Zwanger worden met IVF of ICSI (deel 8)

Lauwie, wat ik je nog wil meegeven: wees ook niet terughoudend in hulp vragen. Hoewel ik helemaal achter de keuze voor ecd stond en sta, heb ik het in de zwangerschap mentaal even moeilijk gehad. Het afscheid nemen van een genetisch eigen kind, de opmerkingen van onwetende mensen (misschien krijgt hij wel jouw krullen!). Ik was erop voorbereid, maar pas na de bevalling. En het kwam eerder. Gesprekken met een psycholoog met ervaring op dit gebied hebben me geholpen. Wat me ook hielp: incidenteel praten met iemand in hetzelfde schuitje. Ik had een (mannelijke) kennis die onvruchtbaar bleek en die voor een donor zijn gegaan. Een keer per half jaar ofzo spreken we elkaar en hebben we het ook over dit soort dingen. Want hoewel mijn man super lief is en mij probeert te begrijpen, is het voor hem tóch anders. In ieder geval voor mij. Want de kinderen hebben wél zijn genen, en niet die van mij. Hij krijgt later niet ‘jij bent mijn moeder niet!’. Ik misschien wel.
Heel veel succes, ik hoop dat er een kindje uitkomt en denk nog vaak terug aan de dames van het international Office.

Hoi,

Even algemene reactie op verschillende gesprekken hier.

@Moos, tsja wij zijn ook in Gent begonnen met heparine (is gelijk aan fraxine geloof ik, antistolling) en de laatste keer ook prednisolone. Het gaf mij hoop om extra ondersteuning te hebben maar het heeft dus in mijn geval niet mogen baten.
Ik vond de extra medicatie eigenlijk niet zo'n issue, in mijn geval is er wel duidelijk een reden voor verhoogd trombose risico gevonden dus het leek me logisch dit te doen.

Wij zijn nu meer aan het twijfelen over karyotypering van ons en pgd op de embryo's. En op het moment neigen we heel erg naar geen karyotypering willen, aan de ene kant omdat de kans dat er iets mis is klein is (vond een kans schema in een artikel van het NTVG, iets van 2%) en aan de andere kant dat ik echt superbenauwd wordt van het idee dat er iets gevonden wordt en dat er dan een grote kans is dat ons zoontje dat ook heeft en later problemen gaat hebben. Dit is echt totaal irrationeel, want (zoals iemand al zei hier) het wel weten is misschien ook goed voor hem maar ik denk dat ik het niet aan kan. Als het alleen om ons ging zou ik het meteen doen.
Watbetreft PGD daar denk ik wel serieus over na, maar twijfel ook. Moeilijk aan de ene kant denk ik ja waarom zou ik het niet doen? we kunnen het betalen, en een gehandicapt kindje of meer miskramen heb ik liever niet. Aan de andere kant ben ik heel erg bang voor het einde van het traject. Dat we straks de laatste ronde ingaan, PGD doen en dat alle embryo's afwijkend gaan zijn en dat dat het dan was. Wederom compleet irrationeel.

En daaraan gekoppeld, hebben we het nu ook veel over donormateriaal, want als er iets gevonden wordt met karyotypering zou dat een 'oplossing' kunnen zijn. Ik denk dat ik er opener in sta als mijn man op dit moment, maar het issue van 'ongelijkheid' begrijp ik wel. Ik denk dat als je dit doet je heel sterk moet zijn samen in je overtuiging dat je dit wil, en dat zijn wij nu in ieder geval niet. Verder denk ik ook dat naast de nature er veel ook nurture is, en dat een kind gedragen door jou ook informatie meekrijgt van de moeder (via epigenetica idd) maar dat het ook als jouw kind voelt omdat het in jouw buik zat. Misschien is dat gedeelte voor de man lastiger.
Maar het is een zware keuze, en ook al is het heel fijn om die mogelijkheid te hebben begrijp ik goed de eerste reactie van Lauwie.
Voor mij denk ik eigenlijk dat die boot al vertrokken is, te oud, te veel meegemaakt en we hebben dat lot uit die loterij al een keer gewonnen.

