zwanger geworden na IVF/ICSI- het vervolgtopic DEEL 2

Hoi Stipje,

Jeetje dat is schrikken natuurlijk! Heb je utrogestan nog? is het een grote bloeding of inmiddels al weer gestopt?
Ik snap dat je in de stress zit, en alleen een echo kan hierbij echt helpen. Maar bloed bij 6 weken komt wel veel voor... de theorie is dat het innestelingsbloed is wat dan pas naar buiten komt misschien? Ik had dat ook bij mijn zoontje (met helder bloed ook) en kreeg toen een spoedecho en uiteindelijk was alles goed. Sindsdien bij de andere zwangerschappen ongeveer 50/50 bloed geen bloed en alles ging mis, watbetreft andere kwalen inclusief die borsten dat kan ook soms van dag tot dag varieren, ik heb nu ontzettend gevoelige borsten (erger als anders) en mijn HCG is superlaag en waarschijnlijk wordt dit gewoon een miskraam. Dus ja wat zegt dat dan? O en kramp/ menstruatiepijn is voor mij typisch voor zwanger zijn, is gewoon je baarmoeder die aan het groeien is en dat voel je.
Dus fijn dat je morgen terecht kan voor een echo en probeer tot die tijd nog niet aan het ergste te denken, het kan ook meevallen.

En watbetreft vertekend beeld, snap niet zo goed wat dat betekend...ik krijg telkens echo's rond 6 weken, en dan heb je soms al een kloppend hartje, soms nog net niet. Misschien bedoelen ze dat, dat je dan niet weet wat het betekend als er nog geen hartactiviteit is. Of dat als dat er wel is je een garantie tot de deur meekrijgt...
In ieder geval sterkte!

Stipje, hoe ik dat doe met zo moe zijn? Ben net wakker van een middagdutje haha. Werk fulltime maar op dagen dat ik vrij ben pak ik alle rust die ik kan krijgen. Verder op tijd naar bed en accepteren dat het huishouden nu even niet perfect op orde is. Het is even niet anders maar kan niet en alle klusjes doen met dit energie niveau.

Verder schrikken van het bloed! Je ziet het liever niet en snap dat het je super onzeker maakt. Maar op mijn eerste echo zagen ze nog bloed zitten en werd me verteld wat ik nog wat bloed kan verliezen (en er was toen ook een kloppend hartje te zien)

Spanning hier voor de echo stijgt ook. Had heel eng gedroomd over bloedverlies en een dubieuze echo. Was natuurlijk maar een nachtmerrie maar brrr werd helemaal naar wakker. Blij als woensdag de echo weer goed is!

Hoor dochter zingen door de babyfoon, die is ook wakker, klaar met rusten

Stipje, wat schrikken! Ik heb in alle doorgaande zwangerschappen (behalve deze) bloedverlies gehad rond de 6 weken. 6 weken kan wat tricky zijn qua echo, geen hartactie wil niet zeggen dat het mis is. Zo rond de 7 weken wil je echt een hartje zien. Bij zoon zagen we met 6.5 nog geen hartje, was geen fijn gevoel. Alle keren mocht ik overigens wel langskomen voor een echo. Succes. Hopelijk stopt het snel.

Sofie, middagdutjes
Die mis ik zo erg! Lekker doen nu het kan, het vraagt al zoveel van je lichaam.

Mamamaria, mimi, Sofie en zot. Bedankt voor jullie reacties. Ben nu iets gerustgesteld. M'n eerste gedachte was bij t bloed (wat ik natuurlijk nooit zie omdat ik al in geen 8 jaar meer menstrueert) oh neeee daar gaat het... En dan die buikkramp ineens erbij. Maar door jullie reacties ben ik beetje gerustgesteld. Ben nu echt helemaal kapot, dutje lukte vanmiddag niet, door de spanning denk ik, en nu met net avondeten in de mik alweer berehonger en zooo slaperig. Zou goed teken kunnen zijn. De buikkramp nam af na 4 uurtjes dus dat is een goed teken denk ik?
Oh ik hoop zo dat ik jullie voetstappen mag treden en ooit iemand gerust mag stellen dat een bloeding niets ernstigs hoeft te betekenen. We gaan t zien donderdag. Dan ben ik 6.2 weken dus als er geen hartje te zien is dan kan ik 11-mrt nog eens komen, dan ben ik 7.1 week en zou t wel duidelijk moeten zijn.
Zo fijn dit forum. Thanks lieve meiden.

