Uitgerekend Juni 2017

Helaas hier ook veel ervaring met vaginale echo's.

Tijdens mijn vorige zwangerschap dachten ze dat mijn zoon met 30 weken geboren zou worden.

Wat betekende dat er bij problemen meerdere keren per week en soms meerdere malen per dag een vaginale echo gedaan moest worden.



Ik wacht ook nog even met de zwangerschapsboxen.

Eerst over 2 weken de echo! Kan niet wachten. ????



@wolkje85 kan wel genieten hoor en zicht echt op me wolk maar ergens denk ik er wel zo nu en dan aan.

Wondertje ik heb ook lage rugpijn. Komt ook door mijn werk normaal heb ik daar niet zo'n last van maar nu voel ik het wel.



Ik werk ook in de zorg met gehandicapten heel zwaar fysiek werk. Ben benieuwd hoe dat gaat bij mijn dochter was ik werkloos maar kreeg toch veel bekkenpijn al vanaf de 11e week.



Vaginale echo's ben ik ook wel gewend ondertussen vorige zwangerschap kreeg ik er 3 in een week en toen nog curettage. En al bevalling gehad natuurlijk. Inderdaad wel eerst plassen.

Alvast sorry voor deze ego-post..

Ik was supermoe, :dus 21.30 naar bed, vriend ging 2 uur later, daar werd ik wakker van en sindsdien lig ik wakker, nu dus al 3 uur Ik ben nu maar mn bed uit gegaan voor een kop kamillethee (bah), maar dit is echt voor het eerst in mn leven.



Ben dus zojuist van mn roze wolk afgevallen, waar ik sinds vanmiddag op zat omdat ik me zo goed voelde

Hassebassie wat vervelend voor je. Ben je de laatse tijd ook erger moe. Dan is die nachtrust juist zo fijn. Hopelijk slaap je vanavond beter.



Ik moet nog precies 2 weken wachten op de echo. Ik leef er zo erg naar toe. Ik verwacht dat het gewoon via de buikwand gaat.

Bij mijn dochter had ik bij de eerste echo ook eerst via de buikwand. Zagen toen al een hartje was al bij 6 weken 5 dagen maar er was nog iets te zien op de echo en om dat beter te bekijken was een inwendige echo nodig (bleek het dooierzakje te zijn) nu in het ziekenhuis is het standaard protocol onder de 10 weken is inwendig.



Ik heb heerlijk geslapen dochter is van de ergste verkoudheid af dus die sliep uit tot 8.30. Nu lekker dagje vrij.

Zo, wat is hier veel geschreven zeg! Ik heb net ook de verloskundige gebeld en heb mijn intake op 18 oktober en de echo op 4 november.



Ik ben wel een beetje jaloers op jullie vroege echo's, 4 november duurt nog zooooo lang!

Goedemorgen! Ik moest vannacht echt even zeuren en wilde mn vriend niet wakker maken gelukkig nog wel 4 uurtjes geslapen en vanavond gewoon weer lekker vroeg tukken.



Mijn intake bij de vk staat gepland op 26-08 en bij deze praktijk doen ze de eerste echo na 10 wk, dus begin november pas helaas. Ik mag wel op eigen verzoek eerder een echo aanvragen, maar dat lijkt me overdreven.



Ben benieuwd naar de echo, heb vroeger wel eens een interne gehad vw spiraal, vond dat niet heel vervelend, alleen even wennen.

Fijn dat je toch nog een paar uur hebt kunnen slapen, Hassebassie! En ik ben dus niet de enige met een late echo... Bij mijn praktijk is het inderdaad ook eerste echo tussen de 10 en 12 week.

Vervelend is dat he, mijn man wordt nu vaak wakker omdat ik naar de WC ga en houdt mij daarna wakker met zijn gezucht haha.

Ik heb 25 oktober een intake +eerste echo (tegen betaling) want deze wordt niet meer vergoed bij mijn verloskundige.

@ Hassebassie en @ Emmsje mijn echo is ook pas met 10 weken.

Vandaag de vk gebeld en de intake staat op 28 oktober en de echo op 10 november.

Pfff wat duurt dat nog lang dan zeg!! Wil zoooo graag weten of alles goed is.



Zijn er meer meiden die moeite hebben om de zwangerschap voor hun te houden?

Wij willen het zooooo graag vertellen maar we wachten nog even een paar weken.



@prettymama zou jij mijn afspraken in de tabel willen zetten? De data die er nu bij staat klopt niet.... denk dat je die per ongeluk bij mij hebt neergezet

@chocoladestukjes, als ik eerder een echo wil aanvragen moet ik die ook zelf betalen. Ik ga dus proberen geduldig te zijn. Enne, mijn vriend heeft helemaal niets van mijn gespook gemerkt vannacht .



