Zwanger worden na een miskraam 2022

19-06-2022 09:42 984 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Zijn er meiden die dit jaar een miskraam (of meer) hebben gehad en weer opnieuw zwanger proberen te worden? En die ook behoefte hebben om te kletsen over wachtbankjes en de onzekerheden na een miskraam? Ik kan niet helemaal aansluiting vinden bij andere topics, vandaar een nieuwe.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi Aventurijn en Babs,

Hoe gaat het met jullie? Heb je inmiddels met je huisarts gesproken Aventurijn? Of wacht je nog even tot september? Kan je een beetje genieten van de zomer of ben je er veel mee bezig?

Fijn dat je meeschrijft Babs! Is de miskraam inmiddels op gang gekomen? Ik hoop dat je lichaam het zelf heeft opgepakt en dat er geen medische ingrepen aan te pas zijn gekomen. Hoe is het met de hormonen en de balans? Weet je, miskramen gebeuren gewoon. Mijn psych zei: ook niet ieder blaadje aan een plant wordt een gezond blaadje. Ik snap dat je analyseert waar het in zit, maar ik raad je aan om er niet te lang bij stil te staan. Ik ben 38 jaar en ik ben twee keer achter elkaar binnen een maand zwanger geraakt. Ik ben in het afgelopen jaar 10kg afgevallen omdat ik door longcovid zeker 14 kg was aangekomen. Nog steeds ben ik wat te zwaar voor mijn lengte, maar ik leef gezond volgens het advies van de dietiste. Natuurlijk helpen stress, alcohol en cafeine niet mee, maar ik denk dat je vooral relaxed moet blijven. Ik drink nog steeds een kop koffie en ik geniet ook van een drankje met vriendinnen. Gewoon blijven leven hoor, anders maak je jezelf helemaal gek. Als alles voelt als een rollercoaster, neem rust en luister naar je lichaam en geest.

Ik heb vorige week een ovulatietest gedaan en 10 dagen na de tweede miskraam ovuleerde ik al. Mijn vriend en ik doen extra voorzichtig, want mijn baarmoeder moet even een maandje rust hebben. Ik heb mijn huisarts ook nog even gebeld, want ik wilde haar visie ook nog even weten. Ze houdt het op een 'mislukte bevruchting'. En dat is eigenlijk amper een miskraam te noemen. Ik vond het fijn dat ze het kon duiden en dat gaf mij ook wel rust. Begin september ga ik op vakantie met mn vriend en dan nog even snel wat wijntjes en kaasjes klappen. Mijn ovulatie valt ook in de vakantie, dus we gaan er dan voor. Voor nu geniet ik even van mijn maand 'vrij'. God knows wanneer ik weer weken misselijk op de bank lig en bier en sushi moet missen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Babs87 he wat verdrietig dat jullie zwangerschap niet goed is gegaan. Ik las dat je inmiddels met cytoc de miskraam hebt gehad. Zo te lezen viel het lichamelijk mee, dat is (naar omstandigheden) fijn. Hoe voel je je nu?
En gezond(er) leven kan natuurlijk nooit kwaad, en zoals pimpelmeesje al zegt: ook blijven leven :) (Hoewel ik het zelf ook weleens lastig vind met wat wel en niet doen. Het hele traject, miskraam, wachtbankjes, etc. is inderdaad een enorme rollercoaster.)

Pimpelmeesje mooie timing, je volgende ovulatie tijdens je vakantie :) Mooi souvenirtje haha. Geniet van de wijntjes en kaasjes en fijn dat je weer wat rust hebt gevonden!

Ik heb inmiddels de huisarts gesproken. Zij heeft gecheckt met de gynaecoloog en op basis van mijn verhaal gaven ze aan dat ik mij geen zorgen hoef te maken. Ik mag nog wel een keer naar de gynaecoloog zodat ze beter kunnen meekijken met mijn cyclus, maar voor nu heb ik dat afgeslagen. Als zij nu geen reden tot zorg horen, wil ik (voorlopig) op mijn lichaam vertrouwen. Ik zit inmiddels op cyclusdag 19. Met de ovulatietesten nog geen piek gevonden, maar ik merk al wel wat symptomen. Hopelijk komt ie snel, want ook wij zijn begin september op vakantie en het zou jammer zijn als ik dan ongesteld ben. (Zwanger zijn mag natuurlijk wel :idee: )
Alle reacties Link kopieren Quote
Pimpelmeesje87 schreef:
16-08-2022 14:20
Hi Aventurijn en Babs,

Hoe gaat het met jullie? Heb je inmiddels met je huisarts gesproken Aventurijn? Of wacht je nog even tot september? Kan je een beetje genieten van de zomer of ben je er veel mee bezig?

Fijn dat je meeschrijft Babs! Is de miskraam inmiddels op gang gekomen? Ik hoop dat je lichaam het zelf heeft opgepakt en dat er geen medische ingrepen aan te pas zijn gekomen. Hoe is het met de hormonen en de balans? Weet je, miskramen gebeuren gewoon. Mijn psych zei: ook niet ieder blaadje aan een plant wordt een gezond blaadje. Ik snap dat je analyseert waar het in zit, maar ik raad je aan om er niet te lang bij stil te staan. Ik ben 38 jaar en ik ben twee keer achter elkaar binnen een maand zwanger geraakt. Ik ben in het afgelopen jaar 10kg afgevallen omdat ik door longcovid zeker 14 kg was aangekomen. Nog steeds ben ik wat te zwaar voor mijn lengte, maar ik leef gezond volgens het advies van de dietiste. Natuurlijk helpen stress, alcohol en cafeine niet mee, maar ik denk dat je vooral relaxed moet blijven. Ik drink nog steeds een kop koffie en ik geniet ook van een drankje met vriendinnen. Gewoon blijven leven hoor, anders maak je jezelf helemaal gek. Als alles voelt als een rollercoaster, neem rust en luister naar je lichaam en geest.