Verder, gisteren begonnen met de cytotec en de vruchtzak kwijtgeraakt het bloeden is nu gestopt maar ik verwacht dat wel weer begint. Ondertussen ervaring genoeg om mee geen zorgen te maken. Volgende week controle echo. Ben vrij gelaten eronder, wil vooral door met mijn leven nu. Even rust, lijnen, sporten, weer fit voelen, opladen en geen gedoe.

Moos, lastige keuzes hoor... Welke van de twee opties heeft de arts je geadviseerd? Was dat een arts uit Gent trouwens? Wat betreft eicellen na bevruchting onderzoeken, bedoel je daar PGS mee? Als ik me goed herinner had jij ook niet zo'n megagrote opbrengst bij poging 1, toch? Dan kan je je afvragen hoe nuttig PGS is. Want je hebt toch een redelijke hoeveelheid embryo's nodig om qua statistiek echt iets te kunnen zeggen. Stel je hebt straks 2 of 3 embryo's die je kan testen, en ze zijn allemaal niet goed, dan weet je eigenlijk nog niet zoveel, want dat kan ook gewoon domme pech zijn.
Maar kan me ook voorstellen dat je zelf proberen ook niet zo ziet zitten meer... Was jouw vorige IVF in Nederland? Zou het ook een optie zijn om wel over te stappen naar Gent en daar een 'gewone' IVF poging te doen? Mogelijk krijg je daar een hogere dosis en mss helpt dat om je opbrengst te verhogen en daarmee je kansen. En dan zou je ook fraxi en prednison kunnen gebruiken bij de terugplaatsing.
Succes met je overwegingen en sterkte met alles...

MamaMaria:

Lauwie, spannend dat je nu toch alweer snel verder kan! Ik hoop dat eiceldonatie jullie wens eindelijk laat uitkomen, al snap ik wel dat je er soms nog mee worstelt. Ik vind dat er hier mooi geschreven wordt over eiceldonatie en ik hoop dat dat je helpt. Succes met alles, meid!

Jokke, ik hoop ook dat alles goed is gegaan zaterdag!

Vienna, hoe is het met jou? Heb je idd een dubbele eisprong gehad uiteindelijk? Dat zou fijn zijn! Ik duim voor je, hopelijk gaat dit gewoon werken, zou zo fijn zijn.

Hoi allemaal,

Ik lees hier eigenlijk al tijden mee, en dacht: laat ik me ook een keertje voorstellen. Ik ben Anne, 35, en zit samen met mijn man sinds eind 2017 in de MMM vanwege een genetische aandoening. Dus: eerst bijna 2 jaar op de test van Maastricht gewacht en nu dus echt in de weer.

Wij zitten inmiddels in onze tweede PGD (ICSI, met Menopur)-ronde, op het wachtbankje. Dat is echt KILLING voor je zenuwen, maar in ieder geval een stap verder dan we vorige keer waren; toen hadden we helaas geen enkele gezonde, niet-aangedane embryo.

De eerste ronde vond ik behoorlijk zwaar; het prikken, de punctie, en daarna dan ook nog de teleurstelling toen de terugplaatsing werd afgebeld (we hadden wel 100% bevruchting).

De tweede ronde ging beter en eigenlijk was ik er wel van overtuigd dat het nu goed zou gaan. Aan de ene kant allerlei 'symptomen', aan de andere kant een (vroege, 6 dagen na TP en dan ook nog eens in de middag) negatieve test en sinds gisteren (wd 8) licht bloedverlies.

Omdat het de eerste keer is dat er ook een terugplaatsing is, elk lijf anders is en je ook overal andere verhalen hoort, heb ik écht geen idee wat ik ervan moet denken. Dus, nog maar proberen een beetje geduld te hebben tot vrijdag...

Fingers crossed...

DaisyLiz schreef: ↑

06-03-2020 20:28

Valentine Ik heb hetzelfde probleem en het is inderdaad of je menstruatie opwekken met een kuurtje of afwachten..

