Zwanger
alle pijlers
Oh nee....
maandag 27 mei 2019 om 08:10
Geen idee wat ik met dit topic wil maar ik moet het even kwijt...
Begin januari jl. bevallen van ons eerste kind. Zorgeloze zwangerschap, prima bevalling en een voor 'baby begrippen' gemakkelijke baby. So far so good.
In de eerste weken na haar geboorte meermaals geroepen, 'ik wil er nog één'. Impulsief en vast onder invloed van hormonen want ik ben áltijd degene geweest die riep: 'welk stel neemt er nu kinderen zo kort op elkaar'. Heel raar vond ik het. Want waarom zou je jezelf die drukte en de aanslag op je lijf en relatie aandoen....?
Begin deze maand een afspraak gemaakt voor het plaatsen van een spiraaltje. Mijn pilstrip was op, dus over op condooms. Tóch twee keer het risico genomen in the heat of the moment en zelfs daarna nog gegrapt (wie is er nu in één keer zwanger?, nog dommer, dat was ik ook bij ons eerste kind...
) (maar hoe groot is nu de kans dat je twee keer in de eerste ronde zwanger raakt...?)
Jullie voelen 'm aankomen. Vandaag (!!) de afspraak voor het spiraaltje, en vanmorgen dit:
En nu ben ik, ondanks dat het onze eigen schuld is, compleet ontredderd. Er komt niks uit mijn handen, heb er buikpijn van!
Emoties gaan alle kanten op. En mijn man die vind het alleen maar heel erg leuk en snapt niet waarom ik niet zo enthousiast ben. Ik zie en voorzie alleen maar problemen, en voel zelfs schaamte. Dan moet ik straks aan ouders, vriendinnen, collega's en werkgever gaan vertellen dat ik zo snel al weer zwanger ben geraakt, wat zullen ze wel niet denken? Alsof ik onze eerste kind tekort doe.
Man en ik zijn gezond, happy, ons klushuis is op tijd af en beide een goed inkomen, wat is het probleem?
Er is, als alles goed mag gaan, een baby op komst, een zoon of tweede dochter. Wat een fantastisch nieuws. Ik hoop dat dat gevoel de komende weken de overhand gaat nemen.
Had ik al gezegd dat ik niet weet wat ik met dit topic wil? Misschien wat positieve energie deze kant op? Ervaringsdeskundigen die kunnen vertellen dat twee kinderen in 13 maanden tijd ondanks alle hectiek ook leuk is? Of als je denkt: ClaireSophie, jezus wat ben je dom geweest, dan mag je dat ook zeggen. Want dat zijn we ook.
PS: als alles goed gaat er na de bevalling ter plekke een spiraaltje in hè, dat snappen jullie
Begin januari jl. bevallen van ons eerste kind. Zorgeloze zwangerschap, prima bevalling en een voor 'baby begrippen' gemakkelijke baby. So far so good.
In de eerste weken na haar geboorte meermaals geroepen, 'ik wil er nog één'. Impulsief en vast onder invloed van hormonen want ik ben áltijd degene geweest die riep: 'welk stel neemt er nu kinderen zo kort op elkaar'. Heel raar vond ik het. Want waarom zou je jezelf die drukte en de aanslag op je lijf en relatie aandoen....?
Begin deze maand een afspraak gemaakt voor het plaatsen van een spiraaltje. Mijn pilstrip was op, dus over op condooms. Tóch twee keer het risico genomen in the heat of the moment en zelfs daarna nog gegrapt (wie is er nu in één keer zwanger?, nog dommer, dat was ik ook bij ons eerste kind...
) (maar hoe groot is nu de kans dat je twee keer in de eerste ronde zwanger raakt...?) Jullie voelen 'm aankomen. Vandaag (!!) de afspraak voor het spiraaltje, en vanmorgen dit:
En nu ben ik, ondanks dat het onze eigen schuld is, compleet ontredderd. Er komt niks uit mijn handen, heb er buikpijn van!
