegd dat ik ook de bevalling wel alleen door dat ik hem hier bij nodig had aangezien hij er toch niks om geeft. En op dit moment voelt het ook werkelijk zo.
Wat ik met mijn verhaal wil? Geen idee. Wilde mijn hart luchten en jullie vragen hoe jullie zouden reageren en of ik nu werkelijk zo overdreven reageer?
Na heel lang alleen maar verhalen gelezen te hebben heb ik besloten nu ook een account aan te maken omdat ik me nu echt even geen raad weet.
Over een kleine 10 weken verwachten mijn man en ik ons tweede kindje. Samen hebben we al een dochter van 2,5 jaar. Deze zwangerschap was er een stuk eerder dan gepland maar daardoor niet minder gewenst. Tenminste niet voor mij.
Heel veel interesse heeft mijn man de hele zwangerschap niet echt in getoont. Als echo's al langer duurde dan 10 minuten dan moest ik wel even aanhoren dat het lang duurde en dat hij het na 10 minuten eigenlijk allemaal wel gezien had. Dit vond ik ooit pijnlijk gezien ik om medische reden bij een gynaecoloog zit maar ik kon me er goed overheen zetten.
Mijn man is nooit een prater en ik wel dus als ik ergens mee zit dna vertel ik hem dit ook. Zo kwam vanavond ter sprake dat ik het af en toe best wel eng idee vind om dalijk 2 kindjes te hebben. Dit meer omdat ik snel aan mezelf twijfel en soms bang ben dat ik het niet aankan en een baby en een peuter. Normaal negeert hij mij gevoel maar nu zei hij al voor de zoveelste x Maar vooral voor de 3e x in 2 dagen dat hij toch had gezegd dat we het maar bij 1 hadden moeten laten. Ik heb aangegeven dat dit bij mij hard aankwam aangezien hij al 8 maanden voor mijn gevoel weinig interesse toont een mij meerdere malen heeft verteld dat we het beter bij 1 konden laten. Hij begon dat ik wou dat hij erover sprak en nu was het volgens hem nog niet goed. Terwijl het mij pijn doet ik wil gewoon dat dit kindje net zo welkom is bij beide ouders als het eerste kindje.
Omdat ik nu tijdens de zwangerschap wel al zovaak heb moeten horen dat we het maar bij 1 kindje hadden moeten houden was k het nu moe en heb ik gezegd dat ik ook de bevalling wel alleen door dat ik hem hier bij nodig had aangezien hij er toch niks om geeft. En op dit moment voelt het ook werkelijk zo.
Wat ik met mijn verhaal wil? Geen idee. Wilde mijn hart luchten en jullie vragen hoe jullie zouden reageren en of ik nu werkelijk zo overdreven reageer?
donderdag 13 december 2018 23:48
vrijdag 14 december 2018 00:22
vrijdag 14 december 2018 00:29
Hoe is deze zwangerschap tot stand gekomen dan? Daarmee bedoel ik: hebben jullie met elkaar goede gesprekken gehad over de beider wensen en ook samen besloten wanneer het tijd was om te stoppen met AC?
Klinkt bijna alsof je man reageert alsof hij dit kind opgedrongen heeft gekregen en dat begrijp ik niet. Is dat dan ook ergens zo? (los daarvan vind ik dat ieder mens ruggengraat moet tonen als het om wel/geen kinderen gaat, dus ook als je daar niet achter staat, moet je daarin duidelijk voor je wens opkomen)
Klinkt bijna alsof je man reageert alsof hij dit kind opgedrongen heeft gekregen en dat begrijp ik niet. Is dat dan ook ergens zo? (los daarvan vind ik dat ieder mens ruggengraat moet tonen als het om wel/geen kinderen gaat, dus ook als je daar niet achter staat, moet je daarin duidelijk voor je wens opkomen)
vrijdag 14 december 2018 00:30
Tja dat krijg je er van als je oeps per ongeluk expres zwanger raakt omdat je slordig bent met anti conceptie.
Jij wil je man straffen voor zijn desinteresse door te roepen dat je dan wel alleen gaat bevallen.
Kijk maar uit dat dit niet het begin wordt van alles alleen moeten doen omdat je een alleenstaande moeder bent geworden.
Jij wil je man straffen voor zijn desinteresse door te roepen dat je dan wel alleen gaat bevallen.