Sofie wat een rot droom, hopelijk niets van waar! Wanneer heb jij de echo?

Even snel voor stipje...

Bloedverlies is super schrikken en kan uiteraard betekenen dat het niet goed zit. Dat gezegd hebbende heb ik de vorige zwangerschap 1 middag/avondhelder rood bloedverlies gehad bij ruim 6 weken, die zwangerschap is goed gegaan. Deze zwangerschap heel veel bloedverlies gehad (ook met lichte krampen) rond 5,5 week en ook heel onzeker geweest (zie rond pagina 87 van dit forum). Tussen deze 2 zwangerschappen door 1 keer zwanger geweest, waarbij ik geen bloedverlies heb gehad en dat bleek bij de eerste echo bij 8 weken een misser abortion te zijn.

Ik snap je zorgen heel goed, maar bloedverlies hoeft dus niet perse een slecht teken te zijn. Hoewel is snap dat je dit liever niet wil natuurlijk!

Fijn dat je donderdag al een echo hebt. Bij mij wou het ziekenhuis ook pas bij 6 weken een echo maken, dus moest toen ook een paar dagen wachten na de start van het bloedverlies. Vreselijk die onzekerheid, sterkte meid! :Hug:

Hè bah Stip, wat een onzekerheid! Ik heb niet zo vroeg bloedverlies gehad, maar wel met 22 en 24 weken zwangerschap toen ik zwanger was van mijn zoontje en ben me toen ook echt rot geschrokken. Hopelijk is het vals alarm En zie je al een hartje donderdag bij mij wisselen de symptomen trouwens ook enorm, dus de ene dag is het allemaal heviger dan de andere en dan komt het ineens weer volle bak. Bij zoon had ik dat ook. En toen had ik geen gevoelige borsten meer vanaf week 7 ofzo.

@Sofie: wat een nare droom meid, wanneer heb je weer een echo?

@Zot: jij ook succes bij de echo morgen!

@Mimi: spannend dat je zoontje bijna op school begint, heeft hij er zin in?

@Vertellen: ja hier weet iedereen het al dus totaal niet erg als zoon het verklapt.

Stipjepipje, oh bah, wat schrikken meid, dat je een bloeding gekregen hebt. Dat is het laatste wat je wil tijdens de verlengde wachtweken! Gelukkig zijn er veel voorbeelden op het forum waar het ondanks bloed wel gewoon goed kwam, dus alle duimen draaien hier dat dat bij jou ook zo zal zijn! Fijn dat je een vroegere echo hebt gekregen, hopelijk ziet alles er daarop goed uit. Heb je vandaag nog bloed gehad, of is het bij die ene bloeding gebleven? Veel sterkte met afwachten weer, doe rustig aan zou ik zeggen, als je je zo moe voelt. Oh en bij mij wisselden dat beetje aan symptomen wat ik had ook heel erg, met name m'n borsten idd.

Zot, ik duim voor je vandaag! Hopelijk ziet alles er goed uit!

Sofie, heel veel succes met je echo morgen! Die enge dromen zijn herkenbaar, vooral in combinatie met spanning. Is dan echt een naar gevoel idd... Op naar positieve dromen na een goede echo morgen!

MamaMaria, hoe gaat het nu met jou? Ik las op het andere topic dat je morgen weer een echo hebt, ik ga keihard voor je duimen. Heb je je hcg nog laten testen? En hoe gaat het met je koorts? Hopelijk knap je daar snel weer van op. En verder nog maar weer een dikke knuffel en sterkte .

Lux en Mimi, succes met de vermoeidheid en andere klachten in combinatie met een rondlopende peuter . Klinkt alsof jullie je weg er wel mee vinden, al zal het zeker zwaar zijn.

HD, klinkt leuk van de 9 maanden beurs! Idd, lekker een meidendagje! Klinkt alsof je goed geslaagd bent!

