Zwanger
alle pijlers
Ongepland zwanger - dilemma
woensdag 23 april 2025 om 07:44
Mijn man (39) en ik (36) zijn ongepland zwanger. We hebben al een dochter van 6.
Na de positieve test was ik ontzettend blij. We hebben slaapkamers genoeg en ook financieel kan er best nog een kindje bij.
Bij 6 weken kreeg ik ineens een bloeding. Ik was overtuigd van een miskraam dus kon terecht voor een echo. Niks aan de hand, zelfs al een kloppend hartje. Gehuild van blijdschap. Nu inmiddels 7 weken zwanger.
Maar de laatste week twijfel ik vreselijk. Mijn vorige zwangerschap heb ik pre eclampsia gehad. Met 30 weken aan de medicijnen en dagelijks controle, met 32 weken opgenomen en met 36 weken ingeleid omdat mijn nieren bijna niet meer functioneerden. Baby grijs/blauw geboren, huilde niet en moest direct naar de IC. Zelf ook nog een aantal dagen in het ziekenhuis gelegen.
Bij een volgende zwangerschap zou ik 50-80% kans hebben op herhaling. Ook heb ik een grote kans om later hart en vaatziekte, een hoge bloeddruk, diabetes of leverproblemen te krijgen door laatste zwangerschap. Daarom ook bewust niet voor een tweede gegaan.
De laatste dagen merk ik aan alles dat ik deze baby wel wil maar het risico van de zwangerschap echt niet aandurf. En dat maakt de keuze zo ontzettend moeilijk. Gaan we een gewenst kindje weg laten halen?
Het is zo'n verdrietige situatie. En ik heb het gevoel dat we hoe dan ook de verkeerde keuze maken.
Man laat de keuze aan mij over en steunt mij. Maar ik weet het gewoon niet.
Na de positieve test was ik ontzettend blij. We hebben slaapkamers genoeg en ook financieel kan er best nog een kindje bij.
Bij 6 weken kreeg ik ineens een bloeding. Ik was overtuigd van een miskraam dus kon terecht voor een echo. Niks aan de hand, zelfs al een kloppend hartje. Gehuild van blijdschap. Nu inmiddels 7 weken zwanger.
Maar de laatste week twijfel ik vreselijk. Mijn vorige zwangerschap heb ik pre eclampsia gehad. Met 30 weken aan de medicijnen en dagelijks controle, met 32 weken opgenomen en met 36 weken ingeleid omdat mijn nieren bijna niet meer functioneerden. Baby grijs/blauw geboren, huilde niet en moest direct naar de IC. Zelf ook nog een aantal dagen in het ziekenhuis gelegen.
Bij een volgende zwangerschap zou ik 50-80% kans hebben op herhaling. Ook heb ik een grote kans om later hart en vaatziekte, een hoge bloeddruk, diabetes of leverproblemen te krijgen door laatste zwangerschap. Daarom ook bewust niet voor een tweede gegaan.
De laatste dagen merk ik aan alles dat ik deze baby wel wil maar het risico van de zwangerschap echt niet aandurf. En dat maakt de keuze zo ontzettend moeilijk. Gaan we een gewenst kindje weg laten halen?
Het is zo'n verdrietige situatie. En ik heb het gevoel dat we hoe dan ook de verkeerde keuze maken.
Man laat de keuze aan mij over en steunt mij. Maar ik weet het gewoon niet.
woensdag 23 april 2025 om 08:31
Ach, wat een moeilijke situatie. Je hart en je verstand zeggen wat anders.
Kun je je verloskundige niet vragen om meteen doorverwezen te worden naar de gynaecoloog? Zodat die er vanaf het eerste moment bovenop zit en je misschien ook kan adviseren in je keus? Zo te lezen is het kindje namelijk wel welkom en gewenst.
Sterkte
Kun je je verloskundige niet vragen om meteen doorverwezen te worden naar de gynaecoloog? Zodat die er vanaf het eerste moment bovenop zit en je misschien ook kan adviseren in je keus? Zo te lezen is het kindje namelijk wel welkom en gewenst.
Sterkte
woensdag 23 april 2025 om 08:46
Dit is een hele moeilijke keuze! Je kindje is duidelijk gewenst, echter heeft deze zwangerschap duidelijk invloed op jouw gezondheid. Kunnen ze precies uitleggen waarom er een verhoogd risico is op de benoemde ziektes? Hangt het in het algemeen gewoon van een tweede zwangerschap af of specifieke fases?
