Ongewenst zwanger het jaar in
woensdag 1 januari 2020 om 20:02
Vanmorgen plaste ik op een stokje en bingo, twee roze lijntjes...
Man en ik hebben twee kinderen, waarvan de jongste nu net naar de basisschool gaat en we komen eindelijk in rustig vaarwater.
Na onze laatste dochter heb ik een postnatale depressie gehad die een goede twee jaar duurde, dochter was een extreem slechte slaper, waardoor we eigenlijk pas sinds een half jaar hele nachten slapen en ik sta aan de vooravond van een nieuwe carrière waar een intensieve studie bij komt kijken.
We waren het er over eens dat we compleet zijn en man ging zich laten steriliseren en heeft al een eerste afspraak staan. Ik werd ziek van de pil (aandoening) dus ik stopte er mee.
Die paar maanden konden we wel overbruggen met condooms dachten we.
Op een avond scheurde het condoom en de volgende dag heb ik een morning after pil gehaald. Vervelend, maar niets ernstigs, dacht ik.
Nu blijkt ik toch zwanger en ik ben er behoorlijk ondersteboven van.
Kiezen voor geen zwangerschap en daar naar handelen is één ding, maar een op handen zijnde zwangerschap beëindigen is een tweede.
Het is de beste optie voor ons allemaal, want we moeten er financieel op inleveren en het risico dat ik opnieuw in een depressie beland is groot. Daarnaast brengt een zwangerschap risico's met zich mee gezien mijn aandoening (die ik uit herkenbaarheid liever niet deel).
Maar man, wat voelt het kut
Ik weet niet zo goed wat ik met dit bericht wil. Misschien gewoon even het nieuws de wereld in gooien, zodat het wat echter lijkt? Kan er verder niet echt met iemand over praten, want het is nog zo'n chaos in mijn hoofd.
Hopelijk vind ik hier wat ik zoek, wat dat ook moge zijn.
Man en ik hebben twee kinderen, waarvan de jongste nu net naar de basisschool gaat en we komen eindelijk in rustig vaarwater.
Na onze laatste dochter heb ik een postnatale depressie gehad die een goede twee jaar duurde, dochter was een extreem slechte slaper, waardoor we eigenlijk pas sinds een half jaar hele nachten slapen en ik sta aan de vooravond van een nieuwe carrière waar een intensieve studie bij komt kijken.
We waren het er over eens dat we compleet zijn en man ging zich laten steriliseren en heeft al een eerste afspraak staan. Ik werd ziek van de pil (aandoening) dus ik stopte er mee.
Die paar maanden konden we wel overbruggen met condooms dachten we.
Op een avond scheurde het condoom en de volgende dag heb ik een morning after pil gehaald. Vervelend, maar niets ernstigs, dacht ik.
Nu blijkt ik toch zwanger en ik ben er behoorlijk ondersteboven van.
Kiezen voor geen zwangerschap en daar naar handelen is één ding, maar een op handen zijnde zwangerschap beëindigen is een tweede.
Het is de beste optie voor ons allemaal, want we moeten er financieel op inleveren en het risico dat ik opnieuw in een depressie beland is groot. Daarnaast brengt een zwangerschap risico's met zich mee gezien mijn aandoening (die ik uit herkenbaarheid liever niet deel).
Maar man, wat voelt het kut
Ik weet niet zo goed wat ik met dit bericht wil. Misschien gewoon even het nieuws de wereld in gooien, zodat het wat echter lijkt? Kan er verder niet echt met iemand over praten, want het is nog zo'n chaos in mijn hoofd.
Hopelijk vind ik hier wat ik zoek, wat dat ook moge zijn.
donderdag 2 januari 2020 om 09:09
Nee, ik ga zometeen een kliniek in de buurt bellen.S-Groot schreef: ↑02-01-2020 08:49Ik snap dat het kut voelt. Je hebt echter alle stappen genomen om dit te voorkomen, daar hoef je je dus sowieso niet rot over te voelen. Er rest nu nog één stap en dat is inderdaad veel kutter dan die andere stappen omdat er nu al 'iets' is. Maar het maakt je redenen niet ineens minder valide.