Emoties gaan alle kanten op. En mijn man die vind het alleen maar heel erg leuk en snapt niet waarom ik niet zo enthousiast ben. Ik zie en voorzie alleen maar problemen, en voel zelfs schaamte. Dan moet ik straks aan ouders, vriendinnen, collega's en werkgever gaan vertellen dat ik zo snel al weer zwanger ben geraakt, wat zullen ze wel niet denken? Alsof ik onze eerste kind tekort doe.
Man en ik zijn gezond, happy, ons klushuis is op tijd af en beide een goed inkomen, wat is het probleem?
Er is, als alles goed mag gaan, een baby op komst, een zoon of tweede dochter. Wat een fantastisch nieuws. Ik hoop dat dat gevoel de komende weken de overhand gaat nemen.
Had ik al gezegd dat ik niet weet wat ik met dit topic wil? Misschien wat positieve energie deze kant op? Ervaringsdeskundigen die kunnen vertellen dat twee kinderen in 13 maanden tijd ondanks alle hectiek ook leuk is? Of als je denkt: ClaireSophie, jezus wat ben je dom geweest, dan mag je dat ook zeggen. Want dat zijn we ook.
PS: als alles goed gaat er na de bevalling ter plekke een spiraaltje in hè, dat snappen jullie
maandag 27 mei 2019 om 08:56
ClaireSophie schreef: ↑27-05-2019 08:42En dat heb ik dus altijd fel tegengesproken. Vandaar dat ik ook zo moet wennen. Mijn ideaal was drie jaar ertussen.
Het is zó dubbel. Het is écht onze eigen schuld en natuurlijk wisten we dat dit risico erin zat. En dan toch is daar de schrik, althans bij mij.
Schaamte is misschien niet het juiste woord. Maar het voelt alsof ik ons eerste kind tekort doe, alsof zij niet leuk en bijzonder genoeg is. En dat mensen dat dus ook denken!
Echt, wat maakt het uit wat mensen vinden? Maak je je daar altijd zo druk over?
En oordeel je zelf ook altijd zo snel? Waarom heb je altijd “fel tegengesproken” dat het leuk is om je kinderen dicht op elkaar te krijgen? Mijn kinderen schelen 16 maanden en no way dat ik ze tekort doe. Sterker nog, als ik het over kon doen, dan zou ik het weer zo doen. Ik heb twee meiden en het zijn twee handen op één buik.
De manier waarop je dit allemaal onder woorden brengt vind ik echt irritant. Het komt heus goed en er zijn duizenden ergere dingen in de wereld.
maandag 27 mei 2019 om 08:58
Poeh! Dat zal zeker even schrikken zijn! Deze test is duidelijk!
Maar wat ik hierboven ook verschillende malen lees; schaam je je nu voor jezelf of voor de buitenwereld?
Ik zie het maar zo; je bent nu langdurig zwanger en bent (zoals ik het lees) daarna niet van plan zo snel weer zwanger te raken; das ook een voordeel voor je baas!
(als je je daar toch druk om maakt; zie dan ook de voordelen)
Je hoeft je echt niet te schamen en ja er gaat mega veel op je af komen, maar zie ook de leuke dingen er van!
En oja! Gefeliciteerd natuurlijk!!
Geniet er van hoor!
Maar wat ik hierboven ook verschillende malen lees; schaam je je nu voor jezelf of voor de buitenwereld?
Ik zie het maar zo; je bent nu langdurig zwanger en bent (zoals ik het lees) daarna niet van plan zo snel weer zwanger te raken; das ook een voordeel voor je baas!
(als je je daar toch druk om maakt; zie dan ook de voordelen)Je hoeft je echt niet te schamen en ja er gaat mega veel op je af komen, maar zie ook de leuke dingen er van!
En oja! Gefeliciteerd natuurlijk!!