Hier alles goed. Ik was ff wat onzeker, omdat ik de baby een paar dagen minder goed voelde. Ik denk dat-ie zich mss anders gedraaid heeft ofzo, hij trapte meer naar de achterkant toe, waardoor ik beter m'n best moest doen om het nog goed te voelen. Maar heb wel even nagedacht of ik de gyn zou bellen. Gelukkig ging het gisteravond en vanochtend weer gewoon op volle kracht, dus ik denk dat alles nog wel ok is daarbinnen . Heb ook meteen weer een beter humeur .

Lieve allemaal, ik zou ook graag overstappen vanuit de UVF/ICSI groep naar deze groep voor zwangeren... ik ben nu 8 weken zwanger na een escape IUI, omdat er bij onze eerste IVF poging maar 1 eicel was gegroeid op de maximale dosering hormonen... was even een tegenvaller destijds, maar blijkbaar was het wel een goede eicel, want het is dus gelukt

Gisteren had ik de eerste echo en hebben we een hartje zien kloppen, dus nu durf ik de stap naar deze groep wel te zetten Over 2 weken heb ik een vervolgecho (dan ben ik 10 weken) en er staat een nipt-test gepland over 4 weken (bij 12 weken)... tegen die tijd zal ik ook overstappen naar een gynaecoloog i.p.v. de fertiliteitsarts.

Weinig zwangerschapskenmerken hier... had het in het begin vd zwangerschap steeds heel koud, moest vaak plassen en heb veel pijnlijke bm krampen en darmklachten gehad in week 5 en 6... maar nu verdwijnen al die klachten langzaamaan. Het enige waar ik nu last van heb zijn de pijnlijke gezwollen borsten, minder eetlust s avonds (in de ochtend en middag heb ik enorme trek, maar s avonds heb ik nergens meer zin in en moet ik niet aan warm eten denken), minder zin in zoetigheid (drop, chocolade), relatief vaak dorst (en dan gewoon in water) en meer zin in vettigheid (roomsausjes, avocado's, etc.)... maar die dingen schijnen vaker voor te komen, dus dat is verder niet zo bijzonder...

Hebben besloten om het de komende weken nog stil te houden... dacht er eerst aan om - als de echo gister goed was - alvast wat familie in te lichten, maar op de een of andere reden voelt dat toch nog niet goed. Drie goede vriendinnen weten hiervan af (dus ik kan mijn verhaal ergens kwijt), maar verder willen we t toch nog maar 4-5 weken stil houden..

Ben heel benieuwd hoe het de rest hier vergaat, dus ik ga zo eerst maar een beetje 'bijlezen'

Welkom Roosje!
Wat een mooie wending heeft je escape IUI dan gehad. Eerst dikke teleurstelling, en dan toch een positieve test! En dan nu een kloppend hartje gezien, wat is dat speciaal he! Maar ik snap je terughoudendheid wel, je bent toch nog niet helemaal uit de ‘gevarenzone’ ofzo…
Ik herken je zwangerschapskwaaltjes exact. Ook inderdaad heel veel honger, ’s ochtends val ik bijna om en ben er misselijk van, dat ik daardoor juist weer niet zoveel kan eten… gister geluncht met pizzabroodjes en om 15 uur had ik alweer honger! En jij had dus ook veel krampjes in week 5 en 6? Ik nu ook en soms schrik ik ervan en soms vind ik het juist weer een goed teken.
Heb al een zwangerschap meegemaakt, maar kan me die eerste weken niet zo goed meer herinneren qua klachtjes, was er toen niet zo bewust mee bezig denk ik…
’s avonds moet ook echt mijn broek los, hebben jullie dat ook? My god 6 weken hee… maar zijn allemaal darmen, kan ook echt niet lekker naar de wc zeg maar. Zit nu aan de Roosvicee Laxo, hoop dat het iets helpt.
Moet je onder controle van de gyn blijven omdat je uit traject komt? Of is er een andere reden voor? Ik hoop dat ik wel naar de verloskundige mag, die zijn zo leuk bij ons en dan voel ik me ook weer even een ‘gewone’ zwangere. Wordt sowieso vanaf week 35 medisch, vanwege mijn keizersnede. Maar dat is nog zover weg…