Hier even niet zoveel op het forum geweest, maar ik lees regelmatig bij. stipje yes wat een goed nieuws! Jokke heel veel succes met de punctie! Ik voel me na het stoppen met de medicijnen weer iets meer mezelf gelukkig. De donkere wolken trekken weer wat weg. Heel fijn. Verder zijn we vandaag in Gent geweest. Heel goed gevoel over gehouden aan het gesprek. Als de verzekering het toelaat (dat is nog onzeker) denk ik dat we overstappen. Wel een stap hoor. Ik update snel uitgebreider!

Ik breek even in voor DaisyLiz Ik denk regelmatig aan je. Fijn dat het een goed gesprek was in Gent. Ik ga enorm duimen dat het goed komt met de verzekering

Sorry, stort wat in. Dus wou alleen even mijn verhaal kwijt.
Zaterdag punctie, ging redelijk. Narcose was fijn, communicatie drama. 7 eicellen gevonden. Wij hebben altijd 100 % score gehad in Nederland. (Weinig eicellen maar alles bevrucht)
Nu zou ik vandaag gebeld worden, uiteraard is dat niet gebeurt. Nu kreeg ik om 18 uur een mailtje, 1 bevruchting. Donderdag horen we of hij is blijven delen. 15 duizend euro en voor mijn gevoel niet eens een kans. Ben zo verdrietig

jokke schreef: ↑

09-03-2020 19:11

Sorry, stort wat in. Dus wou alleen even mijn verhaal kwijt.
Zaterdag punctie, ging redelijk. Narcose was fijn, communicatie drama. 7 eicellen gevonden. Wij hebben altijd 100 % score gehad in Nederland. (Weinig eicellen maar alles bevrucht)
Nu zou ik vandaag gebeld worden, uiteraard is dat niet gebeurt. Nu kreeg ik om 18 uur een mailtje, 1 bevruchting. Donderdag horen we of hij is blijven delen. 15 duizend euro en voor mijn gevoel niet eens een kans. Ben zo verdrietig

Lieverd wat erg.... je hebt er niks aan maar een hele dikke virtuele knuffel. Wat hebben jullie een pech... ik duim zo zo zo zo zo hard voor dat ene emrbyo

Pergamon schreef: ↑

09-03-2020 17:04

Ik breek even in voor DaisyLiz Ik denk regelmatig aan je. Fijn dat het een goed gesprek was in Gent. Ik ga enorm duimen dat het goed komt met de verzekering

Pergamon wat lief!!

Meiden, ik heb jullie een beetje verwaarloosd de laatste weken. Ik reageer morgen echt even uitgebreider!

Wat bijzonder de verhalen over ecd. Dat je blijkbaar toch echt wat meegeeft aan je kleintje naast dat je een veilig warm hotelletje met lopend buffet kunt bieden.

Wat klinkt dat dd verhaal rot zeg. Ik hoop zo dat die ene the one is!

Hier goedgekeurd voor anesthesie en de punctie is donderdag. 3 grotere gezien en 2 kleintjes die hopenlijk nog n eindsprintje gaan nemen. Ben niet dolenthousiast over de aantallen maar t mot maar. 1 kan genoeg zijn he...

Nu weer even door moet nog veel geregeld enz liefs!

Ouch Jokke - wat een rot nieuws zeg... En dat alles dan afhangt van die ene bevruchting voelt zo dun. Ik snap je angst en woede over de kosten en gebrek aan communicatie. Ik vind het heel naar voor je en hoop dat die ene bevruchting tot een wonder gaat leiden. Heel verdrietig dit

Dames: ik had vanmorgen vanuit de trein een stuk getypt, maar dat ging verloren toen mijn telefoon de Viva pagina opnieuw startte. Morgen meer.

Enne een voor een ieder die het nodig heeft.

Poeh Jokke; wat een heftig nieuws na zo’n investering (lichamelijk, mentaal en financieel). Weet niet zo goed wat ik moet schrijven, anders dat ik super hard duim dat die ene bevruchting voldoende is. Heel veel sterkte in deze spannende tijd

Bij ons afwachten of de OI en zelf proberen in iets uitmondt. Wachten duurt toch altijd extra lang...

Even een dikke knuffel voor Jokke!
Ik snap dat je er doorheen zit, zo naar hoe deze poging verloopt, eerst qua communicatie al zo rot en nu ook nog deze teleurstelling. Ik ga hier ook duimen dat dit "the one" is!