Waarom 'de komende tijd'? Wil je echt je beslissing nog verder voor je uitschuiven? Zorg in elk geval dat je vandaag je wachttijd in laat gaan.
En ja je weet wat je gaat missen maar dat is niet alleen een mogelijk prachtig en gezond kind maar ook die depressie, risico's op gevaren/schade ivm je aandoening, weer stilstaan met je carriere, kans op weer jaren niet slapen, kans op een zorgenkind waardoor je andere kinderen te weinig aandacht krijgen. Je maakt de beslissing niet zomaar.
Ik wil het zsm achter de rug hebben, maar het gevoel daarover zal de komende dagen niet eenduidig zijn.
donderdag 2 januari 2020 om 10:10
donderdag 2 januari 2020 om 10:31
zaterdag 4 januari 2020 om 21:08
Ik zit in de auto naar een feestje en ik moet even van me afschrijven voor de feestelijkheden van start gaan, want anders trek ik het denk ik niet.
Knoop dus doorgehakt, maar hoe dichterbij het komt, hoe moeilijker ik het vind. Hoewel ik me realiseer dat dit echt het beste is blijft het natuurlijk niet iets wat je met gemak doet.
Zal nu eens mijn dag omschrijven:
10.00 appje van vriendin dat ze zwanger is.
11.00 appje van andere vriendin dat ze bevallen is
14.00 oom en tante op de koffie die melden dat ze opa en oma worden
20.00 vriend wil ons, voor we naar feetje gaan, zijn nieuwe huis laten zijn en in de laatste slaapkamer staat als verrassing een babybedje met een aankondiging.
Dit verzin je toch niet?!
Terwijl mijn vriend nu rijdt en het gesprek met andere vriend gaande houdt zit ik in stilte te huilen.
Denk dat dit wel een van de kutste dagen is die ik de laatste jaren heb meegemaakt...
Knoop dus doorgehakt, maar hoe dichterbij het komt, hoe moeilijker ik het vind. Hoewel ik me realiseer dat dit echt het beste is blijft het natuurlijk niet iets wat je met gemak doet.
Zal nu eens mijn dag omschrijven:
10.00 appje van vriendin dat ze zwanger is.
11.00 appje van andere vriendin dat ze bevallen is
14.00 oom en tante op de koffie die melden dat ze opa en oma worden
20.00 vriend wil ons, voor we naar feetje gaan, zijn nieuwe huis laten zijn en in de laatste slaapkamer staat als verrassing een babybedje met een aankondiging.
Dit verzin je toch niet?!
Terwijl mijn vriend nu rijdt en het gesprek met andere vriend gaande houdt zit ik in stilte te huilen.
Denk dat dit wel een van de kutste dagen is die ik de laatste jaren heb meegemaakt...
anoniem_394171 wijzigde dit bericht op 05-01-2020 01:34
0.66% gewijzigd
zaterdag 4 januari 2020 om 21:23
Oh to wat een rotsituatie. En wat ongelooflijk veel confrontaties vandaag, bah bah bah.
Ik heb hier zelf geen ervaring mee. Wel weet ik van maar liefst 2 vriendinnen (van groepje van 7) dat zij nadat ze kinderen hebben gekregen daarna een zwangerschap hebben af laten breken. Ik was hiervan in shock. We zijn allemaal hoog opgeleid, verstandig, niet naief. Toch is het ook hen, om uiteenlopende redenen, overkomen binnen hun huwelijk en na een paar gewenste zwangerschappen. Beiden hebben het laten weghalen en zijn hier achteraf niet rouwig om. Geen trauma's verder. Ik wil je maar meegeven dat ik denk dat dit veel vaker gebeurt dan je zou denken. Jou betreft al echt geen schuld, je hebt er alles aan gedaan dit te voorkomen. Hopelijk kun je snel geholpen worden en kijk je zonder wrok op dit besluit terug.