Hi MiMi,
Wat herkenbaar, ik heb de afgelopen 3 weken ook zo'n last gehad van mn darmen! Obstipatie, niet normaal! ik zit aan de activia yoghurtjes, yakult, gedroogde pruimen, lauw water met citroensap, etc. etc. om de boel maar op gang te houden en dan nog gaat t niet écht lekker zeg maar... grappig om te lezen dat ik niet de enige ben!
En die bm krampen waren echt heel heftig, werd er 's nachts echt wakker van, dus maakte me heel veel zorgen... maar die zijn nu helemaal weg. Mijn zusje vertelde dat zij ook zulke bm krampen had bij iedere zwangerschap en dat dat juist eeen goed teken was, omdat je bm dan aan het oprekken is vanwege alles wat er van binnen begint te groeien en te zwellen...
Volgens mij is het bij het ziekenhuis gewoon protocol om 1x door de gyn gezien te worden na een fertiliteitstraject; daarna zal ik doorgaan naar een verloskundige, dat werd ook al aangegeven, geen medische reden om bij de gyn te blijven...
Succes met de Roosvicee, maar ik zou er nog meer hulpmiddeltjes tegenaan gooien!

Zo nu nog even op de rest reageren, want dat lukte van de week niet...

Stipje, hoe is het nu? Morgen is je echo gelukkig al. Nog maar 1 dagje afwachten.

Mamamaria, hoe is het met jou? Is er bij jullie al meer nieuws? Ik lees in het bericht van windmolen dat je vandaag weer een echo hebt. Heel veel succes, ik blijf voor je duimen.

Sofie, succes vandaag met je echo. Wat naar zo’n nachtmerrie, hopelijk straks weer goed nieuws.

Lux, dan hoop ik dat ook voor je. Hoewel het ook wel makkelijk is als je wat dingen kan doorgeven. Zo’n berenpakje is idd super schattig. Dit had ik voor mijn dochter ook, maar die verzoop er echt in, dat ding was veel te groot en toen ze hem paste was het geen winter meer. Zo leuk dat je straks weer lekker kan gaan baby shoppen.

Mimi, wat grappig dat je zoontje het meteen zou doorvertellen, dan kan je het idd beter nog even stilhouden voor hem. Ik had door het bloedverlies wat extra echo’s, maar normaal krijg je bij ons na de echo bij de voortplantingsgeneeskunde idd pas rond 10-12 weken de volgende echo weer. Ik ben nu bij het ziekenhuis onder controle, maar had bij mijn vorige zwangerschap wel een verloskundige die iedere afspraak echo’s maakt, dus niet alleen degene die je hoort te krijgen. (daar mag ik nu zelfs ook nog af en toe heen, ondanks dat ik medisch ben) Daar zou je wel naar kunnen kijken als je een verloskundige praktijk uitkiest. Zo te horen gaat het bij jullie thuis redelijk hetzelfde als bij ons. Mijn man zei van de week, wat fijn dat ik over een maand of 4 mijn vrouw weer terug heb zonder al die hormonen, dat is lang geleden! Ik ga dus maar wat gezelliger doen thuis en proberen niet elke avond op de bank in slaap te vallen. En vind het wel schattig dat mijn man denkt dat de hormonen 1,5 maand na de bevalling alweer weg zijn, dat gaat vast tegenvallen straks!

Zot, hoe was de echo gister? Lijkt me best pittig zwanger zijn met een peuter en een tweeling, ik vind het met 1 peuter al pittig.

Windmolen, naar he als je de baby even wat minder voelt. Ik maak me dan ook altijd meteen druk, gelukkig is mijn man wat meer ontspannen daarin en voel ik de baby uiteindelijk wel altijd weer, alleen sommige dagen is het idd wat rustiger. Bij mij is het vooral in de avond druk, de rest van de dag eigenlijk niet. Is het bij jou ook al op vaste momenten?

Roosje, welkom en gefeliciteerd met je zwangerschap. Extra bijzonder na een escape IUI. Heel fijn dat jullie ook al een kloppend hartje hebben gezien. Dat is zo’n mooi en bijzonder moment als je dat voor het eerst ziet.

Hier verder geen nieuws, volgende week vrijdag pas weer een echo. Merk wel dat mijn vermoeidheid weer wat toeneemt, maar dat hoort er allemaal bij.