Hoe meer informatie hoe groter de kans dat de aanwezigheid van stress wat verlaagd wordt. Is het bijvoorbeeld ook mogelijk veel bedrust zo vroeg mogelijk te pakken? En zo rustig mogelijk aan te doen gehele zwangerschap en veel monitoren om je gerust te stellen?
Hoe meer informatie hoe groter de kans dat de aanwezigheid van stress wat verlaagd wordt. Is het bijvoorbeeld ook mogelijk veel bedrust zo vroeg mogelijk te pakken? En zo rustig mogelijk aan te doen gehele zwangerschap en veel monitoren om je gerust te stellen?
woensdag 23 april 2025 om 08:47
Charlie591 schreef: ↑23-04-2025 08:41Ik zou idd advies inwinnen bij de verloskundige en evt gynaecoloog. Die kunnen je een betere risico-inschatting geven dan jijzelf (en al helemaal beter dan wij).
Dit!
En het lijkt lief van je man dat hij de keus bij jou laat, maar daarmee onttrekt hij zichzelf van de verantwoordelijkheid om een beslissing samen te nemen. Deze keuze moeten jullie samen maken, ook hij mag en moet daar een mening over hebben.
Heel veel sterkte met het nemen van de beslissing.
woensdag 23 april 2025 om 08:53
Ik heb bij de 1e ook pre- eclampsie gehad en moest na de geboorte een week in het ziekenhuis blijven.
Hierna nog 2 kindjes met dezelfde vader gekregen en goed in de gaten gehouden, niks aan de hand.
Met mijn nieuwe partner nog een kindje mogen krijgen en aan het eind van mijn zwangerschap ging mijn bloeddruk wel omhoog en extra controles maar buiten dat geen klachten.
Ik zou de verloskundige even bellen en advies vragen.het kindje is meer dan gewenst en ondanks je twijfel en de reden toen geen 2e te willen, toch gekomen.
Hierna nog 2 kindjes met dezelfde vader gekregen en goed in de gaten gehouden, niks aan de hand.
Met mijn nieuwe partner nog een kindje mogen krijgen en aan het eind van mijn zwangerschap ging mijn bloeddruk wel omhoog en extra controles maar buiten dat geen klachten.
Ik zou de verloskundige even bellen en advies vragen.het kindje is meer dan gewenst en ondanks je twijfel en de reden toen geen 2e te willen, toch gekomen.
nanouk wijzigde dit bericht op 23-04-2025 08:59
92.71% gewijzigd
woensdag 23 april 2025 om 08:55
Ik zou mezelf echt goed laten voorlichten door specialisten op dit gebied. Ze zijn ook vast weer verder in diagnostiek en behandeling dan zes jaar geleden. Ik heb in mijn beide zwangerschappen te maken gehad met HELLP en dat is de belangrijkste reden waarom wij geen derde kind hebben gekregen. Zeker belangrijk om aan je eigen gezondheid en uiteindelijk ook die van de baby te denken. Maar destijds is het je overkomen wat uiteraard ook een trauma heeft veroorzaakt maar ik hoop dat je dat niet de belangrijkste reden voor deze keuze laat zijn. Ik begrijp je angst overigens heel goed, ik heb niet eens het stadium van pre-eclampsie bereikt en dat was al heel eng en heeft me gezondheidsproblemen opgeleverd.
woensdag 23 april 2025 om 09:02
Bedankt voor jullie reacties.
Ik mag tot 30 weken bij de verloskundige blijven. Tenzij mijn bloeddruk weer omhoog gaat dan moet ik weer naar het ziekenhuis.
Het protocol is de hele zwangerschap 1 gram calcium en tussen de 12 en 36 weken aspirine slikken om het bloed te verdunnen.
Helaas zeggen verloskundige en gyn dat het risico blijft. We hebben na de kraamperiode nog een gesprek gehad in het ziekenhuis en ook een toekomstige zwangerschap besproken. Al hopen ze het wat te kunnen uitstellen met aspirine. Vanaf 35 jaar is het risico op zwangerschapsvergiftiging ook groter.
Een aantal jaar ervaringen gevraagd op een fb groep voor zwangerschapsvergiftiging. Maar ook daar heel veel vrouwen die toch weer ziek werden ondanks medicatie.
Medisch gezien zou ik dus niet doen zeggen. Maarja als je dan toch zwanger blijkt te zijn slaat de twijfel toe.
Ik mag tot 30 weken bij de verloskundige blijven. Tenzij mijn bloeddruk weer omhoog gaat dan moet ik weer naar het ziekenhuis.
Het protocol is de hele zwangerschap 1 gram calcium en tussen de 12 en 36 weken aspirine slikken om het bloed te verdunnen.