En voor de rest van de meiden: Hoewel ik (bijna) niet meer meeschrijf, lees en leef ik nog wel heel erg met jullie allemaal mee. Het is jullie zo gegund!

Jokke wat rot zeg heb echt met je te doen.

Hier ij lees alles mee maar uitgebreid reageren lukt vaak niet
Ik had een positieve ovulatietest. A.s Vrijdag de tp. Hopelijk gaat het ontdooien goed!

hoi,


@Jokke, wat een nachtmerrie voor jullie zeg. snap dat je er nu even helemaal doorheen zit…het enige wat ik verder heel hard voor jullie hoop dat die ene wel voor een echte kans gaat zorgen….en een grote virtuele knuffel.

@Anne, welkom hier en veel sterkte met wachten tot vrijdag. Jullie situatie klinkt heftig, superlange weg al gehad nu snap dat de zenuwen echt heftig moeten zijn. Hadden jullie nu 1 goed embryo of nog meer kansen in de vriezer?


@Miekje, veel succes donderdag!

@Valentine hoe gaat het bij jou ondertussen? Wanneer is je officiële testdag?

@Piene, succes voor vrijdag vast!

Trouwens, iemand vroeg (baggal?) of er nog motivatie inzit voor ons om door te gaan, en ja het antwoord daarop is lastig. Wij hebben nu 3 pogingen gehad waarbij poging 2 zonder bevruchtingen is verlopen en voor ons gevoel (ook bevestigd door artsen in Gent) zijn daar grote fouten gemaakt. Dus we hebben niet het gevoel dat we nu de 3 kansen gehad hebben waarvan we in NL denken dat iedereen die zou moeten krijgen. Ook zijn we bijverzekert voor een vierde poging, dus in die zin wil ik nog door.

Maar aan de andere kant is het voor ons nu moeilijk om te bepalen hoe verder en wat willen we niet (meer). Een zekere moeheid voor alles zit er wel...en ook mijn irrationele gedachten komen hieruit voor. Normaal gesproken ben ik dus best rationeel en nuchter denk ik, maar de laatste tijd ga ik steeds meer naar wat goed 'voelt' of wat voor mij de weg van de minste weerstand is. En misschien is dat wel de bekende weg (geplaveid met miskramen) en geen verdere testen. Klinkt dom maar dit is het proces waar ik nu in zit...misschien lees ik het terug over een paar weken en denk ik wat was ik een idioot....

Hoi hoi,

Ik ben terug van weggeweest. Ik zie nog bekende namen maar ook veel nieuwe gezichten. Ik ga proberen een beetje terug te lezen zodat ik weet hoe het met jullie allemaal gaat.

Op dit moment zijn wij gestart met icsi#1 voor een tweede kindje. Onze enige overgebleven cryo van icsi#4 is niet blijven plakken jammer genoeg. Ik moet zeggen dat dit harder aan kwam dan verwacht. We hadden zoveel hoop op een beetje geluk in ons leven en niet weer heel het traject in te hoeven.

Maar hier zijn we weer. Ik ben nu na 3 maanden lucrin gestart met de hoogste dosis menopur. Vrijdag mag ik starten met deca en zondag een echo. Er is bij mij nu ook endometriose vastgesteld. Dit nieuw voor mij en was niet bekend/vastgesteld bij onze pogingen 4 a 5 jaar terug. Iemand ervaringen?


Liefs.

Lieve Jokke, wat een enorme tegenvaller! Van 100% score naar 1 van de 7 is een groot verschil. En dan nu hopen dat deze goed gaat delen. Ik kan me de teleurstelling zo goed indenken. Ik ga heel hard voor je duimen! Voor nu kun je er verder helemaal niets aan doen en dat geeft een machteloos gevoel. Ik hoop zo dat dit hem wordt!

@ Mamamaria: we hadden deze keer twee goede!! Eentje is nu teruggeplaatst en eentje in de vriezer!

