Wanneer zwanger zijn niet leuk is..
woensdag 20 november 2019 om 11:39
Hoi allemaal,
Allereerst wil ik geen mensen kwetsen voor wie zwanger kunnen worden geen vanzelfsprekendheid is. Ik ben me er van bewust dat het een groot goed is wanneer het lukt.
Dat neemt niet weg dat ik er achter kom dat ik zwanger zijn eigenlijk helemaal niet leuk vind.
Ik zit nu rond de twaalf weken, en al sinds 5 weken ben ik er behoorlijk ziek van. Mijn gewone leven staat stil, ik kan niet meer werken.
Ik merk dat ik daardoor de zwangerschap helemaal niet leuk vind. Uiteindelijk doe je het voor het eindresultaat, maar deze periode is echt doorbijten. Ik vind het lastig met iedereen om je heen met positieve verhalen en mensen die je klachten eigenlijk niet willen horen en zeggen dat je er gewoon van moet genieten.
Zijn er mensen die dit herkennen? Soms voel ik me schuldig naar de baby toe, dat ik deze periode dus gewoon echt helemaal niks vind.
Allereerst wil ik geen mensen kwetsen voor wie zwanger kunnen worden geen vanzelfsprekendheid is. Ik ben me er van bewust dat het een groot goed is wanneer het lukt.
Dat neemt niet weg dat ik er achter kom dat ik zwanger zijn eigenlijk helemaal niet leuk vind.
Ik zit nu rond de twaalf weken, en al sinds 5 weken ben ik er behoorlijk ziek van. Mijn gewone leven staat stil, ik kan niet meer werken.
Ik merk dat ik daardoor de zwangerschap helemaal niet leuk vind. Uiteindelijk doe je het voor het eindresultaat, maar deze periode is echt doorbijten. Ik vind het lastig met iedereen om je heen met positieve verhalen en mensen die je klachten eigenlijk niet willen horen en zeggen dat je er gewoon van moet genieten.
Zijn er mensen die dit herkennen? Soms voel ik me schuldig naar de baby toe, dat ik deze periode dus gewoon echt helemaal niks vind.
woensdag 20 november 2019 om 14:03
Ik kreeg pas rond de 35 weken écht klachten (wel erg moe geweest daarvoor), en toch vond ik zwanger zijn niet leuk.
Ik vond het beperkend in mijn dagelijks leven, zwaar voor mijn lijf, ik werd er gek van dat mensen het over niets anders meer konden hebben, dat ze dan ook tegen mij gingen praten alsof door de zwangerschap mijn hersenen verweekt waren, en zo nog 100 dingen. Het "geniet ervan" heb ik ook nooit begrepen. Ik vond er gewoon niks aan. Niet erg, maar gewoon stom. Maar ja, het is nu eenmaal iets dat je door moet.
Het mooie was, ik was er heel open over, dat ik het stom vond. En ineens waren allerlei vrouwen het met me eens. Het lijkt een beetje taboe te zijn om dat te zeggen.
Ik vond het beperkend in mijn dagelijks leven, zwaar voor mijn lijf, ik werd er gek van dat mensen het over niets anders meer konden hebben, dat ze dan ook tegen mij gingen praten alsof door de zwangerschap mijn hersenen verweekt waren, en zo nog 100 dingen. Het "geniet ervan" heb ik ook nooit begrepen. Ik vond er gewoon niks aan. Niet erg, maar gewoon stom. Maar ja, het is nu eenmaal iets dat je door moet.
Het mooie was, ik was er heel open over, dat ik het stom vond. En ineens waren allerlei vrouwen het met me eens. Het lijkt een beetje taboe te zijn om dat te zeggen.
woensdag 20 november 2019 om 14:36
Niet schuldig voelen hoor.
Ik ben 2x zwanger geworden via het medisch traject. Prima zwangerschappen gehad ondanks wat klachten.
Vond bij de 1e vooral het persen doodeng. Genieten van bevallen, nou ik niet.
Nu hoogzwanger vd 2e, zaterdag 42 wkn. Wil nu een ruggenprik want zie er wederom tegenop.
Helemaal klaar mee, snapt ook niet iedereen. Als ik dat maar doe
Ik ben 2x zwanger geworden via het medisch traject. Prima zwangerschappen gehad ondanks wat klachten.
Vond bij de 1e vooral het persen doodeng. Genieten van bevallen, nou ik niet.
Nu hoogzwanger vd 2e, zaterdag 42 wkn. Wil nu een ruggenprik want zie er wederom tegenop.