Helaas zeggen verloskundige en gyn dat het risico blijft. We hebben na de kraamperiode nog een gesprek gehad in het ziekenhuis en ook een toekomstige zwangerschap besproken. Al hopen ze het wat te kunnen uitstellen met aspirine. Vanaf 35 jaar is het risico op zwangerschapsvergiftiging ook groter.
Een aantal jaar ervaringen gevraagd op een fb groep voor zwangerschapsvergiftiging. Maar ook daar heel veel vrouwen die toch weer ziek werden ondanks medicatie.
Medisch gezien zou ik dus niet doen zeggen. Maarja als je dan toch zwanger blijkt te zijn slaat de twijfel toe.
woensdag 23 april 2025 om 09:26
Je beschrijft nu met name het risico op het krijgen van de zwangerschapsvergiftiging. Natuurlijk wil je dat voorkomen. Maar stel dat je het wel krijgt; wat zijn dan de risico’s voor jou en je kind? Moet het kind dan meteen gehaald worden ongeacht de lengte van de zwangerschap? Dat lijkt me ook een belangrijke overweging. Het gaat om risico’s maar daarna met name over hoe je de gevolgen kan managen. Als het echt levensgevaarlijk kan worden voor jou en baby dan lijkt me dat wel erg zwaarwegend. Ook gelet op de belangen van jullie andere kind.
woensdag 23 april 2025 om 09:46
Hier is mijn altijd verteld dat wanneer het kindje van dezelfde partner is de kans op herhaling echt een heel stuk kleiner is.Twijfelaar410 schreef: ↑23-04-2025 09:02Bedankt voor jullie reacties.
Ik mag tot 30 weken bij de verloskundige blijven. Tenzij mijn bloeddruk weer omhoog gaat dan moet ik weer naar het ziekenhuis.
Het protocol is de hele zwangerschap 1 gram calcium en tussen de 12 en 36 weken aspirine slikken om het bloed te verdunnen.
Helaas zeggen verloskundige en gyn dat het risico blijft. We hebben na de kraamperiode nog een gesprek gehad in het ziekenhuis en ook een toekomstige zwangerschap besproken. Al hopen ze het wat te kunnen uitstellen met aspirine. Vanaf 35 jaar is het risico op zwangerschapsvergiftiging ook groter.
Een aantal jaar ervaringen gevraagd op een fb groep voor zwangerschapsvergiftiging. Maar ook daar heel veel vrouwen die toch weer ziek werden ondanks medicatie.
Medisch gezien zou ik dus niet doen zeggen. Maarja als je dan toch zwanger blijkt te zijn slaat de twijfel toe.
woensdag 23 april 2025 om 12:38
Even een positief verhaal om TO een hart onder de riem te steken.
Een vriendin kreeg in 2 opeenvolgende zwangerschappen pre-eclampsie en Hellp syndroom.
Beide kinderen werden prematuur geboren.
Beide kinderen zijn nu gezonde, heerlijke, fijne twintigers. Ze studeren, hebben een (bij-)baan, vrienden, hobby’s, zijn muzikaal; heel ‘gewone’ kinderen.
Ook vriendin is helemaal gezond en prima. Geen blijvende akelige gevolgen aan die 2 zwangerschappen overgehouden.
Welke keus je ook maakt, het is een goede keus. Sterkte!
Een vriendin kreeg in 2 opeenvolgende zwangerschappen pre-eclampsie en Hellp syndroom.
Beide kinderen werden prematuur geboren.
Beide kinderen zijn nu gezonde, heerlijke, fijne twintigers. Ze studeren, hebben een (bij-)baan, vrienden, hobby’s, zijn muzikaal; heel ‘gewone’ kinderen.
Ook vriendin is helemaal gezond en prima. Geen blijvende akelige gevolgen aan die 2 zwangerschappen overgehouden.
Welke keus je ook maakt, het is een goede keus. Sterkte!
kerstlampjes en bloemen zijn heel verschillend - en allebei prachtig!
woensdag 23 april 2025 om 15:31
Een stuk kleiner is niet nul. Ik las net even op de site van de Amerikaanse patiëntenvereniging voor pre-eclampsie dat het risico op een herhaling ook juist hoger kan zijn door een aantal factoren zoals bijv diabetes of chronische hoge bloeddruk en zo nog een paar meer factoren. In mijn specifieke geval is er bijv sprake van erfelijke hoge bloeddruk.
woensdag 23 april 2025 om 15:39
De gemiddelde kans op herhaling is veel kleiner dan de cijfers die jij noemt. Je snapt dat de gyn en verloskundige je geen garanties mogen geven? De kans is nooit nul. Ook niet voor andere problemen.