Ik heb vorige week een ovulatietest gedaan en 10 dagen na de tweede miskraam ovuleerde ik al. Mijn vriend en ik doen extra voorzichtig, want mijn baarmoeder moet even een maandje rust hebben. Ik heb mijn huisarts ook nog even gebeld, want ik wilde haar visie ook nog even weten. Ze houdt het op een 'mislukte bevruchting'. En dat is eigenlijk amper een miskraam te noemen. Ik vond het fijn dat ze het kon duiden en dat gaf mij ook wel rust. Begin september ga ik op vakantie met mn vriend en dan nog even snel wat wijntjes en kaasjes klappen. Mijn ovulatie valt ook in de vakantie, dus we gaan er dan voor. Voor nu geniet ik even van mijn maand 'vrij'. God knows wanneer ik weer weken misselijk op de bank lig en bier en sushi moet missen.
Hoi! Dmv medicijnen is de miskraam op gang gebracht. Viel inderdaad lichamelijk alles mee... Mentaal was een ander verhaal. Ik was bang dat er niks gebeurde en raakte daarvan in paniek. Maargoed, ik ben het vruchtzakje wel verloren uiteindelijk en heb dag of 6 gebloed. Nu alleen licht bloed verlies en licht buikpijn. Helemaal gerust ben ik er dus niet op. Wil eigenlijk snel een controle echo. Maar ik heb anderzijds goede hoop.
Ik voel me mentaal wel stukken beter.

Je hebt helemaal gelijk hoor. Ik kan wel blijven analyseren waar de miskraam wellicht aan gelegen heeft... Maar de gynaecoloog had het erover dat 20 procent van de zwangerschappen in 1e trimester eindigen en dat dit in 9 van de 10 gevallen een spontaan foutje is bij de conceptie.. Gewoon dikke pech noemde ze het.
Het klopt ook wat je zegt dat leeftijd natuurlijk wel een factor is, maar we zijn 35 en 38 en geen 43...er zijn zoveel vrouwen die vanaf deze leeftijd nog meerdere keren gezond zwanger mogen zijn. Dus ik zit nu ook in het proces van dit loslaten. Je kan blijven hangen in had ik maar 2 jaar geleden besloten voor een tweede kind te gaan.. Maar toen was ik er nu eenmaal niet klaar voor. Helaas pindakaas. That's life. Nu ben ik er wel klaar voor. Misschien wat ouder maar wel wijzer.

Wat lekker dat je nog op vakantie gaat. Lekker van genieten en heerlijk alles eten en drinken wat je straks als zwangere niet meer mag haha. Even een maand rust is niet verkeerd voor je gehele welzijn.

Werk jij trouwens wel alweer. Ik momenteel nog niet. Ik trek dat even niet op dit moment.
babs87 wijzigde dit bericht op 17-08-2022 21:23
Reden: Typ fouten
0.11% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Aventurijn schreef:
17-08-2022 10:15
Babs87 he wat verdrietig dat jullie zwangerschap niet goed is gegaan. Ik las dat je inmiddels met cytoc de miskraam hebt gehad. Zo te lezen viel het lichamelijk mee, dat is (naar omstandigheden) fijn. Hoe voel je je nu?
En gezond(er) leven kan natuurlijk nooit kwaad, en zoals pimpelmeesje al zegt: ook blijven leven :) (Hoewel ik het zelf ook weleens lastig vind met wat wel en niet doen. Het hele traject, miskraam, wachtbankjes, etc. is inderdaad een enorme rollercoaster.)

Pimpelmeesje mooie timing, je volgende ovulatie tijdens je vakantie :) Mooi souvenirtje haha. Geniet van de wijntjes en kaasjes en fijn dat je weer wat rust hebt gevonden!

Ik heb inmiddels de huisarts gesproken. Zij heeft gecheckt met de gynaecoloog en op basis van mijn verhaal gaven ze aan dat ik mij geen zorgen hoef te maken. Ik mag nog wel een keer naar de gynaecoloog zodat ze beter kunnen meekijken met mijn cyclus, maar voor nu heb ik dat afgeslagen. Als zij nu geen reden tot zorg horen, wil ik (voorlopig) op mijn lichaam vertrouwen. Ik zit inmiddels op cyclusdag 19. Met de ovulatietesten nog geen piek gevonden, maar ik merk al wel wat symptomen. Hopelijk komt ie snel, want ook wij zijn begin september op vakantie en het zou jammer zijn als ik dan ongesteld ben. (Zwanger zijn mag natuurlijk wel :idee: )
Wat fijn dat jullie ook op vakantie gaan haha.
Ik heb inmiddels ook ovulatie testen in huis gehaald.
Maar eerst maar eens lichamelijk helemaal herstellen en weer m'n cyclus terug krijgen.

Fijn dat bij jou alles weer in orde is volgens de gynaecoloog!
Alle reacties Link kopieren Quote
Babs87 schreef:
17-08-2022 21:19
Hoi! Dmv medicijnen is de miskraam op gang gebracht. Viel inderdaad lichamelijk alles mee... Mentaal was een ander verhaal. Ik was bang dat er niks gebeurde en raakte daarvan in paniek. Maargoed, ik ben het vruchtzakje wel verloren uiteindelijk en heb dag of 6 gebloed. Nu alleen licht bloed verlies en licht buikpijn. Helemaal gerust ben ik er dus niet op. Wil eigenlijk snel een controle echo. Maar ik heb anderzijds goede hoop.
Ik voel me mentaal wel stukken beter.