Helemaal klaar mee, snapt ook niet iedereen. Als ik dat maar doe
woensdag 20 november 2019 om 16:57
Herkenbaar hoor! Voel je zeker niet schuldig! Zoals je al leest zijn er veel vrouwen die de zwangerschap geen roze wolk vinden en veel last hebben van klachten.
Ik ben nu voor de 2e keer zwanger. Eerste zwangerschap HG gehad, dit keer weer. Enige verschil is dat ik nu weet waar ik het voor doe, voor wié ik het doe; dat besef had ik de eerste keer niet waardoor ik de eerste zwangerschap als zwaarder heb ervaren. Terwijl ik deze keer zieker ben geweest. En daar voel je je echt heel beroerd van, depressief uiteindelijk zelfs. Dus ik herken echt jouw verhaal! Bij mij werden de klachten met 16 weken minder en ik voel me nu redelijk mezelf. Zie wel op tegen wat nog komen gaat, maar ik probeer dat ook vaak gewoon aan de kant te zetten want kan er toch niks aan veranderen. Ik leg me er maar bij neer.
Heel veel sterkte en hou vol, groene computermuis! Je kan dit!
Heb je iemand met wie je goed kan praten? Of eventueel een praktijkondersteuner van de huisarts? Zet 'm op hoor! Je bent niet alleen hier in.
Ik ben nu voor de 2e keer zwanger. Eerste zwangerschap HG gehad, dit keer weer. Enige verschil is dat ik nu weet waar ik het voor doe, voor wié ik het doe; dat besef had ik de eerste keer niet waardoor ik de eerste zwangerschap als zwaarder heb ervaren. Terwijl ik deze keer zieker ben geweest. En daar voel je je echt heel beroerd van, depressief uiteindelijk zelfs. Dus ik herken echt jouw verhaal! Bij mij werden de klachten met 16 weken minder en ik voel me nu redelijk mezelf. Zie wel op tegen wat nog komen gaat, maar ik probeer dat ook vaak gewoon aan de kant te zetten want kan er toch niks aan veranderen. Ik leg me er maar bij neer.
Heel veel sterkte en hou vol, groene computermuis! Je kan dit!
woensdag 20 november 2019 om 17:14
Ik kan heel lastig zwanger raken en ben via iui zwanger geraakt, een tweeling.
Ik had de eerste periode moeten dansen van geluk maar jeetje vanaf 6 weken tot 21 weken heb ik alleen maar gespuugd. Wat een ellende!! Iedereen die zei dat ik moest genieten had ik wel kunnen vermoorden!!! Dus 1 voel je niet schuldig en laat het maar over je heen komen. En 2 de mensen die zeggen dat je moet genieten negeer je lekker.
Er komt een tijd aan dat je je beter gaat voelen en misschien kan genieten. En als je niet geniet? Jammer dan! Het moederschap is ook niet alleen maar genieten. We zitten zo in de cultuur dat dit maar een roze wolk moet zijn. Terwijl er vaak niets leuks aan is.
Ik ben nu ruim 30 weken zwanger en geniet nu zeker meer van de zwangerschap. Maar euforisch zal ik niet worden hoor!
Ik had de eerste periode moeten dansen van geluk maar jeetje vanaf 6 weken tot 21 weken heb ik alleen maar gespuugd. Wat een ellende!! Iedereen die zei dat ik moest genieten had ik wel kunnen vermoorden!!! Dus 1 voel je niet schuldig en laat het maar over je heen komen. En 2 de mensen die zeggen dat je moet genieten negeer je lekker.
Er komt een tijd aan dat je je beter gaat voelen en misschien kan genieten. En als je niet geniet? Jammer dan! Het moederschap is ook niet alleen maar genieten. We zitten zo in de cultuur dat dit maar een roze wolk moet zijn. Terwijl er vaak niets leuks aan is.
Ik ben nu ruim 30 weken zwanger en geniet nu zeker meer van de zwangerschap. Maar euforisch zal ik niet worden hoor!
woensdag 20 november 2019 om 19:41
Schuldgevoel overboord kieperen!
Ben drie keer zwanger geweest en vond bij alle drie de zwangerschappen het tweede trimester en een gedeelte van het derde trimester leuk! Dan zit de buik nog niet teveel in de weg, kun je veel doen/actief zijn.
Bij de laatste zwangerschap ben ik tot de 18e week misselijk geweest en deed ik het qua werk rustiger aan. Vond de laatste zwangerschap daardoor ook het minst plezierig toch.