Ik heb hier zelf geen ervaring mee. Wel weet ik van maar liefst 2 vriendinnen (van groepje van 7) dat zij nadat ze kinderen hebben gekregen daarna een zwangerschap hebben af laten breken. Ik was hiervan in shock. We zijn allemaal hoog opgeleid, verstandig, niet naief. Toch is het ook hen, om uiteenlopende redenen, overkomen binnen hun huwelijk en na een paar gewenste zwangerschappen. Beiden hebben het laten weghalen en zijn hier achteraf niet rouwig om. Geen trauma's verder. Ik wil je maar meegeven dat ik denk dat dit veel vaker gebeurt dan je zou denken. Jou betreft al echt geen schuld, je hebt er alles aan gedaan dit te voorkomen. Hopelijk kun je snel geholpen worden en kijk je zonder wrok op dit besluit terug.
zaterdag 4 januari 2020 om 21:34
Ach wat rot! Ik zat een aantal maanden geleden in een soortgelijk schuitje. Ik heb er voor gekozen geen abortus te doen, maar kreeg een paar weken daarna alsnog een miskraam. Ik ben blij dat ik de keuze voor abortus niet heb hoeven maken. Wij willen in de toekomst nog wel een kind namelijk. Maar ik ben ook heel blij dat ik niet meer zwanger ben. Wat een ramp had het geweest.
Heel veel sterkte toegewenst! Je mag verdrietig zijn, ook al kies je er zelf voor. Geef jezelf de tijd om het strakjes een plekje te geven, en wees niet te streng voor jezelf.
Heel veel sterkte toegewenst! Je mag verdrietig zijn, ook al kies je er zelf voor. Geef jezelf de tijd om het strakjes een plekje te geven, en wees niet te streng voor jezelf.
zaterdag 4 januari 2020 om 21:45
zondag 5 januari 2020 om 08:19
zondag 5 januari 2020 om 09:14
Dat is een heleboel maar het heeft alleen echt niets te maken met jouw eigen situatie..
Maak het jezelf niet nog moeilijker.. blijf kijken naar je eigen straatje. Daar heb je mee te dealen.. niet met andere levens die compleet anders ingericht zijn.
Het is complex een keuze maken als je ongewenst zwanger bent.. je zult bij welke keuze je ook maakt er nooit 100% achter staan. Het gaat erom dat je voor jezelf en je gezin uiteindelijk minst slechte keuze maakt.
Wens je veel wijsheid en kracht
Maak het jezelf niet nog moeilijker.. blijf kijken naar je eigen straatje. Daar heb je mee te dealen.. niet met andere levens die compleet anders ingericht zijn.
Het is complex een keuze maken als je ongewenst zwanger bent.. je zult bij welke keuze je ook maakt er nooit 100% achter staan. Het gaat erom dat je voor jezelf en je gezin uiteindelijk minst slechte keuze maakt.
Wens je veel wijsheid en kracht
zondag 5 januari 2020 om 10:37
Allemaal weer bedankt voor de lieve berichtjes.
@enigme, ik weet dat het los van me staat en ik ben voor iedereen ook oprecht blij. Ik voelde geen afgunst ofzo en het heeft mijn besluit ook niet beïnvloed.
Maar het was wel confronterend om dit allemaal op één dag te horen te krijgen.
Ik heb uiteindelijk een leuke avond gehad. Daarna wel gedroomd dat mijn moeder (64) me vertelde dat ze zwanger is
Vandaag werd ik zeker van mijn zaak wakker en sta sterker achter mijn keuze. Had de inzinking van gisteren blijkbaar nodig om dat laatste stuk twijfel (wat enkel emotioneel was, rationeel was ik er al uit) van me af te schudden.