Je hebt helemaal gelijk hoor. Ik kan wel blijven analyseren waar de miskraam wellicht aan gelegen heeft... Maar de gynaecoloog had het erover dat 20 procent van de zwangerschappen in 1e trimester eindigen en dat dit in 9 van de 10 gevallen een spontaan foutje is bij de conceptie.. Gewoon dikke pech noemde ze het.
Het klopt ook wat je zegt dat leeftijd natuurlijk wel een factor is, maar we zijn 35 en 38 en geen 43...er zijn zoveel vrouwen die vanaf deze leeftijd nog meerdere keren gezond zwanger mogen zijn. Dus ik zit nu ook in het proces van dit loslaten. Je kan blijven hangen in had ik maar 2 jaar geleden besloten voor een tweede kind te gaan.. Maar toen was ik er nu eenmaal niet klaar voor. Helaas pindakaas. That's life. Nu ben ik er wel klaar voor. Misschien wat ouder maar wel wijzer.

Wat lekker dat je nog op vakantie gaat. Lekker van genieten en heerlijk alles eten en drinken wat je straks als zwangere niet meer mag haha. Even een maand rust is niet verkeerd voor je gehele welzijn.

Werk jij trouwens wel alweer. Ik momenteel nog niet. Ik trek dat even niet op dit moment.
Het belangrijkste is dat je mentaal weer opknapt, en neem daar ook ruim de tijd voor. Ik vond het verwonderend dat mijn lichaam eigenlijk binnen 2 weken weer normaal was. Mentaal idd ook een klap gehad. Ik was zes weken lang niet in goede doen, had veel angst- en paniekklachten (die had ik al maar werden enorm versterkt). Ik had de eerste week na de miskraam moeite met naar buiten te gaan, maar dat heb ik heel rustig weer opgebouwd. Soms hielp het om in groepen één iemand in vertrouwen te nemen (als dat goed voelde). Halverwege die zes weken heb ik EMDR gedaan, dat was enorm pittig maar hielp wel goed. Verloskundige raadde aan omdat snel na de miskraam te doen, want dan voorkom je meer leed. Wanneer is je controle-echo?

Ik werk op dit moment ook niet, omdat ik door longcovid al 28 maanden in de ziektewet zit. Het gaat een stuk beter dan de eerste 1,5 jaar, maar ik ben er nog niet. Als ik geen longcovid had gehad, had ik denk ik een week of vier/vijf rust genomen. Maar ik ben ook redelijk hoogsensitief en heb die tijd nodig. Ik ben wel eerder weer begonnen met het oppakken van sporten, hobby's en sociale activiteiten. Maar ik had ook nog vaak rustmomenten nodig, die buikpijn die jij ook nog hebt kwam bij mij snel weer terug bij teveel fysieke inspanning. Mijn verloskundige raadde me echt aan om voor mezelf te kiezen, en ik raad dat iedereen aan. Neem echt je tijd, voel je niet verantwoordelijk voor het grote goed, het gaat nu echt even om jou. Pas al het goed voelt, weer meedoen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pimpelmeesje87 schreef:
18-08-2022 00:17
Het belangrijkste is dat je mentaal weer opknapt, en neem daar ook ruim de tijd voor. Ik vond het verwonderend dat mijn lichaam eigenlijk binnen 2 weken weer normaal was. Mentaal idd ook een klap gehad. Ik was zes weken lang niet in goede doen, had veel angst- en paniekklachten (die had ik al maar werden enorm versterkt). Ik had de eerste week na de miskraam moeite met naar buiten te gaan, maar dat heb ik heel rustig weer opgebouwd. Soms hielp het om in groepen één iemand in vertrouwen te nemen (als dat goed voelde). Halverwege die zes weken heb ik EMDR gedaan, dat was enorm pittig maar hielp wel goed. Verloskundige raadde aan omdat snel na de miskraam te doen, want dan voorkom je meer leed. Wanneer is je controle-echo?

Ik werk op dit moment ook niet, omdat ik door longcovid al 28 maanden in de ziektewet zit. Het gaat een stuk beter dan de eerste 1,5 jaar, maar ik ben er nog niet. Als ik geen longcovid had gehad, had ik denk ik een week of vier/vijf rust genomen. Maar ik ben ook redelijk hoogsensitief en heb die tijd nodig. Ik ben wel eerder weer begonnen met het oppakken van sporten, hobby's en sociale activiteiten. Maar ik had ook nog vaak rustmomenten nodig, die buikpijn die jij ook nog hebt kwam bij mij snel weer terug bij teveel fysieke inspanning. Mijn verloskundige raadde me echt aan om voor mezelf te kiezen, en ik raad dat iedereen aan. Neem echt je tijd, voel je niet verantwoordelijk voor het grote goed, het gaat nu echt even om jou. Pas al het goed voelt, weer meedoen.
Bedankt voor je openheid! Wat heftig dat jij al zo lang met long covid zit. Lijkt me echt zo rot. Is dat ook een reden dat jullie niet eerder voor een kind gegaan zijn? Of staat dat hier los van? Die angst en paniek klachten ken ik helaas ook... Na de geboorte van mij dochter had ik enorm angst en paniek aanvallen. Het werd een post partum depressie genoemd. Ik was wel somber, maar met name enorm angstig en over prikkeld. En kon niet bij mijn gevoelens komen. En daardoor ook niet bij die blije gevoelens van liefde voor m'n kind. Dit was enorm intens. Heb mijn bevalling en de periode erna ook als traumatisch ervaren. Na lange tijd pas de juiste persoon gevonden die mij hierin heeft begeleid en echt me heeft geholpen met de schuld gevoelens en angst. Ik ben haar zo dankbaar, mede door hoor is mijn band zo enorm verandert met m'n dochter. Sta ik sterker in mijn schoenen en durf ik dus ook weer een tweede kind aan. Eigenlijk is de wens er al zeker een jaar. Maar door corona, werk issues en pure angst durfde ik het niet eerder aan... Daar moet ik nu dus mee dealen. Want dat is nu eenmaal zo. Ik ben bijna 35 en ik kan de tijd niet terug draaien. De wens is er door de miskraam intens gekomen voor een tweede kind. Kan alleen maar hopen dat een gezonde zwangerschap ons nog gegeven zal zijn :)

