Zwanger
alle pijlers
Zoveelste miskraam :-(
zaterdag 22 mei 2021 om 08:42
Even van me af schrijven en op zoek naar hoopvolle verhalen. Ik ben inmiddels 39, rook niet, drink niet, gezond bmi en ben al 4 jaar (met pauzes) aan het proberen zwanger te worden. 7 keer had ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen en 7 keer nog voor de 6 weken gaat het mis. Vandaag werd ik wakker en wist ik dat ook nummer 7 gestrand was, nu is het alleen nog wachten op de ongesteldheid.
We zijn al bij 2 ziekenhuizen in Nederland geweest en hebben bijna alle testen gehad die ze hier aanbieden. Eindconclusie is altijd: we kunnen niks vinden, het is waarschijnlijk gewoon pech, vooral door proberen.
Na nummer 6 hebben we een jaar lang gestopt met proberen en 'geaccepteerd' dat we kinderloos zouden blijven. Maar ik kon daar toch niet mee leven en dus hebben we een maand geleden het weer opgestart. Met nieuwe frisse moed en goede moed en het was gelijk raak. Maar nu dus weer voorbij.
Ik ben zo zo zo verdrietig, ik weet gewoon even niet waar ik het zoeken moet. Hebben jullie hoopvolle verhalen van jezelf, je vrienden, kennissen, de vrouw die de hond van de buurman uitlaat? En dan niet van die 'toen ze het loslieten gebeurde het', want ik geloof niet dat dat het probleem is. Dat hebben we een jaar gedaan en dat leverde niet magischerwijs een baby op. Maar iets waar ik me aan vast kan houden.
Of tips. Alle tips zijn welkom. Wilde ik vroeger alleen maar onomstotelijk en wetenschappelijk bewezen, sta ik nu ook open voor alle kruidenvrouwtjes, spirigoeroes en andere baat-het-niet-dan-schaadt-het-niet-tips.
Iets om me een beetje op de been te houden, want ik weet niet meer.......
We zijn al bij 2 ziekenhuizen in Nederland geweest en hebben bijna alle testen gehad die ze hier aanbieden. Eindconclusie is altijd: we kunnen niks vinden, het is waarschijnlijk gewoon pech, vooral door proberen.
Na nummer 6 hebben we een jaar lang gestopt met proberen en 'geaccepteerd' dat we kinderloos zouden blijven. Maar ik kon daar toch niet mee leven en dus hebben we een maand geleden het weer opgestart. Met nieuwe frisse moed en goede moed en het was gelijk raak. Maar nu dus weer voorbij.
Ik ben zo zo zo verdrietig, ik weet gewoon even niet waar ik het zoeken moet. Hebben jullie hoopvolle verhalen van jezelf, je vrienden, kennissen, de vrouw die de hond van de buurman uitlaat? En dan niet van die 'toen ze het loslieten gebeurde het', want ik geloof niet dat dat het probleem is. Dat hebben we een jaar gedaan en dat leverde niet magischerwijs een baby op. Maar iets waar ik me aan vast kan houden.
Of tips. Alle tips zijn welkom. Wilde ik vroeger alleen maar onomstotelijk en wetenschappelijk bewezen, sta ik nu ook open voor alle kruidenvrouwtjes, spirigoeroes en andere baat-het-niet-dan-schaadt-het-niet-tips.
Iets om me een beetje op de been te houden, want ik weet niet meer.......
woensdag 7 juli 2021 om 09:50
Tja dat zijn lastige vragen, ik denk niet dat het een beter is dan het ander. Ik vraag me ook af in hoeverre je die emotionele achtbaan kan beïnvloeden van hoe je je voelt.
Ik denk niet dat je dit goed kan doen of fout. Je doet het, je gaat het aan, je hebt gezorgd voor de best mogelijke omstandigheden (gezondheid, medische begeleiding etc) en verder kan je er denk ik echt niet veel aan beïnvloeden.