Nu zie ik alleen nog op tegen de behandeling, maar dat is meer een soort tandartsangst: Je weet niet wat er gaat gebeuren, je weet niet of het pijn doet, je moet de controle over je lijf afgeven aan iemand met enge tangen. Blij als dat achter de rug is.
Daarna zal ik vast nog wel verdrietig zijn, maar vandaag voel ik me sterk
@enigme, ik weet dat het los van me staat en ik ben voor iedereen ook oprecht blij. Ik voelde geen afgunst ofzo en het heeft mijn besluit ook niet beïnvloed.
Maar het was wel confronterend om dit allemaal op één dag te horen te krijgen.
Ik heb uiteindelijk een leuke avond gehad. Daarna wel gedroomd dat mijn moeder (64) me vertelde dat ze zwanger is
Vandaag werd ik zeker van mijn zaak wakker en sta sterker achter mijn keuze. Had de inzinking van gisteren blijkbaar nodig om dat laatste stuk twijfel (wat enkel emotioneel was, rationeel was ik er al uit) van me af te schudden.
Nu zie ik alleen nog op tegen de behandeling, maar dat is meer een soort tandartsangst: Je weet niet wat er gaat gebeuren, je weet niet of het pijn doet, je moet de controle over je lijf afgeven aan iemand met enge tangen. Blij als dat achter de rug is.
Daarna zal ik vast nog wel verdrietig zijn, maar vandaag voel ik me sterk
zondag 5 januari 2020 om 13:35
Een gevoel versus verstand kwestie, waarbij gevoel overheersend kan zijn en jou kan dwingen tot het nemen van een verkeerde beslissing, wat in dit geval inhoudt dat je je kind toch maar houdt.
Ik zou willen dat ik je advies kon geven maar ik zou in jouw situatie bij god niet weten wat ik moest doen, ondanks dat ik geen kinderwens heb, nooit gehad ook.
Ik wens je heel veel sterkte met je beslissing en de uitwerking daarvan.
Ik zou willen dat ik je advies kon geven maar ik zou in jouw situatie bij god niet weten wat ik moest doen, ondanks dat ik geen kinderwens heb, nooit gehad ook.
Ik wens je heel veel sterkte met je beslissing en de uitwerking daarvan.
zondag 5 januari 2020 om 14:44
Iemand met enge tangen? Als je inderdaad zo vroeg bent TO, kan het misschien met een abortuspil. Des te vroeger het is, des te meer het op een heftige menstruatie lijkt. En daarna het pijnstillingsadvies van de arts goed opvolgen en op gezette tijden pijnstilling nemen. Als ze hier zelf niet over beginnen, vraag er dan even naar.
zondag 5 januari 2020 om 15:28
Haha, ja, dat is dan hoe ik me dat visualiseer. Zoals ik zei; net als de tandartsen in enge films.Kokoro schreef: ↑05-01-2020 14:44Iemand met enge tangen? Als je inderdaad zo vroeg bent TO, kan het misschien met een abortuspil. Des te vroeger het is, des te meer het op een heftige menstruatie lijkt. En daarna het pijnstillingsadvies van de arts goed opvolgen en op gezette tijden pijnstilling nemen. Als ze hier zelf niet over beginnen, vraag er dan even naar.
Maar dat zei ik met een kwinkslag.
Ik ga zelf liever voor curettage, denk ik. De abortuspil geeft 1-4% kans dat er weefsel achterblijft en aangezien deze vrucht ook al de kans van 0,5% van de MA pil heeft doorstaan neem ik liever geen risico.
Maar ik neem aan dat het hier ook nog wel over zal gaan met de behandelaar.
Vanmorgen was hier een baby op bezoek en ik voelde geen steek van jaloezie naar de ouders, ik vond het niet confronterend hem vast te houden en ik ben ook geen moment verdrietig geweest.
Nogmaals bevestiging dus dat dit een goede keuze is.