Kunnen jullie trouwens niet een poging ‘terug krijgen’? Kennissen van ons hebben een extra poging gekregen, omdat er fouten waren gemaakt. Geen idee verder van hoe of wat, maar wie weet het vragen waard?

@Jokke: hopelijk komt er toch nog goed nieuws!! Ik duim voor jullie!

Jokke, wat ongelooflijk K**. Ik leef zo met je mee. Zit met tranen in de ogen... Een eerlijke kans zou op z’n minst toch wel verdiend zijn na deze investering. Mentaal en ook qua kosten. Ik duim voor je, meissie!

Voel me wel weer wat beter nu meer dan een maand na de laatste kans. Ik lees nog zeker met jullie mee. Ik kan het niet loslaten, maar we gaan voorlopig geen poging doen. Het openhouden voelt wel prettig, al voel ik stapje bij stapje wel een afsluiting.
Heel veel succes voor alle dames.

Ik lees altijd mee en omdat we nu niets doen dan alleen afwachten schrijf ik niet actief mee maar ik wil even inbreken op Joke

Ik heb je hele DD verhalen gevolgd en ik hield m’n hart al vast omdat ik de laatste poging 4maanden terug een ervaring heb gehad wat eigenlijk zo verschrikkelijk! Alles ging verkeerd de medicatiedosering de communicatie de bevruchting de terugplaatsing er werd gelogen in het kliniek.
Ik dacht er serieus aan om een rechtszaak van te maken maar heb daar gewoon de mentale kracht niet meer voor het klinkt misschien wel heel cliché maar je hebt er 1nodig je weet het nooit ik hoop zo dat deze embryo het word. En nu schiet mij iets binnen bij 1embryo word wel meestal een dag 3 TP Gedaan omdat de baarmoedercultuur toch het beste is.

Jeminee Jokke nee toch, wat een ellende!!! Het is nog niet voorbij met 1 bevruchting in de pijplijn, maar ik snap dat alles nu al instort. Ongelofelijk hoe slecht t ook is gegaan qua communicatie. Een goede uitslag had dat teniet kunnen doen maar maakt het t Nu extra hard. Lieverd ik duim echt heel erg met je mee dat deze ene door blijft delen. Ik denk aan je schat.

Vienna zit jij nu op t wachtbankje? Ik ben t even helemaal kwijt..

Piene voor jou ook spannend, succes Avast met de tp!

Anne welkom hier, succes met wachten nog even... 6 dagen na tp is nog vroeg, was het een 3 of 5daagse embryo? Ik had een positieve test 13dpo (13 dagen na punctie dag/ovulatie).

Mamamaria ik snap je twijfels. Ik zou in jouw situatie denk ik voor save gaan;Doe maar pgd, dan heb je alleen de kansrijke opties nog, en met misschien maar 1 enkele embryo tenminste een realistische kans van slagen. Geen teleurstelling Of onnodige miskraam van iets wat toch al geen kans maakte. Maar dat is wel weer erg realistisch gedacht. Toch houd ik daar van, want de rest is al zo emotioneel en zwaar. succes lieverd Met bedenken hoe nu verder

Someone welkom terug, Jammer dat de cryo niets had opgeleverd. succes met je nieuwe poging!

Bolletje fijn te horen dat het wat beter gaat. Tijd is zo belangrijk om de pijn ietwat te verlichten. Sterkte meis!

Jokke Mijn duimen draaien keihard voor die ene embryo!

Interessant om jullie verhalen over ecd te lezen.
Wij hebben er destijds bewust voor gekozen om die weg niet te gaan, maar ik heb wel behoorlijke twijfel gehad of dat de juiste beslissing was. Inmiddels hebben wij onze kinderwens wel echt afgesloten en ik heb nu ook geen spijt meer dat we het niet hebben geprobeerd, maar zo nu en dan is er nog wel eens een 'wat als' stemmetje.
Voor ons is er mogelijk een nieuwe match qua pleegzorg, dus op dat gebied staan we niet stil Ben na de vorige match nog wel wat terughoudend, maar we zullen zien.