Succes vandaag, er wordt aan je gedacht, dikke zoen!
Ik denk niet dat je dit goed kan doen of fout. Je doet het, je gaat het aan, je hebt gezorgd voor de best mogelijke omstandigheden (gezondheid, medische begeleiding etc) en verder kan je er denk ik echt niet veel aan beïnvloeden.
Succes vandaag, er wordt aan je gedacht, dikke zoen!
woensdag 7 juli 2021 om 10:08
Wat een stress zeg, ik blijf ook voor je duimen.
Ik persoonlijk denk niet dat het veel zin heeft jezelf voor te bereiden op het ergste, dat het verdriet uiteindelijk net zo groot is. Ik heb twee missed abortions gehad en daarbij nooit spijt gehad dat ik heb durven vertrouwen op een goede uitkomst. Alleen daarna lukte me het gewoon niet meer. Ik denk dat je na meerdere miskramen die eerste weken gewoon moet uitzitten, zo goed als kan.
Sterkte in ieder geval, ik hoop dat je een meedenkende en fijne verloskundige treft.
Ik persoonlijk denk niet dat het veel zin heeft jezelf voor te bereiden op het ergste, dat het verdriet uiteindelijk net zo groot is. Ik heb twee missed abortions gehad en daarbij nooit spijt gehad dat ik heb durven vertrouwen op een goede uitkomst. Alleen daarna lukte me het gewoon niet meer. Ik denk dat je na meerdere miskramen die eerste weken gewoon moet uitzitten, zo goed als kan.
Sterkte in ieder geval, ik hoop dat je een meedenkende en fijne verloskundige treft.
woensdag 7 juli 2021 om 10:11
Heerlijk BL die plannen voor vanmiddag!
Hier nog geen bloed, dus ik ga maar uit van het goede, hoe moeilijk ook. Nu 4+3, dus nog een week te gaan voordat ik wat zekerder word. Maar voor mij is het net anders: er loopt al een geweldig jochie rond en dat relativeert toch.
Ik weet niet hoe je het beste er mee om kunt gaan: mijn man is nogal van de manier….alles is goed tot het tegendeel is bewezen. Ik vind dat lastig, maar voor hem werkt het. Dus ik heb niet echt een advies.
Vrijdag weer HCG prikken, eigenlijk doe ik dat alleen maar om voorbereid te zijn op een mogelijke horror migraine aanval en dat ik weet dat er een vrachtlading aan medicatie moet.
Hier nog geen bloed, dus ik ga maar uit van het goede, hoe moeilijk ook. Nu 4+3, dus nog een week te gaan voordat ik wat zekerder word. Maar voor mij is het net anders: er loopt al een geweldig jochie rond en dat relativeert toch.
Ik weet niet hoe je het beste er mee om kunt gaan: mijn man is nogal van de manier….alles is goed tot het tegendeel is bewezen. Ik vind dat lastig, maar voor hem werkt het. Dus ik heb niet echt een advies.
Vrijdag weer HCG prikken, eigenlijk doe ik dat alleen maar om voorbereid te zijn op een mogelijke horror migraine aanval en dat ik weet dat er een vrachtlading aan medicatie moet.
woensdag 7 juli 2021 om 11:01
woensdag 7 juli 2021 om 16:23
Krampen en meer en roder bloed hier. Slecht nieuws dus. Het is nu exact hetzelfde als vorige keer.
Het maakt het minder spannend, maar wel meer verdrietig. Ik had nog zo gehoopt in dit topic, voordat het forum sluit, goed nieuws te kunnen brengen.
Het gaat vast uiteindelijk lukken, ik moet alleen een nóg wat langere adem hebben.
Het maakt het minder spannend, maar wel meer verdrietig. Ik had nog zo gehoopt in dit topic, voordat het forum sluit, goed nieuws te kunnen brengen.