Gek genoeg had ik tijdens de zwangerschap een enorm gevoel van onrust en stress... Ik voelde ergens aan dat het niet goed zat (ik ben net als jou ook wel een sensitief persoontje) het rare is dat na het slechte nieuws dat ontwikkeling gestopt was ik juist rust en opluchting voelde (naast verdriet hoor) dus ik ben wel blij dat ik momenteel geen last heb van die angst en paniek. Wat is dat toch naar he...

Gelukkig heb jij dit snel kunnen aanpakken.. Heel goed dat je niet gewacht hebt en meteen actie genomen hebt dmv emdr. Als je zulke zaken of trauma's weg stopt kan het heel lang door sudderen.. Met nare gevolgen.

De miskraam is nog erg vers. Dus werk nog niet komende week. En daarna zie ik wel. Mijn werk is erg stress vol en vergt veel van mijn energie. Merk nu ik afstand heb moeten nemen door de miskraam dat ik meteen opknap en bijkomen. Dus moet me echt gaan bezinnen of ik niet gewoon beter af ben bij een andere organisatie of functie. Dat word ook nog een kleine zoektocht
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee dat was niet de reden; wij kennen elkaar pas 2,5 jaar ;-) Wij wilden elkaar eerst goed leren kennen en een sterke relatie ontwikkelen. We zijn er wel meteen over in gesprek gegaan. In februari van dit jaar kreeg ik onrust dat ik al bijna 38 was. Mijn vriend snapte dat en hup dat ding eruit, en zes weken later had ik een positieve test... :woa: Toen dat na negen weken misging was ik zes weken daarna weer zwanger. Dus ondanks dat ik nu 38 ben is zwanger worden het probleem niet :biggrin: maar het moet nog even wat langer blijven plakken. :P

Wat naar dat je depressie zoveel invloed heeft gehad, maar fijn dat je uiteindelijk de juiste hulp hebt gevonden. En weet je, een kindje komt nooit uit en het komt wanneer het komt. Ik was na de eerste miskraam ook bang dat het weer is zou gaan. Verloskundige zei "je zal altijd bang zijn, of het nu over een maand of over een half jaar raak is. En nu weet je in ieder geval wat je kan verwachten." Dat vond ik een goed punt.

Neem lekker je tijd om bij te komen. Ik zou wel kijken of het echt de juiste stap is om te wisselen van baan, dat neemt ook weer extra stress en consequenties met zich mee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vandaag voor het eerst weer ongesteld geworden... drie dagen te vroeg. Moet ik me zorgen maken over mijn cyclus? Verder gaat alles volgens het boekje.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh ja, Aventurijn, ik kwam nog dit tegen en ik dacht aan jou: https://www.mamaenzo.nl/verhoog-vruchtb ... us-castus/. Vanwege je korte luteale fase.
Goeiemorgen, heb vrijdagnacht (toen mijn miskraam net begonnen was) jullie topic al helemaal doorgelezen en werd er later nog een keer op gewezen, en voel nu inderdaad de behoefte om hier mee te schrijven.
Afgelopen weekend heb ik met 6,5 week een miskraam gehad, het was mijn eerste zwangerschap. En och het was zo gewenst, we waren zo blij dat ik in verwachting was en hoewel het even duurde tot het tot ons doordrong dat het echt zo was (ik heb 8 testen gedaan voor ik het wilde geloven haha) werd die blijdschap iedere dag groter.
Totdat we dus een weekendje weg gingen en ik me de hele dag al beroerd voelde. Op gegeven moment zei ik tegen mijn lief: ik voel me zo slecht, ik weet niet eens meer of het nou misselijkheid is of kramp.
Nou ja het was dus kramp en een paar uur later begon ik te bloeden. Dat heeft een laar dagen geduurd en een echo heeft bevestigd dat ik inderdaad een miskraam gehad heb.

Fysiek voel ik me eigenlijk alweer helemaal prima, mentaal is nog even een ander verhaal. Ik dacht dat ik mezelf een beetje ingedekt had voor het risico dat het fout zou kunnen gaan (ook vanwege mijn leeftijd - ik ben 40), maar kennelijk kan je je daar niet tegen wapenen. Het verdriet is groot en ik ben deze week thuis van werk gebleven.

Maar gisteren goed over gepraat samen en we willen allebei zo snel mogelijk opnieuw proberen. Voordat ik zwanger werd, zijn we door de huisarts doorverwezen naar IUI, daar waren we nog over aan het nadenken. We hebben ook besloten om dat niet te gaan doen, vooral omdat ik dat niet wil. Ik wil de medische molen niet in, klinkt misschien raar maar wellicht is mijn wens daar niet groot genoeg voor - ons leven is nu zonder kind van ons samen ook echt heel erg leuk. Een kind zou heel heel erg leuk zijn, maar ik wil niet mijn hele leven in het teken zetten van de kinderwens.
Ik snap prima als anderen daar andere keuzes in maken, maar zo voelt het voor ons.