Geniet er van hoor!
maandag 27 mei 2019 om 09:04
Gefeliciteerd! Ik snap je eerste reactie zo goed. Toen dochter 6 maanden was zeiden vrouw en ik tegen elkaar: zullen we er weer voor gaan, tegen de tijd dat het raak is, is dochter een paar maanden verder. Toen het bericht dat we mochten starten, viel precies samen met de eisprong, meteen een inseminatie gedaan en jawel... zwanger. Hadden we (hoe naief ook) allebei niet aan voelen komen. Dochter is nu bijna 15 maanden en zoon komt er een dezer dagen bij! Het enige wat ons nu 'tegenvalt' is dat we hadden verwacht dat dochter iets verder zou zijn in de ontwikkeling qua lopen ed, wat ze nog niet doet. Maar daar is ook wel een mouw aan te passen, straks met wagen en draagzak op pad bijvoorbeeld. Ik zie voor de toekomst alleen maar voordelen verder.
maandag 27 mei 2019 om 09:05
Ik heb andere ervaringen. Ik vind 6 jaar ertussen eerlijk gezegd heerlijk.Cazandra schreef: ↑27-05-2019 08:33Geen idee waar je problemen mee ziet. Toegegeven, twee kinderen snel achter elkaar is vooral de eerste paar jaar best pittig, als ze beiden nog klein zijn. Maar daarna juist handig; ze kunnen elkaars speelkameraadje zijn, ze vinden dezelfde soort dingen leuk die bij hun leeftijd passen (speelgoed, speeltuinen, tv-programma's), ze gaan naar dezelfde school. Kinderen dicht op elkaar is wat dat betreft gemakkelijker dan kinderen met een groot leeftijdsverschil ertussen.
Maar voor TO maakt dat niets uit, als alles goed gaat heeft ze er 2 met 5 jaar minder ertussen.
Ze moet er alleen nog even aan wennen aan dat idee. Dat snap ik wel.
maandag 27 mei 2019 om 09:08
Hier ook ongepland zwanger geworden, negen maanden na geboorte van de eerste. Ik schrok me rot! We zaten midden in een verhuizing en bouw van ons huis, er was van alles nog niet af.. Ik wilde er altijd langer tussen, man vond het juist perfect. Iedereen heeft er een mening over, maar elke afstand tussen kinderen is oké!
Tweede is nu ruim vier maanden, en het gaat super goed. Na het eerste trimester begon ik aan het idee te wennen en vanaf het derde trimester had ik enorm veel zin om ons tweede kind te gaan ontmoeten.
Het is een enorme verrassing voor je, neem de tijd om aan het idee te wennen. Het klinkt alsof alle randvoorwaarden bij jullie prima op orde zijn. Komt helemaal goed!! Gefeliciteerd, en hup aan het foliumzuur
Tweede is nu ruim vier maanden, en het gaat super goed. Na het eerste trimester begon ik aan het idee te wennen en vanaf het derde trimester had ik enorm veel zin om ons tweede kind te gaan ontmoeten.
Het is een enorme verrassing voor je, neem de tijd om aan het idee te wennen. Het klinkt alsof alle randvoorwaarden bij jullie prima op orde zijn. Komt helemaal goed!! Gefeliciteerd, en hup aan het foliumzuur
maandag 27 mei 2019 om 09:10
Dit is een beetje mijn verhaal, wat kan er na één keer gebeuren? Alsof we niet allemaal biologie hebben gehad 
.
Mijn kinderen zijn nu 4 en 3, 15 maanden verschil, en wat vind ik het leuk! Ze vinden het zelf niet altijd leuk, want wat de ene heeft, wil de andere en vice versa, maar op sommige momenten spelen ze ook echt lief samen.
Ik heb er in ieder geval nog eentje bij gekregen, die bijna een jaar is. Om even aan te geven dat ik het écht mee vond vallen van 1 naar 2 kinderen. Laten we het vooral niet hebben over van 2 naar 3. Dat was/is geen sinecure..
.Mijn kinderen zijn nu 4 en 3, 15 maanden verschil, en wat vind ik het leuk! Ze vinden het zelf niet altijd leuk, want wat de ene heeft, wil de andere en vice versa, maar op sommige momenten spelen ze ook echt lief samen.