@ vertellen: ik snap dus niet dat niemand aan me ziet dat ik een groot geheim heb waar ik dolgelukkig mee ben en kan niet wachten om t te gaan vertellen, vooral aan mn moeder en mn schoonmoeder. De enige reden die ik nu heb om t niet te doen is dat ik ze geen verdriet wil doen als t misgaat. Maargoed, ik denk dat we volgende week wel ergens besluiten ze te vertellen!

Leuk, wat een activiteiten hier! Ik reageer even per onderwerp, dat is makkelijker dan per persoon

@ lage rugpijn: check. Vooral s nachts. Gelukkig verder weinig last, niet misselijk, alleen wat gerommel in mn buik.

@ echo: ik ga vrijdag even bellen maar zie op de site ook staan rond de 12 weken.. Jeetje dat duurt nog wel even zeg... Het lukt gelukkig wel om van het positieve uit te gaan en niet teveel te denken aan wat er mis kan gaan.

@ vertellen: nee nog even niet. Ga het morgen aan 1 vriendin vertellen imdat ik het even kwijt moet en op afstand is het ook lastig te delen met mijn vriend. Verder zal het binnenkort wel op gaan vallen als ik vaker niet drink. Oh en sauna afspraak over twee weken, denk dat ik spontaan ziek word op die dag



Leuk dat ji de tabel bij houdt pretty mama! Hier geen nieuws.

@ Hassebassie: moeilijk he om het niet te kunnen delen met de mensen om je heen. En je zegt dat je het niet wil vertellen om de andere mensen geen verdriet te doen als het fout gaat.. Ik denk dat het juist heel fijn is dat ze er dan voor je kunnen zijn en al op de hoogte waren. Dat nemen ze je echt niet kwalijk. Maar de keuze is natuurlijk helemaal aan jou. Wij vertellen het over 2,5 week na de echo. Mijn man en ik genieten erg van 'ons geheim' nu, toch wel heel speciaal.

Ik ben met vriendinnen naar de bioscoop geweest, naar Bridget Jones Baby. Ik dacht echt dat iedereen het aan me kon zien, haha!



@late echo's. Toch meer meiden nu met pas een echo in november. Geduld wordt op de proef gesteld!! Maar zodra je je er echt niet fijn bij voelt zou ik gewoon de verloskundige bellen en is er vast iets mogelijk (misschien bij andere praktijk). Dit was bij mij ook zo!

Wat denken jullie van sporten tijdens de zwangerschap? Ik deed normaal best wel intensief hardlopen en oefeningen buiten, maar ik merk dat ik die behoefte nu niet meer heb. Sporten schijnt echter wel heel goed te zijn voor jou en de baby...

Mijn idee is om het hardlopen te vervangen door stevig wandelen en daarnaast misschien 1x in de week te zwemmen. Wie weet later nog op een zwangerschapsclub

Ik ben bang dat ik anders gewoon over mijn grenzen heenga..

@Vertellen, ik wil zo lang mogelijk wachten, dus tot de termijn echo bedoel ik dan. De vorige keer hebben we het snel verteld maar ik vind het fijn om het nu even iets van ons gezin te houden.



@Sport, ik merk meteen dat ik slapper ben en minder kracht heb, net als vorige zwangerschap. Ik ben fysiek echt niet mezelf. Ik doe het dan ook rustig aan, wandelen, fietsen en straks misschien zwangerschapsgym.

Hey wat leuk dit. Sinds gisteren weet ik dat ik zwanger ben. Ik zit nu op ongeveer 6 weken. ik ben 33 jaar, het is mijn eerste kindje, 3 november heb ik een intake en gelijk een termijnecho heel spannend vind ik het.

@ sporten, ik ben eigenlijk al afgehaakt bij mn klasjes, het voelt niet goed. Wel fiets ik elke dag minimaal een uur.



Domme vraag: je moet groenten nu heel goed wassen he, geldt dit ook voor sla (of andere soorten) uit een zakje??



En leuk mammie83, gefeliciteerd!

Hallo iedereen!



Wat leuk om dit forum te ontdekken! Ikzelf ben een Belgische meid van 28 jaar, gelukkig getrouwd met mijn man die ook 28 is en sedert vorige woensdag weten we dat we binnenkort met ons drietjes zijn!