Dus daar gaan we weer: ovulatietesten, hopen en afwachten. Hoop dat ik hier herkenning kan vinden en dat we snel allemaal opnieuw zwanger zijn!
Alle reacties Link kopieren Quote
Pimpelmeesje87 schreef:
19-08-2022 13:49
Nee dat was niet de reden; wij kennen elkaar pas 2,5 jaar ;-) Wij wilden elkaar eerst goed leren kennen en een sterke relatie ontwikkelen. We zijn er wel meteen over in gesprek gegaan. In februari van dit jaar kreeg ik onrust dat ik al bijna 38 was. Mijn vriend snapte dat en hup dat ding eruit, en zes weken later had ik een positieve test... :woa: Toen dat na negen weken misging was ik zes weken daarna weer zwanger. Dus ondanks dat ik nu 38 ben is zwanger worden het probleem niet :biggrin: maar het moet nog even wat langer blijven plakken. :P

Wat naar dat je depressie zoveel invloed heeft gehad, maar fijn dat je uiteindelijk de juiste hulp hebt gevonden. En weet je, een kindje komt nooit uit en het komt wanneer het komt. Ik was na de eerste miskraam ook bang dat het weer is zou gaan. Verloskundige zei "je zal altijd bang zijn, of het nu over een maand of over een half jaar raak is. En nu weet je in ieder geval wat je kan verwachten." Dat vond ik een goed punt.

Neem lekker je tijd om bij te komen. Ik zou wel kijken of het echt de juiste stap is om te wisselen van baan, dat neemt ook weer extra stress en consequenties met zich mee.
Ahh heel begrijpelijk. Goed ook om eerst je relatie te verdiepen en gewoon samen dingen te ondernemen. Want ik zeg eerlijk een kind krijgen is echt enorm mooi. Maar voor je relatie kan het (tijdelijk) een hele aanslag zijn :) het is dan heel goed als je al een fundament hebt samen en weet wat je aan elkaar hebt!
Alle reacties Link kopieren Quote
ClumsyNinja schreef:
26-08-2022 07:39
Goeiemorgen, heb vrijdagnacht (toen mijn miskraam net begonnen was) jullie topic al helemaal doorgelezen en werd er later nog een keer op gewezen, en voel nu inderdaad de behoefte om hier mee te schrijven.
Afgelopen weekend heb ik met 6,5 week een miskraam gehad, het was mijn eerste zwangerschap. En och het was zo gewenst, we waren zo blij dat ik in verwachting was en hoewel het even duurde tot het tot ons doordrong dat het echt zo was (ik heb 8 testen gedaan voor ik het wilde geloven haha) werd die blijdschap iedere dag groter.
Totdat we dus een weekendje weg gingen en ik me de hele dag al beroerd voelde. Op gegeven moment zei ik tegen mijn lief: ik voel me zo slecht, ik weet niet eens meer of het nou misselijkheid is of kramp.
Nou ja het was dus kramp en een paar uur later begon ik te bloeden. Dat heeft een laar dagen geduurd en een echo heeft bevestigd dat ik inderdaad een miskraam gehad heb.

Fysiek voel ik me eigenlijk alweer helemaal prima, mentaal is nog even een ander verhaal. Ik dacht dat ik mezelf een beetje ingedekt had voor het risico dat het fout zou kunnen gaan (ook vanwege mijn leeftijd - ik ben 40), maar kennelijk kan je je daar niet tegen wapenen. Het verdriet is groot en ik ben deze week thuis van werk gebleven.

Maar gisteren goed over gepraat samen en we willen allebei zo snel mogelijk opnieuw proberen. Voordat ik zwanger werd, zijn we door de huisarts doorverwezen naar IUI, daar waren we nog over aan het nadenken. We hebben ook besloten om dat niet te gaan doen, vooral omdat ik dat niet wil. Ik wil de medische molen niet in, klinkt misschien raar maar wellicht is mijn wens daar niet groot genoeg voor - ons leven is nu zonder kind van ons samen ook echt heel erg leuk. Een kind zou heel heel erg leuk zijn, maar ik wil niet mijn hele leven in het teken zetten van de kinderwens.
Ik snap prima als anderen daar andere keuzes in maken, maar zo voelt het voor ons.

Dus daar gaan we weer: ovulatietesten, hopen en afwachten. Hoop dat ik hier herkenning kan vinden en dat we snel allemaal opnieuw zwanger zijn!
Welkom! Gelukkig ben je fysiek weer hersteld. Mentaal heeft echt zijn tijd nodig. Ik kan me goed voorstellen dat je de medisch molen niet in wil gaan. Dat heeft zo'n enorme impact op alles en wil je dat? Is dat het waard. Dat moet een ieder voor zichzelf bedenken natuurlijk. Volg altijd je eigen hart. Je bent nu ook zwanger geraakt zonder medische molen. Hopelijk een volgende keer weer en dan een gezonde zwangerschap :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Nog eventjes een update van mij.
Helaas heb ik nog steeds zwangerschap weefsel in mijn baarmoeder. Ondanks de medicatie... Ik zal dus binnenkort weer naar gynaecoloog moeten die zal gaan kijken en de opties door nemen
Zal vermoedelijk een curretage worden. Ik baal hier zo erg van... Zal blij zijn als dit alles achter de rug is.
Wat vervelend Babs, ik hoop dat je een beetje snel daar terecht kan?
Kan me voorstellen dat dit niet helpt in het verwerken en verder naar de toekomst kijken ook. Wil het niet te veel voor je invullen, maar dat is hoe het voor mij wel voelde. Eerste stapje weg van dit verlies was weten dat alles echt weg was.
Hoop dat je snel fysiek weer helemaal ok bent.

Ik heb uiteindelijk de hele week niet gewerkt. Ik voelde me daar erg schuldig over want ik ben meestal vrij hard voor mezelf, maar het ging gewoon niet. Heb zelfs grootste deel van de tijd mijn telefoon uit gehad en me even onbereikbaar gehouden.
Vanmiddag maar weer eens sporten, gisteren weer boodschappen gedaan en gekookt, en zo rustig weer een beetje de normale dingen oppakken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi all!