Kasteelbewoner: wat een mooie en eerlijke post. En dat het confronterend is wanneer het bij andere mensen wel lukt is niet meer dan logisch. Te meer als je zelf steeds klappen hebt moeten incasseren. Ik hoop dat je je weg vindt in ECD en dit uiteindelijk bij je “past”. Dat staat er wat ongelukkig, maar ik hoop dat je er rust in vindt en dit mag leiden tot het moederschap. ECD of SD is een omweg, een die je bij aanvang van het traject misschien niet voor ogen had, maar het maakt je niet minder ouder natuurlijk.
Overigens zit ik met mijn BMI weer onder de 25. Dat ging verdomd snel. Ik wil er, nu ik toch bezig ben, nog wel 5 KG af trouwens en voel mij echt fitter. Die crosstrainer en de dumbells zijn echt een goede investering (en ik geef niet zo snel op als de knop eenmaal om is) en hoop dit op de cruise te kunnen voortzetten. Al weet ik niet hoe het zal gaan met Corona in dat kader...

Lauwie: Mijn man noemde het ook altijd een bouwsteen als we aangewezen zouden zijn op SD. Het doel is om ouder te worden en soms moet je de doelpalen verzetten zei hij en daar zit van alles in. Ben heel benieuwd naar jullie reis in April. Heeft je man het naar zijn zin in zijn nieuwe functie?

Daisy: Ik sluit mij aan bij de woorden van Pergamon en ook die van Lux in het andere topic. Stoere!!

Zizo: hoe is het met jou? En hoe staat jouw partner er nu in? Heb je voldoende support?

MamaMaria: Ik was het inderdaad die vroeg of er nog wel rek in zat. Overigens herken ik veel van wat je in je post beschrijft. Bij mij zat de rek om het met eigen materiaal te blijven proberen er bijna niet meer in. Daarom kochten we destijds op voorhand en in de wachtweken een rietje bij de LSB. Achteraf volkomen belachelijk, want we waren nog helemaal niet op dat punt aanbeland (sterker nog, ik was toen zwanger, maar wist dat niet). Nu ik terugkijk denk ik ook wel eens: wat bezielde mij destijds (behalve het advies van een NHS arts?). Maar dit traject doet van alles met je mentale gesteldheid en op een gegeven moment loop je tegen de meest irrationele gevoelens aan. Wat dat betreft heb ik veel geleerd die periode. Ik snap dus wel dat je je allerlei dingen in je hoofd haalt en het soms 5 miskramen verder heel lastig is om te blijven geloven in een tweede succesvolle zwangerschap voor jullie.

Alynee: ik herinner me jullie verhaal nog. Hadden jullie niet ook een behandeling in Turkije? En lagen er in DD destijds nog rietjes met zaad van je man klaar die jaren daarvoor waren geproduceerd en ingevroren? Hoe is het met je? En wat enorm verdrietig dat het zo mis is gegaan in DD.

Jokke: Jouw nieuws kwam ook echt even binnen gister. Ik was mij er niet van bewust dat jullie deze poging volledig zelf zouden financieren. Dat is gewoon extra k** en daar weet ik natuurlijk alles vanaf. En IVF is geen gegarandeerde behandeling...
Als de financiële aderlating leidt tot een succesvolle zwangerschap is het een ander verhaal, maar wanneer dat niet lukt of je maar een embryo hebt voelt dat heel erg zuur. Maar zoals je weet hoeft het er soms maar een te zijn en ik hoop enorm dat deze succesvol blijkt. Hang in there .

Someone: Ik herken je nog uit 2016! Jullie hadden -als ik me niet vergis- uiteindelijk een dochter gekregen toch na ICSI4. Jij was ook nog vrij jong in IVF-termen (29 of zo), toch? Wat ontzettend jammer dat de cryo geen blijvertje bleek en je dus opnieuw van vooraf aan moet beginnen. In België krijg je 6 pogingen vergoed dacht ik? En wat vervelend van de endometriose diagnose. Ik kan mij vergissen, maar dacht dat jouw vriend verminderd vruchtbaar is/was? Of ben ik abuis?
Even voor jou: ik heb uiteindelijk in 2017 een doorgaande zwangerschap gehad. We gaan niet meer de MMM in (en daar heb ik over het algemeen geen moeite -meer- mee). Het is goed zo en ik ben enorm dankbaar en tevreden. Een jaar geleden vond ik het lastig dat mijn dochter ons enige kind zou blijven, maar nu is het goed zo en zie ik ook voordelen van de situatie. IVF blijft altijd wel een rol spelen in mijn leven trouwens.