Ik zou me in jouw plaats denk ik voorbereiden op een niet-zorgenloze zwangerschap, en verder het wel aangaan. Je staat onder strikte monitoring, medicatie die kan helpen PE te voorkomen of de heftigheid ervan te verminderen, de cijfers staan qua herhalingskans aan jouw zijde (2e keer is meestal later, milder, beter te managen).
Dat alles gezegd hebbend mag je er natuurlijk voor kiezen dit simpelweg niet te willen.
Ik zou me in jouw plaats denk ik voorbereiden op een niet-zorgenloze zwangerschap, en verder het wel aangaan. Je staat onder strikte monitoring, medicatie die kan helpen PE te voorkomen of de heftigheid ervan te verminderen, de cijfers staan qua herhalingskans aan jouw zijde (2e keer is meestal later, milder, beter te managen).
Dat alles gezegd hebbend mag je er natuurlijk voor kiezen dit simpelweg niet te willen.
woensdag 23 april 2025 om 15:53
Heel herkenbaar. Ik had al hoge bloeddruk en op mijn 26e kreeg ik pre eclampsy. Traumatische ervaring en we durfden niet voor 2e te gaan. Op mijn 38e bleek ik ongewenst zwanger. Ik vond het ook erg eng en wist niet goed wat ik moest. Maar door goede bloeddruk controle huisarts en begeleiding gynaecoloog, heb ik een hele goede fijne zwangerschap gehad en is hij middels keizersnede geboren doordat bloeddruk weer hoger werd. Onze zoon is nu een gezonde vrolijke 7 jarige.
woensdag 23 april 2025 om 16:02
De gemiddelde cijfers voor herhaling zijn veel lager dan jij noemt. Heb jij andere risicofactoren die de kans sterk verhogen? Ik kan me voorstellen dat het goed is om met een expert te gaan praten. Wellicht dat je het met goede afspraken over extra monitoring wel aandurft? Want het klinkt wel alsof je zwangerschap heel erg welkom is. Is er iets te zeggen over de kans dat het later of vroeger in de zwangerschap optreedt? Als het later is kan er sneller ingegrepen worden, want dan zijn de overlevingskansen van je kind alweer beter. Helpt het om je daarin te verdiepen?
woensdag 23 april 2025 om 16:05
(Voorzichtig) gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik kan me heel goed voorstellen dat je het eng vind. Zelfs heb ik het HELLP-syndroom gekregen bij de eerste, en twijfelde daardoor ook voor een tweede i.v.m. kans op herhaling. Ik ben toen ongepland zwanger geraakt van de tweede, en ben op eigen verzoek direct onder begeleiding van het ziekenhuis gekomen. Ik mocht elke 2 weken komen om mijn bloeddruk te laten meten, ik kreeg 160 mg aspirine en mocht bij ieder afwijkend klachtje komen. Ik heb het de tweede keer niet gekregen, en vond het heel fijn dat we zo onder controle stonden. Heel blij dat de keuze voor ons werd gemaakt en we nu twee gezonde kindjes hebben.
woensdag 23 april 2025 om 20:12
Ik mocht destijds in eerste instantie ook onder begeleiding van de vk blijven bij mijn tweede zwangerschap maar ik vond dit zelf eigenlijk niet prettig. Lag misschien ook aan de praktijk hoor maar ik was angstig en somber en kreeg daar niet echt respons op. Helemaal opgelucht toen ik werd overgedragen aan het ziekenhuis en meer controles kreeg.
woensdag 23 april 2025 om 20:56
Mijn moeder heeft zwangerschapsvergiftiging gehad bij mij en mijn zus.aikidoka schreef: ↑23-04-2025 16:02De gemiddelde cijfers voor herhaling zijn veel lager dan jij noemt. Heb jij andere risicofactoren die de kans sterk verhogen? Ik kan me voorstellen dat het goed is om met een expert te gaan praten. Wellicht dat je het met goede afspraken over extra monitoring wel aandurft? Want het klinkt wel alsof je zwangerschap heel erg welkom is. Is er iets te zeggen over de kans dat het later of vroeger in de zwangerschap optreedt? Als het later is kan er sneller ingegrepen worden, want dan zijn de overlevingskansen van je kind alweer beter. Helpt het om je daarin te verdiepen?
Mijn zus heeft 2 kinderen verloren door zwangerschapsvergiftiging.
Zwangerschapsvergiftiging is ook erfelijk waardoor ik meer kans heb.