Ik heb er in ieder geval nog eentje bij gekregen, die bijna een jaar is. Om even aan te geven dat ik het écht mee vond vallen van 1 naar 2 kinderen. Laten we het vooral niet hebben over van 2 naar 3. Dat was/is geen sinecure..
maandag 27 mei 2019 om 09:10
Ik twijfel ook niet dat jíj je kinderen tekort doet, ik twijfel aan mijzelf. En yes, er zijn 100% ergere dingen in de wereld maar op dit moment beheerst dit even mijn leven.Poppy_del_Rio schreef: ↑27-05-2019 08:56Echt, wat maakt het uit wat mensen vinden? Maak je je daar altijd zo druk over?
En oordeel je zelf ook altijd zo snel? Waarom heb je altijd “fel tegengesproken” dat het leuk is om je kinderen dicht op elkaar te krijgen? Mijn kinderen schelen 16 maanden en no way dat ik ze tekort doe. Sterker nog, als ik het over kon doen, dan zou ik het weer zo doen. Ik heb twee meiden en het zijn twee handen op één buik.
De manier waarop je dit allemaal onder woorden brengt vind ik echt irritant. Het komt heus goed en er zijn duizenden ergere dingen in de wereld.
En ja ik ben dus zo'n type die zich de meningen van anderen aantrekt. Ik hoop dat mijn kinderen, net als jouw kinderen ook twee handen op één buik worden.
maandag 27 mei 2019 om 09:18
Wees blij dat het allemaal zo goed gaat zo vlak na je eerste bevalling dat er alweer plek is voor een 2e. Mijn vriendin heeft zoveel drama gehad met haar eerste baby dat zij, zelfs na bijna een jaar, nog roept dat een eventuele 2e nog heel lang op zich gaat laten wachten omdat ze écht geen zin heeft in nu weer zoveel ellende.
maandag 27 mei 2019 om 09:18
gefeliciteerd!
verder eens met alle reacties. en voor de buitenwereld doe je het toch nooit goed, iedereen vindt altijd wel ergens wat van.
Ik heb 4 jaar tussen mijn kinderen, maar als ze ruzie hebben dan praat de oudste wel eens over de tijd dat zusje er nog niet was.... dat doet mij pijn. Dan denk ik ook wel eens dat wat vlotter na elkaar misschien beter was geweest. Die van jou groeien dan lekker samen op. Alles heeft voor en nadelen.
verder eens met alle reacties. en voor de buitenwereld doe je het toch nooit goed, iedereen vindt altijd wel ergens wat van.
Ik heb 4 jaar tussen mijn kinderen, maar als ze ruzie hebben dan praat de oudste wel eens over de tijd dat zusje er nog niet was.... dat doet mij pijn. Dan denk ik ook wel eens dat wat vlotter na elkaar misschien beter was geweest. Die van jou groeien dan lekker samen op. Alles heeft voor en nadelen.
Don't cry, buy a bag and move on.
maandag 27 mei 2019 om 09:18
ClaireSophie schreef: ↑27-05-2019 09:10Ik twijfel ook niet dat jíj je kinderen tekort doet, ik twijfel aan mijzelf. En yes, er zijn 100% ergere dingen in de wereld maar op dit moment beheerst dit even mijn leven.
En ja ik ben dus zo'n type die zich de meningen van anderen aantrekt. Ik hoop dat mijn kinderen, net als jouw kinderen ook twee handen op één buik worden.
Ik zou zo snel mogelijk de knop omzetten als ik jou was. Ik vond de eerste maanden zeer (!) pittig maar daarna heb ik alleen maar de vruchten geplukt. Het is gewoon echt heel erg leuk.
De mening van anderen is in mijn ogen totaal irrelevant. Maar als het je geruststelt: het is niet afwijkend om een klein leeftijdsverschil te hebben. Mijn oudste zit in groep 7 en heeft zes klasgenoten die net zoals zij een broertje/zusje in groep 6 hebben en ook nog eens twee met een broer/zus in groep 8. Dus meer dan 25% van haar klasgenoten heeft een broer/zus met klein leeftijdsverschil.
maandag 27 mei 2019 om 09:19
Gefeliciteerd! Super leuk toch? Ik zou zeker als mensen hun wenkbrauwen optrekken niet vertellen dat t niet gepland was. Gewoon roepen: we vinden het zo leuk, we wilden gelijk een tweede!