Anne: Welkom hier. Wat extreem spannend. En wachtweken zijn moeilijk. Ik heb er in totaal 4 keer ingezeten en nooit de volledige overtuiging gehad dat ik zwanger was of zo (en ik heb 3 positieve testen gehad). En symptoom-spotten is lastig omdat je lijf ook vol zit met progesterone. Op naar vrijdag en hopelijk mag je mooi nieuws brengen!

Hier is het heel rustig op kantoor en ik ga eerder naar huis. Ik heb besloten niet naar de Fertility Network meeting te gaan en laat de opvolger de kar trekken. Het is goed zo. Anders moet ik ook van huis weer terug naar de stad en daar heb ik geen zin in.

Ah ik zie dat ik nog wat mensen vergeten ben in mijn post of een cross post heb, dus hier nog even nabrandertje:

Miekje: Op naar de punctie! En ja, qua nummers is het niet enorm veel, maar hopelijk zit het gouden ei erbij.

Piene: Heel veel succes voor vrijdag. Hopelijk gaat het ontdooien goed en leidt dit tot een sibling voor L & L*.

Bolletje: fijn om van je te horen. En snap dat je de deur op een kier zet.

Stipje: Genieten hoeft ook niet hé?! Het doel is om zwanger te blijven en over een maand of 7.5 te bevallen. Ik hoop dat je je snel beter voelt (is vaak in trimester 2 wel beter) en jullie je huis snel verkocht krijgen.

Duufje: dat je af en toe dat stemmetje hebt is heel erg logisch. Niet helemaal te vergelijken, maar ik heb dat soms met mijn 2CC embryo die ik aan de wetenschap heb gedoneerd destijds. Maar tegelijkertijd maak je op een zeker moment een beslissing die je het best vindt gegeven de omstandigheden. En dat je na B* het extra moeilijk vindt om zo’n stap naar ECD te nemen vind ik zo logisch en ook de “what if” vraag destijds.
Benieuwd naar jullie potentiële match! Dat is snel gegaan. En ik ben er van overtuigd dat hij of zij in een warm nest terecht komt als het allemaal doorgaat.

Alles teruglezen is gewoonweg onmogelijk. Ik vergeet nu dus heel veel mensen maar hier in ieder geval een begin. En voor iedereen die ik vergeet en het kan gebruiken een dikke knuffel!

@Jokke Wat enorm balen! Ben je met je 4e ivf poging bezig? Vroeger hoorde je zoveel positieve verhalen over DD. Ik denk aan je en hoop dat die ene embryo je wens laat uitkomen.

@Anne Welkom! Had je op dag 3 of 5 een TP? Zo spannend dat afwachten. Kom je de dagen door?

@Miekje-5 Succes donderdag!

@Piene1987 Succes vrijdag!

@Vienna25 Ben je in afwachting van nieuwe ivf/icsi behandelingen? Wachten duurt altijd zo lang.

@mamamaria Wat een weg hebben jullie al afgelegd! Fouten zijn zo pijnlijk in dit al zo emotionele proces. Worden de fouten wel erkend? Wel goed dat je verzekerd bent voor een 4e poging. Zijn jullie in Gent onder behandeling of enkel second opinion? Zien zij meer mogelijkheden?

@bolletje81 Loslaten lijkt mij gewoonweg het moeilijkste wat er is.

@stipjepipje Dankjewel! Wat een spannende tijd voor jou! Wanneer heb je weer een echo?

@alaynee Wat vervelend! Is er iemand in je omgeving die voor jou de strijd wel kan en wil aangaan?

@duufje wat spannend een match. Pleegzorg is iets wat ik ook altijd graag zou willen als kind al.