Wat ik wel fijn vond aan zwanger zijn, als leuke bijkomstigheid, is dat je vaginawand beter doorbloed is waardoor seksen dus extra fijn is en je sneller klaarkomt. Dat kan het “uitzitten” van de de zwangerschap wel aangenamer maken
Gefeliciteerd en een fijne zwangerschap toegewenst!
Ben drie keer zwanger geweest en vond bij alle drie de zwangerschappen het tweede trimester en een gedeelte van het derde trimester leuk! Dan zit de buik nog niet teveel in de weg, kun je veel doen/actief zijn.
Bij de laatste zwangerschap ben ik tot de 18e week misselijk geweest en deed ik het qua werk rustiger aan. Vond de laatste zwangerschap daardoor ook het minst plezierig toch.
Wat ik wel fijn vond aan zwanger zijn, als leuke bijkomstigheid, is dat je vaginawand beter doorbloed is waardoor seksen dus extra fijn is en je sneller klaarkomt. Dat kan het “uitzitten” van de de zwangerschap wel aangenamer maken
Gefeliciteerd en een fijne zwangerschap toegewenst!
woensdag 20 november 2019 om 20:15
Ooo, ik vind het op het moment ook echt de hel. En ik snap wel dat ik overdrijf, maar zo voelt het.
Pas 9+2 en sinds twee weken thuis van werk. Waar ik iedereen zegt dat ze hopen dat ik snel kan genieten. Nou ik hoop dat ik snel niet meer hoef te kotsen en weer eens normaal kan eten.
Sinds vandaag naast het overgeven ook enorm zuurbranden, slokdarm vindt het overgeven blijkbaar toch niet zo top.
Ik ga morgen de huisarts maar weer bellen. Heb al emesafene, maar het overgeven gaat gewoon door. Weet eigenlijk al dat er niet veel andere opties zijn. Mss voor dat maagzuur, maar verder niet.
En dan zeggen mensen : 't wordt met 12 weken wel beter. Of 16. Maar dat is dus nog heel erg lang!
En ik ben echt geen pieperd, dit is de derde. Bij vorige zwangerschappen ook misselijk geweest en overgeven en alles, maar dat was werkelijk niks met hoe het nu is. Ik voel me zo rot.
En dan ook emotioneel. Het is nog zo pril. Stel dat het toch nog mis gaat, wat heel makkelijk nog kan natuurlijk, dan is dat het meteen qua derde kind, want ik wil dit nooit meer meemaken. Echt niet.
De vorige keren genoot ik wel echt van mijn mooie buikje, trappelend kindje, maar nu... Het is nog vroeg, natuurlijk en komt vast goed qua gevoel voor kleine, maar dit is heel erg rot.
Pas 9+2 en sinds twee weken thuis van werk. Waar ik iedereen zegt dat ze hopen dat ik snel kan genieten. Nou ik hoop dat ik snel niet meer hoef te kotsen en weer eens normaal kan eten.
Sinds vandaag naast het overgeven ook enorm zuurbranden, slokdarm vindt het overgeven blijkbaar toch niet zo top.
Ik ga morgen de huisarts maar weer bellen. Heb al emesafene, maar het overgeven gaat gewoon door. Weet eigenlijk al dat er niet veel andere opties zijn. Mss voor dat maagzuur, maar verder niet.
En dan zeggen mensen : 't wordt met 12 weken wel beter. Of 16. Maar dat is dus nog heel erg lang!
En ik ben echt geen pieperd, dit is de derde. Bij vorige zwangerschappen ook misselijk geweest en overgeven en alles, maar dat was werkelijk niks met hoe het nu is. Ik voel me zo rot.
En dan ook emotioneel. Het is nog zo pril. Stel dat het toch nog mis gaat, wat heel makkelijk nog kan natuurlijk, dan is dat het meteen qua derde kind, want ik wil dit nooit meer meemaken. Echt niet.
De vorige keren genoot ik wel echt van mijn mooie buikje, trappelend kindje, maar nu... Het is nog vroeg, natuurlijk en komt vast goed qua gevoel voor kleine, maar dit is heel erg rot.
woensdag 20 november 2019 om 21:14
Springmommy schreef: ↑20-11-2019 20:15Ooo, ik vind het op het moment ook echt de hel. En ik snap wel dat ik overdrijf, maar zo voelt het.
Pas 9+2 en sinds twee weken thuis van werk. Waar ik iedereen zegt dat ze hopen dat ik snel kan genieten. Nou ik hoop dat ik snel niet meer hoef te kotsen en weer eens normaal kan eten.