Het gaat vast uiteindelijk lukken, ik moet alleen een nóg wat langere adem hebben.
woensdag 7 juli 2021 om 16:40
Lieve Beetjebl,
Wat enorm kl#te!!
De spanning valt weg, dat lucht dan misschien op maar wat verdrietig weer..
Ik weet niet wanneer het forum sluit maar ik hoop dat je geen eindeloos lange adem hoeft te hebben en je snel blijvend zwanger mag zijn.
Weet dat je niet alleen bent. En er zijn verhalen van hoop, hier ook zo mooi gedeeld.
Voor nu: heel veel sterkte. Zorg goed voor jezelf (zelf heb ik de neiging om er steeds sneller over heen te stappen maar het blijven enorme klappen, zowel geestelijk als lichamelijk). Dikke knuffel.
Wat enorm kl#te!!
De spanning valt weg, dat lucht dan misschien op maar wat verdrietig weer..
Ik weet niet wanneer het forum sluit maar ik hoop dat je geen eindeloos lange adem hoeft te hebben en je snel blijvend zwanger mag zijn.
Weet dat je niet alleen bent. En er zijn verhalen van hoop, hier ook zo mooi gedeeld.
Voor nu: heel veel sterkte. Zorg goed voor jezelf (zelf heb ik de neiging om er steeds sneller over heen te stappen maar het blijven enorme klappen, zowel geestelijk als lichamelijk). Dikke knuffel.
((((((
woensdag 7 juli 2021 om 22:40
Ik ook. Flipje heeft zelf genoeg doorstaan.lilaviolet schreef: ↑07-07-2021 20:43Destaat naast de
ik weet zeker dat ze per ongeluk op de verkeerde heeft gedrukt.
Heeeel veeeel sterkte TO!
woensdag 7 juli 2021 om 23:37
Dit duslilaviolet schreef: ↑07-07-2021 20:43De
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
donderdag 8 juli 2021 om 08:21
Dank lieve mensen! Ik heb al besloten dat ik op het nieuwe forum gewoon weer een topic open. Het zal toch een keer zo zijn dat ik echt goed nieuws kan melden. En tegen die tijd wil ik het van de digitale daken schreeuwen.
Flipje: ik had inderdaad wel bedacht dat je een andere smiley zou bedoelen.
Ik heb zojuist mijn gynaecoloog gemaild voor advies mbt de progesteron, wanneer ik daarmee moet stoppen. En of ik al voor de kijkoperatie kan komen tussen deze miskraam en de volgende ovulatie, of dat ik daarvoor eerst weer een volledige cyclus moet hebben gehad.
Bedankt voor jullie lieve woorden en sterktes, dat blijft me echt goed doen. Ik laat nog wel even weten met welke naam ik overstap, maar anders ben ik vast snel herkenbaar genoeg. Zo veel mensen zullen er niet zijn met de topictitel '8 miskramen, nu weer zwanger.'
@Leeuw32: ik duim heel hard dat het bij jou deze keer gewoon fijn goed blijft gaan. Heel veel geluk!!
Flipje: ik had inderdaad wel bedacht dat je een andere smiley zou bedoelen.
Ik heb zojuist mijn gynaecoloog gemaild voor advies mbt de progesteron, wanneer ik daarmee moet stoppen. En of ik al voor de kijkoperatie kan komen tussen deze miskraam en de volgende ovulatie, of dat ik daarvoor eerst weer een volledige cyclus moet hebben gehad.
Bedankt voor jullie lieve woorden en sterktes, dat blijft me echt goed doen. Ik laat nog wel even weten met welke naam ik overstap, maar anders ben ik vast snel herkenbaar genoeg. Zo veel mensen zullen er niet zijn met de topictitel '8 miskramen, nu weer zwanger.'