Kijk maar uit dat dit niet het begin wordt van alles alleen moeten doen omdat je een alleenstaande moeder bent geworden.
vrijdag 14 december 2018 00:37
vrijdag 14 december 2018 02:53
Begrijpelijk dat dit je pijn doet, maar je reactie over alleen bevallen helpt je niet verder en verwijdert jullie alleen maar meer van elkaar.
Probeer in plaats daarvan toch een gesprek aan te gaan: wat zit hem precies dwars? Wil hij inderdaad geen tweede kind? Is hij ook bang dat jij het niet redt? Hebben jullie te weinig tijd voor elkaar volgens hem en is hij bang dat het bij een tweede nog erger wordt? Valt het gezinsleven hem tegen? Vind hij het zwaar?
Luister naar hem (ook al doet het je zeer), en probeer vervolgens samen hier wat mee te doen in plaats van jullie in te graven.
Ik zou van hem wel verwachten dat hij zijn kaarten nu eens op tafel legt en dat jullie hier wat mee gaan doen. Het is al rijkelijk laat, dit kindje komt gewoon en al heel snel. Hakken in het zand hebben nu geen zin meer en 'ik wil niet' is een allang gepasseerd station. Het moet nu wel wat constructiever worden.
Ik hoop dat het jullie lukt om hier uit te komen.
Probeer in plaats daarvan toch een gesprek aan te gaan: wat zit hem precies dwars? Wil hij inderdaad geen tweede kind? Is hij ook bang dat jij het niet redt? Hebben jullie te weinig tijd voor elkaar volgens hem en is hij bang dat het bij een tweede nog erger wordt? Valt het gezinsleven hem tegen? Vind hij het zwaar?
Luister naar hem (ook al doet het je zeer), en probeer vervolgens samen hier wat mee te doen in plaats van jullie in te graven.
Ik zou van hem wel verwachten dat hij zijn kaarten nu eens op tafel legt en dat jullie hier wat mee gaan doen. Het is al rijkelijk laat, dit kindje komt gewoon en al heel snel. Hakken in het zand hebben nu geen zin meer en 'ik wil niet' is een allang gepasseerd station. Het moet nu wel wat constructiever worden.
Ik hoop dat het jullie lukt om hier uit te komen.
vrijdag 14 december 2018 06:36
Eyeofthetiger schreef: ↑14-12-2018 00:22Volgensmij bedoeld TO dat zij en haar man nog een kindje wilden, maar niet op korte termijn. Dat het eerder raak was dan zij hadden gepland.
Dit klopt inderdaad. Het was er een half jaar eerder dan wij "plande"
vrijdag 14 december 2018 06:46
Pfff echt! Alsof kinderen een recht zijn.Proudmommy26 schreef: ↑14-12-2018 06:36Dit klopt inderdaad. Het was er een half jaar eerder dan wij "plande"
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 14 december 2018 07:12
Hoe dan? Gebruikte je wel anticonceptie?Proudmommy26 schreef: ↑14-12-2018 06:36Dit klopt inderdaad. Het was er een half jaar eerder dan wij "plande"
vrijdag 14 december 2018 07:16
En was dat ook zíjn plan? Aangezien hij nu steeds zegt dat hij vindt dat jullie het bij één kind hadden moeten houden?Proudmommy26 schreef: ↑14-12-2018 06:36Dit klopt inderdaad. Het was er een half jaar eerder dan wij "plande"
vrijdag 14 december 2018 07:30
tijd voor een goed gesprek.
jij zit onder de hormonen, en je man vindt het gewoon dood eng om nog een kleine op de wereld te zetten. Moet hij dan voor jou mooi weer spelen en het allemaal heel leuk vinden? Nee, natuurlijk niet, maar het zou fijn zijn wanneer hij je zou ondersteunen.
Hoe is de eerste zwangerschap gegaan? En de eerste periode met je kind? Heeft hij een (goede) reden om zich zorgen te maken?
jij zit onder de hormonen, en je man vindt het gewoon dood eng om nog een kleine op de wereld te zetten. Moet hij dan voor jou mooi weer spelen en het allemaal heel leuk vinden? Nee, natuurlijk niet, maar het zou fijn zijn wanneer hij je zou ondersteunen.
Hoe is de eerste zwangerschap gegaan? En de eerste periode met je kind? Heeft hij een (goede) reden om zich zorgen te maken?
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