@baggal Wat leuk! Hoe gaat het met jou? Als ik het goed zie ook een dochtertje? Wat een dappere en begrijpbare keus om niet meer de MMM in te gaan. Ik heb ook lang getwijfeld (misschien wel te lang) ivm. zeer heftige periode. Mijn dochtertje is nu 3 jaar. Mijn partner was destijds idd verminderd vruchtbaar doordat ze een zenuw hadden geraakt bij een operatie voor uitzaaiingen van teelbalkanker waardoor hij geen zaadlozing meer had. Toen onze dochter nog erg klein was kreeg mijn partner opnieuw de diagnose teelbalkanker. Gelukkig was een operatie voldoende en hoefde we niet opnieuw een chemo traject in. Hij is nu alleen wel geheel onvruchtbaar. We hebben dus enkel nog rest materiaal een aantal buisjes slechte kwaliteit en Tese materiaal. De kans bestaat dat alle rietjes gebruikt moeten gaan worden in deze poging.

@Miekje: Fijn dat het feestje leuk was. Verjaardag gehad? Nog gefeliciteerd dan! Fijn dat je een datum hebt voor de punctie. Succes donderdag!

@Stipje: Dank voor de tip van het boek, ga ik zeker naar op zoek. Wat een mooie post ook op IG, ga haar gelijk ook even volgen. Ben de laatste tijd veel aan het volgen over DE-IVF op IG, is echt heel fijn. Wat vervelend dat je je zo beroerd voelt! Wanneer mag je weer voor een echo? Ik hoop dat je je snel beter voelt.

@Zot: Goede tip. Ik had laatst gezocht op een fertiliteitspsychologe, maar die had 14 weken wachttijd. Maarja, als ik me daar niet aanmeld, duurt het alleen maar langer. Dus ik denk dat ik dat deze week toch maar ga doen. Even kijken of ik de moed kan opbrengen…

@MamaMaria: Ik wil je vooral een hele dikke knuffel geven. Ik wens je veel wijsheid toe in alle lastige keuzes. De weg van de minste weerstand zoeken is heel herkenbaar, en ook geen slechte manier om te beslissen. Dat betekent dat je ‘goed’ voor jezelf zorgt en dat jouw grens toch wel bereikt is aan hoeveel energie je nog hebt. Althans, zo is dat hier het geval. Het belangrijkste is dat het goed voelt voor jullie en daar kan geen rationaliteit tegenop.

@Anne: Welkom!

@Jokke: Wat afschuwelijk zeg. Ik stuur je ook heel veel digitale knuffels. Ik duim ook zo hard voor deze embryo. Hou je het nog een beetje vol?

@Vienna: Pfoeh, hoe ben je er onder? Heb je een beetje hoop? Gaat het goed met jullie pleegkindje?

@Piene: Yes, vrijdag een tp! Succes!

@Someone: Welkom terug! Jammer dat je weer opnieuw moet beginnen. Geen ervaring hier overigens met endometriose. Heftig dat jouw partner opnieuw teelbalkanker heeft gekregen, pfffft.

@Bolletje: Fijn om even wat van je te horen. Je bent hier nog regelmatig in m’n gedachten.

@Duufje: Ik kan me dat stemmetje zó voorstellen. Ik denk dat ik dat ook zou hebben als we het afsluiten zonder gewenste resultaat. Het kan altijd nóg gekker dan dat je al hebt geprobeerd. Maar ik vind het juist zo knap dat jullie die keuze zo voor jullie zelf hebben gemaakt en heb daar veel respect voor. Fijn dat er mogelijk alweer een nieuwe match is! Ook wel erg verdrietig dat er dus zoveel kindjes een liefdevol nest nodig hebben. ☹

@Baggal: Goed dat je voor jezelf hebt gekozen en ook lekker eerder naar huis bent gegaan. Je werkt al hard genoeg! Merk je nog wat van alle corona-gekte in de UK? Of op werk?

Hier weinig spannends. Sinds gister alle medicijnen binnen, scheelt weer een hoop gedoe. Nu is het vooral tijd uitzitten. Voel me soms best somber door de pil en verwacht dat straks zéker weer te zijn door de decapeptyl. Dus ik hoop dat het zonnetje snel gaat schijnen en dat de tijd maar heel vlot mag gaan.