Mijn vriendin had er 4 in 3 jaar tijd, en mijn moeder 2 binnen 11 maanden.
Het kan allemaal. Het zal wel pittig worden. Maar laat iedereen lekker kletsen, het zijn jullie kinderen!
Mijn vriendin had er 4 in 3 jaar tijd, en mijn moeder 2 binnen 11 maanden.
Het kan allemaal. Het zal wel pittig worden. Maar laat iedereen lekker kletsen, het zijn jullie kinderen!
ik geef mn bek ook maar een douw
maandag 27 mei 2019 om 09:20
Als eerste; gefeliciteerd! Wat fijn dat het jullie gegund is om weer een kindje te mogen verwachten!
Ik was 2 maanden na de geboorte van de eerste al weer zwanger. In de eerste werkweek na mijn verlof kon ik werkgever vertellen dat de tweede eraan kwam. Me schamen? Nee ik heb me totaal niet geschaamd! Collega's vonden het wel heerlijk om flauw grapjes te maken maar ik moest daar zelf ook altijd om lachen
Ik begrijp je angstgevoel dat je je eerste kindje tekort doet, ik had dit ook heel erg! Daar kreeg ik soms bijna paniekaanvallen van..maar dit was achteraf echt de grootste onzin. Ik houd van beide evenveel en ze komen beide niks tekort, sterker nog, het is nu zo'n leuk stel!! Ze spelen altijd samen echt heerlijk!
Ja het is druk in het begin en of je dat op kunt vangen en hoe je daar mee omgaat (hoeveel je kunt -ver- dragen) dat verschilt natuurlijk per mens. Hier is het ontzettend goed gegaan, maar dat komt denk ik omdat het door ons allebei zo ontzettend gewenst was.
De tweede zwangerschap is niet per definitie zwaarder dan de eerste. Zo heb ik dat totaal niet ervaren.
Ik vond het al met al mentaal het zwaarst, vooral toen de tweede nog niet geboren was; de angst dat je de oudste tekort doet inderdaad en de vragen hoe je straks alles gaat opvangen..maar dat heeft zich allemaal vanzelf opgelost.
Ook dat je zo snel achter elkaar moeder wordt; een nieuwe rol in je leven die waarschijnlijk nog niet eens helemaal 'geland' is, alle ervaringen met een pasgeboren kindje en het idee dat je dat straks al weer met een ander kindje gaat meemaken; schuldgevoel.
Mijn eigen ervaring is dat dit achteraf allemaal irreëel was.
Ik was 2 maanden na de geboorte van de eerste al weer zwanger. In de eerste werkweek na mijn verlof kon ik werkgever vertellen dat de tweede eraan kwam. Me schamen? Nee ik heb me totaal niet geschaamd! Collega's vonden het wel heerlijk om flauw grapjes te maken maar ik moest daar zelf ook altijd om lachen
Ik begrijp je angstgevoel dat je je eerste kindje tekort doet, ik had dit ook heel erg! Daar kreeg ik soms bijna paniekaanvallen van..maar dit was achteraf echt de grootste onzin. Ik houd van beide evenveel en ze komen beide niks tekort, sterker nog, het is nu zo'n leuk stel!! Ze spelen altijd samen echt heerlijk!
Ja het is druk in het begin en of je dat op kunt vangen en hoe je daar mee omgaat (hoeveel je kunt -ver- dragen) dat verschilt natuurlijk per mens. Hier is het ontzettend goed gegaan, maar dat komt denk ik omdat het door ons allebei zo ontzettend gewenst was.
De tweede zwangerschap is niet per definitie zwaarder dan de eerste. Zo heb ik dat totaal niet ervaren.