Even snelle update: de echo vanochtend was goed! Zo blij en opgelucht. En ook zo fijn om weer terug bij de verloskundige te zijn. Termijn klopte precies (9 weken), hartje klopte en we zagen zelfs al wat beweging, contour van het gezichtje en kleine armpjes en beentjes. Begint steeds meer mensje te worden

@Sofie: wat fijn! 9 weken, leuk ik ben 6 vandaag. Loop ik precies 3 weken op je achter

@Stip: hoe is het nu? Spannend, morgen echo!

@HD: dat had ik ook. Kreeg voor zoon een berenpak maat 56, hij had maat 56 in juni dus die heb ik toen aan een vriendin gegeven die in november een kindje kreeg. En haha, dat zal je man zeker tegenvallen geloof dat ik er wel 1.5 jaar over deed om weer de oude te worden maar bij een tweede gaat dat vast sneller. En misschien was ik gewoon heel extreem

@Roosje: welkom hier, wat een geluks IUI dan Gefeliciteerd!

@Windmolen: ik heb ook eens minder leven gevoeld en net toen ik de vk aan de lijn had omdat ik dacht ‘nou, heb hem nou al de hele dag niet gevoeld’, begon meneer zich uit te rekken. Lag gewoon lekker lang te knorren
Bij mij hielp in bad gaan altijd goed, werd ie heel actief van (of focuste ik erop, dat kan ook )

@Hier: aangemeld bij de vk: 30 maart intake, 10 april echo. Eerst nog 2 echo’s in het ziekenhuis. Verder enorm misselijk vaak, sleep mezelf door de dag. Dus moet het wel aan een aantal collega’s vertellen, werk in de zorg en kan niet alles hebben nu Maar goed, aan de andere kant: het geeft wel vertrouwen. Over een ruime week weten we hoe het ervoor staat. Hopelijk kan ik ze dan blij maken met een mooi kloppend hartje want ze vonden het allemaal super leuk voor me (en ik ben geëxcuseerd bij dingen als verpleging die vraagt of ik lichaamssappen of andere ruikende dingen kom beoordelen, dan gaat een collega kijken (goddank!) ). En hoef niet te staan, mag gaan zitten als het teveel is. Anders hebben we er nog een patiënt bij, dat schiet ook niet op, zei mijn supervisor. Schijnbaar vallen er nog wel eens collega’s flauw van het vele staan in het eerste trimester

Stipje: Succes morgen!!!

Lieve Stipje, wat zal jij nu op van de zenuwen zijn! Heel veel sterkte/succes!

Roosje, gefeliciteerd! Wat een mooie uitkomst van de escape iui.

Stipje, ik denk aan je vandaag!

Sofie, ook hier, super fijn weer een goede echo!

Lux, op naar de eerste echo.

Hier was de echo dinsdag goed, meting klopte ook beter met mijn inschatting obv de hcg bepalingen. Ik zou vandaag 8+5 zijn. Nog niet helemaal definitief omdat voor een officiële termijnecho het vruchtje 20mm mot zijn en het was 19,34 ofzo, dus over 3 weken mogen we nog eens extra spieken. Helemaal niet gewend aan termijnecho’s, hebben we nooit gehad omdat met de icsi we natuurlijk precies wisten wanneer. Voor nu dus fijn nieuws.

Stip, ik duim voor je meid!

Mamamaria, hoe is het bij jou?

En ook nog een dikke knuffel voor Boulu. Ik vind je een topper!

Windmolen, hoera voor een kickende baby! Ik kon ook zo in de stress schieten als er even minder beweging was. In bad gaan hielp mij ook altijd. En vaak als ik net op het punt stond om te bellen werd ze weer actief. Typisch haha.

Roosje, welkom! Zo blij dat de IUI jullie nu een mooie echo heeft opgeleverd. Vind het trouwens toch best een hele lijst voor weinig kwalen De eerste zwangerschap maakte het weinig voelen me heel onzeker. Had geen pijnlijke borsten (ze groeiden wel.. maar in stilte) en was alleen moe. Was er van overtuigd dat ik heel misselijk zou zijn want heb geen super sterke maag ofzo, maar dat bleef uit.