Ik ben dus gewoon echt heel bang dat het mis gaat.
donderdag 24 april 2025 om 14:43
De angst druipt inderdaad af van hoe je erover spreekt 
. Ik vraag me af of je überhaupt iets hebt aan objectieve cijfers/kansen, want hoe die ook uitvallen; voor het individu is het wél PE of géén PE. Of die nou mild of hevig verloopt.
Ik zou het gesprek aangaan met eigen gynaecoloog, het liefst diegene die betrokken was bij je vorige zwangerschap. Ook zou ik via de gyn begeleiding van een medische psycholoog aanvragen. Je kunt, als je dat fijn vindt, je controles direct bij de gyn plaats laten vinden i.p.v. tot week 30 bij de verloskundige. Mocht je wel een goede band hebben met de verloskundige kun je óók nog kiezen voor shared care, waarbij de gyn kapitein op het schip is, maar de verloskundige je ook bijstaat. Die hebben immers wat meer tijd en ruimte voor het sociale stuk en hoe het mentaal gaat.
. Ik vraag me af of je überhaupt iets hebt aan objectieve cijfers/kansen, want hoe die ook uitvallen; voor het individu is het wél PE of géén PE. Of die nou mild of hevig verloopt.Ik zou het gesprek aangaan met eigen gynaecoloog, het liefst diegene die betrokken was bij je vorige zwangerschap. Ook zou ik via de gyn begeleiding van een medische psycholoog aanvragen. Je kunt, als je dat fijn vindt, je controles direct bij de gyn plaats laten vinden i.p.v. tot week 30 bij de verloskundige. Mocht je wel een goede band hebben met de verloskundige kun je óók nog kiezen voor shared care, waarbij de gyn kapitein op het schip is, maar de verloskundige je ook bijstaat. Die hebben immers wat meer tijd en ruimte voor het sociale stuk en hoe het mentaal gaat.
donderdag 24 april 2025 om 14:52
Echt, er zijn mensen die je kunnen helpen bij je heel terechte angst, en ik gun je dat je eerst die hulp krijgt voor je een beslissing neemt, want het klinkt alsof je (terecht) heel bang bent en alsof je ook heel graag nog een kind zou willen en het is een onmogelijke spagaat waar je in zit en mensen kunnen je hierbij helpen.
donderdag 24 april 2025 om 22:38
Ach, lieverd…
Ik heb bijna hetzelfde meegemaakt als jou.
Met 25 weken al 2 dagen in ziekenhuis gelegen. Met 31,5 week opgenomen in ziekenhuis en ook met 36w ingeleid, omdat mijn lichaam het bijna opgaf ondanks alle medicijnen en injecties.
Normaal gesproken is de zwangerschapsvergiftiging over na de bevalling, maar ik heb nog 1,5 jaar ellende ervan gehad.
En ik snap je angst zo ontzettend goed daardoor. Ik zou heel graag een 2e kindje willen, maar durf het om deze reden niet.. maar als ik toch zwanger zou raken? Ik zou het ook echt niet weten.
Heb je bij een internist gelopen? Diegene kan je altijd bellen om de risico’s te bespreken. En ook de gynaecoloog. Zij kunnen je alles erover vertellen hoe en wat qua (strengere) controles. Direct starten met medicatie om het risico te verlagen was iets wat bij mij geadviseerd werd bij een evt 2e zwangerschap.
Ik zou echt zulke gesprekken inplannen en erna heel goed samen er over nadenken. Samen met je partner!
Ik heb bijna hetzelfde meegemaakt als jou.
Met 25 weken al 2 dagen in ziekenhuis gelegen. Met 31,5 week opgenomen in ziekenhuis en ook met 36w ingeleid, omdat mijn lichaam het bijna opgaf ondanks alle medicijnen en injecties.
Normaal gesproken is de zwangerschapsvergiftiging over na de bevalling, maar ik heb nog 1,5 jaar ellende ervan gehad.
En ik snap je angst zo ontzettend goed daardoor. Ik zou heel graag een 2e kindje willen, maar durf het om deze reden niet.. maar als ik toch zwanger zou raken? Ik zou het ook echt niet weten.
Heb je bij een internist gelopen? Diegene kan je altijd bellen om de risico’s te bespreken. En ook de gynaecoloog. Zij kunnen je alles erover vertellen hoe en wat qua (strengere) controles. Direct starten met medicatie om het risico te verlagen was iets wat bij mij geadviseerd werd bij een evt 2e zwangerschap.
Ik zou echt zulke gesprekken inplannen en erna heel goed samen er over nadenken. Samen met je partner!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