Wij waren reeds 3,5 jaar bezig met pogingen om zwanger te worden... Zowel mijn man en ik bleken na testen perfect gezond te zijn. Bij een laparascopie / hysteroscopie merkten ze wel een klein beetje endometriose op, maar dit werd weggehaald en was verwaarloosbaar. We zijn een 1,5 jaar geleden dan gestart met IUI samen met hormonen (clomid, pregnyl, utrogestan en menopur). Eind vorig jaar een pauze ingelast omdat ik er echt mentaal door zat... Nu waren we vorige maand dus aan onze 6e IUI gestart (7e als je de voorlaatste meerekent waar ze net de eisprong gemist hadden... ) en waren we al op consultatie geweest in het ziekenhuis in Jette om op te starten met IVF....



Lang verhaal proberen kort maken hierboven, maar als ik het zo opnieuw lees, is het wel een hele boterham...

We hadden eigenlijk nooit gedacht dat we tijdens deze 'sessie' nog zouden zwanger geraken. Zeker ik niet, mijn hoop was mijlenver te zoeken...



Vorige week maandag werd ik plots heel flauw op mijn werk (secretaresse in een kantoor); duizelig, hoofdpijn, tandenpijn, ... ik had het al enkele dagen en dacht aan migraine door al die hormonen. Was het al weer allemaal helemaal beu en zat als een hoopje ellende buiten wat adem te nemen. Ze hebben me dan naar huis gebracht en toen ik 's avonds naar de dokter ging bleek het om sinusitus te gaan. Omdat ik mijn maandstonden nog niet had gehad, kon ik misschien zwanger zijn en medicatie was dus uit den boze... Woensdag belde de dokter op om te vragen of ik misschien wou langs komen om bloed te nemen om na te gaan of ik zwanger zou zijn. Ik was ondertussen al een week over tijd en had al 1 negatieve (was amper duidelijk) test gedaan. Vlug nog een test doen voor ik naar de dokter zou gaan dus. En wat bleek??? Deze was positief!! Ik stond te huilen van geluk!!

Na al die negatieve testen in het verleden was dit zoooo vreemd!

Mijn dokter heeft me dan 's avonds om 22u nog opgebeld om te bevestigen dat de bloedtest ook positief was. Volgens haar ben ik uitgerekend op 1 juni 2017.



Morgen mag ik voor de eerste keer naar de gynae. Ze zal nog niet veel kunnen zien of vertellen denk ik maar ik hoop toch ergens bevestiging te krijgen dat alles goed loopt. Ik kan en mag dit wondertje niet verliezen...

Ik loop dus wel op een roze wolk, ondanks al enkele spanningen tussen mijn partner en ik gehad te hebben (hormonen, onzekerheid, ...?).

Qua kwaaltjes... : misselijkheid (zonder braken), opgeblazen gevoel als ik te veel eet (zo een ganse nacht wakker gelegen vannacht), veel plassen, gespannen borsten, duizelig (kan ook nog van sinusitus zijn), steken in mijn onderbuik - maar ik neem het er allemaal graag bij!



Ik verlang heel hard naar het 2e trimester waar je weet dat het grootste gevaar geweken is en je al trots met een buikje kan rondwandelen. Hebben jullie dit ook?



Wij hebben het goede nieuws enkel aan mijn man zijn moeder gezegd omdat we op de dag dat we het te weten kwamen, bij haar 's avonds moesten gaan eten en er rauw vlees op tafel stond. Ik kon ook geen bezwaar opperen want we kenden het menu reeds op voorhand (was op aanvraag van manlief - was zijn verjaardag!!).

Vind het wel reuze moeilijk om te zwijgen tegen al de rest. Al onze vrienden en familie weten van onze moeilijke weg die we reeds hebben afgelegd en ik ben zo blij en trots dat ik dit wil delen met hen. Ze zullen ook zo gelukkig zijn!

Mijn man vind het echter leuker om het nog even voor ons te houden, dus ik moet dat respecteren



WOW, wat een lange post, maar ik moest dit eventjes kwijt allemaal (zo gaat dat dan als je er nog met niemand kan over praten -> fora op het internet!! ... wat ik anders nooit doe eigenlijk...)



Veel succes iedereen met de zwangerschap en sowieso van harte gefeliciteerd!!! Dit worden zo'n spannende 8 maanden...!

prettymama.. ja i know, sorry voor het leeskwartiertje



Het was een zeer goedkope test en ze was echt heeel onduidelijk. Ik kon inderdaad geweten hebben dat een streep sowieso zwanger wil zeggen, maar ik denk dat ik er toen gewoon niet in geloofde. Stom, maar ach ja... Eind goed, al goed (hoop ik!)