Mimi, herkenbaar die broek die los moet. S avonds is mijn buik altijd boller. Nu de tweede keer heb ik sowieso veel sneller een bolle buik, moet echt al ruimere kleding dragen. De eerste keer was er tot een week of 16 niet veel te zien. Ik mocht naar de verloskundige na de eerste echo in het zkh. En moet straks weer bij 35 wel naar zkh omdat ik niet thuis mag bevallen ivm eerdere ks net als jij. Ik vind zelf bij de vlos fijner, maar dat is voor iedereen persoonlijk natuurlijk

Lux, fijn dat ze al rekening ermee houden op werk. Ik werk zelfstandig en kan gelukkig zonder gehijg van een baas ook wat rustiger aan doen. Ik sleep mezelf ook door die 8 uren heen en ben blij als ik me straks weer wat energieker voel. Al is het voor het goede doel. Als ik dan op die echo zie wat een lichaam kan doen in 9 weken, zo bijzonder! Is je zoontje er nog mee bezig of alweer over tot de orde van de dag haha?

Zot, zo fijn een goede echo! Iedere keer als ik berichtjes van je lees besef ik me weer hoe bijzonder dit is bij jullie En inderdaad wel even wennen 'gewoon' zwanger zijn. Bij IVF weet je tot op de minuut alles. Ik krijg geen termijnecho maar mijn verloskundige is niet lullig met echo's dus over twee weken mag ik weer.

@vertellen, onze ouders weten het vanaf de positieve test, allerbeste vrienden vanaf week 6 ongeveer. Ga het nu voorzichtig aan wat vriendinnen vertellen volgende week en eind maart is er een familie uitje dus dan kan ik het meteen delen met mijn zussen. Daarna mag het wel de wijde wereld in (ben dan ruim 3 maanden) maar blijf dat ook wel spannend vinden. Al kan ik tegen die tijd die buik echt niet meer verstoppen denk ik. Dochter weet nog van niks, maar ze is 2 dus snapt er ook nog niet zo veel van. Wil straks boekjes gaan voorlezen over broertje/zusje krijgen en wel eens meenemen naar een echo afspraak. Heel benieuwd hoe ze gaat reageren straks want laatst was het keihard brullen toen ik met een baby op schoot zat

@corona, maak ik me geen zorgen over nog. Maar volg het nieuws wel nauwlettend, zeker omdat het zakelijk gezien ook gevolgen kan hebben.

@onderzoeken, ben me opnieuw aan het verdiepen. Denk dat we weer voor de Nipt gaan met nevenbevindingen. Wat hebben jullie gedaan? of zijn jullie van plan?

Ohja en geslacht gaan we hier weer een verrassing houden. Ons gevoel zegt weer een meisje maar van de andere kant dacht ik de vorige keer een jongen dus ben niet zo goed in voorspellen

Hoi Dames,

Moet me weer afmelden hier want we hebben woensdag de bevestiging gekregen dat dit weer een miskraam wordt. De vijfde ondertussen, wordt er een beetje moedeloos van...

@allen, algemene vraag om te checken of dit normaal is. Ik heb altijd echt vroeg in de zwangerschap (5/6 weken) dat mijn rusthartslag echt enorm hoog wordt (heb een fitbit, denk echt 80 of zo) en ik erg kortademig wordt. Een beetje alsof je permanent op grote hoogte bivakkeerd. Lopen en tegelijk praten lukt maar dan ga ik dus hijgen. En heb dan ook het gevoel dat iedereen mij een rare totaal onfitte idioot vind. Vraag me af of dit misschien een reactie van mijn lijf is op de zwangerschap die niet helemaal normaal is...of is dit herkenbaar?

Lieve MamaMaria, wat ontzettend verdrietig weer... En al voor de vijfde keer, ik kan me niet voorstellen hoe je je moet voelen... Wat betreft je vraag, ik had dat ook met die verhoogde hartslag, ik voelde in het begin van m'n zwangerschap ook continue m'n hart heel snel en hard kloppen. Kon er soms niet van slapen. En hij sloeg ook af en toe over. Ik had online gelezen dat dat vrij normaal is in het begin van de zwangerschap. Maar ik heb de mijne niet opgemeten, dus ik heb geen idee of het ook in de buurt van de 80 lag. Kortademig kan ik me niet zo goed herinneren, ik had wel al vrij snel dat ik op de fiets snel buiten adem was en m'n man niet meer kon bijhouden, maar ik weet niet meer precies wanneer dat begon. Ik weet niet of dit je helpt. Maak je je zorgen dat dit iets met de miskramen te maken heeft? Ik zou het dan sowieso bespreken met je arts, onafhankelijk van onze antwoorden hier. Heel veel sterkte...