ClumsyNinja Welkom bij deze topic! Fijn dat je ons gevonden hebt en hopelijk kunnen we elkaar een beetje supporten :hug: mijn ervaring is dat leeftijdsgenoten die hetzelfde meemaken de beste steun zijn. Wat is het verdrietig he, dat je na 6,5 week hoop en euforie zo keihard van je droomwolk af wordt getrapt. Ik vond de natuur even heel wreed. Dapper dat je meteen weer doorgaat. Is er nog duidelijk geworden waar het mogelijk aan gelegen heeft? Aanlegfoutje? Hoe voelt het nu mentaal? Als je er nog veel last van hebt, zoek hulp he! Het is echt niet niks, en ik vond EMDR echt een goed hulpmiddel. Snap goed dat je nu niet de medische molen in wilt gaan, ik zou dat denk ik ook nog even uitstellen als het kan.

Babs Wat klote dat je lichaam nog niet al het weefsel heeft opgeruimd! Ben je er gestressed over? Heb je al de gynaecoloog gesproken inmiddels? Ik kan me voorstellen dat je baalt als het een curettage wordt, dat is ook een behoorlijke impact. Dikke knuffel voor jou!

Ik ben donderdag ongesteld geworden, 3 dagen eerder, na een cyclus van 26 dagen. Inmiddels drie dagen verder en het lijkt alweer bijna voorbij. Dat heb ik echt nog nooit gehad, normaal ben ik 5-6 dagen. Ik heb geen idee hoe lang mijn normale cyclus duurt, want ik ben na 18 jaar Mirena meteen zwanger geworden en daarna ook meteen weer. Volgens de gynaecoloog hoef ik me nergens zorgen om te maken, waarschijnlijk zijn het gewoon de hormonen en is het sowieso anders na een miskraam. Iemand enige ervaring hiermee? Op zich klaag ik niet, want drie dagen is beter dan zes dagen haha. Gynaecoloog zei sowieso dat hij geen problemen zag in het weer proberen om zwanger te worden, hij zag een fitte en jouwe vrouw (ondanks dat ik 38 ben) zonder enige reden tot twijfel. Ik heb nu voor het eerst weer het vertrouwen dat ik er weer voor wil gaan. Maar ik ben ook realistisch; misschien moeten er nog meer miskramen komen voor het lukt.

Hoe is het met Aventurijn? En kijk je ook zo uit naar de vakantie? :cheer: (als ik dus een weekje of twee niet reageer is het daarom, daarna meld ik me uiteraard weer!)
Geen idee waar het aan lag, er is wat dat betreft niets van onderzoek gedaan - volgens mij is dat ook niet gebruikelijk bij een eerste miskraam. Ik zag de verloskundige pas toen het al helemaal klaar was, dus er was ook weinig te onderzoeken.
Tja, het is alsof ik na de miskraam pas echt snapte dat we een kind zouden krijgen, dat we ouders zouden worden. Alsof dat daarvoor nog een soort vage mogelijkheid was. Vreemd.

Zit nu alweer op dag 10 na het begin van de miskraam dus zit zelfs te denken om vanaf vanmiddag of morgen weer ovulatietesten te doen. Kijken of mijn cyclus direct weer op gang is gekomen.
Ik heb ook de app clue weer op mijn telefoon gezet. Ik hoorde dat Flo zodra je zwanger bent verandert in een zwangerschapsapp, maar iedere keer dat ik die download krijg ik een Thaise versie en ik krijg die instelling maar niet aangepast!
Iemand hier die Flo gebruikt? Heb via de website geprobeerd te registreren maar dan lijk ik direct te moeten betalen.
Alle reacties Link kopieren Quote
https://www.rtlnieuws.nl/entertainment/ ... -instagram

Mascha Feoktistova onderneemt actie na zoveelste vraag of ze zwanger is
28 augustus 2022 14:24

De 35-jarige Mascha Feoktistova, misschien wel beter bekend als Beautygloss, wordt er 'niet heel erg happy van' dat ze steeds maar weer moet uitleggen dat ze niet zwanger is. De influencer heeft daarom een speciaal Instagram-account aangemaakt voor iedereen die met de vraag te maken krijgt. Het idee erachter is dat als een vrouw de kwestie voor haar kiezen krijgt, ze de pagina kan taggen.

"Natuurlijk zouden we graag een tweede kindje willen, dat heb ik wel vaker gezegd, maar we zijn niet zwanger... dus what do I say?"
Op de pagina staan zeven redenen waarom je de vraag beter niet kan stellen omdat iemand misschien niet zwanger kan worden, er nog niet klaar voor is of net een miskraam heeft gehad. 'Wist je dat de vraag 'Ben je zwanger?' eigenlijk niet zo leuk is om antwoord op te geven? Ik snap dat je het lief bedoelt, maar eigenlijk kan je die vraag beter niet stellen', valt er te lezen.

https://www.instagram.com/nietzwanger/

Video: https://www.youtube.com/watch?v=eFhXj_2 ... eautygloss
Alle reacties Link kopieren Quote
ClumsyNinja schreef:
28-08-2022 11:07
Geen idee waar het aan lag, er is wat dat betreft niets van onderzoek gedaan - volgens mij is dat ook niet gebruikelijk bij een eerste miskraam. Ik zag de verloskundige pas toen het al helemaal klaar was, dus er was ook weinig te onderzoeken.
Tja, het is alsof ik na de miskraam pas echt snapte dat we een kind zouden krijgen, dat we ouders zouden worden. Alsof dat daarvoor nog een soort vage mogelijkheid was. Vreemd.

