Zwanger en bloeden

Hoi!

Ik kan het niet geloven, en dacht niet dat dit nog eens zou gebeuren. Maar goed.

Kort gezegd, ik heb mijn pkl niet zorvuldig geslikt en ik ben zwanger.

Wat achtergrondinformatie. Vorig jaar eind september tijd werd ik opgenomen met heftige, aanhoudende bloedingen en werd er na onderzoek endometriumhyperplasie vastgesteld. Dit werd gelinkt aan -waarschijnlijk- peri menopauze (mijn moeder raakte in overgang op haar 45e, ik ben 41). Ik kon geen Mirena verdragen en kreeg eerst een tijd progesterontabletten en daarna een combinatiepil. Het duurde een tijd maar na 3 maanden kon ik weer werken en werd alles weer redelijk normaal.

Afgelopen maand ben ik af en aan ziek geweest, ook met overgeven erbij en allemaal gekke reacties op medicijnen. Ik kreeg van alles en ik heb mijn pilgebruik niet goed gemonitord. Ik ben deze week wel ongesteld geworden zoals zou moeten, dus ik heb er nooit over nagedacht zelfs.

Gisteren zat ik wéér op de eerste hulp vanwege een zeer heftige allergische reactie. Er werd bloed afgenomen en ik moest in potje plassen, de standaard.

Toen ik eindelijk aan de beurt was en de arts uit ging leggen welke medicijnen ik zou krijgen zei hij 'en deze creme is effectief, maar aangezien u zwanger bent echt met mate gebruiken'.... WAT?

Ik was er gewoon helemaal niet mee bezig, voelde me al helemaal niet vruchtbaar meer na al dat bloeden en alle behandelingen én we hebben maar één keer seks gehad deze maand omdat ik me dus al een maand niet goed voel.

Ik heb tien jaar geleden een abortus gehad omdat de relatie niet goed/over was en ik zeker wist dat ik nooit kinderen wilde. Eigenlijk wist ik dat tot 2 jaar terug nog vrij zeker.

Nu heb ik een goede en stabiele relatie, we zijn nog niet lang samen maar ik weet zeker dat deze man een blijver is. We hebben bijna een huis gekocht samen en zijn stapelgek op elkaar.

Ik was alleen op de eerste hulp, vriend zat met hond in de auto op me te wachten. Ik had dus 10 minuten voordat ik in de auto stapte om het nieuws zelf te verwerken. Nou ja, dat was natuurlijk niet zo lang, maar ik heb besloten het dan maar zo moest zijn. Toen ik in de auto stapte en het maar gelijk eruit gooide reageerde vriend zó blij, ik had hem nog nooit heb zien huilen, maar dit waren blije tranen. We hebben het nooit écht over kinderen krijgen gehad, nadat ik eens heb gezegd dat ik mezelf te oud vind.

Tja en nu hè. Ik lag de hele nacht wakker want omdat ik dus bloed ben ik bang dat de zwangerschap die ik niet verwachtte maar nu ineens dus wel gewenst is niet goed gaat. De arts op de eerste hulp zei dat bloeden in het begin normaal is, en dat ik deze week maar even langs de huisarts moet. Ik vind het helemaal niet fijn want het voelt gewoon als ongesteldheid en toen ik de vorige keer zwanger was voelde ik me ook echt zo zwanger gelijk, nu niet. Ik heb thuis zelf nog eens een test gedaan en de tweede streep was er wel bijna geljjk en heel duidelijk. Vandaag wil ik een test halen die ook weken aangeeft, of voegt dat niets toe?

Pfff wat een schok zeg. Ik sta ook nog eens op de wachtlijst voor een huisarts hier en heb geen idee wat ik allemaal moet regelen. Moet ik direct naar de dokter of kan dat wachten en moet ik later nog eens een test doen? Ik heb me uiteraard nooit verdiept in zwanger zijn. Google vertelt me van alles maar dat helpt niet echt.

Sorry voor het lange verhaal. Moest het even van me af schrijven. Mijn vraag is eigenlijk, wat kan ik nu het beste doen?