Het is erg dubbel na het berichtje van MamaMaria, maar ik was blij te lezen dat er ook zoveel goede echo's waren de afgelopen dagen. Ik kom snel weer uitgebreider schrijven.

Ach mammamaria, wat verdrietig heel veel sterkte

Die versnelde hartslag en buiten adem zijn herken ik ook, je lichaam moet in het begin een liter extra bloed aan gaan maken en jaagt je hartslag omhoog, dus denk dat dat heel normaal is.

@Stip: voor jou van harte gefeliciteerd!

Lieve Mamamaria, wat ontzettend verdrietig! Woorden schieten te kort. Ik kan me gewoon niet voorstellen hoe het moet zijn om dit 5 keer mee te moeten maken. Heel veel sterkte voor jullie.

Wat betreft je vraag. Ik herken het zelf niet, maar een collega van mij vertelde gister dat ze onverwacht zwanger is en dit was waardoor ze doorhad dat ze zwanger was. Ook van andere heb ik gehoord dat kortademigheid / snelle hartslag voor hun het eerste signaal was dat ze zwanger waren. Dus volgens mij hebben meer meiden dit vroeg in de zwangerschap.

Stipje! Ik las goed nieuws. Wat een opluchting voor jullie.

Hi lieve meiden,
Bedankt voor alle geruststellende gedachten. Gisteren was de echo en ja hoor, onze erwt zag er goed uit en er was zelfs al een kloppend hartje. Heel erg opgelucht. Tot de echo hield ik er echt rekening mee dat het gewoon niet goed zou zijn, en nu kan ik dat iets meer loslaten. Over 2 weken hebben we weer een echo met 8 weken en dus we duimen verder dat het embryootje door blijft groeien. We gaan het dinsdag aan onze schoonouders vertellen, waar we uitgenodigd zijn om te komen eten. Zij weten nog helemaal niets van ons eiceldonatie traject, dus we beginnen maar met “We hebben goed nieuws en slechts nieuws”, om de ecd in te leiden.

Maar eigenlijk kreeg ik vanaf woensdag al de bevestiging in fysieke vorm: misselijk en bijna niks kunnen eten. De hele dag. Soms gaat het wel oke, soms gaat het matig, en soms gaat het niet, dan kan ik wel huilen van ellende. Werken lukt niet. Iets eten pakken voor mezelf is al lastig. Ik eet al crackers in bed sochtends en ben ook begonnen met ranja/iets met suiker drinken overdag (normaal at of dronk ik nooit dingen met suiker), maar het helpt nog niet echt. Slaap er ook slecht van want heb snachts honger (maar moet niet aan eten denken). Zijn er meer die dit hebben? Wat doe je er aan? Mijn vriend wil wel koken savonds dus dat is heel lief, maar ik kan gewoon niets bedenken wat ik wil eten. Mijn zus had overigens het zelfde tijdens haar zwangerschap (2x, na OI). Bij haar begon het in week 5 en werd het pas met 16 weken beter. Zij kon ook werkelijk niks. Sorry voor lange verhaal, maar hoop dat jullie wat tips hebben voor me.

Ook om deze reden vertellen we het dinsdag maar alvast aan onze schoonouders. Want heel veel verder dan wat aardappeltjes pikken zal het wel niet worden…

Ik lees later even de andere verhalen als ik me iets minder beroerd voel, probeer nu maar een dutje te doen want ja, moet toch ergen slaap pakken…

Wat vervelend stip, ik ben ook totaal niet lekker en sleep me door de dagen heen. Werk is pittig maar vandaag een hele dag thuis met zoon ook, heb 0 energie voor hem en toen wilde hij ook nog eens niet slapen. Inmiddels ligt hij bij mij op schoot te maffen

Ik hou mezelf maar voor dat het over een paar weken echt beter wordt.

@Sofie: wij gaan voor de NIPT met nevenbevindingen. Zoon noemden we vanaf dat zijn geslacht bekend was zelfs bij zijn naam, wel zo makkelijk.

