
zo ontzettend ziek... eerste trimester
zondag 9 juni 2013 om 15:59
zondag 9 juni 2013 om 16:35
Ik heb 2 x 9 maanden 24/7 last gehad van misselijkheid. Alles wat ik at of dronk kwam er uit en mijn bezoeken aan het ziekenhuis waren uiteindelijk niet meer te tellen. Ook ik voelde me bij de eerste (2e zwangerschap zat ik in buitenland en had geen werk) vreselijk schuldig naar mijn collega's toe. Na 8 weken heeft mijn leidinggevende een afspraak gemaakt bij de bedrijfsarts omdat ik naar hem niet wilde luisteren dat ik meer rust moest nemen. Voor tenminste 50% minder werken was het oordeel. Dit heb ik gedaan, maar het schuldgevoel bleef en na een paar maanden was mijn lijf gewoon op! Uiteindelijk ben ik 10 weken voor de uitgerekende datum helemaal gestopt. Doordat ik aan iedereen dacht behalve aan mezelf kon ik niet meer.
Mijn advies zou daarom zijn, praat erover met de bedrijfsarts en volg het advies. Wees eerlijk naar je collega's en leidinggevende toe dan weten zij ook waar ze aan toe zijn en hoeven ze zich niet elke dag af te vragen of je gaat komen of niet.
Mijn advies zou daarom zijn, praat erover met de bedrijfsarts en volg het advies. Wees eerlijk naar je collega's en leidinggevende toe dan weten zij ook waar ze aan toe zijn en hoeven ze zich niet elke dag af te vragen of je gaat komen of niet.
vrijdag 14 juni 2013 om 16:56
Pff, heb er ook last van. Gelukkig niet zo erg dat ik moet overgeven maar ik voel me behoorlijk beroerd.
Het gaat allemaal wel maar het is de hele dag een strijd.
Ik heb nog twee kleintjes rondlopen dus ik kan moeilijk de hele dag gaan liggen, al heb ik het vanmiddag wel even gedaan toen de jongste sliep en de oudste heerlijk luisterboeken aan het luisteren was. Nu kijken ze tv en ik voel me schuldig.
Zo toch maar even kijken of ik ons naar buiten kan slepen.
Het gaat allemaal wel maar het is de hele dag een strijd.
Ik heb nog twee kleintjes rondlopen dus ik kan moeilijk de hele dag gaan liggen, al heb ik het vanmiddag wel even gedaan toen de jongste sliep en de oudste heerlijk luisterboeken aan het luisteren was. Nu kijken ze tv en ik voel me schuldig.
Zo toch maar even kijken of ik ons naar buiten kan slepen.