Ik vond het al met al mentaal het zwaarst, vooral toen de tweede nog niet geboren was; de angst dat je de oudste tekort doet inderdaad en de vragen hoe je straks alles gaat opvangen..maar dat heeft zich allemaal vanzelf opgelost.
Ook dat je zo snel achter elkaar moeder wordt; een nieuwe rol in je leven die waarschijnlijk nog niet eens helemaal 'geland' is, alle ervaringen met een pasgeboren kindje en het idee dat je dat straks al weer met een ander kindje gaat meemaken; schuldgevoel.
Mijn eigen ervaring is dat dit achteraf allemaal irreëel was.
maandag 27 mei 2019 om 09:25
Allereerst Gefeliciteerd!
Maak je vooral niet druk over wat anderen er wel of niet van vinden.
In mijn omgeving is een gezin met 3 kinderen, er zat de 1e keer 11 maanden tussen en de 2e keer 13 maanden....dus ze hadden 3 kinderen onder de 3......en ook dat is prima gegaan. Ik denk zelf dat een ideale leeftijd ertussen niet bestaat en zal voor iedereen anders voelen.
Bij ons zit er 2,5 jaar tussen en ik vind het fijn. Bij een vriendin zit er 6 jaar tussen en ze vind dat juist fijn.
Geniet vooral van je zwangerschap!
Maak je vooral niet druk over wat anderen er wel of niet van vinden.
In mijn omgeving is een gezin met 3 kinderen, er zat de 1e keer 11 maanden tussen en de 2e keer 13 maanden....dus ze hadden 3 kinderen onder de 3......en ook dat is prima gegaan. Ik denk zelf dat een ideale leeftijd ertussen niet bestaat en zal voor iedereen anders voelen.
Bij ons zit er 2,5 jaar tussen en ik vind het fijn. Bij een vriendin zit er 6 jaar tussen en ze vind dat juist fijn.
Geniet vooral van je zwangerschap!
maandag 27 mei 2019 om 09:34
Ik heb er 2 waar 14 maanden tussen zit. Het is knetter druk in het begin, maar het wordt steeds makkelijker. Echt hoor.
Bevallen is helemaal een eitje. Alles is nog niet hersteld dus nr 2 zet je binnen een scheet en een zucht op de wereld.
Overigens kon ik pas na 20 weken echt genieten van de zwangerschap. Ik dacht alleen gloeiende ze is er net uit.
Gefeliciteerd.
Bevallen is helemaal een eitje. Alles is nog niet hersteld dus nr 2 zet je binnen een scheet en een zucht op de wereld.
Overigens kon ik pas na 20 weken echt genieten van de zwangerschap. Ik dacht alleen gloeiende ze is er net uit.
Gefeliciteerd.
maandag 27 mei 2019 om 09:37
Ik snap dat "tekort" doen echt niet. Krijgt kind nummer 1 nu geen eten meer, drinken, knuffel en aandacht?
Zoals jij redeneert zou iedereen net meer dan 1 kind het eerste kind tekort doen. Als kind bijvoorbeeld 3 jaar is en je raakt zwanger, doe je het kind dan ineens niet tekort?
Dit zijn van die uitspraken die ooit door iemand in het leven zijn geroepen en waar sommigen helaas in gaan geloven.
Zoals jij redeneert zou iedereen net meer dan 1 kind het eerste kind tekort doen. Als kind bijvoorbeeld 3 jaar is en je raakt zwanger, doe je het kind dan ineens niet tekort?
Dit zijn van die uitspraken die ooit door iemand in het leven zijn geroepen en waar sommigen helaas in gaan geloven.
maandag 27 mei 2019 om 09:40
Gatekeeper* schreef: ↑27-05-2019 09:34Ik heb er 2 waar 14 maanden tussen zit. Het is knetter druk in het begin, maar het wordt steeds makkelijker. Echt hoor.
Bevallen is helemaal een eitje. Alles is nog niet hersteld dus nr 2 zet je binnen een scheet en een zucht op de wereld.