@Leeuw32: ik duim heel hard dat het bij jou deze keer gewoon fijn goed blijft gaan. Heel veel geluk!!
woensdag 21 juli 2021 om 10:13
Lief dat je het vraagt. Niet zo denderend eigenlijk. Mijn optimisme en 'we gaan ervoor'-gevoel hebben plaatsgemaakt voor een gekke futloosheid en somberheid. Ik kan me slecht concentreren en heb weinig energie. Alsof de 8ste miskraam net een te veel was. Ik heb me nu 50% ziek gemeld en iedereen begreep dat gelukkig wel. Ik had maandag een goede dag, en gister leek het ook goed te gaan, maar stortte ik 's avonds toch weer in. Kwam misschien ook omdat ik bij iemand op bezoek was en we tegenover de uitgang van het bevallingscentrum van het ziekenhuis zaten waarbij allerlei kersverse ouders al selfienemend de deur uitkwamen. Dat was iets te veel zout in verse wonden.
Kortom: het gaat een beetje op en neer. Vanaf zaterdag twee weken vakantie en hopelijk knap ik daar wat van op.
We slaan sowieso een maand over nu. Even wat mentale rust en ook de garantie dat ik straks wel die kijkoperatie kan hebben (en niet weer nutteloos zwanger ben) .
vrijdag 23 juli 2021 om 19:53
Hoi Beetjebl,
Wat een ontzettend verdrietig verhaal. Ik ben het eens met Supersas hierboven... je bent acht keer zwanger geweest, acht keer heb je gehoopt dat je over acht maanden een kindje in jullie armen zouden houden, acht keer die hormonen achtbaan en acht keer de teleurstelling en het verdriet dat het niet zo mag zijn. Heel goed dat je je deels ziek heb gemeld en bijna vakantie hebt. Ik hoop dat jullie dan even op adem kunnen komen van deze rollercoaster waar jullie in zitten.
Ik snap deels wat je door maakt. Ik heb dit jaar ook al twee vroege miskramen gehad. Het is enorm verdrietig en je verliest al het vertrouwen in je lichaam. Ik ben nu weer zwanger na de laatste miskraam. 6 weken 4 dagen nu. Maar bij elk steekje, krampje, mindere klachten, meer energie denk ik... Daar gaaaaan we weer. Zwanger zijn zal nooit meer onbezorgd zijn.
Ik weet niet of je er in gelooft maar zou alternatieve geneeswijzen iets voor je zijn? Bijvoorbeeld een osteopaat of accupunctuur? Ik heb goede verhalen gehoord over een man uit Utrecht, ik woon zelf nu te ver uit de omgeving maar zou je eventueel zijn naam door kunnen geven.
Ik wens jullie heel veel sterkte. Ik denk aan jullie!
Wat een ontzettend verdrietig verhaal. Ik ben het eens met Supersas hierboven... je bent acht keer zwanger geweest, acht keer heb je gehoopt dat je over acht maanden een kindje in jullie armen zouden houden, acht keer die hormonen achtbaan en acht keer de teleurstelling en het verdriet dat het niet zo mag zijn. Heel goed dat je je deels ziek heb gemeld en bijna vakantie hebt. Ik hoop dat jullie dan even op adem kunnen komen van deze rollercoaster waar jullie in zitten.
Ik snap deels wat je door maakt. Ik heb dit jaar ook al twee vroege miskramen gehad. Het is enorm verdrietig en je verliest al het vertrouwen in je lichaam. Ik ben nu weer zwanger na de laatste miskraam. 6 weken 4 dagen nu. Maar bij elk steekje, krampje, mindere klachten, meer energie denk ik... Daar gaaaaan we weer. Zwanger zijn zal nooit meer onbezorgd zijn.
Ik weet niet of je er in gelooft maar zou alternatieve geneeswijzen iets voor je zijn? Bijvoorbeeld een osteopaat of accupunctuur? Ik heb goede verhalen gehoord over een man uit Utrecht, ik woon zelf nu te ver uit de omgeving maar zou je eventueel zijn naam door kunnen geven.
Ik wens jullie heel veel sterkte. Ik denk aan jullie!