Sinds vandaag naast het overgeven ook enorm zuurbranden, slokdarm vindt het overgeven blijkbaar toch niet zo top.
Ik ga morgen de huisarts maar weer bellen. Heb al emesafene, maar het overgeven gaat gewoon door. Weet eigenlijk al dat er niet veel andere opties zijn. Mss voor dat maagzuur, maar verder niet.
Springmommy, ik gebruik naast Emesafene ook Primperan (aka metoclopramide) zetpillen en bij mij helpt dat wel tegen het overgeven. Misschien kun je daarom vragen bij je huisarts?
Je moet niet alles geloven wat je denkt
woensdag 20 november 2019 om 22:15
Bij niet zo bekende mensen zei ik iets van Ja hoor! Of Ja zal ik doen! Bij mensen die mij beter kennen zei ik gewoon dat ik het niet heel leuk vond.Arcticfox1 schreef: ↑20-11-2019 15:08@solei ik vind het ook heel irritant dat het negen van de tien keer over mijn
zwangerschap moet gaan. Heel. Lief bedoeld ik word er soms echt niet goed van.
Dat "geniet ervan" begrijp ik. Ook niet en ik weet ook nooit wat ik daarom moet zeggen
donderdag 21 november 2019 om 07:33
Ik heb er over gelezen, maar die bijwerkingen vind ik eng. En las dat het maar max 5 dagen mag? Jij langer dan?botanietje schreef: ↑20-11-2019 21:14Springmommy, ik gebruik naast Emesafene ook Primperan (aka metoclopramide) zetpillen en bij mij helpt dat wel tegen het overgeven. Misschien kun je daarom vragen bij je huisarts?
donderdag 21 november 2019 om 07:43
donderdag 21 november 2019 om 10:33
Ik heb weinig bijwerkingen, alleen vermoeidheid in het begin. Ik gebruik het al een stuk langer, ik denk een week of 7. Het verschil tussen met en zonder was zo groot, van 30x per dag overgeven tot langzaam naar om de dag, die keus was makkelijk.Springmommy schreef: ↑21-11-2019 07:33Ik heb er over gelezen, maar die bijwerkingen vind ik eng. En las dat het maar max 5 dagen mag? Jij langer dan?
Je moet niet alles geloven wat je denkt
zondag 24 november 2019 om 19:41
Ik ben zwanger van een kindje waarvan we niet eens dachten dat we het konden krijgen, vanuit die gedachte voel ik voor mezelf ook een soort druk dat ik alles fantastisch moet vinden en niet mag zeuren. Ik vind de lichamelijke klachten echter een stuk pittiger dan ik dacht, en daarbij alles wat je niet meer kunt of 'mag' doen. Ik kijk eerlijk gezegd echt uit naar het moment dat ik mijn kindje mag ontmoeten én mijn lichaam weer voor mezelf heb..
maandag 25 november 2019 om 08:00
Ik gebruik al de hele zwangerschap drie keer per dag primperan. Bijwerkingen heb ik niet. Het is wel voorgeschreven door de gynaecoloog en ik sta daar onder controle. Heb ook nog een week of tien granisetron gebruikt. Dus er kan meer qua medicatie dan alleen emesafene.Springmommy schreef: ↑21-11-2019 07:33Ik heb er over gelezen, maar die bijwerkingen vind ik eng. En las dat het maar max 5 dagen mag? Jij langer dan?
maandag 25 november 2019 om 14:44
Hi hi, ja sorry
maandag 25 november 2019 om 14:48
maandag 25 november 2019 om 14:48
Ok, fijn dat jij geen bijwerkingen hebt!Miss-elfje schreef: ↑25-11-2019 08:00Ik gebruik al de hele zwangerschap drie keer per dag primperan. Bijwerkingen heb ik niet. Het is wel voorgeschreven door de gynaecoloog en ik sta daar onder controle. Heb ook nog een week of tien granisetron gebruikt. Dus er kan meer qua medicatie dan alleen emesafene.
Ik ben nu af gaan bouwen met de emesafene, omdat ik niet het idee heb dat het echt wat deed. Nu alleen 's avonds. En misselijkheid overdag is hetzelfde gebleven. Heb geen zin in drinken /word misselijk bij de gedachte eraan. Maar kan wel vla eten en rijst met bouillon. En geef paar keer per dag over en dan nog regelmatig kokhalzen. Nja, het is wat het is. Er is wel een soort van stijgende lijn.