Overigens kon ik pas na 20 weken echt genieten van de zwangerschap. Ik dacht alleen gloeiende ze is er net uit.
Gefeliciteerd.
zo voelt het inderdaad! Hahah. Zo'n intake bij de verloskundige over wat wel en niet mag etc kunnen ze wel overslaan, dat staat nog vers in het geheugen van vorig jaar rond deze tijd.
maandag 27 mei 2019 om 09:40
Dat snap ik ook niet. Dan worden tweede (derde, vierde, et cetera) kinderen zeker al vanaf hun geboorte tekort gedaan, zij moeten hun ouders al vanaf het begin delen.Tormenta¿ schreef: ↑27-05-2019 09:37Ik snap dat "tekort" doen echt niet. Krijgt kind nummer 1 nu geen eten meer, drinken, knuffel en aandacht?
Zoals jij redeneert zou iedereen net meer dan 1 kind het eerste kind tekort doen. Als kind bijvoorbeeld 3 jaar is en je raakt zwanger, doe je het kind dan ineens niet tekort?
Dit zijn van die uitspraken die ooit door iemand in het leven zijn geroepen en waar sommigen helaas in gaan geloven.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 27 mei 2019 om 09:43
Dat geldt ook voor mijn jongens en daar zit meer leeftijdsverschil tussen. Die band komt echt niet door het kleine leeftijdsverschil. Volgens mij is karakter veel meer bepalend dan het leeftijdsverschil.Poppy_del_Rio schreef: ↑27-05-2019 08:56Echt, wat maakt het uit wat mensen vinden? Maak je je daar altijd zo druk over?
En oordeel je zelf ook altijd zo snel? Waarom heb je altijd “fel tegengesproken” dat het leuk is om je kinderen dicht op elkaar te krijgen? Mijn kinderen schelen 16 maanden en no way dat ik ze tekort doe. Sterker nog, als ik het over kon doen, dan zou ik het weer zo doen. Ik heb twee meiden en het zijn twee handen op één buik.
De manier waarop je dit allemaal onder woorden brengt vind ik echt irritant. Het komt heus goed en er zijn duizenden ergere dingen in de wereld.
maandag 27 mei 2019 om 09:45
Als je het zo opschrijft denk ik ook: 'ClaireSophie, get over it, waar slaat die gedachte op?'Tormenta¿ schreef: ↑27-05-2019 09:37Ik snap dat "tekort" doen echt niet. Krijgt kind nummer 1 nu geen eten meer, drinken, knuffel en aandacht?
Zoals jij redeneert zou iedereen net meer dan 1 kind het eerste kind tekort doen. Als kind bijvoorbeeld 3 jaar is en je raakt zwanger, doe je het kind dan ineens niet tekort?
Dit zijn van die uitspraken die ooit door iemand in het leven zijn geroepen en waar sommigen helaas in gaan geloven.
maandag 27 mei 2019 om 09:48
Echt, wat heb jij toch een bizarre drang om jezelf de hele tijd te bewijzen.
Poppy vertelt in een topic waarin iemand loopt te tobben over een klein leeftijdsverschil dat een klein leeftijdsverschil juist heel leuk uit kan pakken en jij moet er weer meteen, bam, overheen om te verkondigen dat het bij jou ook zónder dat kleine leeftijdsverschil zo gaat.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 27 mei 2019 om 09:52
Ik was juist bang dat ik niet zoveel van kind 2 kon houden als dat ik van kind 1 deed. Ik liep over van liefde voor mijn vers geperste baby. Maar in alle eerlijkheid je voelt geen verschil. Een moederhart is groot.ClaireSophie schreef: ↑27-05-2019 09:45Als je het zo opschrijft denk ik ook: 'ClaireSophie, get over it, waar slaat die gedachte op?'
maandag 27 mei 2019 om 09:53
Goed zoClaireSophie schreef: ↑27-05-2019 09:45Als je het zo opschrijft denk ik ook: 'ClaireSophie, get over it, waar slaat die gedachte op?'
Elke dag een paar keer hardop lezen