Stip, wat fijn een goede echo met !

Hier ook pittig. Zo intens moe en de hele dag licht duizelig, hongerig maar ook misselijk. Maar die moeheid overvalt me... ik kon woensdag niet anders dan op de bank liggen. Zoontje lkkr lang in bad gedaan zodat ik met de deur open op bed kon liggen... komt vast dat we nu in dezelfde weken zitten, week 6 en 7 gebeurt volgens mij het allermeeste van binnen heb k gelezen.
Niet voor te stellen dat k dit in mijn vorige zwangerschap echt niet had! Moest alleen op tijd wat eten, dat was het...

Mijn echo is trouwens verschoven naar donderdag, gyn was ziek. Nog langer wachten

Nou dames, lkkr slapen dit hele weekend dan maar

@Mamamaris: Jeetje, wat ontzettend verdrietig weer voor jullie. Ik heb er geen woorden voor. Wat zullen jullie je verslagen voelen.
Heel veel sterkte. Ik hoop zo dat het jullie nog een keer gegund is.
Wat betreft de kortademigheid is heel herkenbaar, ook aan het begin van de zwangerschap. Ik heb het bij beide zwangerschappen meteen gehad.

Verder gelukkig wel goede echo's van Stipje, Sofie en Zot.

@Lux: Ik wilde vragen wanneer je de echo hebt maar het staat al in de OP! Nog niet zenuwachtig dus?

@kwaaltjes: Heel herkenbaar wat betreft het eerste trimester! Nu moet ik zeggen dat ik bij mijn zoontje helemaal geen kwaaltjes had, alleen moe (maarja iedereen is wel eens moe dacht ik) en dat maakte me ontzettend onzeker. Zoals jullie weten een gezond mannetje gekregen .
Deze zwangerschap was het eerste trimester veel pittiger, ook omdat ik mijn zoontje heb natuurlijk, maar ik had ook veel meer kwaaltjes. Misselijk vooral en echt nog minder energie dan toen bij mijn zoontje, om 11u 's ochtends kon ik gewoon echt niet meer. Soms was het eigenlijk niet te doen achteraf. Maar ik heb ook wel extra kinderdagverblijf en opa's en oma's ingeschakeld. Daarbij heb ik het eerste trimester ook voorhoofdsholte ontsteking gehad dus kon toen ook weinig.
Maar... meestal wordt het vanzelf minder! Bij mij rond de 11 weken.

@HD: Leuk dat je zo genoten hebt van de 9 maanden beurs! Het is ook wel grappig vind ik. Mijn man vindt dat soort dingen ook verschrikkelijk haha.
Krijg jij ook elke keer echo's? Ivm de zwangerschap van je dochter?

@Windmolen: Hoe is het nu met jou en de harde buiken? Laatste keer beter schrijf je, fijn!
Verder zó herkenbaar wat betreft het minder voelen. Ik had het vorige week ook een paar dagen achter elkaar (en ik weet dat ik er meer mee bezig ben als ik minder lekker in m'n vel zit) en ben dan echt chagrijnig en vind niks meer leuk. Gelukkig heeft hij zich bij jou snel weer laten horen!
Bij mij eigenlijk ook wel. Het is gewoon zo dat ze eigenlijk heel veel beweegt, maar dan was het zo als ik haar een keer 10 minuten niet voelde of gewoon anders dan ervoor, maakte ik me zorgen. Terwijl ik weet van vriendinnen dat zij hun baby wel eens uren niet voelden.
Haha het is wat allemaal he.
Hoe vaak mag jij nu komen voor controle?

@Mimi: Jij bent nu de eerste, over 2 dagen de echo! Heel spannend. Maar kan me ook voorstellen dat je nu wil weten of het goed zit of niet.

Hier 32 weken. Voor de rest zal het wel snel gaan maar voor mij niet haha.
Ik voel me prima, wel iets sneller moe en soms benauwd.
De laatste echo was redelijk stabiel, maar erna toch wel een paar dagen van slag. De rondleiding op de intensive care was erg confronterend.
Elke 2 weken controle dus de spanning blijft elke keer terug komen. Voor mijn verlof heb ik al wel wat ideeën, dat is wel goed want ben bang dat die weken veel te lang duren voor mij.