Zit nu alweer op dag 10 na het begin van de miskraam dus zit zelfs te denken om vanaf vanmiddag of morgen weer ovulatietesten te doen. Kijken of mijn cyclus direct weer op gang is gekomen.
Ik heb ook de app clue weer op mijn telefoon gezet. Ik hoorde dat Flo zodra je zwanger bent verandert in een zwangerschapsapp, maar iedere keer dat ik die download krijg ik een Thaise versie en ik krijg die instelling maar niet aangepast!
Iemand hier die Flo gebruikt? Heb via de website geprobeerd te registreren maar dan lijk ik direct te moeten betalen.
In bijna alle gevallen is het een aanlegfout. Wij konden bij de eerste echocheck ook de eerdere echo zien, waarop de echoscopiste al zag dat het te klein was voor 6 weken, en een beetje "rommelig". Samen met de echocheck was overduidelijk dat het een aanlegfout was bij ons.

Ik heb de Flo app, misschien kan je even naar de taalinstellingen kijken of opnieuw downloaden? https://apps.apple.com/nl/app/flo-menst ... 1038369065
Eerst zat ik ook te hannesen met de betaalmuur maar die kan je gewoon wegklikken. Ik vind het een fijne app, al merk ik dat het wel verwarrend is als je cyclus afwijkt, want hij rekent helemaal uit wanneer je vruchtbare periode is en wanneer je ongesteld wordt, en dat verandert dan helemaal. Maar goed, ook wel fijn om een beetje inzicht te hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
ClumsyNinja wat verdrietig dat je een miskraam hebt gehad. Hoe gaat het nu met je? Ik herken wat je schrijft. Ik had ook in mijn achterhoofd dat het kon misgaan, maar op het verdriet kun je je niet voorbereiden. Goed dat je die week de tijd hebt genomen en niet aan het werk bent gegaan! Die tijd had ik toen zelf ook echt even nodig om te verwerken wat er nu gebeurd was. Ik lees dat je ook alweer een beetje vooruitkijkt. Ik hoop dat je snel je eisprong vindt! Met Flo heb ik geen ervaring, ik gebruik nu premom. Die app werkt wel prettig.

Babs oh nee wat rot dat er nog weefsel zit! Dat helpt helemaal niet met het verwerken en vooruitkijken :( Heb je een afspraak met de gynaecoloog staan? Ik hoop dat je snel terechtkan :hug:

Pimpelmees hoe was jouw maandje rust? Heb je een bucketlist afgewerkt of vooral ongeduldig gewacht? Mijn menstruatie is ook korter. Was altijd 4-5 dagen. Nu twee dagen ongesteld, een dag niet, dan een laatste dag wel. Ook bijzonder. Maar herkenbaar dus, dat het anders is! Ik wens je vast een fijne vakantie en hoop dat je een mooi souvenir mee naar huis neemt ;-)

Ik moest weer even een beetje afstand nemen. Eisprong liet weer langer op zich wachten dan gehoopt en ik was aardig gefrustreerd. Inmiddels heb ik hem gehad, dus ik zit weer op het wachtbankje. Gelukkig weer met rust in de kop. Hier ook bijna vakantie! Mijn nod is tijdens onze vakantie dus als het raak is, zijn we extra in feeststemming. En zo niet, dan is er in ieder geval genoeg afleiding. Afwachten en symptoomspotten maar weer :fortune:
Hi Avonturijn, spannend lijkt me om weer terug op dat wachtbankje te zijn. Is dit jullie eerste poging na de miskraam?

Nou dat was het hoor, met Flo: de taalinstelling van mijn telefoon! Mijn eerste taal is Nederlands maar kennelijk is de app er niet in het Nederlands. Dan pakt hij je tweede voorkeurstaal en bij mijn telefoon was dat Thais. Geen idee waarom want deze telefoon is net nieuw en ik ben er dus nog nooit mee in Thailand geweest en spreek zelf ook geen Thais! Maar toen ik dat naar Engels had gezet kreeg ik gewoon de Engelstalige app.

Ik heb gisteren een ovulatietest gedaan: heel licht positief. Vanochtend een zwangerschapstest: negatief - zoals door de verloskundige ‘voorspeld’ een week nadat de bloeding stopte. En daarnet een tweede ovulatietest, en die loopt alweer duidelijk op.
Jeetje dat gaat snel, kennelijk heeft mijn lichaam inderdaad direct mijn cyclus weer opgepakt. Heel fijn vind ik dat.
Heb bijna het idee, ook als ik jullie verhalen zo lees, dat ik fysiek echt een soort miskraam-light heb gehad. Wel wat kramp en wat bloed, maar fysiek prima te doen.
Mentaal is nog een beetje ander verhaal. Deze week weer aan het werk en toch echt op werk en ook op de fiets terug naar huis een dikke huilbui.
Alle reacties Link kopieren Quote
Even een update van mij.
Gynaecoloog geeft gekeken. Restweefsel inderdaad aanwezig, maar niet zoveel dat het er nu uitgehaald zou moeten worden met een curretage. Vergeleken met de vorige echo is m'n lichaam ook al echt flink aan de gang geweest en was er al veel weefsel uit.

Omdat ze een rijpe eicel zag of althans een rijp ei blaasje verwacht ze dat die een deze dagen gaat springen en mag ik over 2 a 3 weken een menstruatie verwachten. Dus dat zou volgens haar betekenen dat m'n lichaam weer gestart is met een nieuwe cyclus en zou het rest weefsel er met de menstruatie mee uit moeten komen. Ze checken dat nog indien ik daadwerkelijk ongesteld ben geweest. Dus eigenlijk wel positief nieuws!! Curretage kan altijd nog. Maar voor nu, als ik hier ook verder mee akkoord was, geen noodzaak.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach clumsyninja herkenbaar, die huilbuien. Die heb ik ook nog wel een poosje gehad. Het heeft echt impact, een miskraam. Neem je tijd om het te verwerken :hug: Hoe gaat het met je cyclus nu?

Babs dat is naar omstandigheden goed nieuws! Ik hoop dat het met je volgende menstruatie opgelost is. Ben je opgelucht?

Dit is inmiddels onze 4e ronde na de miskraam. Ik merk dat de naiviteit van het zwanger worden er echt af is en ik zelfs wat cynisch ben. ('Het zal toch wel weer niet raak zijn.') Met hoe mijn cyclus nu verloopt, heb ik helaas het idee dat het weer gedaan is deze ronde. Nou ja, de vakantie komt eraan, dus ik kan mooi de zinnen verzetten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Aventurijn schreef:
01-09-2022 09:02
Ach clumsyninja herkenbaar, die huilbuien. Die heb ik ook nog wel een poosje gehad. Het heeft echt impact, een miskraam. Neem je tijd om het te verwerken :hug: Hoe gaat het met je cyclus nu?

Babs dat is naar omstandigheden goed nieuws! Ik hoop dat het met je volgende menstruatie opgelost is. Ben je opgelucht?

Dit is inmiddels onze 4e ronde na de miskraam. Ik merk dat de naiviteit van het zwanger worden er echt af is en ik zelfs wat cynisch ben. ('Het zal toch wel weer niet raak zijn.') Met hoe mijn cyclus nu verloopt, heb ik helaas het idee dat het weer gedaan is deze ronde. Nou ja, de vakantie komt eraan, dus ik kan mooi de zinnen verzetten.
Ja, ik ben eigenlijk wel opgelucht. Was ook echt een aardige gynaecoloog, heel relaxed en positief. Ik laat de natuur nog maar verder z'n werk doen en hoop er het beste op. Zij vond in ieder geval op dit moment een curretage niet noodzakelijk en daar vertrouw ik op.

Ik snap jou gevoel erg goed hoor. Die miskraam is al zo intens en dan als de pogingen erna niet meteen raak zijn word je toch teleurgesteld en krijg je beetje cynische houding. Is ook een bescherming mechanisme denk ik. Maar nuchter en verstandelijk gezien is het natuurlijk "nog maar ronde 4" en zegt het nog niets en kun je zomaar ronde 5 of 6 al zwanger zijn. Maar dat is allemaal verstandelijk. Gevoel zegt vaak iets anders. Helaas kunnen we niet in de toekomst kijken. Het blijft zoiets bijzonders het zwanger raken (en blijven).
Bij m'n dochter was ik ronde 3 zwanger en dat stelt natuurlijk niets voor... Is super snel. En zelfs ik had dat poging 1 en 2 al die teleurstelling. Omdat je op dat moment nog niet weet wat de keer word waarbij het wel lukt..

Heerlijk dat je vakantie eraan komt. Even de zinnen verzetten en hopelijk gewoon genieten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi allemaal, even een account aangemaakt, hopelijk kan ik hier ook nog meeschrijven. Helaas zijn wij er bij de termijnecho met 10 weken achter gekomen dat het vruchtje al met ca 7 weken gestopt is met groeien (geen vroege echo gehad). Kwam allemaal niet vanzelf en afwachten werd mentaal te zwaar dus curretage gehad, was nogal panisch voor de pillen door verhalen uit mijn omgeving.

Het is me vooral mentaal allemaal niet meegevallen, was mijn eerste zwangerschap na bijna een jaar proberen. Ook het vertrouwen in mijn lichaam een beetje kwijt omdat het kennelijk niet herkent dat er iets niet goed zit, maar goed, ik weet dat het vaker voorkomt zoals ik ook van jullie heb kunnen lezen. Rationeel en emotioneel lijkt het nog niet helemaal met elkaar overeen te komen helaas ;). Ben ook nog steeds doodmoe, maar inmiddels wel weer aan het werk. Heb gelukkig lieve collega's die veel rekening met me houden.

Nu ook net mijn eerste menstruatie achter de rug, kwam weer netjes 4 weken na de curretage dus blij dat dat allemaal nog werkt. Wel veel heftiger dan normaal, echt 7 dagen flink bloedverlies gehad terwijl ik anders max 2/3 van dat soort zware dagen heb, weet niet of jullie dat herkennen? Volgens de gynaecoloog was het in ieder geval niet ongebruikelijk dus daar hou ik me maar aan vast.

Maar goed, vanaf deze maand gaan we er maar weer voor, ik wil heel graag weer zwanger worden al vind ik het op een bepaalde manier ook doodeng en hoop ik niet dat het weer bijna een jaar duurt. Wel besloten ovulatietesten te gebruiken om weer zicht te krijgen op mijn cyclus, want door die vreemde menstruatie snap ik het niet meer helemaal. Hopelijk mag er snel weer een positieve zwangerschapstest volgen.
Hi Perenboom, ‘welkom’ bij dit topic (zeg ik als nieuwe meeschrijver).
Fijn dat je cyclus direct weer normaal is. Mijn miskraam is nog korter geleden en ik snap momenteel niets van mijn cyclus, alles voelt nog een behoorlijk stuk anders dan normaal.
Geteld vanaf dag 1 van mijn miskraam als dag 1 van mijn cyclus is vandaag dag 18 - maar ik heb nog geen knal positieve ovulatietest gehad. Ze lijken de laatste twee dagen wel op te lopen maar nog niet net zo donker als de controlestreep. Tegelijkertijd heb ik sinds gisterenavond heel licht bloedverlies. Kortom: wat zijn we aan het doen lijf?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven